장음표시 사용
491쪽
A quidem tuus falsum esse dieit sed veritas veru esse eo n- uincit. Nam tu id non valendo refellere primo dialecti eas tenebras imperitis conaris ossundere, lices te cogitare non posse in qua dialexi inuenerim contrarioruomnium reciprocationem. mam sententiam tuam si exponere voluero S ad eorum perducere intelligentia qui tauquam illa didicerat, opus erit pleno fortasse volumine.Sed nue satis est quod ipse dixisti, in nulladia-lexi posse inueniri cotrariorum omnium reciprocati nem. Hi ne enim ostedisti aliquorum esse polle no omnium. In his ergo aliquibus Ahoe reperi Si enim dixi
ses, contrariorum reciprocationem esse nullorii, & perhoe ostenderes ea quq posui, cotraria reciproca esse nopois quia nulla esse possunt: Uo aliqua eue pol se ost dere debui ae deinde in his esse quod posui Sed esse siliqua iam ipse concedis,qui non dicis nullorum mirarioruna ei se reciprocationem, sed no omnium. Est igitur aliquoris. Sed virum in his etiam hoe sit quod a me positum est, restat ostendere id est, utrum sicut veru est
reatu manere peccata,quae praeterierunt actu sita sit verram,quad concupiscitia maneat actu,& praetereat rea
v iu. od tu fieri no posse volens ostendere hoe dixisti quod ego non dixi. Ego enim de concupiscentia dixi,
quae est in membris repugnans legi mentis,qua uis reatus eius in omnium peccatorii remissione transierit: si
eut econtrario sacrificium idolis factu si deinceps non fiat e teriit actu,sed manet reatu, nisi perindulgentia remittatur. Quiddam enim tale est sacrifieare idoli sive
opus ipsum cum fit praetereat eodemquep teritoreatus eius maneat venia resoluendus Tale est carnis eoncupiscentia, ut maneat in homine secum per contine ita in eoiligente, quantiis eius reatus qui merat generatione cotractus,tam si regeneratione transactus. Actu
enim manet, non quide abstrahendo S illiciendotem,cius j consensu cocipiendo Spari edo peccata sed mala qui inis mens resistat, desideria eommouedo. ipse s
uippe motus actus est eius, qua tauri mente no consen
tiete dest ei sectus. In est enim homini malum & praeter isti ini actum, id est praeter huc motum,unde si irgit hiemotus: que motum dicimus des deriv.Non enim sim per est desideri u contra quod pugnemus, sed si tue noest, quando non occurrit quod co Piscatur sue ani C ino cogitatis, siue sensibus corporis, neri potest ut insit qualitas mala sed nulla si tetatione commota: sicut in .est timiditas homini timido S quando no timet.Cum
vero occurrit quod concupiscatur, nee desideria mala nobis etiam nolentibus comouentur, sanitas plena est. Hoc ergo vitium non potest nis reatu tenere homine, quanuis eiusde mali bono usu de castis coiugibus procreatum. Qui reatus quavis eo manente malo,soluitur
in remissione omniti peccatorum per dei gratiam qualiberamur ab omni malo: eu dominus non solum propitius sit omnibus iniquitatib nostris vertimetia sanat omnes languores nostros. Dominus in Euans lio, E ee,inquit elicio daemonia ct sanitates perficio hodie de eras, ct tertio die consummor. Post multum tempus qhoe dictu in est, passus est dominus. Mentiri no potuit. Intelligitur ergo ue Expulit o dcmoniorast remitato peccatorum est eo ut ii quo diabolus peccatorii pater at sorigo si per id quod ei licitur id quod ei scit. Et utique
expulsio daemonioris est remissio peccatorum laquam re oluta causa per quam hominis animam possidebat
i Persectio sinitatu, dum de die in die proficit Ecclesia
A corruptionis cuius reatus ablatus est passio quotidia
surrectionem in seipso initiandam mostrauit Ecclesiae. D
sua ad incorruptionis consummationem summam is perueniat sanitate. Se vero cosum mari dixit. Et initiis
ct finis ipse. ipse eaput Scylenitudo corporis, in membris suis ipse perficitur. Nam recole quid respoderit liberator ipse at ue saluator his qui ei dixerant ut exiret
de Hierosolymis. Ecce in litit elicio daemonia, & sanitates perficio hodie Se cras,ct tertia consummor. Lege
Euangeliu , ct vide post quanturassus fuerit & resurre xerit. Ergo mentitus est Absita Led significauit aliquid . quod ista inter nos quistione versatur. Expulso quippe
est daemoniorum remissio peccatorum: persectio sanitatum,quae fit proficiendo post baptismum Tertia consummatio est, quam suae quoque carnis immortalitatem ostrauit incorruptibilium beatitudo gaudiorum. Tu autem in exemplum rei de qua loquebaris sacrilegi, saerificium posuisti atque dixisti qui equid ad hoe genus
periinet, de isto uno posse mostrari, quonia si semel a liquis idolis sacrifiea uerit,potest donec eos equatur veniam premi iniquitate comissi, ae manet reatus actione finita. Nullo autem pacto inquis,fieri potest,ut maneat actio de abscedat reatus id est ut daemonibus,inquis,o-
erifieare non desinat, ct tamen liber a profanitate vi- βdeatur. Hoe de saetificio idolis oblato verissime dicis: Actus est enim qui opere ipso peragitur, de non erit: des iterum fit, alteri, fit. Impietas vero ipsa qua haec fiunt
tam diu manet,donee idolis renudietur,& credatur in deum. idolis itaque saerificatuin factum est transiens, no vitium manens. Impietas vero qua sacrificatum est, quia de illo peracto manet,videtur esse concit piscentiae similis,qua comissum est adulterium. Sed errore sublato, quo illa impietas pietas etia putabatur,nuquid idoli, alique saerifieare delectat, de in illo huiusmodi de
siderium commouetur Nullo modo igitur simile est
quod pro simili ponedum putasti. Nullo modo,io ita
simile est sacrificium transens manenti cocupiscentiae quae hominem iam non comittentem quod solet ei co- Lentiendo eomittere, iam plena fide S cognitione retinentem non esse talia iacienda stimulus tamen illici torum desideriorum, quibus restat castitas, inquiet re no cessat me s scientia finitur ut no sit sed continen ita re se natur, ut quo tendit peruenire no possit. Quapropter sciat idolis immolatio quae iam nec in actione est,quia praeteriit, nec in voluntate, quia error quo fe- Fbat absumptus est, manet tame reatus eius donec in ta uacro regenerationis peccatorum omnium remissi ne soluatur.sic econtrario quan uis reatus ni alc coeupi,
sientiae eodem baptismate fit solutus, manet tamen ipsa donec ab eo qui eost eiecta daemonia perficit sanita tes, medicina persciente sanetur. Sed quaeso te, cu de ipse concedas peccati facti ais transacti reatum manere nisi sacro sente diluatumdie mihi reatus iste quis fit, 3e
ubi maneat iam homine correcto rectes vivente, ni dum tameyeeea torsi remissione liberato Subiectu est reatus iste, id est substantia,sicut spiritus,scut eoi p : an in subiecto, sicut febris, aut vulnus in corpore: ue auaritia vel error in animo,in subiecto esse dictur si Ne benim reaium altarmabis re substantiam. In quo igituri ibi v idetur esse subiecto Cur quiram quid respodeas,
de non potius verba tua ponam 3 Actii, inquis, praete eunte manet eius reatus in illius coscietia qui deliquit. donec dimittatur. Ergo in subiecto est hoc est in animo eius qui deliquisse se meminit, ct scrupulo agiturcocelenti donec fiat delicti remissione securus. Q ad si cbliviscatur se deliquisse, nec eius conscientia stimum
492쪽
G letiar ubi erit reatus ille queintranseunte peccato manere cocedis donee remittatur Non est certe in corpore,quia non est eoru accident tu,quae accidunt corpori. Non est in animo. quia eius memoria deleuit obliuio: Et tamen est ubi stigitur cum ia in bene vivat homo
nihil tale committens Nee dici possit eoru peccatorucius reatum manere quq meminit,eoru vero qui oblit est non manere. Manet quippe omnino donee remi
latur. Vbi ergo manet, nisi in occultis legibus dei. quaconi ipi sunt quodammodo in mentibus angelori,
ut nulla iit iniquitas impunita, nisi qua sanguis media
toris expiauerit, cuius ligno crucis cosecratur unda ba. ytisinatis,ut ea diluatur reatus laquam in chirographo scriptus in notitia spiritalium potestatu, per quas poena exigitur peccatorum Huic chirographo nascuntue lobnoxii omnes in carne de carne carnaliter nati, eius
ab hoe debito sanguine liberidi, qui in carne quidem
de de carne non tamen carnaliter sed spiritaliter natu
es Natus est enim de spiritu cincto, ex virgine Maria: De spiritii scilicet facto, ne esset in illo caro peccati: Ex
virgine autem Maria, ut esset in illo similitudo carnis peceati. ideo illi chirograpsio no venit obnoxius.& ab H illo soluit obnoxios Nes enim nulla es iniquitas cum in uno homine vel superiora inserioribus turpiter se
uiunt, vel in seriora superioribus cotumaciter reluctatur,ttiam ii vincere non sinantur. Hanc iniquitatem ii homo ab homine altero forinsecus aduersante pateretur,quia in illo non esset,sine illo viis puniretur. iavero in illo est. aut cum illo punietur, aut illo ab eius reatu liberato licui certamine aduersus spiritum perseuerat, ut honminem iam non reum ad nulla post mortem tormeta transmittat non alienet a regno dei, nulla damnatione faciat detineri . neque ut ea penitus careamus velut aliena natura seiugariir a nobis, sed quia nostrae naturae languor est, sanetur in notas. Pr pter hoe ergo vitii, ,sicut in eo libro cui rei stis a me rosito est humana natura danatur,& propter quod damnatur, damnabili diabolo subiugatur, quia es ipse dia . bolus spiritus immundus est. Et viis bonum quod spuritus malum quod immundus, quoniam spiritus est nitura,immundus est vitio. oru duoru illud a deo est, hoc ab ipso. Non ita s tenet homines siue maioris suel infantilis itatis tropier qd homines,sed propter quod
immudi sunt. His verbis meis ex libro meo abs te positis, ita resistendum putasti, ut diceres hac forma ei iam in homine malo debuist, seruari, ut seruatur in diaboli, ne quisquam damnetur nisi ex vitiis propriae voluntatis ais ideo nullum sit originale peccatum. Alioqui in opus eius, ut dicis, qui etiam diabolum bonum condidit,non potest approbari. Nec arie lis quod diabolum
non ex alio diabolo creauit deus,nec ex aliquo angelo licet bono cuius tamen lex es et in membris repugnas legi misis,per quam Scu qua .de homine nascitur omnis homo. Adiuuaret ita ste fortasse hoc argum cium,
si ut homo ita diabolus gigneret filios, eosque paterno
peccato negaremus obnoxios. Nuc vero aliua est ille,
qui homicida erat ab initio, auia homine ab initio quo est homo institutus, occidit per freminae seductionem, ct in veritate per liberum arbitrium no stetit, cadens s deiecit hominem: S aliud est quod per viii, hominem
peccatum intrauit in mundum, per peccatum mors, d. in omnes homines pertransit, in quo omnes peccata erunt. Vbi euidenter expressum est, exceptis cuiusque hominis propriis, commune omnibus hominibus ori
cinale peccatvin. od autem dixi, miratur quin erratura dei subditur diabolo, non m resut: subditure Nnim creatura dei creaturi dei minor maiori: eur ita posuisti. ut sequesta meta verba no adderes. quibus oste liquemadmodo dixerim minor maiori .humana scilicet angelicae,nis ut minus intelligeretur sensus meus ut iaceres tibi locis, bi sicut soles deAristoteli eis categoriis tederes nebulas imperitis in quibus latenter putaret te aliquid dicere quid diceres nescietes. Ad hoc enim reda: a est haeresis vestra, ut gemam sedi atores vestri
non inueniri dialecticos iudices in reclesia de bolis Peripateticorii siue Stoicors, a quibus possitis absolui. Quo enim pertinet. quid sibi vult, ut quid dictu est dixisti, quia maior de minor ad finita spectent pertinet
quatitatis Sed quantitas inquis no solum contrariora capax non est quod ei cum qualitate atque aliis praedicamentis, verum etiam nec contrarium habet quod ei mi obstatiae est definitione commune: nonum vero
de malis contraria sunt. Haec profecto nunqua dicerensi lectores vel auditores librorum ivorsi putares in rebiecturos este quod dicis. itane vero ideo im in dos homo immodo angelo subdendus non suit quonia qualitas qua homine maior est angelus, non solum cotra . Horum capax no est . verumetiam nec cotrario habet:
quas iune diabolo filisset homo subde lux si ei reperi
retur esse contrarius: S mala subd=da non lint malis quia bona malis,no mala malis videtur coirari ut ii vanius cogitari quid ineptius dici potest Nonne domi it no subditur seruus ct bomis bono ct mai malo: S ina.
Ius bono ct bonus malo 'onne uxor subditur viro est bono bona & malo inita:& bono mala.S malo bona id igitur pertinet ad vim siue ratione. qua quid pieti cuique subdendu est viri, res aut illa possit vel noupositi capere vel habere eotrarium veru tu plane in considerate ista no cofunderes, ii iii illitiae qua tibi ista suggerit, sapientia contraria cogitares. lam potio illi qualis est argumentatio tua, Si res, inquis quae dec ecordinata est ad deum pertinet S res quae ad deis pertibia et bona est . boni, est ita l. subditum esse diabolo quoniam qui institutus est a deo per hoe ordo se matur. S qui tu' inquis ut malum si rebellare diabolo. quoniaper resultatione institutus a deo ordo turbatur . Posset dicere deo resistere agricolas,eius ordine perturbari
purgado agros a spinis ct tribulis, quae ille peccatorib nes ei iussit in poena. Quid quod ista tua ratione dici im tes: si res ut deceter ordinata es ad deum pertinet ael res quae ad deu pertinet bona est . boni, est malos esse iis gehen, quonia institui adeo perhoe ordo scruatur Quod vero tu ad diu, sequi t malis si ribalare dia bolo, quoniam per resultatione institui es adeo ord- turbatumcur hoe dicis Quis enim rebellat diabolo .nia ab ei' potestate per mediatoris sanguin iberat' Melius ergo fuerat liostem no habere,quam vincere. Sed quia peccati merito, humana natura subdita est hosti prius homo ut aduersus cis pugnare possit,ab eius eruitur potestate. Deinde s v ita est in hac carne prolixior, certans adiuuatur, ut superet. Postremo victor beatificatur, ut regnet dimirus in fine, I hi est mors contentatio tua Vel sicut dicit Apostolus, Vbi est inora victoria raere iciua, ubi est mors aculeus tuus Quinctiam visa sunt
tibi de Manichai libris nonnulla cile ponenda, quibu
meam sententiam comparares, eum ego commixtio
ne duarum naturarum, boni scilicet & inali, unde illo rum tota fabulosa manat intania, no solum fide verbo
que detester & damnem, verumtrii tibi ipsi si Eragato ii eorum resistendo, te s i scit udo coiiuincan cuna
493쪽
A enim contra eos veritas clamet, mala nisi de bonic orta non esse nonne tu pro ipsis & cuui ipsis contra veritate reclainas. per opus dei opus diaboli transire nolinitur Non potest mala radix in domo dei locari. Rerum ratio non linit .vi de bono malu , S de iusto iniquum aliquid prostra: ur. No nascuntur peccata de ea re quae li-
beta est a peeeato. De hoc opere quod no habet culpa,
i naici culpano potest iactibus omni biri vocib' tuis c scitur non esse mala exorta de bonis, ut restet secundu Manichaeos, no esse mala exorta nisi de malis. Quomodo ergo quenquam Manichaeorum nomine, tanquam eorum aduersarius criminaris, cum ite ab eorum parte conii stas, ut , inci . mnino no possint, nisi cum illis reipse vinearis 3 Quod i primo huius operis libro aliquato copiosita S in quinto bieuius , ct hie hactenus nos egisse ita secerit. Ipsa vero quae communis est vobis hx- reiis vestra quantum Manichaeos adiuuet,iam quidem saepe monstraui, sed ne hie quidem est omittendum. Enumerant Maniebat inala quae in paruulis mostrant, ui in huc Ciecro quoque comine rorat in libris de Republica. unde ipsa eius verba iam transtuli. In ciuorum ma-B lorum commemoratione dicit,non ut a matre natura,
sed ut a nouerca hominem in has aerumnas esse proiectum. Huc accediit ei iam illa quae non quidem omnes paruulos, sed tamen plurimos cernimus perpeti multa I ct varia mala usque ad daemonum incurius. Atque co- eludunt dicentes, O si iustus , omnipotens deus uri
s de ista mala patitur imago ei in paruulis, nis quia vel ra est. inquiunt qua nos afferimus duarum naturarum
boni scilicet ni alii comixtio Hos catholica redarguiti veritas,co fitens originale peccatam, per quod iactu est daemonum ludibrium genus humanum,ct labori sae miseriae destinata propago mortalium. Non autem ita esset, si humana natura per liberii arbitrium in quo statu primum codita est perstitiiset. Vos aut O negantes originale peccatum . profecto aut cogemini dicere deum vel inualidum vel iniustum, sub cuius potestate imago ei in parmulis sine ullo vel proprii vel origina-li; peccati merito tantis at igitur malis. Non c nim per haec exercetur virtus, quod recte de bonis hominibus i ii aioribus dieitur. in quibus rationis est usus: aut quia i deum vel impotentem vel iniquum dicere no potestis c Manichaei contra vos errorem suum nefarium de dua i rum inter se inimicarum substantiarum permixtione Ermabunt. Non igitur me ab inuectione Manichaeoru , ulla seut dieis mundat herba fullonis. ibus petulatibus verbis Leis lauacro regenerationis iniuria,quod in nucatholicae matris accepi. Sed vobis tam mali tiosum veneni, antiqui draconis irrepsit ut & catholi . eos horrore Manichaei nominis infametis, ct Mani chaeos peruersitate vestri dogmatis adiuuetis. illud
vero de alio libro meo quod ad Marcellinum seribens dixi. Filios mulieris quae serpenti eredidit, ut libidine corrumperetur . non liberari nisi per filium virginis, quae angelo credidit ut sine libidine sociaretur: ita po litisti, atque ita voluisti accipi. ianquam dixerim quod
Eux serpens commixtus ita erit concubitu eorporali, sit cut Manichai principem tenebrarum eiusdem mulieris patrem eum illa concubuisse delirant. I loe ego des serpente non dixi. Sed nunquid tu contra Apostolum' negas mentem mulieris a serpere corruptam 8 An eum non audis ubi dicit Timeo ne sicut serpes Euam fefel lit in versutia sua, corrumpantur mentes vestrae a limia
plicitate Scastitate quae est in Christo . Ex ista viique nruptione serpetis Qualis fit ei iam quando comani
eandi iii mentem mulieris S viri : ut praeitati eationis
eorruptio deinde illa de qua erubuersit re pudenda te
xerunt .sequeretur in carne . non diaboli accedente
concubitu corporali. sed spiritali dei gratia recedente. Non igitur tota disput itione tua contrivisti, sicut te iactas, at sertionem meam de malo carnalic concir-
pisceriae originali sq: peccati. manente laude nuptiam quae bene utuntur malo. non quod fecerunt. sed quod
inuenerunt: verum nee ipsos Manichaeos contrivisti, quos potius adiuvisti, tum maxime S in commune omnes Pelagianc nouitatis erroriss participes,sicut iam demostraui. De testinionii, etiam tractatorum catholieorum sincti Basilii Caesari Ais, S sancti loanis Constantinopolitani, quorum dixisti sensim vestris eouenire semeliis. in primo huius mei operis libro tibi su
fieientissima & certis ima veritate respondi ostendens quemadmodum non intelligendo quaedam verba e riam aduersus dogma eorum,quod est dogma eat holi- cum .mirabili excitate pugnetis. In secundo quoque libro satis egimus ut appareat qui in non sit quead modii conuiciaris conspiratio perditium, sed sanctorum & Ecruditorum Ecclesiae cat nolicae patrii pim fidelici: co-
sensi is, psi haereticae vestrae nouitati resistaint pro antiquisiima ea tholica veritate. v nde etiam populi murmur, quod solum vobis i nobis dicis opponi, nec soluest quia tantorum nititur aut horitate doctorii: ct ii stuest, quia non vult ut euertatis tibi quoque notissimam
salutem par lorum. Vae in Christo est. Quod alitem verba Apostoli ea ubi dicit Scio quia no habitat in me. hoc est. in carne mea bonum caetera usque ad illud ubi ait. M iser ego homo quis me liberabit de corpore mortis huius me a firma aliter intelligere quam eoruis sim caput debet intelligi, nesciens mihi plurimi, tri buis. Non enim ego solus aut primus sietitiam locum
intellexi quo euertitur haeretis vestra, quemadmodii in vere intelli sedus est, imo vero ego prius eum aliter intellexeram,vel potius no intellexeram . quod mea quaedam illius temporis etiam seriet a testantiar. Non mihi enim videbatur Apostolus & de seipso dicere potuisse, Ego autem carnalis sum, cu eii et spiritalis, ae quad Optiuus duceretur sub lege peccati, lux in ineuibris erat eius . Ego enim putabam dici ista non posse nisi de iis Fquos ita haberet carnis concupi se ei ia Libiugatorum ut saceret quicquid illa compelleret,quod de Apostolo dementis est eredere: cum etiam innuimerabilis multiti do sanctorum ne cocta piscentias earnis perficiat, con tra carnem spiritu coeupiscat. Sed postea melioribus a sintelligetioribus cessi. vel potius ipsi quod fatedum est veritati. vi viderem in illis Apostoli vocibus gemitum
esse sanctorum contra earnales concupiscentias dimicantium. Qui cum mente sim spiritales, adhue tamen isto corruptibili corpore q:uod os grauist anima, rectZ s. intelliguntur esse earnales, quia erunt S corpore spiria tales,quando seminati im fuerit eorpus animale, ct re surget eoi pux spiritale. Et recte adhuc intelligi in turea 3-O . s. parie captiui sub lege peccari. quae deiideriorum qi,ib non consentiunt motibus subiacet. Hinc factum est ut se ista intelligere in. queadmodum intellexit Hilarius, Cregorius, Ambro: ius. at exteri Eccletiae sancti notisi doctores,qui ct ipsum Apostolii aduersus carnales con cupiscentias quas habere nolebat Sta me habebat st e. nue confiixisse, eundems eo ni ictum suu illis sui, ver bis cou testatu infulisse senserunt. Contra quos motu;
prius utique debellandos ne domincntur. At postea in
494쪽
G nando ut penitus extinguantur,etia ipsi gloriosa certamina sanctos exercere confessus es. Simul itaque eo-gnoscamus verba pugnatium .ii pugnamus. Hoc enim modo non vivimus nos. sed vivit Christus in nobis, si S ad pugnam contra concupiscentias exercendam, Sad vilioria in usque ad coniremptionem coriidem hostium capessendam in illo fidimus, non in nobis. Ipse i c. i. quippe iactus est nobis sapietia a deo,ct iustitia, ct sin-ctincatio,& redemptio. ut quemadmodu scriptum est, Dicte. qui gloriatur, in domino glorietur. Non est ergo eo-c a. . trarium sicut putas,ut qui dicit, vivo non ego iam, vi- SNa.I. uit vero in me Christus: dicat etiam Scio quia non habitat in me, hoc est . in carne mea bonum. In quantum
quippe in illo vivit Christus intantum expugnat S superat quod no habet bonum in eius carne sed malum. Neque enim recte cuiusquam spiritus coeti piseeret aduersus earnem suam, niti habitaret in illo spiritu, Christi. Absit ergo ut dica mus, quod nos dicere insinulas,
Apostoli, ite ista dixisse, quasi qui se vellet intelligi renuentem, in scorto aliqua manu pestiserae voluptatis abduci:cu dicat, Non ego operor illud:ostendens co-
cupiscemia carnis solum impulsum libidinis operari H sine consentione peceati. sides quod in lildaeorum
superbiam frustra eo naris ista verba transferre, tanqualesos in se transfigurarit Apostolus qui contemnebanteona Christi, velut sibi non necessarias Sie enim suspicaris, atque utinam ipsa dona Christi saltem ita ope res, ut aia vineendam concupis entiam valere aliquid ederes. Sed ideo dieis a tu is fuisse c5 tempta, iuga veniam daret ille peccatis. quae ipsi legis admonitione vitassent. Quali hoe coferat homini remissio peccato
rum,ut caro non concit piseat aduersus spiritum. nde illa verba nata sunt Scio quia no habitat in me hoc est, in carne mea bonu:& caetera eiusmodi. Verum tu a vestro dogmate non recedis, quoputatis gratiam dei per
Icsum Christum dominum nostrum se in tala Deccatoria remissione versari, ut no adiuuet ad vitanda peccata & des leti a vincenda carnalia, diffundendo charitatem in cordibus nostris per spiritum sanctu, qui ab
iam . . illo datus est nobis. Neque cosideras eum qui dicit, Video aliam legem in membris meis repugnantem lepimentis meae:& ab hoc malo non se liberari clamat, nisii grat ia dei per Iesum Christum dominum nostrum,nec Iudaeum rite . nee quia peccauit, sed ne peccet potius laborare. Exasperat, inquis, Apostolus vim consuetudi
nis. Tu ergo responde, utrum cotra hostem istam vim
no dimicet baptietatus Quod si negas, omnibus Christianis sensibiarum contradicis. Si autem dimicat cur non in verbis Apostoli vocem dimicantis agnoscis Per legem, inquis bonam ct per mandatum salictum piau
rum animi feroces erant, quoniam sine voluntate propria nulla eruditio poterat inspirare virtutem O acutuintellectorem. o diuino ium eloquiorum egregiis tractatorem. id agis de verbis dicentis Non quod vo.lo ago:&, velle auiacet mihi: S . od nolo noc ago, S, Condelector legi dei secundum interiorem hominem Audis hae ct dicis quia voluntas defiait. ideo defuisse virtutem . in id quod non solum voluntas, verit metiam virtus afluit, ne consentiret concuti scentiae
carnis, quae legi peccati prauis ipsis motibus ieruiebat
inibus ille non cedens nec arma iniquitatis exhibens membra peccato,& tamen quod nollet sentiens, in ca ne contra spiritum concupiscente S aduersus eam vi-ersiim spiritu upiscens,verissi inacastitatis voce dicebat, igitur ipse mente sentio legi dei, carne aute
legi peccati. illa sane verba quae posuisti ubi ait Aposto Rius Lex sancta. & mandatum sanctum&iustum&b num:'uod ergo bonum est, mihi iactum est mord Al sit Sed peccatum ut appareat peccatum per boni, Mihi operatum est mortem, ut fiat supra modum peccatum peccas per mandati im: bene intelligitur de vita sua di- xisse praeterita, uado sub lege fluerat, nondum sub gratia. Nam ct verbis praeteriti temporis utitur, dicendo, Peccatum non cognoui, nisi per legem:&, Coeupiscet iam nesciebam:&, operatum est in me omnem cocii piscentiam: St, tuebam aliquando sine lege: ti s qua-do nondu poterat usum habere rationis:&, Adueniente madato peccatum reuixit, ego autem mortuus sum& peccatum occasione accepta per mandatum fefellit me,& per illud occidit , di per bonum mihi operatum est mortem. His omnibus tempus significare intelligi tur quo sub lege vivebat,& nodum adiutus gratia. cupiscentiis carnalibus vinciebatur. Ubi vero iam dicit, ex spiritalis est,ego autem earnalis sum iam quod conssi gens patiebatur,ostendit. No enim dixit, carnalis fui vel eram vel sui: & apertius tempora ipsa distinguit, ubi dicit. Nunc autem iam non ego operor illud, L sed id quod in me habitat peceatum. lam enim motus
desideriorum maloria non ipse operabatur, quibus non consentiebat ad perpetranda reccata peccati aut e nomine quod in illo habitabat, ipsam nucupabat concu- piscentiam, quia peccato salia est, ct si consentientem traxerit atq; illexerit concipit pariis peccatum, & cxtera usque ad eum locum,ubi ait igitur ego ipse mente seruio legi dei, carne autem legi peccati:verita sunt iam sub gratia constituti,sed adhuc contra concupiscentia
suam dimicantis,nec ei consentientis ut peccet, sed thmen quibus renititur,peccati desideria patietis. Nemo nostriam substantiam corporis, nemo naturam carnis accusata frustra purgatur abs te quod no culpatura n bis. Concupiscentias malas, quibus si bene vivimus no consentimus, tamen esse non negamus in nobis: casti-gadae sunt,seaenadae sunt, exeugnandae sunt vincendae lunt,tamen sunt nec alienae sunt. Nee bona ista nostra, sed mala sunt. Nec setit dicit Manichaea vanitas , sep rata extra nos erunt, sed sicut dicit eat holica veritas Hi nata non erunt. De illis quoque Apostolicis verbis in quibus impudentia mirabili, imo dementia res stitis fundatissimae fidei ubi ait, per unum hominem peccatum intrauit in miliadum, S per peccatum mors, ita Min omnes homines pertransiit, in quo omnes peccaueriant seu stra sensum alium nouum atque distortum, &a vero abhorrentem moliris exculpere, a Trinis ea locutione dictum esse, in quo omnes peccauertit,ac si diceretur,propter quod omnes peccauertit: sicut dictum est,in quo corrigit iunior viam suam: ut scilicet non in .rix uno homine omnes homines peccasse intelligantur mriginaliter. ct tanquam in massae unione communiter,
sed propterea quia primus hominu ille pereauit, id est.
eum imitatur illum non cum generantur ex illo. Non
ergo huic sensui conuenit illa locutio, ita dictum eis in quo velut dictum esset,propter quod . Nam propter hoc quis , peccat quod tibi a ponit ut peccet, vel quoquo modo quod illi est eausa peccandi. Qisis vero ab omni humano sensu tam si absurdus,ut dicat, propter hoc fecit homo iste homicidium quia in paradiso Adade ligno prohibito cibum sumpsit: cum iste latrocina-do occiderit hominem nihil cie Adam cogitans, sed
propter hoc ut aurum quod ferebat, auferret Sic ct e tera cuncta peccata, vae pro aquisl commit babet .--
495쪽
A causas propter quas si nemo cogitet quod ille primus nomo comisit, neque illud sibi ad peceidum proponat exemplum. Propter hoc itaque id est,quonia peccauit Adam, nee ipse Cain peccaue dice lus est, qui eundem patrem suum nouerat. Propter quid enim fratrem suum occiderit, notum est: quia non propter hoc quod perpetrauit AD, sed quia bono eius inuidit. D nique nec ipsa tibi ad huc vestrum sensum, quae posuisti testimonia suffragantur. Recte enim dicitur, in quo eorrigit iunior viam sua: propter quod corrigit 3 quoniam sequitur, in eustodiendo verba tua. propter hoc enim corrigit viam suam quia verba dei sicut cogitat da sint cogitat S cogitando custodit, custodiendo recte vivit. lpsa ergo illi causa est ut viam sitam corrigat, vita dei verba custodit Et quod ait beatissim' Steph nus Fugit Moyses in verbo hoc: bene intelligitur,pr piet verbum hoc: quia hoc audiuit hoc timuit, hoc eo gitauit:vt fugeret, hace illi causa fugiendi. Nunquid in his locutionibus aliquid dictum est,quod pertineat ad
imitationem, qua se alterum alter imitatur, ut euomnino non cogitet: ct ideo nullo modo dici possit pro- uter hoe peccasse.quia ille peccauit i quo nec originaliter fuit, nec de illo quicqua in peccato proprio cogi tauit Sed,in litis, si de pereati traduce loquebatur,nui quam congruetius diceret, ideo pertrantur peccatum, quia omnes sunt de coniugii voluptate generati: & ad, ceret,in eo trasit in quo ex tabida primi hominis ea ne fluxerant. Nee vides eodem modo tibi posse diei:Si de imitatione peccati Apostolus loquebatur, nusquam gruem ius diceret ideo pertransiit peccatu quia primi hominis praecessit exemplum:& adderet, in eo traciit in quo omnes illius unius imitatione peccauerunt. Aliquo enim duorum istorum modo loqueretur Ap stolus hoc loco. si ad tuis vel meu loqueretur arbitriti.
ia ergo nee illud dixit quod tu, nee illud quod ego,
ni, quid , is ut credamus in hia eius verbis nee originale secudum catholicos, nec imitatorium secundum pralagianos intelligendum esse peccatuiti puto quod nolis. Rei nove igitur ista quae pol sunt ex utra ab parte momentis aequalibus diei & si tibi placet sine contentione quid Apostolus dixerit intueri aduerte, ut hoc diceret, quid agebat, ct inuenies per unum hominem reconci- liationem deo, eorum qui ex eodem natione totius generis liberantur gratis. Ille est primus Adam factus ex terra iste est secundus Adam factus ex Leemina. Sed ibi per verbum caro facta est, hie autem ipsum verbum
caro factum est,ut per eius mortem vivamus, quo reli-
cto mortui fueramus. Commendat, inquit Apostolus, dimam adhuc pec- suam charitatem deus in nobis, quonia c catores essemus Christus pro nobis mortuus est: multo
magis iustificati nunc in languine ipsius, salvi erimus ab ira ter ipsum. De hac ira dicitur. Eramus & nos natura filii irae sicut & eateri. De hae ira dicit Hieremias Prothcta, Maledict' dies ille in quo natus sum.De hae D,.s iri dieit sanctus Iob . pereat dies ille in quo natus sum. I. b.i . De hac ira aute dicit idem ipse, Homo enim natus ex muliere breuis vitae & plenus ira diae. scutilos ni decidit iugit autem seutvmbra& non stabit Non ecthuius curam sedisti,& hune fecisti tu trare in conspectu iudicum his enim erit mundus 1 sordibus Ne unus quidem . etiam si unius diei fuerit v ita eius super terra. De hae ira dicit liber Eeclesiasticus, Omnis caro scutvestis veterascit testanarium enim a seculo, morte mont s. rieris. Item hi, Amuliere,inquit, initi uin est pereati. de propteri a morimur omnes. Et alio loco occupatio magna creata est omni homini,& iugum gratie su- orer filios Adam a die exitus de vel re matris eorum, A crite in diem ulturae in matrem omnium De hae iraicit Ecelesiaste vanitas vanitatum,& omnia vanitas. Qilae abundantia hominis in omni labore suo,quo ipse siborat sub sole De hae ira vox Apostoli ea omnis ereatura vanitati subiecta est. De hae ira plangit Psalmista Ecce veteres posuisti dies meos,& substantia mea tanquam nihil ante te, veruntame uniuersa vani tas omnis homo vivens. De hac re plagit S alius, pro nihilo habetur eoriam anni erunt: Mane sicut heroba transeat,mane floreat & praetereat, vespere decidati durescat, ct arescat . moniam dei inui in ira tua, Si in indignatione tua conturbati sumus. Posuisti iniqui tales nostras in conspectu tuo, seculum nostrum in ita luminatione vultus tui. Qigonia onones dies nostri dei fecerunt & in ira tua defecimus. Anni nostri sicut arx nea meditabutur. Nemo liberabitur ab hac ira dei nisi per mediatorem recoeilietiit deo. unde dieit et tu itio mediator: mi non credit filio, non habebit vitam,te ' Dis s. ira dei manet super eum. Non dixit,veniet: sed, manes Esuper eum. Ideo ergo crediit atque constentur &ma tores per cor & os proprium,& paruuli per alienum, ut reconcilietur deo per mortem filii eius, ne ira dei m. neat super eos, tuos etiam origo vitiata ei Ecit reos. Di hac itaque loquens Apostolus, Cum adhuc inquit pescatores essemus, Christus pro nobis mortuus est: multo
magis iustificati nuc in sanguine ipsus, salvi erimus ab ira per Christum. Si enim eum inimici essemus recon ciliati sumus deo per mortem filii eius multo magis rei conciliati salvi erimus in vita ipsus:non solum autem sed & gloriantes in deo per dominum nostram Iesurei
Christum per quem & nunc reconciliationem accepi mus. Propter age sicut per unum hominem peccat unin hune in udum intrauit, & per peccatum mors, de it in omnes homines pertransiit, in quo omnes peccaue.runt. Nempe manifestum est ut hoc diceret quod agibat Apostolus. Ite adhue & huic reconciliationi qui fit per moriem filii dei, qui sine peccato venit in mun. dum, subtrahite paruulos, ut propter eum per que pec ea tum intrauit in mundum, ira dei maneat super eos. id hic fuit imitatio quaeso te ubi audis, Na iudiciu quidem ex uno in condemnationem, gratia autem ex Fmulti, delictis in iustificationem unde gratia ex mul iis delictis in iustificationem, nisi quia praeter unum i lud originis, addita multa quae simul deleret. mueniti Asioquin se esset ex multis eodem natio. quae homine, unum imitando comiserant, scut ex eiciem multis iii stificatio quibus remissis in gratia respirabat. Sed qui unum illud suinciebat, propter quod etia solum fieret condemnatio, gratiae vero non lusiciebat illud vii uni delere, sed S multa quae adiecta sunt, ut omni u remit:
sone fieret iustificatio:ideo viis dictum est, ludiciu Iunio
ex uno in condemnationem, gratia aute ex multis dea lictis in iustificationem. Nam sicut no imitantur chi iistum paruuli, quia nondum possunt, ct tamen ad eius gratiam spiritalem pertinere potiunt ita sine imitatio ne primi hominis . contagione tamen ex ipso carnalis enerationis obstricti sunt. Si autem propterea vis eo a primi hominis alienos esse eeccato, uia eum no sunt imitati propria voluntate, ina ratione alienabis eo. eca iustitia Christi, quia nee ipsum imitati sunt proprii
voluntate Cum vero multos,quod dixit postea, no vis
intelligi omnes, quod prius dixerat, ideo existimis di
ctum ruisse multos, ne omnes intelligerentur: poteru
496쪽
G hoe dicere S de semine Abrahae rei promissae sunt g
tes. non omnes gentes ei fuit se promissas, quia dictum Centor. est alio loco, Patrem multarum gentium posui te. Est autem sanus intellectus, ideo lic locuta scriptura, quia possunt esse aliqua omnia, quae non sunt multa, sicut omnia dicimus Euangelia, ct tamen breui numero, id
est, quaternario continentur. Et rursus possunt aliqua ei se inulta, non tamen omnia: sicut multos dicimus credere in Christum, nec tamen omnes credunt. Non
oles hienim omnium est fides, ait Apostolus. Qisod autem
dictum est, in semine tuo benedicentur omnes gentes: S,Patrem multarum gentium posui te:easdem omnes, multas,& easdem multas, omnes esse monstratum est. Ita etiam cum dictum est , Per unum in omnes transita
se peccatum,ct postea per unius inobedientiam peccatores constitutos multos: ipsi sunt multi qui ct omnes. Similiter eum dictum est. Per unius iustificationem in omnes homines, ad iustificationem vitae: S rursus di etiam est.Per unius obedientia iusti constituemur inubii: non aliquibus exceptis, sed eosdem multos, omnes oportet intelligi: non quia omnes homines iustifican-H cur in Christo sed quia omnes qui iustificantur,no aliter possunt iusti fieari quam in Christo. Sicut possumus
dicere, in aliquam domum per unam ianuam intrare omnes, non quia onmes homines intrant in eandem donium,sed quia nemo intrat nisi per illam.Omnes e
r ad mortem per Adam, omnes ad vitam per Chri
uni: Qigia sicut in Adam omnes moriuntur, ita & in Christo omnes vivificabuntur ad est, ex prima origine genetis humani, nemo ad moriem nisi per Adam. &nemo per Adam nisi ad morie. Et nemo ad vitam nisi
per Christum, &nenio per Christum nisi ad vitam. vos autem dum no omnes, sed multos. sine per Adam condemnatos esse , siue per Christum' liberatos vultis intelligi, horrenda Peruersitate Christianae religioni estis intesti. Si enim latui erut aliqui siue Christo a iustificatur aliqui sine Christo ergo Christus gratismo
tuus est. Erat enim S alius mouus, sicut vultis, in natura, in libero arbitrio, in lese naturali, siue conscripta,
quo pol sem salui ct iusti esse qui vellent . iustas autem imagines dei quis nisi iniustus prohiberet a regno dei l Hie iserte dicis Sed facilius ter Christit. Nunquid non posset etiam de lege dici, Est pes legem iustitia, sed fa-C .. i. cilius per Christum Et tamen ait Apostolus. Si per le-
, Tim. i. iustitia,ergo Christus gratis mortuus est. N n est itaque praeter unum mediatorem dei & hominum limminem Christum lesum, aliud nomen sub coelo in quo i. onis. Oporteat salvos fieri nos. Et ideo dictum est. ln Christo omnes vivificabuntur. quoniam in illo deus definiuit fidem omnibus suscitans illum a mortuis.vestrum uia te dogma id persuadere conatur, velut inculpatae praedicatione naturae, ae potentia liberi arbitrii, ae legis si .ue naturalis sue per Mobsen datae , ut de si opus si necesse tamenoni t ad Christum pro aeternara lutei Lire: eo quod per sacramentum mortis S resurrectionis eius. si tamen vel hoc putatis, commodior via si, non quod alia via ei se non posit. Unde quantum vos detestati debeant Christiani considerantes, renunciant vobis etiam taeentibus nobis. Qigod vero causae tuae postreii iure & quali fortissimum firmamentum , Pr
pheticum testimonium esse voluisti, ubi ter Erechielerv b. t. dicium legimus quod erit parabola sua dicebant uuas acerbas edisse, ct dentes obstupuisse nitoriim: Ne enim rietur filius in peccato patris nee pater in peccato filii:
sed anima quae peccat, ipsa morietur dino intellisis paei Aci ANUM, LIB. vi. hane esse promissione testamenti noui.& piritalis hae- Κreditatis ad alterum seculum pertinentis Id enim agit gratia redemptoris, ut paternum chirographu deleat, ct unusquique pro se rationem reddat. Caeterii quam multa sunt cliuinarum testimonia literarum quae par tum peecatis obligant filios, numerare quis possit Cur enim peccauit Cham, ct in eius filium Chanaan vin- re p. dicta prolata est ur pro peccato Salomonis filius eius deminutione regni punitus est Cur peccatorum Achab regis Israel in eius posteros poena dilata est vis. gii. quid legitur in sanctis libris Reddens reccata patrum ipsi i liin snu filiorum eorum post eos,de reddens peccata P trum filiis usque in tertiam ct quartam progeniem mi numerus et apro uniuersitate accipi potest.
quid haec falsa sunt is hoc dixerit, niti diuinoriam
eloquiorum apertisiimus inimicus3 Sed earnalis gen ratio etiam populi dei pertinens ad testamentum v ius quod in ieruitute generat, parentum peccatis obligat illios:spiritalis autem generatio sicut haeredita tein,
ita prenarum atque praemiorum comminationes pro
missione : mutauit. Quod Prophetae in spiritu praeuidentes ista dixerunt .sed apertius Hieremias, in diebus His p. iliis. inquit, non dicent, Patres manducauerimi uam Lacerbam.& dentes filiorum obstupuerula ed unusquicque in suo peccato morietur, ut eius qui manducauerit vitam acerbam obstupeseam demes ipsius. Nempe in nifestum, ita hoc prophetice pronunciari, sicut ipsum testamentum nouum quod prius occultum iiiit, ct per
Christum postea reuelatii in est. Denique ne nos moli
rent ea quae commemoraui, & extera huiusmodi plurima de reddiais in filios peccatis parentum , quae utique veraciter scripta sunt,ue huic prophetia contraria putarentur, coni inuo soluit istam molestissimam quaestionem , coniungendo atque dicendo Ecce dies ve- Imram niunt dicit dominus, ct consummabo domui Israel &domui Iuda testamen tu in nouum, non secundum trastamentum quod disposui patribus eorum. In hoe igitur testamento nouo per sanguinem mediatoris d cleto paterno chirographo incipit homo paternis debitis non esse obnoxius renascendo, quibus nascedo fuerat obligatus, ipso mediatore dicente,Ne vobis patrem dicatis in terra secundum hoc utique, qiigd alios natales Mquibus non patri siccederemus, sed cum patre semper viveremus, inuenimus. Ad omnia me tibi respondisse Iuliane.& omnia refellisse quibus putasti voluminibus quatuor credendum non esse originale peccatu, ct concupistentiam carnis non posse culpari sine dam. natione nuptiaruna. puto quod pcrspicis,s perui eax notis. Demonstratum enim est, cum paterno antiquo debito non teneri, qui haereditatem patremque mutauit: ubi eo haeredem inuenit unicum per natura, adoptatusi ipse per gratiam ,eique ratum concupiscentiam carnalem mortem non in serre post mortem qui in Christi
morte inuenerit morte, qua moriari r peccato, & eu serit mortem, qua natus fuerat in peccato. unus enim pro omnibus mortuus est ergo Oinnes mortui sunt. Et pro omnibus mortuus est: Nec aliqui poterunt vivere pro quibus non est mortuus, quia pro mortuis unus est mortuus. Haec negans, his repugnans. ista conuellere
moliens eat holies fidei munimenta, ipsosp neruos di rupere Christianae religionis, verae , pictatis: audes insudet dicere, si ita contra impios bella susceperis cum
aduersum matrem te spiritaliter pei erit armis sim.pietatis induaris. Audes te agmini sanctorum Patria charum, Prophetarum postolorum nori tum sue
497쪽
A dolumi miseerraeui ibi dicant patriarelax, et iapa uulis natis oblata sacrificia pro peccatis, eo quod nonis. sic mundus i sordibus neci ut is diei unius super te m eis. ram: Cum tibi dicant Prophetae, in iniquitatibus eon. . s. sumuscum tibi dicant Apostoli, tranque bapti rati sumus in Christo Iesu, in morte i pilus baptirari
sumus: ut existimemus nos mortuos quidem esse de i cato, vivere autem deo in Christo Iesu. Cuni tibi dieael martyres,secundum Adam cara aliter natos, colluuio i nem mortis antiquae prima natiuitate contrahere, unde paruulis dimittantur in baptismo, non propria, sedi aliena peccata Cum tibi dicant sacerdotes, carnali vinIuptate coneret os prius subire delictoruin contagium, quam vitae huius haurire munus. His te consociari prol sumis, quorum fidem debellare conaris. Audet dicere, quod a Manichaeorum consortio vinearis, qui Maniuchaeos inuictos facis, nisi cum eis & ipse vincaris. Falleris fili miserabiliter falleris, vel etiam detestabiliter falleris . quando animositatem qua teneris, viceris, tunc veritatem poteris tenere,qua vinceris.
Libri Sexti ct vltimi Finis. .
Episeopi . de Anima a eius origine,ada Renatum Iuber Primus.
Ynceritatem tuam erga nos Rena
te irater charisii me, ct fraternam beneuoletiam .ae niuiuae dilectionis assectum, probatum quidem S
antea tenebamus. verum nuc pro
batiorem nobis amica diligentia demonstrasti , quod mihi duos libros eius quidem hominis quem penitus ignorabam, nee tamen ideo contemnendi, vincentii victoris, licenim praenotatuin ibi nomen eius inueni proxime pro terita astate iniusti. manuis mihi eo quod absens fit c issem, in autumni fine sint redditi. Quomodo enimi tu rearissimus meus posses vel deberes in meam non perferre notitiam, cum in manus tuas venissent cuiu bet hominis quali unque literae, licet ad alium seri bratis, ubi tamen nomen commemoraretur S legeretur meum, ita ut contradiceretur verbis meis. quae in quibusdam opusculis edidissem 3 Hoc itaque feeisti, quod syncerissimus a dilectissimus amicus meus facere de- c. II. buisti. Sed hinc angor paululum,quod adhueluae sinciliati minusquam vellem cognitus sum, quand quidem putasti me sic accepturum . quas tu mihi iniuriam feceris, notum faetendo quod alius fecit. Quantum autem hoc absit ab animo in eo, vide, ut nee ab illo quidem me passum iniuriam conquerar. Cuin enim aliter quaedam quini ego saperet, nunquidnam debuit reti re unde mihi gratum esse debet. quod ita; non tacuit, ut id etiam legere possimus. Deberet quit dem tantum scribere potius ad ine, quam ad alterum: de me, sed ille quod inibi esset ignotus, non est aususi se mihi ingerere in meorum refiitatione dictorum. t Nee consulendum me putauit, ubi sibi videtur mini me dubitandum, sed pland cognitam & certam tene-
te sentcnuam. Obterierata autem amico suo, a quoii GINE AD RENATUM, LIB. I
se ut seriberet dieit esse eopulsum. Et sit quid inter di Dputandum, quod in meam contumeliam redundaret, exores sit, non eum conuiciantis voluntate crediderim,
sed diuersa sentientis necessitate fecisse. Vbi enim mihi animus erga me hominis ignotus est S inceri', ni lius arbitror meliora sentire, quam inexplorata culpa- . re. Fortassis enim amore mei fecit, sciens ad me peruenire posse quod seripsi, dum in eis rebus errare me novult, in quibus se potius errare no putat. Et ideo debeo etiam eius habere gratam beneuolentiam,cuius me ne-eesse est improbare sententiam: Ae per hoc in eis quae non recte lapit, adhue leniter eorrigendus mihi vid tur,no aspere detestandus: praesertim quia scut audio, nuper Otholicus factus est, quod ei gratulandum est. Caria it enim Donatistarum vel potius Rogat istarum diuitione S errore, quo antea tenebatur: Si tamen catholicam veritatem ne vi oportet intelligat,vivere de illius conuersione gaudeamus. Habet enim eloquiu cis m.
quo possit explicare qua sentit. Unde cum illo agendu est eis optadum ut recta sentiat, ne faciat esse delectabilia quae sunt inutilia, ct quae diserta dixerit, vera dixisse videatur. manuis S in ipso eloquio habeat mul- Eta emendanda, ct 1 nimia exundantia reprimenda.Quod in illo tibi quoque ut viro graui, sicut tua indi cat scripta, displieuit. Sed hoc vel facile corrigitur, vel sine detriniento fidei a leuibus mentibus amatur, tot ratur a grauibus. Habemus enim iam quosdi spumeos in sermone. sed in fide sanos. No itaque desperandum est etiam hoe in isto qua nuis sit intolerabile ii permanserit, pol se tamen expurgari S temperari, atque ad integrum di solidis in vel perduci vel reuocari modum: praesertim quia iuuenis esse perhibetur, ut quod minus habet peritia, suppleat diligentia, ct quod eruditas i quacitatis eriactat, aetatis maturitas de eo at . illud est molestum & perieulosum vel perniciosiun, si eum la datur eloquentia, persuadetur insipientia, ut in pretioso poculo bibatur pestifera potio. Vt enim iam in- AIIII et piam demonstrare quae praecipue sint in eius disputatatione vitanda, Animam dicit a deo quidem factam, nee dei esse partem sue naturam, quod omnino vero est. Sed cum ea non vult ex nihilo factam fateri, & alia nullam creaturam unde si facta commemorat, atque ita illi dat authorem deum, ut neque ex nullis extanti- Fbus id est ex nihilo,neque ex aliqua re,quq no est quod
deus est, sed de seipso eam fecisse credatur, nescit ea se reuolui, quod declinasse se putat, ut scilicet nihil aliud anima quam dei natura sit: ac sie cosequenter & de dei natura nat aliquid ab eodem deo,cui faciendo materiade qua facit, sit ipse qui facit:Ae per hoc ae dei sit natura mutabilis . ct mutat in deterius,eiusdem ipsius dei, ab eodem ipso deo natura damnetur. od pro tua fi- ldeli intelligentia quam non sit opinandum, ct quam sit a corde ea tholico seeludendum longe F fugi edum, ivides. ita quippe anima, vel dei flatus fabus est ipsa, ut non de ipso iit, sed ab ipso de nihilo errata sit. Neque enim sciat homo quando sussiat, non potest de nihilo silatum facere sed quem de isto aere ducit .hune reddit, ita deo put adum cst auras aliquas ei reuntiisas iam suu
se,quarum exiguam quadam particulam spirando tic illeret,& respirando refunderet,quando in hominis trum leieni sui auit e que illo modo animani feeit. mod& si ita esset, nee sie de iota ,sed de lubiacenti re aliqua fia- ibili posset esse quod ita uit. Sed abiit ut negemus omni- ipotentem de nihilo flatum vitae facere potuisse, quo fieret homo in animam vivam: atque in eas conti a . . l
498쪽
G mur angustias ut vel lini filii se aliquid, quod ipse non
esset, undellarum faceret opinemur vel quod mutabile factum videmus, de seipso fecisse credamus. QMd enim de ipso est. necesse est ut eius leni naturae iit cuius ipse est, ae per hoe etiam immutabile sit: Anima vero, quod omnes fatentur mutabilis est. Non ergo de ipso,
quia non est immutabilis sicut ipse. Si autem de nullare alia facta est, de nihilo facta est proculdubio, sed abcq r. ipso. QMd vero eam non spiritum sed corpus es
le eontendit quid aliud vult e cere qliam nos non exanima dc corpore, sed ex duobus vel etiam tribus constare corporibus Cum enim spiritu anima, ct corpore constare nos dicit, &omnia haec tria corpora esse a serit profecto ex tribus corporibus nos putat esse compactos. in qua opinione quanta eum sequatur absurditas,illi potius qu1m tibi demonstrandum puto. Velum iste tolerabilis error est hominis, qui nondum cognouit esse aliquid . quod cu corpus non sit corporis tamen
es . quandam similitudinem gerere possit. illud plane
quis serat,quod in secunt, libro,cum quaestionem dic H cillima soluere eo naretur de originali peccato , quatenus ad corpus animam. pertineat. si anima non de
parentibus trahitur,sed adeo noua insus a tur Hae erago tam molestam S tam profundam nitens enodare quaestionem,merito, inquit Fer carnem, Priscam reparat habitudinem, qua visa lucrat paulisper amisisse per carnem, ut per eam incipiat renaici, per qui meruerat inquinari. Cernis nempe hominem ausum suscipere quod vires eius excedit, in tam immane praecipit iu de- ei disse. ut diceret inquinari animam meruisse per caranem cum dicere nullo modo possit, unde hoc meritu traxerit ante carnem. Si enim a carne incipit meritum habere peceati dieat si potest, unde ante peccatis suum carne meruerit inquinari. Nam hoc meritum quo in carnem peccatricem missa est, ut inquinaretur ex illa, profecto aut ex semetipsa habuit aut quod a vero multo amplius abhorret, ex deo. Ex carne quippe meritum non potuit habere ante carnem, quo merito in quinta da mitteretur in carnem. Si ergo 1 semetipsa hoc meriluin habuit, quomodo habuit quae ante carnem nihil
l mali feeit 3 Si aute hoc meritum ex deo dicitur habui se quis hoc audiat, suis ferat quis dici impune permittat Non enim hoc lora quaeritur, quid meruerit ut tu dicaretur damnanda post carnem, sed quid meruerit
ante carnem ita damnari ut inquinanda mirieretur mearnem. Explicet hoc si potest, qui est ausus dicere, inquinari animam meruisse per carnem. Item alio loco, cum eandem qua se ipse implicuerat,velut explicandam proponeret quaestionem, tanquam ex persena aduersariorum ait, Cur, inquiunt, deus animam taminiusta animaduersione mulctauit . ut in corpus eam peccati relebare voluerit,eum consortio carnis peccatrix esse incipit, quae peccatrix esse non potui te in huius quaestionis tanquam scopuloso gurgite, debuit utique
cauere naufragium nec eo se committere, unde se non
erueret traseundo sed sorte redeundo, id est, poenitendo.Nam de praescientia dei se nititur liberare, sed fiu-stra. praescientia quippe dei eos quos sanaturus est pe catores praenoscit non facit. Nam si eas animas liberata peccato, quas in nocties & mu das implicuit ipse peracato vulnus sanat quod intulit nobis no quod inuenit
in nobis.Auertat autem deus,ct omnino abiit,ut dic mus quado lauacro regenerationis deus mundat ani mas paruulorum, tune eum mala sua corrigere quae illis ipse fecit, eum eo nullum habiles peccatum pecca-
trici carni, cuius originali peceato contaminarenturi scadmiscuit. Quas tamen iste accusans, dicit inquinari
meruisse per carnem nee potest dicere unde tamia in lum meruerint ante carnem. Hanc ergo quaesti
nem frustra se putans de praescientia dei potie dissoluere. adhue se inuoluit ae dicit, Anima n peccatrix esse
meruit, quae peccatrix esse non potuit. tamen neque iapeccato remansit, quia in Christo praefigurata, in peccato esse non debuit. sicut ess, no potuit. id est quoadicit,peccatrix esse non potuit, vel in peccato esse non potuit, nisi credo,s non veniret in earn em Ne 3 enim potuit originali peccato esse peccatrix aut quoquo modo in originali peccato esse nisi per carnem, v de pare- te non trahitur. videmus ergo eam per gratiam liberari a peccato sed non videmus unde meruerit harere
peccato. id est ergo quod dicit. Si peccatrix esse meruit, non tamen in peccato remani t Si enim ab illo quaeram, cur non in peccato remanserit , rectissime r
spondebit, quod eam Christi gratia liberauerit. Sicut
ergo dicit, unde anima paruuli fuerit liberata peccatrix sic etiam dicat unde meruerit esse peccatrix. Sed Lquid dieit, cui hoc quod praelocutus est, contigit Nahque ut istam quaestionem sibi proponeret, ait, Alia su trahunt tir opprobria querulis murmurat ionibus oblatrantium, & excussi quasi quodam turbine, identidem inter immania saxa collidimur. Hoes ego de illo di cere forsitan succenseret. verba sunt eius. Qisibus pra- missis proposuit qxiaestionem, in qua saxa quibus collisus naufragauit, ederet. Ad hoc enim perductus est. ct tam horrendis cautibus illitas , impulsus, infixus, ut 6 eruere se nisi emendando quod dixit, omnino no po
sit, non valens ostedere quo merito anima iit ficta pec-eatrix, quam dicere no timuit ante omne suum peccatum meruisse fieri peccatricem. is tam immane suppliciis meretur ii ne peccato ut in aliena iniquitate conmceptus, antequam exeat de visceribus matris, iam non sit sine peccato De hac autem poena, paruulorum ani mas qui regenerantur in Christo, nullis eorum praeeo
dentibus meritis gratuita liberat eratia .Alioquin gra- v
tia iam non est gratia . Proinde iste homo valde intel Figens cui displicet in tanta profunditate, etsi non do- Mcta, tamen cauta nostra cunctatio, dieat si potest in haeot nam quo perirenerit anima merito, de qua perna li- erat gratia line merito. Dicat, ut quod dicit aliqua si voluerit ratione defendat. No enim hoc exigeremus, nisi ipse dixisset, quod anima meruelit esse peccatrix Dieat meritum eius, virum bonii fuerit, an ne malum Si bonum, quo merito bono venit in malu Si malum unde aliquod malum meritum ante omiae peccatum Item dico, Si bonum,no ergo eam gratuita gratia, scasecundum debitum liberat gratia cuius praecessit meritum bonurinae sic gratia ia in non erit gratia. Si autem
malum quaero quod iit, an quod venit in carnem, qualnon venisset nisi apud quem non est iniquitas. ipse in i iisset Nunquam igitur niti se in peiora praecipitans hac suam sententiam moliretur astruere. qua dicit quod anima meruit esse peccatrix. Quod de his quidem paralvulis. quorum in baptis ino diluitur originale peecatu invenit qualiter que quod diceret, quoniam praescie tia dei praedestinatis in vitam xternam nihil obesse pituisset, paulisper alieno inhaerere peccato. Qisod tolerabiliter diceretur, si non iste verbis suis impliearetur, dicens quod meruerit anima esse peccatrix, unde se mmnino non liberat nisi hoe eum dixisse preniteat. De illis autem paruulis qui morte praeuenium cum .
499쪽
A priusquam bapti rhur in Chi illo eum respondere voluisset. ausus est eis promittere . non solum paradisum
veru mei iam regnum coloruitu non inueniens qua exiret, ne deum animas in nocetes dicere cogeretur a terna morte damnare qua, nullo merito prccedente pe
cati. carni inserit peccatrici.Sed viciaque sentiens quid mali dixerit sine ulla Christi gratia animas redimi pa
iuulorum in aeternam vitam regnum p coelorum, S iueis posse solui originale peccatum sine baptismo Chri
sit in quo fit re inissio peccator 1. viditas ergo,in quam se erotiunditatem nauit pol, gurgitis iecerit. sane; in- 'uit, pro eis oblationes as,idua dc oderia a iugi: et sam Aorum censeo saetificia secerdotum. Ecce aliud unde nunquam exituriis est. niti eum dixti ercenii eat . in senim . erat corpus Christi, nisi pro eis qui inebra sunt
Christi Ex quo autem ab illo dictum est, Nisi, quis renatus fuerit ex a tua de spiritu sancto, non potest intrare r. m. regnum dei Et asso loco, Qui perdiderit anima suam
propter me, inueniet eam nemo fit membrum Christi, nisi aut baptismate in Christo, aut morte pio Christo. - γ unde Stairo ille . hon ante crucem domini sectator, M sed in cruce cesti lar de quo nonnunqua pra iudicium
captatur, liue tentatur contra baptistinatis sacranicium:
a Cypriano sancto inter martyre, computatur qui suo sanguine baptietatur, quod plerisque no baptitatis seruente persecutione euenit .d amo nanque pondere appensum est, tantumque valuit apud eis in qui haee nouit lappendere, quod consessus est dominum crucifixum, quantuin tulisset pro domino crucis, us. Tune enimndes eius ue tigno floruit . quando discipulorum mareuit, niti cuius mortis terrore marcuirat, eius resuri
ctione reviresceret. illi enim dc erauerunt de mori te ille sperauit in comorientem Refugerum illi aut ho- rem vitae, rogauit ille consortem poenae. Doluerunt illi tanquam hominis mortem credidit ille regnatur uel se post mortem. Deseruerunt illi sponsorem salutis, honorauit ille socium crucis . lnventa est in eo mensura naartyris,qui tunc in Christum credidit quando des cerunt qui ii ituri erant martyres. Et hoc quidem oculisi domini elarum fuit, qui non baptigato, tanquam mar-l t iij sanguine abluto , tamam licitatem statim con-s tulit. Sed etiam nostrum quis non conlideret . quanta fide, quanta spe, quanta charitate moriem pro Christo vivente suscipere potuit, qui vitam in moriente quatinit Huc accedit, quia non incredibiliter dicitur latronem, qui tune credidit iuxta dominum crucifixum, aqua illa quae de vulnere lateris eius emicuit, tanquam
sacratissimo baptismo fuisse per susum , ut omittam
quod eum antequam damnaretur baptitatum no mi se quoniam nemo nostrum nouit nemo eouincit. Verum hac ut volet quisque accipiat dum tamen de baptismo non praescribatur Saluatoris praecepto, huius latronis exemplo: ct non bapti Laris paruuiis nemo promittat inter damnationem regnum, coeli rum, qui
iis vel talicitatis cuiuslibet atque ubi libet quasi mediu
eum. Hoc enim eis etiam haeresis Pelagiana promisit. quia nec damnatione metuit paruulis,quos nullii putat habere originale peccatum. nee spirat eis regnum cce lorum , si non perueniunt ad baptismatis sacra metum. iste autem cum confiteatur paruulos originali obstriuctos esse peccato, eis etiam regnum coelorum non b
rtietatis ausus est polliceri . od nec illi ausi sunt, qui
eos asser ut sine ullo prorsus esse peccato. Ecce qualibus se laqueis presumptionis innectat, nisi eum talia scripsisse poeniteat. inistre autem sDinocrate, nec scriptura ipsa ea non ira est, nee illa sic D scripsit vel qui que illud scripsit . ut illum puerum qui
septennis mortuus fuerit. sine baptismo diceret fui se defunctum: ero quo illa imminerite mari rio creditur exaudita, ut a poenis transferretur ad requiem. Nam ii lius aetatis pueri,& mentiri.& verum loqui ct consi crict negare iam fossunt Et ideo cum baptietantur,iam S
sumbolum reudunt,& ipii pro se ad interrogata respoucem. Mis igitur scit, strum puer ille post baptismuin ersecutionis tempore, a patre impia, per idololatriarei uerit alienatus a Christo, propter quod in dati, natio
nem mortis ierit, nec inde nisi pro Christo moraturae sororis precibus donatus exierit Sed et latii ii hoc .
illi cocedatur, quod salua fide ea tholica & Ecclesiasti
ca repula,nulla ratione conceditur, , t pro no basi ilaa iis cuiussi bet aetatis hominibus offeratur sacrificii, cor
poris S sanguinis Christi, ta uam per huiusmodi pie
tatem suoruni ad regnum coelorum quo perueniata iuuentur: quid respo urus est de tot milibus infantum qui nascuntur ex impiis, nec in manus piorum alioua vel diuina vel humana miseratione perueniunt, S de Eista vita in illaienci Dina aetate sine lauacro regener tionis abscedula iteat si potest unde iii an iniq ue pc
eatrices fieri metucrum, ut a peccato saltem nec pollex liberentur Si enim quaeratn,quare damnara mereantur si no baptitantur recte niihi ta spondetur. propter originale peccatum. item si 'urram . unde tra trint originale peccatum, ste respondebit,ex carne utique pecucatrice. Si ergo quaeram, unde damnari in eruerant in
peccati ieeni carnem , cui nihil mali fecerant ante car-
nem, hic inueniat quid respondeat, ct se damnari ad lalienorum peccatorum subeunda contagia. ct nee ba ptisma regeneret male generatos . nec sacrificia expila
inquinatos . ibi enim S de talibus hi pareuli nati sunt
sine adhucusque nasciitur, v t eis nullo tali possit adiu torio subueniri. Hiccerieoinnis argumentatio deficit No enim quaerimus, unde ait imae damnari meruerint post carnis consortium peccatricis sed quci simis iideanimae damnari inciuerint ad subeundum carnis eoia sortium peccatricis, nullum peccatu habentes ante car
nis cosortium peccatricis. Non est ut dicatur Nihil ei, obsuit alieni peccati paulisper communicata eotagio p uibus in dei praescientia fuerat parara redemptio. Denis enim nunc loquin: ur quibus ante baptismu de eo pore exeuntibus redemptio nulla succurrit. Non est vedicatur Ias suas baptisma non abluit. sacrificia pro eis lerebra mundabunt quod praesciens deus paululum ilia lias voluit alienis haerere peccatis. sine ullo exilito dam nationis aeternae, ct cum spe talicitatis aetetnae. De his enim nise loquimur, quarum natimitas apud impios &ex impiis, nulla talia potuerit inuenire praeli lia.
quidem si adhiberi possent, proculdubio no baptitatis vi rodeta non possent: Sicut nec illa quae de libro Mae lcabaeorum con memorauit sacrificia facta pro peceatoribus mortuis, eis aliquid profuissent si circuneisi n5fuiisent. lnveniat ergo ii potest iste quid dicat, eo ab illo quaei itur, quid metucrit anima suae , llo peccato vel
originali vel proprio sic ad subeundum alienum pec- lcatum originale damnari.ut non ab illo valeat liberi, lxi: ct videat quid eligat e duob , virum dicat etiam eas animas morientium paruulorum, quae hine line laua, cro regenerationis abscedunt, S pro quibus nullum sacrifieiu corporis domini ei osse itur, a nexu peccati o iginitis absolui cum Apostolus doceat. ex v no ire om--,
500쪽
G gratia, ut per unum eruantur in redemptionem: an dicat animas non habentes ullum vel proprium vel origin te peccatum , omnimodo innocentes simplices,
puras a iusto deo, eum eas ipse non liberadas carni inierit peccatrici . aeterna damnatione puniri c. II. Ego nihil istorum duorum dicendu esse confirmo,
nec illud tertium .alibi peccasse animas ante carne ut damnari mere en iur in earnem. Apostolus quippe a-i . . periis i me definiuit, nodum irrcarne natos nihil egi re boni, seu mali. unde eonstat paruulos ut remissione indigeant peceatorum, non nisi originale traxis, peccatum. Nec illud quartum. ea animas paruit loria sine baptisnate moriturorum, a iusto deo in carnem peccatrieem religari atque damnari quas praesciuit ii ad xt rem peruenissent, in qua libero uterentur arbitra male fuisse victuras. Hoe nanque nee iste ausus est dicere, in tantis angustiis constitutus. lis etiam contra istam vanitatem iam satis manifeste ac breuiter est locutus,
ubi ait. lni ullum deum Lisse futurum, si non perfectis
propriti voluntatis operibus vellet hominem iudieareri non natum. Hoe enim res Oondit, cum tractaret quaestionem aduersus eos qui dicunt, Cur deus hominem faciebat,quem utpote praescius sciebat futurum no binum Non natu enim iudicaret si propterea creare noluisset . quia no bonum futurum esse praescisset. Et utiq; sicut Siluae; isuin est, de perferus eius operibus debuisset homine ni iudieare, non de praecognitis nec fidiri aliqua si permissis. Nam si peccata, quae si homo viueret commissurus esset, etiam no commissa damnan-SU. . tur in mortuo, nullum benefietum collatum est illi qui raptus cst ne malitia mutaret imi lectum eius , qua loquidem iudicabitur secundum ea qui in illo fuerat futura malitia non secundum eam qua in illo inueta est innocentia. Et de nullo mortuo bapti ato poterit esse securitas, quia S post baptismum non qualite relinque peccare, veru metis apostatare homines possum. Quidii ergo qui baptietatus hinc raptus est , apostata erat iuturus sui ueret, nullumne illi beneficium putabimus esse collatum, quod raptus est ne malitia mutaret intcl-
lectu in eius: de tropter dei praeseientiam, no sicut fide te membrum Christi. sed sicut apostatam iudicandumi esse censebimus ato enim melius ii peccata nεdum a. nondum cogitata a sed praecognita & sutura pii
niuntur proiicerentur illi duo de paradiso ante pecea
ium, ne in loco ta sincto & beatifico rectaretur Quid quod ipsa exinanitur omnino praestinia, si quod praescitur non erit 3 Qison odo enim recte dicitur prasciri futurum , quod non est tui urum omodo ergo pi niuntur peccata quae nulla sun id est quae nec vita ista
nondum incipiente commissa sum ante carnem, nec morte praeueniente post earn em Hoc ita sue me-- dium ex quo anima missa est in earnem, quousque solueretur a carne, quoniam pumili anima est. nee liberi arbitrii getat aetatem, non inuenit unde damnareturno percepto baptismo, nisi originale peccatum. Ex hoe peccato iuste damnari animam no negamus, quia peceato supplicio lex iusta costituit. Sed ad hoe peccatum subeundum, cur damnata sit quaerimus, si non ex illi v na trahitur, quae in generis humani primo patre pie.
cauit. aniobrem si deus non damnat in noceres, nec facit nocentes quos perspicit innocentes: de si animis
no liberat siue ab originalibus sue a troeriis peccatis, nisi in Leelesia Christi bapti sinus Cni isti:&si animae
ante carne nullum habuerunt omnino peceatum, S si peccat antequam committamur, de multo magis quae
nunquam commissa sunt, damnari iusta lege non to Κs int, nihil horu quatuor iste dicit .Et si potest explicet,
paruulorum animae quae sine baptismo exeuntes in da- nationem mittuntur,quo merito in carne peccatricem
quae nihil peccaueriit, missa sunt ut illi e inueniret peccat si propter quod merito damnarentur. Porro si via tuor ista deuitas qua sana doctrina condemnat . id est. si non audeat dicere, vel sine ullo peccato existentes adeo fieri animas peccatriee . aut sine Christi sacramen to in eis solui originale peccatu, aut las alicubi plera
se ante qua mitteretiir in carne. aut ea quae nunqua babuerunt in ei peccata damnari: Si hae nolens dicere, quoniam no sunt uti s di da. dixerit paruulos tuo tr here originale peccatum, nee habere unde damnitur ii no accepto sacramento regenerationis hine exeat iri
haeresin pelagiana sine dubitatione damnabilem is
nandus incurrit. QMd ei ne contingat,quanto mei uteneat de anima origine cunctationem mea ne audeata firmare quod nee humana ratione comprehedit, nec diuina aut horitate defendit ne cogatur insipietia pro- L steri dum veretur ignorantiam confiteri. Hic inrte c. cir dicat sentri iam suam diuina aut horitate dVendi. qu do sanctari, scripturarum testimoniis probare se existiniat animas a deo no ex propagine fieri,sed nouas fingulis insui pari. Probet si potest .d. fati bor me di sieisse ab illo quod magna intentione quateba.Sed quaerat clia, ne fortassis inueniat. na hoc istis testii non iis quae is posuit non probauit. Omnia quippe quae hie adhibuit, ad aliquid certa sunt:ad hoc vero .quod is almae ori gine quaeritur, demostrantur ambigua. Certu est enim
deum dedisse hominibus flatum S spiritu. die te Propheta . Haec dicit dominus qui fecit ecelum de fundauit Ck i.
terra, ct quae sunt in ea, qui dat fiatu populosi er eam. ct spiritum calcaribus eam. Hoc testimonium iste in sententia x ult aceipi qua defendit. t quod ait dat stricpopulo. non ex propagine facere animas populo , sed nolias lius are eredatur. Audeat ergo dicere to ipsum nobis dedisse carnem quia de parentibus origo carnis attracta est. Et ubi ait Apostolus de Sumeti grano, De 'illi dat corp' quomodo voluerit: neget ii audet de trii leo triticum nasci, S: herba eius extemine se dis genus. Ouod ii negare tisi audet,unde igitur scit quonam Milo dim si dat statum populo, ut tu eum trahes de parentibus an insutilas nouis Vnde etiam scit utriam repetitio sentesiaest,qui dat flatu populo super ea, ae sp
ritum caleatibus ea: ut de una re utrunq; dictum intelligatur.& no anima vel spiritum, quo natura vivit hi
manet .sed spiritum sanctu significare voluerit 3 si eri inifatii no posset significari spiritus sanctus . no dominus
post resurrectionem insumati et discipulis .ct dixisset, Aecipite spiritu sanctu . Ne s scriptum eia et in Actibus
Apostolorii, Factus est subito de coelo sonus. quasi retur flatus vehemens. ct visa sunt illis linguae diuis csicut ieius. qui ct insedit super unum sumi eoru ae in pleri suntonines spiritu sancto. Quid si hoc Propheta
praenuciauit dicens, Qui dat fatum populo serer eam Et tanquam exponens quid dixerit fatum repetiuit atque ait,ct spiritum calcatibus eam. une enim euiden- itissime sectuna est, quando impleti sunt omnes spiritusa ficto Aut ii non audi cedus est populus, eratu vigil ti homines qui tunc in loco viro aderant. eert quado simul quatuor vel quin in milia crediderut, ct baptitari acceperiit spiritum sanctum. quis dubitauhit finiui pulum ueepisse spiritum sanctum de mi istitudine quae iubi at in terra, id est, homines caleantes tetratri