Clericus Romanus contra nimium rigorem munitus duplici libro quorum uno veteris ecclesiae severitatem, altero praesentis ecclesiae benignitatem a rigidiorum quorundam scriptorum calumniis vindicat P. Baldassar Francolinus societatis Jesu theologus “C

발행: 1705년

분량: 429페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

98 CALUMNIA V.

to Sacramentorum, spectabat S. Doctor, dum . dicebat, debere peccatorem offerre Deo cum

Davide cor humiliatum, & tamen , id non exprimebat. Licet& ergo d si Macedonio rescri-hens dicit etiam Relapsis a Deo ignosci, non exprimat id fieri a Deo per Sacerdotem. cui se Relapsus humiliet, id tamen intelligi vult , cum presertim alibi disertilii me doceat & fuse ostendat de here etiam iis qui Relapsi sunt remitti a Sacerdotibus peccata , atque hanc esse

Ecclesiae consuetudinem.

N. R. Ecquis est iste locus Θν D. D. Est satis celebris in lib. de vera Scsalsa poenit. cap. 4.D. R. Nempe ejus libri, quem esse Au gustini negant Trithemius , Lovanienses, Bellarminus & alii. N. 'ra Nempe eius libri,quem esse Augustini assirmant viri alii eruditissimi, Bunderius , Navarrus , ac nouissime Tullensis Episcopus in libro de laudibus S. Andreae Apostoli, in quorum sententiam videtur inclinare Philippus Labbeus de Scriptoribus Ecclesiasticis. Certe locus, quem afferre paraham , redolet doctrinam Augustini, quod ut persu a sum habeas, scire debes, non semel

152쪽

DI SPUTATI O V. 99

S. Doctorem invehi in eos, quos Dagans S UO-Cat , aut Haereticos, quibus non probabatur

Christiana benignitas , nulli vel maXimo delicto veniam denegans . Vide cujus indolis aut si dei sint Rigori si ae , aut saltem cu ius sue rint tempore Divi Augustini. Aut Pagani erant, nempe Philosophi de virtutibus subtiliter, sed non fideliter disputantes, vel Haereistici. Afferam te X tu S. In psal. l o I . super illud: tota die exprohrabant mihi inimici mei, lic habet. Hodieque Paganorum opprobrium quale in notem Quid putatis, fratres, quid eos putatis dicere nobis. Vos corrnmitis disciplinam, moresque generis humani pervertitis. QuiI inlebe is P Die quamobrem Z uid fecimus P Dando, inquit, hominibus paenitentiae locum promittendo impunitatem owriam delictorum. Ideo homives mala faciunt , securi, quod eis, cnm conCersi fuerint, omnia dimittuntur ... o qui is fustas. . . discute conscientiam tuam , ascende trifunar mentis tuae , noli tibi parcere , si sola fuit peccandi licentia, ct nulla peccatorum es indulgentis,ubi eris: Quo ibis Θ Sed tawen, inquit, augent homines peccata spe veniae , imo steterent pecCata desperatione veniae. Nouue attendis quam licentio sic delitate vivant glaJiatores Z T de hoc, nisi

153쪽

ioo CALUMNIA V.

iam tamquam ad feri um, ct sis Nisam destinati explere volunt libidinem , antequam fundaut Sanguinem Nonne hoc G tu tibi diceres Z yam peccator sum, jam iniquusdam damnandus, nulla spes Nevia os . . . Cur non impleam quantum possum quaecumque desidero, si post haec non reflant nisi tormentuῖ Similia prorsu S habet to.9. in tra'. de utilit. poenitentiae cap. 3. Solent Christianis Pagani injustare de Paenitentiis,quae instituta es in Ecclesia et Et contra nonnullas haereses tenuit Eccosia Catholica Viam .eritatem de paenitentia agenda . Fuerunt enim qui dicerent quibusdam peccatis non se Ludam Paenitentiam, G exclusi sunt de Ecclesia, ct baeretici Desisaut sis est sinis Rigoristarum in. In quibuscumque peccatis non perdit miscera pia mater Ecclesia : Ergo solent inde etiam rigani, quas inful

tare nobis . nescienter quid loquantur ... Vos, inquiunt, facitis , ut peccent bomines, eism iras promittitis veniam si egerint paenitentiam. NU- solatio est ista, non admonitio. In hanc sententiam exagerant verba, quanta quisque pο:es litaua viei sananti, vel titubanti . . . Tamen quomodo sincantur breviter accipiat charitas vesra, quia Domini misericordia totum optimὸ constituit tu Ecclesia sua . Dicum nos dare peccatis licentiam,

154쪽

DISPUTATIO U. Ioi

quia portum p itentiae pollicemur. Si clauderetur aditus paenitentiae, nonne ille peccator tanto magis adderet peccata peccatis, quanto magis sibi diperaret ignosci Z Diceret enim sibi: Ecce pec- eaui, ecce scelus admisi, jam mmi veniae nullus es locus, parvitentia infructuosa est. damnatus sum. Quare jam non vivo , ut Polo Z. . . Ergo si tu teris portum poenitentiae , desperatione augebum tur peccata Hactenus August. Nunc vide , quam bene concinat his duobus textibus textus ille, quem tu negas esse Augustini. Sant qui reclamant non esse baptizatis remissionem peccatorum per paenitentiam,di exies tac. Adhuc

instant perfidi, qui sapiunt plus quam oporteat,

non sobrii, sed excedentes mensuram . Gicunt

enim, ut si semel peccantibus, ps Naptismum

Ualeat Poenitentia, non tamen saepe peccantibus proderit iterata , alioquin remisso ad peccatumeset incitatio. Uicunt enim quis nou semper peccaret, si redire semper posset Dieunt enim Dominum incitatorem mali , sisemper Poenitentibus fuΑΦeniret: se etiam ei placere peccata , quibus semper praeso es gratia. Errant autem , imo constat ei peccata multum displicere, ρ semper praeso es ea defruere. . . Sumunt o Ca

sonem Opocritae si ex factis Gomisi. Vnem G s enim

155쪽

io a CALUMNIA U.

enim caecam his illuminavit, quem leorosum bis mundavit, quem mortuum his fuscitavis In nulla persona iteratis facitam, d9cens,ut riunt, non fenu per a 'Domino seri remedium . . . . Ideo

non jcribitur aliquis nisis emel sanatus, ut timeat quisque jungi peccato . Videmus ad c quotidie in Ecclesia saepe febricitantes, sepe languidos, sepe passionibus captos, ope liberari; ut appareat toties opus miserantis quoties confesso si Paen tentis . Medicum se vocat, G non sanis, sed male

habentibus opportunum. Sed qualis bio Medicus , qui malum iteratum nesciret curare Θ cte. Haec S. Doctor, quibus, manifesti docet, sana tos in Ecclesia fuisse etiam relapsos , sanatos, inquam , non pur humillimam , & solemnem poenitentiam , sed per poenitentiam cordis, consessionem oris , & veniam eis a Sacerdote impertitam . Verum si hunc haud esse Augustini tractatum evincere velis , evince, satis enim Augustini mentem ex allatis superitis certis ejus sententiis elicui. Solum hic addo ex eodepa Bellar mino de Poenit. lib. 3. cap. 9. negari non pol se, quin hic de vera & falsa poenitentia tractatus sit alicujus antiqui,probatique Scriptoris , quem tanti fecit antiquitas,

tu inde si ratianus, ct Petrus LombarduS, homines

156쪽

mines in Patrum antiquorum scriptis adeo versati multa testimonia, ille in decretum , hic in libros sententiarum retulerit. Non abs re igitur textu illum produxi ad probandum, consuevisse veterem Ecclesiam veniam rela psis praebere , eosque qui secus sentirent, quamvis se fidei custodes, ac disciplinae vindices crederent, habitos fuisse tamquam fidei hostes ac disciplinae eversore S , N. R In horum numerum , ut puto, asnon reseres Origenem & Ambrosium , quorum tamen sententiae , quaS paulo ante produxi, relapsis non Uent. D. D. Nec favent, nec adversantui. Nam solii in docent Poenitentiam publicam pro gravioribus culpis semel tantum fieri ,

leviorum autem poenitentiam debere esse perpetuam , nomine autem levioris culpae saepe intelligunt Patres culpam seu venialem, seu minus gravem , alterutram autem quotidie incorrunt homines , ct ideo perpetuam debere esse poenitentiam, docent Patres. Quid inde colligis quod ad rem praesentem faciat PNon erat igitur cur ea duo loca afferres , quae afferri solent ab haereticis ad impugnandam auricularem confessionem perinde

G 4 ac si .

157쪽

to CALUMNIA . U.

ac si Veteres egerint de gravioribus poenitentiam publicam , de reliquis solam poenitentiam cordis: sed rigidiorum Doctorum mos est aut ab haeretici S arma sumere , aut ea haereticis subministrare,vel ut eruditi videantur, veteres Canones, qui ad rem , de qua agitur, non faciunt, recitare, qualis est ille Canon Concilii Toletani tersi, quo solum renovantur Canones antiqui, quibus ostendimus duo

sola suis e statuta, unum , ne relapsis post poenitentiam publicam, iterum publica penitentia . &mul tb minus quotios libuerit sue aliqui Penitentiarii Toletani faciebant) concederetur alterum, ut sic relapsi damnentur, non quidem perpetua privatione absolutionis, ut perperam interpretaris, cum hanc privationem impiam & crudelem Pontifices a p. pellent, sed pqna a Siricio statuta. Nec dissenties, si Concilii Toletani tertii tempus & Patres non ignoras. Sed sorte utrumque excidit, experimentum capiam . Quo tempore Celein

bratum fuit hoc Concilium quibus Patribus p R. A Patribus Toletanis . D. D. Erudita responsio i putabam esse eelebratum a Patribus Ephesinis , hoc peto ,

. . qui

158쪽

DISPUTATIO U. Ioue

qui suerint hi Patros Toletani , qui nempe Toletum ad hoc celebrandum Concilium convenere, & rursus quo tempore conUenerint λ'29. R. Quid interrogas , clim ipse scias,& pene rumparis cupiditate docendiὶDoceas, per me licet, nolo tibi hanc laudem praeri

pere .

D. D. Quam brevius fuisset dicere, as ignoro. Celebratum fuit hoc Concilium duobus seculis post Siricium , nempe post illum Pontificem qui relapsos absolvi jusserat Scrursus celebratum fuit ab Episcopis totius Hispaniae , inter quos suit Stephanus Episcopus Ecclesiae Tarraconensis: hujus autem Fcclesiae Episcopo eam Epistolam scripserat Si-ricius. Igitur ex tempore, ex loco, & eX Patribus sit palam non ignotum ei Conpilio fuisse decretum a Siricio mistum Episcopo

Tarraconensi de relapsis saltem in morte ab- sol vendis, dum ergo statuunt eo Carione II. ut circa Relapsos serventur CanoneS antiqui, jam volunt servari Canonem Siricii, cui parere tenebantur, eumque jure vocant CanOnem antiquum, utpote non primo conditurua Siricio, sed renovatum. Qua

159쪽

io6 CALUMNIA V.

Quare falsum est quod ultimo loco objiciebas , nempe a Siricio conditum fuisse jus novum , unde inserebas ante Siricium denegatam veniam suisse Relapsis. Falsum , in. quam, id est , cum id ipsum Nicena Synodus S Julius I. sanxissent . Nec sane ea novitas juris ex verbis Pontificis colligitur, ex reliquis aute ejus Epistolis colligitur oppositum , nempe ipsum abhorruisse qua maxime a novis Legibus condendis, quibus presertim abrogarentur antiquae . Initium enim Epistolae tertiae ejusdem Pontificis ad universos Orthodoxos id est . Cogitantibus nobis metum Diamini judicii Fratres obarismi ... quid in quer

Iam veniat tacere non licuit . . . Et cui omnium

Ecclesiarum cura est, si dismulem, audiam dicente Domino: 'jicitis mandatum Dei, ut traditiones vestras statuatis. aeuid enim aliud esrejicere mandatum Dei quam privato iudicio Est Bumano consilio novir rebus constituendis libertas dele ri. Perlatum itaque est ad conjicientiam Apostolicae Sedis contra Ecclesia um Canonem praesumi, G quae ita sunt a Majoribus ordinata, ut ne vel levi fusurro debeant violari, proprias sto am observassoves novas indusere, cu praetermiso fundamexto supra arenam velu construe

160쪽

DISPUTATIO U. Io T

re , dicente Domuo, nou transibis terminos quos constituerunt Patres tui. Quod G S. Aposο- Ius ... mnet. . . State , inquit, a. 7 es. a. G tenete traditiones vestras, quas fidicistis sive per verbum , sive per Epipolam . Hinc in sequenti Epistola ad Africae Episcopos, litteras tales dare placuit, con quae nova praecepta aliqua imperent, sed quibus ea , per ignaviam, desidiamque aliquorum neglecta fusit , observare cupiamus, quae tamen Apostolica, idi Patrumconstitutione j unt constituta. Scriptum est. State G tenete traditiones vestrassive per verbum , sive per Disolam. Quaere si potes alium Pontificem novitati Decretorum magis insensum . Non igitur Siricii Decretum illud de venia , & communione Relapsis saltem in morte concedenda novum jus suit, sed veteris, & quidem Apostolici , quod forte in Himerii Ecclesia nota

servabatur, confirmatio fuit,quo confirmatur mea sententia , nempe nunquam in Ecclesia Romana. reliquis que Ecclesiis bene administratis sui se iis . qui post solemnem Poenitentiam relapsi essent, omnem prorsus veniam denegatam. Ex his intellige quam malam scausam propugnes. Quidquid enim ad im- Pugnandum me , protulisti, meam in te dex

teram

SEARCH

MENU NAVIGATION