장음표시 사용
501쪽
A Nam ille qui latur ad naturam hominis pertinens, si ue e ropagine detur,liue nouus insutiletur,quoru nihil affirmandum ei se dico, donee alterutrum sine ulla dubitatione clarescat, nodatur ealcantibus terram sed adhue materno utero inclutis. Dedit ergo flatu populo super terram, & spiritum caleantibus eam, quando
multi simul credentes simul reeleti sunt spiritu sancto. Et ipse dat eum populo suo,& ii no simul omnibus sed suo cuique tempore,donec discedendo de hae vita, ct succedendo in nanc vitam, uniuersus eiusdem populi numerus compleatur, ut hoc sanctae scripturae lora noaliud sit flatus. aliud spiritus, sed eiusdem sententiae repetitio, sicut non est alius qui habitat in eoelis. ε: alius dominus: nee aliud est irridere, ct aliud subinnare, sed eadem sententia repetita est, ubi lenitur, Qui habitat in coelis. irridebit eos, ct dominus iubsannabit eos. Vel cum dictu est. Dabo tibi gentes haereditatem tua, ct possessionem tuam finei terrae . No utique aliud dixit haereditat in , aliud eossessionem, nec aliud gentes, aliud fines terrae, sed eiusdem sententiae repetitio est. B Et innumerabiles inueniet huiusmodi locutiones diuinorum eloquiorum, si aduertit quod legit. Quod autegraee' dixit mihi hoc Latini varie interpretati sunt, aliquando fiatum, aliquando spiritum, aliquando inspirationem. Nam hoe verbum habent eo litas Graeci in isto prophetim testimonio de quo nuc agimus, ubiti . . . dictum est. Qui dat populo flatum super eam: hoe est Corea. mclita. Ipsum verbiani est S ubi homo animatus est Et iniustauit deus in faciem eius flatum vitae. Sed ipsum ys iso. verbia est S in Psalmo ubi canitur, Omnis spiritus laudet deum. Ipsum est Sin libro Iob ubi scriptu est, piratio autem omnipotentis est qui docet.Noluit dicere flatus sed a iratio, cum in graeco sit cryo p. mod etiain illis verbis Prophetae, de quibus nune disputam iis,&eerte hoc loco nescio utrum debeat dubitare spiritum sanctum esse significatum.Agebatiir enim de sapientia
unde sit in hominibus,quia non ex numero annorum,
sed spiritus, inquit,est in hominibus: aspiratio aute omnipotentis quae docet: ut intelligeretur ista repetitione non se de spiritu hominis dixisse quod ait, spiritus est in hominibus. Volebat enim ostendere unde habeant sapientiam quia no a seipsis, ct repetendo id ex-
Iosuit dicens, Aspiratio omnipotentis est quae docet.
tem alio loco in eodem libro, intellectiis inquit, labi C rum meorum pura intelligit. Spiritus diuinus qui fecit me, aspiratio autem omnipotentis, quae docet me. Et hie Dod ait aspiratio vel inspiratio, in graeco est tua , qui in illis Prophetae verbis interpretatus est flatus. mobrem cum temere negetur de anima hominis, X a , . vel de spiritu hominis esse ditam, i dat statum m puto super eam, & spiritum calcantibus eam : quan uis ibi &spbitus sanctus multo credibilius possit intelligi, qua tandem ratione audebit aliquis definire, animam vel spiritum quo natura nostra vivit. loco illo voluisse significare prophetam: cum profecto si apertissime diceret,qui dat animam populo super terram adhuc quPrendum esset, utrum eam deus ex origine praecedentis generis det, sicut ex origine praecedentis generis , leseiamen dat corpus non statum homini aut pecori, sed etiam semini tritici, aut alicuius caeterorum quomodo voluerit: an vero noua sicut homo primus aecepit in- si vet. Sunt etiam qui haec verba prophetica se intelligant, ut quod ait. Dedit statum populo super eam id est super terram, non nis animam hominis velint ae-lci fatum Quod vero adiunxit, Et spiritum calcantibTonius septimus.
biis eanxspiritum sanctum signifieatum arbitrantur il- DIosei licet ordine, ouo ct Apostolus dicit, No primum i Cor M. quod spiritale est, sed quod animale, postea spiritale. Nam ex hac prophetica fientelia etiam elegans ille sensus exculpit ,quod ita dixerit calcantibus eam,ut vel- eam. Qigi enim accipiunt
spiritum lanctum. amore coelestium terrena contemnunt. Hae omnes sententiae non sunt contra fidem, siue
utrimque, id est S flatum S spiritum qui pertinet ad humanam naturam, quis intelligat, siue utrunoe dictu accipiat de spiritii sancto, siue flatum ad animam, spiritum vero ad spiritum sanctuin referat. Sed si anima aespiritus hominis & hie intelligendus est, sicut non dubitandum est quod eam deus det: ita quaerendum est adhuc unde det, utrum ex propagine, sicut ipse quidedat sed tamen ex propagine dat corporis membra: an vero nouum, neque propagatum singulis insu Hando distribuat:quod no ambigua ,sicut iste facit, sed aliqua
eertissima volumus diuinorii in eloquiorum author itate defendi. Eadem ratione etiam quod dieit deus, Spi- inritus i mo exiet, ct omnem flatum ego ei: de spiritu quidem sancto aeeipiedum est quod ait, Spiritus a me Eexiet.De quo &saluator ait A patre procedit Sed quod I. . indictum est, Omnem fiatum ego feci: de omni anima dictum negari non potest. Sed omne etiam corpus ipse sedit. Qiuod autem ex propagine eorpus humanum fa-eiat, nullus ambigit.Ac per hoc de anima cum eam co- stet ab illo fieri, unde eam faciat, utrum ex propagine sevi corpus, an insuffando sicut primam fecit, adhuc utique requiredum est.Adiecit etiam tertium testimonium, quia scriptum est, Qisi fingit spiritum hominis in ipso. quasi hoc negetur. Sed unde eum fingat, hoe uaeritur. Nam ct corporalem hominis oeulu quis nisi eus fingit Et puto quod non extra, sed in seipio,& tamen ivt est,certum est ex propagine. Cum ergo S spiritum hominis in ipso fingat, qu redum est utrum noua infuseatione, an tractum ex propagine. Nouimus etiam Maccabaeorum iuuenum matrem,tacundiorem
virtutibus quando filii passi sunt, quam talibus quadonati sunt eos se misse adhortatam ut diceret, Filii,
scio quomodo apparuistis in ventre meo. Neque enim ego is ritum & animam donavi vobis, nec singulis vobis vultus de membra formaui,sed deus qui fecit mundum de omnia quae in eo sunt, fecit; hominum genus, Fde omnium inquirit actum, ipse vobis spiritum de animam reddet cum magna misericordia. Nouimus hae
quide, sed huic quomodo iussi agetur ad id quod ais
rit non videmus. Quis enim Christianoru neget deum donare hominibus anima &spiritum Sed eodem mmdo existimo istum negare non posse, deum donare hominibus linguam, aurem manum, pedem, omnisque eorporis sensus,& omnium formam naturamq; membrorum.Qgomodo enim haec dei dona esse negaturias est. nisi se obliviscatur esse Christianum Sed sicut constat ex prodagine ab illo haec fieri ais donari, ita quaerendum est etiam, spiritus de anima hominis unde ab illo efiiciatur, a quo essiciente donatur, utrum ex pare-libus an ex nihilo, an quod iste affirmat sed omnimo do ea uendum est,ex aliqua flatus eius existente natura, non de nihilo creata, sed de ipso Cum igitur scri- .R .pturarum testimonia quae commemorat, nequaquam doceat id quod persuadere conatur, quod enim ad hae quaestionem attinet, omnino non exprimunt: quid est quod dicit, animam ex statu dei constanter asserimus, no ex traduce, quia ex deo daturi Quasi corpus ex alio
502쪽
I ia.d. detur quam ex illo; quo creatur, ex ouo omnia, per G que omnia in quo omnia: luanuis no de ei' natura,sed ex eius opificio. Neq; ex nihilo inquit quia ex deo proscis itur. Hoc plane non adhuc quaeredum monemus, virum ita sit,sed prorsus verum non esse quod dicit id est quod anima nec ex traduce sit, nee ex nihilo. Hoc inquam, verum non esse sine dubitatione firmamus. unum est enim e duobus, si ex traduce non est, ex nihilo est , ne ita sit ex deo, ut naturae sit dei quod omnino sterilegum est eredere. Sed adhue utriam non sit ex traduce, certa testimonia flagitamus aut quxrinius, non
rualia iste positit quibus hoc quod qucrimus no ostenitur. Qui utinam in tanta profunditate quaestionis, quandiu sit id dicat ignorat, imitaretur Maccabaeora matrem, quae cum seiret de viro se filios concepisse, dea ereatore omnium, siue secundum corpus,sue secundum animam ct spiritum sibi creatos esse, ait tamen, a. Dcca. . Nesrio quomodo apparuistis in vHre meo. vellem iste diceret quid ista nesciebat trice enim quae dixit,utique sciebat quomodo semidiam corpus in eius uterum venerint quia de viro eos concepisse dubitare non poterat Confitebator etiam, quia S hoc uti a sciebat quod
deus illis animam de spiritum dederit, quod ipse illis H vultus & inebra formauerit. Quid ergo nesciebat An forte quod nescimus &nos. virum animam S spiritum quem deus illi, sine dubio dedit, de paretibus traxerit, an noui, sicut homini primo insus auerit Sed siue hoe, sue aliud aliquid de naturae humanae institutione nesciebat. nescire se dicebat, non quod nesciebat temere defendebat.Nec tame iste huic diceret quod nobis dicere non erubuit: Homo in honore postus no intellexit comparatus est pecoribus insentatis,&smilis factus est illis. Eeee ista mulier dixit de filiis suis, Nescio
quomodo apparuistis in ventre meo, nec tamen comparatur recoribus insensatis, aut similis facta est illis. Nescio dixit. Et quasi quaererent ab ea, cus nesciret adiunxit: Neque enim ego spiritum &aniniam donaui vobis. ille ergo qui donauit,scit unde feeerit quod donauit, utrum ex propagine attraxerit, an nouum insuta
Rauerit. modaergo, inquit nescio, nec singulis vobis vultus & inebra tarmavi, ille scit qui formauit, utrum siniit animam tarmauerit, an vero iam sermati sani mam dederit. 'o ergo modo, utrum illo an isto ire eius ventie venerint filii nesciebat & illud tamen sei et bat totum quod dedit redditurum esse eum qui dedit. Sed elisat iste in naturae humanae tam profundo abdi- tbque iecreto, quid mulier ista nescierit,tantum no iudicet mentientem, nec pecoribus insensatis comparet nescientem. Quicquid erat quod illa nesciebat, profecto ad naturam hominis pertinebat, quod tamen sine eulpa homo nesciebat. Quapropter dico etiam ego de
anima mea, nescio quomodo venerit in corpus meum,
neque enim ego illam mihi donaui, scit ille qui donauit utrum illam de patre modo traxerit, an sicut primo homini nouam creaverit. Sciam etia ego si ipse docuerit, quandocunque voluerit. Nunc autem nescio, i nec ine pudet ut istud fatear nescire, quod nescio. Disee, inquit,eera Apostolus docet. Diseam plane ii Ap stolus docet. No enim nisi deus per Apostolum docet. Sed quid est tande quod docet Apostolus Ecce, inquit, eum Atheniensibus loqueretur, hoc constanter exposuit. dicens. Cum ipse det omnibus vitam &spiritum. i is enim hoe negat Sed intelligite, inquit,quod ait Apostolus. Det inquit non dedit ad infinitum S iuge tempus reuocans, non de praeterito & perfecto pronu-
cians .Et quod sine eessatione dat semper dat: sevi sim nper est ipse qui dat. verba eius posui, sicut in eorum uos milisti,ieeundo libro eius inueni. Vbi primum vide quo progressus fuerit , dum nititur assi mare quod nescit. Ausus est enim dicere deum no nunc talum at que in isto tantummodo seculo sed per infinitum tim-
pus sine cessatione atque omnino temper animas nascentibus dare. Semper, inquit dat sicut semper est ipse qui dat. Quid Apostolus dixerit quia satis apertum est, me intelligere absit ut negem a quod autem iste dicit. debet etiam ipse intelligere contra fidem esse Christianam alip vherius cauere ne dicat. Cum enim mo tui resurrexerint , iam nemo nascetur, atque ideo tune
non dabit nascentibus animas , sed eas quas dat in isto seculo cum corporibus iudicabit. No ergo semper dat, quan uis ipse semper si qui nune dat. Nec tamen quo niam beatus Atostolus non dixit, dedit sed det: inde conficitur quod vult iste eonficere,non eum ex propagine animas dare. Ipse quippe dat etiam ii de prora sine dat: quia S corporis membra S eorporis sensus,de corporis sortiram ct corporis omnino rub statiam ipse hominibus dat quanuis ex propagine det. Neque enim quia dominus ait.Si fanum agri quod hodie est Scras in clibanum mittitur,deus licvcstit, nec ait, vestiuit, si-Lcut primum quando instituit: sed ait. vestit . quod Scnunc facit: ideo negabimus lilia de origine sui gentris procreari. Quid si ergo se etiam anima ae spiritus horum minis & a deo datur quanditi datur, & tame ex propani ne sui generis datur mod ego nec defendo, nee refello. Sed si defendendum est, vel refellendum perspicuis non ambiguis testimoniis id agendum esse commoneo . Nec propterea pecoribus insensatis sum con parandus, quia hoc me nondum scire pronundio , sed potius cauiis hominibus,quia non audeo docere quod nescio. istum autem non ego vicissim quali rependens maledictum pro maledicto pecoribus coparo sed tan quam filium moneo,ut quod nescit se nescire lateatur,nes id quod nondum didicit docere moliatur, ne co- paretur non pecoribus, sed illis hominibus quos dieit Apostolus volentes esse legis doctores no intelligentes neque quae loquuntur, neque de quibus assirmant.
Nam unde est quod ita scripturas de quibus loqui- - .
tur,no curat aduertere, ut cum legerit homines esse ex deo, non eos etiam secundum corpus,sed tantum sere,
dum animam aspiritum ex deo esse contendat Quod Menim ait Apostolus, Ex ipso sumus: no vult iste ad eo pux, sed tantum ad animi S spiritum esse referendum. Si ergo ex deo non sunt eorpora, falsum est quod scriptu est Ex quo omnia. per quem omnia in quo omnia. Deinde ubi dicit idem Apostolus, Si eut enim mulier ex viro,ita & vir per mulierem: exponat nobis iste qui propagine signincare voluerit, anim; an corporis , an utrius. Sed non vult esse animas ex propagine. Restat ergo ut secundum ipsum, atque omnes qui animarum tropaginem destruunt, corpus tantum masculinum Siremininum signis ea uerit Apostolus dices, Sicut enim mulier ex viro, ita ct vir per mulierem: quia mulier ex viro facta est, ut etiam vir per mulierem postea nasceretur.Si ergo haec Apostolus dicens non etiam animas ct spiritus,sed tantum eorpora utriusque sexus volebat intelsgi,cur continuo subiunxit Omnia autem ex deo: nisi quia S corpora ex deo F lta quippe ait, Sicut enim
mulier ex viro ita &vir Per mulierem omnia autem ex
deo. Eligat ergo iste unde sit dictum. Si de eorporib', Profecto & corpora ex deo sunt . Quid est hege, ubicunque
503쪽
AD A tibi eunque in seripturis legit ex deo quido de hominibus agitur, non S corpora sed tantum ani: Pas ct spiritus vult intelligit Si vero quod dictum est Omnia autem ex deo:& de corpore utrius3 sexus Sc de animaae spiritu dictum est, ergo secundum omnia est mulier
ex viro. Mulier enim ex viro,vir per mulierem, omnia autem ex deo. Qis: omnia niti de quit ' loquebatur,id ille vir ex quo mulier, ae illa mulier quae ex v iro, ct ille vir qui per mulierem Neq; enim ille vir per mulierem , ex quo viro mulier,sed vir qui natus est postea ex viro per mulierem, quemadmodum hodies nasci, tur. Ae per hoc si cum ista diceret Apostolus. le corporibus locuebatur, troculdubio corpora utrius p sexus sunt ex deo . Porro si no vult esse ex deo hominum nisi animas ct spiritus profecto etiam secundum animam ct spiritum mulier erit ex viro &nihil iam relinquetur eis qui cotra animarum propaginem disputant. Si alite ita diuidit,ut dieat mulierem ex v iro ei se secundis corpus: ex deo autem secundum animam ct spiritum quo- i. oriri. modo erit verum,quod ait Apostolus, Omnia aute ex deo: si mulieris corpus ita est ex viro, ut non ita ex deo Quapropter ut Apostolus potius veru loquatur, quam iste Aeoliolo praeseratur, mulier ex viro est, iue secun B dum lotum corpii . siue secundum totum quo constat humana natura . Nihil enim horum tanquam certum aErmamus, sed quid hora verum sit adhuc qua rimus, ct vir per mulierem, siue ex parte tota hominis natura ducatur,quae per mulierem nascitur, siue sola caro, unde adhuc quaestio est, omnia tamen ex deo, unde nulla
quaestio est,id est, ct corpus & anima & spiritus S virict mulieris. Et si enim non ex deo nata vel tracta sunt, vel manarunt, ita ut eius naturae lini tame ex deo sunt.
A quo enim creata, condita, facta sunt. ab illo habent ut sint. Sed dicendo inquit Apostolus. Et ipse det omnibus vita m& spiritum. Deinde addendo, fecitque ex
uno sanguine omne genus hominum, animam S spiritu moi iginaliter retulit ad authorem, corpus ad tra dueem . lino vero qui non vult temere animarum n
gare propa sinem antequam liquido clareat utrum ita an non ita iit, habet quod in istis verbis Apostoli in te ligat, ex uno eis sanguine dixisse ,ex uno homine a parte totum significante locutionis modo. Si enim ipsi lucrem cet intelligere a parte iotu quod scriptum est, Et tactus est homo in animam vivam: ut illi e intelligatur & spuc ritus de quo scriptura ibi tacuit, cur aliis non liceat se accipere quod dictum est, Ex uno sanguine: ut illic Sanima & spiritus possit intelligi,quoniam homo significatus nomine sanguinis non solii constat ex corpore, veru metiam ex anima & spiritu Sicut enim qui propa.ginem defendit animarum, non hine istum debet op I M.f. primere, quia de primo homine seriptum est, In quo omnes peccauerui: no enim dictum est, in quo omniuearo peceauit, sed omnes dictum est. id est ,in quo omnes homines, cum homo no solum sit caro. Sicut ergo hine iste non debet opprimi, quia forte ita dicium est, omnes homines, ut secudum solam carnem intelli grarentur: sic iste no hinc debet premere defensores propaginis animarum quia dictum est omne genus homi
nuin ex uno sanguine,tanqua propterea sola caro te
tineat ad propaginem. Si enim hoe est veru . quod isti
asserunt ut no fit anima ex anima, sed caro ex carne sttanium. ita dictum est ex uno sanguine vi no totus h mo lignificaretur a parte,sed latum unius hominis caro. illud vero quod dictum est in quo omnes peccaue-
riirat, tala omni iam hominiim raro intelligeila est,quae
Tomus septimus. indet ans usa est, a toto partem significante scriptura: DSi autem illud est verum. quod totus homo ex toto homine propagatur, id est, corpus, anima & spiritus, ibi
proprie dictu est in quo omnes homines peccauerurit: isi te autem tropice ex uno sanguine totis significatur a parte, id est totus homo, qui ex anima constat & carne, vel potius x t iste amat loqui, ex anima S spiritu S earne. Nam ct ex parte totis, , ex toto partem diuina eloquia lignificare consueueriant. Ex parte enim totum significatu est ubi legitur Ad te omnis caro veniet equia ex earne intelligitur totus homo. Ex toto autem pars,
cum dicitur Christus sepultus, O sola eius raro sepulta iit. la illud quod in hoc Apostoli testimonio potituest,quia ipse dat omnibus vitam &sipiritum:secundum superiorem disiuitatione puto quod nemine moueat. ipse enim dat. Sed adhuc quaerim' unde det, utrum ex noua insulitatione, an ex propagine i ipse quippe dare etiam earnis substantia rectis sit ne dicitur, quam tamedare ex propagine non negatur. Nunc videamus il- ca. XVII. lud de Geneti testimonium, ubi facta mulier de latere viri, adducta est ad eum S dixit, Hoc nunc os ex ossi bu meis, ae caro de carne mea. Hoc quippe putat iste, quod dicere debuerit Adam, ani ma ex anima naea, vel
se iritus de spiritu meo, si etiam hoc de illo tractu esset. Ebed illi qui propaginem asser ut animarum, hinc se putant inuistius suam munire sententiam, quia cum scriptu in tit. detraxisse deum costam de latere viri, eamque aedificasse in mulierem . no est additum quod in eius f cie sui hauerit flatum vitae, ideo, inquiunt, quia iam de viro fuerat animata. Nam si non fuisset, nequaqua nos, inqui ut, sancta seriptura huius rei cognitione frauda set. Ad illud vero quod ait Adam, Hoc nunc os ex os,i- tii m. bus meis S caro de carne meameeati,spiritus vel anima de spiritu meo, vel anima de anima mea: se ab eis rei poderi potest quemadmodum superius demonstra. tum est, ut a tarte totum intelligatur hoc dictum os &caro mea, sed qua animata fiterint detracta,no mortua. Neque enim hoc omnipotentem facerepotuisse ideo negandum est, quia nullus hominu pote u aliquid eum anima de humana carne praecidere. Nam quod Adam secutus adluxit,lace vocabitur mulier,quia de viro suo sumpta est: cur non ait potius v ride opinio confirmaretur istorii quoniam de viro suo caro etias sumpta est
Hie utique illi qui contra sentiun possunt dicere, quia non est seriptum carne mulieris, sed mulierem de v tro S sumpta m suo, totam debere accipi cum anima ct spiritu Nam etsi anima sexu caret, non tam eri quando appellantur mulieres, excepta anima eas necesse est intelligi. Alioquin non ita se admonerentur ornare nonini et i, tortis crinibus, aut auro, vel margaritis, aut veste pr eiosa sed quod decet, inquit, mulieres promiti Aes pietatem per bonam couersationem. Vtiq. pietas intus est in anima vel spiritu Stamen mulieres appellatae ficta etiam ut se imus ornaret, ubi nullus est sexus. Cum ita. que isti se inter se alternante ferino ne certauerint,ego linter eos sc iudico, ut ne incognitis fidant, ct temere
audeamatarinare quod nesciui utrosq; commoneam.
Si eni inserit tui ei set, insui auit ea uor itae in faciem
mulieris ct tacta est in animam vivato nee sic esset iam consequens ut non propagaretur ex patetibus anima, niti etiam de filio eorum hoc scriptum similiter leg retur. Fieri enim potuit . ut membrum non animatu inde corpore extractu indigeret animari . Elii vero anima ex patre per matrem propagi uix transfusione tra- heretur. Cumax Macdium est,iaccultatum est, no ne-
504쪽
G gatum . sed neque assimatum. Ae per hoe sicubi sorte
non tacitum est clarioribus documentis est astruendo.
Unde nee illi qui defendiit animarum propaginem, ex eo quod non suillauit deus in netem mulieris, aliquid adiuuantur: nee illi qui eam negant ideo quia no dixit
Adam, anima de anima mea, debent tibi persuadere quod nesciunt. Sicut enim eade non soluta, sed man re quaestione potuit tacere scriptura, quod mulier deosus dante iicut vir eius acreperit animam: sic eadem nosoluta, sed manente quastione potuit tacere scriptura ut Adam no diceret . anima de anima mea. Ac per hoc si primae mulieris anima ex viro est, a parte totum s
ctae, gnificatum est,ubi legitur Hoc nucos ex ossibiis meis. caro de carne mea, eum tota ex viro, non raro sola
sit sumpta. Si autem non est ex viro, sed eam deus in- suillaim sevi viro, i toto pars signiccata est, ubi legi-
- tur, De viro suo sumpta ea: cum caro eius non tota sit sumpta. Quapropter cum his testimoniis, quae ad hanc rem pertinent,utique ambiguis non soluatur haec qu(stio: illud tamen scio sie argumentari homines,qui ex hoc putant animam mulieris non esse de anima viri, quia non est dictum, anima de anima mea: sed raro de H carne mea: quemadmodum argumentantur Apollinaristae vel quicunque sunt alii, aduersus animam domi-DM. . ni.Quam propterea negant, quia scriptu legunt, Vesebum caro fictum est. G enim & anima, inquiunt, ibi ei sit, debuit dici, Verbum homo factum est. Sed istis
propterea dicitur,carnis nomine solere scripturam im Ff o. tum hominem nuncupare, sicut ibi, Et videbit omnis1-a s. caro salutare dei. non enim caro sine anima aliquid videre potest. Quia plurimis aliis sanctarum scripturaruloeis, non soluin carnem verum etiam animam hum
nam,id est rationalem inesse homini Christo sine ulla ambiguitate monstratur. Vnde S isti a quibus anim rum propago defenditur, possunt accipere a parte totum esse dictum, os de osiibus meis, de caro de carne mea: ut illic intelligatur & anima, quemadmodu verbum carne factum non sine anima accipimus:ii quemadmodum alia testimonia docet habere humani animam Christum, ita S isti aliquibus non ambiguis testimoniis propaginem astruerent animarum. Pari vice admonemus etiam hos, qui animaru propaginem drastruunt, ut nouas adeo suillari animas certis do in iis asserant,&tunc illud quod dictum est,Os ex osiibus i meis, de caro de carne mea, non tropice a parte totum
ut simul intelligatur dc anima, sed proprie de sola car-O mc dictum esse defendant. Quae cum ita sint, video librum istum iam esse claudendum.Omnia quippe qua, mihi noxime necessaria videbantur continet. ccibus hi qui legerint, sciant se ea uere debere,ne hvie homini ius duos libros mihi mis sti, in hoc consentiant, ut
edant animas se ex statu dei esse, v t non sint ex nis hilo. Hoc enim qui credidit, etsi verbis neget , re ipsa et amat animas dei habere substantiam, de ipsius genus esse, non munere,sed natura.Nam de eo quo qui s. naturae suae originem ducit, de illo natura suae genus d eere negari sobrie nullo pacto rotest.lste autem ita sibi
est ipse contrarius, ut genus dei esse animas dicat, non natura sed munere S tamen no factas ex nihilo, sed ex illo dicat originem ducere: ac sic eas quod prius negauerat ad dei naturam reuocare no dubitat animarum autem nouarum sine propagine insutationem desendi quidem minime prohibemus, sed ab eis qui potu rint aliquid invenire vel meanonicis libris,quod non tu ainbis dissolueta in calisatissimae quaestioni,
vel in ratiocinationibus suis, quod non sit contrarium X catholicae veritati,no a talibus qualis iste apparuit: qui non inueniendo quid diceret, ct deliberationem suam
nolendo suspendere, vires sitas omnino n5 meties ne taceret, ausus est dicere inquinari animam meruisse.&per carnem merulisse ei se animam peccatricem, cuius nullum meritum seu bonum seu malum ante carnem potuit inuenire. Et paruulis sine baptismo de corpore exeuntibus, solui posse originale peccatum, Sosterendum pro eis sacrificium corporis Christi, qui Christono sunt incorporati per eius sacramenta in eius Eccle-sa , eois sine lauacro regenerationis de hae vita emigrantes , non ad requiem iantis ire,sed ad regnum chlorum posce etiam peruenire. Et alia multum absurda,
quae omnia colligere,atque in isto libro digerere, loguvisum est Abiit ergo ut animarum propago si filiis est, a talibus refellatur. S animarum nouarum insolitatio si vera est, a talibus defendatur. amobrem quicunque volunt defendere qudd dicuntur animc nouae nascem tibus insufilari, no de parentibus trahi aliquid illorum
uatuor quae supra commemoraui , caueant omni remo: hoe est, Ne dicant a deo fieri animas peccatrices ter alienum originale peccato.Ne dicant ramulos qui Lune baptisino exierint, peruenire post e aci vitam aeter nam, egnumq, colorum. originali peccato per quodlibet aliud resoluto. Ne dicant animas peccasse alicubi ante carnem,S hoc merito in carne peccatricem mi isse detrusas. Ne dicant peccata quae in eis inuria no sunt, quia prcscita sunt merito misse punita cum ad eam vibiam ubi ea coinitterent permissae non fuerant perueniare.Nihil ergo istorum queatuor dicetes, quonia quodlibet eorum falsum atque insueti m est. inueniant etiam scripturarum de hac re certi hima testimonia, ct hanc
sententiam suam, non solum me non vetante, crum
etiam fauente de gratias agente,defendant. Si auteno inuentut certissimam de hac re aut horitatem diu in
rum eloquiorum, S aliquid illorum quatuor per inc piam dicere compelluntur, cohibeant se, ne per ipsam inopiam etiam paruulorum animas non habere originale peccatum, secundum Pelagianam haeresin olim damnabilem, nuperrime, damnatam dicere compellantur. Melius est enim homini fateri senescire quod nescit, quam in haeresim vel damnatam incurrere, vel nouam codere dum temere audet defensare quod ii seit. Alia huius hominis filo de absurda, in quibus non bitam Periculose veruntamen a tramite veritatis exorbitat, quoniam multa sunt S ad ipsum etiam si dominus voluerit aliquid de libris eius volo scribere,ibi ibi stan
omnia vel ii omnia non potuero, plurinis ostendam. Istum autem librum quem ad te potius, qui curam C p. xx. de fidei nostrae ct existimationis ineae .ut verus catholi-eus de bonus amicus fideliter benigne , gessisti, quam ad alium quenquam scribe tum putaui, tu legendii d bis vel describendum quibus rotueris, vel quibus dat
dum esse iudiea ueris. In quo istius iuuenis pr sumpti nem ita reprimendam de redarguendam putaui, ut tamen eum diligam, nec damnari, sed emendari velim rat s ita proficere in domo magna, quae est Ecclesae tholica,qud eum misericordia diuina perduxit ut sit in illa vas in honore sanctificatum, ille domino ad omne opus bonum semper paratum .de bene viuedo ct sana docedo. Porro autem si ipsum oportet ut diligam, scut ficto,quanto magis te frater, cuius erga me beneuolenti ac cuius catholicam fidem cautam S sobria
Utime nouit unde fictum est, ut eos libro Drii bidis licuerunt,
505쪽
A displieueriant .a: in quibus nomen meum aliterquam velles politum comperisti, deseribendos inihi quem it- tedos vera fraterna planeque syncera dilectione cura res. Tatum esgo abest ut hine Diae charitati siccensea uia secisti, ut potius nisi fecisses integro iure amicitiae sueetaere deberem. Ago itaque uberes gratias. Quemadmodum autem acceperim factum tuum, hinc manifestius indieaui quod hune ad te librum mox ut illos legi,sine aliqua dilatione conscripsi.
scopi,de anima & eius origine ad petrum presebyterrum Epistola, siue Liber Secundus. o MIN o dilectissimo, fratri Seompresbytero Petro Augustinus Episeopus in domino salute. Per uenerunt ad me duo libri Uineentii victo iis, quos ad sanctitatem tua seripsi. mittente mihi eos irata nostro Renato, homine quide* lateo sed pro sua fide de eorum quos diligit prudenter religiose i soli cito. Quibus lectis, vidi homine in ser
mone quidem non solum usque ad susscientiam, v rumetiam usque ad redundantiam profluentem sed in rebus de quibus Io liti voluit, nodum licui oportet in structum quod si ei fuerit domino donante collatum, poterit esse utilis pluribus. Habet enim non minimum iacultatis qua polait explicare atque ornare quae semit, si prius det opera recta sentire. valde quippe sunt in xia praua diserta, quia hominibus minus eruditis, eo quod diseria snt. videmur & vera. Quomodo autem eosdem libros ipse acceperis, nescio. verutamen si verum est quod audiui diceris eis recitatis ita exiluissetitia, ut caput iuuenis illius senex, & laici presbyter occulatus didicisse te quod ignorabas gratias egeris. Vbi quidem no improbo humilitatem tui, imo vero etiam laudo quod honorasti doctorem tuum,nec hominem, sed ipsam quae tibi per illum loqui dignata est veritate, si tamen potueris demonstrare, quid per illum veritatis aeceperis . vel lem itaque rescriptis tuis quid te docuerit, me doceres. Absit enim ut erubescam a presby- C tero discere si a laico tu no erubuisti praedica da de imitanda humilitate vera didicisse. Proinde frater dilectisit me, si iid ab eo didiceris, nosse cupio,ut si iam id sciebam, gratuler pro te:si autem nesciebs, discam per te. itane tu ignorabas duo quaedam esse animam de spiritum secundum id quod scriptum est: Absoluisti i spiritu meo animam meam: de virunciue ad naturam hominis pertinere . ut totus homo si spiritus S anima &corpus Sed aliquando duo ista simul nomine animae nucupari,quale est illud.Et factus est homo in animam vivam. ibi quippe Se spiritus intelligitur. items ali ii ia-do v minque nomine spiritus diei, sicuti est. Et inclinato capite tradidit spiritum: ubi de anima necesse est in telligatur,& utrunque unius esse substati x. puto quod an de hoe a parte totum vocetur, quado ita dicitur splo Dritui, ut simul intelligatur Sanima. sic enim hule placet . Verum ista, ut dixi, ed subtiliter disseruntur, ae linev llo vel eerte sine magno periculo nescio tur . itemque alios esse corporis, alios autem animae sensus, miror ii iste te docuit, ct tu homo id aetatis S honoris a mequi istum audires. unum at 3 idem putabas esse, quo album nigrumque discernitur, quod nobiscvin vident etiam passeres:& quo iustum atque iniustu diiudicatur, quod videbat Tobias etiam carnis luminibu perditis. Hoc italias ita est profecto quando audiebas vel legebas illumi- i, una oculos meos ne unquam obdormiam in morte: no /nisi earnis oeulos cogitabas: aut si hoc obseuru est certe quido illud Apostoli recolebas, Illuminatos oculos rabe. Leordis vestri mos sub seonte S supra buccas eor habere credebas Absit ut de te hoc sentiam. Neque hoc te igitur iste docuit . Aut si tarte ante eius doctrinam,quam modo te inuenisse laetaris, animae naturam dei putabas esse portionem ,hoc plane cum horrendo periculo falsum esse nesciebas. Et si ab isto didicisti, quod anima portio dei non sit, age deo gratias quantas potes, quod non antequam hoc didicisti, de corpore existi. Exisses
enim magnus haeret leus, de blasphemator horrendus. ENullo tame modo etiam id de te existimauerim, quod homo catholicus neque eontemptibilis presbyter,ani. mae natura portionem dei sentiebas esse. Unde fateor dilectioni tuae. timeo ne sorte hoc te iste docuerit, qd potius si contrarium ei fidei quam tenebas. Sicut cap. III. enim arbitror te nunquam in catholi ea animam credidisse dei esse portionem, vel v llo modo animae d. dei eandem esse naturam: ita metuo ne forte consenseris huic homini, quod animam deus no de nihilo fecerit, sed ita ex ipso sit, ut ab ipso emanauerit. Hoc enim etiaverbum iste posuit inter extera,quibus in hac quaestimne ad immane praecipitium exorbitaui . At vero hoc si te docuit,nolo me doceas. lino etiam volo ut quod diis diceras, ipse dediseas. Parum est enim no credere neq;
licere, quod pars dei sit anima. Neque enim de filium vel spiritum sanctum partem dei esse diei mus, tamedicimus patre Se filium de spiritum sanctum unius ei uodenis esse naturq.Parum est ergo ut non dicamus animam esse parte dei, sed hoc etiam opus est ut dicamus no eam de deum unius eiusdem esse natur . Vnde ille Frecte quidem ait genus dei esse animas munere,no natura, ac per hoc non omnium, sed fidelium Sed rursus ad id quod declinauerat dei, olutus est, de deu atq; animam eiusdem dixit esse naturae, no quidem his verbis, sed aperta manifestaque sententia. Cum enim animam ita esse dicit ex deo, ut eam nec ex alia natura, nec ex nihilo, sed ex semetipso creaverit quid persuadere e natur, nisi id quod aliis verbis negat, animam scilicet eiusde cuius de' est, esse naturae 3 omnis quippe natura vel deus est, qui nullum habet authorem: vel ex deo est quia ipsum habet authorem. Sed quae habet auth rem deum ex quo est, aliqua facta non est, ali sua facta est. Porro quae facta non est,& tamen ex ipso est aut genita est ab illo aut procedit ex illo Quc gentia est filius est unicus:quae procedit spiritus sanctus:&haec trinitas ista iam sciebarum. Si autem nesciebas, no te aliquid quod magno periculo nesciatur, didicisse scias. Et si quid unius est eiusdems naturae. Nam h re iria unum sunt, hine subtilius disputadu est,melius co ipso agitur,cuius S lingulum quodque deus, de simul omnia unus deus, iam nouimus Seloquium, utrum cum dicitur anima, immutabilis,sempiterni sine temporis vllo initio. sne ita ut simul intelligatur Se spiritus,utrunque anima iit: termino. At vero illa natura quae Lacta est, eatura nu- spiritu, autem aliquid animae sit: an sciat ei visum est, a cupatur creator autem deus, illa scilicet trinitas. Cre arte totum appelletur hoc nomine,siue etiam utrunq; tura ergo ita esse dicitur ex deo, ut non ex eius natura ero eius sit qui proprie dicitur animai l facta sit. Ex illo enim propterea dieitur, quia ipsum au
506쪽
G iliorem habet ut iit,non ita. ut ab illo nata sit vel processerit sed ab illo mala,codita,facia iit. partim ex nulla alia. id est . omnino ex nihilo, sicut coelum S terra,
vel potius uniuerse mundanae molis uniuersa cu naundo concreata materia: partim vero ex alia iam creata, atque existente natura, licui vir ex limo, mulier ex vi- lro ex parentibus homo, creatura tamen omnis ex deo,
sed creante vel ex nihilo vel ex aliquo, non autem gignente vel producente de seipso. Sed haec cum cath lico loquor magis commonens qui in docens. Neque enim ei se tibi arbitror noua, vel audita qui de S antea, non tamen credita sed, ut existimo, ite legis epistolam meam ut hie agnoscas etiam fidem tuam, quae nobis ineat holica Ecclesia domino donante communis est. Si ergo haec ut dicere coepera, cu catholico loquor, unde obsecro eredis esse animam non uniuscuiusq; nostrum
dico, sed primam primo illi homini datam Si ex nihilo, ct factam tamen insutilatanis a deo.id credis quod
ego. Si aute ex aliqua alia creatura, quq inde anima fieret itanquam materies subiacebat artifici deo scutrui uis unde seret Adam, vel costa eius unde Eva, vel sicut aquae unde pisces Se volucres, vel sicut terra unde aniri ni alia quaeque terrestria, no est catholicum, non est v rum. Ad si neque ex nihilo neque ex alia quacunque ereatura sed ex semctipso deum, noc est, ex natura sua sectile vel facere an inras quod absit, existimas,hoc quidem ab isto didicisti sed non tibi gratulor neque blandior.loge quippe eum illo a fide catholica exorbitasti
Tolerabilius enim, quod quidem s.lsum est, tamen, vidi i .tolerabilius, ex aliqua alia creatura, quam quidem iam fecerat deus, quam ex dei natura animam conditam crederes. viqi ita est mutabilis, lucid peceat, quod
fit impia . quod etiam ii impia perdurauerit in fine, sine
sne damnabitur, nonne ad dei naturam cum horrenda blasphemia reseretur Abiice frater, abiice obsecro istam non plane fidem, sed execrandae impietatis erro rem ne homo grauis seductus a iuuene. de a lateo pre byter, cum istam catholicam fidem esse arbitraris, de numero fidelium, quod a te avertat dominus eximaris. Non enim tecum ite agendum est ut cum illo, aut e venia tuus iste tam horridus. quam iuuenis illius, licet ab illo ad te transerit error eu dignus. Ille ouili cathoil lieon nidus nuper accessit, tu in catholicis pastoribu . deputaris Nolumus ita curetur quae venit ab errore ac
' dominicum gregem,ut prius pestifera cotaeione di perdat ouis ulcerosa pastore. od si dicis, hoe me it le non docuit . nee huic errori eius , llo modo, qualibet j diserti ct ornati sermonis illectus suauitate consensii Ago in Aes deo gratias. Sed quaero unde illi caput exit oculat .vt dicitur gratias egeris te didicisse quod s si ad auditam disputatione illius ignorabas aut si falsumi est hoe te fecisse at 3 dixisse, hoc ipsum peto nobis in s timare digneris,ut inanis riimor tuis literis refellatur. Si autem verum est illa humilitate te homini egisse gras tus, gaudeo quidem, si te illud noti docuit,quod supirius quam sit detestandum cauendumque monstraui. reprehendo quod gratus tueris tanta hu-
militate doctori si aliquid aliud disputante illo velum atque utile didicisti. Sed hoc quid ut inquiro. An sorte
anima non spiritum esse sed corpusi Non quidem ma gnum doctrinae Christiant arbitror esse deti inremum ista nescire. Et si de corporum generibus subtiliter dita putetur, hoc maiore dissicultate quini utilitate perdiuisitur. Si aut e dominus voluerit ut ad illum ipsum iuvenci scribam, sicut desidero, ibi sciet sertasse dilectio
tua, quod hoc etiam non te docuerit, si tamen id te ab Rillo didieisse laetari . Sed ne quid sorte aliud si quod
costat esse ville,& ad fidem necessarium pertinere .pe
to rescribere non graueris.Nam illud quod rectissime de valde salubriter crediti iudicari anima; cum de eo poribus exierint, antequam veniant ad illud iudicium quo eas oportet iam redditis corporib iudicari,atque in ipsa qua hic vixerunt, carne torqueri. sue gloriari. hoc ita ne tande ipse nesciebas Quis aduersus Euagelia tanta obstitiatione mentis obsurduit, ut in illo paupere qui post mortem oblatus est in simini Abrahae, ct iii illo diuite cuius infernus eruciatus exponitur, ista non audiat, vel audita non credat 3 Sed nunquid te docuit. uomodo anima sine corpore de digito pauperis aqua stillam des derare potuerit , cum ipse consevus sit, aliumenta corporea no nisi propter fulciendas ruinas cor ruptibilis corporis sui. anima quaerere 3 verba eius ista sunt, Nuquid quia anima, inquit, aut cibum quaerit aut potum, ad ipsam transire credimus pastum es Et paul post. unde intelligitur inquit S probatur, non ad ani mam pertinere ciborum sustentacula sed ad eors' , cuit etiam praeter cibum procuratur simili ratione vestitus; ut illi necessarius , ideatur pasturae suggestus, cui coni et it S ipsos habere vestitus. Hanc ille icn iam aniatis euidenter expostam,non nulla etiam similitudini illustrans, adiecit atque ait , id aut cin putamus in quilinum quenquam suc habitationi prospicere Non ne ii eam senser ii aut tecto tremere, aut nutare pariete aut labare tandamine, destinas quaerit, strius congerit quibus imminetem possit ruinam sed Llo dili peniti qfulcire, ne sub periculo mansionis disti imen , idea ius impendere mansori ita ergo cie animam recognosce inquit, carni suae desderare cibum , cx qua ipsum con, eis it sne dubio deiiderium. Hae ne irpe ille iuuenii sua sensi, verbis luculentis, imis S sui cienti iris ex .
plicauit,asicrens non anima requiri alimenta sed cor.
pori, cura quidem illius sed tanquam habitam is in do
mo.& morabundae carnis imminentes luinas prouid .
resectione fulcientis. Et illud ergo explicet tibi, qui
anima illa diuitis tuitur u distinare ci piebat, lux mor, tale corpus iam viique no habebat tamen utiebat e
aquae stillam de digito pauperis requirebat. Habet Caivit ubi se exerceat iste doctor senum: harat ut inuenia spotuerit, cui rei anima illa apud ad inferos luimidii
alimentum, et tam exiguum mendicaret, cum ruino- Mso habitaculo iam eareret. Incorporeum sane dei, este quod credit, gratulor ei, hine saltem a Tertulliani deliramentis esse discretum. Ille quippe sciat animam, ii etiam deum coiporeum esse contendit . A quo iste ihoc dissentiens mirabiliora persuadere molitur, leui
incorporeu m no de nihilo facere, sed de semetipso ea
tum exhalare corporeum.o doctrinam cui omnis aetas aures surrigat, qlix homines annosos, qua denis preseb teros mercatur habere discipulos tegat legat in done quod scripsit notos atque ignotos, lota os atque indoctos recitaturus inuit et . Seniores cum iunioribuconuenite,quod nesciebatis discite .quod tu quam audieratis audite. Ecce isto docente, non aliunde quo aliquo modo est. nec ex eo quod omnino no est, den flaium creat, sed ex eo quod ipse est .cu si incoi poreus
corpus sui lat.Naturam crgo suam antequam inuictui
in peccati corpore ipse mutat in corpus An dicit quo Pomput . i. ex tua natura non mutat aliquid cum statum facit N
ergo eum de seipso facit: Non enim aliud est ipse alluc si mnatura eius. Quis hoe insanissimus opinetur Quod dicit
507쪽
A dieit ira deum de sua natura facere statu in .ut ipse intrager maneat, non inde uuaestio est.sed virum quod non aliunde, nee de nihilo ted de illo est non hoc iit quod ille, id est eiusdem naturae ct essentiae: Nam ct filio genito integer manet sed quia eum genuit de seipso, non aliud genuit quam id quod ipse est. Excepto enim thominem assumpst, ct verbum caro factum est, alius est quidem verbum dei filius sed non est aliud: hoc est,
alia persona est , sed non diutis a natura. Et unde hoc nisi quia non creatus ex alio, vel ex nihilo sed natus ex ipso est, non ut melior quam erat esset, sed omnino ut ei set & quod est ille unde natus est,esset: hoe est. v nitri eius lenis naturae aequalis, coxternus, omnimodo si milis, pariter immutabilis , pariter inui ubilis, pariter incorporeus, pariter deus hoc omnino quod pater nisi quod filius est ipse, non pater Si autem manet quidem ipse integer deus, nee tamen de nullo, vel de alio, sed de seipso uiuersum aliquid in deterius creat. de de incorporeo deo corpus emanat, abiit ut boeeatholi e animus bibat: Non enim est Euentum fontis diuini sed figmentum cordis humani. lam vero quam inepte laboret animam quam putat esse corpoream, vindicare a passionibus eorporis, disputans de animae infantia de parat diticis & oppresiis animae sentibus, de amputatis membris corporis absque animae sectione, not
eum, sed cum illo potius gere debeo. Illi quippe insudandum est, ut rationem reddat dictorum suorum, ne de opere iuuenis velle fatigare videa mur grauitate senis. i d autem similitudines morum qui reperiuntur in filii non ex animae semine venire disputat, consequens est quidem ut hoe sentiant quicunque animae
propaginem destruunt: sed nee illi qui hane astritum. i ibi constituunt pondus assertionis suae. Vident enim de filios parentum dissimiles moribus Quod ideo sivi putant, quia Nipse unus homo plerunque suis moribusl alios mores dissimiles habet, non utique anima alterat aceeeta, sed vita in melius vel in deterius commutata. Ita dieum non esse impossibile, ut anima non habeat eos mores, quos habet ille a quo propagata est, quado-l quidem ipsa una nunc alios, alias alio habere mores
potest . a re si hoc te credis ab isto didicisse,quod
nima notit ex traduce, utinam id vere didicisses mei tibi docendum libentissime traderem. Sed aliud est discere, aliud videri sibi didicisse. Si ergo te didicisse am -- bitraris quod adhue nescis, non plane didicisti, sed te et mere eredidisti quod libenter audisti.&surrepsi tibi falsiloquium per suaviloquium. Quod non ideo dico,
quia nisum esse iam certus sim animas potius insuffari nouas quam de origine parentum trahi: hoc enim adhue ab eis qui docere id possunt. existimo requirendum : sed quia iste de hac re ita disseruit . ut non solum eam quae adhuc discutienda est, non solueret qtiastionem, verum etiam talia diceret quae salsitatis non habeant dubitationem. Cum enim vellet probare dubia, ausus est dicere sine dubio reprobanda . An vero tui reprobare dubitabis, quod cum de anima loqueretur, Non vis, inquit, animam ex carne peccati contrahere valetudine. ad quam vicissim sanctificationem videas transire per carnem, ut per ipsam reparet statum .perquam perdiderat meritumi Aut ni,quid quia baptismo corpus abluitur, non transit ad animam vel spiritum quod ereditur eo ferri per bapti vim Merito ergo per carnem, priscain reparat habitudinem. quam vita cerat paulisper amitisse per carnem, ut per eam incipiat irenasci, per quam meruerat inquinari. vide in his vera Tomus tertimum frbis,quantum iste tuus errauerit octor. Dixit animam Dper carnem reparare statum per quam perdiderat meritum. Habuit ergo anima aliquem statum S aliquod meritum bonum ante carnem quod vult eam reparare per carnem quido caro lauacro regenerationis abluitur . vixerat itaque alicubi ante carnem in statu & intirito bono, quem statum Et quod meritum perdidit euvenisset in earnem . dixit eam per carnem reparare habitudinem priscam, quam visa fuerat paulisper amisisse per carnem. Habuit ergo ante carnem habitudine an.
liquam, hoc est enim priscam: Et ista qualis elle potuit, niti beata at s laudabilis habitudo in reparari per
saera nentum baptismatis assieuerat, cum eam nolit ex
illa originem trahere per originem quam constat in paradito aliquando fuisse fixi iee. Iomodo igitur alio loco animam se dici constanter atterere non ex traduce, neque ex nihilo neque per semetipsam nes ante corpus Ecce isto loco vult animas ante corpus sicubi viuere tam beate, ut eadem illii per baptismum beatitudo reddatur. Et tanquam sui rursus oblitus, adiungit S dieit. Vt per eam, id est per carnem incipiat renaci, per quam meruerat inquinari. Superius meritu signi ficauerat bonum perditum fuisse per carnem, nunc au- Etem significat malum meritum, quo factum est ut veniret vel mitteretur in carnem,dicendo, Per quana m ruerat inquinari. Si enim meretur in quinari, non est utique meritum bonum. Dicat quid peccauit antequaper carne inquinaretur, ut per carnem inquinari meis reretur Dicat si potest, quod nullo modo potest, quia inuenire hie quid verum dicat, omnino non potest. Item aliquanto post ait. Anima itaque si peccatrix VIII. esse meruit, tu peccatrix esse non potuit. tamen neque in peccato remansit, via in Christo pr figurata, in peeeato esse non debuit licui esse non potuit. Rogo te fir ter . putasne si ista saltem postea legisti a considerasti, ct quid in recitante laudaueri .vel virile post reeitationem gratias egeris,c itasti sid est obsecro te. anima itas si peccatrix esse meruit, qui peccatrix esse non potuit Quid est meruit de non potuit cum mereri hoc non potuisset nisi peccatrix fuisset: non autem fuisset niti esse potuisset, ut ante omne malum meritum peccans, inde sibi meritum faceret, unde ad alia peccata deserente domino perueniret An ideo dixit qua pe eatrix esse non potuit, quia nili in carnem veniret, pe eatrix esse non posseti id ergo meruit ut eo mittere tur ubi peccatrix esse posset quo nili venisset, alibi pe Featrix esse non posset Dicat quid meruit. Si enim ni ruit esse peccatrix, aliquid ia in peccauerat unde merearetur item esse peccatrix. Sed haec fortastis obscura esse videantur, aut obscura esse iactetur, cu sint apertissima: Neque enim dicere debuit, quod anima meruerit peccatrix esse per carnem, cuius nec bonii nec malum meritum reperire potuit ante carnem. Sed ad manifici Gq. Ixstiora veniamus. Dum enim magnis coartaretur angustiis,quomodo animae originalis peccati vinculo teneantur obstrictae . si no ex illa trahunt originem quq prima peccauit, sed eas puras ab omni contagione ad propagatione peccati, peccatrici carni creator insui lai medieatur illi quod se insufilando eas deus efficit reas, primo de traseientia dei hanc opinionem munire teni uit, quo eis pra parauerit redemptionem. In cuius re ditionis sacramento paruuli bapti et amur ut abluatur originale peccatum quod de carne traxerunt, quas tacta sua deus emendet, quod eas insontes fecerat inqui.nari . Sed posteaquam vitum est vi de illis loqueretur
508쪽
thorein spondeo sed aliquid de exemnio coniicio.Habendam dicimus de infantibus istis inodi rationem, qui praedestinati baptis novita praesentis antequa re- irascantur in Christo praeueniuntur occiduo. Legimus enim inquit, de talibus scriptum,Raptus est, ne malitia mutaret illius intellectum, aut ne fictio deciperet animam eius: Propter hoc properauit de medio iniquitatis illum educere : Placita enim deo erat anima eius. Et consummatus in breui, repleuit tempora longa. misistum dedignetur habere doctorem Erghne paruuli quos plerunque volui homines baptitari. ct dum moritur,ante moriuntur,si retardarentur in ista paululum vita ut baptitati continuo morerentur, malitia mur rei intellectum illorum,di fictio deciperet animam e rum : ct ne hoc eis contingeret, subuentum illis est, ut ante raperentur quam baptietarentur in ipso ergo b ptismate mutarentur in peius, de fictione deciperitur, si post baptisma raperentur. O admiranda atque secta-da s imo vero detestanda & execranda a doctrina . Sed hoc de vestra prudentia qui afluistis eum recitaret iste praesumpsit, dide tua maxime ad quem scripsit, de cui
recitatos libros tradidit, ut eredituros vos cisse eofideret, ct de no baptitatis infantibus esse scriptu, quod de omnium sanctorum immaturis aetatibus scriptum est: eum quibus male actum stulti arbitrantur, si ae hae vita celeriter rapti fuerint, nec ad annos, quos homines pro magno diuino munere sbi exoptat, peruenire ro tuerint . Quale est autem dicere, infantes praedestin tos baptismo vitae praesentis antequam renaseantur in Christo, occiduo praeueniri, velut aliqua vis sortunae,
sue fui, siue euiuslibet rei, non permittat deum quod praedestinauit impleret Et quomodo ipse illos rapit, quia placuer ut ei An eos dile praedestinat baptiori dc ipse quod praedestinauit no sinit fieri Sed ali ede uuid adhue audeat, eui displicet in tanta huius profundit te quaestionis cautior quim scientior nostra eunctatio. Aus in dicere, inquit, istos' peruenire posse ad originalium indulgentiam peccatorum,non tame ut c*leste inducamur in regnum: sicut latroni confesso quiadem, sed non baptitato, dominus non ecclorum re I gnum tribuit, sed paradisum, cum utique iam maneret, Qui non renatus fuerit ex aqua ct spiritu sancto, non intrabit in regnum coelorum: praecipue quia multas esse masiones apud patrem situm dominus proste tur, in quibus delignatur merita multa S diuersa ma-sorum At hic non baptitatus perducatur ad venia, baptietatus ad palmam, qua est parata per gratiam.Cernis nominem, paradisum atque mansones quae tam apud patrem a regno separare coelorum, ut etiam no baptietatis abundent loca sempiternae talicitatis . Nee videt
eum ista dicit, ita se nolle bartietas euiuspiam paruuli
masonem a coelorum regno leparare, ut ipsam dei patris domum, vel aliquas partes eius inde separare non timeat Neque enim dominus in uniuersitate creaturae,
vel in qualibet uniuersitatis parte , sed in domo patris mei, dixit, mansones multae fiant. omodo ergo erit in dei patris domo non baptitatus, cum deum patrem habere non positi nisi renatus Non sit ingratus deo, qui eum dignatus est a Donas starum vel Rogat istarii diuisione liberare, ut ipsam domum dei patris quaerat diuidere, ct aliquam eius partem extra regnum coel rum ponere, ubi no baptietati valeant habitare. Et quo pacto ira: regnum calorum semiraturiun esse pri init, de quo regno in quanta vult parte, domum ipsus Rregis excludit Sed de latrone illo, qui iuxta dominum erucifixus sperauit in dominum etiam crucifixum, dide fratre sanctae Perpetuae Dinocrate argumentatur quia etiam non baei iratis dari possit indulgentia peecatorum,St sedes ali'ua beatorum, quasi qui quam cui non credere nefas esset, huic indicauerit quod no iv rim bret rati. De quibus tamen in eo libro quem scripsi ad uatrem nostra Renatum, plenuis quia mihi videretur exposui quod tua dilectio poterit nosse si non spreueris legere. nam ille petenti non poterit denegare: aestuat tamen iste atque horrendis uilocatur angia
stiis. Attentius enim seriasse quam tu quid mali ducat attendit, praeter Christi scilicet bapti inritin solui in
ramulis originale peccatum Denique ut aliquaten in hae causa vel sero ad Ecclesic sacramenta coiugiat, ero his sane,inquit, oblationes assiduas.&Merenda iugiter sanctorum censeo sacrificia sacerdotum Habeto istonis placet etiam ei rem, si parum fuerat habere doctorem ut sacrificium corporis Christi etiam pro his Ois ras,qui Christo no sunt incorporati . Rem quippe tam nouam arci a disciplina ecclesiastieacti regula vetita- Lili aliena cum libris suis auderet inserere, no ait, puto: non ait,existimo: non ait, arbitrorinon ait saltem,su gero vel dico sed,in eo: ut scilicet s offenderemur nomuitate seu peruerstate sentetiae terreremur aut horitatechsurae. videris tu frater, o modo sistinere possis ista docentem. Catholici tamen qui sanum sapium sace dotes luibus Ste oportet adiungi,absit ut aequiescant istum audire censentem,quem potius optat meis mi em,ae dolente 'uod ista sensilit, imo vero etia ' dscripserit, eorrectione saluberrima poenitete. Sed hoc, inquit, exemelo Maccabaeorum in praelio cadentium mastruo faciendum, qui eum furtim de interdictis auferarent atq, in ipso certamine cecidissent. 1 sacerdotibus, ait inuenimus hoc initum eos lium fuisse, ut quoru animas ex vetito reat' obstrinxerat, sacrificiorum oblatio repararet .lta istud dicit quas pro in retici si illa oblata legerit sacrificia, sicut haee nostra pro non bapti et iis eensuit offerenda. Cireuciso quippe fit it illius temporis sacramentum, quod praes rabat nostra temporis baptismum. veruntamen iste in siti parati cet III. ne qualis posterius apparuit. tolerabilius adhue errat. MNam velut ponituerit eum no quod debuit poniteret id est,quod ausus fuerit asserere non baptietatis relaxari originale peccatum, atque indulgetiam dari omnium reccatorum, ut in paradisum, hoc est,iocum tanta talicitatis mittantur,ct beatas mansiones in domo patris habere mereantur,sed illud eu potius ponituerit, edeis minoris beatitudinis extra regnum coelorum concesserit sedes adiunxit atq; ait:Aut si forte quispiam reluctetur , latronis animae vel Dinocratis interim tep rarie collatum paradisui iam stiperesse illis adhue in resurrectione praemium regni coelorum, quanqua sententia illa principalis obsistat quia qui non renatus fuerit ex aqua & spiritu sancto, no intrabit in regno coelorum:tamen teneat etiam meum in hac parte non inuidentis assensum, modo misericordiae prcscientim duuinae & essectu amplificet & affectum. Haee verba in s eundo eius libro lecta descripsi. Nunquid in hae eausa
erroris audaciam, temeritatem, praesumptione habere quispiam posset ampliorem ipse lententia dominicam recordatur,ipse commemorat, ipse suis literis interponit, ipse dicit quanquam sententia illa principalis obitastat, quia qui no rinatus fuerit ex aqua a spiritu sancto.
509쪽
A non intrabit in regnum coctorum: ct audet tamen suae censurae leuare ceruicem, cotra sententiam principale Teneat, inquit, etiam meum non inuidentis assensum, qui dieit animas non baptigatorum temporarie mereri paradisum. Proeter hau enim latro tum atq; Dinocratem tanqua praescribendo vel potius praeiudieado co- memorat: in resurrectione autem in meliora tras ferri,& regni erelorum percipere praemium, quaquam sententia, inquit principalis obsistat lam ergo ipse eosdera quaeso te frater, quisquis cuipia praebet assensum aduersus authoritatem sententiae principalis quam sent tiam merebitur principis Novellos haereticos Pelagianos iustissime conciliora catholicorum, S sedis Apostoli eae dinauit authoritas .eo quod ausi fuerint no boptitatis paruulis dare quietis e salutis locum etia praeter regnu coelorum. Quod ausi non fuissent, nisi negaret eos habere originale peccatum, quod opus esset a solui per baptismatis sacramentum. Iste autem sicut e tholicus dicit paruulos originali obstrictos esse peceato,& tamen eos ab huiusmodi vinculo sine lauacro rea generationis absoluit, ct post morte in paradisum mi. 3 sericors mittit,postremitectionem vero etia in regnuerelorum misericordior introduci letalis sibi Saul mi sericors visus est, quado pepercit regi que deus praec sit oecidi. Sed merito inobedies miscricordia, vel mi-ericors inobedirita reprobata atin damnata est, ut ecurat homo, ne ab illo inisericoria iam mereatur homoeotra eius sentitiam,i quo factus est homo. Intonat peros proprii corporis veritas, Si quis no tuerit renatus ex aqua & spiritu non potest introire in regnum dei At sui ab hae sentetia exceptos martyres faciat, quibus co-tigerit ante ero Christi nomine occidi, quam Christi Macio. baptismate citui dicit alio loco, Qui perdiderit anima
suam propter me, inueniet eam. Et ne cuiquam qui norenatus Herit Christianae fidei lauacro p mittatur pe cati originalis abolitio clamat Apostolus Per uni delictum in omnes homines ad eondemnatione. Contra qua condemnationem dominus unum esse ostendens auxilium, hi crediderit, inquit, ct baptitatus fuerit saluus erit: qui vero non crediderit, condemna bitur.Cuius mysterium credulitatis in paruulisper e rum responsionem a quibus gestatur, impletur, ne si sal ctum non fiterit, eam ex uno omnes in condemnati nem. Et tamen contra tam mani stas voces quas con-c cinit veritas, procedit in medium magis vecors quam misericors vanitat.& dicit,Non tali, non eunt in damnationem paruuli, & si nullum eos Christianae fidei lauacrii a vinculo originalis peccati absoluat, verumetia felicitate paradisi post morte interim perfruutur, post resurrectionem vero etia regni coelorum talicitatem possidebui. Haee iste contra catholica fundatissimam sfidem nil quid dieere auderet, si quaestione soluendam de animae origine, vires suas exceditem suscipere non auderet Horrendis est enim coartatus angustiis ab eis qui dicunt Cur deus anima tam iniusta animaduersione mulctauit, ut in corpus eam pereati relegare voluerit cu cosortio carnis peccatrix esse incipit,quae peecatrix esse no potuiti uti l enim diciat, non potuit anima esse peccatrix, nisi eam deus miscuisset earnis consortio peccatricis. Qua ergo iustitia id fecerit deus, cui ste inuenire non posset maxime propter xterna damnationem morientiu paruulorum, quibus no baptitatis expiatum non fuerit originale pereatum: r iras deusi tuitus de bonus, paruuloru animas quibus praesciuit n5
s Matu um Christianae gratiae sacranarium, ab omni
noxa propaginis liberas, mittendo in eorpus quod ex DAdam trahitur,vinculo peccati originalis obstrinxerit. at s isto modo reas aeternae damnationis effecerit, cum inuenire non posset, nec vellet dicere etiam ipsas ex illa v'a originem trahere peccatricem, maluit per nau fiagium miserabile exire, quam temerari si cursum v
lis depositis,& remis suae disputationis inhibitis prouida deliberatione seaenare. Viluit quippe iuueni viniti,
nostra cunctatio, quasi huic molestinimae ac periculosissimae quaestioni magis fuerit impet eloquetiae, quam cosilium prudAiae necessarium. Et praeuiait hoe etiam ipse sed frustra. Nam hae sibi velut ab aduersariis propositurus obiecta,ex hinc alia, inquit substruuntur opprobria querulis murmurationibus oblatrati im.& e
cussi quasi quodam turbine, identidem inter immania saxa eollidimur. His praedictis quaestionem supradicta seopulosissima sibi proposuit, ubi a fide eatholi ea nauseagauit,nis refecerit poenitendo quod sevit. litu ergo
turbinem at in illa saxa deuitas, nauem illis committere nolui. Et cie hac re ita scripsi, ut rationem potius cu-ctationis meae, quam temeritatem praesumptionis ost
derem. od opusculum meum eum apud te inuenic Eset, irrisit, ses illis eautibus animosiore impetu quam consultiore eomisit.Sed quo eum praefidentia ista perduxerit puto quod nue videas. uberius autem ago deo gratias si Si antea iam videbas. Cum enim nollet eohibere praecipitem cursum,propter ancipitem excursum,
miserabilem inuenit incursum, asserens deum paruulis sine Christiana regeneratione defunctis, ct modo paradisum, S postea reg'um conferre coelorum. Scri pluram vero testimonia quae que posuit, quibus animas deum non ex illius primi propagine attrahere sed sicut ipsam prima suas quibus p singulis issifilare velut probare conatus est, ita sunt, quod ad ista quaestionem attinet, incerta & ambigua,ut etiam aliter accipi, quam ipse vult facillime possint. od iam in eo libro quem seripsi ad amicum nostrum, cuius commemorationem 'superius feci, satis quantum existimo,deinonstraui. Testimonia quippe ipsa quae adhibuit,ubi legitur de' animas vel dare vel tacere vel fingere et unde illas det, vel unde faciat sue fingat, no ostendunt virum ei propagine illius primae, an insumando scut ipsam primam. iste aute ex eoipso quod legitur animas deus dare, sese tacere sue fingere,ia putat animarum negata esse propaginem, O deus eadem scriptura teste, etiam eorpora Fdet, siue faciat, siue fingat, quae tame ab illo ex e pagine seminis dari, fieri, fingi nemo ambigit. Item quod stat,ptu est, ex uno sanguine deum fecisse omne genus ho- - .ir. minu vel quod ait Adam, Hoc nuc os ex ossibus meis, GCrea.dc caro de carne mea:quia neque ibi dictum est, ex una anima ne s hic. anima de anima me putat negari animas filiorum ex parentibus, vel illius mulieris ex viro: quasi vero si non ex uno sanguine,sed ex una anima diceretur aliud q tot' homo intelligeretur, nec corporis propagatio negaretur: Sic etia si dictu esset, anima de anima meamon uti s negaretur caro, quam de illo e emptam fuisse constabat. A parte enim totu sicui etia a
toto parte plerunta scriptura significat. Na certe si non ex uno sanguine, sed ex uno homine, illo loco scripta esset institutum esse genus humanum, unde iste adhubuit testimonio non pra iudiearet istis qui negant an iamarum propaginem, quanuis non sola anima nee sola earo,sed utrunque si homo. Respoderent etenim a toto partem, id est, ab homine sola hominis carne, seriptura significareret uisse.Sie ergo & ij defendunt anta
510쪽
G marum propaginem, illud quod dictu est , ex uno sanguine, per tanguinem scilicet hominem, id est a tarte
totum lignificatum esse cotendunt. Sicut enim vivetur
illos iuuare quod dictu est. ex uno sanguine, nec dictu est ex uno homine die videtur & istos iuuare quod di-Rt .s. ctum est. Per unu hominem peccatum intrauit indum, S per peccatum mors, ct ita in omnes homines
pertranuit, in quo omnes peerauerunt mec dictum est, in quo omniis caro peccauit. Itembscut illos videtur iuuare quod dictum est. Hoenue os ex ossibus meis,&caro de carne mea: quia pars est dicta, no totum: sic it
rum istos, quod ibi continuo sequitur, Haec vocabitur mulier, quoniam de viro suo sumpta est. Debuit enim dici aiunt. quoniam de viro suo caro eius sumpta est: si non tota mulier,id est,cum anima, sed sola caro sum retur ex viro. Porrg autem utrisque auditis qui sine studio partium iudicat videt profecto, nee cotra istos qi i propaginem animarum defendunt. proserenda illat stimonia ubi pars nominatur, quia potuit scriptura si-ID .i. gnificare illic a parte totum: sicut verbum caro factum est cum legimus non utique carnem solam sed homi-H nem totum intelligimus. Nec Sira illos qui propaginem animarum destruunt ista profereda, ubi non fars. hominis,sed totum comemoratur, uia potuit ibi icri plura a toto parte significare, sicut sepultum costen urChristulia,cu eius caro sola sepulta sit. Ac per hoc pro
paginem animarum nec temere astruedam, nec tem
re destruedam dicimus, sed adiim nemus alia testim nia esse quaerenda, quae non inueniamur ambigua.
amobre in quid te iste docuerit, S unde gratias egetis nodii scio. Manet quippe illa quaestio iicut erat. in qua quaeritur de animarum origine viri, in illas de ex propagine illius unius quam primo insumauit homini an ex flatu suo sicut primo homini, det faciat fingat hominibus,quas eu dare. facere, finget e fides Christiana non dubitat. Quam quaestiqnem iste cum soluere conaretur, nec vires suas intueretur, destiuens animarum propaginem, S aiserens eas puras ab omni co-tagione peccati, non de nihilo, sed de se ipso insumate
creatorem, & naturam dei mutabilitatis opprobrio, quod recesse no fiat rat. infamauit. Et dum ult reddere rationem, ne deus credatur iniustus si puras ab omni peccato animas, etiam illas quas Christiana regenera-i tione no redemit, vinculo peceati originalis innectit, ea dixit quae te nolo docuerit. Tantum enim salutis &talieitatis non baptitatis paruulis tribuit quantum nec Pelagiana haeresis potuit. Et tame de tot milibus paruulorum qui nascuntur ex impiis, S inter impios moriu-tur no quibus homines per baptismi, cum velint, subuenire no possunt, sed de quibus bapti radis nemo p tuit vel poterit evitare . nee quisquam pro eis obtulit vel oblaturus est racrificium, quod iste etiam pro non baptitidis censuit offerendum quid diceret non inuenit. De quibus ii fuerit interrogatus, eoru animae quid
meruerint, ut illas deus nec abluedas baptismo nec expiandas Christi corporis S sanguinis sacrificio. Sin
aeternum damnandas carni inserat peccatrici, aut omnino haerebit Si ei nostra cuctatio vel sero placebit aut simul pro omnibus paruulis. qui toto orbe terraru sine Christiano baptismate moriuntur,etiam eorum nominibus tacitis, quoniam nesciuntur in Eeclesia Christi, non incora oratis eorpori Christi, offerendum corpus
Christi esse eensebit . Abiit a te stater, ut haec tibi plaeeant, abiit ut ista vel didicisse gaudeas, vel doeere praesumas, alioquin longe melior inuenietur ipse quam
liter praeloeutus est dicens,Cu tibi parere deiidero timiam praesumptionii incurri. Et paulo post,Quandoquidem inquit, nec mihi ipse sinere dulus, ea quae dixero
posse probari, studeatnq; semper etia propriam sententiano tueri. si improbabilis detegatur, & ita mihi eordi proprio iudicio danato, meliora magis A quae sunt veriora sectari. Nam ut est optimi propositi laudandique consilii, facile ad veriora traduci, ita improbi ob stinat que iudicii est. nolle citius ad tramitem rationis 'inflecti. H e quippe ille si veraciter dis it atque ut locuius est sentit . magnae profecto spei animum derit. Item in fine libri secudi, Nec putes in lirit ad inui via in tuam
forsitan reuocandum , quod in tua dictorum meoriani constituam potestate iudicium. At ne forte cuiusquani euriosi sectoris obtutus inter illitas si ras elem ior uni vestigia remanentia solicitent Soffendant contextam
paginae striem pollice seuero discerpe, me s huius cen- sonis experte puni atramento quae indigna eloqui
significauerunt. nee hac occasone S tuum erga me iudicium quo mihi vehementer indulges.& meae 'us latcbant ineptiae rideantur. Isto igitur modo cum ille pari
suos libros S: initio praemunitierit.& termino comitiu-L niuerit atque tuis humeris imposuerit onus religionis, correctionis S emendationis su hoc apud te inueniat quod petiuit, ut emendes eum iustus in misericordia re
arguas eum, oleum autem peccatoris quo impinguetur
caput eius absit a manibus atque oculis tuis id est assentatio indecens adulantis, S deceptoria lenitudo blandientis. od si emendare negligis. cum videas em dandum aduersus charitatem lacis. Si autem tibi emta dandus propterea no videtur, quia putas eum recte ita seni ille. aduersus veritate sapis. st ideo ille melior qui emendari est paratior si no defuerit emendator, quam
tu.s vel sciens irridenter contemnis errantem, vel ne
scies pariter se aris errorem. Omnia itaque in eis scita
libri, ad te seriptis S tibi tradi iis sobrie vigilanterque
eonsidera, ct plura quam ego initentes fortasse culpanda . Et quaecunque ibi sunt approbanda atque laudan-
da si quid in eis reuera ibruti ignorabas atque isto dic serente didicisti euideter profitere quid illud sit . ut de hoc te gratias egisse, non de his quae illic improbandatam multa sunt,omnes nouerint, qui vel recitante illo tecum simul audierunt, vel eos dein postea libros legerunt, ne in eius ornato eloquio tanqua in precios oro . Nolo te inuitante, ct ii non bibente, venenum bibant,
si tu quid inde biseris, ct quid non biberis nesciunt,d:
propter laudem tuam omnia illic bibeda salubriter arbitrantur. Suis Se audire S legere,& quae dicta sunt haurite memoria quid est nisi bibere Sed praedixit do
minus de fidelibus suis quod & si mortiferum quid biberint, non eis nocebit. Ac per hoc qui cum iudicio legunt , ct secundum regulana fidei approbanda approbant, ct improbat improbanda, etiam si commendant
mentoriae quae improbanda dicuntur, nulla venenata sententiarum prauitate laeduntur. Haec me grauitate&religionem tuam, siue mutua sue pr quia charitate in nuisse vel comonuisse minime poenitebit, domino miserante quomodolibet accipias quod tibi praerogandilputaui.Aga vero et uberes gratias de cuius misericordia saluberrimum est fidere si ab his prauitatibus & erroribus quos ex libris huius hominis ostendere hi, ii teris potui. aliena atque integra fidem tuam vel inuenerit Epistola ista vel fecerit.