Ioannis d'Auezan ... Dissertatio de sponsalibus, et matrimoniis

발행: 1661년

분량: 143페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

51쪽

3 TRACTATU II.

cipienda esse arbitrantur, is l. I. Is de iustitia es iure. Nam in nuptiis siue matrimoniis duplex coniunctio desideratur, una animorum , altera corporum illa est persectio nuptiarum, ista complementum Conitinctio animorum, siue consensus perficit nuptias coniunctio Corporum, siue compi xus coniugalis consummat, quae discretio non est otiosa, inessicax, idque ex eo euincitur, quod matrinionio quidem perrecto consensu praestito ex utroque lateres, sed nondum eonsummato per copulam carnalem, possit alteruter coniugum altero etiam inuito monasticam vitam profiteri , . . de conuers coniugat. O . . de raptorsin. c. Is de 'on Lex sed is, qui remanet in saeculo, alias nuptias ambire potest, . . . o 4 de conuers conius ex cin eo congruit Ius Canonicum cum Iute Civili, o Nou. Leonis 33. Ratio ver cur etiam Iure Pontificio id permittatur remanenti in singulo est quia copula carnali nondum secuta, non sunt una caro simul effecti d. e. 1. Aliud est, si consummatum sit, tunc enim si alteruter coniugum velit monasterium ingredi telicti in saeculo coniugis consensum conuersio haec requirit usque e vi renitenti, reclamanti marito uxor etiam velata restituatur, Can Agathos 27. q. v. Et licet olim consensis a marito praestitus uxori praeterenti matrimonio monachisinum, amatui instinctu diuino eam ad id impellente, aliter non sufficeret, quam si, ipse conuerteretur, Can. qui uxorem. 33. F. id est, ductus lege priuata, ut loquitur cap. I6. ex de sonsat o matrim id est, conscientia propria quasi diuinitus urgente vitam solitariami monasticam amplecteretur, pari inflammatione animi commotus ne , cum utriusque coniugis unum ridem sit corpus, d. Can a Mosa eius pars alia in monasterio, alia in saeculo ageret C. 33. de conuers coniugat ex Hodie tamen nihil ultra amarit requiritur, quam ut voveat continentiam, quod etiam

viris iis remittitur , qui aetate iam sunt grandiores eo vitae proposito, integritate, quae libidinis suspicione careat, c. I , t 3 eod. tit vel talis sit persona, cui incontinentiae nota, vel suspicio inuri non potest, veluti si gravetur infirmi

52쪽

D E MATRIMONIIS. 37 Quod autem diximus astipulandum potius esse iis, qui

existimant praedicta verba esse referenda non ad solam ani morum, sed, ad Corporum coniunctionem esse producenda, ita exaudiendum non est, ut non aliter matrimonium consistere possit, quam si corpora inuicem commisceantur: sufficit enim eos . qui nuptias contrahunt, huius coitionis capaces esse, ut a contrario sensu probatur l. 39. g. D. Issae lare dor Nou. Leonis 97. f. en. . quando dies Deat meI deicom cedat. confirmatur loco D Bernardi proxime citato. Matrimonium quidem eo animo Contrahitur, ut corpora coniungantur,ac ex illa coniunctione iusti, testitimi liberi procreentur, quibus ciuitates repleantur,l. . . solutomatrimonio Can. quidquid. . q. 2 D. Ambros Iib. I. Comment in Evangelium Lucae c. I in ne Pudor eis feminis nuptiarum praemia non habere qu/bus haec sola est causa nubendi. Manet tamen vinculum nuptiarum, etsi proles, cuius Causa initum est , manifesta sterilitate non subsequatur , Can. tantum. 32. q. 7. cui praecipue fini hoc est, in conseruationem humani generis Deus, qui matrimoni dicitur institu tor auctor, e viri ex de stim s. matrimonium in Paradiso instituit, ideoque his verbis benedixit, reeitate in multι- plicamini ad quem finem referrita bet maritalis coniunctio, ex praecepto Domini in cap. I Genes quo praecepto videtur imbutus Callistratus dum in I. ino. de verbor signis scribit parentes pios liberorum procreandorum animo S voto uxorem ducere; si Augustinu In d. Can tantum sociale vinculum coniugum causa procreandi colligari s D. Am-bνή partum esse praemium coniugij, gratiam nuptiarum, feminisque hanc solam causam esse nubendi, Carn. I 32. q. 2. quas etiam, si Iustiniano credimus, ad hoc natura progenuit, ut partus edant unde, maximam eis cupiditatem in eo constitutam esse ait L 1. Cod de indicta iduis tost ideoque nubunt, matres fiant, Avithore Gestio lib. s. e. s. se.

t. desti dis se maleficiat. ex ubi coniux ad Episcopum proclamat, Volo esse mater, volo fio procreare C adeo mar

tum ace i. Atque hinc ortus ille mos , quo antiquitus hoc nominatim in tabulis nuptialibus inseri solebat, liberorum

53쪽

procreandorum causa Vxorem duci, d. l. i. quod, aliis leatisque testimoniis confirmat dominus Culacius ad c vis ex.

de eonditionibus an iis in desonsat ad Nov. 21. O ad I so . . de verbor. signis. Carv VI As igitur coniun tionem maris, femina , quod προ -t I matrimonium appellatur, aestimare oportet non extu 2. Λ', Truxuria, a qua omnino abhorret illa necessitudori coniunctio,

ζ - . . et inu in ira ppellat l. vlt Cod Theod de legit he nraus -- mi sed ex affectu honesto, non ex deliciis, sed ex iusti, as

data.firmatari sua sectionibus, Can nuptiarum 27. q. i. oc ita Iustinus Martyr,ue ad Antoninum Pium ait Christianos procreandorum tantum

liberorum causa uxores ducere: Cum caeteri voluptatis causa sibi adsciscant. Et quoniam matrimonium sui natura non fit recte, aut iure, nisi liberorum procreandorum causa,&contractum dirimitur deficiem spe futurae sobolis . pen Cod. de repudiis. I. 6o. g. vlt mm duabi legibus seqq. . de do. nat inter vir. ct uxor se toto tit defigidis se malefiat. ex hinc fit ut si in eo constituendo inserta S apposita fusrit haec conditio, accipio te in uxorem sinum mihi liberos procreaveris vel, id egeris, ne usus mihi liberos procrees, vitietur matri inonium c vis ex de condit anopi in de-Ponfisi Idem dicendum est de adisclione istius conditionis, sidebitum coniugale negaueris, quia hae conditiones sunt contra substantiam coniugij. Nam , quod summe notandum, post primi parentis peccatum, matrimonium, quod liber rum procreandorum causa fuerat institutum, coepit esse in firmitatis remedium, d Can nuptiarum ut infirmitas prona in ruinam turpitudinis honestate coniugi raciperetur: vnde etiam effetium est, ut coniugati sibi debeant non solum ipsius sexus sui commiscendi fidem liberorum procreandorum causa, verum etiam infirmitatis inuicem excipiendae ad illicitos concubitus euitandos mutuam quodami nodo seruia tutem, ae Can quidquid. a. q. 2 atque primam humana coniunctionis societatem, nuptiis conciliatam fuisse liquet ex . Can.quidquid coniugiumque sic esse comparatum natura,auctore Xenophonte scribit M. Tullius apud Columellam, ut

54쪽

DE MATRIMONII S. D

non solum iucundissima, verum etiam utilissima vitae cietas iniretur Se ne genus hominum temporum longinquitate excideret. Idemque ingenitum est a natura animantibus, nam ne eorum genus periret, stimulum coniunctionis pio-

creandi causa illis indidit, ut per encrationem se perennia, Qquasi perpetua redderent, ut ait Theophilus, Si Callistratus in I. 1Σo in sine. . de verbor senis tradit idcirco homines filios, filiasve concipere medere, ut ex prole eorum, earumve diuturnitatis memoriam in aeuum relinquant. M. Tullius 1 de natura Deorum , naturam trumque sexum perpetuitatis causa machinatam fuisse scribit Lactantius de falsa relig. In hominibus caeterisque animantibus diuersitatem sexus,i coitionem , S generationem nullam aliam rationem habere censuit, nisi ut omnia genera viventium, quando sunt mortalitatis conditione moritura , mutua possint successione seruari. Itaque oportet aliam ex alia generando sufficere prolem. Haec quoque fuit causa huius 1ocietatis coeunda inter homines, ut ex ca illis adiutoria senectutis, atque propugnacula quaererentur. Vnde intilian declam. 368. Iratrimonia, inquit, sunt a i a rerum natura inuenta, sic mares feminis iunguntur, timbecistior δε-

Aus praesidium ex mutua societate sumat. Sed de Aristoteles ait appetitum maris S feminae non sollim prolis procreandae causa ingeneratum esse, sed etiam ut parentes effoetos aetate liberi alerent, ut est in I. . . de liberis agnosecendis, me alendisparentibus Libet enim non solum reuerentiam, sedi subsidium vitae eis exhibere debent, I. s. c. de patria potest. Arsoteles lib. 9. Ethic. e. 2. Casilodor lib. 2. Variar.eps. q. Plin. lib. Io naturalis h/Hor cap. 3. Ex his apparet non unam sed plures fuisse causas huius societatis constituendae, quarum primaria dc praxipua affertur in . L

MATRlMo Niv non tantum induci 3 creat coitio Matrimonium Inem,ac coniunctionem malis S feminae, sed praeterea si

prosperae, siue aduersae, L ij. de ritu nuyt ut aperte demon

55쪽

strant haec Taciti verba Man eripiuntur maritis consortia rerum ecundarum, aduersarumque Sedi Tertullian in Apologetico,cum adfert causam,cur Christiani communes inter se fratres se appellant, de hoc consortio ita scribit Commania omnia indiscreta sunt apud nos praeter uxores. In isti conso rium soluimus, in quo solo cateri homines consortium exemcent, qui non amicorum solummodo matrimonia usurpant,sed

se sua amicis patientis me subministrant. Et recte accommodatur huic loco, quod circumfertur de Theogena, quae Hor fuit Agathoclis Regis Siciliae haec enim dicere solebat se iniisse societatem nubendo non prosperae tantum, sedi

aduersae fortunae, ut refert Iustinus cx Trogo lib. 23. HIoriae Debet enim sequi virum suum uxor in vitarac in morte, ut est in an unaquaeque. 3. q. . Atque hoc Xorum officium, munus esse contestatae sunt nobiles illae matronae, quarum meminit B Hieronym. lib. 3. Comment. in Epi-

sol ad Ephesios c. s. Et elegante Iurisconsulius in I. 22. g. maritus, . soluto matrim. Quid tam humanum est, quam

fortuitis casibus mulieris maritum, vel xorem viri participem esse. Videndus Valerias Maximus lib. q. c. 6 de amo. conium Sic quoque interpretari licet ex prin tit de patriol. rapit se ex . II de praesumpi ex consortium Omnis Vltae, id est, indiuiduam vitae consuetudinem, quod vita societatem appellat Iuriscon in I. 11. de re iudic. I de ariZ.rer. amor. . quo sensu, ut est relatum ex D Augustino in LCan. D dquid. 32. q. r. matrimonium dicitur esse prima humani generis in ista mortalitate societas. Dicitur autem matrimonium consortium , sue societas omnis vitae , non

quod non possit aliquo casu dissolui, sed quia ea mente, eo

proposito vi voto contrahitur, ut perpetuo duret indiuidua& indivisa, quae est sententia Glosse in verbo, indiuiduam. 27. q. . in prin se ad tit. de patr pol. Insit. Atque ex eo, quisci matrimonium sui natura individuum sit, & perpetuum, recte colligit Summus Pontifex in . c. r. de praesum . mulierem, quae temere a viro discessit, ad illum redire compellendam esse. Ex

56쪽

DE MAT IMON I I S. IE eadem ratione motus Pontifex decernit in cap. D. V de condit a st in deson ut ex nullarum vitium esse

matrimonium, cui hac condibo est apposita, Contraho te an ira , oua

cum donec aliam inuenero digniorem honoribus se foliati

mes, ut Can solet in fine. 1. q. . quia huiusmodi condi matrimoni tio contraria est naturarin substantiae istius mutua coniun o η cono 'um.

clionis, in qua vir, mulier sibi in icem indiuiduam vita ---

secietatem promittunt. Haec conditio sine dubio resolutiva impos ius.eon-

est; qui enim sub ea matrimonium contrahit, interim qui ter da

dem vult contrahere matrimonium, sed illud resolui dest i . . derat existente ea conditione, cuius adtectio impugnat naturam .substantiam matrimonij, de non tam ipsa frangitur, quam contractus matrimonialis i idemque dicendum est de conditione suspenitu contra naturam .substantiam matrimoniis insertam, ut recte Panormitanus, caeter Interpretes obseruant ex cap. vis de conssitionibus appositu ex. Quid iuris erit, si conditio turpis vel impossibilis tuerit ad lecti Et Gregor. LX in d. c. mit statuit tam turtem, quam impossibilem condition m in matrimonio appolitam , O do non sit contra substantiam eoniugj, pro non adiecta ha beri, eaque suppressa contractum matrimonialem purum S liberum ab omni conditione remanere. Sciendum autem est duplicem esse impossibilitatem, aliam naturae, aliam iuris Impossibile natura est, quod natura fieri non patitur veluti digito caelum tangere Impossibile iure est, quod ius fieri prohibet sed S illud , quod contra bonos morcs est, impossibile iure dici potest recte enim Papinianus in I. s. . de conditionibus inflationam suae facta laedunt'ieitatem, existimationem, verecundiam nostram, o ut generaliter dixerim, contra ὁonos mores uni nec facere nos posse credendum est. Vox est Christiano digna, sicuti illa quae fuit einissa

ab Vlpiano in I. . . de alienat iudic mut cau. facta. Ve recundit cogitatio eius, qui lites exsecratur, non est vitu fleranda, imo Iaudanda. Dissilire by Cooste

57쪽

Risism mmum 1 4 Modestino in l. i. f. de ritu nuptiar. diuini sua- ποῦ π . mani iuris communicario) iuncta praecedentibus indicant va--- -- vim rios esse gradus locietatis in matrimonio, quod, euidenter oux ν .ς - ' decIarat M. δ lib. I. O ciorum. Prima societaπίinquit, in

noniad, μνω- conium o est proxrmauntiberas deinde una domuν, com- Ciuili munia omnia. Fiunt enim coniuges consortes& s ij rei humanae atque diuinae, I 4. Cod de crimine expilatae hereditat.

quod ab ipso Romulo introductum fuisse innuere videtur Festus, qui in Romuli tabulis haec verba scripta fuisse ait eruulier legitime coniuncta fortuna sacrorum socia esto,

mi dominus vir appetiatur, ita etiam mulier domina vocetur. quod, in xii tabulis fuisse videtur, ut Balduinus expressit. ulier viro legitime iuncti, fortunarum se sacrorum socia illi sor utque dominus iri domas, ita hae domina. Et hoc fuse tradit D. Chryso m. i. Corinth. hom xo de ista societate 5 uxoris quoque dominio, eoque allusisse videtur Catullus, cum ait ad domum dominam voca Coniugis cupidam noui. Iuriscon in I. r. st . de legat 3 peto a te domina v-xor Virum autem dominum dictum esse docet Virgil. lib. 4. Eneid. Ac dominum Eneam in regnae recepit Ouid. lib. r. Fastor Lucretiam ita loquentem inducit, mittenda est domino nunc nunc ,properatepuella. Et Paul in I. i. de aes rerum amot ait ideo cum ea, quae uxor fuit, agendum non esse furti, sed rerum amotarum iudicio, quia societas vita quodammodo dominam eam faceret rerum maritalium, quas amouit. Hoc ver consortium, communionem omnium

bonorum inter coniuges eleganter depinxit B. Bernaris u- er Cantica sermone . t supra adnotaui in tractatu de sponsalibus,, Columella lib. I x his verbis: NihII conficiebatur in domo diuiduum , nihil, quod aut maritus automina proprium esse diceret sed in commune consecrabatur ab utroque Lactantius lib. 1. C. i. Fus seruaripotest charitas, nisi deuota mens, seruata inuicem de indiuiduamfecerit chari atem. I in ipsa amicitia coniugalis non est aliud, nisi

omnium diuinarum humanarumque rerum cum beneuoleni Disilire b Cooste

58쪽

D MA RIMON II S. 43ri S charitate consensio. Nulla igitur res est siue diuini, siue humani iuris, quam alter alteri non communicet,&cuius inter cos promiscuus usus non sit, quod tamen accipere non oportet de vera S legitima bonorum communione,

qualis describitur iit descietate. R. se consimili tit. . o Coae quamuis id veteribus Romanorum legibus constitutum fuisse Dionys Halicarn.scribata b. L. Annal ubi nominatim ait mulierem, quae in manum viri conueniebat, lege Regia fieri participem possessionum & bonorum mariti. Iure ver Civili ne in rebus quidem dotalibus hanc communionem receptam fuisse patet ex I. I. g. undum. l. tq.

g. smaritus. I. 7. g. s res. o l. s. de iure otium. I. 2I. g. idem resondit ad municipalem. ., multo minus in caeteris bonis, quae sunt extra dotem, Q Graecis vis φερνα VO- Cantur, I Dac lege de pact conuent tam super dote si cum maritum desolui Cod hoc tantiim admissiim est commisceri viri uxoris familiam, L pen. g. vlt. A quod is tutore

auctore. nam domum fieri l. I. g. υir. . de S C. SisD-niano uxorem rei diuinae humanae sociam domum mariti suscipi d. l. 4 de crimine expilate hereditat. l. adleg IuI. peculatus in quam est ducenda, I. s. de ritu nu .d in familiam d. I. pen. g. vlt necnon sacrorum participem fieri, auctore Dionys Halicarn loco citato atque eodem foro de domicilio , iisdemque honoribus uti A priuilegiis L It de incolis. I. mulieres de dignitat. I. Io de nupt. Codia. 61. . de iudic quamuis maneat in potestate patris, Lao. . ad I Iu de adulter se l. I 1. de costationi, ubi rescriptum est filias a patribus in matrimonium collocatas retineri in sacris ipsorum patrum. Haxque omnia retinet vidua, donec transierit ad alias nuptias, I. si . g. I. ad municipalem Wiisdem legibus alligatur, quibus maritus obli

gatur, l. o. . eod. xit. -----

FERENDU non est error Accursi existimanis, hemis

communicationem diuini iuris, quar Modestinus viro dc uxori attribuit , accipiendam esse de religione Ut Iudi, δ' - 'si ij

59쪽

stinum, qui Ethnicus erat, hac de re cogitas e verosimile est. Iure Pontificio oportet mulierem Christianam tantum in Domino nubere, hoc est sine suspicione turpitudinis nu-bcre, mreligionis suae viro nubere, quod est in Domino nubere', ut docet B. mbro Comment. in Epi p. t. ad Corinth. c. 8. id est in nomine Domini, quod est indubitate Christiano , non pagano nubere , qua etiam conditione adiecta Apostolus viduae permittit, ut nubat cui voluerit, Christiano scilicet, non pagano , c. pen or vis ex de secundu'vt.

D. August. eps 234. Tradi a nobis , inquit, Christiana nisi

Christiano non potest. Et in Can. 9. 8. q. i. hoc dicitur Domini praeceptum tam in veteri, quam in nouo testamento . . ut non nisi unius religionis Ac fidei coniugia fiant. D. --ronym. r. contra Iovinianum. ui secundu cum ethnico nuptias prohibet, utique o prima prohibet. Denique vetita sunt coniugia inter alienigenas, diuersae religionis honu-nes, Can. 9. dist. I. Can s. s. 32. Can vis 28. q. I. se l. 6 Coae de Iudais Imb nominatim Concilio Agathensi definitum est miscenda non esse connubia cum haerericis, Can. I 6 28. q. I. Concilio liberitano e. 6. S nodo Diodicena c. 3I. Synodo in Trulgo c. 72 s Synodo Chalced. c. multb magis prohibentur coniugia inter Christianos, Iudaeos, Concilio a relianensi II. e. Io o Aruernensi c. l6 iuxta constitutionem Impp. Valent Theodosi WArcadia, quae extat in I. s. Cod de Iudaeis Christiano cum pagana vel Iudaea connubium non est. Nec uti August. ait in lib. definis operibus, Chri an hominis est ab infideli coniugia petere Ratio haec est , quia nullus est eorum affectus fidus, quorum diuersa est fides. Hier Matth. io nec anima una potest sh dissidentium, nec una caro, si anima non sit una, quae est lex instituti matrimonij, erunt duo in carne una. Si tamen inter infideles coniugium contractum sit, ab eo abire fidelis non poterit, id est, propic conuersionem unius ex maritis matrimonium non disiungitur, Tenust. lib. 2. ad Uxorem. D. Cis siost. I. Corinth som. 1 o licet eo gradu sint cognati, quo Christiani inter se matrimonio iungi non possunt, capite . de consani o a'n s . . de diuiniis.

60쪽

DE MA R I Mim I I S. 41ox quia quod ab initio rite contractum est matrimonium, ex post facto dissolui non potest, ut eruditissime docuit do minus Cularis lib. 2s obser c. 3. ne quid in proposito non satis discussum superesse Carv xl. videatur, praetermittere non debeo , quod, peritissi-- ρη η me obseruatum est a domino Culacio, morem hodiernum, , α'

vi coniuges sint soci in bonis quaesitis constante matrimo ηε - niugib--nio, iamdiu in hoc regno inualuuiis, ex e . a. de donat inter vir se xor ex ubi Vrbanus III mulieri concedit dimi sed aestire Canum. dium bonorum , quae manente matrimonio in commune pq ποοm'

quocumque titulo adqumta lunt nae ergo donorum com bis is instim munio est primitus indueta Iuris Canonici constitutione, de AEtria confretud:

frustra sunt qui eam referunt ad Ius Ciuile, cum eo mulie '' Ἀδεμ νε RV constante matrimonio nihil acquirat ad vitandam turpis quaestus suspicionem, I. i. f. ad erit. Non est ergo Iuris Ciuilis, sed consuetudinis, quae in Neu stria primum obtrunuit est enim . e. h. scriptum ad Decanum, Capitulum Lexoviense vulgo is euae, quod est in Normandia Motibus S institutis quarumdam gentium bonorum, quae durante, consistente matrimonio'oaesita sunt, mulier nunc climidium , t . . . nunc tertiam partem capiebat, quae tertia colla rationis vocatur, de qua tit. s. lib. q. visularium Caroli Magni, tu. 39. Legis quartae , lib. . Legu

REcozε Ret , rerumque tractare oportex, an aliquid Ap v x M. amplius in nuptiis desideretur, qtiam consensus ot Ansimum sue erue inprimis videndum, an verum sit et me Civili nihil aliud ' Iosdesiderari nam in omnibias rere loeis r quibus de nuptus dum mammonia.

Contrahendis agitur, mulierem, mar)mbit, in domum ma '' Mi. rie, vel sponsi ducendam esse ostenditur, i. q. de itu nupt. I. Missiciis tit pen. g. vir im de donat inde vir or reor,sf. de ideo stri ta deductio in δε-hit Paulus in . I. s. o M a .sent rixos malierem abse '' rem non posse nubere, virum autem absentem ducere uxorem posse , cum ea a parentibus deducin in dimi tun viri, quae est domicilium mariti. Eodem pertinet l. in .

SEARCH

MENU NAVIGATION