장음표시 사용
131쪽
herent. Id enim a Patribus. & Synodis perpe- tud monebantur Episcopi,ut multum deflentes, & verὴ emendatos benigne haberent, nec tam serb in antiquam dignitatem restitue rent. Relapsi e contra, quamvis Sanctissime viverent, totosque deflerent dies , & annos, nunquam ante mortem ex Decreto Siricii. vel solum ad tempus ex aliquorum Ponrificum benignitate , ad mysteria Divina admi tebantur . Quantum verb supplicium hoc erat, quam eo tempore acerbum, quo tam frequens erat Eucharisticae comunionis usus, tam ardens ejus' desiderium , eaque fidelium persuasio, ut in tertia disputatione num. 28. monui, non obtineri certiorem illam , nisi ab Altaris Sacramento, suorum criminum rein
missionem ξ: Addo aliquid mirabilius , hoc ipso severissim h puniebantur relapsi , quod ipsis non permitteretur profiteri solemnem Poenitentiam , ut severissim P plectitur qui a baptismo, quem petit, tamquam indignus rejicitur, vel ab ordine Religioso, qui caeteroqui maximae poenitentiae locus est , eX pellitur, utque ex Augustino is qui corrigentem non audit, acerbissima poena asscitur, dum ejicitur , ac
132쪽
deseritur . Illud enim quod ait, si nec Ecclesiam audierit, sit tibi ta quam Ethnicus,G P Γω-vus, gravius est, quam si gladio feriretur, si m-mis absumeretur, se feris subrigeretur, nam ibi quoque subjunxit. Amen dico vobis, quae ligi
veritis super terram erunt ligata ct in Caelis, ut intelligeretur, quanto gravias sit punitus, qui Oelut reliseus es impuritur. Id autem poenae
genus erat acerbissimum eorum temporum
Fidelibus , qui a Patribus perpetu b docebanis
tur, publicam solemnemque poenitentiam esse velut alterum Baptisma, vel quoddam martyrium , ut eam vocat Chrisostomus in psal .so. ac proinde ea persu odium ad eum restitui ferc candorem, ac pulchritudinem quam consert eXpiantis aquae lavacrum , nec solum detergi maculas omnes ex peccatis
actualibus relictas sed sere condonari paenas quaslibet ex qua vis eulpa solvendas. Dui egerit veraciter paenitentiam sinonebat Augustinus homil. 4s. ex so. ct solutus fuerit a ligamento quo erat obfrictus, cis a Christi corpore separatus, or bene post paenitentiam Qixerit, sicut ante paenitentiam vivere debuit, post reconcilia. tionem, quandocunque defunctres fuerit,ad Deum vadit, ad requiem vadit, exolutus videlicet
133쪽
non solum culpa, sed poena. Et Cyprianus
lib. de lapsis . aenisic Deo satisfecerit, qui paenitentia facti fui, qui pudore delicti, plus, ct mistatis, ta fidei de ipso lapsus fui dolore conceperit , exauditus, ct adimus a Nomino , quam contristaverat nuper, laetam faciet Ecclesiam , nec iam solam Dei veninm merebitur , fed coronam, tamquam de martyrio lacrymarum.14 Hinc, ut constat ex Scriptoribus illorum temporum , & colligitur ex innumeris decretis Conciliorum, solemnis poenitentia summis precibus petebatur, & ut ipsius Morini s lib. s. cap. 3 i. verbis utar, beneficium . magnum illis seculis reputabatur , Poenitentiae ,
juxta Ecclesiastica praecepta, agendae jure potiri;
imittique tanquam indigni rejici chantur , ut ali hi satis ostendimus . Hanc autem maXime probrosam repulsam tolerare per totam vitam cogebantur Relapsi , ac mori absoluti quidem a vinculis culpae, sacroque viatico resecti , non tamen hoc secundo lavacro e X-piati , ct poenis omnibus eXoluti. Et quidem hanc habitam vere suis, .loco severisIimae poemo alia veteris Ecclesiae praxis confirmat. Fuit autem ea de qua egi- mus calumnia I. nempe negandi solemnem
134쪽
Poenitentiam Sacris Ecclesiae Ministris, in . quaedam graviora prolapsiis , quod quidem factum fuit, non quod mitius cum Clericis ageretur , quam cum Laicis: constat enim se. veritis illos punitos fuisse, hinc Novatianus quidam Episcopus apud Socratem lib. 7. cap. 2 s. sic alioquitur Atticum Episcopum Constanti nopolitanum . Praeter peccatum Idololatriae funt alia multa peccata ad mortem, uti ex
sacris literis perspicuum es,ob quae sos solamC
ricos, nos Laicos etiam communione excludimus,
potestatesoli Neo , illis ignoscendi relicta . Cum ego soleret Clericus severius puniri quam laicus , & Clerico negaretur publica paenitentia , non Laico, nec illi infligeretur alia poena , quae solemniS poenitentiae acerbitatem , aequaret dicendum est, magnam paenitentie partem sitam in eo suisse, quod solemnis Poenitentiae prosessio negaretur .
D R. Est alia ratio de Clcricis, alia dei Relapsis. Illis negabatur solemnis Poenitentia sui ipse in prima disputatione monuisti)in gratiam ordinis Clericalis , ct ad scandalum a Vertendum, quod populo fuisset spectaculum illud Clerici , quem sine labis suspicione esse deceret, pro gravissimis crimini-F bus
135쪽
hus veniam in sordibus & ci Iicio flagitantis. Quamvis autem inde fieret, ut Clerici peccantis poena minor esset, quam laici, minu Smalum id esse putavit Ecclesia , quam illud . Falsum est igitur Clerico negatam sui sse in Pamam prosi reri solemnem Poenitentiam .
N. D. Nego consequentiam . Utrum
que verum est, nempe Clerico in poenam, ut probavi, &simul ad impediendum scanda- Ium , ut dicis, fuisse negatam solemnem Pgnitentiam. Si tamen primum illud oblimath negas, non resistam 4 novam enim mihi rationem, qua solvam propositum argumen tum , ostendis. Dicis, mitilis actum esse cum Clericis, quam cum laicis eadem peccantibus , quamvis idem delictum , eX. gr. homicidium commissum a Clerico longe is gravius sit, & majori poena dignum , quam a laico patratum id autem factum sapienterfuisse ad impediendum scandalum ἔ ergo eX eadem, aliisque hujusmodi rationibus sapienter potuit Ecclesia mitilis agere cum Relapsis, quam cum lapsis . Ingenti enim scandalo fuisset unverso populo spectare iterum in ter poenitentes hominem tot caeremoniis, tot precibus cum Deo & Ecclesia reconciliatum, audire
136쪽
audire ejus relapsus, ct nova crimina , cum desere vetera debuisset. Jam cspissent Fideles contemptui habere poenitenriam , quam proinde peragere neglexissent. Non id assero divinando, didici ex Suario qui disp. I 8. sect. I. num. I 3. sic habet. Poenitentia solemnis semel 16
tanta in concedebatur, vel ad maIorem terrorem, ne contemneretur, vel forte ne aliis set scandalo, si epius talem paenitentiam aliquis ageret. Id autem Suaaius didicit ex Augustino, qui Epist. sq. ad Macedonium scribens , Caute, inquit, salubriterque provisum est: ut locus i lius humillimae paenitentiae semel is Ecclesia concedatur re medecina vilis minὰs utilis esset eg tis, quae tantὸ magis salubris est, quanto minisscontemptibilisfuerit. Sapienter igitur Ecclesia vetus publicam , & solemnem Poenitentiam Relapsis negavit, iisdemque postea secretam absolutionem indulsit, ut sapienter hanc ipsis Clericis impertivit, quibus similiter solemnem penitentiam interdixit rutrumque EX ratione non absimili, illud ne ordo Poenitentium vilesceret,hoc ne vilesceret Otado Clericorum, utrum que ad Populi Offensionem , & scandalum avertendnm quamvis per utramque hanc legem minori poena F a Ple .
137쪽
plecterentur qui majora ' crimina perpetrarant. Habes tuum illud invictum argumen
tum duplici responsione victum , & profligatum . Prima est sui quae di Eta sunt, redigam sin summam ) non sequi ex nostra sententia , quod mitius actum fuerit cum Relapsis , quam cum iis , qui prim tim lapsit essent, quod illis loco maximae poenitentiae es et,
non possis solemniter poenitere , nec posse cum non Poenitentibus Altaris epulo recreari. Secunda est, utut ex nostra sententia
sequatur, quod mitius sit actum cum Relapsis quam cum iis, qui semel det equissent,nego id malum non fuisse alio majori bono sapientissime compensatum, ut contigit in poena Clerici criminosii. Facti optimam rationem attuli ex Augustino, cui, ut arbitror, non repugnabis.
Imb, ne repugnem Augustino tibi assentiri non possum . Et quidem ex illa ipsa Sancti Doctoris epistola ad Macedonium
probatur validissimc,Relapsos nunquam sui Dse ab Ecclesia absolutos conquestus enim
erat per epistolam Macedonius Africae praeses, de Episcopis , quod intercederent pro reis perinde ac ista intercessione ostenderent, se
138쪽
se non satis odisse eorum peccata, quorum poenam deprecabantur,cum h contra sic Deus odio habeat peccata , eaque prohibeat s dice
bat i lle ) ut ne paenitendi quidem copia post pri
mam poenitentiam tribuatur. Quod exemplum prosedili non adduxisset Macedonius , si Ecclesia soleret secretam saltem absolutionem hujusmodi Relapsis impertiri & rursus respondisset Augustinus , eum falli in ea Ecclesiastici rigoris opinione , cum potiuSmos contrarius absolvendi saltem secreth Pe nitentes relapsos obtineret, quod ipse non .secit, sed confugit ad misericordiam Dei , qui relabentibus non statim irascitur,sed eis quoque subministrat vitae munera , ut ante; sic enim respondit. In tantum autem haminam aliquando iniquitas progreditur, ut etiam posociam paenitentiam, post Altaris reconciliati nem , Celsimilia , vel graviora committant. Et tamen Deus facit etiam super tales oriri solem suum , nec minus tribuit, quam antea tribuebat largissima munera vitae, ac salutis. Ecce nihil meminit veniae, ut ita dicam, extra poenitentialis, ipss ab Eccles a tandem concessae . Prosequitur postea idem S. Doetor et Et quam
139쪽
concedatur, Deus tamen super eos suae patientiae. non obliviscitur . Ecce iterum , non dixit, Ecclesia tamen etiam hos saltem in morte
absolvit, sed , Deus tamen super eos fare patiemtiae non obliviscitur , pergit. Ex quorum s relapsorum ) numero si quis nobis dicat, Aut date mihi eumdem paenitendi locum , aut desperatum me permittite , ut faciam quidquid libuerit cec. Aut si me ab bac nequitia revocatis , dicit intrum mihi aliquid prosit ad vitam futuram , se in isa tata illecebrosissimae vitae blandimenta ut mero, si libidinum incitamenta frenavero. quis nostrum ita desipit, ut bule homini dicat nibit tibi ista pro temul P Vult autem prodesse
uon quidem ad veniani qualemcumque a Sacerdotibus obtinendam , de qua ne verbum quidem habet, ut habere debuisset, si Sacerdotes eam impertire consuevissent, sed ad obtinendam veniam a Deo, qui misericors est etiam erga Relapsos sine detrimento suae sanctitatis, & bonitatis, quare subdit: Quis tamen audeat dicere Deo, quare huic homini , qui posprimam paenitentiam rursus se laqueis iniquita. tis obfringit, adhuc iterum parcis Ergo tempore Augustini nullo modo absolvebantur
Relapsi , saltem in Ecclesia Africana , quem
140쪽
morem suisse etiam in Ecclesia Mediolanensi ,& multb ante in Ecclesia Orientali,colligitue satis clarE , illud ex S. Ambrosio, hoc ex Origene ; ille enim loco superilis cit. Sycut unum Baptisma, ita una paenitentia, quae tamin publi-cὸ agitur . Nam quotidiani nos debet paenitere peccati, sed haec delictorum leviorum, illa gra-
Qio M. Hic autem homil. Is.in cap. 2s.Levit.
Is Dravioribus criminibus semel tantum paenitentiae eouceditur locus: sa vero communia, qua frequenter incurrimus,semper paenitentiam rectapiunt , G sine istermissione redimuntur. Igitur
sola communia, & minlis gravia expiaba tur secreta paenitontia , enormia verb per solam publicam adque semel. Quod confirmant Patres Concilii Toletant s. Can. i I. qui sic habet. α nim comperimus per quasdam Hi- 18spaniarum Ecclesias non secundum Conones , sed foedissme pro suis peccatis homines agere poeni tentiam , ut quoties peccare libuerit, toties a Presbiteris se reconc iliari expostulent, ideo pro coercenda tam execrabili praesumptione id a San-Ho Concilio inbetur, ut fecundum formam Ca- nonum antiquorum detur poenitextia , hoc es , ut prius eum, quem sui paenitet facti. Communiones pensum faciat inter reliquos Paenitentes ad F manus