Cursus philosophicus thomisticus ad mentem divi Thomae doctoris angelici directus in quo philosophia vniversa ex ipsis planè fundamentis ... restauratur ... Auctore P.F. Alexandro Piny, ordinis FF. Praedicatorum ... Tomus 1. 3.

321쪽

chnceptus creaturae cum hoc quod sit aeterna leu, quod in idem redit,non implicat ex parte creatura quod sit aeterna. Probatur tertia pars conclutionis ex tertio pra: ni Illo principio: virtus creativa competit Deo, ab aeterno Vergo non implicat ex parte Deiacantis produci mundum ab aetereo. Probatur

consequentia,implicarc liquid ex part Dei creantis est implicaret ratione apri cationis virtutis creativa Dei' sed hoc ipso quod creativa virtus Deo competu ab a terno , implicare nyn potest applicatio cieativae virtutis pro aeterno: ergo hoc ipso

quod virtus creativa Deo compet. t ab aeterno inplicare non potest ex pante Dei creantis produci mundum aba et no Maior est certari implicare namque est etiam ex parte cilicientis causae,el implicare vel ex defccitu virtutis in caula, v c ex implicantia applicationi stat virtutis, unde cum non possit aliquid implicare ex parte Dei creantis, ex desecau virtutis, utpote quae supponitur in Deo ab aeterno, non potest consequent i ex parte ipsius implicare,nisi ratione applicationis talis virtutas , quae quidem applicatio adhue se tenet ex parte ipsius Dei. Pruatur Minor si virtus quae ab aeterno est,essit in applicabilis pro aeta r-tio, esset in applicabilis pro illo tunc pro quo est vitati, Dico non

potest virtus esse napplicabilis pro illo tunc pro quo est virtus :ergo hoc ipse quod ab aetereo supponitur creativa vilius, in plicare non pol it applieatio ipsius pro a terno Maior iste videns. Probatur Minor, de quidem eodem me illo aliter alit citroposito. Primo , non potest virtus non aliter se habere ad applicatione ii pro illo tunc, pro quo est virtus , quam pro illo pro quo non est sed taliteri habet pro ill5 tunc pro quo nondum est virtus, ut si in applicabilis ut ei se patet ero non potast vir tus esse napplicabilis pro illo tun pro quo cli virtus S ccuodo, quando ne pia tio est causa, ratio negationis,astilinatio licui si de ratio . ilirmatio instaut patet inductiones sed quia pre aliquo tunc noe est virtus,est causii ratio negationis scia implicantiae applicationis ipsius pro tali iures; isod quod pro aliquo tunc sat virtus,essedcbet ratio&causa ipsus applicabilitatis pro tali tunc ergo non potest virtus esse in applutabilis pro illo tunc pro quo cit virtus ergo hia ipso quod ab aeterno est creativa virtus implicite non potis applicatio ipsus pro aeter, non ergo hoc ipso quod virtus creativa competit Deo ab aeterno quod est tertium praem itum principium Limplicare non

potcst ex parte Dei creantis produci mundum abae eruet.

322쪽

st De PhysicaparticularLSolpantur objectiones.

Obiicies , Et primo quidem ex parte creationis quod petit

essentia litet habere aliquid se prius, etiam in genere durationis, illud esse non potest ab aeterno sed terminus creationis petieessentialiter habere aliquid se prius, etiam in genere ducationis remo inpossibile est quod aliquid hoc ipso quod est creationis

terminus sit ab aeterno Maior per se pater cum id quod ita habet prius,incipiat,seu inde mitium habeat durationis, id autem quod est aeternum, non incipiat. Probatur Minta,quod transit de non esse adesse, illud habet aliquid se prius, etiam in genere durationis: sed terminus creationis petit essentialiter transire de non esse ad esse ergo creationis terminus petit essentialiter habere aliquid prius se,etiam in genere Enrationis Major est cerista,cum terminus a quo praecedat semper terminum ad quem iriobatur Alinor,quod de se, essentialiter est non ens , non potest,ad hoc ut sit,non petere essentialiter transire de non esse adesse sed ipse creationis terminus est de se Cestentialiter nonens cum non sit ens nisi ab alto ergo creationis terminus petit essentialiter transite de non esse ad esse. Rei ponico Negando Minorem it enim nuper dicebamus . petit tantum creatio essentialiter , quod sit productio rei ex nihilo, H quo res potuerit est , non autem ii quo re suetat lcita atque ita cum id quod nusquam fuit lub nihilo,semper fuerit,&consequenter non cognoscat aliquid prius se in genere durationis , falsum est per conseo uens quod terminus creationis petat essentialiter habere aliquid se prius in genete durationis. Unde ad probationem nego abiblute majorem , aut claritatis gratia

distinguo seri si tanseat de non esse sub quo fuerit Concedo quod tunc habeat ejus es aliquid prius' si autem tianseat deno esse,non sub quo fuerit, sed sub quo solum potuerit esse nego; sub eadem distinctione minoris nego consequentiam. Non igitur omnis transitas de non esse adesse arguit prioritatem aliquam degenere durataonis in non esse respectu illius , quod transit ad esse,quod quidem ostendo ego exemplo irrefragabiit. Q ubero namque ab adversariis,num illud omne quod est futuis rum transit a non esse fututum ad esse futurum cum audium ex his,quae futura sunt sit de se isscntialitet suturum,sicut nul- tum ex his quae sunt de se siessentialiter est,ex quo sit,inquiunt, quod transeat de non esse ad esse r sed sic est , quod quamvis omne futurum transeat de non isse latinum ad esse futurum non

323쪽

In Abro de Mundo S Caelo, Suest. I. Vtion proptereas futurum agnoscit is non friurum tanquam aliquid prius se in genere dura troeis, cum omne futurum fit ab

aeterno ut m, ex eo scilicet quod ab arterno habetur deteris minatio in causa priina ad dandam ei existcntiam n tempore:

ergo Iotest aliquid absolute loquendo transire de non esse adesse, absque eo quod non esse praecedat in genete durationis

ipsum esse. Instabis ideo ergo non Eetit essentialiter creatio dis terminus habere prius in genere durationisu quia non petat et sentia litet transire de non essesub quo fuerim sedis falium cst, quod non re-tat essentialiter transire de non esse jub quo tuerit ergo&falsum est . quod non petat e tantialitet habet prius. Probatur minor creacionis teri nisus est de se inessentialiter non ens sed

non potest non fuisse sub eo quod est e C. ntialiter: ergo non potest creationis termia us non transite de non esse sub quo fuerit;

seu non fuisse sub donente.

Responda negando minorem sic ut enim se habet non suturum ad illud quod transit ad c si e suturum, ita, potest se haberet non esse ad illud quod transit desse sum in utroque debeat verificari transitus sed ut verificetur tians us alicujus de non istuto adesse futurum, non propterea requ: ritu quod pri-D fuerit sub non futuro, quam sub futuro,ut supra ostendimus, sed lassicienter intelligitur transitus ille, per hoc praecise quod potuerit non esse futurum, cu per hoc quod ac rapiat esse futurum cum potuiti tiron esse futurum ex eo scilicet quo hunc intelligitur quarta xire extras , seu extrahi ad statum quem non habet ex se, ac splendo si ilicet esse tatutum, quod non habet ex se cum potuerit non esse futurum s ergo ut veri ficetur, transire creationis terminum de non esse, non propterea requiri debet, quod transeat de non esse sub quo fuerit, sed solum sub

quo potuerit esse isti hoc ipso, rificetur, quod exit aut quasi exitiale quid extra se, seu quod extrahitur ad statum quem noti habet ex se accipiendo scilicet esse , quod ex se non habet, eum potuerit esse sub non esse. Unde adprobationem Distinguo maji irem screationis tei minus est de se essentialiter non ens loquendo in sensu negativo ita quod sensus sit non est dese&essenti alit crins Conce-d, loquerido in cnsu positivo, ita quod sensus sit reationis terminus est de se est triti aliter sub non ente, Nego majorem i concessa minori nego consequentiam, utpote quae it absolute prolata procedit de non ente uulpto in sensu positivo,

324쪽

D P sic particulari.

&- . creationis terminum esse de se, essentialiterno ens, loque do in sensu positivo, quasi de se, essentialiter sit sub non ente quod est falsissi inum, alias nunquam poni posset sub ente cum nihil pollit poni sub opposita illius quoi de illo essentia litet

praedicatur in sensu positivo , ut patet ex inductione facta per omnia rerum genera: non igitur creationis t. tminus est de se deessentialiter non ens, quasi de se siessentialiter sit sub non ente. sed in sensu praecise negati vo ita quod non sit ed de se sies sentialiter iam sic est, quod ut verilicet ut quod terminus creatio- his non es ens de se de essentialiter non 'opterea requiritur, quod fuerit sub non ente, cum veri licet ut quod non est ens de

se, essentialiter per hoc praecise quod est quod semper habuit, habuit ab alio, ad quod veri ficandum non opus es quod fuerit

sub nomen te, ut per se patetra non ergo ex eo quod creationis

terminus non est de sera eslentialiter ens sequitur propter ei quod fuerit sub non ente, seu quod transire debeat a non este, sub quo fuerit. Hu: quomodo transit annihilatio essentialiter ab esse ad non esse sic&creatio transire debet a non esse ad effer sed transit an nihil alio ab esse,quod fuit ad non esse ergo transire debet creatio non esse, quod fuit ad esse. Respondeo negando majorem , seu majoris par statem idec namque anni hi latio transit essentialite ab esse quod fuit ad non

esse, quia id quod an nihilatur est esse in quidem es quod fuit,

non autem esse possibile, cum elle possibile inquantum tale jam supponatur nihilum subindeque annihilari non possit: at vero increatione id quod creatur non est non esse, quin imo cst ipsum esse quod creatur, ut per se patet: non ergo sequitur Suod sicut anni hi latio supponit essentialiter esse quod fuit ita aereati upponere debeat non esse sub quo creationis teriminus non fuerit cum non transeat creatio non effetlinquam ab eo quod creatur, transeat vero an nihil alio ab esse quod mittanquam ab eo quod anni hi laturi quod si ulterius quaeras, qua ratione dicantur creatio de anni hi latio se trabere modo opposito.si utraque attingit esse, sive si&id quod creatur est esse &id quod an nihil a tur est esse ad hoc rei pondeo, adhuc differre in attingendo esse quod attingit creatio esse uisit attirigit veruanni hi latio esse ut non sit. Urgebis iterum creatio non tantum differt essentialiter abaoni hi latione sed etiam a conservatione et sed se est, quod si vo transiret a non esse quod fuit ad esse, non differret a conservationeri cum non dissetat a con validae , nisi quia est

325쪽

I, lures de mundos Caeso, Suasi 2 a

productio rei cum novitate essendi ad quod requiritu suis productuas terminum sub non est . ergo debet creatio transirea non esse quod fuit adeste , sicut inanin hilatio abesse quod

fuit ad non esse. Ressondeo negando majorem:non enim differt creatio a conservatione essentialiter, sed accidio taliter solum proindeque poni potest&supponi cieatio quaedam, qua sita conservatione omnino indistincta, cum accide ut, sive accidentalia desiepollinc abesse sine re destructione. Quod autem non est entialiter sed contingenter solum disseris creatio a conservati . one adeo ut dari possit creatio qua sit etiam conservatio , conservatio, quae sit creatio ex eo colligo, quod creatio ex ratione sua essentiali dicit tapetit solum , quod sit productio ex Mia. nihilo sub quo res potuerit esse cum per hoc praecise , ut nuper dicebamus, distinguatur creatio ab omni alia actione , quae non est creatior atqui ut fit talis productio , dissi inter se habet, quod producaturre cum novitate essendi, aut siue tali novitate cum novitas eis ecdi requiratur solum adillud, quod producitur ex nihilo sub quoluit, non auic in iub quo solum potuites s ergo ad rationem essentialem creationis indifferenter set habet mere accidet taliter, quod rem producat cum novitate essendi, aut sine tali novitate, sive quod sit primu &inceptiva illius productio, aut procuctio illius continuata sed sic est quod ex hoc tantum capite deduci solet, assignari dii Terentia creationis a conset vatione, in eo scilicet quod creatio est productio rei primae&inceptiva sive cum novitate essendi, cum consei vallo e contra praesupponat rem in esse, sit continuata

productio:ergo non differt essentialiter creatio a contervatione. Sed accidentaliter solum proindeque creatio illa rei alicujus ab aeterno, quamvis esse conservatio seu semper continuata productio, adhuc tamen esset essentialiter creatio, cum adhuc

verificaretur,quod esset productio rei ex nihilo,sub quo rcs po

Oscies eundo, contra secundam partem conchisionis: interentia producta permanentia dantur corruptibilia,st 'g-

ibat corniptibilia produci ad aeternora ergo ex patre en US 'cr- manentis producti repugnat productio sive cceatio ab e crino. Prohatur minor, entia corruptibilia finitam tantum, in citam exigunt durationem sed si essent ab aeterno producta, non finitam sed infinitam exig rent duratron m et ergo repUinat ' corruptibilia esse producta ab aeterno Probatur minor: quaeso possunt desinere, qui jam transient infinita duration ea us pon

326쪽

non possunt non durare duratio ne infinita: sed talia corruptibilia lia ab aeterno producta desinere non possitnt , quin transiisset jam infinita duratio ut concedit ut 'et se patete ergo si essient corruptibilia ab aeterno , infinitar exigerent durationem. RUFondeo distinguendo minorem sed non possunt corruptiis biliae ite ab aeterno producta loquendo de productione, qua

fiat conformiter ad eorum exigentiam innat urg , Concedo;

loquendo de prodachion quae de illis potest fieri absolute Nego minorem &consequentiam vertraxergo, non potuisse en- corruptibilia prodita ab aeterno i, si in ut produci conformiter ad sui exigentiam Vnaturam quia, ut bene probat a Tumentum, contaturaliter exigunt irines res corruptibiles finitam, limitatam durationem; cum tam eo infinitam haberent si essent ab aeterno producta, ex eo scilicet quod quandocumque fuissent hujusmissi corruptibilia a Deo producta, jam ab Cierno usque ad illud tunc in quo desinerent transiisset infinita durati, nihilominus id non impedit,quo minus absolute, licet non conformiter ua nat arae fuerint ab arierno producta , cujustatio est, quia licet res eorruptibiles coenaturaliter lxigant durationem finitam sicut tamen hoc non obstaute eis non repug-nri a Deo per infinitam durationem conservari a parte post ita nec repugnare debet, conservari per itifinitam dulationcma

parte ante ,

Insata: si possent absolute produci res corruptibiles ab aetetno posset ni produci, homines sed don possunt homines etiam

absolute loquendo produci ab aeterno ergo neque res corruet bilis Major per se patet cum sit hom6 constans ex contrariis, subindeque, corruptibilis Prosatnrminor: non potest enim absolute dati infinitum io actu sed si estini homines ab aeterno, daretui jam lanua itum in actu: rgo non possunt homines etiam absolute loquin do produci ab arierno Probatur minor, si est enet homines ab aetereo transissent jam infinitae generationes Ver-go jam suissent infusae infinitae animae sed quarvis insuli anima adhuc esset in actu; cust ex sua naturato corruptibilis sit mortalis ergo si essent homines ab aeterno,daretur jam infinitu in acta Respondeo negando minorem Lad cujus probationem distineto minorem ted si essent homines ab aeterno, daretur jam innitum in actu, si essi et modo con naturali seu mediis generationibus propagati Concedo siissent absolute, seu uno aliquo

ex modis, tuo esse possunt,Nego:licet igitur non possint homines produci ab aeterno modo sibi conaturalit conformiter suae

327쪽

naturae,sive mediis generationibusti de hoc maxime quia si per generationes ab aeterno propagarentur homines, qualibet duis ratione signata, a finitae praeteriissent hominum generatione S, etiamsi illae non contingerent nisi per annum aut per mille annos una post aliam spropterea quod ab aeterno usque ad quam liubet durationem signatam infinities infinita millia annorum tia. si issent;ac proinde cuni ex qu vis generatione aliqui Hremans stet in actu sputa anima geniti ea est immortalis, re linqueretur per consequens infinitum animarum in actu, quod est in possibile: licet,inquam, non possint homine; ab aeterno produci tali modo sibi connaturali , ut scilicet mediis generationibus propagarentur,adhuc ameet possent absolute produci ab aeterno, ut scilicet adhuc posset homines aliquos id quodam determinato numero creare e formare ab aeterno , absque eo quod vos orteret,ipsos per generationes propagari,absolute igitur licet

non conformiter adcxigentiam silaena tutae, potuere tam homines quam aliae res corriaptabiles esse produci ab aeterno. Objicies te ii contra icitiam partcm conclusionis: ideo non implicat ex patre Dei creantis , produci mundum ab aeterno, quia ab aeterno est in Deo creativa virtus, subindeque applicabilis pro aetere oratqui fieri potest,quod sit ab aetereo creativa virtus,nec tamen sit applicabilivio aeterno:ergo in tussiciens est ratio illa, qua scilicet probatum fuit,non implicare ex parte Dei creantis produci mundum ab aeterno.Probatur inersino miscreto de non creandis aliis mundis, est adhuc in Deo creativa

virtus ad illos: sed tali supposito decreto non est appilicabilis talis virtus: ergo supponi potest creativa virtus pro aliquo tunc abs que eo quod sit applicabilis pro tali tunc. Resen distinguendo minorem: atqui fieri potest, quod sit

ab aeterno creativa virtus,nec tamen sit applicabilis pro ceteruo, loquendo ex aliqua suppositione liber efficta Concedo necta.

mea sit applicabilis pro aeternodoque udo absolui e Nego. Verum ergo,fieri posse,quod sit pro aliquo tunc aliqua virtus,quae tamen ex suppositione aliqua facta non possit applicari pro illo tuneri sicut me sedente est adhuc virtus ad deambulandum. quam tamen in tali suppositione laeduplicationa sessionis implicat esse applicatam Lattamen quia quod in tali surpositione adhuc sit virtus,quamvis esse non possit applicata,hoc ideo est, quia absolute loquendo fieri potest, quod non sit talis supposi tio, subindeque absolute loquendo est adhuc applicabilis pro illo tunc,co'sequenter fit quod omo is virtus,quae est completauro aliquo tua , debet saltem nos ut loquendo esse

328쪽

sis De Ph capartitulari appllaabilis pro tali tundi sed se est, quod si absolute implicaret

ex parte Dei creantis, quod mundus produceretur ab aeterno, tunc virtus ejus creativa non esset applicabilis etiam ab .lute lo-guen i pro tali tunc pro quo esset virtus, siquidem completa susticientissima,cum lupponeretur completa ab aeterno, nihilominus set absolute impossibile, quod pro arterno applicaretur: ergo ex eo quod est in Deo creativa virtus ab aeterno, vere deductum fuit iussicientillime pio datum,quod sit applicabilis pro aeterno,subindeque siquod potuerit mundus produci ab

se cerno.

Iosabis dato quod posset Deus solum producere in tempo

re, etiam absoluteio quendo,adtrii haberet creativam virtutem ab aeterno: ergo ex eo quod est in Deo ab aeterno creativa virtus,

non susticienter colligitur,posse applicari ad producendum pro Mterno. Probatur antecedens: veri ficati nequit esse Deum ab aeremo potentem ut producat in tempore, qui stabarierno in Deo productiva virtus: sed dato, quod solum poss t Deus producere in tempore,adhuc veri sicaretur , quod esset ab aeterno Focens, it produceret in tempore,ut per se patet: ergo ho dato, quod posI et lotum Deus producere in tempore i adhuc habere

creativam virtutem abri: erno.

Neqondeo negando antecedens cujus quidem falsitas, rar ter quam quod ex dictis supra sussicienter colligitur, ex eo ulternis ostenditur,quod non est minus Deus potens, nec minoris virtutis in ratione agentis libere, quam si aseret ex decessitate naturae, ut conceditur set se patet sed si geret Deus ex oecessitate naturae xsolum producere posset in tempore,colligeretur tunc,non esse in eo ab aeterno virtutem , quamvis de illo diceretur ab aeterno,quod posset producere in tempore;ergo sic'

mel admiss , quod posset Deus solum producere in tempote

absolute loquendo, non esset hoc ipso in Deo creativa virtus abaetetnoscum sicut agens ex necessitate naturae agit ubi primum, di hoc ipso quod habet virtutem& potentiam agendi, ita a gens liberum possit, quandocumque volvetiis applicare da gendum,dummodo habeat virtutem susticientem ad agendum. Unde ad probaticinem distinguo majorem verificari nequit, esse aliquem ab aeterno potentem ut producat in tempor quia sit ab aeterno in ipso productiva virtus. si quod prodiicat in tempore hoc ex ejus proveniat liberiat Concedo , quod hoc ipso si tunc in eo ab aeterno productiva virius si veto quod prode, cat in tempore,hoc non ex libratate suoveniat , sed potius ei

impotentia ad prodecendum abaetetnosnego majorem, quod

329쪽

In libros de mundo se coelo Suast. Ireticilicet hoc ipso quod de illo verificatur . quod est ab Heruo

potens ut produca in rempore,sit propterea in ipso ab aeterno pio ducti, ain completa virtus,intellige in amo actuasi ter ut supponitur esse in Deo,cujus ratio eli quia ut supra dicebamus magens liberum,de quo ei in praesenti sermori potest quandocumque voluerit agete , uti modo habeat vittutem sutricientem ad agendum sed ille qui ita esset ab aeterno potens ut producetet in tempore,uo ex libertate, sed potius ex necessitate impotentia ad producendum aboeterno , non haberet quod possct agere ab aeterno aut pro aeterno, Nantumvis vellet agere ab aeterno e pro aeterno ergo non haberet ille ab aeterno virtutem uti iemem ad agendum,loquendo in aeta actualiter, sed solum inpotevtia admodum receptivi,quatenus ab aeterno haberet,quod posset in tempore recipere virtutem productivam, quomodo este non potest nec suppoti virtus productiva

uariam fuerit meus D. Thema circa agitatam

ei cultatem. RCondeo, favere omninos Doctorem praelatae nostrae conis elusioni,quod imprimis colligo, his quae habet in opus: a . ruulo post medium,ubi dicit,non repugnare , ponatur ea a proaticens essecium uum Abitori quod non recedat duratione suum cae atum:sed lic est, quod Deus est taliter causa, respectuentium permanentium quae causat,ea scilicet producens subito: ergo ex Divo Thoma non repugnat, quod non praecedat Deus duratione entia quae causat permanentia proindeque de quod

talia entiae ab arierno cocristant.

Secundo, hoc idem colligo ex his quae habet quas . depol Da,art.ia Ad, ubi docet de ratione creationis solum esse tinet pium liubere originis heausalitatis , non autem principium inceptionis indurationes sed se est quod si producetetul mundus ab aetereo, haberetur a thuc respectu illius principium originis cutilitatis;si antem ab aeterno creari non posset, tune ipsius creatio non posset non habere principium inceptionis induratione sui per se patet et ergo ex D Thoma non repugnat

creati mundum ab aeterno.

330쪽

Vtrum potuerit Mundus esse ab aesernoscundamentia successiva

CD Remittendum=rimo, pro declaratione principiorum , ad qdae conclusionis veritas reduci debet, quod haec tria sunt apud omnes receptissima, subindeque vim habitura principii, puta quod imp ibi is, quod unus numero motussit ab aeternotouod imp ibi: es quo siti numero mortis sint ab terno.Quod imp sibili est , qua aetervumseu id quod ab aterno estprcedatur ab alio duratione. Primo quidem impossibile est, quod unus numero motus sit ab aeterno, cujus ratio et quia hic numero motus ita conita priori, posteriori ut posterius statim sequrtur ad prius. sed sic est quod silicetum ero motus esset ab aeterito,id quod in illo eiici prius, durasset per totam etetni- ratem antequam advenissct poneriusti cum posterius non essit ab aeterno,utpote habens aliquid priusia duratione , bene tamen prius,&inter id quod est aeternum, id quod ab aeterno non est,mediet aeterna infinita duratiori ergo verissima est prima illa propcstiae,puta,quod ire possibile est, quod unus Eu-DIero motus sit ab aeterno, sive quod entia successiva sint ubaeterno secundum unum nume o determinatum motum.

Quantum vero ad secundum nimirum quod impossibile si, quod praeteriti motus numero siniti si nix aeterno Ratio hujus est, quia sicut se habent motus futuri ad esse in aeterhum, sive ad hoc ut extendantur per aeternitatem a parte post , ita motus praeteriti ad hoc ut fuerint ab aeterno, seu per aeternitatem extensi coarte ante: sed sic est quod motus futuri, qui esssent numero finiti,durare non positat in aeternum, seu per totam a ternitatem extendi a parte post , cum hoc ipso quod esse ni finit , eveniretur tansem adtritimum ergo nec praeteriti motus,qui essent numero finiti esse possunt ab aeterno.Denique

quod aeternum,seu id quod ab aeterno eth,praecedi non possit ab alio in duratione, quod est tertium praeti issium principium, ex eo evidenter patet quod est ab aeterno idem est,et semper fuisse: atqui si id,quod ab aeterno est, praecederetur ab alio in duratione,tale quid non semper fui me , cum daretur tunc signum aliquod durationis , illud scili et in quo praecederetur,in quo

non fuisset' ergo imrcuibile cst, quod id quod ab aeteruo est