장음표시 사용
111쪽
rutum legimur.si quis egreditur de corpore, ultimo, ω necessario malico, minime privetur. Item de ultima paenitentia in D. Innoc. Papa cap. 2I. Tribuitur ergὰ cum paenitentia eprema communi ut homines bujusmodi, vel in supremis suis,
permittente Salvatore Nostro, ὰ perpetuo liberentur exitio. Item de eodem Carthaginensi .ct Caelestini is . ubi ait. Quid rogo, aliud esultimam Paenitentiam negare periclitanti, quam mortem addere morienti ξFactum Didonis Laudunensis Episcopi damnavit Fulco Remensis Archiepiscopus gapud Flodoardum a te cit. Tam barbaram consuetudine improbarunt in Anglia utrumque illud Concilium Lambetense , ct Londianense superius laudatum , quin etiam Reges ipsi Aluredus, & Eduardus, editis in gratiam damnatorum confiteri uolentium Sanctissimis Legibus,quas confirmavit Canutu 2 Rex, additis poenis in Judices, qui eas violarent. In Gallia vero Clemens Papa Quintus in Concilio Viennens, constitutionem edidit ad hujusmodi abusum damnabilem abolendum , quae habetur in lib. s. Clementinarum tit. 9.Cap. I. eamque ut major indξ timor existere ein transgressores, edicto suo observari omnino
112쪽
mandavit Carolus Sextus. Tandem Beatus Pius V. non absolutionem tantum, sed etiam Eucharistiam ultimum supplicium subituris praeberi jussit, ut habetur in ejus vita lib. 2. cap. 3. Sc constat ex hac ejus ad suum Nun. tium epistola.
Venerabili Fratri oanni Baptisa --chiepiscopo Rossenens, NViro, GSedis Apostolicae in Hispania
rum Reguis apud Regem Catholicum Nuntio.
Enerabilis frater, Salutem , ScApostolicam benediEtionem . Relatum est Nobis,non permitti in istis Hispaniae partibus, ut a Judicibus temporalibus pro Pter delictorum gravitatem capitis damnati, post consessionem Sacerdoti sarum, Sacrum Eucharistiae Sacramentum accipiant. Id NOS eis minime denegandum esse censemus ἔ cum Christianae charitati magis conveniat, eOS ad
113쪽
resistendum tali tempore sortius diaboliciseentationibus Sacra Communione muniri; ut, perituro corpore , saluti animae. quantum fieri potest, subveniatur. Itaque hunc abuissum , qui Sacris etiam Canonibus repugnat, tolli cupientes , Fraternitatem tuam de hac re cum charissimo in Christo filio nostro Rege Catholico agere volumus, eique significare placere Nobis, hi supplicium ultimum subituris , pridie quam illo assiciantur , post consessionem Sacerdoti factam , Dominici corporis viaticum concedatur quod per totam is
Hispaniam, & alias Provincias , & loca ditionis Suae, hortaberis eum , tit, sicuti ejus pietate dignum est, posthac jubeat observari . Datum Romae apud sanctum Petrum sub Annulo Piscatoris, die XXV. Januarii MDLXVIII.
Pontificatus Nostri Anno Tertio
114쪽
CALUMNIA QUINTA.Li qui post solemnem Paenitentiam resa berentur, Ecclesia vetuI Beniam, G abstationem etiam in
Doci. Disc. is Inc etiam veterem sEcclesiam laudant aliqui . 2 ΟΠ. Et iure
laudant. D. D. O laudem crudelem , Veramque calumniam . v. ' Num calumniatores fuere Patres , qui hanc fuisse veteris Ecclesiae consuetudinem communi consensu assirmant λD. D.
115쪽
D. D. Nego,id a Patribus assirmari.
N. R. Quid , si asseram clarissimos e Tum textus D. D. Textus asseres, eosque clarissimos, sed aliud a firmantes. N. R. Quid , rogo, aliud, quam, quod intendo, assirmat Ambrosius ., dum lib. 2. de Pamit. cap. IO. ait. Sicut unum Baptisma, ita una Poenitentia. Quid Augustinus dum ep. sq. ad Macedonium ita scribit. Post actam Poenitentiam non coπceditur in Eccletia locus humillimae Paenitentiae. Quid Siricius , dum e p. I. sc pronunciat . Qui acta Paesitentia tamquam canes G sues ad vomitus pristinor, G vo. tutabra redeunt. suffragium non babent paenitendi. Quid clarius dici poterat Θ Pos actam Paenitentiam non conceditur iterum Paenitere . aeui semel egre paenitentiam , si relabantur, non habent amplius fustiragium paenitendi. Igitur non absolvebantur amplius. Nunquam enim Ecclesia vetus, nisi poli acta in poenitentiam, absolvit. D. D. Igitur omnibuS,qui essent relapsi, absolutio negabatur ξD. R.
116쪽
D. R. Non quidem omnibus, sed ijs, qui essent relapsi post solemnem poenitentiam. Hos non audiebat amplius vetus Ecclesia , ut
humana fide, & Mysterijs Divinis prorsus in
Di. Non igitur EccIesia vetus omni- ahus Recidivis ab lutionem negare consuevit, sed aliquibus sollim , nempe relapsis in gravissima crimina , quibus expiandi S agebatur ea publica & solemnis Poenitentia . Quid ergo vos, b rigidi Doctores, ut Consessariis minus eruditis imponatis, obtruditi S perpe- tuli morem antiquum negandi veniam relapsis, perinde cum relapsis omnibus egerit Ecclesia tam severi , & non cum paucissimis Zinod ipsum nego. Nego fuisse ab Ecclesia reis
jectos hos ipsos, qui post actam semel pro gravissimis culpis solemnem poenitentiam in easdem fuerant relapsi. U. R. Tam citb mente excidit, quod modo ex Ambrosio, Augustino, & Siricio recitabam λD. D. Mente non excidit . quod antea squam recitareS , non ignorabam . Ad solemnem Poenitentiam , quae habebatur veluti iaptisma, nolebant Patres,admitti eos,qui ite
117쪽
riam ea gravissima peccaverant, pro quibus publice defleverant. Id concedo, ergo nole hant eis veniam & absolutionem tribui. Hanc Consequentiam nego . Eadem etiam modo apud sacrae Fidei Quaesitores disciplina viget. at relapsis denunciatis , & convictis publica poenitentia & absolutio denegetur, hinc brachio seculari traduntur, Sacramentum tamen Poenitentiae , ct venia eis secreta conceditur . Non igitur ex eo quod relapsis ea solemnis poenitentiae prosessio, & publica reconciliatio olim negaretur, colligere licet, omnem prorissus veniam eis suisse denegatam . D. R. At id docent eruditi omnes, Dionysius Petavius in notis ad Epiphanium , haeresi s 9. Alba spinaeus Episcopus Aurelianensis observationum lib. i. observat. 6. Morinus de Poenit. lib. s. cap. 28. Edmundus Marte ne de antiquis Ecclesiae ritibuS cap. 6. art. 2. num. s. aliique . D. D. Ego verb concedi non posse is ostendam , salva auctoritate Conciliorum, &Pontificum. FD. R. An praedicti Scriptores ignorarunt Canones Conciliorum Pontificumque ZD. D. id ego non aisero , quam UiS non
118쪽
Paucos agnosco , qui callent optime quid Concilium Gangrense , quid Ancyranum, quid Laodicense statuat, ignorant autem Caisnones Tridentinos.
N. R. An habes aliquid in Tridentino circa presentem quaestionem 3 D. N. Illud habeo, quo praecedenteS scalumnias disieci, quodque huic etiam dissipandae aptissimum est,& quoniam te oblitum . video, iterum Concilli verba recito. In Eccle. sa Dei sinquiunt Patres ses I 4. cap. .) custoditum semper fuit, ut nulla sit reservatio in articulo mortis, atque adeo omnes Sacerdotes, quoslibet paruitentes a quibusvis peccatis, ct censuris absolvere possent. Si semper quilibet Sacerdos
potuit quemlibet morti proximum absolvere , jam salsum est quod dicis cum tuis omnibus eruditis, eam regulam quatuor primis se- culis fuisse custoditam, ut Relapsis post poenitentiam , nec in morte venia daretur ρ Quid inquis hominum eruditissime λ Eruditus non sum, non verti su Meque veterum hi bliothe. cas, non legi corrosa tineis manu scripta, quod vos legitis homines eruditi,ut ueteres Crono- logosin magni nominisHistoricos emendetis, ut historicodogmaticas Theologias plenas
119쪽
Patrihus, sed contrarias Patribus , antiquitatem senantes, & novitatem spectantes cudatis . Quae vos legisse gloriamini, iterum dico, non legiὴ legerunt tamen quodcumque VOS
Iegistis. Patres Concilii Tridentini, de quo Cardinalis Palia vicinus suae historiae lib. I a. cap. I 2. hec habet. Sibi quisque meritδ persuadere potes, quidquid eximii de hoc argumentos nempe poenitentia , de qua ibi agebatur apud controversiarum de Religione scriptores extat, id omne ab egregiis illis viris , in conuentibus, quos babebant ante sessiones , fuisse produ-Hum. Legerunt ergo etiam ipsi quae habet Tertullianus, quae Cyprianus, quae Ambrosius, Augustinus, Si Stricius, quae reliqui omnes Patres, quae vetusta Concilia, quae libri Rituales, Sacramentarii, seu poenitenti Ies Gregorii, Bedae, Theodori, Ecberti, ali rumque , ct tamen pronunciant eum morem fuisse semper custoditum , ut omneS, Omnes, omneS poenitentes a quibuslibet peccatis, a quibuslibet, idest quamvis gravissimis, quamvis iterum post peractam poenitentiam , post absolutionem millies obtentam, patratos possent absolvi, ergo nunquam fuit ullo canone cautum ut qui fidem publica publico relapsu
120쪽
violaverat, nunquam absolveretur . Igitur Poterant absolvi .
D. ' Poterant absolvi, sed non fum 6
runt ab sol uti . N. D. Falsum est igitur quod antea dicebas, Patres noluisse eos absolvi. Nam si nolebant Episcopi, jam non poterant a quolibet absolvi, ut potuisse Tridentinum diserte pronunciat. Rursus si consuevcrat omnibus negari, ut omnibus negatur , iterum baptizari, unde illud, Sicut unum Baptisma, ita una ' nitentia , jam consuetudo in legem abierat, non ergo cuique licebat illam infringere . Vetum id obtinuisse quod negabas, non satis est, volo integram victoriam, volo te non viis Elum tantum sed profligatum . Dico igitur, non solum poterant absolvi, sed fuerunt absoluti saltem in Ecclesiis bene administratis . D. R Id certe probabis nunquam,cum snt nimis multa contra te testimonia , &prorsus invicta ea quae ex ipsis conficiuntur ,
D. D. Non probabo P Probavi. Recole
quae contra praecedentes calumnias congesti , argumenta quae protuli, Canonem Apostolorum,& Niceni Concilii Pontificum demum, E a nem