장음표시 사용
341쪽
Aciam incitat stitatem,&vitioru cosii tudine virtu- posse natura diu facilius si adiuuet erat a. blaee ergo D
ium vincit exemplo. Ecce quomodo vult intelligi. a I -
iuuari eos qui subit e peccant,ut per gratia Christiti stili eati libemur, taqua eis no sufficiat itala lex propter nimia peccandi consuetudine, nisi Christi accedat noinspiratio charitatis per spiritumsanctu . sed intuenduct imitando in doctrina Euangelica virtutis eius exemplum . Et certe maxima hic erat causa exprimendi qua diceret gratia, ubi locum ipsum de quo respodetur, licuid . eonclusit Apostolus ut diceret nfelix ego homo qui me liberabit de corpore mortis hui' Gratia dei per Iesum Christu dominum nostru . Hanc iste cum constituat non in virtutis eius auxilio , sed imitationis exemplo,quid amplius de illo sperare debemus, ubicunque' gratiae nomesub ambigi a generalitate commemorat c m lieni in eo te libro ad virginemn a, unde iam etiasupra disseruimus, ubi ait, Subditi simus deo, enisi faciendo voluntatem diuinam mereamur gratia Staei lius nequam spiritui sipiti iussancti auxilio resistam . in i quibus eius verbis certe inanifestum est,ita eis velle nos adiuuari gratia spiritu ancti, no quia sine illo etia per solam naturae possibilitatem no possumus resistere tentatori,sed ut facilius reustamus. Quod tamen sitiale i que & quantulumcunque adiutorium, eum credibile est in hoe constituere. iuδd nobis additur scientia, rouctante spiritu per doctrinam,quam vel non possumus P.NI, vel disicile habere possumus per naturam. Ista sunt quae in libro que scripsit ad virgine Christi, aduertere potui ubi videtur gratiam cofiteri, quae protecto qualia sint utique cernitis. Legant inquit, etia reces meum opusculum, quod pro libero nuper arbitrio edere compulsi sum . S agnoscent qui inique nos negatione gratiae infamare gestierint, qui per totum pene ipsius textu operis perfecte atq; integre S liberum arbitrii, colitemur de gratiam. atuor sunt libri operis huius, ct hos legi, ct ex illis sumpsi quae tractanda ct discuti eda pro posui.& ut potui pertractaui, ante i ad eius has literas quae Romam millae sunt, veniremus. Sed in his etiam quatuor libris, lucetique pro gratia videtur dicere, qua iuvamur ut declinemus a malo bonum i faciamus, ita dicit, ut nullo modo a verbore ambiguitate discedat, pro meo captu intelligere potui in pelagii seriptis qua cap. XVI. do nominauit gratiam. Videtis aute qu d qui ista len- ma. io tiunt ignorantes dei iustitiam, suam volunt constituere dc longe ab illa sunt. lux nobis ex deo est,no ex nobis, quam in seripturis etiam sanctis maxime canonicis aduertere atque cognoscere debueriit. Sed quia eas secundum suu sensum legunt profecto in illis nee aperte contuentur. Utinam ergo saltem in catholicorum vibroru scriptis,a quibus eas rectZ intellectas esse no dubi-l tant quid sit de adiutorio diuinae iratiae sentiendum,
non negligenter attenderent, nec uix sententi; amore
nimio praeterirent. Nam iste ipse Pelagius in illo ipsos recenti opusculo suo .cuius se commemoratione defens lit, id est, in tertio libro pro libero arbitrio, sane uni Ambrosium quemadmodum laudet,accipite. Beatus inquit, Ambrosius Epis opus, in cuius er*- O. xtuLeipue libris Romanae lucet fides, qui scriptorum inter Latinos flos quidam speciosus enituit, cuius fidem &purissimum in scripturis sensum, ne inimicus quidem ausus est reprehendere. Ecce qualibus & quatis praedi cat laudibus quamlibet sanctum & doctum virum ne quaquam tamen authoritati scripturae eanonicae eom. si parandum. Quem propterea se iste comendat,quia vi detur sibi in quo da loeo librorum eius eo teste uti, quo probet homine posse esse sine peccato, unde nunc non agitur, sed agitur de auxilio gratiae, quo ad non pecca-
dum adiuvamur iusteque vivendum. Audiat ergo M. -r me
illum venerabilem antistitem dicentem S docetem ii
seeundo libro expositionis Euangelii se dum Lucani cooperari dominum etiam volutatibus nostri . vide Tetivitque inquit, quia ubique domini viri' studiis coopes ratur humanis ut nemo possit aedificare sine domino, nemo custosire sine domino, nemo quicquam incipe re sine domino. Et ideo iuxta Apostolu, Sive maduca . i. Viotis siue bibitis omnia in dei gloria facite. Videtix que admodum sanctus Ambrosius etiam illud quod solem homines dicere, nos incipimus,&deus perncit his ver bis abstulit dicens, neminem quicquam vel incipere si ne deo. Item in sexto libro eiusdem operis, cu de duo bus illis faeneratoris unius debitoribus ageret, Secuniqua discipulis se possit exponere, vinultu auxiliu gra dum hominem, inquit, plus fortasse ostendit, qui plui si tolliceledat qua naturc possibilitas adiuuetur,nisi in leget i debuerat, sed per inisericordia domini eausa mutatue atque doctrina ita ut ipsas quoque orationes, ut in scri Iut amplius diligat, qui amplius debuit, si tamen graulptis suis apertissime ararmat. ad nihil aliud ad hi das tia consequatur . Ecce apertissime praedieat ea tholicti p opinetur, nisi ut nobis doctrina etia diuina reuelatio Idoctor etiam ipsam dilectionem, qua quisque ampli uine aperiatur no vi adiuuetur nata hominis, ut id quod diligit ad beneficium gratiae pertinere. ipsam denia c. n .sulendum esse didicerit, etiam dilectione Sactione qne poenitentiam, quam proculdubio volutas agit di perseiat. Ab illo enim suo manifestissimo dogmate no mini misericordia & adiutorio fieri ut agatur, in deci recedit omnino.vbi tria illa constituit. possibilitatein, lino eiusdem operis libro beatus dicit Ambrosus italo quens, Bonae lachrymae quae culpam lauant. Denique quos Iesus respieit,plorat delictum.Negauit primo Pe feter IMItrus ae non fleuit, quia non respexerat dominus: nega--c P.
uit secundo ae non fleuit,quia adhuc no respexerat dod M. minus: negauit & tertio, resipexit Iesus, & ille amarissina aetas. me fleuit. Legant isti Euangelium, a: videam domi num Iesum tune intus suis se,cum a sacerdotum princi-esibiis audiretur, Apostolum vero Petrum foris ae deo tum in atrio eum seruis ad socum tune sedentem, nunc stantem sicut veracissima Se concordissima Euangelistarum narratione monstratur. Vnde non potest dici, tuod corporalibus oeulis eum dominus visibiliter admonedo respexerit. Et ideo ouod ibi scriptum est, Re spexit eum dominus: intus alium est in mente actu est, in volutate actu est. Misericordia dominus lateter subvoluntatem actionem Stala possibilitate dicit diuinoi semper adiuuari auxilio: voluntate aut ea actione, nullo dei adiutorio existiniat indigere. ipsum vero auxiliuquo post bilitatem naturale perhibet adiuuari. in lege costituit atque doctrina quam nobis fatetur etiam sincto spiritu reuelari, propter quod de adorandii esse co-eedit. Sed hoc adiutorium legis atque doctrinae etiam Propheticis fili e temporibus, adiutorium autem gratiae quae proprie gratia nuncupatur, in Christi esse arbitratur exemplo. Quod nihilominus ad doctrina peratinere perspicitis, quae nobis Euangelica pr dicatur,ut videlicet tanquam via demonstrata qua ambulared beamus iam viribus liberi arbitrii adiutorio nullo ait rius indigentes Fuficiamus nobis,ne desciamus in via, contendat etiam sola in eiuri Tomus septimus.
342쪽
G uenit, cor tetigit memoria reuocauit .interiore gratia sua viat auit Petrum .interioris hominis usque ad exteriores lachrrina, ni otiit de produxit affectu . Ecce su
admodum aeus adiuuando id est volutatibus de actionibus nosti is. Ecce quemadmodum & velle ct operari operatur in nobis. item in eo te libro ide sanctus Am-Vli f. a. brosius, Nam si Petrus. inquit apsus est, qui dixit, Et si alii scandali stati fuerint ego non scandalirabor: quis alius iure de se praesumat Denique David quia dixerat.
Ego dixi in mea abundantia non mouebor in aeternu
suam tibi iactantiam obfuisse profitetur dicens Auertisti faciem tuam, S factus sum coniurbatus. Audiat iste
tantum x irum docentem. imitetur credetem, cuius
dem doctrinamque laudauit. Audiat humiliter,imitetur fideliter, no de se pertinaciter praesumat ne pereat Quid in eo pelago vult mersi Pelagius, unde perpetraca sint. liberatus est Petrus 3 Audiat eundem antisi item dei in sexto libro eiusdem operis dicentem, Cur autem no
I cap. receperint cum , Euangelista ipse numorauit dicens,
quia iacies eius erat euntis in Hierusalein, discipuli au-H cepi recipi intra Samariam gestiebant. Sed deus quos dignatur voeat. S su exuli religiosum facit. o sensit in hominis dei. ex ipso haustu fonte gratiae dei. Deus,inquit quos dignatur voeat, v que , uti religiosum facit. Videte si non propheticum illud est. Miserebor cuius
misertus ero. S misericordia praestabo , cui misericors illud Apostolicum Non volentis neque curarentis. sed mi erentis est dei. Quia ut dieit etiam n strorum temporum homo eius,quem dignatur vocat,
ct quem vult religiosum facit. Nunquid aliquis dicere audebit nodum lae religiosum qui currit ad deum,abeo se regi cupit, de voluntatem suam ex eius voluntate suspendit S qui ei ad hae rendo iugiter v nus secundum l. r. Apostolum cum eo fit spiritus 3 At hoc totum tam magnum religiosi hominis opus, Pelagius no dicit esset
nisi arbitrii libertate. Contra autem beatus Ambrosius ipsius tam excellenter ore laudatus, Dominus deus inquit quem dignatur vocat.& quem vult religiosum facit. Ergo ut currat ad dominum S ab eo se regi cupiat. suamq; voluntatem e eius volutate suspendat, eis adhaerendo iugiter, unus secundum Apostolum cum eo
sat spiritus, deus que vult religiosum facit. Et hoc totui homo nisi religiosus non ficit. Quaeropter nili ad coc rarii, fiat ut hoe faciat. suis hoc facit Sed quia ista quaestio. bi de arbitrio voluntatis & dei gratia disputatur, ita est ad diseernendum dissicilis ut quado defenditur
liberum arbitrium, negari dei gratia videatur,quando autem asseritur dei gratia . liberum arbitrium putetur auferri. potest Pelagi' ita se latebris obscuritatis inuo iauere, v t etiam iis quae a sancto Ambrosio coscripta posuimus .eonsentire se dicat, & ea se quoque seni ire proclamet semper i. sensisse,atq; ita lingula conetur exponere, ut etiam eius sententiae conuenire creditur. sa-
propter quantum attinet ad istam de diuina gratia &adiutorio quaestionem, tria ista quae apertissime distinxit attendite posse. velle ei se id est possibilitate voluntatem. actione in . Si ergo consenserit nobis non solam
possibilitate in homine, etiam ii nec velit, nec agat bene, sed ipsam quoque voluntatem S actionem, id est,
ut bene velimus. di bene agamurum quae non sunt in homine nili quando bene vult & bene agit Si ut dixi etat senserit etiam ipsam volutatem Sactionem diuinitus adiuuari. ut sine illo adiutorio nihil bene velimus S gamus, eamq; eis e gratiam dei per lesum Christum d i ininum nostrum, in qua nos sua, non nostra iustitia tu,
stos facit , ut ea sit xera nostra iustitia quae nobis ab illo Rest, nihil de adiutorio gratiae dei, luantum arbitror in ter nos cotrouersis relinquetur. Illud autem propter l uod se laudauit sanctum A mbro sum. quia scilicet in Piscriptis eius inuenit ex laudibus Zachariae ct Heli ia-bet posse honuitem in hae lita esse sine peccato: quan cat quam negandum non sit ii hoc velit deus, apud quein cru . sunt omnia possibilia eo iideret tamen diligentiusque admodum dictum sit. Dictum enim est, quantum iiii hixi detur,secundum quandam inter homines conuersata lxionem probabilem atque laudabilem, qua nullus ho- minu iuste posset in acciti attonis S criminationis que Telam vocare Quam propterea in dei cospectu Zacha frias ct eius uxor habui se referuntur. quia in ea homi- ines nulla dissimulatione fallebat, sed ut apparebat ho- liminibus,ita nou erant oculis dei. Non aute dicti im cst ihoe secundum illam perfectionem iustitiae in qua vere latque omnino immaculati persecti, vivemiis: nam ct s Apostolus Paulus dixit, secundo iustitia quae ex lege est, se fuisse sine querela: in qua lege etiam Zaeharias sine
querela cometersabetur. 3ed hac Apostolus iustitiam in uercoribus , detrimen iis deputauit in comparatione iustitiae quam spera taxus , ct quam nunc esurire aesti ire debemus ut ea quidoque satur enim in specie. iii nuc L festin fide quandiu iustus ex fide visit. Audiat deni- Miscue sique ipsum venerabilem antistite, cu exponeret Esaiam catara , Prophetam dicentcni, nemine in hoc modo esse posse sine peccato, ubi nemo potest dicere in hoc mundo tu
dixisse. ve lui in dilectione huius mundi. De Apostolo
etenim loquebatur.qui dicit. Couersatio nos ra in coe- rbiI .s.lis est. Hime ergo sensum memoratus Episcopus explicans persectos, inquit,secum multos ait Apostolus, inhoe adhue mundo sitos, qui si ad perfectionem veram respicias. per ficti esse non poteram: qui is ipse dixit, vi x. c. . . demus nite per speculum in aenigmate, tunc autem sa-cie ad faciem. Nunc cognosco ex parte tunc autem codgnoscam sicut S cognitus sum. ita S immaculati iungin hoe mundo S immaculati erum in regno dei .cum uti s ii minutius excinias, inmaculat i Ce nemo possit quia nemo iure peccato. illud ergo sancti Ambrosii trastimonium quo pro sua sentelia Pelagius utitur aut secundu quencia modi, dictum est pri,babile quid e , sed Mno minutius exussum, aut certe ii ille ir sanctus atque
humilis Zachariam ct Helirabet si,mmae atque omnino perfectae iustitiae cui nihil addi iam posset fuisse exi
stimauit profecto sententiam suam minutius excutiendo correxit. Attendat sane iste in eodem ipso loco c. unde hoe Ambrosianum testimonium, quod ei place-lbat assumpsit: etia illud eum dixisset quod ab initio esse immaculatum humanae impossibile iit naturae ubi omnino illam naturalem possibilitate, quam Pelagius novult fideliter respicere peccato esse vitiatam ct ideo iactanter extollit,enerueni infirmam ii testatur venerandus Ambrosus , proculd tibio contra istius volutatem, sed no contra Apostolicam veritatem, bi legitur. Fuimus&nos aliquando natura filii irae sicut Sexteri .ls
se est enim per peccath in primi hominis, quod ex libero eius venit arbitio,, itiata S damnata natura . Cui se
la per mediatorem dei ct hominum , omnipotentem medi eum diuina subuenit gratia, de cuius adiutorio, ad iustificationem nostram, quo deus diligis ibus eum omnia cooperatur in bonum,quos prior dilexit donis eis ut diligeretur ab eis, quia iam diu est ut disserimit . i, deinceps incipiamus quantum dominus adiuuerit etiade reccato,quod per unu homine cu morte intrauit in . inundri
343쪽
At mundum atque ita in omnes homines pertransiit, ad
uersus istos qui in errorem huic contrarium veritati,aperitus eruperiit, qua satis esse videbuntur exprimere.
seopi,contra Pelagium de Celestium de peccato originali, Liber Secundus.
AM nunc diligenter aduertite de
bapti sinate paruulorum,quam caute debeatis audire homines eiu smodi qui neque aperte illi aetati lauacrum regenerationis & pece torum remissionis audent negare, ne hoc Christianae aures ferre non possint,& tamen opinionem suam,qua putant peccato primi hominis carnale generationem obnoxiam non . teneri tueri S defensare persistunt, quan uis eis bapti-- sinum videantur in remissionem peccatorum cocede-
re. Nempe vos ps a Pelagio praesente scripsistis audisse recitante vobis de libello suo, quem etiam Romam semisisse asserebat.quod iisdem sacramenti verbis dieant
debere baptietari infantes,quibus Sinaiores. Quis postis a verba putaret eis de hae re ullam mouendam esse ruaestionem, aut eis ficeret Cui vero non calumniosis imi videremur, ii eorum manifesta verba legerentur, lubi negat paruulos trahere originale peccatu omnes, oui fine ullo vitio natos esse contendunt Et Cele
stius quidem in hoe extitit errore liberior, usqueadeo,
i ut neque in Episcopali iudicio apud Carthaginem da
l nari voluerit eos qui dicunt quod peccatu Adae ipsum solum laeserit,& non genus humanum, & quod infani tes qui nascuntur,in eo statu sint, in quo Adam fuit an
te praeuaricationem. Et in urbe Roma in libello suo,s quem beatissimo papc Zosimo dedit,id asseuerauit ex-l pressius,quod paruulorum neminem obstringat origi nale peccatum De gestis enim Ecelesiasticis Carthasia Ceae III. lnentibus haec eius verba descripsimus. Aurelius Eei scopus dixit, Sequentia recitentur,Et recitatu est,quod peccatu Adae ipsi soli obfuerit, ct non generi humano.c Et cum recitatum esset.Celestius dixit,Dixi de tradueel pereati me dubium esse, ita tamen ut cui donauit deus. gratiam peritiae, consentiam, quia diuersa ab eis audiui qui viique in Ecclesia catholiea constituti sunt presby- Paulinus diaeoniis dixit, Die nobis nomina ipsorum. Celestius dixit, Sanctus presbyter R ufinus Romae qui mansit eum sancto Pammachio. Ego audi ut illum dicentem , quia tradux peccati non sit. Paulinus diaeonias dixit, Est aliquis alius 3 Celsstius dixit. Audiui ct plures dicere. Paulinus diae nus dixit Dic nomina ipsorum. Celestius dixit Non tibi sufficit unus sacerdos Et post alio loco Aurelius Episeopus dixit, Reliqua libelli legantur. Et recitatum est. quod insentes qui nascuntur, in eo statu sint, in quo
Celei ius dixit, Iam dixi, exponat quomodo dixit, nante transgressionem. Paulinus diaconus dixit. Nega te illa docuisse. Aurelius Episcopus dixit, Rogo, quid collegerim ego ex huiusmodi obiectione, dico Ada eostitutus in paradiso,quod ante dicatur in exter minabilis fact', postea per traggressione praecepti fact'
sit corruptibilis. Hoe dicis frater Pauline 3 Paulinus diaconus dixit. Hoc domine. . Aurelius Episcopus dixit, Status certe infantium hodie baptiχandorsi, virum talis sit qualis fuit ante trai gressionem Adae, an certe de eadem origine peccati, de qua nascitur, transgressionis culpam trahat Hoe vult diaeoniis Paulinus audire. Paulinus diaconus dixit, utrum docuit hoc,
i an non neget. Celestius dixit, lam de traduee pe cati dixi, quia intra catholicam constitutos plures audiui destruere, necno S alios astruere, ieet quaestionis res si ista, non hares s. infantes semper dixi egere brum ptismo ac debere bapti rari. Quid quaerit aliud Nempe eernitis se Celestium concessisse paruulis baptismum,
ut in eos trans re primi hominis peceatum, quod lauacro regenerationis abluitur, noluerit confiteri, quan- sis uis ae negare non ausus sit. Et propter hae dubitatione suam non damnauerit eos qui dicunt quod peccatum Adae ipsum soluin laeserit, & non genus humanum, Sequδd infantes qui nasciitur, in eo statu sint in quo Ada fuit ante praeuaricationem. ln libello autem quem Romae edidit, qui et stis ibi Eeclesiasticis allegatus est Romae edidit, qui gestis ibi Ecclesiasticis allegatus est ita de hac re loquitur ut hoc se credere ostendat, unde hie dubitare se dixerat. Nam verba eius ista sunt, infin- tes autem, inquit debere baptitari in remissionem re
catorum secundum regulam uniuersalis Ecclesiae Si eundis in Evangelii sententiam constemur, quia dominus statuit regnum coelorum non nisi baptitatis posse conferri: quod quia vi rerum naturae non habent,conferre
necesse est per gratiae libertatem. Si nihil de hae re de
inceps diceret quis non eum crederet confiteri, etiam
infantib' in baptismo originalia peccata dimitti, dicedo eos in renitisione peccatorum baptitari oportere
Hinc ergo est de illud quod scripsistis se vobis responddisse Pelagium, quod eisdem quibus de maiores taera, menti verbis baptietatur infantes, vos s litatos fuisse,id quod cupiebatis audisse,&tamen adhue de verbis eius F nos maluisse consulere. Attendite ita squid Cele-c 1 Istius apertissime dixerit,& ibi videbitis quid vobis Pelagius occultauerit. Celestius quippe ad iugit de dicit, in remissione autem peceatorum bapti dos infantes noidcirco diximus, ut peccatu ex traduce firmare videasi niur,quod longe a catholico sensu alienu est quia peras catum non cum homine nascitur, quod post modii e ercetur ab homine quia non naturae delictum, sed voluntatis esse demonstratur. Et illud emo confiteri congruit, ne diuersa baptismatis genera tacere videamur,
i fuit Adam ante traii ressionem,usque in finem libelli III minoris superius inserti. Aurelius Episcopus dixit. Doeunti Celesti aliquando, ut dixit diaconus pata linus, quod infinies qui nasseu tur,in eo statu sint in quos 'hfuit Adam ante trasgressionem. Celestius dixit, Exponat quid dixit ante tra ressionem. Paulinus diaconus dixit Tu nega hoc te docuisse. Vnu est ex duobus, aut neget se docuisse, aut iam damnet istud.
re hoc praemunire necessariu est, ne per in sterii occasoneni, ad creatoris iniuriam malu antequa fiat ab homine tradi dicatur homini per natura . Hunc sensu nastici vobis aperire Pelagius vel timuit, vel erubuit, quediscipulus eius palam line ullius obscuritatis ambagib apud sedem Apostolicam profiteri notimuit, nec em buit. Sed multum misericors memorata sedis antistes. bi eum vidit serri tanta praesumptione praecipite,tan- quam furetein, donees posset fieri, resipisceret maluit eo sensim suis interrogationibus S illius responsionibus colligare,quam districtam fere do sentetia, in illud abruptum quo iam pendere videbatur impellere . ideo aute no dixi aperte ceciderat, sed propedὴrev idebatur,
344쪽
DE PECCATO OIUGINALI CONTRA PELAGiv M
G quia superius in eodem libello suo de huiusmodi quaestionib' locuturus ante praedixerat, Si forte ut homini. bus quispiam ignorantiae error obrepserit, nostrasen
i e thtia corripatur. Hanc eius praelocutionem veneram bilis papa koiimus tenens, egit eum homine que falsae opsti doctrinae v ius instauerat ut ea quae illi a diacono pau- . V. I. lino Herant obiecta damnaret, atque ut sedis Apostolicae literis, quae t sanctae memoriae suo praecelsore manauerat,praeberet assensum. At ille noluit quide diaconi obiecta damnue,sed beati papae innoceiij literis noesia usus obsistere. immo se omnia quae sedes illa dam
naret damnatur u se esse promtiit atque ita velut phr neticus, ut requiesceret tanquam leniter foliis, a vinculis tamen excomunicationis nondum est creditus essessiluendui. Sed interposito duorum mesum tempore, donec rescriberetur ex Aphrica, resipiscendi ei locus sub quadam medicinali sentatiae lenitate concessus est. soniam re vera si deposita pervicaciae vanitate, quid promiserat vellit attedere. & easdem literas quibus seeonsensui uni esse res oderat, diligenter legeret, sanaretur. Sed postea quam ex Aphricano Episcoporis conia cilio rescripta directa sunt. quid fuerit consecutum, ut iustissime in eum sententia proferretur, cuncta legite, I re uia cuncta transmisimus. Vnde etiam Pelagius. Adi . ii seipsum &sua scripta sine dolo cogitat. no rectedib M III. cit eadem sententia leno debuisse teneri. Fefellit enim iudicium Palcstinum,propterea ibi videtur ei se purgatus. Romanam vero Eeel etiam . ubi euin eise notusinium scitis fallere usquequaque non totuit, uanuis Sthoe fiterit utrunque conatus, sed ut dixi, minime valuit Reeoluit enim beatissim rara Zos mus quid imitandus praecessor ei tride ipsissenserit gestis. Attendit ei iam quid de illo senii rei pridicanda in domino Romanoro fides, quorum aduersus eius errorem pro velitate catholica, studia consonantia concorditer flagra re cernebat. inter quos ille diu vixerat, ct quos eius do sinata latere non poterant, qui Celestium eius esse disciplinam sic nouerant, ut fidelissimum de firmissimum possent de hae re testimonium perhibere. Quid ergo
de Palaestinae synodi gestis, quibus se Pelagius absolutum esse gloriatur,sanctus papa Innocentius iudicaue- . rit, quan uis de in literis eius,quas nobis rescripsit, lege re possitis, S commemoratum eum venerabili papaei Zoilino synodus Aphricana resipddit,quod vestr cnaritati cum caeteris in nictionibus mittimus, tamen nec in hoc opere praetereundum videtur. Cum enim Dinate, tu . nos in Epistola quam ei quinque Episcopi scripsimus, eorudem gestorum Palcstinorum, quorum ad nos iam
se. aperuenerat, commemorationem fecissemus diu
centes in Oriente, ubi degit , gesta Ecclesiastica facta esse, quibus putatur esse purgatus . atque ad hoe inter extera ille rescriberet. Cum lint. inquit. aliqua in ipsis polita gestis,quae obiecta partim ille vit ado iureret,it,
partim multa in se verba retorquedo, tota obscuritate eonfudit .aliqua magis falsa, quam vera ratione, ut ad tempus poterat videri purgauit negado alia. alia falsa interpretatione vertendo.Sed utinam,quod opta lummagis est,iam se ille ad veram catholicae fidei viam ab illo suo errore covertat de cupiat velitque purgari,c siderans quotidianam dei gratiam, adiutoriumque cognoscens. ut videatur vere Se approbetur ab omnibus manifesta ratione correctus,no gestorii ni iudicio sed adeatholicam fidem corde conuerso. unde non pos sumus illoro nec approbare nec culpare iudicium cunesciamus utrum vera sint gesta, aut ii vera sint, costet magis subitis igisse quam se tota veritate purgasse. vi- Κdetis certe in his verbis quemadmodum papa beatissimus Innocentius non tanquam de incognito loqui vudeatur. Videtis qualem tulerit de illius purgatione sententiam. Videtis quid successor eius sanctus papa Zosimus recolere debuerit. sicut recoluit, ut in eo sui praeessoris iudicium remota eunctatione firmaret. Iam nune diligenter attendite, unde monstretur et ix.
quia Palaestinos Pelagius fefellerit iudices. ut alia taceam, in hae ipsa ucstione de baptismate paruulorum, ne forte cuipiam in eo quod diximus, eum sensum . in quo liberior Celestius fuit, nobis occultasse Pelagium eum & ipse hon aliter sentiat ealuntari potiua vel iu*cari, quam cernu aliquid coprehendisse videamur. N re iam superius satis claruit, propterea Celesthim v
luisse damnare, quδd dicit Adae peccatum ipsi solio
suisse non peneri humano Sinfames qui naticuntur, in eo statu esse, in quo Adam ibit ante praeuaricationem, quia videbat si ista damnaret. confirmare se in infantibus peccati ex Adam ira nitium. Hae autem cu suiisent obiecta Pelagio quod ea cum Celestio etiam ipse sentiuret , sine ulla retractatione damnauit. Q od licet vos legisse sciam tamen quia non solis vobis hoe scribitur, cne pigeat lect orem ad ipsa gesta recurrere, vel si ea no vhabet,etiam ei, labore perquirere . ipsa inde verba transcribimiis, quae infra scripta sunt. Synodus dixit. Nunc quonia anathemati a uerit Pelagius incerti, sub ,3 cm si tiloquium recte respondens, hominem cum adiutorio ri tandei S gratia posse esse gressu bum , id est,sine peccato.
respondeat de ad alia rapitula. Aliud capitulum in doctrina Celestii discipuli Pelagii, ex eis quae Carthaginea sancto Aurelio Carthaginenti Friscopo cu aliis Episcopis audita sunt de commemorata: Adam mortalem factum, qui siue peccaret, siue non peccaret, noriturus is
esset. ioniam peccatum Adae ipsum sol uni laserit, de
non genus humanum. Quoniam lex semittat ad regnum, luemaduiodum S uangeli Lm Quoniam ante aduentii in Christi fuerint homines suae I cccato. Qi Oniam infames m per nati in eo statii sint in quo Adam fuit ante prauaricationem. Quoniam neque per morte M
vel prauaricationem Adae omne stinus humani in resurgat. Quoniam sanctus Friscopus Aligi stinus aduersus discipulos eius in Sicilia respondii Hilario ad sub
tecta capitula,scribens libium in illo ista contii intur, Polle hominem sine peccato est e. ii , clit: in fames, et ii non baptietcntur,habere Ciam xi ei nam:Diuites bariivatos nisi omnibus abrenticient, ii quid boo i iiiii i hae- t .rim iacere, non reputari illi . neque ic prum dei posse habere. Pelagius dixit. De positi quidem licinini in sine peccato est e,dictu est si iret ius. De eo aciem Suod fuerint homines ante aduen iam domini sine peccato, dicimus S nos, quoniam a me ad c nil ni cybristi i erunt quidam sancte S iuste sc condum script hi ato sanctarum traditioncm. Relicua vero S secundu is iui estimonitim, quia ista nolunt pro fit ubius ego sati, facere debeam. scd iam ead satis tactiore sancias nodi,
anathematieto eos qui sic tenent .aut aliquando ter uerunt. Ecce talia omittam, videtis anathcixatietati erit mira
Pelagium eos qui tenet quod Ada peccati in misenis tum laseritS non genus humani, in , a Sised infames qui nascuntur, in eo statu i iit in quo Acam iuit ante
Prauaricatione. id ergo hic aliud F piscopi iudices iintelligere potuerunt , nisi exim confieri, Si ted peccatum ex Adam in paruulos traseat i Quod ne confiter
tur Celestius, hac damnare noluit, quae iste damnauit.: rouide
345쪽
proinde si ostedero etiam ipsum nihil aliud semire de
paruulis. iiiii quod line ulla citiusquam vitii cotagione nascuntur, quid inter istum N Celestium in hae quae aloe distabit nisi quod ille apertior, iste occidi ior fit in ille pertinacior iste me lacior:vel certe ille liberior,bie astutiori ille enim nec in Eeelesia Carthaginenti damnare voluit. quod in Romana postea se tenere coseisus est,& eorrigi paratum se esse professus est si ei tanquam homini error obrepsit Iste autem S illud dogma damnauit tanquam trarium veritati, ne ipse a catholicis iudicibus damnaretur 5: id sibi defendendii postea reseris auit aut mendaciter damnas. aut callide interpretans. Sed video de me iam iustissime postulari ut qd promisi, viii S ipse hoc semiat quod Celestius dem strare non di, ram. In primo libro recentioris operis sui,quod seripsit pro libero arbitrio, cuius oreris in lialteris quas Romam mitit,comemorationem feeit Omne, inquit bono ac mali, quo vel laudabiles vel vitupe rabiles sumus no nobiscis oritur,sed alitur a nobis capaces enim utriusque rei non pleni nasci imi r S ut sine virtute, ita di sine vitio procreamur At pante actione
propriae voluntatis. id solum in homine est quod deuxr condidit. Nde cernitis in his Pelagii v erbis. quod d(gma colaneatur amboru de paruulis sine ullius vitii ex Adam contagione nascentibus. No itaque mirum est.
quod eos qui dicunt Adae peccatum ipsi soli obmitse Senon genera hu mano S infantes qui nas tur in eo statu e te in quo filii Adam ante praeuaricationem. Celestius damnare noluit,sed multum mirum est. lua fronte Pelagius ista damnauerit. Si enim ii eut dicit ma lumnon nobiscum oritur sine , itio procreamur, atque ante actionem propriae voluntatis id solum in homine
est quod deus condidit, profecto peccatu Adae ipsi soli
obfuit,quia nullum in phole irannium fecit. Non enim peccatu non est malum. aut peccatum non est vitium aut peccatum deus condidit. Dicit autem iste malu ni
nobi istum oritur, & ii ne v itio procreamur, , hoc soli est in nascentibus quod deus codidit. Aepi' hoc eurpeceatum Ad x ipsi tali obfuisse no generi humano,io eundum istam suam sententiam,verissimum putet, cur
hoe dJnauit Pelagius, nisi ut iudices catholici lallerene tur, Similiter & illud dici potest, Si malum no nobiseul oritur.&une vitio procreamur id lite soli, est in homi l ne naseente . quod deus condidit proculdubio qui na scutur infantes, in eo statu sunt in quo Adam fuit ante
picuaricationem cui nullum malum v itiumque inerat atque id solum in illo erat quod deus codiderat. Et itimen anathemati rati it Pelagius qui tenent aut aliquan do tenuerunt. in eo statu esse recta es ab ortu paruulos,
in quo Adam fuit ante praeuaricatione, id est . sine ullo malo. ii ne ullo vitio. id Iolci habentes quod deii codidit. vi quid ergo& hoe damnauit Pelagius niti t ea tbolica synoduvialleretur ne nouus haereticus da inna
IIII. Tetur autem scitis, ct quod in eo ei iam li. bro posui.quem de gestis Palininis ad veni rabilem senem nostrum Aurelium scripti,illa ergo respotione Pellagii totam istam quaestionem eonsumptam esse gaudebam confessiusque mihi apertissime videbui ur ei te inlparuulis originale teccatum, anathema die endo eis qui peccato Adae illium solumson etiam genu hum s numerederent laesum. Sin eo statu opinaremur esse paruulos,in quo ille homo primus ante priuarieatione ruit. Sed postea cu legi issem quatuor eius libros, te quoirum primo libro paulo ante commemorata verba deli seri s. Sinuenissem tueminem adhuc evira catholici solutu cin
iidem de paruulis sentiente. prius mirari coepi tam im- Dpude, in Eeelei istico iudicio, & de lata qiicitione me-dacium. Si enim eos de libros ante iam scripserat, quo- lmodo se dixit eos anathematietare, qui se aliqpado tenuertit Si autem postea illud opus pollicitus est. quo-
modo anathematitauit qui se tenent Nisi ridicule tarte dictururum est eos se damnasse qui sic aliquando tenue- irunt & qui sic tenent: de tempore autem futuro id est, eis qui ite fuerant retentur i. nec tibi, nec aliis praeiudicare potuisse, & ideo non fuisse mentitum, quia postea deprehesus est si e tenere. Sed non hoc dicit non solum squia ridiculum est. sed qui, verum esse non potest. In seisdem quippe libris S contra peeeati ex Adam in paruulos transitum loquitur & de gestis Palaestina synodi gloriatur ubi eos qui sic tenent vela citer damnasse pii status est, ct absolutionem suam sallendo furatus est. lQuid enim ad rem de qua nunc agimus pertinet.
quod discipulis suis resipodet, ideo se illa obiecta dam- tu nasse quia S ipse dicit non tantum primo homini, sed sati . etiam humano generi primum illud obfuisse peccatu, non propagine, sed ex plo, id est non quod ex illo traxerint aliquod , ilium, qui ex illo propagati sunt, sed Equod eum primum peeeantem imitati sunt omnes qui postea peccaueriint. Aut quia dicit ideo infames no in eo statu esse . in quo fuit Adam ante praeuaricationem, quia isti praeceptum capere nodum polliunt, ille autem
potuit, nondum que utuntur rationalis volutatis arbitrio quo ille nisi v teretur , non ei praeceptum daretur.
Quid hoc ad re pertinet, quia verba tibi obiecta lic exponedo recte se putat damnasse, quod dicitur perea iuAdae irii soli obruisse & non generi humano, ct insantes qui nascutur, in eo statu esse in quo Adam filii a me
peccatum . S tamen his damnatis non mendaciter tenere, quod in eius postea conscriptis opusculis inuenitur. ine v llo malo sine , llo vitio paruulos nasci,&hoc solum in eis esse quod deus codidit, non vulnus quod ii nimieus inflixit Nunquid lixe dicendo, verba propter aliud obiecta aliter exponendo, id agit, ut se iudices non fefellisse demsistret prorsus no id e spei t. Tanto enim iudices fefellit oecultius, quanto exponit ista versui ius. Episeopi quippe catholici quando audiebat hominem anathematirantem eos qui dicunt Adae peccatum is ii soli obtulisse,no ceneri humano, nihil aliud eum sapere existimabant, quam id quod ea tholica Ee- Fcleis a praedicare consueuit. Vnde veraciter paruulos inreceatorum remissionem baptietat, non quae imitandos seceiunt, propter primi peccatoris exemplum sed quael nascendo traxerunt propter originis virium Et qua lol audiebant anathematitantem eos qui dicunt in sint est qui nascuntur in eo statu e se in quo Ada fuit ante prauarieationem, nihil eum aliud dieere credebat niti eos qui paruulos putant nullum ex Adam traxisse peccatu, a se dum hoe in eo statu esse in quo fuit ille ante peeeaium Etenim hoc illi obiiceretur, no aliud unde quostio versiabatur proinde eum hoc iste ite exponit ut diaeat uafames ideo non in eo statu esse in quo Adam fuit
ante peccatum . quia nondum sunt in eadem firmitate mentis aut corporis, non qu8d in eos traiierit ulla culpa propagini .respondeatur ei, Quando tibi illa dam nanda obiiciebatur, non ea catholici Episcopi ite intelligebant: ideo cum illa damnares catholicia te ei te credebat. Proeterea ergo 'd te illi sapere existimabam absoluendutuit: quod vero tu sapiebas, lanandu sitit.Noergo iii abiblinus es,qui dananda tenuisti sed illud at
346쪽
G putum; ereditus es sentire laudanda . cu te iudices no intelli eierent occultare damnada Reae Celestii iocius iudicatus es cuius manitastas te esse pari cipem. Et si ui iudicio tuos cooperuisti libro . tamen post iudiciu eos pes edidisti. Qis x eum ita sint profecto sentitis in tam nephandi erroris author es, Episcopalia cocilia .s: Apostolicam sede in , uniuersiamque Romanam Ecclesiam
Romanumque impertu quod deo propitio Christia nil est. rectici ine Lisse eomotum, donte reii piscat de . D'i'. diaboli laqueis. Quis enim scit, ne forte det illis deus
i potnitentiam ad cognoscendam it confitendaci prael dieanda mei iam veritatem damnandamque veracite damnabilem salsitate Quoquo modo autem se habe- . re isti velint, multis tamen misericordia domini esse consultum qui eos propterea sectabitur, quia catholicae communioni videbant esse sociatos, dubitare nons possiimus. momodo aute Pesagius tetauerit obreperes ad fallendum etiam Apostolicae sedis Episcopale iudi j cium in bacipsa quaestione de baptisnute patitulorum diligenter atten lite . in literis enim quas Romam mii sit ad beatae memorit papa in nocilium quoniam eunu in eorpore non inuenerui ct sancto papq Zosimo datii sunt,at s ad nos id de directae dieii se ,hominibus infamari, quod neget paruulis baptismi sacramentum, dabsque redemptione Christi aliquibus coelorum regnari omittat. Sed non se illis haec obiiciuntur ut potuit. Na ne s paruulis negat baptismi sacramentu, neq; absq; redemptione Christi aliquibus coelorc regna promit-
tui. itaque unde se queritur infamari, eo modo proposuit, vi facile poli et crimini obiecto saluo suo dogmate
cis o IlI. respondere. Obiicitur autem illis, quod non baptitatos pat uulos nolunt danmationi primi homini, ob noxios confiteri, ct in eos transisse originale peccatum regeneratione purgandu, quoniam propter accipien dii regnum calorum tantu modo eos baptitandos esse tendunt, quasi praeter regnii coeloro habere niti de r. nam mortem possint, qui line participatione cortoris ct sanguinis domini aeterna vitam habere no pollunt.
Ecce quod eis obiicitur de baptismo paruuloria, noni ipse ita proposuit, virosiit sua propositoni quasi aduersantis obiectioni, secundu sua dogmata res podere. i Denique quomodo respondeat aduertite & videte latebras ambiguitatis fallitati praeparare refugia, ostia n. dendo caliginem veritati, ita ut etiam nos cum primuea legimus, recta vel correcta propemodum gauderetinu . Sed latiores disputationes et ' in libris ubi sequa.
tum libet operiat Plerunque aperire compellitur, recerunt nobis S ista iuspecta, ut attentius intuentes inue.niremus ambigua. Cum enim dixisset,nunquam se vel impium aliquem hheticum audisse qui hoc quod pro-roiuit de paruulis diceret:deinde subiecit at s ait Quis enim ita Euangelieae lectionis ignarus est, qui hoc non inodo astar mare conetur. sed qui vel leuiter dicere autetia sentire possit 3 Deinde quis tam impius, qui paruulos exortes regni coelorum esse velit, dum eos baptira-i rict in Christo renasci putati Frustra ista dieit, Noni inde se purgat. In regnum coelorum sine baptismo parauulos intrare non posse, nec ipsi aliquando negauer ut . Sed no inde suaestio est. De purgatione originalis peccati in paruulis quaestio est. lnde se purget, qui no vult fateri lauacrii regenerationis in paruulis habere, quod purget. Et ideo ectera qui dicturus est attedamus. post inter postum enim ex Euangelio testimonii, qued nisi
renatus ex aqua &spiritusancto regnum coelorum nullus positi intrare, unde illis, ut dixi in ,nulla fit qucstio, secutus adiunxit dicens. Quis ille tam impius est, qui Leuiuilibet aetatis paruulo intei dicat comunem humani generis redemptionei Et hoc ambigui, est . quale dicat redemptionem. virum ex malo ad bonum an ex bono
ad melius. Nam ct Celestius apud Carthaginem in libello sco consessus est redemptionem paruulorum, re tamen noluit confiteri ex Adam in eos transisse peccatum. Sed quid deinde iste subiungat aduertite. Et ra.
interpetuam, inquit certamque vitam renasei vetet ei; qui natus sit ad incertam, id est, quis tam impius est ut vetet renasci ad perpetuam certamque vitam eum quinatus sit ad incertam 3 Hae verba quando primitus le-
imus credidimus cum incertam vitam istam voluisseicere te in poralem, quantiis nobis videritur magis ea morialem dicere debuisse,quam inceria, eo quod certa morte finiatur. Tamen quandiu ducitur, quoniam momentis omnibus cisse non dubitatur incerta nihil aliud eum putauimus, quam istam mortalem vitam ma luase dicere incertam. Ac per hoc vanuis derna mortem paruulorum sine baptismatis iactamento ex hae vita migrantium aperte noluet it confiteri: taine de illo solicitudinem nostram quasi certa raciocinatio solabatur. Dicebamus enim si perpetua vita sicut cons- Lleii idciur, nisi eorum qui baptitati sunt non potest esse, profecto eos qui non baptietati moriuntur, mors
perpetua consequetur. Quod nulla iustitia potest accidere his, i quibus in hac vita nulla peccata cominissa sunt, nisi originale peccatum. Sed postea non de- cor ocliter ut fratres qui nos ad inonerent, hoc ideo dicere P
lagium potui illa, quia de ista quaestione ita perhibetur
solitus respodere quaerctibus, a diceret Sine baptismo paruuli morientes iuu non eant scio: quo eant nescio: id est, non ire in regnum coelorum scio:quo vero ea nise nescire dicebat:avi dieit quis dicere non audebat, in mortem illos ire perpetuam,quos S hie nihil mali co misisse sentiebat,& originale traxisse peccatu non conisentiebat. Itaque Sc ista eius verba Romam pro magni eius pureatione irasimi sa, tam sunt ambigua vi potaint eorum dogmati praebere latibula rde ad insidianda prosiliat hareticus sensus , quando nullo existente quilvaleat respondere,tanquam in solitudine aliquis inue nitur infirmus. Iam vero in libro fidei sui que Romam: iram ipsis literis misit ad eudem papam innocentium, ad quem etiam Epistolam scripserat, inulto euidem ius seipsum tegendo nudavit dices, Paptisma num tene.mus,quod hisdem sacram ii verbis in infantibus, quibus etiam in maioribus dicimus esse celebrandum. Nosaltem dixit eode sacramento:quod quidem si dixisset, adhue esset ambiguum, sed hisde inquit,sacram eii verbis: tanquam infantibus remissio peccatori, verborum sonitu diceretur, no reru ageretur effectu . visus est taumen ad tempus aliquid dicere quod fidei catholici co ueniret sed illam sedem usque in finem fallere no pitualuit. Post rescripta quippe Aphrieani concilii, in qu prouineiam qui de doctrina illa pestilera serpendo peruenerat,sed eam no tam late occupauerat,ali que per
uaserat,alia quoque ipsi' in urbe Roma. ubi diutissime
vixerat, atque in his rem tyrius sermonibus cotentio nibusque versatus, cura fidelium fratria prolata patu
rut, quq literis suis quas coscripsit per orbem ea tholicuperferedas, paea Zosimus execranda sicut legcre pol stis attexuit, ubi Pelagius spistolam Pauli Apostoli ad
Romanos velut exponens argumentatur dicit. Si
Adae eeeextum etiam non peccantibus nocuit, et o Se chrim iussitia etiam non credemibus Prodest. Et ca l
347쪽
A tera huiusmodi, quae omnia domino adiuuite in libris quos scriptimus de baptismo paruuloru,refluat a 3e dio soluta sum. Et ea quide in ipsis quasi expolitionibus nora sua persona est ausus obiicere sed ibi hoc dicebat,
ubi multis notissim' erat,& quid sentiret ac diceret, latere no poterat. QMd in libris illis de quorum erimo
quidda supra c5memoraui, no dissimulanter,sea apertissime quantis potest disputadi viribus agit, ut natura humana in paruulis nullo modo ex propagine vitiata credatur cui arrogando salutem inuidet saluatorem. Haec cum ita sint eoque iam constet dogma extitisse pestiferum&haereticuerrorem, quem domino adiuuate aperitus iam deuitat Ecclesia, duobus istis Pelagio scilicet & Celestio,aut in locum poenitetiae redactis,aut si id rere uerint omnino damnatis, qui huius peruersitatis authores vel perhibentu , vel etiam probamur, vel certe si authores no sunt, sed hoc ab aliis didicerui, assertores tame at s doctores . per quos id latius reptaret & creseeret, ct verbis & literis suis, S co petentibus indieii, ct fama ex his omnibus surgente &crebrescete iactatur quid restat, nisi ut quisque carbolicus pro viribus quas Lumit a domino, redarsual istam pestem, eis B vigilanter obsistat, vi cu respodedi necessitate sine studio cotentionis pro veritate ceriatur instruatur indocti atque ita in Ecclesicco uertatur utilitatem, quod est inimicus in perniciem machinatus. iuxta illud Apostolae Vii, ii Oportet&haereses esse ut probati manifesti sant inter vos Quapropter post multa quae aduersus istum e rorem inimicum gratiae dei, quam per Iesum Christum dominum nostru putillis magni sque largitur, scribe lodisputare potuimus, nunc illud oportet excutere. li dvolentes haereseos astute inuidiam declinare, asserunt istam praeter fidei periculum esse quaestionem, ut videlicet ii in ea fuerint exorbitasse conuicti. non criminaliter sed quasi ciuiliter errasse videantur. Sic enim Celestius apud Carthagine gestis Ecclesiasticis est loratus: lam inquit,de traduce peccati dixi. quia intra catholica constitutos plures audiui destrucr nee non & alios astruere, licet quaestionis res sit ista,nnae resis insemes semper dixi egere baptisino. ae debere baptitari Quid quaerit aliud ita hoc dixit, ta lita in signineare voluerit tunc fuisse haeretim iudicandam si baptirari debere ne-C garet infantes. Nunc vero quoniam baptitandos set e. iur etiam si causam baptismatis eorum non eam dicat, quam veritas habet sea 'ua ad fidem non pertinet, nose ai bitratur errare, & ideo non esse hqreticu iudieandum. Item in libello quem Romi dedit. cum fidem
suam 1 trinitate unius deitatis usque ad resurrectione qualis futura est mortuorum de quibus eum nullus inc nil terrogauerat.&vnde illi nulla ilicstio mouebatur, quitum uicere libuit explicasset, ubi ad id quod agebatur eius sermo peruenit. Si quae vero, inquit, praeter fidem quaestiones natae sunt, cle quibus esset inter plerosque contentio non ego quas author alicuius dogmaiis de finita hoe aut horitate statui, sed ea quc de prophetaruct apostolorum fonte suscepi. vestri apostolatus osteri- mus probada esse iudicio. xt ii forte ut hominil, quit
piam ignoranti error obrepserit, vestra scientia corribgatur. Nempe perspicitis id eum egisse hae prclocutione pro iis a. t ii quid in illo apparuisset erroris, non in fide sed in quistionibus quae sunt praeter fidem videretur errasse: ubi etsi corrigendus est error no tamen tanquam haeretis corrigatur.& qui eorreptus fuerit, ita dicatur errare, ut no tamen liveticus iudicetur. Sed mul
igones isti quas ei te proer iidem arbit at in uani sunt , illae in quibus calcia fide Pa Christiani sum , aut ignoratur quid verum sit, & sententia definitiva suspenditur, aut aliter quam est, humana ct infirma suspicione coniicitum. veluti cum quaeritur, qualis vel ubi sit paradisii, ubi eonstituit deus hominem quem formauit ex puluere, eu tamen ei se illum paradisum fides Christiana non dubitet .velci, quaeritur ubi sit nune Helias vel Enoel, an ibi,an alicubi alibi,quos tamen non dubita.mus in quibus nati sunt corporibus vivere. Vel cu quq-ritur utrum in corpore an extra corpus in tertium coelum iit raptus Apostolus, quanquam iit ista impudens inquisitio id scire volentium, quod se ille cui hoc praestitu est, salua utique fide nescire testatur. vel quot sint
coeli in quorum tertium se raptum esse commemorat.
Vel utrum elementa mundi huius conspicabilis quatuor an plura sint . id faciat solem lunamque delicere his desectibus quos praedicere Astrologi certa temporiam dinumeratione consuerunt.Cur antiqui homines tam diu vixerint quam sancta scriptura testatur, & virum pro portione longioris aetatis risios sera puber tale gignere coeperint. Vbi potuerit Mathusale vivere, pqui in arca non fuit, qui sicut in plerisque eodieibus &
graecis S latinis numeramur anni, reperitur si peruia xii se diluuio vel utrum paucioribus, qui rarisii mi inueniuntur, potius credendum si in quibus ita est numeriis conscriptus annorum, ut ante diluuium desinctus filii se monstretur. Qigis enim non semiat in his atque
huiusmodi variis S innumerabilibu quaestionibus, siue ad obscurissima opera dei siue adscriptura ruin abditi inras latebras pertinentibus, quas certo aliquo genere complecti ae definire dissicile est, ct multa ignorari salua Christiana fide, Salicubi errari sine aliquo haeretici dogmatis crimine F Sed in causa duorum O. Xnim
hominum, quorum per unum venundati sumus sub peccato, per alterum redimimur a peccatis per x num praecipitati sumus in mortem, per alterum liberamur
ad vitain. uoniam ille nos in se perdidit faciendo oluntatem tuam, non eius a quo factus est: iste nos in se salvos fecit, non faciendo voluntatem filam sed eius a quo missus est: in horum ergo duorum hominum causa, proprie fides Christiana eonsistit. Vnus est enim deus. S unus mediator dei ct hominum homo Chri- , di stus letas , quoniam non est aliud nomen sub eolo da tum hominibus, in quo oporteat nos saluos fieri, S in sillo definiuit deus fide omnibus suscitas illii a mortuis. Itaque sine ista fide, hoe est sine fide unius mediatoris ldei ct hominu hominis Christi Iesu, sine fide inquam
resurrectionis eius qua deus hominibus definiuit, quae uti s sine in earnatione eius ac morte no potest veraei ter credi: sine fide ergo incarnationis Smortis Si esurrectiois Christi,nec antiquos iustos,ut iusti essent a ree catis totuisse mundari & dei gratia iustificari, veritas Christiana nsi dii bitat:sue in eis iustis quos sancta seria iptura comemorat, siue in eiu iustis quos qui de illa non
comemorat , sed tamen fuisse credendi sunt vel ante diluui si vel inde usta ad datam lege.vel iplius legis tep re, non solum in filiis Israel sicut fuerunt Propheit sed etiam extra eodem populum sinu mit iob. Et iesorum enim corda eadem inundabantur mediatoris tide. &diis indebatur in eis charitas per spiritu sanctu, qui ubi mari. vult spirat no merita sequens .sed etiam ipsa merita fi- I a. s.cies No enim dei gratia gratia erit ullo modo iiiii gratuita fuerit omnimodo. Usuis ergo mors regnauerit ad Ada usque ad M oysen, quia non ea potuit vincere,
348쪽
DE PECCATO ORIGINALI CONTRA PELAGI v M
G nee lax data ter Moysen, non enim data est quae posset vivificaresed .lux mortuos quibus uiuii cadis est et gratia necessaria, non ibi a peccati propagatione S dominatione prostratos, veru etiam ipsius legis addita prauaricatione eouictos deberet ostendere non ut periret duisquis hoe in dei inisericordia etia tunc intelligeret. sed ut per regnum mortis ad suppliciu destinatus, etiaubi pii per praeuaricatione legis inani sesta ius dei quae ema rei et aaiutori uin, ut ubi abundauit peccatu,superabundaret gratia, qua tala liberat a corpore mortis huius. taxi . Quanuis ergo nec lex per Mo ien data potuerit 1 quoquam honii ne regnu mortis auferre, erat tamen delegis tmore homines dei, non sub lege terrente covinia cente .puniente .sed sub gratia delectate, sanante,libenuus o. rante. Erat qui dicerem, Ego in iniquitatibus coeeptus C s r. sum de in peccatis mater mea in utero me aluit: Et, Noest pax in ostibus meis a facie peccatorum meorum. Et, Ueso. Cor mundum crea in me .lcus, de spiritum rectum in- noua in visceribus meis: Et.Spiritu principali contirma me. &spiritusanctum tuum ne auferas a me. Erant qui
diceret. Credidi propter quod locul' sum. Ea de quippe ct ipsimu labantur fide, qua S: nos. Vnde S Apost ri ius dicit, Habentes autem eud piritu fidei. secundum quod scriptu est, Credidi propter quod de locul' stim, , nos crediit', propter quod de loquimur. Ex ipsa fide vir, dicebatur Ecce virgo in utero accipiet. Spari ei filiv. v
vocabatur nonae eius Emmanuel, quod est interpretatu
nobis ij de Ex ipsa fide de ipso dicebatur. Et i pietati isposus procedens de thalanio suo exultauit ut gigas ad eur redi via in a summo coelo egressio eius S c ccursus eius usq; ad sumnium eo li,S non est qui se abscondat a calore eius. Ex fide ipsa ipii dicebatur Thron' iuus de in se tinniveoli virga directionis virga regni tui. Dilexisti iustitiam, , odisti iniquitatem : proptet ea unxit te deus deus iuus oleo exuliai ionis prae participibus tuis. Eodem spiritu fidei ab illis haec sutura videbatur. Juo a nobi facta credutur. Neq; enim qui nobis ista fi-eli dilecti Oe prophetare potueriit, eoru ipii participes no eriit. Et unde est quod dicit Aposto Peit Uuid tentatis detini in ponere iugum lupra collum discipulorum,quod neque patres nostri, neque nos potuinius
portare. sed per gratia domini Iesu credimus salui fieri quemadmodii S illi: iiiii quia S illi per gratia in domi ..t ni lesu Christi salui facti sunt, non per legem Moy ii,
per sanatio sed cognitio est facta peccati Nue autem sine lege iustitia dei manis stata est, testi scaras et legem S Prophetas. Si ergo nunc manifestata est, etiam tunc erat, sed occulia. Cuius occultatione sigi i- Matib. r. ficabat templi velum quod est ad eius significandam reuelationem Christo moriente coscissuin. Et tunc ergo ista gratia vilius inedia totis dei es hominum ho-i i nil nis Christi Iesu, erat in populo dei sed tanquam in vellere pluuia . quam non debitam .sed voluntariam se. gregat deus haereditati suc, inerat latens mune aut e vetat ut ii ccato illo vellere hoc est ludaico populo reprobato, in omnibus gentibus tanquam in area cernitur paca ac XVI. ten . Non igitur sicut Pelagius & eius dii iouli tempora diuidamus diches primum vixisse iustos lim-mines ex natura deinde sub lege tertio sub gratia. Ex
natura scilicet ab Adam tam longa aetate, qua lex noti, dum erat data.Tunc enim .aiunt. duce ratione cognoscebatur creator. quemadmodum elisit tuendi . scriptum serebatur in cordibus . non lege literae sed naturae. verum vitiatis moribus . inqui ut, ubi coepit nostis.
licere natura ia decolor ex ci ad ita est, qua vesu: Luna fulgore pristino detrita rubigine videret. Sed post. Rea lixa nimia. iicut disputant pecca si consuetudo praeualuit cui sanandae lex parti valet. Christus aduenit, Se tanquam morbo desperatissimo, no perdiseipulos .sea per seipsum medieti, ipse subuenit. Haec disputantes a gratia mediatoris iustos excludere conamur antiquos, tanquam dei S illorum hominum no fuerit mediator honio Christ Iesus quia non dii ex utero virginis carne suscepta, homo nondu filii, quado illi iusti fuerunt. Qisod ii ita esset, nequaqua Apostol' diceret, Per hominem mors. S per hominem resurrectio mori uorii. Sicut enim in Adam omnes moriuntur, ite S in Christo omnes vivificabuntur quadoquidem illi antiqui iusti, secundu istorum vaniloquia libi ius sciente natura,nec mediaiore homine Christo indiguerunt. per quem reconciliarentur deo . nec in eo vivificabuntur, ad cuius corpus S mebra .se duid quod propter homines ii mo factus est no periinere rinon strantur. Si aute quenladi nodia per Apostolos suos veritas loquitur, sicut in Ada omnes morauior ile ct in Christo omnes uiuiscat botur,quia per illis hominem mors, ct per istu homine
resurrectio mort horum: luis audeat dubitare Christia . I nus etiam illos iustos qui recentioribus generi, humani teinporibus deo placuet ut ideo in resurrectionem vitae aeternae non mortis a tertiae esse venturos, quia in
Christo vivificabutur: ideo aute vi uincari in Christo, quo mam ad corpus pertinent Christi, ct ideo pertinere ad corpus Christi. quia Sipiis caput est Christus Ideo S ipiis caput cise Christum . quia unus mediatoria M. est dei de hominum, homo Christus Iesus: quod eis nosuisset nisi in eius resurrectione per eius gratiam credidissent. Et hoc quomodo feret .u eiam in carne venturum esse nescissent neque ex hae fide iuste pies vi xistenta Nam ii propterea illis non pro it incarnatio Christi, quia nondum facta erat, lice nobis prodest iu dicium Christi de x itiis ix mortuis. quia non tu factuni est. Si autem nos per huius nondum facti sed futuri iudicii fid in stabitnus ad de icram Christi. profecto illi per incarnationis citi tur e non doni factae sed suturaei fidem mcii, bra sunt Christi. Neque enim putandu est quod antiquis iustis sola quae semper erat diuinitas Christi, non etiam qua nondum erat eius humanitas reuelata pro sueti t. illud erit in quod ali dominus c, xxivi Iesus Abraha inconcirpinit dit nam eum idere. X: ldit S gauisus est : ii diem suum voluit suum tempus in bitelligi testimonium profecto perhibuit Abrahae quod fidelia erit incarnationis eius imbutus. Secundum liue enim habet tempus, diuin has v ero eius omne tempti excedit . quia per illa uniueisa ficta sunt tepora. occisi quis si iam de die sempiterno accipiencum putatae. rit qui nullo finitur crastino, nullo praeuenitur hesterno, hoc est de ipsa iternitate in qua eo ternus t st patri quomodo id vere eo pisceret Abraham nisi eius nos et suturam mortalitatem, cuius quaesiuit aeternitatem Aut ii ad hoe aliquis horum verboru lenium coarctati l dieat nihil intelligendum in eo quod ait doniinus, quaesiuit diem mcu, nisi quaesiuit me, cui tum dies permanens hoc est lumen inde sciens. velut eum dicimii x tuam filii de qua loquitur Euangelium dicens, Sic de- M.f. dii S filio vitam habere in semel ipso non aliud ipsum, aliud eius , ita in , sed eundem is tum filii, intelligimus vitam, ut dixi: Ego sum via veritas de vita: Et de quod ictu est ipse est verus deus, vita a terna: ut hane eius aqualem patri diuinitatem videre cupiuerit Abrahaini
nequaquam incarnatione eius pracognita, sicut eum
349쪽
ET CELESTIVM LIBER SE CI NDVS.
A nonnulli etiam philosophi viae liueriant, qui nihil de
eius carne didicerunt: nunquid S illud. iuga iubet Abraham ponere manum sei uum suum sub femore suo, ct iurare per deum cossi, aliter quisquam recte intellecturus est niti Abrahan: seii se in qua veturus esset deus caretii sicli earnem de illo se more propagari Cuius casenis& sane uinis. quando ipse in Abraham benedixit, - - Melchisedeeli etiam testimoniu Christianis fidelibus notissimum protulit, ut tSto su,st Christo diei retur in Psalmi, quod nondum factuin ei sed adhue futurum:
eadem tamen ipsa aeratrum quae nostra est, fides una et Maop. cantabat.Tu es sacer clo, in aeternum secundum ordine
Melchised eh. in Adam quippe inuenietibus mortem, per l, prodest Christus . quia est mediator ad vitam: LTim. no autem per hoc mediator est, quod aequalis est patri: per hoc enim quantum pater tatum S: ipse distat a nobis. Et quomodo erit medietas, ubi eadem ipso distantia est ideo Apostolu no ait unxi mediator dei S: hominii Christus lesu Esed, homo Christus lesiis. Per hoe ergo mediator per quod homo: iferior patre per quod
B nobis propinquior, luperior nobis per quod patri propinquior .Quod apertius ita dicitur, inferior patre,quia r. re . informa serui superior nobis, quia line labe peccati. I XIX. Quapropter quisquis humanam eontendit in 'iia- libet aetate naturam non indigere medico secundo Adam, quia non est vitiata in primo Adammo in aliqua quaestione, in qua dubitari vel errari salua fide potest. sed in ipsa regula fidei qua Christiam sumiis gratiae dei
conuincitur inimicus. ale est autem quad ab isti il la quae ante filii velut adhuc minus malis mori, vitia.
ta,hominum laudatur natura, neque respiciunt tantis ,
tamin intolerabilibus peccatis homines iune filii se subintrios. ut excepto no homine dei S eius coiuge. iii buse: liliis S totide nuribus iusto iudicio detulicut ignes ostea terra exigua Sodomorum ita totus mundus diuitio deleretur Ex quo in ore igitur per unum homi nem peccatum intrauit in mundum. S per peccatum mors, ct ita in omnes homines pertrantiit, in quo omnes peccauertit .profecto uniuersa massa perditionis fa-i ei aestroire operditorum. Nemo itaque nemo pror- Cius incle l. beratus est aut liberatur,aut liberabitur . nili tum R. gratia redemptoris. Et ante Abraham quidem utrui aliquo corporali & visibili sacramento iusti vel eoruml ces xxx. paruuli signarentur, scriptura non exprimit . ipse tame
Abraham lignum accepit circucilionis signaculum iu- e.ir. stitiae fidei. Et sic accepit ut deinceps etiam omnes para Re . . uulos domus sua circuncidere iuberetur, recetissimosi a visceribus matrum octauo die natiuitatis eorum: ut m . o. etiam hi qui eorde ad iustitiam credere nondum pos
sent, iustitiae tamen fidei signaculum sumerent. Q od
sub terrore tanto est imperatum. t dicerct deus anima
illam de suo populo peritura, cuius octauo die praepulit ei renne isto ficta non fuisset. Huius ta horribilis poena iusti. ia ii quaeratur, nonne istorum omnis delibero arbitrio,& laudabili sanitate & puritate naturae . litantumlibet argutast argumentatio repercussa S confracta dioiliet Quid enim mali quaeso paruulus propria
voluntate commist, ut alio negligente S eum no cirranei dente, ipse damnetur damnatione tam seuera ut pereat anima illa de populo suo Neque enim teporalisiatoriis terror incussus est, cum de iustis quando ri.
riebantur, tunc potius diceretur: Et appositus est ad poh s. puliani suum: ves. appotitus est ad patres sitos: quoniani deinceps homini nulla tentatio formidatur qui illum
i seruet a rorulo suo, ii populus et se est rorul' dei.
Q id sibi ergo vult pro nullo propriae voluntatis Dadmisso tanta damnatio Neque enim sicut non ulli se- c voLeudum Platonieos opinantur. hoe uniuscuius ita fantis animae redditur. quod ante i stam vitam sua volun- ram. m. tate eo inmisit quia haberet ante hoe corpus vel bene
vel male liberum vivendi arbitrium cum Paulus Apostolus apertis, i me dieat nondum natos nihil estile bo. p. ni vel mali. unde ergo recte infans illa perditione punitur.nisi quia pertinet ad massam perditionis, ct iuste intelligitur ex Adam natus, antiqui debiti obligatione damnatus nisi in defuerit non secundum debitum sed secundum gratiam liberatus am gratiam. nili gra- r. tiam dei per Iesum Christum dominu nostrum Qisem profecto inter catera veterum sacramenta , etiam ipso praeputii cireucilio prophetavit. Dies enim octauus est
in hebdomadarum recurii bus dies dominiexis . cluo resurrexit dominus. Et petra erat Christus. unde cireun-citionis cultellus petrinus,& caro praeputii corpu' pe
cati. Mutatis proinde sacramentis posteaquam P. Ca.o Init qui eis significabatur esse venturus, non tamen rivi
tato mediatoris auxilio, qui etiam priusquani venisset Ein carne. antiqua sua ni rei a liberabat suae incarnatimnis fide, at nos cum essemus mortui delictis S praepimtio carnis nostrae, conuiuificati sumiri Chi isto , in quo ei re incisi sumus cireuncisone non manufacta, qua tagurabat circunciso manufacta, ut euacuaretur corpus peccati. eum quo sumus ex Adam nati damnare origi
nis propagatio nos damnat, nis mundemur ii militudine carnis peccati, in qua missus est sire peccato . in ita me de peccato damnsuit peccatum, factus pro nobispeecatu. Vnde dicit Apostolus, Obs cramus pro Chri-- r. s. iti, reconciliamini deo Eum qui non nouerat peccatu, tro nobis peceatu fecit . ut nos simus itistitia dei in ipso. Deus ergo .cui recoeiliamur, fecit tu pro nobis peceatum, id est Laetificium per quod dimitteretur nostra peccata,quoniam peccata vocatur sacrificia pro peccatis. Et utique ipse pro peccatis nostris immolatus est nullum habens vitium,solus in hominibus, quale quaerebatur tunc in pecoribus, quo signifieabatur virus s- ne vitio ad vitia sananda venturus. Quocunque igitur die suae natiuitatis infans bapti Eetur in Christo tanqui in octauo circunciditur die: quoniam in illo circunciditur qui tertio 'uidem ex qx:o crucifixus est. sed octa uo in hebdomadibus resut rexit die. Circunciditur aut e Pin expoliatione corporis carnis, id est. vi debiti, quod contagio carnalis generationis attraxit, gratia spiritalis regenerat ionis absoluat . Nullus enim mundus est a sorde. a obsecro sorde nisi peccati Nec infans cui est unius diei vita super terram. Sic autem argumentantur dicentes, Ergo malum sunt nuptiae S non est in imii
pus dei homo ueingenerat nuptiae mas nuptiarum CXXXuc bonum sit morbus cocupiscritae, in quo uxores diligut ui ignorant deu,quod Apostolus prohibet,ae non potius pudicitia coiugalis, qua in bonos usus ordinate filios trocrea si redigitur libido earnalis: aut vero po sit ei te homo nisi opus dei non solum qui de coniugio,
veru metiam qui de tornicatione vel ae adulterio procreatur. Sed in hae quaestione ubi queritur .non cui rei creator. sed rati saluator sit necessarius, non intuendum
est quid boni sit in procreatione natur .sed quid i pericato mali quo certum est vitiatam rase natu iam . limul
autem vir unque Propagatur natura, ct naturae xiiiii,
quorum unum est bonum,& alterum malum. illud de coditori, largitate suinitur, hoc de originis damnatim ne attrahitur. Illi est causa bona voluncas dei summi
350쪽
G ivile mala voluntas hominis primi. Illud indicat deum reaturae institutorem, hoc indicat deum inobedi Aiae punitorem. Denique idem ipse Christus propter illudicreandum facior est hominis proter hoc sanandu fa-Trie ' homo. Bonum ergo Dant nuptiae in omni- bus piae sunt propria nutriarum. Haec autem sunt tria, generandi ordinatio fides pudicitiae conubd sacrametum.Propter ordinationem gener adi serietu est. olo iuniores nubere. filios procreare, matres tam illas esse.
Propter fidem pudicitiae uxor non habet potestatem sui corporis sed viri similiter ct vir non habet potestate sui corporis.sed mulier.Propter connubii sacramentu, od deus coniunxit, homo no separet. De quibus in
aliis opusculis nostris, qvie vobis non sunt incognita, i quantum domino adiuuante potuimus, satis nos dii se-mt . is. Ditisse meminimus. Propter hcc omnia honorabiles nuptiae in omnibus, ct thorus immaculatus. Inquantumi enim nuptiae bonae sunt, in tantum faciunt plurimum
boni etiam de libidinis malo, quonia libidine non bene utitur libido sed ratio. Libido est autem in illa, qua
voeat Apostolus repugnantem legi mentis, inobedien- tium lege membrorum . datio vero bene utens libidine, ipsa est in lege nuptiarum. Nam si nullum de malo bonii fieri posset, nec deus ex adulterino cocul, itu hominem coderet Sicut ergo adulterii damnabile malu . quando de inde homo nascitur, no imputatur deo qui certe in opere hominum malo facit ipse opus bonum,
ita quicquid est pudendum in membrorum illa inobeadientia, de qua erubuerunt qui post peceatum foliis ii
culneis eadem membra texerunt. non nuptiis imputa
tur, propter quas concubitus coniugalis non solum est licitus, veru metiam utilis N honestus, Sed imputatur peccato inobedientiae,cuius hcc poena est consecuta, vis nomo inobediens deo . sua quoque sibi inobedientia membra sentiret. de quibus erubesces quod non ad arbitrium voluntati; eius, sed ad libidinis incenti uulut arbitrio proprio mouerentur, qu x pudenda iii dicauit operienda curauit. Non enim contundi debuit ho mo ae opere dei ,3 ut ullo modo fuerant creato erubel seenda quae institueda visa sunt creatori. lias nec deos nee homini illa simplex nuditas disipheebat, quado nil hil erat pudendum,quia nihil praecessierat puniendum.
Eisent autem proculdubio nuptiae etiam non prae-a,te t. si cedente peccato, quia neque ob aliam causam viro adiutorium, non alius vir, sed tamina ficta est. Et illa dei Ceae t. verba,Crescite ae multiplicamini: non est damnando i rum praedictio peccatorum, sed fae datarum benediactio nuptiarum. His enim deus ine ab ilibus suis ver . biv id est diuinis rationibus in suae sapientiae, per qua in facta sunt omnia, veritate viventibus. vim seminis in
i didit primis hominibus. Si autem peccato non filisse s dehonestata natura, absit ut opinemur tales futuras filii l se nuptias in paradiso, ut in eis ad prolem seminadamno natura voluntatis, i cui pes ad ambulidum, manus
ad operandum, lingua ad loquedum, sed aestu libidinisi membra genitalia mouerentur nec sicut nue fit, virgi
nitatis intentitas ad concipiendos fatus, vi turbidi vitiaretur araoris,sed obsequeretur inmerio tranquilli l sinae charitatis. Et eo modo non esset dolor &eruor virginis cocumbentis, quomodo non esset etia matris gemitus parientis. Haec ideo non crediitur, quia in istansortalitatis coditione inexperta sunt. in deterius quippe vitio mutata natura, non inuenit primae illius puritatis exemplum. Sed fidelibus loquimur, qui nouerunt edere diuinis eloquiis, etiam nullis adhibuis ex parte veritatis exemplis. momodo enim nune ostenda sine Rullis parcntibus de puluere hominem factum eique de
suo latere coniugem Et tamen quod oculus iam no in- uenit fides credit. Sic ergo S primarum nuptiarum, et sine libidinis passione tranquillitas, ct motus genitaliusicut aliorum membrorum, non ad effrenati caloris in. - citamentum sed ad volutatis arbitrium, quales nuptiae ' c. q. perseuerassent, ii peccati no interuenisset opprobrium, xx x nunc ostendi non potest sed ex iis quae diuina aut horitate coscripta sunt no immerito credi potest. Sic enim modo non inuenio sine pruriente libidine cocumbentem, sicut non inuenio sine dolore & gemitu parturi tem, sine futura morte nascentem: & tamen secundum seripturarum sanctarum veritatem, gemitus parturi . tis,& mors hominis non fuit sent, si peccatum non praecessiisset. Si e nee illud unde erubuertit, qui membra illa texerunt, quia de hoe in eisdem sanctis literis praecede- G M.f. te peccato scriptum est eosecutum. Membra quippe illa nisi indecens motus oculis eorum, non utique clam sis sed in Loe non apertis, hoe est no attentis. animaduertenda nunciasset. nihil in suo corpore quod utique
totum deus laudabile fecerat, pudendum velandum p L sensissent: quianis praelia et facinus, quod in obedientia
est ausa eommittere, non sequeretur dedecus quod verecundia vellet abscondere. Clarum est igitur, hoe Umno ei se nuptiis impura dum quod etsi non est et nuptiae tamen essent, quarum bonum non aufertur isto malo, sed ab eis hoc malum in usum vertitur bonum. Verum quia iam ista conditione mortalium nune simul aguntur eoncubitus S libido, eo fit, ut eum libido reprehe-ditur etiam nuptialis concubitus licitus & honestus reprehendi putetur ab eis qui nolunt discernere ista vel
nesciunt. Nec attendunt illud esse nuptiarii in bonum, unde gloriamur nuptiae, id est, proles pudicitia,sacramentum: illud autem non esse nuptiarum, sed carnalis 'eoncupiscentiae malum. de quo erubesciuit & nuptiae.
Sed quia sine illo malo fieri non potest nuptiarum bo- inum hoc est propagatio filior uni ubi ad huiusmodi mrus venitur,secreta quaeruntur arbitri remouentur. filiorum quo ue ipsorum si iam inde aliqui nati sunt .cii
per aetatem tentire ista iam coeperint, praesentia deuitatur. Atque ita nuptiae snuntur exercere quod licet. vi non negligant occultare quod diaceet. Hinc est qui insantes etiam qui peccare non potiunt, non tamen si- Mne peccati contagione nascuntur, non ex hoc quod licet,sed ex eo quod dedecet. Na ex hoc quod licet, natura naseitur ex illo quod dedecet vitium. Naturae nascentis est author deus, qui hominem condidit. ct qui
virum aetaminam nuptiali iure coniunxit: vitii vero
author est diaboli decipientis calliditas ct hominis e sentientis voluntas. Vbi nihil deus fecit. nisi quod h
hominem voluntate peccatem, iusto iudicio eum stir- - .pe damnauit. ct ideo ibi quiequid etiam nondum erat ca cxxv inatum merito est in praeuaricatrice radice damnatum, in qua stirpe damnata tenet hominem generatio carnalis, unde sola liberat regeneratio spiritalis et ideo regeneratis paretibus, s tamen ita eadem eratia perseuerauerint proculdubio ista propter remissionem pera torum,quc in eis facta est non nocebit nisi cum ea male utuntur, non solum in omnibus illi itis eorruptelis verumetiam in ipsis coiugibus quando non propagadivoluntate operam creanses filiis impendunt, sed lasciuiendi voluptate exati tradc rapidini inseriaiunt. Qilod