장음표시 사용
581쪽
-- LIBER A lorum eius abierunt retro. S iam no eum illo ambulabant. Nu quid no S isti discipuli appellati sunt loquete
Euangelio , x tamen non eram vere discipuli , quia nomanserunt in verbo eius seeundum id quod ait Si ma- seritis in verbo meo vere discipuli mei estis Quia ergo non habuerunt perseuerantiam, sicut non vere discipuli Christi, ita nee vere filii dei fuerunt,etiam quido esse videbamur, si ita iocabantur.Appellamus ergo nos Selectos Christi discipulos S dei filios quia lici 'pellandi sunt quos regeneratos pie vivere cernimus sed tunc vere sunt quod appellantur, ii manserint in eo propter quod se appellantur. Si autem perseuerantiam non habent, id est in eo quod coeperunt ei se non manent, non vere appellantur quod appellantur , ct non sunt. apud
eum enim hoc no sunt,c tum est quod futuri sunt, id est ex bonis mali. Prop hoe Apostolus cum dixi
sei,Scimus quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonu:sciens nonnullos diligere deu, ct in eo bono usque in finem non permanere, mox addidit, his
qui secundum propostum vorati sunt. H i enim in eo quod diligunt deum,permanent usque in finem.& quiue ad tempus inde deuiant reuertuntur ut v ue in finem
perducant,quod in bono esse coeperunt. Ohedens autequid sit secundum propositum vocari. mox addidit ea quae iam supra posui, cisioniam quos ante praesciuit, &praedestinauit conformes imaginis filii eius, ut sui esse
primogenitus in multis fratribus. Quos autem praed
si nauit, illos S iocauit scilicet secudum propositum:
quos autem vocavit ipsos S iustifica uita tuos autem ivistineauit, ipsos S glorificavit. Illa omnia ia facta sunt, praesciuit pra destinauit, vocavit iustificauit, quoniam ct omnes iam praesciti ac praedestinati sunt.& multi iavocat atque iustificati. od autem posuit in fine, illos
e S glorificavit: siquidem illa gloria est hie intelligeda
qua idem dieit Cum Christ apparuerit vita vestra, tune ct vos cum illo apparebitis in gloria: nondum fi ctum est, quanuis S i ita duo, id est , ocauit S iusti fie uti,nε in omnibus secta sint, de quibus dicta sunt. Adhuc enim usque in finem seculi multi vocandi S iusti
sicandi sunt: S tamen x erba praeteriti temporis posuit de rebus etiam futuris, tanquam iam fecerit dcus, quae iam ut fierent ex aeternitate disposuit. ideo de illo dieit
Propheta Esaias. Mi fecit ' is futura sunt. Quicus edic eo in dei prouidentissima dispotitione praesciti pr(destinati, vocati ii istificati, glorificati sum nodico etiam nondu renati, sed etia non di, nati, iam filii dei sunt, re
omnino perire non possunt. Hi vere veniunt ad Chri
stu, quia ita veni ut quomodo ipse dicit, Omne qd dat
mihi pater,ad me veniet, ct eum qui venit ad ine, non elicii foras. Et paulopost,Haec est inquit voluntas eius ui misit me patris,ut omne quod dedit mihi non peram ex eo. Ab illo ergo datur et ii perseuerantia in bo no usque in finem me s enim datur, nisi eis qui no peribunt quoniam qui non perseuerant peribunt. Talibus deus diligHibus eum omnia cooperatur in t onum. x L queadeo prorsus omnia, ut etiam ii qui eorum deuiantct exorbitat etiam hoc ipsum cis faciat proiicere in bonum quia humiliores redeunt atque doctiores Discutenim in ipsa ista vita iusta cum iret re se exultare debere, non sbi arrogando tanquam de sua virtute fidi eiam permanAli. nec dicedo in abudamia sua, no nimuebor insternum propter quod eis dicitur.Seruit edo.ssitis. naino in timore,& exultate ei cum tremore nequando
irascatur dominus,ae pereatis de v ia iusta. Neque enim ait, ct ne veniatis ad viam iustam: sed, ne percatis, in Tomus septimus. v NI S. quit, te via iusta: quid ostendes, nisi eorum est commoni . Dios qui iam anibulant in via iusta vi in timore deo se uiant, id est non altum sapiam .sed timeant:quod signisi eat non superbiam fed humiles lint: unde de alibi dicit, Non alta sapientes sed let milibus cosentientes exultent deo, sed eum tremore, in nullo gloriantes,qua-do nostrii in nihil sit, ut qui gloriatur, in domino glo- Hic re p.rietur.Ne pereant de via iusia, in qua iam ambulare eoeperunt, tum sibi hoc ipsum assignant, quod in ea sunt. His verbis usus est & Apostolus ubi ait Cum timore Stremore vestram ipsoriim salutem operamini. Et ost dens quare cum timore S i remore, ait, Deus est enim, inquit qui operatur in vobis Sc velle S operari pro binna volutate . Non enim habebat hunc timorem AE tremorem, qui dicebat in abundantia sua, non mouebor
in aeternum:sed quia filius erat promissionis, non perditionis : expertus deo paululum deseret e quid esset i se, Domine, inquit, in voluntate tua praestitisti deeo
ri meo virtutem, Auertisti faciem tuam a me, & factus sum conturbatus. Ecce doctior,& ob hoc etiam humi lior, tenuit viam iam videns ct confitens in voluntate
sua. deum decori eius praestitisse virtutem,quod sibi ipsi Etribuens de de se praesumens,in tali abunditia qua prostiterat deus, no de illo qui eam praestiterat dicebat, nomouebor in aeternum. Factus est ergo conturbatus, ut
se inueniret: ct humiliter sapiens, no solum aeternae vitae, veru metiam in has , ita piae couersationis S pers uerantiae, in quo spes habὴda esset addisceret. Hae vox
ct Apostoli Petri esse potuit: dixerat quippe S: ipse in abundantia sua, Animam meam pro te ponam: sibi fe- Iran. 1 stinando tribuens quod ei liberat a domino postea largiendum.Auertit autem ab illo faciem dominus, ct factus est conturbatus, ita ut eum mori pro illo metuens ter negaret. Sed rursus conuertit ad eum faciem suam
dominus, ct culpam lachrymis diluit. Quid est enim aliud Respexit eum: nisi faciem suam quam paululum
ab illo auerterat. reuocauit ad eum Z Factus ergo fuerat
conturbatus: sed quia didicit node seipso fidere, etiam hoc ei profeeit in bonum, faciente illo qui diligetibus Q ni a.
eum omnia cooperatur in bonum, quia secudum prinpositum vocatus erat, ut nemo eum posset eripere deni anu Christi, cui datus erat. Nemo ergo dicat, cet.x. non esse corripiendum qui exorbitat de via iusta sed ei reditum de perseuerantiam a domino tantum esse postedam: nemo prudens & fidelis hoc dicat. Si enim se eundum propositum vocatus est iste, proculdubio illieita quod corripitur, deus cooperatur in bonu. utrum autem sic sit vorat quoniam qui corripit nescit, Heiat ipse cum charitate quod scit esse faciendum. scit enim talem corripiendum,facturo deo aut ad misericordia, aut ad iudicium. Misericordiam quide, si a massa perditionis ille qui corripitur, gratiae largitate diseret' est, ct non est inter vasa irae quae perfecta sunt in perditione sed inter vasa miscricordiae, quae praeparauit deus in gloriam ludiciu vero, si in illis est damnatus,in his no
est praedestinatus. Hinc exoritur alia illiaestio non sandeontemnenda, sed in adiutorio domini,in cuius manu sunt 3: nos &sermones nostri aggredienda atque sol-ueda. Qucritur enim a nobis quaiu attinet ad hoc donu dei, qd est in bono perseuerare um: in fine.quid de ipso primo homine sentiam', qui certe sine i lio v illo
fati est rect . Nee dico si perseuerantia no habuit. lummodo sine vitio fuit,cui tame necessarii, dei donu tuit.
hule nans interrogationi facile respodetur ea perseuerantia non habuisse, quia in eo bono quo one vilio
582쪽
G cii non percuerauerit: crepit enim habere vitium ex quo ceciuit & ii copii, aruentiam coepisset ut is sine vi, ito fuit. Aliud est enim non habere vitii im dc aliud est in ea bonitate in qua nullum vitium est no manere. Eccuippe ipso quod non dicitur nunqua sine vitio fuisse sed dieitur sine vitio non permansi se proculdubio demonstratur sine vitio fuit se, in quo bono no per man .isisse eulpatur. Sed illud magis suaerendum operoitusqtractandum est, quomodo res podeamus eis filii dicuti
si in illa rectitudine in qua sine vitio factus est. habuit
perseueratia, proculdubio perseuerauit in ea. Et si per Leuetrauit utique non peccauit, nec illam suam rectitudinem deuinq; deseruit. Eum autem peccasse, ct de se storem boni Lisse, veritas clamat.Non ergo habuit in ilio bono perseuerantiam,& si non habuit, non utiq; a cepit. Qilomodo enim S accepisset perseuerantiam Salon perseuerasset porro si propterea non habuit quia non accepit, quid ipse non perseuerando peccauit . qui perseuerantiam no accepit, Nes enim diei potest ideo non accepi isse, quia no est discretus a massia perditionis gratiae largitat: Nodum quippe erat illa in genere huici mano perditionis massa antequa peccasset, ex quo tra- icta est origo vitiata. Quapropter saluberrime confitemur , quod rectissime credimus , deii dominum, retu e i. omniis qui creauit omnia bona valde, ct mala ex bonis exortura esse prcsciuit.& sciuit magis ad suam Oinnipo tentis ima bonitate pertinere etia de malis bene facere qua mala esse no tinere:lie ordinasse angelorum S hominum viti, ut tu ea prius ostenderet quid posset eoruilibet um arbitrium, deinde quid posset sua gratiae ben fietuin iustitiae si iudicium.Deniq; angeli quidam,quori, in princeps est qui dicitur diabolus. per liberum arbitrii, a domino deo refusae facti sunt. Refugi Mes tamen
eius bonitate qua beati merui, no potuerunt eius essu
gere iudicium, per quod miserrimi effecti si int . Caeteri autem per ipsum liberii arbitrium in veritate steterunt, eam i de suo casu nunqua futuro certissima scire me ruetui. Si enim nos de scripturis sanctis nosse potui in sanctos angelos iam nullos esse casuros, quanto magis hoe ipsi reuelata sibi sublimius vel itate noueriit Nobis quippe beata sine fine vita promissa est,& aequalitas an gelorum. Ex qua promissione certi sumus, cum ad illa vitam post iudicium venerimus, non inde nos esse la- I rsuros: quod ii de seipsis angeli nesciunt, non aequales lMistb.11. sed beatiores erimus. veritas autem nobis eorum pro-lmitit aequalitat et n. Certum est igitur hoc eos nosse per
speciem,'uod nos per fidem, nulla scilicet iam ruinam cuiusquam sancti angeli fiaturam.Diabolus vero S angeli eius, et ii beati erant antequam caderet,& se in miseriam casuros esse nesciebant, erat tamen adhuc quod
eorum adderetur beatitudini, si per liberum arbitrium in veritate stetissent, donee istam summae beatitudinis plenitudinem, tanquam praemium iesius permansonis arei perent, id est. vi masna per spiritum sanctum data
undantia charitatis dei cadere ulterius omnino non
possent, ae hoe de se eerti sit me nossent. hae elenitudinem beatitudinis non habebat: sed quia nesciebant suas liuiam miseriam, minore quidem, sed tamen beatitur dine sine ullo vitio fruebantur. Nam si suum casum mis' turum nossem aeternumj sueplietum, beati utique esse
non possent, quos huius tanta mali metus lam tune miseros elati compelleret . Si e S hominem fidicit eum libero arbitrio.& qua nuis sui fit turi casus ignarum, tamen
ideo beatum, quia & no mori S non miserum fieri ini sua potestate ene sentiebat. in quo statu recto ac sine vi,
tio, si per ipsum liberum arbitrium manere voluisset, Rprosecto sine ullo mortis Sintali ei latis experimento acciperet illam merito huiusmodi permasionis, beatitudinis plenii iidine, qua S sancti angeli sunt beati, id est,ut cadere non posset ulterius, ct hoc certisii me sci. ret. Nam neq; ipse posset etiam in paradiso beatus esse. imo ibi non esset,ubi esse miserum non diceret, si eum sui casus praescientia timore tanti mali miserum face . iret. Quia vero per liberum arbitrium dei, deseruit. iis stum iudicium dei expertus est, ut cum tota sua stirpὴ quae in illo adhuc posita, tota eo illo peccauerat, dam- naretur. Quotquot enim ex hae stirpe gratia dei liberi
tur a damnatione utique Iiberantur,qua iam tenentur
obstrictu unde etia si nullus liberaretur iustum dei tu dicium nemo iuste reprehNeret. Quod ergo pauci in
comparatione pereuntiu , n io vero numero liberantur multi gratia si gratis fit,gratii sunt astata quia fit,
ne quisvelut de suis meritis extollatur,feci omne os o struatur, & qui gloriatur . in domino glorietur. Him s.
Quid ergo Adam non habuit dei gratiam lmδ v . .mro habuit magnam sed disparem .ille in bonis erat quc
bonitate sui conditoris acceperat. Ne 3 enim ea bona ct ille suis meritis comparauerat,in quibus prorsus nul- Llum patiebatur malum. Sancti vero in hae vita ad quos lpertinet liberationis hae gratia, in malis sunt. ex qui, clamant ad deum, Libera nos a malo ille in illis bonis at s Christi morie non epuit: istos a reatu & haereditario de
proprio illius agni languis absoluit. Ille non opus habebat eo adiutorio quod implorant isti eum dicunt, video aliam legem in men ibris meis repugnantem legimentis meae,ct captiuantem me in lege peccati, quae est in membris meis. in talix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius . Gratia dei per lesum Christi; crum s.
dominum nostrum . quoniam in eis caro conccpiscit aduersus spiritum,a spiritus aduersus carnem, atque in itali certamine laborantes ae periclitantes, dari sibi pu-enandi vincendis virtutem per Christi gratiam po
seunt. Ille vero nulla tali rixa a seipso aduersus seipsuin tentatus ais turbatus . in illo beati iudinis loco sua se . cum pace seuebatur. Proinde eis non interim latiore
nunc, verutamen potentiore gratia indiget isti:& sua potentior quam dii unigenitus situs aequalis patri Sicodernus pro eis homo tactus S sne x llo vel origina Ii vel proprio peccato ab hominibus peccatoribus mi Dei fixus ii quantiis die tertio resurrexit, nunquam moriturus ulterius pertulit tame pro mortalibus mortem
qui mortuis prae iiii vitam ut redempti eius sanguine. tanto ac tali pignore accepto dicerent. Si deus pro nolbis, quis contra nos Qui proprio filio no pepercit, sed
pro nobis omnibus tradidit eum, quo: rodo non & ea illo omnia nobis donauit Deus ergo natura nostram i id est, animam rationalem carneinque hominis Chri .stus suscepit, susceptionesngulariter nurabili vel mira biliter singulari, ut nullis iustitiae suae praecedentibus
meritis filius dei se esset ab initio quo ege homo emits sit,ut ipse S verbum quod sine initio est, v na person.
esset.Neque enim quisquam tanta rei huius ct fidei eae cus est ignorantia, ut audeat dicere, quan uis de spiritu sancto & virgine Maria filium hominis natum . per ii beris in tamen arbitrium bene vivendo, N ii ne peccato bona opera faciendo meruise , t esset dei filiui. resistra te Euangelio ais dicente, verbum raro factu est. Nam rem. .
ubi hoe sectum est. nisi in utero virginali, unde fuit initium hominis Christi temque u irgini requirisi, quomodo fieret quod ei per auelu nuciabatur an e lo xyrondib
583쪽
A spondit Spiritus tinctus superueniet in te, & virtus al-- tissimi obumbrabit tibi: Propterea quod uastetur ex te sanctu vocabitur fili dei .propterea, inquit nε propter opera, quae nondum nativiis nulla sunt:sed propterea quia spiritus sanctus superueniet in te.& viri altissimi
obumbrabit tibi quod nascetur ex te sanctum vocabitur filius dei. Ista natiuitas profecto gratuita coniunxit in unitate personc hominem deo, carnem verbo. istam natiuitate bona opera secuta sunt, no bona opera meruerunt. Neq; enim metuendum erat, ne isto inessabili modo in unitatem personae 1 verbo deo natura huma- na suscepta per liberum voluntatis peccaret arbitrium, eum ipsa suseeptio talis esset, ut natura hominis adeo ira suscepta, nullum in se motu malae voluntatis admi teret. Per hune mediatorem deus ostedit eos quos eius sanguine redemit, iacere se ex malis deinceps in aeternum bonos quem sic sui cepit,ut nunquam esset malus, ne ex malo Actus semper esset bonus. Istam gratia non habuit homo primus qua nunqua vellet esse malus sed
sane habuit in qua si permanere vellet, nis quam malus esset, ct sine qua etia eum libero arbitrio bonus esse noB posset sed eam tame per liberum arbitriu deserere posset. Nec ipsum ergo ceus esse voluit sne sua gratia, quereliquit in eius libero arbitrio: quoniam liberum arbinis . trium ad malum sufficit, ad bonum autem parum' est, nisi adiuuetur ab omnipotenti bono quod adiutori u si homo ille per liberum non deseruisset arbitrium, semper et bogus sed deseruit.&desertus est. Tale quippe
erat adiutor tu quod desereret eum vellet,&in Quo re maneret si vellet,no quo fieret ut vellet. Haec est prima
gratia qui data est primo Ada, sed hae potentior est in grado Adam. Prima est enim qua fit ut habeat homo iustitiam si velit:secunda ergo plus potest,qua etiam fit
ut velit,& tatum velit, tantos ardore diligat,ut carnis voluntatem cotraria coeupiscentem, volutate spiritus
vineat.Nee illa quidem parua erat qua demonstrata est etiam potentia liberi arbitrii quoniam sic adiuvabatur,
ut sine hoe adiutorio in bono no maneret,sed hoc ad tutorium si vellet desereret. Haec autem lato maior est,
ut parum sit homini ter illam reparare perditam liberatatem, parum sit denique non posse sine illa vel apprehendere boni, vel permanere in bono si velit, nisi etiac efficiatur ut velit.Tunc ergo dederat homini deus bonam voluntatem in illa quippe eum secerat qui fecerat rectum dederat & adiutoriu, fine quo in ea non posset permanere si vellet: vi aute vellet in eius libero reliquiti bovi, arbitrio. Posset ergo permanere si vellet, quia dederat t. trem adiutorium per quod posset, ct sine quo no pisset pera
seueranter bonum tenere quod vellet. Sed quia noluit permanere profecto eius culpa est, cuius meritum fui
set si permanere voluisset: sicut fecerunt angeli sancti, qui eadentibus aliis per liberum arbitrium .per idem liberum arbitrium steterunt ipsi, & huius mansionis de
bitam mercedem recipere meruerunt, tantam scilicet
beatitudinis plenitudinem,qua eis certissimum sit semper se in illa esse mansuros. bi autem hoc adiutori u vel angelo vel homini quamprimum facti sunt defuisset,
quoniam non talis natura secta erat, ut sine diuino aliutorio posset manere si vellet, non utique sua culpa cecidissent. Adiutorio quippe demisset, ii ne quo manereno possent. Nunc aute quibus deest tale adiutoris . iam poena peccati est: quibus autem datur, secundu gratiam latur, non secundu debitu: & tanto amplius datur Per
Iesum Christum dominu nostrum, quibus id dare deo Placuit, ut non solis assit sine suo permanere no Possi Tomus sertimus.
Dmus,etiam ui velimus, veru metiam Titantum ae tale si ut Duelimus. Est quippe in nobis per hane dei gratia in hono recipi edo de perseueranter tenendo, non solii posse quod volumus, verum etia veile quod possum . Viso ino fuit in homine primo:vnu enim hori, in illo fuit,altera no fuit. Nan s ut reciperet bonu,gratia no egebat. quia nondu perdiderat: ut aute in eo permaneret, eg
bat adiutorii rati; sine quo id omnino non potet:&acceperat posse si vellet, sed non habuit velle qd posset. nam s habuisset,perseuerasset. Posset enim perseuerare etiam si vellet quod ut nollet, de libero deseedit arbia trio quod tue ita liberu erat, ut bene velle posset de male. id erit aut e liberius libero arbitrio, quado no poterit seruire peccato filiae fi itura erat de homini taut facta est de angelis sanctis merces meriti Nune aute per peccatum perdito bono merito in his qui liberatur iacctu est domi gratit, iis merces meriti futura erat .Qisa. propter bina ista quid inter se differat diligenter S ubgilanter intuendum est, posse no peccare, de non posse Epeccare:posse non mori,& no posse mori: num posseno deserere, de bonu no posse deserere. Potuit enim nopeccare prim' homo potuit no mori, potuit bono non deserere. Nuquid dicturi sumus, no potuit peccare quitae habebat liberum arbitrium 3 Aut non potuit mori, eui dictum est, Si eeccaueris, morte morieris Aut non potuit bonum dererere, cum his peccando deseruerit,
Sideo mortuus sit prima ergo libertas voluntatis erat posse non peccare: nouissima erit multo maior, non posse pereare. Prima immortalitas erat posse non m ri: nouissima erit multo maior, non poste mori. Prima
erat perseuerantic potestas, bonum posse non deserere: noui uima erit stelicitas perseueratiae, bonum non potas deserere. Nunquid quia erunt bona nouissima potiora atque meliora ideo suerunt illa prima vel nulla vel parua 3 Ithmque ipsa adiutoria distingueda sunt. Aliud est adiutorium sine 'uo aliquid non fit, de aliud est adiutorium quo aliquid fit. Nain sine alimentis non
possumus vivere,nec tamen cum assuerint alimenta,eis
fit ut uiuat qui mori voluerit. Ergo adiutorium alim torrem est. c ne quo non fit,non quo fit ut vivamus. At vero beatitudo quam no habet homo, cum data fueriteontinuo fit beatus. Adiutorium est enim no solum sane quo no fit, verumetiam quo fit proter quod datur. i.
apropter hoc adiutorium de quo hi est, ct sine quo enon fit: quia & si data fuerit homini beatitudo continuo fit beatus:& si data nunquam fuerit, nunquam erit.
Alimenta vero non consequenter faciunt ut nomo vi-uat sed tame sine illis no potest vivere. Primo itas limmini aut in eo bono quo fictus fuerat rectus, acceperat posse non peccare,posse no mori, posse ipsum bonu nadeserere, atu est adiutori u perseuerantiae,non quo se rei ut perseueraret, sed sine quo per liberum arbitrium perseuerare non posset. Nunc vero sanctis in regnum dei per gratiam dei praedestinatis non tantum tale adiutorium perseuerantic datur. sed tale ut eis perseuera ita ipsa donetur, non solii ut sine isto dono perseuerates esse non possint,veru metiam ut per hoc donu nonnis perseuerantes sint.Non solium enim dixit, sine me nihil potestis iacere:verumetiam dixit, Non vos me elegistis sed ego elegi vos, ct posui vos, ut eatis re fructum asseratis.& fructus vester maneat. Quibus verbis eis no solum iustitia, veru metiam in illa perseuerantia se dedisse monstrauit. Christo enim sic eos ponente verant se tractum afferant,ct fructus eorum maneat, uis
audeatali ere, sorsitan non manebit Sine poenitentii
584쪽
G sunt enim dona ct vocat o dei, sed vocatio eorum quiti secundu propositu vocati sunt. pro his ergo interpeia lante Chi isto ne deficiat fides eoru fine dubio non do sciet usque in finem, ae per hoc perseuerabit in finem, nee eam ni ii manentem vitae huius inuenit finis. Maior quippe libertas est necessaria aduersus tot S lati itas tentationes, lux in paradiso no fuerunt, dono pera
seuerantiae munita ait firmata, ut cum omnibus amo
ribus,terroribus errorib' suis vincatur hic insidiis. hoe sanctorum martyria docurrunt. Denique ille Adam Sc terrente nullo. ct insuper contra dei terinis impcii uni libero sus arbitrio non stetit in tantas xlicitate,in tauia non peccandi facilitate. isti autem non dico terrete mundo sed saeviente ne iurent steterunt in fide cu v deret ille bona praesentia quae fuerat relicturus iiiii iiiiiira quq accepturi fuerat,non videriit .vnde hoe,nisi donante illo a quo misericordiam consecuti sunt ut fide. se eis erit a quo acceperunt spiritum non timoris, quo persequentibus cederent,seu irtutis & eharitatis ct eo tinentiae quo cuncta minantia,cuncta inuitantia, cum cia cruciantia superarem illi ergo sine peccato ullo das ta est cum qua cod.tus est, voluntas libera, ct eam feeitia seruire peccato:horum vero cum iis isset voluntas seruat Diu, peccati liberata est per illum qui dixit. Si vos filius liberauerit tunc vere liberi eritis. Et accipiunt tantam per istam gratia libertatem, ut qua nuis quandiu hic uiuun pugnent contra concupiscemias peccatoru, eisq: non prati b. e. nulla surrepant , propter quae dicant quotidie,Dimitte nobis debita nostra : non tamen ultra serviant peccatoi . i. quod est ad mortem, de quo dicit Ioannes Apostolus, B Est peccatum ad morte, no pro illo dico ut roget quis
. a De quo peccato quonia no expressum est, Pollunt mul. ---. ta & diuersa sentiri: ego autem dico id esse pereatu mi fidem illi per dilectionem operatur deserere usque ad mortem. Huic peccato v ltra non seruiunt, non prima
conditione sicut ille liberi, sed per se dum Adam eci gratia liberati. S ista liberatione habentes liberum aribitrium quo serviant deo no quo capti uentur a diabo lo. Uberati enim a peccato, serui facti sunt iustitiae, in qua stabunt sque in fine donate sibi illo perseueratia, qui eos praesciuit S prcdestinauit, ct secundum propositum vocavit a iustificauit ae glorificavit : quonia illaquet his promuit .eti alti futura iam fecit eui promitten. i ii credidit Abraham,& deputatum est illi ad iustitiam. Dedit enim gloria deo plenissime credens, sent scruptum est quia quae promist, potes est & facere. ipse erigo illos bonos facit,ut bona faciant. Neque enim pro pterea eos promisit Abrahae, quia praesciuit a seipsis boanos futuros.Nam s ita est. non suum sed eoru est quod promisit. Non ait se Credidit Abraham sed iid est in . firmatus in fide, dans gloria deo & plenissime ere ita, quia quae promisit deus potens est S facere.No ait quae praesciuit potens est promittere aut, ius praedixit potes est ostendere: aut, quae promist, potens es praescire: sed .quae promtiit potes est ' facere. Ipse ergo eos facit pei seuerare in bono qui facit bonos. Qui aute eadunt
S pereunt in praedestinatorum numero non fuerunt.
sanuis ergo de omnibus regeneratis S pie viventia ius loqueretur Apostolus, dicens, Tu quis es qui iudi lices seruum alienum 3 suo domino stat aut cadit: conii lituo tamen respexit ad pi destinatos,& ait,Stabit aute. ct ne hoe sibi arrogarent Potens est enim deus inquit, saluere eum. Ipse itaque dat perseuerat iam, qui statu serotens est eos qui sunt, ut perseuerantissime stent,
ei restituere qui ceciderint. domo enim erisit elisos.
ut ergo non acciperet hoc donem dei, id est in bono Lyerseuerantiam primus homo, sed perseuerare vel non
derseuerare in ei ' relinqueretur arbitrio, tales vires h
bebat eius volutas, quae sine ullo fuerat instituta pece to S nihil illi ex seipsa concit piscemialiter resstcbat ut digne iam a bonitati ae bene viuedi facilitati, per seu randi comita eretur arbitrium, deo quidem praesciente quid esset facturus iniuste, praesciente tame non ad hoc
cogente, sed simul sciete quid de illo ipse taceret iuste. IN une vero posteaquam est illa magni peccati merito iamissa libertas, etiam maioribus donis adiuuanda re
mast infirmitas Placuit enim dio quo maxime huma- nae superbiam praesumptionis extingueret,ut non glo- ibisti irietur omnis caro coram ipso, id c si omnis homo. Vim de autem non glori tur caro coram ipta, nisi de meritis suis i quae quidem potuit habere, sed perdidit: & per quod habere potuit, per hoc perdidit, hoc est,per libraru arbitriit, propter quod no restat liberandis nisi gratia saluatoris. i lia ergo non gloriatur omnis caro emiure M. ram ipso. Non enim gloria inur iniusti, quia no habent unde: nec iusti, quia ex ipso habet unde nec hab t gli Lriam suam nisi ipsum .eui dicunt Gloria mea ct exaltas i d. caput meum. Ac per hoc ad omnem homine pertinet quod scriptum est. vi no glorietur omnis caro coram ipso. Ad iustos autem illud, mi gloriatur, in domino Clorietur. Hoc etiam Apostol aperiis, ii ne ostedit, qui cum dixisse ivt non glorietur omnis car coram ipso ine putarem lancti sine gloria se remansiste: mox audi-ldit, Ex ipso aute vos es is in lesu Christo, qui fictus est vobis sapienti, a deo ct iustitia a sanctificatio S red iptio ut quemadmodum scriptum est. si gloriatur,inli. r. in domino glorietur. Hine est quod in hoc loco miseriarum ubi tentatio est vita hi: mana super terram , viri ius I. b. r.
in infirmitate perficitum quae virtus, nisi ut qui glori tur,in domino glorietur Ac per hoc nec de ipsa perseuerantia boni voluit deus sanctos suos in viribus sui , . .
sed in ipso gloriari: qui eis non solum dat adiutorium Tquale primo homini dedit, sine quo non possint reis
uerare si velint: sed in eis etiam operatur &veile, ut quoniam no perseuerabui nisi S possint & velint,pe seuerandi eis possibilitas ct volutas diuinae pratiae largitate donetur. Tantum quippe spiritu sancto acciditur voluntas eoru ut ideo pol sint, quia se volunt: ideo se velint, quia deus operatur ut velint. nam si in tanta infirmitate vitae huius in qua tamen infirmitate propter elationem reprimendam perfici virtutem oportebat ipsis relinqueretur voluntas sua, ut in adiutorio de iisne ciso perseuerare non possent, manerent si vellent, nec deus in eis operaretur ut velli ni inter tot S tantas tentationes infirmitate sua voluntas ipsa succumberet,
ct ideo perseuerare non possent, quia deficientes in f
mitate nec vellent, aut non ita vellcni infirmitate vo-l luntatis , t possent.Subuentum est ergo infirmitati x olutatis humanae,ut diuina gratia indeclinabiliter S in separabiliter ageretur, ct ideo quavis infirma, no ta me deficeret,neque aduersia te aliqua vinceretur. ita factu est ut voluntas hominis inualida ct imbecilla, in bono ad sine paruo perseueraret per virtutem dei,cum S uoluntas erimi hominis fortis & sana, in bono amplioren operieuerauerit,habesvirtute liberi albi iiij quauis node suturo adiutorio dei, sine quo no posset perseuerare si vellet no tame tali quo in illo de optra rei vi vellet.Fortissimo quippe dimistat s rmist sacere qdvialetii firmis seruauit, ut ipso donate, iuictissime qd bonii est vellet, nec hoe deserere ivictissime nollet. Diccte ergo i
585쪽
LlZER UNUS abi A Christo. Rogaui pro te ne deficiat fides tua: intelliga mus ei dictum qui qdificatur super petra. Atque ita limmo dei non soluin quia misericordiam conlecutus est ut fidelis esset, verumetiam qui fides ipsa non defieit, c. m. qui gloriatur in domino glorietur. Hae de his to quor qui praedestinati sunt in regnum dei, quorum ita
certus est numerus, ut nec addatur eis quisquam, nec minuatur ex eis: non de his qui cum an nunciasset &locutus esset, multiplicati sunt super numerum. Ipsi autevocati dici possunt, no autem electi quia non secudum
propolitum vocati. Certu vero esse numerum electorum neque augedum neque minuendii, qua nuis& lo-
Matis. s. annes Baptista sis ni ficet, ubi dicit,Facite ergo dignum ictum poenitesiae, ct nolite dicere apud vosmetiosos, Patrem habemus Abraham:Potens est enim deus de laus idibus istis suscitare filios Abrahq:ut ostendat ite istos est, amputandos si non feeerint fructum, ut non desit
numerus 'ut promissus est Abrahae: tamen aperitus in Apocalypsi dicitur, Tene quod habes,ne alius accipiat coronam tuam si enim alius no est accepturus nisi ille perdiderit certus est numerus. Qugd aute etiam perseuerituris sanctis se ista dictitur, quas eos perseuerati B ros habeatur incertii: non aliter hoc audire debit qui- m M. bus expedit no alium sapere,sed timere. Quis enim ex multitudine fidelium quandiu in hae mortalitate vivi tur,in numero praedestinatoriam se esse praesumat. quia id occultat opus est in hoc loco ubi iteraueda est elatio, ut etiam per satanae angelu ne extollereriir, tantus
s.ceravim. colaphiraretur Apostol Hinc de Apostolis dieebatur. Si maseritis in me: dieete illo qui illos viis sciebat esse V . i. mansuros .Et per frophetam, Si volueritis & audieritis me: eum seiret ipse in quibus operaretur , velle. Et si milia multa dicuntur propter huius utilitatem secreti, ne serte quis extollatur,sed omnes etiam qui bene cum runt timeant dum occultum est quo perueniant. Pro
pter huius ergo utilitatem secreti ered dum est quo Em de filiis perditionis no accepto dono perseuerandiusque in finem, in fide quae per dilectione operatur incipere vivere, es aliquandiu fideliter ac iuste vivere S postea cadere, neque de hac vita priusquam hoc eis eontingat auferri. Quod si nemini contigisset, tandiu haberent homines istum saluberrimis timorem quo vitium elationis opprimitur,donte ad Christi gratia qua P pie viuitur peruenirent, deinceps iam securi nunquam se ab illo esse casuros. Quae pro metio in isto tentationum loco no expedit, bi tanta est infirmitas, ut supe bia possit generare securitas. Denique etiam hoc erit, sed tune, quod iam est in angelis, etiam in hominibus erit qua do ulla superbia esse non poterit. Numerus er
so sanctoria per dei gratiam dei regno praedestinatus,
donata tibi etiam usque in finem perseueratia, illuc in teger perducetur, Sillic integerrimus iam sile fine beatissimus seruabitur, adhaerente sibi misericordia siluatoris sui, siue cum conuertuntur,sue cum Iraeliantur,siue cum eoronantur. Na ct tune esse illis dei miseri eordiam nee: hariam sancta scriptura testatur, ubi sanctus Uisti: Dauid de domino deo suo dicit animae sua: Qui coronat te in miseratione & misericordia. Dicit etia lac bus Apostolus, iudicium sne misericordia illi dui non fecit misericordia . ubi ostendit etiam in illo iudicio in quo iusti coronatur,iniustiq; damnatur alios cum mi- ericordia, alios sine misericordia i ii dicandos Propter, Maee. r. quod etiam mater Maccabaeorum filio suo dicit ut in illa iniseratione eum intribus tuis te recipiam. Cum enim rexiustus sicuti istu est sederit in throno , non Tomus septimus. aduersabitur ante ni omne malum. Qisti gloriabitur Dcastum se habere cor, aut quis gloriabitur mundum se esse a peeeato Ac per hoe etia ibi dei misericordia noeessaria est, qua fiet beatus cui non imputauit domi
nus peccatum: sed tunc pro bonorum operum meritis
iusto iudicio etiam ipsa misericordia tribuetur. Cum enim dicitur, ludicium sine misericordia illi qui noli fecit misericordia: manifestatur in his in quibus inueniuntur bona opera misericordiae iudicium eum mis ricordia fieri ae per hoc etiam ipsam misericordia me ritis bonorum operum reddi. Non se est nune,quado non solum nullis bonis , sed etiam multis malis operiobiri praecedentibus, misericordia eius praeuenit hominem ut liberetur a malis &quae fecit, ct quae facturus erat, nis dei gratia regeneraretur, i & quae palsurus t . at, re
fuerat in aeternis, nisi erueretur a potestate tenebrars, tur.
ct transferretur in regnum filii charitatis dei .verunt men quia S ipsa vita aterna,quam certum est bonis operibus debitam reddi a tanto Apostolo gratia dei dicitur cum gratia non operibus reddatur sed gratis detur, sine ulla dubitatione confitedum est ideo gratiam vitam aeternam vocari, quia his meritis redditur, quae
gratia contulit homini . Recte quippe ipsa intelligitur, Equae gratia in Evangelio legitur, Gratiam pro gratia, id est pro his meritis quae contulit gratii. Hi vero qui
non pertinent ad hunc praedestinatorum numerum,
quos dei gratia sue nondum habentes ullum liberum
suae voluntatis arbitrium,sue cum arbitrio voluntatis,
ideo vero libero, quia per ipsam gratiam liberato perducit ad regnum: Hi ergo qui non pertinent ad isti imeertissimum S set licissimum numerum pro meritis iiisti sit me iudicantur aut enim iacent sub peccato, quod originaliter de generatione traxerunt, , eum illo haereditatio debito hine exeunt, quod non est regeneratione dimit sum: aut per liberum arbitrium alia insu er addiderunt. Arbitrium, inquam liberum, sed no lueratum liberum iustitiae peccati aute serusi, quo volouuntur per diuersas noxias cupiditates, alii magis, alii minus: sed omnes mali, ct pro ipsa diuerstate diuersis suppliciis iudieadi: aut gratiam dei suscipitant sed temporales sunt, nec perseuerant: deserunt & deseruntur. Dimissi enim sunt libero arbitrio, no accepto perseu rantiae dono iudicio dei iusto de occulto. Patiantur ergo hominisse corripi quado peccant, nec de ipsa cor- ereptione contra gratiam argumentetur, nee de gratia contra correptionem: quia & peccatis iusta poena debetur . S ad ipsam petinet iusta correptio quae medicinaliter adhibetur, etiam si salus aegrotantis inceria est: ut si is qui corripitur, ad praedestinatorum numerum pertinet,st ei correptio salubre medicamentii misi autenon pertinet sit ei correptio poenale tormentum. Sub isto ergo incerto ex charitate adhibe la est cuius exitus ignoratur:& pro illo eui adhibetur, orandu est ut sanetur. Cum autem homines per correptione in vi imiustitiae seu veniunt seu reueriuntur, quis operatur in
cordibus eorum salutem, nis ille qui quolibet plantate atque rigante,&quolibet in agris atque arbustulis mi erante dat incrementum deus, cui volenti saluum faueere, nullu hominum resistit arbitrium 3 Sie enim velle vel nolle in volitis aut nolentis est potestate, ut diuina voluntateur non impediat, nec superet potestatem De his enim qui faciunt quae non vult, facit ipse quae vult. Et quod scriptum est, quod vult omnes homines sal i. . i. uos seri, nec iamen omnes salui fiunt, multis quidem
modis intelligi potest, ex quibus in aliis opustulis no-
586쪽
tris aliquos eommentorauimus: sed hie unum dicam: ta dictum es . Omnes homines vult salvos fieri,ut in elligantur omnes praedestinati, quia omne genus h
minum in eis est, licut dictum est pharisaeis, Decimatis omne olus: ubi non est intelligenuum nisi omne quod
habebant. Ne penim omne olus ouod erat in toto te
rarum orbe decimabant. Secundum istum lorationis modum dictum est, Sicut & ego omnibus per omnia placco . Nunquid enim qui hoe dixit, plaeebat etia tam mullis perseeutoribus suis Sed placebat omni generi hominu quod Christi cogregabat Ecclesia, siue iam in tus positis,sive introducendis in eam. Non est itas dubitandum , voluntati dei qui in coelo & in terra omnia 'uxeunque voluit secit, de quieto illa quae futura sunt
fecit. humanas voluntates non posse rei stere, quo minus talat ipse quod vult. quadoquidem etiam de ipiis
hominum voluntatibus quod vult cum vult facit.Nisi tarte ut ex multis aliqua commemorem, quando deus voluit Saluti regnum dare,sie erat in potestate ista it rum sabdere se memorato viro, siue no subdere, quod utique in eorum erat rositum voluntate, ut etiam deo valerent rei istere mi tamen hoc non fecit nisi per ipsorum hominum volunt ales, ine dubio habens hum norum cordium quo placeret inclinadorum omnipotentissimam potestatem. Sic enim seriptum est Et dimisit Samuel populum , ct abiit unusquisque in locum suum:& Salii abiit in domu suam in Gabaa:& abierunt potentes quorum tetigit deus corda,eum Saule. Et filii pestilentes dixerunt Num saluabit nos hic Et inhon
rauerunt eum, S non obtulerunt ei munera. Nunquid
aliquis dictitrus est, non iturum fuisse eum Saul quen quam eorum quorum tetigit corda deus ut irem cum illo: aut isse aliquem pestilentium quorum ut hoc facerent corda non tetigit tem de David quein dominus in regnum succeisu prosperiore constituit, ita legitur. Et ambulabat Dauia proficiens, ct magnificabatur, de dominus erat cu illo. Hoc cum praemissum fusisset,pau,
lopost dicio est: Et spiritus domini induit Abisai priniacipem inter triginta, de dixit: Tui sumus David. Se te eum futuri fili lege Pax pax tibi,& pax adiutorii, tuis, quia auxiliat is est tibi deus. Nunquid ille posset adueri,
lari volum a fidei, dc non potius eius facere volutatem qui in eius corde operatus est per spiritum suum qito indutus est, vi hoc vellet dieeret &faceret tem paulo-
post ait eadem scriptura, omnes hi viri bellatores, dii
rigentes aciem corde pacifico venerunt in Hebron, vieonstituerent David super omnem lsrael. sua volunt a te utique isti constituerunt regem David. Quis non vi deat 3 quis hoc neget Non enim hoc no ex animo, aut no ex tana volutate fecerunt corde pacifico, Se tamen
hoe in eis egit qui in cordibus hominum quod voluerit operatur Propter quod praemisit scriptura Et ambulabat David proficiens. ct magnificabatur,& dominus omnipotens erat cum illo. Ac per hoc dominus omni potens qui erat eum illo, adduxit istos ut eum regem constituerent. Et quomodo adduxit Nunquid eori' ratibus vllis vinculis alligauit Intus egit,corda tenuit, corda mouit, eosque voluntatibus eorum, quas ipse in illis operatus est, traxit. Si ergo cum voluerit reges in terra deus eonstitia ere, magis habet in potestate voluimtates hominum, quam ipsi suas, quis alius facit visalubris sit correotio, de fiat in correpti corde corrinio, ut coelesti constituatur in regno, Corritiantur itaque a praepositis suis subditi fratres eorreptionibus de itate venientibus, pro culparum diuersitate diue
s vel minoiib' vel amplioribus: quia &ipsa quae dans Rnatio nominatur, quam fecit episcopale iudicium , quamna in Ecclesia nulla maior est, potest si des volueri . in correctionem saluberrimam cedere ais proscere. Neque enim scimus quid cotingat sequiti die: an ante finem vitae huius de aliquo desperandum est, aut contradiei deo potest ne recipiat S det ponit etiam, S a emto sacrineio spiritus contribulati cordisque eonm-ti. 1 reatu quan uis iustae damnationis absoluat damnatumque ipse non damnet Pastoralis tamen necessitas habet ne perplures serpant dira contagia, separare ab ouibus sanis ni orbidani ab illo cui nihil est impossibile ipsa fortat an separatione sanandam. Nescientes enim quis pertineat ad pr destinatorum numerum, quis non pertineat, se africi debemus charitatis asiectu, ut omnes velimus saluos fieri. Hoc quippe fit, eum singulos quosque ut occurrerint,cum quibus id agere valeam', ad hoc conamur addueere, ut iustificati ex fide pacem habeant ad deum, quam praedieabat etiam Apostolus, cum dicebat, Pro Christo ergo legatione fungimur. t .cem . qua deo exhortate per nos obsecramus ergo pro Christo reconciliari deo. Quid est enim ei reconeiliari niti Liacem ad illum habere,eropter quam param etiam ipse dominus Iesus Christus dixit discipulis, in quam Daemimcunque domum intraueritis, primum dicite, Pax huie domuit S si ibi metit filius paeis, requiescet super eum
pax vestra :s nautem , ad vos reuertetura Cum hane
euangeli Zant pacem, de quibus praedictum est, inam
speciosi pedes eorum qui annunciant pacem, qui a Iuravio.
nunciant bona: nobis quidem tune incipit esse quisque filius pacis cum obedierit & crediderit nuic Euagesio, ct ex fide iustificatus pacem ad deum habere coeperit: secundum autem praedestinationem dei iam filius paeis erat. Neque enim dictum est, Super quem requieta rit pax vestra, fiet filius pacis: sed ubi fuerit inquit, fi- luca io. lius pacis. requiescet super eum pax vestra. Iam ergo Se antequa illi annunciaretur haec pax,filius pacis ibi erat, sicut eum nouerat atque praescierat non e gelista, sed '
dominus. Ad nos ergo qui nescimus quisnam si filius
pacis,aut non sit pertinet nullum exceptum facere.nullumque discernere, sed velle omnes saluos fieri quibus praedicamus hanc pacem Neque enim metuendum est Mne perdamus eam, si ille cui praediramus, non est filius paeis ignorantibus nobis. Ad nos enim reuertetur, id est nobis proderit haee praedicatio non de illi. si autem super eu pax pr dicata requieuerit,&nobis. Si illi Quia ergo nos qui salvi fiatu i i sint nescientes, omnes quibus pridicamus hane pacem. saluos fieri velle deus iubet.S: ipse in nobis hoe operatur, diffundedo istam charitate in corda nostra per spiritu sanctu tui datus est nobis. Potest etia se intelligi quδd omnes mines deusvult salvos fieri, suonia nos facit velle uexit milit spiritu filii iiii N. .
sui et amante abba pater, id est, nos clamare iacientem
De ipso quippe spiritu,alio loco dicit. Accepimus spiri
tum adoptionis filiorum in quo clamamus abba pater. Nos ergo clamamus, sed ille clamare dictus est,qui ecficit ut clamemus. Si emo clamatem si ii itum recte di xit scriptura a quo efiscitur ut clamem' , recte etiam devolente deii,aquoetacitur ut velinius: ae per hoc quia ide eotii piedo nihil aliud debemus agere, nisi ut ab ista pace quq est ad diu no recedatur,aut ad eam qui receolserat ,reuertatur,nos agamus sine desperatione quod
simus. Si filius pacis est que corripim', requiescet super
eum pax nostra: sin autem,ad nos reuertetur. Qisnuis
itas etli dum quonanda fides subuertitu C
587쪽
. si indamemini stet, quoniam sciuit dominus qui si,nteius, non tamen ideo nos pigri ct negligentes esse debemus in corripiendis qui corripiendi liunt. Neque enim fimili a dictum est, Comina ni mores bonos colloquia mala: N, Peribit infirmus in tua scientia se ter, propter quem Christus moriuus est. Non argi Cap. VIEst h. s.
tum quarundam blasphemiarum prodigiosa mendacia , eaque ostendenda ct ingerenda multis publice priuatim ille circunferunt, aiterentes talia iri nostro esse sensit qualia diabolico indiculo continentur. Quae falso in nos ad excitandam inuidiam iactitarisa sedc sufficienter subscriptione unius probaremus anathematis, nisi malignitas eorum qui se prauari putam si de nobis bene sentiatur, ipsam subici i-ptionis nostrae breuitatena susperum esset habitura. unde ne huius queresae inueniretur occasio, necessarium conuenientque credidimus, ut siue ad calumniam im animos miti an los , sue ad eos quoruni auribus tale aliquid insonuit. instruendos quantum adiuuante domino fieri poterit, plene lucid ue pandamus, quid de periteriis definitionibus iudicem. Propositis ergo sngillatim sedecim aniculis, sub vii quoque eorum sensus nostri & fidei quam contra P lagianos ex Apostolicae sedis aut horitate defendi miis, verba ponemus, ut qui paululum sese ad haec leeen da dignati fiterint occupare, euidenter agno anti inpiarum prio aiumque opinionum nullum cordi s nostris inhaesi se vestigium : ct blasphemias quas perspexerint nostra profecione damnari, in ea- Erundis, reperioribus censeant debere puniri. Quod dominus noster Iesas Christus non pro Arri,
omnium hominum redemptione sit passus. Comtra vulnus originalis peccati, quo in Adam omnium hominum corrupta re mortificata est narii ra, ct vi de omnium concupiscentiarum morbus inoleuit, venam re potens re singulare remedium est mors
filii dei domini nostri letu Christi qui libera moriis debito.& solus absque peccato pro peccatoribus & debitoribus morimus est. Quo emo ad magnitudinem & potentiam precii, re quod ad unam pertinet cantan generis humani. singuis Christi re
mentemur contra ista prccepta salubremque terrorem dicentes: ct corrumpant bonos mores colloquia mala:
de pereat infirmus quid ad nos pertineti Firmum fui damentum dei stat, ct nemo perit nisi fluis perditi nis. Abiit ut ista garrientes, hecuros nos in hac negligentia esse debere credamus. verum est enim,quia iammo perit nisi filius perditionis: scd ait deus per Erechielem Prophetam, ille quidem in peccato suo in rietur, sanguinem vero eius de manu speculatoris ii miram. Proinde quantum ad nos pertinet, qui praedestinatos a non praedestinam discernere non vilemus, ct ob hoc omnes Caluos fieri velle debemus, omnibus ne pereant, vel ne alios perdant, adhibenda est a nobis medicinaliter ii uera correptio: dei est autem illis eam facere utilem, quos ipse prcscinit S pr destinauit conformes imaginis filii filiai enim aliqua lo timore non corripimus, ne aliquis inde pereat: cur non etiam timore corripimus, ne aliquis inde plus pereat Neque enim dilectionis viscera maiora gestamus quam beatus Apostolus,qui dicit, Corripite inquietos, consolamini pusillanimes, sistipite infirmos, patientes estote ad omnes, videte ne quis malum pro malo alicui re tadat . ubi intelligendum est tunc potius malum pro malo reddi, si corripiendus non corripiatur, sed praua disiimulatione ne ligatur. Dicit enim, Peccames coram omnibus compe,ut coeri timore habeant. Quod de his peccatis accipi edum est quae non latent ne contra domini sententiam putetur locutus ille enim dicit, Si Peccauerit in te frater tuus, corripe eum interte Scipium. veruntamen S ipse severitatem correptionisi demptio est totius mundi. Sed qui hoc seculum sne fimusque perducit,ut dicat. Si nee ecclesiam audieri sit de Christi, & sne regenerationis secramento pe ubi sicut ethnicus re publicanus. Et is magis dilexiti l transeunt, redemptionis alieni sunt. Cum itaque ter infirmos,quam ille qui pro omnibus est sectus ins l unam omnium naturam , omnium cauum a Q mus, ct pro omnibus ex ipse est infirmitate macifixus mino nostro in veritate iusteptam, redempti omnes recte dicantur , non tamen omnes captiuitate sunt eruti: redemptionis proprietas haud dubium penes illos est. de quibus princeps huius mundi milius est foras.& iam non vase diaboli sed membra sunt Christi. Cuius mors non impense est humano generi , ut ad redemptionem eius etiam qui regene- prandi non erant, pertinerent, sed ita ut quod per unicum exemplum gestum est pro uniuersis, per singulare secramentum celebraretur in singillis . Poculum quippe immortalitatis, quod confectum est de infirminitate nostra&virtute diuina, habet quidem in se ut omnibus prosit, sed si non bibitur, non proficit. Quod cras nolit omnes siluare etiam si omnes sel- Ante ouari velint. Cum veritas dicat, si vos cuni sitis mali, Aeliopi nostis bona data dare filiis vestris, quanto magis pater
vester coelestis dabit bona petentibus se QIonio loficii potest ut deus qui etiam illos siluat de quibus dici non potest quod luari velim nolit aliquos siluare qui etiam siluari velim, nisi aliquae causet existant De quibus quan uis sim nobis inco rascibiles, ita tamen
iudicat. de quo dici non potest aliter eum quicqtiam facere debuiise quam fecerit: remota tamen ergo hae discretione. suam diuina selemia intra secretum iusta tiae Hae continet, syncerisime credendum est atque profitedum, deum velle ut onmes homines salui fiant.
Qux cum ita sint, nec gratia prohibet correptionem, lnec correptio negat gratiam: oc ideo se est praecipiemda iustitia, ut a deo gratia qua id quod praeci titur fiat, fideli oratione poseatii CS hoc utrunque ita iactedum
est, ut neque iusta correptio negligatur omnia vero C hac cum charitate fiant, quoniam charitas nec facit r. Petrii. Peccatum,& cooperit multitudinem peccatorum.
Libit de correptione de gratia Finis.
culos aliquot falso ipsi impostos. i v i o A M Cluistianae ac fraternaei charitatis obliti. imantum existi A mationem nostram quoquo in i do student laedere, ut suam se eue i tere nocendi cupiditate non via
deant. Contexunt enim , ct quctibus possum sententiis comprehcndunt inerti sim Tomus septimus.
588쪽
G Siquidem Apostolus cuius istaei I sementia, sellicite praecipit quod in omnibus ecclesiis piis i me custoditur ut deo pro humibus hominil supplicetur. Ex quibus quδd multi percunt percutium est meritum:quod
multi saluatur saluantis est donum: ut enim reus clamnetur. inculpabilis est dei iustitia: ut autem reus iusti Arum 3 cetur ineis bilis dei gratia est. Quia deus maiorem partem generis humani ad hoc creet, et illam perdat in Resi diri aeternum. Omnium quidem hominum iacus cie cor est, sed nemo ab eo luco creatus est ut pereat : quia alia causi est nasciat,& alia pereundi Vt enim nascantur homines est beneficium: vi autem pereant,praua-RM'. . licatoris est vitium. l n Adam quippe,in quo omnium
hominum eraeformata est natura omnes peccauerunt
i eae,mque lentrita quam ille accepit, obstricti summericue ab eo , inculo etiamsi propitis peccatis careant,re soluuntur . nisi in sacramento mortis S resurrectionis
Christi per spiritum sanctum renascantur. Nimis ergo impius & indoctus est . qui vitium naturae non disce init ab aut bore naturae, a quo prorsus alienum est qui lquid in unoquoque damnandum est. Cleat enim veH sint homines, nec multiplicandis generationum si cecionibus opificium suum subtrahit:secundum con silium bonc voluntatis sitae reparaturus in multis cuia num. ipse fecit: puniturus in multis quod ipse no fecit. Sicut per inobedientiam unius hominis peccatores consti tuti sani multi, ita per unius hominis obedietiam iusti constituentur multi. Qilod maior pars generis humani ad hoe creetur a deo , ut non dei, sed diaboli sa-I est o. ciat voluntatem. Insanum & omnino contra rati nem est dicere, voluntatem dci fieri non ex voluntate
dei ct damnatorem diaboli eiusque iamulorum, velle ut diabolo seruiatur. Sed catholicis Pelagiani consequenter se obiicere existimant , qui Adae peccatum in omnes transiisse diffugium: quoniam si primam natiuitatem originalis culpa no obliget, non sunt obnoxiis diabolo pariturinec indiget erui de potestate tenebrarum,qui nunquam a suo aut bore discesserunt. Nos autem qui omnes in Adam pertiise Pfitemur, venit enim sic. o. filius nominis quaererere saluare quod perier annec di-l cimus ideo creari honainem quenquam, ut diaboli faciat voluntatem. & agnoscimus non redemptum di bolo esse captiuiim: pro aricatio enim hominum dii I politae a seculis creationis ordinem tui bare no potuit: ct merito creatura peccptrix poenalem suidem illius damnationem patitur, cui relicto vero deo sponte sel sedidit. Haec scilicet seruitus non institutio dei est Adiudicium, quo fraus deceptoris di aboli facta est decepto S male credulo homini poena peccati, de quo nemo eruitur nisi per mediatorem dei ct hominum, b minem lesum Christum cuius gratuita gratia &mul toru malis meritis non tribuitur, & nullori, bonis m
artias. ritis praeuenitur . . Quod peccatoria nostroru aut horsidius Squod malam voluntatem faciat hominum,pla et substantiam qua naturali motu non positi no Acidio. peccare. Huius quoque obiectionis vanitas de illa procedit seliola in qua natura humana immunis a re eato Adae & illisa defindituri ut quia omnes homines
praeuaricationis reos re damnationis obnoxios nasci, perii uisitque nisi in Christo renastatur asserimus. t i dem videamur aut horem dicere culpae, 'uem profit mur esse conditorem naturat Quod nos a sensu nostro Penitiis abdicamus, qui deum iustum. bonum, sic humanae sel stamiae ct interioriam exteriorumque stui situm nouimus creatorem, ut prori se ab illo sit qui
quid pertinet ad natura:& prorsus ab illo non sit qui si
quid est contra naturam. Peccatum autem contrari turam est de quo mors de omnia qiuae sunt mortis inibuntur. ibus malis tune se homo induit, quando illa fide obedientiaque triuatum,in suas promissiones di bolus a lege dei traduxit, omnias sibi posset iratis eius germina per conditionem deprauatae stirpis extinxit. Vnde si qua in Christo nova cieatura est libera diabolo,& subiiciatur deo reformata a deformitate sua ad imaginem eius qui creauit iram. od nisi fiat, remanet in illo in quo omnes moriuntur, non habens sortem in eo in quo omnes vivificantur. Non ergo cum
iusti ita peccati author deus est, sed naturae creat quacum potestatem habuerit non delinquendi sponte de liquit , & deceptori suo propria voluntate se iubdidit.
Nec naturali sed captiuo motu veriatur in vitio, donec moriatur peccato. de vivat deo. Quod sine gratia dei facere non potest. quia libertatem quam perdidit, nisi Christo liberante non capit. Non est enim aliud n men sub coelo datum hominibus, in quo oporteat sa
uos fieti. Quod deus in hominibus tale plasmet arbitrium quale est daemonum, quod proprio motu Lnihil aliud possit vel vel innium m. Totus quiadem mundus, sicut ait Apostolus Ioannes, in maligno positurist S multorum hominu talis est maliti qualis ct daemonum qualibus dicebat loannes Progenies viperarum , quomodo potestis bona loqui cum stis ma- Asait s. ii &,vos de diabolo patre estis,d: concupiscentias p tris vestii facere vultis. Sed hoe inter malos hominesct d mones distat quod hominibus etiam valde malis
saperest. si deus misereatur reconciliatio: damonibus i . nulla Ieritata est conueriti Sicut ergo praeuaricatoriubus angelis non indidit deus illam, in qua in veritate non steterunt voluntatem:ita nec hominibus hunc anfectum quo diabolum imitarentur, instriti t. Menda-cium enim de proprio loquitur,&libera mendacio non erit, nisi eum veritas liberauerit. Qiuia haec sit AtDI Dvoluntas dei, ut magna pars Christianoriam silua esset nec velit nee posit. Si de his hoc dicitur qui pieta tem Christianae conuersationis , fidei deserentes, in
profanos errore aut in damnabiles inores iraeuochi
liter transierum non dubium est quod talem volunt
tem hab es salvi esse nolum:& quamdiu salvi esse no lunt, salvi esse non possunt. Sed nullo modo creden. M
dum est huiusmodi homines in hanc desperationein ex dei voluntate cecidisse cum potius dominus allevet lomnes qui corruunt, ct erigat omnes elisos. Nemo e ni in nisi illius gratia eligi in emo nisi illius gratia sta bilitur.Dei et D cst voluntas ut in bona voluntate maneat, qui & priuspiam deieratur, neminem deserit,&multos desertores ad se conuertit. Quod nolit deui ut omnes catholici in fide catholica perseuerent sea velit ut magna pars exinde apostat et . Non est dis Ire Fra,
similis impietas huius blasphemiae a praecedenti sens. lientia. Quod ergo ad illam his etiam ad istant quae in lnullo est uiuersa responsum sit. Quod velit deus ut magna pars sanctorum i onctitatis proposito niat. lNee huius definitionis insinia aliud sinnat quana ge- lmina praecedens obiectio praetendebat. Vnae minui dum est obiicientem tertio repetisse quod semel dixisse se secerat Sed ut res est,numerum criminationis at gere voluit, quia sensum variare non potuit. Quod j adulteria a corruptela virginum secrarum ideo cor tingant, quia illas deus ad hoc praedestinauit, ut caderent. Detestanda ct abominata opinio ei quae dram
589쪽
A cuius ammatae voluntatis aut malae actionis credit authorem, ius presestinatio nunquam extra bonit Psilo . tem . nunquam extra iustitiam est. Universae enim viae domini misericordia re veritas. Adulteria enim matronarum S corruptelas virginum non instrueren
uit Encta diuinitas sed damnaretnec disponere sed punire. Quae mala homines cum admittunt, sitis conci
piscentiis & cupiditatibus sensi int, quas ab illa prima
voluntaric prauaricationis labe traxerunt Cum autem declinant a malo ct faciunt bonum, a domino gressus hominis diriguntur, ut viam eius velit. Propter quod . r. s. dicit Apostolus Oramus autem ad dominum, ut nihil mali faciatis, no ut nos probati appareamus, sed vivos quod bonum est faciatis. Non ergo ciuis methim, nec malignitatem iniquotum, neque cupiditates peccantium erat destinatio dei aut excitauit, aut suasit, aut in pullused plane praedestinauit iudicium filum,quo unicuique retributurus est prout gesiit, siue bonum sue maliam. Mod iudicium futurem no re et, si homines dei voliuntate peccarent Erit autem iudicium manis stissime:&omnis homo quem discretio diuinae ten-B tentiae in sinistra constituerit pane, damnabitur, quod
Amtim non det,sia suam executus eu voluntatem. Qirta
quando patres incestant filias, de matres filii vel urdo serui dominos occidunt, ideo fiat, quia deus praed stinauit ut ita fieret. Si diabolo obiiceretur, quod talium tacinorum ipse author, ipse esset inuentor puto
quod aliqua ratione hae se posset exonerare inuicii &talium si Herum patratorem de ipsorum volutate vinceret: ia eis delectatus sit furore peccantium,prob rei tamen se non intialisse vim criminum. Qua ergo
inspientia, quave dementia definitur ad dei rei, n- dum esse consilium, quod mediabolo in toto ascribi potest: qui in peccantim Ragitiis illecebrarum adiutor, non voluntatum credendus est esse generator Nilus ergo talium negotiorum deus praedestinauit ut fisret, nec illam animam turpiter nequiterque victuram ad hoc ut taliter viveret, praeparauit, sed talem futuram
non ignorauit, & de tali se iuste iudicaturaim esse praestiuit. Atque ita ad praedestinationem eius nihil amplius restari potest, nisi quod aut ad debitam iustitiae C retributionem, aut ad indebitam pertinet gratia utri nitim talem. Quod dei praedestinatione de mi is dei emeiantur filii diaboli ct de templo spiritus sincti templa daemonu,de membris Christi membra meretricis. Harelestinatio dei etsi apud nos qui clam in pntiet
iis vitae periculis versamur incerta est, apud illumi
men qui fecit quae ium' sint incommutabilis permanet , nec quae illum in bcaecat, nec quae aeuificauit Rom.im destim it,nec quae plantauit euellit. Sine enim poeniten Tima. tia sent dona & vocatio dei: Et firmum fiana et
dei stat habens signaculum hoc Coenouit dominus qui sim eius. Nullo ersio modo praedestinatio dei fi eit ut aliqui ex filiis dei sint filii diaboli , aut ex templo spirinis sancti templa fiant daemonum aut ex memoris Christi membra meretricis : sed potius praedestinationcit, ut ex filiis diaboli fiant filii hi, & ex templo domonum templum spiritus sanctit c ex membris meretricis membra fiant Christi: iuia ipse alligat fortem, St. vasa eius rapit, eruens ea de poteitate tenebrarum, &LIOD. M transferens de contumelia in gloriam. Hi aute de quibus dicitur Ex nobis exierunt, sed non fuerunt ex nobis: si enim fuissent ex nobis, mansissent utique nobis
cumrvoluntate eximam,voluntate ceciderunt. Et quia
pnc sciti sunt castri,non sint praedestinati: essent autem praedestinati si essent reue suri,d: sanctitate ac veritate Dinanseri ac per hoc praedestinatio dei multis est causistandi nemini causa labendi. Quia omnes fideles illi ct sancti qui ad demam mortem p destinati sint. iii ad vomitum situm relabuntur,virio quidem suo iacete videntur. sed ipsius vitii causa est diuina praed
stinatio, duae illis latenter sibtrahit bonas voluntates Idem spiratus blasphemiarum perseuerat,' a pr c dentibus mendaeiis Libsequens impietas non recedit
Quam prorsus vera ratio reprobati ct incunctatu sana
doctrina condemnat: quia omnibus quidem a fide ad infidelitatem a sanitate ad turpitudine relapsis, & ante fine viti nulla emundatione purgatis nihil aliud quam
aeterna mors debetur. Sed nefas est deo ascribere ea fas talium ruinarum: qui etsi ex aeterna scientia praec
gnitum habet quid uniuscuiusque meritis retribui ut uisit nemini tamen per hoe quoa falli no potest, aut ii celsitatem aut voluntatem intulit delinque A. Si ergoa hastitia & pietate quis deficit filo in Pr ceps fertur a bitrio, fila concupiscentia trahitur, sua tertiatione d
cipitur. Nihil ibi pater,nihil filius nihil lpiritus sanctus.
Nec in tali negocio quicquam diuinc voluntatis intera Eueniticuius ope stimus multos ne laberentur retentos,
nullos autem ut laberentur impulsos. Qibod pus ritat, illa magna Christianorum catholicorum fidelium at uesanctorum, quae ad ruinam ac pergitionem pro estinata est, etia si petat a deo sensitatis perseueram tiam,non impetrabit,eo quia mutari non potest diuina praedestinatio, quae illos praeordinauit, praeoptauiupraeaptauit,ut caderent. Ad praeuaricationem legis. Resivi ad nessectum religioni ad corruptelam disciplinae,ad desertionem fidei ad perpetrationem qualiscunq; pe cati nulla est omnino praedestinatio dei, nec fieri potest ut per quem a talibus malis surgitur, per eum in ta lia decidatur. Si ergo in sanctitate vivitur, si in virtute proficitur, si in bonis studiis permanetur manifestum lest munus dei, sine quo nullius boni operis mactus a quiritur. Si autem ab his receditur,ct ad vitia ars rec- cata transitur, nihil ibi deus in alc tentationis immictit, ict recessiunam non deserit ante uideserat,& facit plerunque ne deserat,aut etiam si uiseesserit ut redeat. Cur autem illum retineat, illum non retineat, nec pocibile Fest comprehendere, nee siritum inuestigare, cum stire si Sciat.&ab illo e quod statur, re non esse ab illo
quod ruitur. Q omnes illi fideles & sancti qui
ad aeternam mortem prirdestinati sim, postquam ceciderunt sic ab eo dis antur ne posint vel velint peri renitentiam liberari. Non veraciter, nec sapienter hoe dieitur. Qui enim a fide & sanctitate exciderunt. sicut volutate prolapsi sunt,ita voluntate non sat ni, ct dominatum concussitentiarum quibus siccubuerunt, spote patiuntur. Si qui autem caetiuitatem saaniment, ct iudicantes semetipsos, ad misericordiam omini mutato corde confugiunt non sine spiritu di uinae vi stationis hoc ficiunt. Haec enim est mutatio dexterae excelsi, qui innumeris lapsis dat poenitentiam,
ut resipiscant 1 laqueis diaboli, a quo captiui detine-
bantur ad ipsius voluntatem. Nemini alitem deus eo
rectionis adimit viam, nee quenquam boni tossibilitate dispoliat, quia qui se a deo aueitit, ipse & velle quod bonum est, ct posse sibi sustulit Non est ergo e sequens, sicut putant tui talia obiiciunt ut deus quibus lpoenitentiam non dederit , respiscentiam abstulerit.&quos non leuauerit, siserit: cum aliud sit insontem in
crimen egisse quod alienum est a deo: aliud est crinitia l
590쪽
s G nota veniam non dedisse, quod de reccat est me Arela ita rim. Quod ma a pari illa fidelium at pie sancto
nam. quae aeternam morietia praedestinata est, quan- Mat A. do dicit in oratione dominica Eiat voluntas tua: nihil laliud agit quam cora se petit: id est ut cadant & niant, lquia voluntas dei est ut morte aeterna peream. Non L .F. o. hoc veritas dicit quod haec voluntas dei sit, ut fideles&i sancti a fide atque innocentia rarant S pereant in a te i m c. num. Sed veritas dicit, Haec est voluntas euas qui militime patris , ut omne quod dedit mihi, non pydam exti eo quicquam, sed resus item illud in nouisii modici Quod eio pater filio dedit illius omnino non perdit Ioan.c.'dit. idem enim dicit, Omne quod dat mihi pater, adl me veniet, ct non eliciam toras. od si per generali tatem vocationis S per abundantiam bonitalis dei ctiam no perseueraturi perseueraturis admixti fiant, hi cum a pietate defici ut, non ex dei opere, sed ex sua vo- luntate deficiunt, nec impelluntur ut cadant. nec eiiciuntiir ut deseram: sura tamen Q iecessuri ab eo qui salsi non potest, i csciuntur. Quandiu itaque in ora- M.ti . . tione dominica dicunt, Fiat volutas tu amon hoc con-H ira se petunt, quod deus nulla ratione ficturiis est, ut cadant S ruant. Hacent in irasorum nequitia ipsoruml est consummata libertas: Sed plane illud contra se pel iunt quod diuinae volum alis Hali dubium non est, ut stilicet cum venerit filius hominis in maiestate sua, ct siderit super thronum 'riae suae, congrcs enaur amel eum omnes gentes, ut separet eos ab inuitam, alios ad dexteram, alios statuens ad sinistram. Et audient eumi dextri ditatem, Venite benedicti patris mei, eossideiel regnum paratum vobis a constitui ione mundi audieti ae linistri: Diseedile a me mal dicti in ignem aeternu, quem praeearauit pater meus diabolo , angelis eius. igitur qui facturi non sunt voluntatem dci ct 'iunt xl fiat voluntas dei, in eo quod voluntate dei iaciendum est audiuntur, ut imitatores diaboli cum diabolo iudicemur. Qui enim spreuerunt voluntatem deii uitantem, voluntatem dei sentiem vindicantem.
RELII AUGUSTINI HIP- ponensis Episcopi, in libros Hyp
gnosticon contra Pelagianos& Coelestianos prologus .
Duersilii fidei catholicae dum contra regulam veritatis diabolicis armis pugnare nituntur nos talicitudine respondendi l faciunt cautiores:se vero
accipiunt, antequam nostrormn v leam aliquem vulnerare. Cum enim
caeci euacuare thesiuros fidei concertant, spe fidei vacuati . faciunt plenitudinem fidei Ecclesiae opitulante dei gratia gloriari :&dum in hypocris vigilant nocituri: de quibus propterea di incise puto per Pridi
Pretur. . phetam in blatus est stamnus ab oculis eorum, no enim domitant nisi male fecerint: nos quodammodo exciatam dormientes, ut arrepto es reo veritatis, i statii alta,r
eorum corde retarie vigilemiis ruangelica tuba n X stris auribus in nante: vitilate , orate 'e intretis iae Marci tentationem. Confidunt ergo haeretici catholicam fi dem impugnante in virtute sua id est in audacia cor dis sui gratia de blati & in abundantia diuitiarum sit rum,in operibus sellicet votismatis suae gloriantes deddeus disii pauit olla hominum sibi placentium: coii, fusi sunt, quia dominus i reuit eos. C damus S nos, res stentes eis in gratia domini, quae est j oria nostra. redimens nos a circundantibus nos. re intellcctum dans nobis, ct instruens nos invia hac quam in id mur, confirmando super nos oculos suos. quia in deo silutare nostrum S cloria nostra, deus auxit nostri de spes nostra in dco est. Sed iam de quibus vel contriquos ista praedixerim oportet consequenti narrare ser mone, atque eorum peruersis dogmatibus inquamurianos sua gratia dominus dignatus fuerit instimere, ros is 'ndere. Igitur contra Pelagianos re Coelestianos lucrii reticos quos dominus tales futuros suo vitio,antestitutionem mundi praestiuit & exortos in mundo tu dicio iusto damnauit, sermo nobis est respodiai. Isto ostendi bat Apostolus Petrus inrpistola sua secundat. iuturos, dicens: Fuerunt vero S pseudopropheta: in id rara populo, sicut S in vobis erunt magistri mendaces, qui introducent sectas perditionis, S eum qui emit eos deum negat, superducentes sibi celerem perditionem Et multi sequemur eorum luxurias, per quos via veri tatis blasphemabitur. ct in aliaritia fictis verbiis de vol bis negotiabuntur : ibus iudicium iam olim notit cessat, ct perditio eorum non dormitat. igitur de marignitudinet gratiae dei confidens liis respondendum stat . tanquant hypognorion abbreuiatum hunc facere bellum curaui. Q rem si quis legere voluerit, non ver borum mediocritatem contempletur , sed fidei rati nem: ct si placet. ad deum qui docet hominc in selen tiam, gratias reserat. Si qua vero sint in quibus nolen tes errauimus, si tamen aliqua sim corrigenda, iniuitu charitatis deo iudice corrigat, sed is cui sensus est ca tholicus corrigendi. Si autem nillil seiens uel inuidio sus fuerit vitiare quae sana sunt non et sumat quia me cum stabit ante tribunal Christi, rationem redditurus quisquis ille fuerit. Huiusmodi ergo dogmatis ista cae M nefanda blasphemia. Adam inquiunt,sue peccasset i sue non peccasset moriturum fuisse. Tamen D lxicatum eius neminem, nisi talum nocuit ipsum. Vis il posse hominem per liberum arbiti tum tanquam per se et sibi sifficientem implere quod velit: vel etiam meritis operum adeo gratiam unicum dari. Libidinem snaturale esse bonum: nec ina se quod pudeat. Et paruulos baptiuatorum filios non trali ere in e peccatum, neque pcrituros a vita aeterna, s sne sacramento baptismi ex hac vita migrauerint. O ma tum dogma quod pacis inimicus inuenit. O dogma per quod scinditur matris unitas ecclesiae t regentiatis taeas, rh Odo in quod sub nomine Christi eueitcre Si tare nititur Christi fundamenta. O dogma cui fanda sunt nomina mille, mille nocendi aries. Armat contra legem sumit ex lege: impia at Euangelium in Evangelio pugnans S in sui perniciem de veris meim dacia fingens, prouocat ad mendacia, fingens yrou cat ad mendacium veritatem. Sed haec sunt sibi pona, qua inordinate proserens putat esse victoriam: tineis quod scriptum est impleatur: Per quae enim quis an peccat per haec S torquetur.