장음표시 사용
411쪽
A tione. sed in illa prima dignitate permansisse, ad quam
ct refestinamus post praesentem emendationem Sine lius fuisset non excidere a ligno viti gustu amarissimo peccati . tamen in secundo loco expedit emendari, Sceorrigi post lapsum , quam in nequitiis permanere. items idem ipse. Sicut in Adam omnes, inquit, mortui sumus, ita & in Christo ome Oificemur. Cum Christo ergo naseamur,& cum crucifigamur,& co sepeliamur ei in morte, ut cum ipso etiam resurgamus
ad vitam. Necesse est enim nos perpeti utilem hane de necessariam vicissitudinem , ut sicut ex bonis ad tristia deuoluti sumus ita ex tristibus ad meliora reparemur. Vbi enim abundauit peccatum, superabudauit gratia. ut quos gustus ligni vetiti condemnauit, Christi crux gratia largiore iustificet. lde rursus, venerare, inquit,
natiuitatem per quam terrenae natiuitatis vinculis liberatus es. Honora Bethleem eusillam S minimam, per quam tibi repressus ad parauistitia patefactus est.Item palibi de baptismo loques persuadeat, inquit tibi de hoc sis feoque sermo Christi dicentis neminem poli, intro ire in regnum ea lorum, nisi renatus fuerit ex aqua d spiritu Per hune primae natiuitatis maculae purgantur, et Piso, per quas in iniquitatibus concipimur,& in delictis ge--gis . nuerunt nos matres nostrae. Nunquid ct istum Mauni elixi sapere vel cicere venena dicturus es Audis on - nes uno corde,vno ore,una fide id ipsum dicere &haeesse eat holi eam fidem no dii nante contestatione fi mala. An tibi parua in uno Gregorio Episcoporis ori talium videtur aut horitas Est quidem tanta perstina, ut ne i ille hoc nisi ex fide Christiana omnibus notissima diceret, nee illi eum tam clarum haberent atq; veneradum nisi haec ab illo dicta ex regula notissimc veritatis agnoscerent. Sed si vis addimus huie S sanctum fini imo velis nolis ad dedus est, maxime quia & tus de si ro eius que scripsit aduersus Manichros,in quarto volumine huius operis tui aliquid putasti esse pone-dum , quod ad causam peccati originalis per unum intrantis in mundum, & per omnes nomines transeuntis
omnino non pertinet. Ibi quippe agit, ne malu substantiale credatur, habens se alia quandam materiam, scutsapiunt Manichaei. Dicit ergo non esse substantiam sedl eonuersationem, quae de sola voluntate contingat,no his qui cotagiu mortis antiquae prima natiuitate traxe- crunt, sed iis qui aegritudinem conuersationis de volunt late propria collegerunt, id est iam maioribus ratione
utentibus,&arbitrio voluntatis. Hanc conuel sationem ex accidenti veniente facillime dicit posse ab aegrotan- tium volutate separari. Dicit etiam ii euenisset malum, i ita ut non valeret ulterius a voluntate remoueri, id est,
qua nuis accidisset, si ita accidisset ut separari v lterius at voluntate non valeret, merito diei posset substantiale uidem malii non esse sed ipsam substantiam sine ma i litia quae accidit, iam esse non posse. Si autem accessit,l inquit,& principium accessionis non substantiam habi buit, sed , oluntatem facile potest mali, a substantia se i parari ut de subiecta voluntati substantia, inuda possit per omnia possideri ita ut nullius mali vel signa remaneant. Ista ita recte dixit sancius Basilius ut etiam de ipso malo, quod per Adam intrauit in mundurn S peri omnes homines pertraitit bene possit intelligi quia Seipsum accessit naturae humanae . No enim se est primitus condita Sprincipium accessionis non substantiam habuit sed utiliantatem si uenni lieris,quae alserpente seducta est,sue viri eius qui seductae ad peccandum convxori. Sed quod ait facile posse malu a voluntate simus sertimus.
vela substantia separari, non humanae cite est voluit. Diati sed misericordiae dei. Visia aduersus Manichaeo viis suineit, qui putat esse impossibile mutari in bono
naturam mali. Ideo non ait Baiilius ipsam voluntatem
hominis sue substitia in vel naturam,malum a se posse faciles eparare: sed ab ea posse facile separari: se verba sua librans, ut Se Manichaeos contra quos agebat refelleret,& contra diuinam gratiam humanam superbiam non extolleret. ille quippe omnipotens cui seciuidum Euagelium facile est, quod hominibus ini possibile est, malu quod nobis accidit vel ex primi hominis vel ex nostra insuper voluntate, ita suae gratiae largitate cosumet ut subiecta substantia voluntati, quemadmodum commemorasti dixisse Baiilium, munda possit per omnia possideri, sic omnino ut nullius mali vel ligna remaneant . Eiet hoe ct ipsa spes est indubitata fidelium:
sed quando perficiatur, in promptu est catholicq fidei.
Tune enim dicetur nouissimae inimicae morti: ubi est T. Vii. contentio tua, v bi est aculeus tuus tem quod commemoras dixisse Basilium si castitas virtus est, corpus vero . sub stati aliter malum esset,impossibile erat castutia corpus inueniri, quia corp' turpitudinis. virtutis no fieret Ecorpus:cum autem sanctificatur virtutis e citur: S: ita communicat virtus corpori , corpusq; virtuti per quae templum etacitur dei. Vnde si omne corpus tornicationis eis et , impossibile viis erat eastitatem in corporibus inueniri,tum, demum naturae corporum pollemus malum substat tale deputare. Si vero eous 3 corporis merita processerui, tantoq; honore decorat uni est, sae tale indumetum pudicitiae siti cepit, v t domus sui sa-ctoris esse mereretur, ac fieret thalamus filii dei, ut x enientes pater S filius habitationem eorporu et gere di-i gnarentumquomodo non execrabilis A ridendus Maianichaei sermo couincitur Quid potuit diei verius S ea tholicae regulae conuenientius Dictum est enim aduersus Manichaeos, putantes atque assirmantes de me tenebrarum quam malam naturam dic ut, deo bono coaeternam habere origine corpora esse etiam ipsa immutabilia mala, no ad uerius eos qui tenentes v eram ct
et e Christianam fidem, nuc quidem corruptibile esse Sarsem corpus de aggravare animam confitentur, sed nee tale primitus conditum,atq; in paradisocostitutu, nec tale semper futurum, sed incorruptione at s immortalitate mutandum,& nunc iam esse incipere templii dei, con- piugali vel viduali, vel etia virginali pudicitia decoratum .Quando etsi caro coeupiscit aduersus spiritum se tamen spiritus concupiscit aduersus carnem,u t nec ipsus corporis inebra exhibeat iniquitatis arma peccato.
Sed audi quod ad rem praesentein spectat, quid de
eato primi hominis ad nos etiam pertinente dicat iste sanctus sine ulla ambiguitate Basilus. QAod etsi ereri
interpretatum, tamen propter diligentiorem ver inde auis. verbum e verbo malui tris serre de Grqco. in sermone de ieiunio ieiunium, inquit, in paradis, lege costitutuest. Prmium enim mandatum accepit Adam, A ligno ore L sciendi bonum S malum lion manducabis. Non manducabis aute, ieiunium est S legis constitinionis iniitu. Si ieiunasset a ligno Eua, no isto indigeremus iciunio. Non enim opus habent valentes medico, sed male habetes. Aegrotauimus per peccatu . sanemur per poenitentiani. Poenitentia vero si e ieiunio vacua est. Male- s. dicta terra spinas de tribillos pari et Contristari ordin
ius es nunquid deliciari Et paulopost in eodem si rinone idem ipse. quia non ieiuna uilinis,inquit. decidimus de par ut iso. lenissemus ergo ut ad eum redeamina et II. .
412쪽
G atque huiusmodi alia sancti Isai situ legisses, vel si lectat damnata e qui hoc dictit . Ne 3 enim illos iudiees alit trici deliter eouderare voluisses, nil iussi profecto de literis potuisset euadere. Noe ipse uid dicis Habet, ut vitan eius ad offundendas nebulas ignorantibus ea quq nihil aeternam paruuli etiam uno baptietati ex hac vita emi ad qucstionem quq inter nos vertitur, pertinent. in his grauerint, an non habebunt Si dixeris habebuti Pela tuis libris nescio qua mete posuisses . Audis quod isto gii tui te verba damnabiit Silli omnes a quibus timuit no indireremus ieiunio, si homo ieiunii lege noluisset ipse damnari. Si autem dixeris,no habebunt: iucro qua in paradiuta licitate transgressus, det negas peccato il- causa innocem imago tuitae priuatione punietur, si tilorum hominum obnoxios caeteros nasci Audis adiuri nullu peecatu ex hui' dropagatione contrahitur,ctum Non enim sani indigent medico:S negas nos sa Si vero cotrahitur, cur Manichaei di eutur quili sennitate, in qua nos creati sumus, peccato illorum homi- titit,a quibus Pelagius damnatus fuisset nil, hoe seseimnum perdidisse Audis sententia quae prolata est in pri- tire finxisset interim habes in conspectu no solummu homine peccatorem, Spinas Stribulos terra pariet Occidentis verumetiam Orientis Episcopos . Nam qui tibi ad nos etiam pertinere, ct negas obnoxios esse pre nobis deesse videbatur plures Orientis inuenim .Om- caro, quos eidem cernis obnoxios esse sententia Audis nes uno eodem, modo credunt,per unum hominem ad paradisum nos,unde decidim ,redire debere,& n peccatum intraue in mundum Sper peccatu mortem: gas ad nos eorum pereatu, qui soli tuc homines in ph ct ita in omnes homines pertrasine, in quo omnes pro
radita fuerant,in quibus ct nos fuimus pertinere, id cauerunt. hi modus hic est, ut pereato illius erim hine plura Vide iam virum susticiant tibi ex Orientis unius hominis omnes nasei credantur obnoxii Si hoe partibus duo isti tam insignes viri, ct tam clara praediti quod dicit Manichaeus, abs te dicitur,istos aspice istos
lanctitate S sicut sertur, etiam carne germani oed dic erubesce istis parce vel tibi potius, ne rector & habit no susincere. Habemus alios orientales Episcopos qua- tor illorum tibi sorte no parcat. Si autem istos Mania tuordecim, Fulogium Ioannem Ammonianum, Por- chaos esse no dicis, nec me poteris inuenire cur dicas.
ri pthirium Eutonium Porph tum, Fidu, Zorimu . Zo- Ne i enim me ob aliud esse dicis, nisi quia de peccatoboenuin, Nymphidium, Chromatium lovinum, Eleu- primi hominis,cui omnes carnalis natiuitas obligauit, Letherium Clematium quos uno loco simul inuentos in nec inde quenquam nisi spiritalis natiuitas soluit vimuistum consessum introducere valeamus, illos ipsos qui crediit,credo:quod tenerit teneo: quod docet, doceo; Pelagio iudices prcsederat eums ut homines nullo ex quod praedicat, praedico .lstis cede,& t mihi cedes.Ac- lis is me laltera parie urgente aduersario putantes catholicii, ta- quiesce istis,& quiescis a me. Postremo ii mihi per eos. - , quam catholicum pronunciarunt. Nis enim in eorum amicus fieri no vis,salte peto ne per me illorum ei seia cospectu auditu, clamnasset eos. qui dicut quod pec- ris inimicus Sed quomodo no ei ieieris, si in isto erro ea tum Adae ipsum solo laeserit, ct no genus humanum. re permanseris Quanto ergo melius ut his accedas. adiae quod infantes nuper nati in eo statu sint in quo Ada illo recedas Tantumne apud te possunt Pelagius&C Hit ante peccat uni, detinfantes etiamsi no baptietemur ilestius .uta solis ortu usq; ad vecasum tot aetantosca habere vitam a terna, nullo modo inde nisi damnatus tholic; fidei doctores & defenseres antiquos S nostres exisset. id enim vobis prodest quod nescio quas an- aetati conribuos, tormientes, marites non solo de se fas atq: ncos, arte nescio cuius perplexitatis inseritis, rere,veru etiam Manichaeos audeas appellare Mitorii ne sinplicia pateant,a: clara luceant Quis enim no v i- hoc aliquando ex tuo poterit ore procedere, quod te tadeat quomodo ista illi iudices accipere potuerunt, sci- men clamare prauitas tui compellit erroris. Sed miruticet secundum catholicam fidem, quae v biq; paruulos si in facie hominis tantu interuallum est inter fronti mi iexorcitando & exuctando de potestate eruit tenebra. S lingua ut in hac causa frons no comprimat lingua irum no sicut exponuntur, vel potius coponuntur 1 vo Sed quid mussites .noui. Die iam die,audiam in exit bis Et tamen dicere potuistis Adae peccatu no pr pa- motui operis, de quo nuc agimus, id est in quarii librigatione,sed imitatione laesisse genus humanu,&insam parte nouissima est Sanctus Ioannes, inquis. Costanti-D-- i ies nuper natos non in eo statu esse, in quo fuit Adam nopolitanus, negat esse in paruulis originale peceatu. ante peccatu quod ille pracreti capax fuerit, isti adhuc in ea quippe homilia qua de bapti raris habuit Benedi. Mnon lint his nebulis illud iudiciu se putat illusisse Pela- ctus, inquit deus qui fecit mirabilia solus qui fecit uniugiit .vbsque ad hoe nens toto capite annuitis Stot ab versa, ct conuertit uniuein. Fece libertatis serentiale illo Episcopos irrisos esse ridetis. Sed nu quid infantes ter fruuntur,qiii tenebamur paulo ante captiui:,xciues etiam ii non bapti remur, habere vitam sterna ulla cab Leclesiae sunt,qui fuerunt in peregrinationis errore, ae lliditate in aliud detorquere, vel ullis foliis sculneis o- histitiae in sorte veriamur, qui fuerunt in eos isone peeperire potuistist Eos enim qui hoc dicunt, non potuit eati. No enim tam usunt libet i sed &sancti: non tantuapud ea ilioli eos iudices nisi danare Pelagius Et quod sancti seddet iusti: non solutusti sed & filii nosolo filii.
semiebat, damnauit cora hominibus, damnari metues sed S haeredes mon soli, haeredes, sed a fratres Christi: ab homillibus Nani si hoc no sentitis. nobis viique co- nee tantum fratres Chi isti, sed Seohaeredes: no solum semitis. Sed quia nobis no consenti iis, illud sine dubia cohaeredes sed & mebra: non tantum in bra sed S te-tatione sentitis. Ac per hoc orietates vos iudices dam- plum non tantii templum sed Sorgana spiritus. Vides inent a quibus Pelagius damnari times, eos qui senti ut quot sunt baptismatis largitates , , nonulli deputant
ista danulavit eum eis quos damnauit profecto dam- coelestem gratia in peccatorii tantum remissione con-nadus quia id quod negauit ore,corde seruauit. Nam sistere.Nos aute honores copulavimus decem. Hae de iquod erbis eius anathemat iratur. in literis eius inue- causa et ii infantes bapti ramu , curio sint coinquinatinitur. Sed nue eum illo non ago.Tu quid dicis,cu quo peccato,ut eis detur vel addatur nectitas, iustit ia ad niihi nune res est Ecce assunt tot iudices orientales le- l ptio haereditas, fraternitas Christi ut eius membra snt. goni urgestaeeelesiastica quq apud eos sunt habita .Le- itane ista verba sancti loannis Epistori audes tanqua lgitur obiectu ei se Pelagio, Ded dicatiniantes etia non econtrario tot talium a. sententiis collegaru eius spohartietatos habere virum stram L sim Pelasius eos nere, cumbabilioru cocordissi a societate soloecre.
413쪽
i recte is aduersarium constituere Abst,al,sithoe maluini de tanto viro credere aut dicere. Abiit inquam ut Co-l stantinopolitanus tosnes de baptismate par lorum. eoru quci paterni chirographi liberatione per Christutot ac tantis coepiscopis suis, ira axime i Romano innocentio, Carthagine mi Cypriano. Cappadoci Basilio, Gregorio Narianaeno.Gallelitario. Mediolanes re sistat Ambroso. Alia fiant hi quibus inter se aliquandocti a doctissimi atq: optimi regulae ea: holicae defens res, salua fidei compage no consonant. & alius alio des ivna re melius aliquid dicit ae verius. Hoc autem undes mine agimus ad ipsa fidei pertinet fundamenta. hic quis in Christiana fide vult labefactare quod seriptum
hominem mors, ct per hominem resurrectiol mortuorum, Sicut enim in Adam omnes moriuntur, ita ct in Christo omnes vivificabuntur: totum quod ini Christum credimus. auferre molitur. Omnino & pam lorum saluator est Christus. Omnino niti ab illo re- dimantur,perabiit. quoniam sine carne eius S sanguis ne vitam habere non possi int. Hoc sensit hoc credidit,
hoe didicit hoc docuit & loannes. Sed tu eius verba in
vestrum dogma conuertis. Peccata di it paruulos nons B habere sed propria. Unde illos innocentes merito nu- eupamus, secundu id quod ait Apostolus nondum natos nihil egisse boni siue mali: non secundum id quod
, Per unius inobediet iani peccatores constituti sunt multi . poterat etiam noster Cyprianus hoc dicere de paruulis quod Ioannes,quidoquidem ait quod ins iis natus nihil peeeauerit, ct quod ei remittamur no propria sed aliena peccata. Coparans ergo eos loanes maioribus , quorum propria peccata dimmutur in baptismo dixit illos non habere peccata. no iicut verba eius ipse posuisti, non coinquinatos esse peccato, dum , is utique intelligi non eos peccato primi hominis inquinatos. Vetu hoc non tibi tribuerim sed interpreti quaquam in aliis eo dicibus eandem interpretationem habentibus no peccato, sed peccatis legatur. Vnde miror si non aliquis ex numero vestro sngularem maluit nus merum scribere, ut illud accireretur unum v nde dicituum, Apostolus, Nam iudiciu in quidem ex uno in conden nationem, gratia aute ex multis delictis in iustificatio nem. ibi quippe uniana no nisi unum delictum vult intelligi quo nolentes credi paruulos inquinatos, no eos peccata non habere, quod ait Ioannes, ne intelligeren-
C tur propria,vel peccatis, scut habet i aliis codieit,' ea
dem interpretatio, sed peccato non inquinatos dicere maluistis ut unum primi hominis peceatum veniret ininente. Sed suspicionibus no agamus,& hic vel se tiptoris error,vel varietas putetur interpretis. Ego ipsa vermine, Vba Graeca,quae a loanne dicta sum .ponam. iumeto
od est Latine, ideo & infantes baptismus quan uis
peccata no habentes. Vides cert8no ab eo dictum esse paruulos no cos quinatos esse precato. siue peccatis sed non habere peccata, intellise propria: Si nulla cotentio
est.At inquies,Cur non ipse addidit propria Cur put mus nisi ciuia disputas in catholica Ecclesia, non se ali ter intelligi arbitrabatur tali qu stione nullus pulsaba.tur, vobis non tu litigantibus securius loquebatur. Nivis audire quid etiam ipse de haere apertissime dixerit. Eera etiam ipsum numero illi ad iugo sanctorum, Ecce
inter meos testes. vel inter nostros constituo iudices,
quem putasti patronu tuum. Ecce & ipsum dicturus est Manichaeu. Ingredere sancte Ioannes ingredere, ct eh-
se: cu statribus tuis, a quibus nulla ratio, nulla iliatio PRIMUS. ac
te separauit. Opus est Si tua, ct maxime tua sementia, Duo nia in tuis literis iste ili uenis inuenisse se putat viae tot latorumque coepiscoporum tuorure arbitratur percellere S euacuare sententias. Quod ii vere tale ali
quid inuenisset, ct quod ipse semit te sentire claruisset.
nunqua te unis pace rita dixerim,tot a: talibus praeserre
in ea causa possemus, de qua nu tua fides Christiana Se Ecclesia catholica variauit.Sed abiit ut tu aliud saperes, de in ea ta pracipuus emineres. Dic ergo de tu aliquid, unde iste iuuenis confundatur & revereatur, qui quaerit macula meam: Se ignosce mihi, quia cum illi de hac re quid sentias demostrauero, quaesiturus est & tuam. Dieit enim sensum esse Manicho, credere paruulos indigentes esse Christi liberatoris auxilio, ut a damnatione liberetur, quia ex peccato primi hominis obligati sunt. Ae per hoc O te hoc sentire cognouerit,aut ipse se corriget ab errore Pelagii aut de tibi crime obiiciet Manichaei. Sed ut conferamus ei vero benesciu , fallum eius no curemus opprobriu . Audi iam Iuliane quid etia loannes eu exteris catholicis doctoribus dieat ad Olym-diam scribens, Quado enim Adam peccauit inquit, il- lud graue peccatum,& omne genus hominum in conmmune damnauit de moerore poenas luebat. lte de resu eitatione Larari Flebat Christ',inquit, cur vh ad hoe mortalitas deliquisset,ut excussa de perennitatibus in feros adamaret. Flebat Christus, q, eos qui immortales esse potueriit .diabolus feeit ei se mortales. id dici
posset expressius Quid ad ista i est ede, Si Ada strandi
peccato tiro omne genus humanu in comune damnauit nunquid nisi dinatus paruulus nascitur Et per que, nisi per Christum ab ista damnatione liberatur Si de in
I aetaro dieitur excussa de perenitatibus mortalitas inferos adamasse,quis mortalium hon ad istam culpa e sumis pertineat quo cecidit primus homo de vita peraennitate,qua si no peccaret, acceperat si diabolus omnes qui immortales esse poterat fecit esse mortales,vnde etiam paruuli mori utur, si obnoxii peccato primi illius hominis n5 sunt Nunquid ergo. niti per ei, in qu 'omnes vivificabuntur, etiam paruuli de regno mortis
eruuntur Tractat idem Ioannes in sermone quoda huiusmodi quaestione, e bestiae vel laedant homines, vel interimant, cum semetia domini manifesta iit, qua eas Creten homini subdidit ut earum habeat potestat , Qua quaestionem se soluit, ut dicat ante peccatu omnes bestias Fhomini fuisse subiectas: cr autem nunc hominibus nocent pinna primi esse peccati. Prolixa tractatio est, ideo huic operi non a me inseriti ir, sed tamen aliquid indet oportet ut Pona. Timemus,inquit. bestias S patiemus, T. no contradico. Et a principatu decidimus. & hoc dico ipse et latii. Sed no hoc ostendit lene dei ei se ine lacein. Ab initio enim no ita res erant dispositae,sed timebant, de tremebat, & subiiciebantur domino. Et quonia a fiducia decidimus profecto ge ab honore. Vnde hoe manifestum est Adduxit bestias ad Adam videre quid eas vocaret,& no resiluit Adam tanq timens. Et paulopol. Hoc unum, inquit,signis, quod non fuerint homini ab initio terribiles bestiae: secudum aliud isto inanii stius. aliae iiiit ad mulierem per serpetem disputatio. Si enim disent terribiles hominibus bestiae .no viis mulier vita
serelae mansisset no accepisset consiliu non ei cum tata iermocinaretur fiducia, sed statim ad ipsum & expauisset S resiluisset aspectu Nune a me S disputat S noti inet. Nodum enim erat timor iste, sed quia peccatum ingressum est,ablata sunt ea quae honoris erant. item,
poli Paululum. adiu quide inquit,habebat ad deum
414쪽
G fiduciani tralibi sis bestiis erat:sed quia ossendit. extremos etia conseruorum suorum iam pauet. 8d si hoe non est inquit, tu mihi ostende ante peccatu, quod terribiles erant hominibus bistic sed non habebis. Si autepost lata ingressus est timor hi tela domini est. Si en inimandato vel .suod datum est moto ab homine & soluito, honor qui ei datus erat a deo, mansit et immobilis: non facile resurrexisset. Nempe manifestum est sanielum loannem hae disputatione mostrasse illud quo aper unum homine peccatum ingressum est, commune omnibus hominibus factum esse peccatum, quad uiadem in omnibus terror communis est bestiarum, quavii s nec infantibus parcunt. Quos prosecto se duri istum tractatum Ioannis,nullo modo laederet, siue terirerent, nisi essent veteris illius peccati obligatione caestricti. Dic luliane,die etiam istum, quid enim iam dubitas diceret Manichaeum,qui tantam naturae,cuius innocentiam defenditis, fecit iniuriam, S propagati nem damnationis asseruit. lnad vero cohibe teipsum,s quid tibi est sanabilis menti , ct corrige & aliquando
intellige, quomodo potuerit dicere Ioannes paruulos non habere peccata. Non quod peccato primorum ho-H minum non teneamur obstricti sed quod sua nulla e miserint. Et hoc quide in eadem ipsa homilia ii totam legisses, inuenire potuisti Aut si legisti nescio quemadmodum te potuit praterire . Aut ii praeterire no potuit, miror cur te non correxerit, si tamen at i quid apud te valet Ioannis aut horitas. Aut si illo sermone perlceio, e : loco eius que conan)emoraturus sum, cognito atq;rei specto, in opinione tua manendum putasti, ut quid inde verba quaelibet i seruisti operi tuo An sorte ut nos
totum legere commone es ct inuenire unde tuas deprehenderemus & couinceremus insidias id enim
apertius quam id quod ibi dixit, venit semel Christus,
ct paternis nos cautionibus inuenit astrictos, quas co-
seripsi Adam .ille initium obligationis ostedit, ycccatis nostris foenus accreuit. Auditae hominem in fide catholica ct eruditum S erudi Aem, distinguetem drabitum paterni chirographi, quod haereditat tum nobis inliciit ab eis debitis quorum per nostra peccata foenus acerevit Audis quid paruulis relaxetur ibaptismo, qui
non tu propria debita contraxerunt, nec tame a paterno chirographo immunes esse potueriit verba quippe I eius non in te aretata siclehuntur in Gr co, 'M α-
Quae verba e verbo interpretata sese habent, venit se. mel Christus, inuenit nostrum chiroeraphum pate num, quod scriptit Ada. Ille initium induxit debili nos frenus auximus posterioribus peccatis. Nunquid contentus fuit dicere paternum chirographum, nisi adde
rei nostrum ut sciremus antequam tantis peccatis no
stris posterioribus augeremus, ii illius chirographi paterni ad nos debitu pertinere. I ege etiam quemadiim dum exponat idem ipse vir sanctus eunde ipsum Apo- . stoli locum ubi seriptum est, Per unum hominem peecatum intrauit in in udum.lbi enim luce elarius in huius fidei catholicae veritate versatur. QAod totum quia
longum est huie operi intexere, pauca inde cotingam. I., ea m Manifestum est, inquit. quoniam non ipsum peccatum,
quod ex legis tris res, ione sed illud peccatu, quod ex
Adae inobedientia, hoc erat quod omnia colaminavit.
Et paulopost, Regnavit. inquit, mors ab Ada usque ad Moysen,& in eos qui non peccauerunt. momodo re
gnavit in similitudine transgressioni, Adt qui est Rina futuri, propterea & tarma est Christi A m. Quoi modo tarma est alut Quoniam sicut ille ex semetipsol nascentibus,quanuis non manducauerint de ligno, si ctus est causa mortis, quae per cibum inducta est, ita
Christus iis qui ex ipso sum,tameis nihil iusto egerint
factus est prouisor iustitiae, qua per erucem nobis ommnibus condonauit. Alio loco in eode sermone, Vt cui dixerit tibi ludae' inquit, uomodo uni' virtute Chri stimu lus saluatus est possis ei dicere, quemadi nodi in
uno inobediente Adam, mundus damnatus est. quanquam non sint aequalia,gratia atq: peccatum, ne i paria sint mors at s vita non aequalis de iis ae diabolus. hem
post paululum,Sed non quemadmodum delictum inquit , ita & gratia. Si enim unius delicto multi mortui sent multo magis gratia dei & donum in gratia unitas homini, lesu Christi in multos abudauit. od eniim dicit, inquit huiusmodi est, Si peccatu valuit,& peccatum unius hominis: gratita, ct dei gratia & non solum patris sed etiam filii. luemadmodum no amplius prae ualebit Multo enim hoc rationabilius. Nam alium pro alio damnari non valde videtur habere ratione: alium autem pro alio saluari, ct decretus magis S rationabi- Llius apparet. Si igitur illud factu est, multo magis hoc
Itemq. alibi in eosequentibus. Iudicium,inquit ex uno in condemnationem gratia autem ex multis delictis iniustificatione. Hoe idem inquit quod dicitur quonia
uidem mortem de damnatione potuit peccatum in-ucere, gratia autem non unum illud talummodo in
terficit peccatum, sed etiam post illud iutroeuntia' eata Et paulopost de hocapta, Quomodo ergo inquit, plura introducta sunt bona, ct no solo illud interiecta
est peccatum,sed etiam omnia reliqua ostendit diems, Gratia aute ex multis delictis in iustificatione. Et post paululum ait Primo enim dixit, quoniam si unius peccatu interfecit omnes multo magis unius gratia pomi erit saluare. Post haec autem ostendit,inquit. quoniamnis illud talum interfectum est peccatum per gratiam, sed etiam omnia reliqua . Et no solum peccata inter se .cta sunt sed etiam S tributa iustitia est. Et non tantuml solum prosuit Christus quantu nocuit Adam sed niuiato amplius atque magis. Post haec in eodem cum de blaptismo ageret interposuit verba Apostoli dicentis, Ani ignoram inquit ita tres, quo tua quieunsue in Christo bibaptitati sumus in morte eius baptitati sumus Cotis
ruiti ergo sumus illi ver baptismu in morte. Quid est,
in morte illius baptitati sumus Vt S ipsi moriamur ita exit S ille. Crux enim est baptisma. Quod ergo cruxi Christo & sepulelirum, hoe nobis baptisma factiun est.
tametsi no in eisdem ipsis. Ipse nanq; carne ct mortuus est S sepultus, nos aut e peccato in utroque: quaproptert non dixit,Complantati morti:sed similitudini mortis.
Mors nan s& hoe .s: illud. sed no eidem ipsi subiaeet:
sed haee quidem carnis Christi, nostra autem peccati. Qis emadmodum ergo illa vera,& haec. Nu quid dubitare ia poteris sanctum Ioanne tam longe esse a sensu vestro, quam non recedit a sensu catholico Nunquid in eius disputatione qua exponit Apostoli locum, huie quaestioni, quae inter nos vertitur per necessarium . ubi scriptum est, Per unum hominem peccatum intrauit in mundum, ct caetera quae connexa sunt, alicui redolet. quod vos dicitis, propter imitationem hoc esse dictu non propter carnale natiuitatem Nbnne illo uno pecacato colaminata dicit esse omnia & se illud distingui:
a caeteris postea commisiis introductis 3 peccatis , un
415쪽
A vos dicitis id imitationem, non ad propaginem pertinere, ut non illa tantum . sed hoe & ilia per gratiam Christi dieat interfiei Nonne de battismate Apostoli verba. ubi ait. Micuque bapti rati sumus in Chi
in morte illius baptitati sumus: sic exponit ut dicat ita eum peccato mori qui baptitatur in Christo .sicut ea ne mortuus est Christus, quia in morte Christi bapti cati nihil est aliud quam peccato mori Cui ergo pec-
caro parmulus moritur ii originale non traxit An torte
non in Christi morte paruuli baptitatur cum Apost tus non dixerit, iuidamsed quicunque baptietati sumus in Christo, in morte i pilus baptitati sumus An quando baptitamur baptisinate Christiano, dicturi estis quod non baptitemur in Christo ne vos Episcopus Ioannes sua definitione suilaeet . qui dicit hoc esse baptismum eis qui baptitantur in Christo, quod crux ct sepulchrumit Christo, ut quemadmodum ille mortuus est carne. se & istos intelligamus mortuos esse peccato Ecce cui viro. quam magno Christianr fidei .atque huius eat holi et dogmatis defensori, voluisti vestrum dogma supponere, quali dixerit, paruulos primi hominis non inquinatos esse pereato.cum dixerit eos non habere pe V cata quae non eum intelligi nisi propria voluisse, eiustam multa testimonia, tamque manifesta declarant. Qis id te igitur adiuuit. 'ugd Ioannis Constantinos litani tanquam tibi sui agaretur testimonium potiti
sti An ut unum verbum quali ab eo praetermissum,velut acuta calliditate captares & tot verborum eius qui-biit obruereris, tam ingetem tibi aggerem commou
res intantum improuidus S in ea utus. ut nee in ipsa homilia, ubi vix unum de quo male intellecto decepti deciperetis, testimonium reperire potuistis aduerteres sanctum Ioannem Constantinopolitanu satis euidenter expressisse. omnes homines exeeptis debitis p priis paterni esse chirographi debitores,& tamen posteaqua verba eius interposuisti, quibus intentionem tuam pintasti aliquid adiuuari. sequeris 3: dicis, Cum igitur liquido clareat hanc canam ct veram esse sententiam, quam primo loco ratio, deinde scripturai um muniuit authoritas. S quam sanctorum virorum semper celebrauit eruditio, qui tamen veritati aut horitatem non
suo tribuere consensu, sed testimonium & gloriam de
eius sis scepere consortio . nullum prudentum contu bet eospiratio perditorum. Haec verba tua quo pr C sciunt nisi ut appareat, vel quomodo de hae causa scire neglexeris catholicorum semetias sermonesque doctorum vel si eos nosse curasti, qua fraude coneris ei l cumuenire nescientes Nam de ratione, & sanctarum scripturaru aut horitate ut nunc interim taceam han cine semetiam qua negatis peccato primi hominis obnoxios paruulos nasci.sanctorum v irorum semper celebrauit eruditio t No hoe istis tot tantoi uini, sanct rum & eruditorum, quae comemoraui testinioniis iudicatur,imo econtrario puto,quod iam videas quitum te opinio ista fefellerit,si tamen non dolo agi atque id ante iam noueras. Sed vi melius de te credi. si nuc priumum ista cognoscis si de peccato primi hominis quod eo sim obligati qui carnaliter generantur infantes nec eo nisi spiritali regeneratione soluuntur. nue primum
perspieis hoe didicisse de do illi tot sanctos, quod &nos didiei mus S docemus: muta iam istam mentem, obliuiscere huius erroris,.s: propemodum furoris, quo in tot aetates patres Manichaeum iaculabaris opprobrium Si nesciens hoc secisti. cur non miseram respuis
eritiam 3 Si sciens, cur non uerilesam deponis a PRIMVS. ros daciam Conuinceris undique, luee clariora sunt testi . Dinonia tanta sanctorum. ln quorum conuentum te introduxerim, conspice. Hic est Mediolanensis Ambrosius, quem magister tuus pelagius tanta praedicatione
laudauit . ut diceret in libris eius praecipue ii seni lucere Romanam, qui scriptori, inter Latinos fios quida speeiosus enituit, ita ut eius fide S purissimum in seripturis sensum reprehendere nec inimicus auderet. Hie est& Constantinooolitanus Ioannes, quem tu in numero eruditorum ac sanctorum excelleiis,imum in hae ipsa tua cui respodeo disputatione posuisti. Hic est Basilius, euius te verbis ad id quod nunc agitur non pertinetibus putasti aliquid adiuuari. Hi ne sunt&ea teri quorute mouere debet tanta consensio Non est ista sicut stulo maledico scribis conspiratio perditorum. In Eres saea tholica doctrinae sane studiis claruerunt spiritalibus armis muniti di accincti, strenua contra haereti eos
bella gesserunt, perfuncti fideliter suc dispκationis laboribus in pacis gremio dormieriit . unum dicis egre sum meipsum signissitas,qui in sese inmam praelii sita in optat intelligi. Ecce non ego unus, sed tot ac tanti sancti eruditi s doctores, tibi pro me vel mecum pr5que omnium nostro S tua ipsius si sapis salute respondent. ENon tibi simit calumniaris, solum populi murmur opponimus quanquam ct ipse populus aduersus vos propterea murmuret, quia non est talis quaestio, quae positet iam cognitionem iugere popularem. Diuites , pauperes,excelli at l. infimi docti atq; indocti mare, in sotta minae nouerunt quid cuique Giati in baptismate remi
latur. Unde et avi matres quotidie toto orbe terrarum
non ad Christum tantu id est ad unctum: sed ad Christum lesum id est.etiam saluatorem cum paruulis currunt. Sed ecce qud te introduxi . conuentu sanctorum istorum non est multitudo populari, no ibium filii, sedae patres Ecclesiae sunt. Ex illo numero sunt. de quibus praedictum est. pro patribus tuis nati sunt tibi filii consti tues eos principes super omnem terra. Ex qua illii regenerati sunt, ut haec discerent: ei iri patres iacti fiant, ut docerent. Quid est quod vos gaudere iactas. i, ista veritas, quam tu errorem putas vel putari cupis,de tanta multitudine assertorem no potest inuenire, luasi paruasit eius assertio, min hoc fidei firmissimo S antiquissi mo funda meto ipsa toto orbe di suci no a se discrepat multitudo Si autem assertores eos flagitas quorum alibquid et ii literarii ueniri potest, illustri docti in aeth pen adest assertorii eius memorabilis& venerabilis co-ses iis ais consensus. Sactus Irenaeus dicit, antiqua se beram. pentis plaga fide Christi & crura sanari Sm protoplasti peccato fuimus tanquinculis alli pati. Sed Q prianus dicit perire paritulum nisi fiterit baptietatum, quanuis ei non propria dimittant ursed aliena peccata Sanctus Reticius dicit, veteris hominis quo per lauaerii re mi generationis exuimur no tantii vetera, sed ingenita enit peceat a. SEctus Olympius dieit vitii, de protoplatio munieri in germine sparsum,ut peceatu cu homine nascereti tr. Sanctus Hilarius dicit,ex eeecato ei se omnem carnem, Hi praeter illius qui venit in similitudine earnis peccati sine peccato. Dieit sub peceati origine S sub peccati lege natu esse, cui vox est. Ego i iniquitate cocept sum. Sanctus Ambrosius dicit eos qui baptitati fiterint parauulos in primordia naiori suae a malitia resormata Di eit solo ex natis de foemina lanctu dominu lesum, nulla terrena cotagia corruptel; immaculati partus nouitate sensisse. Dicit et in Ada omnes morimur, quia per unuhominent peccatum intrauitan in udum,ae illius culpa
416쪽
G mors omit u est. Di, quia in eius vulnere omne ge--a io. nus occidiis et humanum nisi Samaritanus ille desce de vulnera eius acerba curasset. Dicit suisse Adam.
Sin illo tulisse omnes: perisse Adam, S in illo perisse
omnes. Dicit nos contagio maculari antequam nasciamur, nec humanum conceptum esse iniquitatis exortem, quia coeipimur inquit in peccato parentum, S in delictis eorum nascimur. Sed & iose partus habet contagia sua. nec uti uin tutummodo habet ipsa natura co tigium. Dicit diabolum foeneratorem, a quo Eua maeulata obnoxiae succelsionis usuris omne eenus dreet nerauit humanum. Dicit a diabolo Euam deceptam ut suppictaret virum obligaret ii creditatem. Dicit Adam ita morsu vitiatum esse serpentis, ut omnes illo vulnere claudicemus. Dicit per corporum viri dc foeminae commixtionem neminem expertem esse delicti. Qui autem expers delicti est id est dominus Christus etiani huiusmodi esse conceptionis expertem. Dicit sanctusim Innocentius, lauacro regenerationis praeteriti vitium omne purgari,quod per illum accidit, qui libero arbitrio cadins in profunda demersus est. Dicit, nisi man . ducauerint carnem filii hominis, id eii domini. S sanguinem biberint vita paruulos iubere non posse. San- creet rarum . Gregorius dicit, melius fuisse no excidere a ligno
vitae gustu amarissimo pereati, sed emendari nos de bere post lapsum. Dicit nos ex bonis ad tristia deuot to , , vult a tristibus ad meliora reparari, ut quos gustus ligni vetitus condemnauit Christi crux gratia sar giore iustificet. Dicit venera dam esse natiuitatem, per quam terrenae natiuitatis vinculis liberamur. Dicit reis generatione ex aqua & spiritu purgari maculas prim x natiuitatis per quas in iniquitatibus concipimur. Dicit 3 Imma tibi sanctus Basilius, nos aegritudinem contraxisse peccm A cati, quoniam Eua noluit i ligno prohibito ieiunare. Dicit rostremo nos de paradiso decidisse quia non ieiunavimus atque ut illo redeamus, praecepit ut ieiunonius. Dicut tibi ore uno tot sancti Episcimi. Eulogius,loines Ammonianus Porphyrius Fidus,2 olim', Zmboenus. Nim fidius, Chromatius, Iovinus, Eleutherius, Clematius: Nos Pelagium no absoluimus niti qui a d ianauit eos qui dicunt paruulos etiam si non bapti rentur, habere vitam aeterna.Iam tu responde virum deus iustus nulli obnoxiam peccato imaginem suam priua. I. a re vita possit aeterna Postremo sanctus Episcotus loa-him. nes dicit quem tu honorabiliter commemorasti quem
I tu sicut sanctum eruditum, laudasti. quem tu testim nium& gloriam de consortio veritatis suscepisse dixi sti, etiam ipse dixit Adam se peceasse illud graue peccatum , ut omne genus humanum in commune dam
Ieam.Π. naret. Dixit in talari morte ideo fleuisse Christu . quia de perennitatibus excussa mortalitas inferos adamavit.& quia eos qui immortales esse poterant. diabolus fecit esse mortales. Dicit ante teccatum primi hominis omnimodo bestias homini titisse subiectas: postea qua vero peccatum illud intrauit , e episse a nobis bestias foramidari. vi queadeo pereatum illud primi hominis intelligi voluit ad omnes homines pertinere: ubi quis novideat ei se consequens.ut nulla bestiarum paruulos loderet , niti S ipsos illius peccati vinculo natiuitas carnali obstringeret Dieit in eodem sermone, ex quo tu incautus obrepere voluisti, quod nos Christus inuenerit in paterno chirographo nostro quod seriplit Adi, Sposteriori, a priis debitis obligatos. Exponit Apostoli locum in quo tota ista cauo misistit, ubi scriptum est , Per unum nominem peccatum intrauit in mundit, ct extera huic sententiae cohaerentia. Nee in tam proli- Κxa sua disputatione quod dicitis,dicit non propagati ne generis boe peccatum in omnes homines, sed imi tatione transite, imo e contrario quam se res aliter ii beat in coepiscoporum suorum sententiis non diisen tiendo demostrat Dicit enim omnia peccata primi h minis esse coraminata, ct ne hoc non generatione camnali sed imitatione mortali factu putetur, dicit Adam. propterea dictum formam futuri, quia scut ille ex se metipso nascentibus quavis non manducauerint de libgnofactus est eausa ira ortis suae per cibum inducta est ita & Christ' iis qui ex ipso sum, tametsi nihil iuste es rint tactus est prouisor iustitiae, quam per crucem nobis omnibus condonauit. Dicit ludaeum negatem vi itute unius Christi mundum posse saluari, de ipsus eri mi hominis peccato refutandum quo uno inobed en te damnatus est mundiu.Dicit non valde videri habrare rationem ut alius pro alio danetur, de tamen factum esse per Adam. nde magis persuadet esse credendum, quod decentius S rationabilius apparet, saluari alium pro alio, quod impletur in Christo. is autem no videat , si piccatum primi hominis no propagatione 'dimitatione per omnes homines pertransiit, neminem Lpro alio, sed suo damnari unum tumue peccato, quodno alius in eo generando transmitit, sed ipse imitando sua voluntate commisit Dicit rer erat iam non illud unum tantu modo primi hominis, sed etiam post illud introeutia intersecta esse peccata. Vbi satis uti disti imguit peccata posteriora quae diei possunt imitatione comissa ab illo uno quod propagatione pertransit,& stendit utras interfecta elle per gratia in ut secundum Apostoli in tetionem plus appareat profuisse regener tio , quam nocuerat generatio. Sic enim exponit quod dictum est Et non sciit delictum, ita est de donum. Naiudicium quidem ex uno in condemnationem: gratii autem ex multis delictis in iustificationem. a se n. tentia imitatio illa vestra quod est nouitium Pelagiani erroris machinamentum. Paulo Apostolo seribente &Ioanne Episcopo exponete subuertitor. Dicit etiam de
ipso baptismo,exponens quod ait Apostolus. icunm . baptirati sumus in Christo,in morte ipsius baptietati su mus . nihil esse aliud in morte Christi baptitari, quam
peccato mori, sicut ille mortuus est carne. Vnde ne cita est paruuli aut in Christo bapti rentur aut si bapti rotur .in morte eius baptiretur ac sic peccato ipsi quoque moriantur: ct quia non habent proprium, ab alieni il- Mlius id est originalis.quod omnium commune factum
est,contaminatione mundentur. His tot ac tantis in libus virorum sanctorum doctorum s vallatus, adhuc causam nostram putabis nultu assertorem de lata multitudine inuenire potuisse An tantam cosensionem sacerdotum catholicorum, conspirationein dicturus expcrditorum Nec sanctum Hieronymum, quia presia uitreri byter fuit contemnendum arbitreris qui Graeco ct La- m miratis tino insuper S Hebraeo eruditus eloquio ex Occideia, milvis.li ad Orientalem traiiens Ecclesiam, in locis sanctis atque in literis sacris usque ad deerepitam vixit aetatem. Hic omnes vel pene omnes qui ante illum ex utraque parte orbis de doctrina Ecclesiastica scrip serant, legit. nee aliam de hae re tenuit prompsi s sen tentiam . Gicum exponeret Ionam Prophetam aperi si me dixit, petiam paruuli peccato offendentis Adam tenemur obia noxii. Itane tuum se amabis errorem in quem iuueni
lieonfidentia& humano lapsu incautius decidisti. vi ab istis catholicae unitatis S veritatis sacerdotibus, ex diuersia
417쪽
A diuersis orbis tetrariam partibus tanta inter se fidei cocordia congruentibus, in tam magna causa, v bi Christianae religionis summa consistit, notatum dii sentire, sed eos audeas Manichaeos insuper nuncupare Qisodsi hoe non saeis, nec mihi hoc iuste facis , quem cernis in eadem cauti disputationibus meis, quibus aduersus me ferociter irritam, illoru secutum fuisse vestigia. Si autem me solum tali asperbis opprobrio non ob aliud, nisi quia de peccato primi nominis quod sentiunt sentio:quod tenet,teneo: quod praedicant praedico: tuis te non videat in me apertum iactare comittium . de illis occultum quidem, sed tamen simile habere iudieium iEt tamen consideratis, ut alia tacea, vel loanis Episco-
pi verbis de nostro paterno chirographo, quod set psit Ada. quae verba in eo seri none unde quod otia sti protulisti inuenisse te eredo, vel Episcopi Ambrosii, quod de eommixtione maris Staminae nullus potes expers esse peccati, quae in meo libro legisti, sed in tui,
attingere timuisti etsi coram hominibus iit dura frons tua.erubescit coram deo mens tua Ego quidem pro di- lectione qua mihi est erga te qua deo propitio quibus libet couitiis abiit ut de medullis mei cordis extirpes, mallem fili Iuliane, ut iuuentute meliore atque sortiore te vinceres.& animositatem quid aliud quam humanam,qua cupis tuam qualis que sit, quoniam tua iam facta est pr ualere sementiam potentiore pietate superares. Et sicut Polemo luxuriae coronis sensim capite
detractis eisque abiectis, manum pallio subdidit, os revultum thrmauit ad verecudiam ad extremum totum
se illi ad quem derididum venerat, discipulum tradidit, si e S tu loquelibus tibi tot venerabilibus viris, maximes Episcopo Ambroso in integritate catholicae s- dei. etiam tui mali doctoris S deceptoris ore laudato, ct Episcopis Batilio S Ioanne quos tu quoque insanctis eruditis veridica attestatione posuisti, ta quam coronas ebriosorum abiiceres laudes Pelagianorum,qui-bias tanquam magnus eorum defensor extolleris S stylum ut mitius dixerim .contumeliosum, non tanquam pallio pudoris absconderes sed tanquam manu emendatiore confringeres tu unas pectus veritate complendum. non Platonico Xenocrati, sed istis sacerdotibus Christiani , vel potius in eis i ii domino Christo.non velut qui nunc primum veneris,traderes, sed velut qui recesseras,redderes. Quod si tibi consilium meum di V plicet age ut placet. Ego enim & si correctus sileri . in
quo imiora vota mea sunt, abundatius cumulatiusque
gaudebo: ct si qd abominor. in hae prauitate permani eris. ex opprobriis tui, Mictuosum habebo ct pro me coelestis mercedis augmentu, de de te misericordis do-r - loris aculeum. Sed quoniam iam ostendi quot de qualis A quantos viros fidei catholicae defensores at s docterest altas facias Manichaeos audi iam partim per,m Di, inerudita temeritate qua tu vero adiuves Manichaeos.
cvIII. l Hoe enim me secudo loco disputationis meae demoni straturum ess e promisi. Manichaei,quod etiam te satis nosse indicasti, duas naturas una boni .alteram mali ex diuers, at i inter se aduersis corterii tot principiis,va-l nitate sacrilega nefandi erroris inducunt. Cotra quosi catholica fides tantummodo sine initio natura praedi- eat .summi seitieet atque incommutabilis boni, noe est illiu , ineffabilis triti itatis, a quo summo ut dictum est,il atq; incomutabili bono uniuersam conditam dicit essel creatura, naturas 3 omnes bonas, quavis impares cre tori quia ex nihilo creatas, idem: mutabiles, ita ut om
Uno nulla natura sit, quae no aut ipse sit, aut ab ipso in PRIMUS. 2 ope a sit .vi quanta cutis aut qualiscunt natura st, ct in- D
quantum natura est, bonum sit. Quaerunt itaq; a nobis, unde fit malu . Respondentias ex lubrio sed non summo
ct in mutabili bono. Ex bonis igitur inferioribus at pinii tabilibus orta sunt mala. mx mala licet intelliga
mus non esse naturas, sed vitia naturarum, tame liivii lintelligimus ea nisi ex aliquibus & in aliquibus naturis esse non posse, nec aliquid esse malum, nisi a bonitate esse defectum. Sed cuius defectu, nisi alicuius line dubitatione naturae Qilia S ipsa voluntas mala, non niti alicuius voluntas est profitcto naturae. Et angelus qui re S homo natiirae sunt. Non enim potest esse nullius
voluntas, quando est voluntas. Et tantum valet eaedem voluntates,ut earum naturarum, quarum sunt, faciati
qualitates. Nam ii quaeratur, qualis sit angelus vel ho mo malae voluntatis, rectissime respodetur malus magis accipiens qualitatis nomen ex volutate mala, quam ex natura bona: ipuoniam natura est ipsa substanti actbonitatis S maliti et rapax. Bonitatis capax est, participatione boni a quo facta est. Malitiam vero capit non participatione mali sed priuatione boni id est non e miscetur naturae quae aliquid malum est. quia nulla n tura inquantum natura est malum est, sed quia defieit 1 Enatura, quae sutrimum atque incommutabile est bono, propterea quia non de illa sed de nihilo facta est. Alim quin nec malam voluntatem habere posset, nisi mutabilis esset. Mutabilis porro natura non esset, si de deo esset, non ab illo de nihilo facta esset. Quapropter bonorum author est deus: dum author est naturarum:
uarii spontaneus det sectus a bono. non indicat a quoractae sunt sed unde facta sunt. Et hoe non est aliquid.quoniam penitus nihil est, ct ideo non potest auth rem habere quod nihil est. Quapropter sciat aduei turea tholiea fidei Manichaeus, hoe est fidei veritatis,
verael pietatis, qui bonum S malum se inter se dicit
esse contraria ut non naturam, cum descit a bono, dicat fieri mala, ipsumj dcfectum eius esse malum eius, sed potius ipsum malum dicat esse natura, de quod estinianius, sine initio sempiternam, eam im appellat comtus ae spiritu, corpus videlicet, unde spiritus operetur:
spiritum vero qui operetur ex corpor erita hunc adue
rarium fidei diei non potest quantum adiuvet,qui mala ex bonis oriri negat, ct in eundem sensum accipit
quod ait dominus, Arbor bona fiuctus malos no iacit: Arat. r. cum ille magister de iis non utique naturam constituat Farborem, ex qua fi uctus de qua loquebatur. existat, sed voluntatem seu bonam seu malam, fiuctias autem opera, quae nec bona volutatis malae, nec mala possunt esse volutatis bonae. Hoc est enim quod ait, Arbor mala fiuctus bonos no facit, de arbor bona fiuctus malos no facit:tanqua diceret, Nec opera bona voluntas mala nec
mala opera facit voluntas bona. Na ipsarum arborii, id est ipsarii voluntatum si quaeratur origines quae occurrunt nisi naturae quas bonas deus condidit Ae per hoe ex bonis orta sunt mala no ex bonis volutatibus opera mala sed ex bonis naturis voluntates malae. Quid ergo se optat audire Manichois, nisi ex bonis mala esse non posse, ut quonia negari no potest esse mala, nihil restet nisi ut ex malo sint ii ex bonis naturis esse non possimi Ae se sine initio habeant oricinem sua mala naturam
mali, quae sine initio semper fuerit, ct sint duae naturae.
t una boni altera mali. Necessse est enim ut aut nulla sint mala, aut ex bonis naturis sint, aut ex mali . Si dixeri
mus nulla esse mala, seustra dicimus deo, Libera nos 1 Mat malo. Si autem dixerimus non oriri mala nisi ex malis,
418쪽
G Manichaea pestilanti, triumphabit,totum, vastabit,'
ipsus dei tanquam mutabilem naturam imata naterae mixtione violabit. Relinquitur ergo ut mala ex bonis ei se fateamur, quia si hoc negauerimus ex malis G Iisso, . runt,at Manichaeis utique suffragabimur Tu itaque vis.
bi dieis, cum secundum sententiam Euangelii, ex mictibus suis arbor debeat cognosci hic audiendus pute-tur,qui dicit bonum esse coiugium, de quo nihil aliud
quam malum prodire definit. vis utique arborem bonam coniugium deputari,de qua velut fructum malum nasci non vis, hominem contagio peccati originalis obstrictum mee vides neeesse tibi esse adulterium constituere arborem malam, ii coiugium est arbor bona. Ac per hoc sit de coniugio qui nascitur,coniugii seuctus est, ct ideo debet esse sine vitio, ne fructus Olus mscatur ex arbore bona: sequitur, ut qui de adulterio nascitur, non debeat nasci sine vitio, ne fructus bonus
nascatur ex arbore mala, quoniam dominus nec a bona arbore fieri fructus malos, nee a mala bonos diuina authoritate definit . ut ergo hinc exeas,quia nec de adulterio dicis hominem nasci posse eum vitio, negabis adulterium esse arborem malam, ne ille qui secundum V te sine vitio de adulterio nascitur, eotra definitionem domini, bonus fructus nasci de mala arbore videatur. Nega ergo etiam coniugium esse arborem bonam, &errasse te ut hoc diceres confitere. Sed dicturus es, node adulterio nasci hominem, qui per adulterinum cis cubitum gignitur. unde igitur De natura inquis,humana , quae in adulteris quoque dei opus est, non ipsorum. Cur ergo eodem modo non intelligis nee de eo- iugio nasci hominem . qui per concubitum gignitureoniugalem, sed de naturali militer humana, quae ineoniugibus quoque dei opus est, non tesorum, atque
ita bonitati non tribui nuptiarum, quoia malum nasceres trahunt de vitio naturae, sicut non tribuitur iniquitati adulterorum , quod bonum nascentes trahunt de institi itione naturae Tu autem intelligis arborem bonam, non quam Christus intelligi voluit. id est homi nis voluntatem bonam, sed ipsum opus dei, id est, hominum vel nuptias, vel naturam. Et quia bona sunt haec opera dei, malum inde non posse dicis existere. uia malum fiuctum bona arbor non potest facere. Ac sic aduersus te ratiocinationem suam concludit pro suo dogmate Manichaeus, quem verbis istis tuis sic adi iuvas ut nihil magis optet audire, quam mala ex bonis esse non posse: hoc enim accepto infiit, ct dicit tibi. Si
malum e se non potest ex bono, unde erit, nisi ex ira Io Neque enim mala per seipsa repente aut hore nullo existere potuerunt.Tu autem dicis malum ex bono e Qse non posse. ne tra Euangelii sententiam arbor bona faciat fructus malos. R emanet inquit, ut mali nat ra suerit sempiterna. Quae potuerit mala generare, quia ex bonis ea non posse fateris existere. Placetne tibi iam mutare sententiam, quam non Manichaeis fauendo,
sed quid loquaris nesciendo, ad adiuuandam Manichaeorum pestilentiam protulisti omodo enim di-2 Ieri. ceret Christiis. Aut iacite arborem bonam ct fiuctum eius bonum,aut facite arborem malam,& fiuctum eius malum: quandoquidem hoc dicebat hominibus,quos ipse ereaverat,si ex ei' opere bono, quod est homo in lum non posset existere, sicut tu satis, arborem bonam constituen v bonum opus dei, id et , nuptias hominum v et natura: de ideo dices, malum inde nasci non posse, quia ii ex bono malum nasci dixerimus, resistemus ut
putas,ei qui dixit,Arbor bona tactus malos non facit: eu scias ex angeli & hominis naturis bonis, quas nulli RIarentes mani genuerat, sed deus summe bonus de nulis parentibus fecerat,non seuctus malos. sed ipsas malas arbores extitisse, ex quibus fructus meceretur mali Dominus autem Iesus & Manichaeos vincit, quia unus homo hoc est una natura potest utranque arborem n-cere: & te vincit, quia ex natura bona potest mala a bor existere. Ex quo salsum esse mostratur quod in Manichaeorum suffragium diei s. mala ex bonis esse non posse, ut niti ex natura mali. quam laeserius illorum error inducit, no putentur mala esse potuisse. Ne i enim uno tantii loco tibi ex Euangelio arborem bona commemorandam putasti, sed aliis etiam locis disputatimnis tua ista peruersitate suffragatus es Manieliae et sicuti est illud ubi ruisus dixisti trahi peccatum per naturam non potest,quia per opus dei opus diaboli transire non sinitur Ad quod tibi ego respondeo quomodo in Ophre dei opus diaboli manere linitur, ii per opus dei tris ire non sinitur is enim putet peius esse ut illic maneat quim ut illinc transeat aeris tartasse quom do opus diaboli maneat in opere dei Noli alibi quaerere, ipsum diabolum recole opus dei esse, natura utique angelica . inuidia vero opus est ipsius diaboli, quod op & processit ex illo, ct manet in illo. Vanum est igitur quod dixisti, opus diaboli per opus dei no transire, ubi
perspicis&manere. Manichaeus autem quantas tibi gratias agat, itane nondum respicis, nondum expergialeeris 3 Laborat enim Manichaeus,ut ostendat ex bono dei opere malum oriri no posse,ut quod ipse vult, ni tum niti ex malo esse non posse credatur. Hic tu mirabilis eius adiutor, per opus. inquis, dei malum transire non linitur,ut ille tota facilitate concludat, multo minus inde oriri posse, per quod nec traiire permittitur. Audi tale aliud imo grauius, ubi Manichaeis id idem
suctragaris. Evanuit, inquis, originale peccatum, quiano potest mala radix in eo quod donum dei vocas, Io-eari . Quod ego vide quam mani sesta veritate conuincam. Nonne iensus hominis donum dei est Et tamen ibi lorauit inimicus seminator radicem mali, quando precatum homini serpitina fiaude persuasit. Nili enim ceres. radicem mali humanus tuereciperet sensus, nullo modo male suadenti accommodaretur assensus. Qis id diu cam de radice omni u malorum auaritia Et ubi est lixe,
nisi in hominis anima Et quid est hominis anima, nisi donum dei Quomodo ergo tu dicis, nisi non considerando quid dicas, radieem mali locari non posse in Mdono dei Sed Manichaeus cui per istas inconsideratas sententias tuas plurimum suffragari quid tibi dieat attende. Si etiam ei se rationalem creaturam, dei donum
est.& divis locari non posse radicem mali in dono dei, quanto probabilius dicitur oriri non posse radice mali ex dono dei Ae se te suffragatore introducit Manichaeus, radicem mali ex illa quam non a deo creatam, sed deo eoaeternam fingit naturam mali: quoniam si dixeris ex libero arbitrio naturae bonae a deo creat; o
tam mali radice, quod eat holica veritas dicit, illis verbis tuis te facillime superat ubi ais radicem mali locari non posse in dono dei, quia de liberum arbitrium proculdubio est donum dei Ae per hoc eum mali radicem
in dono dei locari non posse dixisti, Manichaeo quideontra te diceret tu dedisti: quia si non potest in bono
locari malum quod tu dieis mihi, multo minus potest oriri ex bono malum quod ille dieit tibi. Ae se coeludet non esse malum nisi ex malo, ubi victor videbitur sibi,&erit profecto, nisi tali resistatur Si ibi. veri a ergo
419쪽
A ergo fidei catholicae in his verbis vestris ideo vineit
Manichaeum, ciuia vincit & te psum. Nam ii te no vin ceret dicentem, non posse in dono dei locari radicem mali, multo minus Manichaeum posset vineere die entem, non posse ex dono dei oriri radieem mali. Sed ut v incat ambos, nee aliunde oriri, nec alicubi ei te posse dicit raditam mali, nisii ex natura & in natura rationali,cui esse naturam rationalem non est nili donum dei. Sed quoniam a summo atque incommutabili bono de nihilo facta est,ut esset quanuis mutabile, tamen bonis,
deficere a bono,i quo iacta est, hae est ex illa vel in illa radix mali, quia nihil est aliud malum, niti priuatio boni. lam porro ubi dieis, rerum ratio non sinit vides bono malum, S de iusto iniquum aliquid proferatur,
prorsus Manichaeorum verba dicis. hoc enim asserunt, non posse malum proferri nisi de malo , ct ibi tota eorum nefanda secta conlisiit, quia prius contedunt malum proferri non posse de bono. od si eis te aut hore concesserinius, nihil nobis penitus remanebit unde illorum nefaria dogmata redarguere valeamus. Hoc est autem iniquum de iusto quod est malum de bono.C
tholi ea igitur fides, ut S tibi S illis resistat, hoc dicit. V no prolatum ess e malum nisi de bono, S iniquum nisi de iusto: quia prius angelus S homo, te quit, ' ista prolata sint boni erant viis S iusti. Non igitur reis stimus Manichaeis, niti obtineamus, non esse mala orta nisi ex bonis, nec ea mala substantias esse, sed substantiarumi vitia creatarum,quibus defici ut a bono, quonia in mutabiles sunt, eo quod ex nihilo tactae sunt. Hae est doctrinae catholicae ianitas qua Manichaeae pestilentiae virus expellitur. Vnde ille doctor meus tui etia mali do ctoris ore laudatus Ambrosius, in eo libro que de isse ae X D. hi de anima scripsit Quid ergo est liquit malitia nisi bos: de Israe ni indigentia i Et iteium ait Ex bonis igitur mala orta
sunt. Non enim sunt mala nisi quae priuatur bonis: per mala tamen factum est ut bona eminerent. Ergo indigentia boni radix malitiae est. vides quam vera catholicae fidei ratione redarguit beatus Ambro lius Manichaeos . Vides quemadmodum eos quan uis in eadem disputatione non nominauerit. tamen ista sentetiarum veritate ac breuitate conuicerit. Ecce cui homini dei propter originale peccatu, quod catholicus catholice asseruit, obiicis nomine Manichaeorum instinctu maledici furoris opprobrium , qui cotra suffragium quod
C eis tu praestas,tam inuictum ad eos debellandos cath lieis disputationibus praebet auxiliuin . ille quippe ad-uei sus Manichaeos elamat, Ex bonis mala orta sunt: &us M. aduersus eum pro Manichaeis tu reclamas . Necesse est malum ei se ex quo S per quod malus fructus apparuit, ac per opus dei opus diaboli transire non sinitur, S in dono dei radix mali locari non potest, ct rerum ratioi non sinit,ut de bono malum ac de iusto iniquum pro
feratur. Haec clamas pro Mani clixis contra vocem per sacerdotem dei prolatam catholicae veritatis. x t utu audiaris, Manichaei vincant, ut alia taceam, dicentes,si rerum ratio non sinit ut de bono malum aliquid Proferatur no ergo ex bonis,sicut dicit Ambrosius,s edii cui nos dicimus, ex mali natura orta sunt mala: eece
in quantam voraginem decidisti male intelligedo dominum dicerem, Arbor bona fiuctus malos non facit: eum hoc non sit dictum de natura,vel de nuptiis,quas instituit deus sed de voluntate hominis bona,a qua nolliunt opera mala. Sed ne forte vel tu, vel quispiam dicat quomodo de arbore quam facit homo,id est, volu-rme bona non fiunt seu vi mali, ct de natura quam
fecit deus, ipsa quae faciat mactus malos, nascitur arbor Dinata qua si aliquid melius faeiat homo, unde no potat malus fructus existere, quam est illud quod iacit deus
unde possit mala arbor existere Ne quis ergo sic erret:
audiat diligenter Ambrosium dieentem, id est ma litia, nisi boni indigAia Non enim sunt mala nisi qu:
priuatiir bonis quia indigentia boni radix malitiae est. Et hine intelligat ideo ei te arborem malam.volutatem malam, quia defectus est a summo bono, ubi bonuui
creatu bono creante priuatur, ut si in eo radix mali nihil aliud quam indigentia boni. Arbor aut e bona ideo
est voluntas bona, quia per ipsam eouertitur homo ad summum atque incomutabile bonum, & impletur bono, ut faciat fructuin bonis. Ac per hoc deus author est omnium bonorum, hoc est X naturae bonae, & voluta . tis bonae:quam nisi deus in illo operetur, non facit hin mo, quia Pr paratur voluntas i domino. Sed iam ordi, nem dispositionis meae video postulare, ut faciam deo donante, quod tertio loco me facturum esse promiti. hoe est ut catholicorum qui fuerunt ante nos Episcoportim sententiis, quascunque rebus de quibus agitur,
congruentes potero reperire, vitreas argutias tuas, d
fragilia, quibus tibi multum videris acutus A nitidus, si argumenta confringam. Quod ab alio aggrediemur exordio, hie istius libri prolixitate conclus .
Episcopi, contra Iulianum Liber
Une iam mihi aggrediendum est,quo
tertio loco posui disputationis meae,ut sententiis Episcoporum qui seripi uras sanctas ingenti gloria tractauerunt,tu
luliane, domino adiuuante, machina, nieta subuertam. Non ut eos ossendam
seeundum eat holi ea fidein de originali sensi hyeeeito, hoc enim iam primis huius operis partibus feci . ut in demonstrarem . quot S quantis viris Ecclesiae , san .ctis elatis 3 doctoribus, Manichaeorum erit ne impia gas et Et cum me cupis apud imperitoru decolorare tu .dicia eos qui catholicam fidem cotra haereticos degenderunt, haeretis nefariae nomine accuses. Sed nune aria sgumenta ipsa vestra quibus agitis, ne hominum prima natiuitas originali peccato credatur obstricta, eloquiis sunt redarguenda ranctorum. os oportet ut populi Christiani vestris profanis nouitatibus antepotat, eis. que potius eligant ad harere quam vobis. Hae sunt cer . te velut capita argumentoru quasi formidanda vestro. .
rum quibus tetretis infirmos,& minus quam eo tra vos
expedit . sacris literis eruditos. Dicitis enim nos serendo originale peccatum, diabolum dicere homi-ta rei p. anum naseenti uinconditore, damnare nuptias, negare clani.
in baptismo dimitti univcrsa peccata . seu erimine iniquitatis arguere, despcrationem persectionis inserere. Hae quippe omnia cote luetia esse eoienditis. si credamus nasci paruulos peccato primi hominis obligatos, Sob hoe esse sub diabolo, niti renascantur in Christo. Diabolus enim creat,dicitis, si ex hoc vulnere ereatur, quod diabolus naturae, qua primum codita est, inflixit humana:& damnatur nuptiae, ii aliquid unde damna biles generatur habere credatur mec omnia peccata dimittit cur in baptismo, si aliquod in bapti rati, eo iusti
420쪽
G remanet malum,ex quo regener ur mali. QMadmodum autem non est iniquus deus, qui ei, baptitatis dimittat peccata propria, paruulum damnat, quia eis ab illo crearetur, nesciens nee volens etiam ex illis parentibus, uibus remissa fuerint. traxit aliena. Nec virtus, cui vitiosi tu intelligitur esse contraria . posse creditur perfici, quia in generata v itia in eredibile est posse consumi quae iam nee vitia deputanda sunt. No enim pee-cat. qui non potest aliud esse quam creatus est. Haee si fideli diligentia quaereretis, nec ea quae catholicae fidei veritate atque antiquitate fundata sunt, infideli oppu-2rat. n. gnaretis audacia, in ea quae abs dita sunt sapientibus ct prudentibus,ct reuelata sunt par utilis nutrili Christi gratia venitetis. Multa enim multitudo dulcedinis domini, quam prosecto non inuidit, .s: tamen abscondit timentibus eum perfecit autem seerantibus non inse- c. . re; ipsos, sed in eum. Nos ergo uicimus quod ea fides lene via. habet,de qua scriptum est Niti credideritis non in te Esa r. ligetis: nec diabolum sed deum verum & vere bonum este hominum conditorim, inunda de immundis ineffabilit cr operantem, quan uis hominum nemo mun-H diis nascatur,& ideo donec inudetur spiritu sancto sub spiritu immundo esse cogatur. Nec quantacun ue immunditiam naturarum, llum crimen esse nuptiarum.
Bonum quippe discernitur propriu nuptiarum, a quolibet vitio naturaru . Nec ullius reatum remanere pe
cati , qui non ea quae in Christo fit regeneratione soluatur, quantiis infirmitas restet, contra quam in seipso costitutam,regeneratus si proficit. pugnet. Nec iniquus est deus cum peccatis sue originalibus siue propriis dbgna retribuit, magisque iniquus aut infirmus ostendi-E . . o. iugum graue super filios Adam, i die sevi seri ptum est, natiuitatis eorum usque in diem sepulturae in matre omnium, sub quo iugo imago eius atteritur, aut ipse nullo vel originali vel proprio praecedente peccato aut quilibet alius ipso imponit inuito. Nee periectio est desperanda virtutis, per eius gratiam, qui ex origi.ue vitiatam mutare potest&sanare naturam. Aggrediar igitur implere pollicitationem meam. Nec ista quinque argumenta vestra,ex quibus cuncta connectibiis, quae in hae quaestioue aduersus eat holieam fidem multipliciter disputatis, singillatim testimoniis sancto i rum refutanda suscipiam sed 'uantum potuerit eorum
percuti ix deiici, etiam cum a me de literis catholicorum Episeoporum lingula proferentur, tantum percutietur atque deiicietur, siue unum eorum, siue duo,sue plura. fiue omnia, sicut valuerit quod profertur : veluti est illud in libro quem de area Noe conscripsit beatusariis Ambrosus,per unum,inquit, dominu deum situs veniatura nationibus declaratur, qui solus potuit iustus esse, cum seneratio omnis erraret, nisi natus ex virgine generationis obnoxiae priuilegio minime teneretur. Ec
U . o. ce, inquit, in iniquitatibus conceptus stim, Si in delictis peperit me mater mea: licit is qui iustus prae c teris putabatur. Quem igitur iam iustum dixerim, nisi horum
liberum vinculorum, quem naturae communis vinc
la non teneant F Omnes sub peccato ab Adam, in omnes regnabat mors. Veniat solus iustus in conspectu dei, de quo iam non cum exceptione dicatur, non pec--:. iis cauit in labiis suis sed peccatum non fecit. Huie die si audes' quod diabolum fecerit hominum coditorem, qui utriusque sexus commixtione nascuntur, quando
quidem solum Christum quia sit natus ex virgine, a
vinculis obnoxiae generationis excepit,omnibus cate
iis ex Adam sub peccati obligatione nascentibus:quod
utique oeccatum diabolus seminavit. Hune damnati Rrem reo argue nuptiarum, qui sine peccato natum solum dicit virginis filium: istum n atorem percipiendae eriminare virtutis, qui asserit in generari vitia graneri humano in ipso conceptionis exordio, & dieci uod aduersus me in primo tuo volumine videris tibi satis alte acuth lite dixisse, nec peccare eos omnino qui ieecare dicuntur. Si quidem a quocutique creati sunt, ecundum id iiod creati sunt. necesse habent vitiere, nee suae repugnare natura . Haec omnia die Ambroso, sue de Ainbroso quae mihi tam superbe, tam columeliose, tam procaciter & petulanter obiectas. Nam his verbis suis infamare etiam baptismalis saeramentum, quod in eo plena non fiat remissio peccatorum, & iniquum deum facere . qui peccata in filiis damnat . alie naque in parentibus relaxauit, fortasse non potest dita quoniam eum haec loquereriir, non de baptietatorum propagine loquebatur. Porro si sanctus Ambrosus noex his erat, qui diabolum faei ut hominum creatorem, vel nuptias damnant, vel incapacem virtutis naturam opinantur humanam, sed ex his potius qui deum summum ac sumine bonum totius hominis, id est, totius Lanimae, totiust corporis agnoscunt S confitemur authorem, & honorant in sui fradus bonitate coniugia, nec hominem perfecte iustineari posse desperant: hae interim tria vestra argumenta tanta illius viri aut horitate subuersa sunt nec ulterius obiicienda sunt nobis, qui de originali peccato ea dicimus, quae dixit ille, qui neque hominis creationem diabolo attribuit, ne ab nu- ptias condem hauit, neque iustitiae perfectionem in ni iura hominis desperavit. De duobus vero residuis argum iis vestris.quae ad baptismum pertinet,mox vid bimus quid ille vir senserit. de quomodo vos ingenti mole aut horitatis obtriuerit. Dicit enim in libro contra Nouatianos, Omnes homines sub peccato nascia in As mur, quorum ipse ortus in v itio est, sicut habes lectumHN. dicente David. Ecce eni in in iniquitatibus conceptus sum S in delictis pepetit me mater niea. Ideo paulica-n i .ro corpus mortis erat, sicut ipse ait, mis me liberabit de corpore mortis huius Ohristi autem caro damnauit peccatum,quod nascendo non sensit. quod moriendo crucifixit , ut in carne nostra esset iustificatio per pratiam, ubi erat ante colluuio per culpam. Hi ei andinis iis . omnia simul vestra argumenta Libuersa sunt. Si enim omnes homines sub peccato nascimur, quo tu ipse ora Mius in vitio est, cur mihi ex hoe obiicis, quod di ea dia. bolum hominum creatorem, cum hoc me dicere videas quod ille dixit, qui hominum creatorem diabo lum ei se non dixit 3 Si quoniam hominis ortus in vitio est, ideo dicit David, Ecce in iniquitatibus conceptus sum, et in delictis peperit me mater mea: nec accusat vox ista nuptiale consortium,sed originale peccatum, cur me damnatorem dicis esse nuptiarum, quod dic re non audebis Ambrosum Si quoniam ona nes homines sub peccato nascimur, & ipse ortus noster in vitio est. ideo Pauli earo corpus nioriis erat. sicut ipse ait, is me liberabit de eo ore mortis huius iam tandem perspicis etiam seipsum in his suis verbis voluisse intelligi Apostolum. ipsius ergo interior homo cum Rere r.eodelectaretur legi dei, videbat aliam legem in membri, suis repugnante legi mentis suae. S propterea cara ne suam corpus mortis esse dicebat. in ipsius ergo ea ne non habitabat bonum propter quod non quod umlebat faciebat bonum, sed malum quod oderat, hoc a gebat.An non tota vestra causa indiuis prostrata, con trita,