장음표시 사용
271쪽
dit Lilara V. Aproprie: en limob. rum autem inpotentia illud dicitur, quod in ratione actualiquam habet,aut quae in eo ali ignari potest, semper quidem enlinitiumsedes simul cum potentia ad aliud sine termino. Cujusmodi ratio infiniti iis convcniticbuc, quae semper telaete aut minui possunt vel si lubet,in quibus fieri potest processus in infinitum siue termino.Ut quando ajebamus , continuum est.
divisibile in inlinitum vocatur autem infinitum durinaxat sc-cundum quid,&sIncategorematicum , quia de se est tantum quid finitum,nec nabet rationem infiniti, nisi quatenus semper est in potentia ad aliud;unde appellari tale infinitum in potentia, de hoc autem infinito non procedit praesens quis io sed de infinito in actusnon quidem in ratione isseptiali, eum evidens sit,omne creaturn hoc ipso quod tale esse finitae, taxatae essentiae siessentialis perfectionis, sed de inlicito in actu in aliqua ratione accid ntali Uud c quaesiti sensus est iste, an scilicet sicut repugnat ens,sive cortus mobile, sicut, aliud omne genus entis creati esse actu infinitum secundum essentiam,ex eo fetistet quod importat potentistitatem&actum, qua quidem duo, cum finitario utpote quae se mutuo negant , non possunt consequenter facere sicomponere nisi finitum quid ita simili et repugnat quod in Eoitum sit in aliqua ratione accidentali puta, magnitudine,multitudine, intensione. Premittendum 1 pro declaratione princi iorum , ad quae nclusionis veritas reduci debet,quod haec tria sunt apud omnes receptissima,subindeque vim habitura principii puta quod non potest ex iisdem intrinsecisprovenire inclinatio ad aliquid, ct impedimentum ad iduuriiuod non potesti pars aqualis esse suo i,ii;quod intensa qualitas est virtus creata tibctantia. Psimo quidem non potcst ex iisdem intrinsecis provenire inclinatio ad aliquid, impedimeatum ad illud, tum quia oppositorum, ut
dicitur communiter,opposita est ratio tum quia inclinatio natu laetisse non potest ad impossibile cac proinde cum illii sit naturae impossibile, ad quod ex pto pilis intrinsecis impedi-
meditum habet , consequenter fit, non posse naturam ad illud inclinate ab intrinseco , hoc ipso quod ab intrinseco oritur impedimentum ad illudi sicque fieri non potest , quod cx iisdem initius ecis proveniat inclinario ad aliquidi impedimentum ad illud. Quantum vero ad secundum puta quod non potest pars
aequalis esse suo toti, patet evidenter ex illo communi diciona. turali lumis enoto m ne totum cI maius uaparteri quod quidem ex eo dicitur naturali lumine notum, quia ex ipso naturali lumine manifestum est , partem componere totum cum addi.
272쪽
ilode compartis , subindeque de esse totum majus sua partes cum supra praeter partem quam includit, aliam etiam addati includat compartem , quae tamen in parte non includiatur.Denique quod intensa qualitas sit virtus creatae substantiae , quod est tertium praemissima irincipium , ex eo sim iis liter paret,quod intensa qualitas ioc ipso quod talis,est susciariens magis minus ut per se patet , subindeque, clitet,
sectibilis, Lesse .potest imperiecta virtus:jam sic est, quod imperfecta aut perfectibilis virtus non nisi creata substantiae oates competere: ergo intensa qualitas non nisi creatae substaotiae esse potest virtus His autem tribus praemissis tanquam certis&apud omnes indubitatis principiis , jam proreta Eliti rea solutione, conclusionis ad eadem princ ia reductioue sit Co Netuus lora implicat dari in rerut matura in itura in actu sive in magnitudine sue in multitudine , sive in inatensiane. . i, in prima pars ex primo praemisso pritui pio , non to ut sis iisdem intrinsecis provenire utimatio ad aliquid , Si effimentum ad illud ergo dari non potest interum nauturarios nitum in xctu secundum magnirudinem,Pi atur eoo a Ieruentia, si esset in rerum natura corpus aliquod infinita magnitudinis,ex iisdem intrinsecis proveniret in eo inclinatio adocalem motum, Limpedinientum ad illum' ergo hoc ipso quod non potest ex iisdem intrinsecis provenire inclinatio ad aliquid impedimentum ad illud,nec dari potest in telum tuta infinitum in actu secundum magnitudinem Conse en iaest evidens, Priibetur antecedens princi tu in intrinsecum localium olus in corpore,non est aliud ,quam ipsus quantitas: sed dato in rerutae natura corpore aliquo infinitae magnitudinis, effetipissius quantitas impedimentum ad localem motum e ergo inabeo dena intrinseco ex quo proveniret inclinatiori provenitet, impedirnentum. Major est evidens idem enim est principium intrinsecum localis motus,&extensionis localis, quod quidem non aliud eli quam quantitas. Probatur minor, omnis localis motus vel est rectus vel circulatis sed dato corpore infinitae magnitudinis,impediret quantitas,ne moveri posse tuto tu, tecto, circularii ergo esset ipsius quantitatis impediment una ad
localem motum .esita, . quoad primam partem conceditur 6ve quoad motum rectum cinfinita namque quantitas faceret, quod corpus omnem prorsus occuparet locum, submdeque dei inpediret, ne posset partem loci de novora quirere pallem
deserere,in quo consistit motus rectus. Probatur uritur Minymi quoad
273쪽
1go i Liber VI a proprist .enetis meb. quoad se cuidam patiems et aliquid moveatur circulariter,
debet una illius pars traulae ad locum alteri is sed in corpore infinitae in agnitudin f,impediret tunc quantitas , ne una illius pars transiret ad locum alterius Verges eis: tunc quantitas impediminium ad motum circidatem. Probatur Asinor, inlinita distantia non es per motum pertransibilis sed in corpore id finitae quant talis seu magnitudinis, faceret quantitas quod ititer quamlibet determinatam partem esset infinita distantia;cum quanto aliquae hae et amplius protrahuntur a centro, tanr amplius inter se distentri saceret tunc quantit silla infinita quod quaelibet linea talis corpo iis in infinitum protraheretur a centro , cum faceret quod quaelibet esset secundum longitudinem actu infinita et ergo in corpore infinitae magnitudinis impediret quantitas , ne una illius pars transire posset ad locum alterius ergo in colpore infinitae magnitudinis , impediret ejus quantitas in motum
D ctunt cirria larem et ergo in corpore qfinitae magnitudinis esset ejus quati ita impedimentum ad localem motum; ergo dato in rerum natilia corpore aliquo infinitae magnitudinis; ab eodem priaci pio intrinseco proveniret. inclinatio ad localem motum, Limpedimentum ad illum ergo hoc
ipso quod non potest ex iisdem intrinsecis provenire inclinatio ad aliquid , impedimentum ad illud o quod est primum praemissum principium nec etiam dari potes in rerum natura corpus aliquod infiditum in actu secundum magnis
Probatur secunda pars conclusonis ex secundo praemissio principso non potes pars aliqua aqualis essests toti: ergo nec dari
potest in sinitum in actu secundum in ultitudinem. Ibolatur conis sequentia, ut in telum natura infinito in actu se eundum multitudinem, laret ut tunc pars quae foret aequaliscum suo toto:
ergo hoc ipso quod dari non potest pars,quae sit aequalis suo toti, nec etiam dari potest infinitum in actu secundum mutatitulinem. Pr tu antecedens: extensio infinita versus unam tantulis partem se habet ad extensionem infinitam ad omnem partem,sicut pars ad totum sed admist infinito ac u secundum multitudinem aequivaleret extenso infinita versitis unam p.rtem extensioni infinitae versu omnem partem et ergo tali uti millo infinito pars foret qualis toti.Major per se patet.Probatur Minor, ideo non aequivalet extensio infinita ersus unam partem ttensioni infinitae ad omnem attem ,
274쪽
tum. secundum longitudinem' sed admissio infinito in actu
secundum multitudinem possent extensa insin te, versus unam partem omne etiam replere spatium possibile Gergo posset extensio infinita versus unam parici aequivalere ius nitae extensoni versus omnem partem. Iaior conceditur. Probatur minor, supponendo,quod disinitum illiud in alius ec dum multitudinem esset dispositum ad instar linea pro-ttatae in infinitum secundum longitudinem riuo supposito argumento sic a multitudo haec infinita ita disposita esset tantum innnite extensa versus unam partem sed multitudo haec infinita ita disposita posset omne replere spatium pocsibile mergo admisso infidit in acti secundum innit tu inem possent infinite extensa versus unam tantum pati m
omne etiam replere spatium possibile. Probatur Atans , si
multitudo infinite extensa verius unam partem cc ti volveretur in cumulum,non posset non replere omne spatium possabilis Nuta. cum tanto majus repleatur spatium ei sius omne a par tem , quanto plura convo untur in cumulum , inoinde Scin finitum spatium replere debeat versus omnem patiem,
hoc ipse quod infinita convolvuntur in curi ulum i d no, et . Pugnat, quod praefata multitudo infinita ita d sposita in longum convolvatur in cum ut uim , ut per se patet et Argo&pos sit multitud haec infinita ita disposae in longum omne replere spatiem possibile,serii versus ornocmpinem: ergo admiscso infinito in actu secunduri, rnultitudinem philent extensa infinite versus unam 'mem omne etiam repleu patiunt posias bile: ergqadmisso infinito in actus cu'dum multitudinem aequivaleret extensio inficit versus unam patrem exta sioni infinita versus omnem partem ergo admisso infinitori actu secundum inultitudinem pars foret aeqv lis suo toti ergo hoc
ipso quod non potest pars aliqua aequalis esse suo toti quod est secundum praemissum principium, nec etiam dari potest
infinitum in actu secundum multitudinem Probatur tertia pars conclusionis ex tertio praemisso principio, intensa qualitas est virtus creatasubstantia: ergo sari non potest infinitum in actur secundum interisionem. Probatur
Consequentia dari non potest virtus substantia creata infinite intensa et ergo hoc ipso quod intensa qualitus est vitius exeatae substantiae, dari non poto i qualitas finite intensa,seu infinitum in actu quoad intensionem Conseque tia est vi- . .ens, Probatur Anteceae stati tu, ef ile intenta est etiam so si vite activa sed dari non potest virtus substantiae creatae in.
275쪽
scite activarergo nec dari potest infinite intensa Isai rist etividens, Probatur minor , non est major activitas in virtute, quam sit actualitas in entet,cujus est virtus sed actuali a crea eae substantiae esse non potest infiniis , ergo nec virtus creatae iubstantiae esse potest infinit ei activa Minor lupponitur certai, actualitas namque ius nil debet in se praecontinere eminentialiter omne ens, cum non sit actualitas potentia luat admixta, quae tamen praecontinentia competere nequit crqatae substantiae, utpote quae limitata est ad certum genus . disterentiam. Probatur Maior,unumquodque agit , in quantum est in actu: ergo quantum habet unumquodque de ec quo est in actu,ran. turis etiam habet de eo,quo agit , sed est unumquodque in acta persus .ctualitatem,&egri per actualitatem suae virtutis ergo tanta bon major est activitas in virtute i uuam est actualitas inente cuius est virtus: ergo dari non potest virtus substantiae creatae infinite activa,cum dari non possit substantia crea.
Obiicies primo, non pol si in sinina in uictu esse a Deo eo gnostibile, non esse a Dco producibileti sed inlinituro in acturum e cognoscitur a Deo olgo potest a Deo produci. Maior est: br certa;non enim est impollibile apud Deum omnesverbum un-s d, is h. e. d. sub vetbo quidque id cadit sub cognitione , quae , ., quidem per Verburi e Nimi ut ut notat Divus I nomas,consedi nidisi uente uter sit,quod id omne sit a Deo producibile, quod est albus ob Deo cognoscibile. Pr iitur minor, muta ognoscere quidquid PSq- es sin insinuo in potentia est cognoscere infinuum iactu sed Deus in ornoicit simul quidquid est in infinito in potentia meri reo cognoscit Deus infinitum in actu Minor est certissima: cognitio eoim quae fili augetur successive est cognitio imperfecta , ac proinde non potest Deo convenire. Probaturum Maior hoc ipsi quod simul Froducere quidquid est , ipfini-
to in potentia, si procucere in sinitum in acturi ita, simul cognoscere quidquid est in infinito in potentia est cognoste ire inlinit uiam uetu:sed simul producere quidquid est in infiniat in Potentia est producere inlinitumia et , ut concedi.
276쪽
Su r. III utrua rao sitatur: et go de simul cosnoscere quidquid est in infinito in potentia est cognoscete infinitum in actu . Respondeo negando minorem , quod scilicet infinitum in actu sit vel a Deo vel a quovis alio cognoscibile vera scilicet eo itione, arcnim notat D. Thomas exponendo verbes illa Evangelisti non .st imposibile apud Deum omne verbum, quod implicat contradictionem cadere non potest sub cognorioae. cum erificari non possint contradictoriari, verum sit pluim cognitionis objectum:jam sic est, quod involvitur contradictio in infinito in actu semel admisib, ut colligitur ex dictis supra inprobationibus conclusionis,&ut insuper osten dilui, tum quantum ad infinitum secundum multitudinem creet enim Deus mundos infinitos cum singulis arenulis , illi consequenter replebunt omne spatium pol bileri se deinde annihilet
mundos ejusmodi , servatis tantum singulis atenulis . illae, cum essent infinitae deberent pariter replere omne spatium possibile , quo tamen in suppositione fasia omnino implicat tum etiam quantum ad infinitum secundum magnitudinem 'supponamus enim creari a Deo filium infinitum se .cundum longitudinermium convolvatur in globum sequetur inde globum fieri infinitum , replere spatium omni possibile, cum tamen antea repleret tantummodo spatium secundum longitudinem undeo sequeretur partem esse aequalem toti, quod implicat contradictione, hon igitur vera est illa minor, quod scilieet inlin mim intactu, loquendo de infini- tu creato cognoscatur vel sit a Deo cognoscibile.
Unde ad probationem minoris negata distinguo majorem sic simul cognoscere quidquid est in infinito in potentia est
cognoscere tunc insiti itum in actu, lysmul cadente supra rem cogotiam,sisse tenente ex parte rei cognitae,Coacedo majorem,
quod scilicet hoc sit cognoscere infinitum in actu lysimul se
tenente non ex parte rei cognitae sed ex parte solum cognos
centis ego majorem , sub ea distinctioue iuniis Nego consequentiam Pro quo notandum est, siquidem scrio .iligeotir, quod aliud est simul cognoscere quidquid est initi sibnito in potentia , lysimu se tenente ex parte cognoscentis. de aliud ,-l simuι se tenente ex parte rei cognitae primum enim velificatur pet hoc praecise quod nihil eorum quae sunt sui,
infinito in potentia late ut cognoscentem cunde cum fieri possit quod nilii eorum:latea cognoscentem,quamvis adhuc extent in poeentia, nec intelligantur nisi possibiliter, consequenter fit
quod ut cognoscat Deus simul omne quod est in tufinito in po-
277쪽
Liber II de propriit entis mob.
tentia Istinui se tenente ex parte cognoscentis, non propterea debeat cognoscet infinitum in actu:brae quidem si simul cognosceret, ly simul seriecepte ex parte rei cognitae, quia ad hoc non lassicit.quod nullum eorum lateat cognoscentem, sed pra 'terea requiritur, quod ea cognoscat simul in actu hoc enim est cognoscere simul ex parte rei cognitae squia veto non est necesse, quod cognoscat Deus simul ex parte rei cognitae , ut sine lin- 'ers moecogno dat, sed sussiciat quod simul cognoscat ex part cognoscentis, cum per hoc secludatut successio; quae imperfectionem argueret , sequitur de primo ad ultimum , non propterca cognosccre Deum infinitum in actu, quamvis simul di sine imperfectio ne cognoscat quidquid est in infinito in potentia, pura creaturas omnes possibiles, vel omnes continui divisiones, quae sunt similitet infinita in potentia. Ad ultimum autem satur paritas majoris propter ei quod hoc ipso quod simul produceretur quidquid est in infinito in potentia, produceretur simul, lysmulset edente&exime rei producta, rex Parcep ducentis, ut per se pateta cum tamen cognosci possit simul, ly imur se teneo teri ut diximus ex parte cognoscentis, ta non ex parte in cogmtae. Instabis, non potest aliquidimul cognos i ex parte cognos centis, non cognosci simul ex parte rei cognitae: ergo nulla solutio Protatur antecerim, moviis intelligendi rem sequitur modum rei intellectae ergo non potest aliquid cognosci simul' ex parte cognoscentis, sinon copholi timul ex parte rei cogni tae. Probatur anteceaens, intes lectus in elligendo fit res intel- lecta, eique assimilatur sed si non sequeretur in imodo intelligendi modum rei intelle elae, non ita assimilaretur rei intellectae
intelligendo Vergimodus intelligendi rem sequi debet ni odum re intellectae. Ressanue negando antecedens; cujus quidem saJstas patet ex supeliota responsione; ad probationem vero nego similiter antecedens, si nimirum sermo sit de modo te intelle tae in seipsa Noster namque intellectus, quamvis intelligat res, per hoc quod similis est eis quantum ad speciem intelligibilem, qua informatur,&perquam fis in actu non tamen oportet, quod comodo sit species in intellectu, sicut in re vel e converso. Etenim omne quod est in aliquo est per modum illius in quo est, hi deo ex natura intellectus, qua est alia amatura te intellectae, necessse est, quod alius sit modus intelligendi , quo intellectus intelligit, alius sit modus essendi quo res existit, sive quod alius sit modus essendi rei in intellectu, ilius modus essendi rei in
278쪽
ctus in ea intelligit, ulla vera non ei et intellectio, non tamen
oportet, quod iit in ea eodem modo, quo insitic nectu quod quidem patet in exemplo de mathematicis, inuniversialibus intes lectisu videmus namque quod quamvis intelli crus intelligat mathematica, non intelligendo sensibilia, iniveis alia praeter particulatia non tamen oportet propterea, quod in re ipsa Mathematica sint praeter sensibilia universalia praeter particularia, sicut&quamvis visus percipiat colorem sines po-rGadhuc tamen in rebus ipsis sensibilibus simul inveniunt ut colori sapor non igitur modus intelligendi rem ita sequitur modulii rei intellectae, ut faciat,quod hoc ipso quod simul cognoscitur xx parte cognoscentis quidquid est in infinito inpotentia, ioc ipso etia cognosci debeat timul ex parte rei cognitae Urgebis, dato, quod simul tantum cognoscatur ex parte cognoscentis quid cuid est in infinito inpotentia adhuc verificatur cognosci infinitum in actu: ergo adhuc habetur int 'tum. robatur antecedens hoc ipso quod cognoscitur creatura ommum perfectissima, cognos itur in si trium in actu, sed pr hoc quod simul cognoscitur ex parte cognoscentis quidquid est in infinito inpotentia, puta quidquid est in cunitate creaturarum possibiliu cognoscitur aereatura omnium pei sectissima Vereo per hoc praecise cognoscitur inficitu in actu. Maior est videsa creatUra namque P se clii ima participiat perfectionem Dei quantum participabilis est, subinde uita est inanitae perfecti. .
Onis, cum sit Deus Iasio ite , irilai pabilis. Pr mur Minor in collectione omnium creaturarum debet una dari perfectissima, cum supponant m se habet ad invictam ut ex Ussu perfectio
Pisci sed hoc ipso quod simul cogno toti rex patre cognoscentis qui quid est, infinitate possibiletur ita sit hoc ipso iollectio
omnium creaturarum in mente cognoscent s: ergo filio ipso cognoscitur creatura una, quae sit omnium persectissima. Respondeo negando antecedens' ad cujus pro ii nem ne- io minorem , nimirum quod cognos autur creatura omnium perfectissima per hoc qGod sit nul cognoscitur ex parte cognoscentis quidquid est in infinito in potenti cujus r tinta de quidem pro multis solvendissimilibes disticultatibus multi ii nnotanda est , quia simul cognoscere ex parte cognoscentis quidquid est in infinito in potentia , putabia fi finitate creatu tutum possibilium n nil aliuaedicit nec exipit, 'iam quodniabilim nullum eorum , quae sunt in tali finitate, cusibilium lateat cognoscentem' ergo ex eo quod simul cognoscatur ex
279쪽
patre cognoscentis quidquid est in tu irinfinitate, non propterea sequitur quod debeat aliquid cognosci, quod in ea non est,
aut alio modo quam in ea est Iam sic est quod in tali infinitate
creaturatum pol sibilium non est creatura una quae sic omniurn
persectillima, sicut nec in tofinitate divisibilium in infinitumelle debet una divisio quae sit omniurn ultima propterea quod
salvatur inta duas creaturarum possibilium per hoc praecise quod salvatur , non tot esse,productas perfectas, quin plures sint pro ducibile persectiores, quod quiderisueverisicetur, non opus est creatura unal erfectissima, ipse se pateta quin imo haec rotius excluditur . ergo ex eo quod simul cognoscat ut exp1rte Dei cognoscentis quidquid est in infuitate creaturarum possibilium , aut in infinitate divisibilium initii initum , non Propterea sequitur,quod debeat cognosci creatura aliqua omnium perfecti suma, sicut nec divisio unaquae sit omnium ultima. Unde ad ultimum distinguo majorem in collectione omnium cieaturatum debet una dari persectissima , si sit sermo de eo lectione iacta media productione , Concedo majorem; si autem sermo sit de collectione mentali leu facta beneficii, intellectus, ut sermo est in praesenti casu, ego majorem Verum quidem quod si colligerentur creaturae omnes e singulae per
completam earum productionem, necesse essest, reperiri tunciniam Oinnium peii et inimam, cum esset tunc exhausta ipsa Dei participabilitas, quae quidem cum exhalatiri non possit per minus perfectas, non esset tunc exhausta nisi per perfectistimam, et disin te persectam mattamen si sit sermo de earundem collestione solum incntali, seu quae collectio sit solum respectu inrcllectus simul ex parte sui cognoscentis quidquid est in infinit, te possibilium, cum ad hoc sufficiat, quod nullum eorum latirat intellectum nullum de facto lateat intellectum Dei, quamvis nullum eon sit assignabile persectissimum, sed lintiolum assignabilia persecstiora, persectioia in infinitum,ex eoi cilicet quod adhuc sunt cognoscibilia, bindeque, terminati- a cognitionis divinae&ivimitae , consequenter fit quod in tau ubflectione meritali quae scilicet fit beneficio intellectus simu
ex parte sui cognoscentis quaecumque suntio talj infinitate creaturarum postibilium, non propterea reperiri debeat , nec assignabilis sit creatura lina, qua si omnium perfectiuama Dre u iterum breatura ulcimo participans persecstionem Dei est creatu a omnium persectissima sed in tali collectione en tali, quae scilicet sit beneficio intes actus simul ex parte suic cognoscenti cxcatu taleaenchppIbil unam vi et Deus quae
280쪽
ulthmo participative participatet ejus persessionem ereo ei in
tali collectione mentali unam coccoscit Ucu, pcrsectillim m. Probatur Miner , hoc ipso quo praeter re tutis, quas vitae Deus nulla est partici raps, uirier eas quas videt una est pallici paes, quasi post alium on potest no 'dei inus ultimorat-ticipantem videndo omnes collective, seus ut cognoscentio omnes ex parte sui' sed praeter eas iras vidct Deus, tella est creatura partici ns clario ter eas quas viger, una est participans quasi poli aliam, cum supporantur participare cum quodam
ordire, sive secundum magis&n nus ergo in tali collestione mentali nnam vidit Deus quae ut imo poticipet, sive patricis
Faret ejus perrectionerm . Ressendeoncsando minorem, cujus istas abunde patet ex dictis supra in responsionibus ad alias initantias. Uode adprobationem nego majorem, Ac pro ratione negat instantiam affero irrcilia abium pro quo suppono quod ab Vmnibus conceditur possibile, sui a quod tempus es et duraturum per totam a ternitatem,quo supposto arsum ruto sic kai mentum propositum retorqueo si hin adversarios Deus in tali se posti-cne videt quidem simul ex patre sui omnes ci 'telo dies
per tot m aeternitatem tutos, cum timui vide t totan tric nirutem qua secundum totalitatem sui coex teret praestraria li-rct his omni lius diebus ratem, raeter dies quos videriminiis visibilis est seu cognoscibilis futurusu de praeterea irae eos quos videt usus est futurus post altum atqui his ori tabes cun esiistion propterea videt Deus ultimum diem seu diem ultimo futu-ium propterea quod tu finias illa talis est, aut ense naturae quod in genere durationis&quantum ad dies qui continuo suerent ultimo careret, termino ergo dicendum est similiter, quod quamvis Deus simul ex parte tui cognoscentis cognoscat creaturaSomnes possibiles, vel omnes continui divisone , si de carae iis quae supponimus infinita in potentia. Quamvis praeterea quas videt creatura participantes,nulla sit poticipans cacdemum quamvis inter eas quas videt una si participans quali post aliam seu certo cum ordine , non propterea sequi deberriquod videat Deus unam ex illis quaesit ultimo partu ipans di
vinam perfectionem; ex eo scilicet quod infinitas divinae participabilitatis,&consequenter creaturatum participantium talis est naturae quod orninino careati ultimo ktermino; propterea quod nacuinque intellecta participatione luantum
vinique piet se Sta , adhue participant intelligitur infinite disti ei a Deo de quo participat, proindeque adhuc in Deo ha-bctut