장음표시 사용
151쪽
EPISTOLAR Ia B. I. E P. XXIII. I 33αλλ' αει φιλοχωρέειν, Πενίην τε καὶ 'Λμηχανίην.
7. ουκ εἶναἰ μοι εις ταυτα ειςιτητή . Bergieriana habebat νιςιτητον, hoe addita adnotatione:J Hic εἰς-εταπον est Gerundium indeclinabile, ut ἐξιτρν apqd Hesiodum in Theogonia v. 73 I. vhi de Titanibus Tartaro in-riusis: GP ουκ εErrον ἐστι. Ab Rμι autem utrumque. Et sicut εἰςιτητον dicitur, ita et ρει τον dici potest: sicut ἐξιτον ita ut εἰςιτον ,, vi vocis manente, quemadmodum in θήτεον et ἰτεον. Sic igitur MVlerus. 8. βαλανεῖον ιδιωτικης ο&ίας. De publicis. et priuatis Atheniensium balneis Xenophon de rep. Athen. Cap. I. f. O. p. 64. ed. Zeun. γυμνάσια καὶ λουτρώκαὶ α ποδυτήρια τοῖς μεν πλουσίοις εστ ιν ιδία ενίοις ' o M dlῆμος αὐτω οἰκοδομεῖται ιδιὰ παλαίστρας πολλας, άπMυτηρια, λουτρωναζ. Balneum 'publicum Plutarchus in Phocione p. 743. voeat βαλανειον δημοσιευον, Pituatum sιωτικον in Demetrio p. 899. Berg er.
ao. ιλεων καταστήσας. Lucianus de mercede conducto S. r4. T. lII Bip p. 232. ubi de seruo, qui ad coenam potentioris domini vocat, conciliando: ο, χρη πρότερον ἱλεων ποιήσασθαι παραβύσαντα ης την χεῖρα, ως μη ἀδεθος εἶναι δοκεῖς, του λάχιστον πέντε δραχμάς. quem tibi prius propitium reddere oportet, inditis in manum, ne videaris inciuilis, ad minimum quinque drachmis. 'Iλεως tamquam de Deo, de semesoribus autem eoneiliandis τιθασσός. Lucianus in Toxari 6 3 i. T. vI. Bi p. p. et ibi Retreius p. 449. s) μέρος τοῖ μισθουτω δεσμοφύλακι καταβαλων , τ Θασσεν αὐτω και εἰρηνικον ἀπειργάζετο αυτον. Parte mercedis, quam sibi baiulando quaesiueratι eareeris tusodia se sita, euin sibi mani elum fatιebat et palabat. Ber Ier. 2I. πηγυλω. Haec vox ex Homero Odyss. E. V. 47 6. ad quem locum in antecedentibus respicere Aleiphronem indieaulinus. Sed ibi Adieetiuum est πηγυλ ς νύξ, gelida
nox, adnotat autem Eustathius et pro παγετος, i. e. gelu
152쪽
aeeipi, nempe ut Substantivum. Bergier. Hesyctius ἔψυχρα , παγετωδης. Adiecti . Lex. Regium Us. Στ γυλίς. το κρυος. Substantive. a ..διερου. Haec vox est apud Aeschylum Eumen. v. 263. Callimachum H. in Iouem v. 24. in Apollima v. 23. Maximum Tyrium Diss Io. W. ia 4. αποβρασαι. Deseruescere diei potest stimu ut urera. Virgilius: Boreae penetrabile frigus adurat. Bergier.
I. ἐμπεσουσα. Cod. Vind. euit tamen in eodem Cod. A. εκπεσουσα. inserta post ωνεῖσθαι particua. λιμου. Idem liber λοι- la δε - ωνεῖσθαι δ' ημῶν. μου. Vulgata melior. Pla- 4. πέρυσιν. Codiees vin-
153쪽
EPISTOLAE. LIB. I. E P. XXIV. I 3s
d . A. et B. . nam Epistolae huiuL libri a 4. 23. 27. et
stant etiam in altero i odice Vienn.) pro vulgato πέρυσι. Illud ob sequentem vocalem suauius ad aures accidit, uti paullo post uterque Uienn. in εἴκασιν pro εἰκοσι amice conis spirant. 8. αυτο το μετρον. EX
tum, quod iam Bergierusantina duertit. Quum vero Hesiodus ibi habeat αυτω τω μέτρου, bane lectionem non iubet quidem, suadet tamen recipi Cel. Heresius in Aetis liter. Kloreianis Vol. III. p.
γία, πολυκαρπία Berg-ler. Vterque Cod. Vindob. nec non regius Parisiensis, quem Cel. Ruhnkenio inspicere lieuit vide Piersonum ad Herodianuin Moeridi adiectum p. 47 3. exhibent οἰφΘωνία Quod si igitur Matos
Codices, eosque bonae nintae, numeres, secundum α.φθονίαν pronuntiabis. sin re. gulam critieam sequaris, quae insolantiorem magis tonsum
tae lectionem praeserendam iubet, εὐθηνία loeum oblis nebit suum. 9οῦ μ δη - QΘειρομενους. καιροὐ non satis video, quid hie sibi velit. Interpres vertit, quasi esset του βίου. Pro μη θε paullo ante
bam quidem margini Aleiphronis mei adseriptum Arisnatium Mise. obseruati. Vol. IV. P. III. at vero hie nihil nisi eum interprete questus signifieationes verborum
quaedam in Commentar. και- ρου autem in versione retinet,
temporis angustas. - Nee mutandum aliquid in καιρου censuit Disierus Obseruare. Crit. p. 27 . oiiania ismen, quae ihi adseruntur, nihil va. lent ad Bergierum H I. vituperandum; nam Trillerus i quitur de fignifieatione του καιρου, Comparativis iunἀeti, quod tamen in loco nostro non est. Alius Graece
doetissimus Medicus nescio taenim, qui saetum sit, ut plures Mediet Alriphronem imprimis amarent Bernardus,
154쪽
ante aliquot annos vivis erep. cur reprehendas In καιρω tua in literis ad Reiskium da. Latini rem habent angustam. tis v. huius Vitam p. gas. nos fina e , maiores nostri Pro καιρου mauult κληρου, geldhumme Zelten. Haee quam voeein si maioribus li- seripseram, quum ad manus teris seribas, leuissimam mu. venirenti quae Schrade stationem adferre, sensumque ad Musaeum p- 2 6 . adnota- dare non ineptum quis neget 3 verat: Certissimum est, in-- Alius eruditus editioni, quit, idem esse, quod εἰς quain nune possidet amiciss. στενον καιρον, quemadmo Κat twasser, adleuerat καρ. dum Thucydides saepe dixit που, quod et ipsum bonum τον πλεῖστον του χρόνου undit sensum. -- Mihi vero pro πλῶττον χρόνον, ali, καιρου etiamnune sanum esse que multi. Consulenda om. videtur. Quid enim' si me- nino, quae in hanc rem cib- taphora ista non offendat in seruauit ad Lueiani Timonem - στενος βίος supra Ep. 8 cf. ed. Biponi. T. I. p. 3 6. , Ηemstertius ad Thoo Mag. Ηemsterhusius. P. 94. et στενη τύχη Ep. 2O.
da : ἀπεκειρε γαρ την ακμην της Σπάρτης o Θηβαῖοs. demess it enim rem Spartae Thebanus, nempe ut in no-tylimo Epigrammate spud Pausaniam Lib. IX. e. I S. de eo dem : 'Hμετεραις βουλοίῖς Σπάρτη μεν εκείρατο δόξαν. Consiliis nosris laus es attonsa Latonum. Cicero. Apud
Herodotum aliquoties κερειν την γην, την χωραν. eaeder vasare. Bergisn v. etiam Aelianum Var. Hist. Lib. II. . e. q4. - Ληiοι inter alia Hesychius emplieat etiam σινα - ,
3. επακτσ- πυρούς. Demosthenes adv. Leptinem, P. 37. Wolt. ἐπεὰακτον σῖτον dicit, eoque plurimum uti Athenienses, praesertim frumento, quod ex Ponto impor-
155쪽
Λυτω - μετρω, καὶ λωῖσν ,αἴκε δύνηαι. Recte reddito, quae acceperis, Eodem mensura et ampliuν si . Abiit autem in prouerbium. Lucianus de Imagi.nibus 9. I a. T. VI. Bip. p. 3 s. et ibi Reitetius p. 388. μαον αντι μύθου αμειψαι, αὐτω - μετρω φασὶ η και λωὰν. Bergis I v. εἰς στενὸν του κακου φθειρομενους. Hic φ9ρί- ρε-αι propter, adiunctum εἰς et στενὸν potest aeeipi, ut m in m eonsignificet, vide ad Epist. I 8. De εἰς στενὸν Lueianus in Hermotimo g. 63. T. IV. Bip. p. 82.ὶ π εριέγχο με, ω Λυκῖνε, καὶ συνελαύνεις εἰς στενόν. cIrcumue nis mε, o Lycine, et in angustas togis, alias dicendum sui siet εν στενω φΘειρουενους. Lueianus in Ioue Tragoedo s. q. T. VI. Bip. p. 227. et ibi Mit3ius p. si 8. όρα-τs τρν κωδυνον, ως ἐν στενω πανταπασι τά ημἐτεροι,
καὶ is ενὶ ανδρὶ κινδυνευόμενα. Viistis perieulum, ut res nosseae in angusto snt, et in uno homine periclitentur. Ibidem p. a s 8. όρας ἀποδιδράσκεις τὸν ελεγ ον εν τω
στενω εχόμενος, mder,. is eoargui non vir, dum in angustiis teneris. Inuenitur tamen εἰς quandoque pro xvi spud Arrianum Lib. IV. p. I74. εἰς φυλακην εἶχον,
itaque hie εἰς στενον φθειρομενους potest esse Prosi στεν φθειρομενους. Argier.
156쪽
Τit. Pro Ευστολος Ελατιο ι Cod. Vind. A. EυΘαλος Ελατ ονι. Cod. B. prius tantum nomen mutat in Eυταλος. Quid fietis eiusmodi nominibus saetas 3 Vulgata in utroque nihil habet, quod a vita piscatoria abhorreat Quum vero, quem epistolam scripsisse fingit Alciphron, eo, quo scripsit, tempore adhue agricola subrit, fortasse non absurde LirΘαλος eonthere possis. 4, φυγεῖν Cod Vind A. τηρεῖν, ex quo nihil lani exsculpo. Librarii oeulus sine dubio aberrauit, ut, quod saepius accidit istis homini bus, versiculo sequenti obveniens τηρῆ oeeuparet, nee tamen , ubi vitium a se eom.
τικῆς ἐσχατιαῖς λιμῶδες καὶ αυχμηρὸν ἐρυγγα
157쪽
missum animaduerteret, litu Vindob. B.) οὐχ' δετο το Tam faeere vellet. Solemne τοις. parum interest. Ber
quo nuperrime agentem vide υπό. Doruilianus autem virum κριτικώτατον Frid. υπερ τούτοις. v. ad Charit Iacobs Exercitati. erit. Τ. I. nem p. 4 s. Glossat. Eichae P. I 4. qui nee Berglerum n, in sequentibus της' τύχης, glexit. . quod melius respondet τω S. καβε εο αυτόν. Cod. τούτων, ut idem casus serue. Vind. B. αυτον male Pro tur. αυτον, Praeterea vero inuer- Iq. λιμωδες. Cod. Vind.
tit ita: αυτον καθείρξας A. λιμοί . Haud male, si
nee hoe suaue ad auditum. quid sentio, ira tamen, vis. ἐνεργος. Bergierus sequens αυχμηρον etiam ma- vertit: dies illa non ressat, sculine sumas; nam αυχμη- quod, uti non nego recte ρος est etiam pauperi saetum esse, ita tamen malim I 4. ἐρυγγανειν. Cod. ναργης, euidem, . certur. Vind A. εkιγγανειν. vitiose, Sed video oeeupasse Arnaldum nisi lateat aliud verbum Nise. Obseruati. Vol. IV. p. γουν algere, quod loco sa. 4 a. tis conueniret, saltem v rha. 6. ουχ υπο τούτων. M . niug esset vulgato. . .. '
COMMENTARIVS.' a. ἔγνων. Confitui, visum es mihi', detraui. De
mosthenes eontra Aristocratem ταναντία ἔγνωκως ποιῶν, et paullo ante: ταναντία διεγνωκωs Στο v. Idem ad uerosus Leptinem: τρυς ιδα γνοντας εἶ ποιείν -ας. Ibidem: 'α προςηκει δόξετ εγνωκεναι, και το πόλει τοι κάλλώστα ἔσεσθε εψηφισμενοι. Bergier. 3. τελαιναι μεμοραται ἡμιιν. Haec Aeschi nes sie: τοι, αποΘανῶν eμοιως επικεκλωσμένου απασι. liocrates ad Dem. sic: τρ μνν γαρ τελευτησαι παντων ἡ πεπρωμένη κατέκρωε. Bergier.
158쪽
4. . Oυκ εστι το χρέος φυγειν. Mοιρσιον χρεος Woest Plutarchus in Consolat. ad Apollonium θ. 37 q. ed. Wyttenhaeli. Lips rationem adpellationis exponens. idem pro χρέος posuit χρεων, eamdem cum Aleiphrone sentem etiam enuntians, in Pyrrho p. 4O3. το δε χρεων ὴν άφυ κτον, quod idem est, quod apud eumdem in Confol. ad Apolion. p. 4IO. την μοῖραν Ουκ εστιν εκlυγεῖν, et apud No. strum το πεπρωμένον ἄφυκτον. Bergier. De voce χρέος vide Seheidium ad Lennepti Etymolog. p. I r 9. ubi nee Berg
q. καν εν οικίσκω τις καθεῖρξας αυτον τηρν. sunt vecta Demosthenis ex oratione de Corona Vol l. 2 8. 2I. Reisk.3 quae crebra adlusione auctorum quasi in prouerbium abierunt. Mutuatus autem est hane sententiam ex Homero Demosthenes, ut adnotant Plutarchus de ρον Homerica, ubi ostendit, quomodo praestantissimi quique suetores Poε- tam imitentur: Lueianus in Eneomio Demosthenis 6 s. G. IX. Bip. p. 3 vhi similitudinein inter Homerum et Demosthenem monstrat: et Clemens i Alexandrinus Strom.
Lib. VI. ubi parallela colligit ex antiquis et posterioribus seriptoribus. Locus Homeri, quem adumbrauit Demosthenes,
est Il. Μ. v. 3ra. euius summa: . Si post hoe bellum esse rimmortales futuri, dissuaderem pugnam: sed quin m lis
modis insat mors, pugnemus gloriole. Demosthenem imbratur Aristides in Panathen sieo: των 'Eλληνων ασοάλειανῶναι καὶ σωτηρίαν υπελαμβανεν, Ουκ ει καθείρξασα αὐτους επὶ της εστίας τηρο ιν. Graecorum feeurritatem esse et Distem putabat respublica Atheniensium , non in eo,s nimirum eos domi apud forum conclusos teneret, sed si .d bellum eo tra harbaros animaret. Vbi male editio, quavior, Aldina I eratis et huius orationis fol. 98. lin. s T. καθείρξας αύτους , errore soletnni cum litera vel syllaba omittitur bis αμεσως ponenda. - ter. 6. το πεπρωμένον άφυκτον. Aristoteles apud Stobseu in Tit de Morte: p. 6cio. ed. Aurel. Allobr 36o9. ἄφυκrον τo της πεπρωμένης κακόν. Plutarchus in Ly-
159쪽
sandro eirca finem: αφευκτόν εσπιν ἁνδεωπω πο πεπρωμέν)ν. Herodotus Lib. I. Segm. 9 I. την πεπρωμένην μομρην αδύνατά εστιν ἀποφυγέειν. Plato in Gorgia To IV. BiP. P. qa.) οτι τήν ειμερμένην ου δ' αν εἰς εκφύγοι, ubi hane tamqua, muliereularum sententiain obiter perstringit , Socrates, non autem mortem simpliciter intelligit. Bergisc. ' T. υπο rii τεραΘεύεται. I erates in Areopagitieo; εν μεν γαρ τὰ κληρωσει την τύχην βραβεύειν, n fortitione enim Fortunum esse actitram. Bergier. Infra apud Nostrum Lib. III. Ep. 49. I δαῖμον, ου με κεκλη- ρωσαι. Plura vide apud Dorullium ad Chariton. p. 44s. 8.'ωκύμοροι. - Lucianus in Contemptant. g. I9. T.
III. Bip. p. 3 3. οἱ μεν ολιγοχρόνιον εχουσι καὶ ωκύμοροντο φύσημα etc. alii breuis aeui habent uiritus, et quos
3. καθημεν . ΚαΘησθαι et ferire in utraque lin. gua saepe pro desidem et otio tum esse. Sussiciat hic unus locus Pindari Olymp. A. v. Ia I. qui et eum antecedentibus congruit, ut Noster eum ob oculos habuisse videatur. Θα- νειν δ οῖσιν αναγκαi TI κε τις ανωνυμον γῆρας D σκ τω καθήμενος δέοι μάταν, απαντων καλων αμμορος; . Cum omnibus moriendum sit, cur aliquis ignobile senium in tenebris sedens eoqunt frustra, omnium bonorum e era ubi Sehesiastes: το δε εν σκότω καθημενος, αντι του εH ακινησία καὶ ακλεία καθεστως. in toryore et in obscuro tonsitutus. Bergier. Adde Herodotum Lib. III.
Segm. I 34. p. 265. Wesseling. εχων δυναμιν τοσαυτην κατησαι, et Lib. IV. Segm. 2 9. εκ του μεσου καθη μενοι. ei. alibi. Plura dabit Lennepius ad Phalar. P. 233. Eodem modo adhibentur κεισλι et κατακεῖσθαι.
160쪽
x 42 ALCIPHRONIS RHETORI se . Drὶ ταῖς της Ἀττικης ἐσχατι-α Casaubona i Leet. Theocriti e. I . Adpellant Graeci εσχατιάςstigia rum agros suis finibus distinctos et separator, recteque
essemus Glossographorum myotaius exposuit ἀγρόν.
Mox: Sed in ea voee apud elegant mos interdum aliquidans contemtus. Aleiphron in Epistolis: κρῆττον ἐπακηκεο ete. Bergier. oecurrit praeterea apud Nostrum Lib. III. . . 34. et 38. vide etiam Hemfleetrusiurn ad Luciani Timo. nem T. I. Bip. p. 394. et Ernestium ad Callimacti H. ia Delum v. I 39. P. 173. kΕPrs ToLA XXVI.
λ εγα, ω φίλε, i κακὸν οἱ κατὰ την πόλιν τοκογλύφοι. 'Eγω γαρ οὐκ οἰδα τι πα2ὼν, δέον παρὰ σε η παρά τινα ἄλλον των κατ' αγρὸν γειτόνων ελ2εῖν, ἐπεὶ κατέστην εν χρεία χρημάτων,
βουλόμενος επὶ Κολων. πρίασθαι χωρίοv, ξεναγήσαντός μέ τινος τ- αστικων ἐπ τὰς Βυρτίας Θύρας ἀφικο v. Εἶτα καταλαμβάνω πρεσβί