장음표시 사용
221쪽
lidissimis argumentis diluit, et ab omni culpa Soeratem tib - rati Totum locum legisse ibi non poenitebit. Hemier. I. ουπρεπει σκυθρωποῖς εἴναι. etc. Aristaenetus
Lib. I. D. II μη σκυΘρώπαζε, καλη γε ουσα ' μηδετας οφρυς αναγε. εἰ γαρ φοβερα. γένοιο, ηττον εσο καλη. Aristophanes in Lysistrata v. T. μη σκυΘρώπαζ' Α τέκνον ' οὐ γάρ πρέπει τοξοποιεῖν σοι τας οφρυς, non enim delet te areuare supereuia. Bergier. 43. τον ἱδρωτα ἀποψωμενος. Sudorem, quem Palaestra elieuit. Lucianus in Amoribus f. s. T. V. BiP. p. 3o8. ε2Θ' αι λιπαρα παλαῖστραι - ὀύ τε των εναγωνίων πανων ριλοσταλάζοντες ιδ ωτες. Totum autem, quod Noster dieit, Aristophanes in Acharn. v. 69T. sie: Θερμον απομορξάμενον αἰνhικον ἱδρατα, eum qui calidum cibiter sit et virilem fudorem. Bergier. 4 I. το καλον τέλος της ηδονης. Adludit ad Epicuri finem honorum, qui suum faciebat illud Homericum: οὐ γαρ εγωγέ τι φημὶ τέλος χαριέστερον εἶναι. Bergier.
Clar Κuenoctius ad Cydonium p. I 38. exponit τέλος per fructum, commodum. Nonne vero fortasse in animo habuit, quod Francogallis est la δεννάσδ fa ur p. Et hic inodestiarn verborum semia est Thais, uti seite postea sese adpellat σο- φην t Vos philosophi nomen vobis adrogatis των σοφων, at vero et ego σοφη, quamquam in alio genere.
222쪽
U μεν ηδονην σοι τινα φέρειν ἡ φιλοτιμίαν πρός τινας των διαλεγομένωv οίει, το πολλάκις ημας επὶ τας θύρας φοιταν, και τοῖς πεμπομενοις προς τοὐς ευτυχεστερους ημῶν θεραπαινιδίοις ἀπο-5δύρεσθαι, οὐκ αλόγως ημῖν ἐντρυφας. 'μεν τοι, καί τοι ποιῶν οἶδα πρῆγμα ασύμφορον ἐμαυτψ, ούτω με διακείμενον - ολίγοι των ἐντυγχανόντων σοι vG ἀμεληθέντες ὰν διατεθεῖεν.Καί τοι γε ώμη τον ἄκρατον ἐσεσBαI μοι παρη- ογόρημα, ον παρ' Eὐ ovis τρίτην εσπέραν πολύν τινα ἐνεφορησαμ , ῶς δη τας πaρα την νυκτοι φροντίδας διωσόμενος ' το δὲ ἄρα ἐναντιως ἔσκω. Ανερρίπισε γάρ μοu την επιΘυμίαν, cςτε κλαίοντα με και βρυχώμενον, ἐλεεῖσ2αι μεν παρὰ τῶς 1 ἐπιεικεστέροις, γέλωτα δὲ τοῖς αλλοις παρέχειν. Μικρα δε ἔπεστί μοι παραιυχη και μαραινόμενον ηδε παραμύθιον, o μοι ὐπο τήν λυπρὰν τψ συμ- ποσίω μέμψιν προσέρριιας αε αυPῶν περισπασα- σα των πλοκάμων' ίς δη πῆσι τ ὰ sp ημῶχοπεμφθεῖσιν ἀχθομένη. Et δη σοι ταυτα ηδονην
φέρει, απόλαυε της ημετέρας μερίμνης' καν ἡ σοι φίλον, διηγοὐ τοῖς νυν μὲν μακαριωτέροις ἡμῶν, οὐκ εις μακρὰν δε, ἄν cςπορ ημεῖς ἔχω-σiv, ἀνιασομένοις. Eυχου μέν τοι μηδέν σοι νε- μεσησαι ταύτης της υπεροψίας τὴν 'Aφροδίτηι 'Eτερος αν λοιδορουμενος ἐγραφε και απειλῶν'
223쪽
Tid. i Πεπαλη. - Editt. hic iΠεπάλν, inserius his Πετάλη, quod reetum puto. Ita apud Aristaenetum Lib. I. EP. 25. quae inscribitur Φιλαινὶς Πετάλη. Berg&r. Πέταλα, reste Hesychio, omnino sunt ονόματα Θολεια, seu nomina seminarum et amicarum, ut clare patet ex Aleiphrone Ep. 33. et 36. et Aristaenet. l. l. vi Athenaeum aliosque tacesm.
Si e Trillarus Emendati. He- sych. P. 33 I. πρός τινας των λα- λεγομένων οἴει. Cod. Vindob. A. primum loeum datvoeulae οἴει. sie: οἴει πρός
τινας κ. τ. λ. 4. τους ευτυχεστέρους. Idem liber τας ευτυχεστέ'ρας. male tamen. .
9- πωρηγόρημα. Sie legendum pro vulgato κατηφγόρημα eonieeerat iam sua aetate Bergisrus. Nil mutant Codices, nil Critieorum, quos legere lieuit ζ libelli. Quum vero κατ γόρημα idoneum sensum h. l. non det, viain si ironice velis aecipere, παρηγόρημα, quod in vero sonem Bergierus, ego inteX- tum recepi. Paullo post in hae epistola παραψυχη ex ραμύθιον eodem sensu oe
ρησάμην. Vulgata πολλεντινα ἐφορησάμην. Hie ite
rum Bergierus profecto timidior iusto videt meliora probatque in notis, deteriora se . quitur in contexto. Primuin,
inquit, sine dubio legendum πολυν pro πολλην, ut ad ἄκρατον reseratur , quod cuique attentius legenti in oeulos ineurritJ non adisπε- ραν, deindu pro εφορησάμμην potius ἐνεφορησάμην, ut videatur εν omissum propter sitnilitudinein anteeeden-
224쪽
tis - IN. Vsitatum quidem εμφορέσθαι cum Genitivo,
ut εμφορή σθαι ακρατου, sed hoc de palliua voce accipiendum est; in media autem oce recte eum Aecusativo construetur. Adducit Pha. vorinus ex Libanior iEp.
εμφορουντο, ubi sic pro ενε- φορουντο vel εμοοζουνται. Hanc igitur felicissimam
utriusque vocabuli emendationem comprobant Codices, et Uind. A. et Doruilianus v.
ad Chariton. p. 38 a. Lipi Vide etiam Lenneptum ad Phalaridem p. a T. ubi non solum seriptores adducit, qui
Heliodor. Aethiop. a. P. I 24. Diodor. Sic. XVI. p. t 49. i. a 3. Parthen. Amator. c. 9. P. 363. πολυν ακρατον εἰς-
φορουνται , ubi haud dubie scriptum erat ἐμφορουνται. quibus adde Dionem Cassum L I, 24. εμφορεῖται Οἰνου et saepe alibi, v. Rei mari Ind. I uelan. Diat. Deor. I 8. T. II. Bip p. 63. εμφo ρεῖσθαι α κράτου, et i piuin Nostrum supra Ep. l. votavit.J sed etiam aninaaduertit Iesibi visus est, isthoe verbum, si absolute ponatur, casum; iseeundum, addito nomine quantitatis quartum is ad suu
' Ia. το δε αρα. Eamdem Graecitatis peritiam, ingeniique selieitatem probauit Berg-lerus. qui pro vulgato: τότε δ' αρα mavult, quod recepimus, firmante optimae notae Codire Vind. A. Da enim solent, pergit Bergierus, το δεστ ιν αλλως εχον, item: τοδ'ουκεστιν αναγκαῖον. Αrtieulus in talibus loco Prono minis τουτο. Is. τοῖς αλλοις παρέχειν. Cod. Vind. A. πταρε χειν παρα τοῖς ἀλλοις, quod non placet. Uulgatum tuetur Ep. 3 7. Θετταλ
6. και ante μαραινομ' νον deest in eode in Codice. 17. o μοι. Idem liber ου με. cuius tamen lectionis nihil in usuin Alciphronis eo vertere scio. 17. τω συμποσίω. Forte εν τω συμπ. ut hic etiam propter similitudinem antecedentis - AN exeiderit EN. Sie Berglarus. - Bernardus ad Nonnum ablegat tamen ad Hemstertius Lucian. Dist. Μori. P. a I. addit etiam locum ex Aeliani Ep. VII. κα
225쪽
ζωνm. Iolini etiain το in saepe omittere solent. Facilius sine dubio, quod ex hibet Cod. Vind. A. των συμ
2 4. Eύχου μέν τοι ete. Locum imita us esse videtur Aristaenetus Lib. II. Ep. 9.
τοιγαρουν ιοτευων - αῖ κουμενος, quod animaduertit Abresellius Lection. Ari,staenet. p. a SP . qui, quam quam apud Nostrum pro ευχου μεν τοι haud detorius Iegi posse existiinat ευχομαιμεν τοι , tamen, quia edita sensum itidem sundant eom. modum, ιι nil mutat. 23. ταύτης της υπεροψίας. Articulum omittit Cod. Vind. A. quod nollem factum.
a. των διαλεγομένων. Contra interpretem, qui verterat confabulantium, iterum disputat Bergierus sie: po. tius eorum, qui rem tuum habent et consuetudinem Pen ream. Iulius Pollux Lib. U. c. I s. ubi verha in hae re usitata collegit: επὶ δε τούτων των ανθρωπωνὶ ἐρεῖς ομιλη- σα , μιχΘηναι, διαλοχΘηναι, πτυχεῖν, πλησιάσαι ete. quem locuin et Κuesterus rectissime obseruauit ad Aristophanis Plutum v. I o8 ita et Ep. sequente. - Nee hie admodum refragari velim. N. Ia. εναντίως εσχεν. Non mirum contrarium ei euenisse, quia oleum eamino addidit, et ποῦρ επὶ πυρ, ut Plato ait de pueris a vini usu arcendis loquens. Sed sunt tales, qualis hic est, procliues ad temulentiam, et temulenti ad amorem. Heliodorus Lib. III p. 93. προς μεΘην oερων, καὶ προς το εραν Ο μεθύων επίφορος, ubi Bourde. Iotius congessit Ioca ad eam rem. Bergier.
226쪽
πλοκάμων. Haee subobscura videntur, sed satis , vs puto, illustrabitntur Epigrammate, quod subiiciam Pauli Silentiatii ex Anthol. Lib. VII. Iacobs T. IV. p. 48. est autem per
Δεσπότις εν Θ' ερύσι; πυκνά μεθελκόμενος. Ab aurea eaefarie detrahens unum pilum Doris, ueluti captiuas ligauit meas palmas. Ast ego prius quidem ride ham, vincula extulere Doridis amabilis facile esse putans.
Cum sutem rumpere robur eorum non pessem, iami miscebam, tamquam aerea vinetus ineluctabili eo est. Et nune ego infelicismus e pilo pendeo, domina quo tro hit plerumque tractim sequens. Quemadmodum hic, vi Brodaeus etiam vidit, ad prouerbium εκ τριχος κρέμαται, e sis pendet, respicitur, quod Zenobius, Diogenianus et Suidas eXponunt, Dra των σφοδρα κινδυνευόντων; ceum interim aliud quid etiam dieatur, nempe ut Horatius itidem de eo, qui mulierum amore captus est -- seruis miser, atque Duceris ut neruis aIienis mobile lignum. Sat. Lib. II. I, 82. apud Nostrum eodem sine dubio respieitur, simul autem spes tenuis, nempe instar pili, denotatur, de qua prouerbialiter ὐπὶ λεπτης ελπίδος Οχεῖσθαι, de PQ nonnihil dieo ad Aristophanis Equites v. 124 I. quae videri possunt, ubi prodierint. flaudantur ibi Athenaeus Lib. XII. P. Ss I. qui alium Aristophanis locum adfert, et Euripides in Oreste V. 68.4 Hsne tenuem spem Noster vocat μικραν
παραψυχην καὶ μαραινόμενον παραμύθιον. Haec sic
satis certa puto: 1ὸquentis haesitabundus sum dieturus. Vi detur Petale Simalionem in conuiuio illo saltem tralatitie et
227쪽
perfunctorie salutasse; unde adolescenti solatio m illud ortum. οἴμοι , προς αυτοῦ γ ειμὶ τω δεινῶ λέγειν. Videtur
salutantium gestus quidam fuisse, comam sibi ipsis milicere, qui seisieet promissiorem haberent: quemadmodum hodienum Trareae quandoque et Iudaei barbam, ut Ianus apud Ovidium Fast. I. v. a 39. Ille manu mulcens propexam ad pectora barbam. De coma idem probari potest ex loeo quodam M. cincii in Rhetorum praeceptore. Sed ille locus corruptus est. Proferam eum, ut in Ms. se inuenille testatur Io. Ge. Graevius. Sermo est de primo aditu Candidati Rhetoricea ad Magistrum, et quo adfatu atque amplexu is excipiendus sit:
Φρα ἡ αν τοιγαροῖν πρός σε ἄδε πως, επισπασά με νος ὀπόσον ἔτι λοιπον της κόμης, καὶ υπομειδιά-σ- το γλαφυρον εκεῖνο , οιον εἴ-εν ete. Compellabit
igitur te ad hune fere modum, rimulcens βι quantum adhue reliquum es comae, et delitate subrident, ut folet ete. Hieverbum σπαν quaecumque ei Praepositio adiuncta fuerit, non alienum puto, et rectissime vertisse, quicumque primum vertit per demuliere licet male sit editum ἀσπασάμενος θ quandoquidem id traetim fieri solet; in eo erratum,.quod tibi
positum prosi, quod in notis etiam animaduersum. Cete. rum εκ τριχος κρεμαται, de eo, qui perdite amat, usurpauit Aristaenetus Lib. II. D. I. P. Zo. ρυτος δε ερῶ σου
- καὶ τω σῶ i φθείρεται γλυκυτάτω πυρἱ. καὶ τεθνη- ξεται Θῶττον εκ τριχος κρεμάμενος, καὶ σκιῆς γεγο- νως - εἰ μη την - Θεραπείαν επινευσεις - μειρακίω.Ise autem amat te, tuaque dulcissma samma perit, et iamiam morietur e pila pendens, et Umbrae imago Detur, ni L medicinam adnuas adolescentula. Quo in loco ante Θεραπείαν, ubi editiones habent voeem παρουσαν, maIlem in Nominatigo, et transposito articulor ει μη παρουσα την Θεραπεἰαν etc. non autem est necesse, ut de accessu id intelligatur. Bergier. Haec tam copiose a Bergiero disputata plausum tamen eruditorum non tulerunt. Et primo quidem, ut ab ultimistaeipiam, haud neeessariam istam Aristaeneti emendationem
228쪽
pronuntiauit Abresellius in Leetion. Aristaenet. p. I 9. Deinde vero, quae superius de gestu illo salutantiuin adlata sunt, in Animaduers erit. iniseellis Cel. Herelius recte nimis coacta esse existimat, addita hae nota censoria: silicet, dum
nimis acuti videri volumur, et abditos scriptorum sensus prim feliciter eruisse, quae ultro quos nobis se osserebat,
veritatem, Darias sectando ambager, mali negligimus. Namque ut taceam, gesum hunc salutantium apud Grae. tos vix alius cuiusdam tesimonio, neque adeo verbis Lu-
eiani laudatis idonee probari posse, Alciphronem, I hoc tui fel intelligi, ambigue praeter morem, et contorte scripssse; quomodo, quaeso, Simalion sanus inde tollie
ret, non omnia, quae miserit, Petalae sordere sua munera γ Quidnam est probabilivi, quam per μαραινομενον παραμύΘιον intelligi sorem, quem Petala decerptum e torosia chane enim eomessabunda gestabat more solemni ueterum9 in amatorem misellum παρ Eύφρονἰω τρί νἐσπέραν, ut paulla ante narrat, iaculata es, quemque adeo recte Noser iam exaru Lo refert uidni etiam laetus se, anxii adolescentis ex mente, sinis platatam puellam argueret 8 Corollas quippe mittere illam eo ue-visse, Petulae re oonsone Ep. 36. docemur, στεφάνια μοι, καὶ ροδα, ωςπερ ἀωρω τάφω πέμπει. Sic puto
rurbae a Bergliro temere excitatae pulueris exigui iactu qui seunt. - Ιdem sentit Gloss Eielist. a O. , εἰ δη σοι ταυτα- ηδονὴν φερει. 'Nempe quod . illa quibusdam narrare t olet, hune excluIuin licet, ad ostium tamen accedere, et lamentari, ut initio. Epanalepsis initii. Bergier. 23. ουκ εἰς μακράν. Aristophanes in Vespis v. 4set. τουτων δωσετον καλm 37κην Ουκότ ες μακράν. quod Heliodorus Lib. V. p. 3o3. sic: τούτων ὐφέξεις, ουκ εἰς μακράν, δκην. Bergier.
229쪽
EPISTOLAE. LIB. I. EP. XXXVI. ara
'H3ουλόμην μεν ὐπο δακρύωv εταίρας τρέφεσθαιοικίαν. Λαμπρῶς γαρ αν ἔπραττον α*A- τουτων απολαύουσα παρὰ σου νυν δε δεῖ χρυ- σίρυ ἡμῖν, ἡματίωv, κόσμου, θεραπαινίδων. υτου βίου διοίκησις ἄπασα εντεγεν. οὐκ εστιν sἐν Μυρρινοὐντι πατρψον ἐμοι κτημάτιον, ουδ' ἐν τοῖς αργυρίοις ἐμοι μεταλλον, ἀλλα μισθωμάτια καὶ αἱ δυςτυχεῖς αὐται καὶ κατεστεναγμεναιτων ἀνοήτων εραστῶν χάριτες. Σοἰ δὲ ενιαυτον ἐυτυγχανουσα αδημονῶ, καὶ ανχμηράν μεν εχω io την κεφαλὴν, μηδὲ Aὼγ τον χρόνον τουτον μυρου 'τοι δὲ αρχαῖα και τρυχινα περιβαλλομενη Ταραντινιδια αἰσχυνομαι τας φίλας. ουτως αγα- 'A τι μοι γένοιτο. Εἰτα οἴει με σοι παρακα -
του πατρος κομιουμενοις; Μακαρία Φιλότης, εὐμενεστέροις ομμασιν ειδον εκείνην αἰ Xάριτες, οἷον εραστη, εχει Μενεκλείδην, ος καθ' ημεραν δίδω-as σί τι άμεινον γαρ ἡ κλαειν. Em δὲ η τάλαι-
230쪽
καὶ ρόδα ίςπερ ἀο Q ταφω πεμπει, καὶ κλάειν. δι' ολης φησὶ τῆς νυκτός, αν φέρης τι, ἀκε
I. ἡ βουλομην μεν υποδακρύων ετρεψας τρέφε - σΘαι οικίαν. Cod. Vind. A. εβουλόμην, sequentibus ita collocatis: οικίαν ἐναίρας τρέὐεσΘαι. 3- χρυσίου. Idem liber χρυσίων , quod sere melius
putauerim, quod Pluralem amant meretriculae in munustulis, nee aliter est paullo post in hae epistola.. q. Θ ραπαινίδων. Cod.iVind. A. habet Θεραπαινι- λων, restituique etiam iubet,
s a. Est quidem Θεραπαινίδιον Ep. praee. 3 .. sed Θεραπαινις quater, Θεραπαι- να bis apud Nostrum v. Ind. 7- αργυρίοις. Sie sine diphthongo. ut et editt. hie habent, saepissime inueni. Ita semper apud Xenophontem de reditibus Atheniensium, ubi multa de argentifodi-
nis Atticis. Bergieri es. ta men Zeunium ad Xenoph. opustula politica ete. de Ueeti. galibus e. 4. 6. I. II. τον χρόνον τουτον. Elegantius hic του χρόνου τουτου. Sic Dorullius ad Chariton. p. q6 s. ex conieci ra, uti videtur. I a. αρχαῖα. Gloss. Eieh. stad. αραιά, pellucida, quod Ioeum haberet, si vulgatam τραινα retinere velles, de quo nunc videbimus. Ia. τρύχινα. - Vulgata, ut modi dixi, τρίχινα. Non Poterat concoquere Arnaidua Mise. Ubseruati. T. V. p. s6. τρίχινοι Tαραντινίδια. Hae- tenus bene: nam Tarentinae illae vestes e mollissima lana erant conseetae, et pelluetidae ; et quod deinde loeum deprauatum sie fortasse inte-aritati restituendum putaret: