장음표시 사용
141쪽
manus impositionem crebrδ recurrere . Expleto
autem satisfactionis tempore, sicut Sacerdotalis contemplatio probaverit, eum communioni res tuat.Hi ver) qui ad propria vitia saudi attente)hi ver) qui ad propria vitia vel intra poenitentiae te As, vel post reconciliationem Iabuntur, secundum priora Canonum severitatem damneu tur, id est non amplius absolvantur. Haec igitur fuit ex Patribus Toletanis veteris Ecclesiae plaXis, is Canon antiquus . Demum illa cadem interrogatio Episcopi Himerii ad Siricium scribentis, ostendit tunc coniecisse . non absolvi ullo modo relapsum post solem nem poenitentiam, nam si consuevisset absolvi per poenitentiam secretam , non consuluisset ea super re Pontificem , vel Ponti sex consulistus respondisset, faciendum quod hactenus secerat Ecelesia, rejiciens quidem eos a publica poenitentia , sed in morte veniam indulgens; quo vel simili modo non respondit, sed ita, ut manifeste appareat, eum nOVum juS condere. , quod non dum innotuerat Episcopis Africanis , inter quos erat Augustinus, qui proinde praedi Sto modo Macedonio respondit. Hoc argumentum est ita validum ut validius asserri vix queat in controversia moris antiqui.
142쪽
N. D. Melius dixisses, esse ita validum, I9ut praecedens suit invictum . Dico igitur quod alias monui, isthaec molestiam facere ignoranti mores , & sensus veteris Ecclesiae , apud quam fuit duplex genus absolutionis,
non solum ut modb , una a censuris , altera a culpis , sed a culpis utraque, saltem plerumque, una tamen secreta , quae statim tribuebatur post consessionem , ut suo loco probabo , Sc per eam reconciliabatur P itens cum Deo, altera verb publica, quae praebebatur post absolutam poenitentiam,per quam etiam lcum ECclesia reconciliabatur Reus,& sumendi Sacramentum Altaris iacultatem obtinebat . Prima absolutio satis erat iis, quorum peccata nec publica suerant, nec enormia et haec enim qui commiserant, alteram quoque Veniam quaerere , & eXpectare jubebantur. Cum Sacerdos primo modo absolvebat, dicebatur absolvere Deus, quatenus absolvebat
precise , ut Christi minister, ct Vicarius in
Sacramento , ut ipse idem antequam absolveret, diserte significabat . Clim autem secundo modo absolvebat, dicebatur absolvere etiam Ecclesia , quatenus Episcopus absol vens non solum absolvebat ut Christi minister, & vicariu S
143쪽
rius in sacramento, sed etiam ut superior Ecclesiasticus, ct nomine Ecclesiae, quae sic ah- solvens, sibi a Poenitente satisfactum fuisse pronuntiabat, unde verbis, quibus primam veniam dabat, alias caeremonias, & actiones adjungebat, quibus alteram quoque veniam ab se tribui, significabat. ao His praemissis, quae ex dicendis suo loco,& praesertim disputatione XI. clariora fient, nego S. Augustinum non memini sse veniae . . Sc absolutionis, quae Relapsis tandem daretur. Non meminit quidem secundae absolutionis Ecclesiasticae, quae certh non dabatur unquam Relapsis utpote qui ad solemnem Poenitentiam non admittebantur, at meminit primae , nempe absolutionis veluti Divinae , quae tandem etiam his dabatur a Deo per ministrum suum , unde illud , quis tamen audeat dicere
Deo: Quare Mic homini, qui post primam paenitentiam rursus se laqueis iniquitatis obstrinxit , adhuc iterum parcis 3 Quod confirmo ex contextu, & ex aliis S.Doctoris textibus ex conte Atu quidem, nempe ex illis verbis,fst quamvis in Ecclesia locus humillimae paenitentiae non concedatur Relapsis , quibus satis innuit, concessum quidem in Ecclesia fuisse etiam
144쪽
ipsis locum aliquem Poenitentiae, quem Videlicet Siricius in suo Decreto ipsis attribuit ,
sed non eum locum, quem occupabant agentes solemnem , & humillimam poenitentiam in eas quatuor stationes distributam, postquam tandem Ecclesiastica etiam absolutione donabantur . Rursus idem S.Doctor affrmat ideo Ecclesiam non consuevisse concedere secundam Poenitentiam, ne contemptui ha- dberetur, & vilesceret: ergo eam solam extemnam poenitentiae actionem negavit, quae ab iisdem iterata vi luisset, non autem Veniam. Non semel autem monet eadem Epistola, Deum Veniam praebere etiam relapsis. Cur ergo eam negatam ab Ecclesia dioemus
D. R Ad absterrendos Poenitentes a relapsu is D. D. Sed magis absterruisset Deus, si arse quoque eis non parcere significasset . quod tamen adeo non secit, ut omnibus, ct lapsis,& relapsis, modo stare in posterum consti- tuant, veniam promiserit , quod hic inculcat Augustinus , & pluries alibi, eos redarguens
qui dicebant, ea veniam concedendi facilitate foveri peccata. Rursus quaero abs te,an ad absterrendos homines ab homicidio, & adulterio, M
145쪽
rio , S a periculo damnationis possit Ecclesia
hanc legem ferre, ne homicidae, adulterique, quique poenitentiam ad mortem disserunt, absolvantur unquam .i Responde . Assirmas Pergo contradicis Julio, & Caelestimo Pontificibus hanc legem vocantibus impietatem , ct crudelitatem . Non potest igitur. Ergo non potuit ad absterrendos homines a relapsu eam
legem condere, ne unquam absolverentur. Demum ex aliis locis S. Doctoris id ipsum clarissimo confirmo . Non semel S.Doctor volens explicare illud Mathia ia. Oui autem dixerit
contra Spiritum Sanctum, non remittetur ei neque in hoc seculo , neque in futuro , ct quaerens,
an sit aliquod peccatum , quod in Ecclesia non remittatur, nullum esse dicit, cumque aliqua peccata enumerer, quae videri possent non remitti, aut quae ab aliquibus dicebantur non remitti, nunquam sibi objicit hune Ecclesiae morem non remittendi peccata relapsorum post Poenitentiam, quod maxime objiciendum , aut excipiendum fuisset, si vere Ecclesia ea non remittere consuevisset. Quod idem advertere licet in aliis locis innumeris , in quibus aut Ecclesiae benignitatem defendit ab aliquibus accusatam , aut hortatur ad poe
146쪽
nitentiam , monens nullum esse peccatum quod non remittatur, nullo aut eXcepto genere delicti , aut genere vel conditione delinquentis. Lege ser m. m. de verbis Domini. Serm. ISI. de temp. in psal. IOI. super ea verba. Quoniam Cinerem tamquam pauem man ducavi , potum meam cum fetu miscebam . Tract. de utilit. poenit. versus finem & lib. de poeni t. medic.
N. R Non est, cur defatiger. Quis ne- 2 aseit a Deo remitti quodv. peccatum , &quemcumque relapsum P Hoc docet S. Doctor, non autem remitti ab Ecclesia . D. D. Sic Augustinum interpretatur , qui Aunustinum non legit. Is enim dum agit de Poeni tentia , agit de Sacramento consevionis, aut ipsum supponit, & rursus dum docet a Deo remitti quaevis peccata , subintelligit per Ecclesiae ministros et Non enim putavit eam veram et Ie Poenitentiam , quae non ducit ad consessionem . Id ostendo. Serm. 18 I. de temp. late hortatur ad poenitentiam , consessisionis non meminit, sed verbis quae subsequuntur , ostendit, eam se subintellexisse ;monet enim perire fructum poenitentiae, si quis post consessionem in eadem crimina re
147쪽
Iabatur. Vides sinquit) quasta sit virtus Poenitentiae ξ Vides quantum meriti conversio repara- .it . Corrumpitur statem poenitentia si eisdem quis, pro quibus Constetur , rursus involvat malis. Audis Confessionem, de qua in Superioribus non videbatur agere. In lib. de poenitentit medicina ostendit modum,quo quis veram concipere poenitentiam debet. Ascendat
itaque homo adversus se tribunal mentis suae . . , Constituat se aπte faciem suam. . . atque ita constituto tu corde judicio, adsit accusatrix cogitatio telis conjicientia, caro ex timor, inde quidam squis auimi confitentis per lac mas pro-suat , postremo ab ipsa mente talis fenentia proferatur , ut se indignum bomo judicet participatione Corporis, O Sanguiuis Domini . . . . Et
cum ipse protulerit severissimae medicinae , sed tamen medicinae senteutiam, veniat ad Antipetes vides uti non leparetur ab Augustini poenitentia consessio) Qeniat ad Aπtipites, per quos iu Ecclesia Clates ministrantur, G tamquam fo. incipiens jam esse filius, maternorum membrorum ord ne custodito , a Praepositis Sacramentorum accipiat satisfactionis suae modum . . . ut si peccatum ejus non Iolam is gravi ejus malo , sed etiam inscandalo es alioram, sitque hoc expedire
148쪽
utilitati Ecclesiae videasor Anti D, in notitia
multorum , .ei etiam totius plebis agere poeniten-riam non recuset, non resipat μ. Habes hic confessionem sectetam factam Praeposito Sacramentorum , seu PreSbitero Poeni tentiario, poenitentiam semipublicam expressam per ea verba 'tu notitia multorum Oc. & publicam seu solemnem expressam per ea verba, vel etiam totius plebis tac. non adnexas necessarib
confessioni secretae, sed si Antisiti videatur
convenire . Cumque Augustinus in vero poenite te hunc recursum ad Ecclesiam, seu Antistitem Sacramentorum requirat jam id aut in re aut in voto subintelligendum semper est, quotius Augustinus agit de poenrientia, & de remissione peccatorum a Deo concessa Lapsis, Relapsisque. Dum ergo Augustinus Macedonio rescribit, Deum etiam relapsis post poenitentiam ignoscere, debet subintelligi relapsis
confitentibus , aut confiteri volentibus, ut absolvantur, ergo sttiam hos Ecclesia vetus absolvit. Alterum profero locum notatu dignissi- asmum. Haec antem congero non solum ut solis Vam argumentum tuu in , sed etiam ut ostendam Novatoribus, Patres non tam rarti , ut
149쪽
ipsi aestumant, agere de Consessione, sed quoties agunt de Poenitentia, quamvis id non exprimant plerumque . In lib. de Poenit. medicina versus finem erigit Augustinus peccatorem in spem Divinae misericordiae. Noli desperare, clama etiam de profundo ad Nominum. De profaudis clamavi ad te Domine . . Ne tali profundo mutuitae clamaverunt, G hanc propitiationem invenerunt . . . Intuere David
gem. . . Nos frustra tamen de tam immani , O abrupto profundo sceleris paenitens clamavit ad Dominum , dicens: Auerte faciem tuam 3 pe catis meis . . . Quid autem obtulit Domino unde
illum propitiaretii Z . . . Sacrificium Deo Spiritus contribulatus, cor contritum, G humiliatam Neus non spernit. Non solum ergo devote obtulit Ied etiam isa dicendo quid ferri oporte-hut ostendit Orc. Nulla hic mentio veniae petendae ab Ecclesia , vel a Sacerdotibus , nulla mentio Sacramentorum. sed solius contritionis, & Nini vitarum,& Davidis, nempe hominum qui a solo Deo veniam reportarunt, quos imitandos dicit ἔ non videtur ergo reis quirere consessioncm , ct tamen eam ut usuria pandam a Poenitente supponit. Cum enim poenitens, quem alloquitur, Videretur objice-
150쪽
β re, incertum esse, quod Deus veniam tribuat, a Respondet, incertum quoque esse quod Im-e perator ignoscat, ct tamen recuperandae ejus, gratiae conatus Omnis impenditur . Suhdit ν Postea . Et tamen certiores sunt claves Ecclesiae. ι Ad has ergo supponit esse recurrendum, nem-i pe ad Consessionem , & per hanc Deum Ve- , niam tribuere . En verba S. Doctoris . Sed facincertam ese , utrum ignoscat Deus. Quid per- dit cum supplicat Neo , qui salutem perdere noni dubitavit,cum ostenderet Deum2 uis enim ceristus es, quod etiam Imperator ignoscat st tameni pecunia fanditur, maria transmeantur, procel, Iarum incerta subeuntar , ct pene ut mors Vitetur , mors ipja suscipitur : Supplicatur deindes per homines bomini, sine dubitatione sunt sa , , cum sit dubium quo sue proveniant, G tamen certiores sunt claves Ecclesiae saudin P) G tameni certiores sunt claves Eccisae, quam corda regia: . quibus clavibus quodcumque in terra solvitur . . etiam in Caelo solutum es e promittitur. Et multo, es honestor humilitas , qua se quisque humiliat. Ecclesiae Dei, G labor minor imponitur, est nullo
temporalis mortis periculo mors aeterna vitatur .
Ita Augustinus . Hanc humilitatem , qua scpoenitens humiliat Ecclesiae Dei,seu Praeposi-G to