장음표시 사용
271쪽
EPISTULA E. LIB. i. T P. XXXIX. III
tum ad selieitatem hi opes eueeti, inselescunt. Bergier. Hoc prouerbium omnino ignotum non fuisse, patet ex He. sychio, ubi Συκινeν - αἰσθενες - Συκινη μαχαιρα - Σκυ τἰνη επικουρία, quod in συκινη iam suo tempore censuit uistandum Η. Stephanus. Sie apud Aristophanem Lysistr. v. I Io. συκίνη επικουρία, et Plui. v. 947. σύζυγος σύκινος. in quihus omnibus dominatur notio infirmitatis. v. etiam Apostol. Prouerb. Cent. VI. 79. Sed quid Philone agam, nescio. Huius nominis virum, qui Megarae et Bacchidis aetate vixerit. ignoro; et si nossem, exputandum mihi esset, quid egerit, ut ficulneus baculus ad eum aceommodaretur. Sed prouerbia saepenumero originem debent rei inter paucos gestae, euius memoria apud posteros niox intereidere solet.
I6. τει Ἀδω- περιεψυχες. Lueianus Dial. Meretrie. I. T. VIII. Bip. p. 227. συ δε εκεῖνον μεν απεμυκ τισας vel απεμυκτηριπαο καθεύδεις δε μετα τοῖ Aδωνιδος 'Armaenetus Lib. I. Ep. 8. de Volescente quodam: εστιν αυτος περιποθητος 'Aδωνις ταῖς εταἰζαις. Bergier. 6. η Περσεφόνη παραλαβη. Apud Lucianum in , Dial. Deor. XI. G. II. vi p. p. 34. ubi Venus et Luna eoujoquuntur, Venus conqueritur de filio suo, quod ipsam amo. xibus hominum irretiat: εκεινος ὐβριστης εστιν. εμε γουντην μητέρα οῖα δέδρακεν; ἄρτι μευ ες την 'Iδην κατάγων Ἀγχίσου ενεκα, τού Iλιέως ' ἄρτι δε ες τον βιβανον επὶ το Aσσύριον εκεῖνο μειράκιον, ο καὶ το Περσεφαττοεπεραστον ποιησας ημισείας αφειλετο με τον ερωμε νον, ut nempe alternatim eo fruantur altera anni parte apud Superos eo commorante, altera apud Inseros, quae res in Adoniis saeris obseruabatur. Bergier. Hemsterhusius ad hune ' Lueiani locum ablegat etiam ad Orphei Hymnum LV.. 38. αψομαὶ σου της καρδίαe. Euripides in Rhesbv. 9 6. η πολλα - τῆς εμης ηψω φρενός. Idem in Hecuba v. 243. - οὐ γαρ ἄκρας καρδίας ειαυσο μου. Bergier. .
272쪽
18. σσω ν χαρίτων πληρυ. Aelianus Var. Hist. LIM XIII. e. I. ουν το χωρίον χαρίτων ρινάμεστον. Bergier. 9. εις ἀλεκτρυόνων αἰδοις. Heliodorus Lib. VII. p. 3To. ις αλεκτρυόνων ωδας τετελευτηκότα. Aristaen tua Lib. I. D 24. τοιαυτα μεν ουν vhν εκεῖνοι σχεδονεις ἀλατρυόνων ώδεές Rergier. Addit Arnaldus in Mise. obc T. V. p. 6 a. ex Longo p. 69. αλλα Me καυσαντες
γα περὶ ώδὼς αλεκτρυόνων, et quod propius hue faeit. Tibulli Lib. I. Eleg. Io. v. 6 a. Isiam saepe ferunt tonuiuia dueere Baccho, Dum rota Luciferi provocet orta
as. φιλονεικIα - υπερ τῆς πυγης. Tale cenamen memorat Athenaeus Lib. XII. in fine: ανδρι ἀγρο&ω ' εγένοντο δυο Θυγατερες καλαί αυτα φιλονεικήσασαἱ ποτs πρός εαυτάς, προελθουσαι επι την λεωφόρον, viam publieama διεκρίνοντο, ποτέρα εἴη καλλιπυγοτέρα.
Bergier. Iuvenis praeteriens hoc tali spectaculo abreptus. utriusque laudauit dotes, sed secundum maiorem natu lamin rem pronuntiauit. Domum reuersus, quum pater coniugium eum puella rustiea nollet eoncedere, murbo decubuit, sed statri saliuam mouit: qui quum itidem speetatum venisset, natuminorem sibi destinauit uxorem. Pater tandem adnuit, sorores vero hae επιδείξει amplas saeuitates naetae, veneri Callipygae emplum dedicarunt Syraeusis, quod exemplum deinde aliae urbes seeutae, et eiusmodi Veneris statua seruabatur olim Romae in palatio Farnesiano, nune Neapoli latet in angulo ossi- cinae murrhinariae, aliaequo alibi. v. Heynii antiquarisehe Aus. satχe T. I. p. Is 3. es etiam Luciani Amores f. 13. ss. T. V. iBip. p. 2TI. et Theoph. Siegs BVer de Venere Cnidia in opusc. p. a. - Est etiam Epigramma in Anthologia C phalae, quod post Reiskium in Mise. Lips nouia T. IX. p. I T. Piersonum in Verisimit. p. 93. Toupium in Ep. Crit. p. 69. o. ed. Lips. Selmeiderum in periculo erilleo in Anthoi. p. 3 et Io 3. et Brunkium in Analeetis T. II. p. 39o. exscripsi, Hi est in editione Cel. Iacobs. T. IlI. p. 93.
273쪽
EPISTOLAE. LIB. L ΕP. XXXIX. ass
a8. βόμβυξ Notandum de ipsa veste. Propertius Lib. 1L Eleg. a. r. as. Nee s qua Arabio latet bombyca
suella. Serieae vestes sine dubIo eaedem, de quarum tenuitate Seneea Lib. VII. de beneficiis: Video sericas veses, fisses uocandae sunt, in quibus nihil est, quo defendi eo pus, aut denique pudor Ao sit, quibus sumtis mulier parum siquido nudam se non esse iurabit. Bergier.
29. πηκτον γάλα. Mελίπηκτον, quod Bergierusin prioribus editionibus inuenerat, pro quo tamen νεόπηκτον maluit, est apud Athenaeum Lib. XIV. p. 64 I. ex Antiphane, apud Plutaretium in Apophthegm. Laeon. p. 22. ed. Gierig., apud Lueianuin in Asino g. 46. T. UI. Bip. p. 386 Moύκρητον eiusdem fere notionis inuenitur ap Homerum Odyssi K. v. s I9. ubi Scholiastes: μελοκρατον est μέλι μεταγάλακτος. Cibus eae laete, melle et aliis eompositus K Ουλες apud Menandrum P. III. ed. Clerici Κάνδαυλος etiam Oeeurrit. Hesychius: Κανδυλος. δια ελαίου καὶ γάλακτος καὶ τυρου καὶ μέλιτος πέμμα εδωδιμον, ubi in notia laudatur Athenaeus Lib. XII. p. st 6. Photii Lexieon Ms. Κανδυλος. . σκευασIω οψοποιiκη μετά γάλακτος καὶ στέατος καὶ μέλιτος. ενιω δε, δια κρέως καὶ απου, καὶ τυζου. ουτως Λeκττοφάνης. 29. ανεσάλευσε την oσφῖν. Saltationes etiam qua dam obscoenas memorat Iuliua Polluat Lib. IV. Segm. Io I.
274쪽
p. 4o7. quae eonsistebant εν τῆ περιφορα της Ισφυος. Bergier. Hue pertinent motus Ionici apud Horatium Lib. III. Od. 6. v. a I. vide etiam Meursium in orchestra p. h. Ad nostram usque aetatem eiusmodi lasciuas saltationes in illis regionibus esse propagatas, testantur Itineraria passim. 3I. ενεργουσα. De hoc verbo in re Venerea usitato, infra Lib. IlI. Ep. ss. Bergier. '3S. παρευδοκίμησεν. Luciimus in Zeuxide D 7. T. IV. Bip. p. I 3I. αλλα παρευδοκιμει την ρικρίβειαν τῶν εργων η της ὐποΘἐσεως καινοτομία. verum argumenti novitas operis praesantiam gloria 6ncit. Idem demereede conductis β. 27. T. Ill. bip. p. aso. ανια δε σε πολλα - καὶ μαλιστα ρταν σε παρευδοκιμῆ κδαιδός τις. Idem in Hermotimo S. SI. T. IV. p. 63.) ου πάνυ ἡδεῖά ἐστιν αυτη ἡ αἰληθεια) τοῖς ακουουσιν, αλλα
παρευδοκιμεῖται ὀπο του ψευδους παρα πολυ. Praepositio in hoc verbo, ut in παρελαύνω praetervehor in certaininibus equestribus, quod et ipsum simpliciter quandoque pro superare accipitur. Bergier. Plura illius aetatis seriptoruin exempla de voce παρευδοκιμεῖν vide apud Ill. Loeel- Iam ad Xenophontem Ephes p. 48. . 35. οὐ διοι παραπετασμάτων. De rebus Dpe tis. Sie Aeschylus de claro et perspicuo oraculo in Agamem. non e v. II 8 T. Kαὶ μην o χρησμος οὐκέτ εκ καλυμμα-
των σται δεδορκως νεογάμου νύμφας δ&ην. Atqui
oracuIum non amplius ex tegumento prospectabit recens
nuptae sponsae insari Bergier.
37. αυ διλεῖ προφάσεις αγων. Proverbium, quod Erasmus apud Platonem Lib. VI. de Legibus sub initium oecurrere iam adnotauit. Occurrit aute in et in Crasylo T. III.
Bip. p. 3o8 ) ου μεν τοι μοι δοκεῖ προῖρέσεις o αγων εἰ - δεχεσθαι' αλλα προθυμητέον αυτοὶ διασκήψασθαι, quod Euripides Iphigenia in Tauris v. Iaa. sic dicit: τολ. μητεον. Mόχθος γαρ ουοεις τοῖς νέοις σκηψιν φήρει. Plutarelaus de Solertia anim. p. 97S. παραιτεῖσΘαι δ ούκ
275쪽
EΡΙSTOLAR LIB. L E P. XXXIX. ass. στιν. οὐ γαρ βουλομαι Πινδάρου ζηλωτὴς ίν ακουσαιτο, Τιθεμένων αγώνων πρόφασις ἀρετάν ες αἰπυν βαλεσκόταν. Bergier. 38, υποσιμώσασα τρο οσφυν. Henr. Stephanus in υποσιμόω, aliquantulum pando. Alciphr. μικρον υπο- σιμωσασα πην ρσQυν. pandens et curuans. Deferιbit enim
habitum mulieris elunes exhibentis ad spectandum candorem, at ob hoe se leuiter lumbis euruantis, ita ut lumbos paul Ium supinor fateret. Budaeus. Haee illi. Verbo σιμοῦσαι in stata luctatoru describendo utitur Heliodorus Lib. X. p.
3 a. προβάλλει δε εκτάδην τὼ χεῖρε, και τῶν ποδοῖν
τήν βασιν εἰς το ἐδραῖον διερεισαμενος, την ιγνυανσιμωσα ς, poplite inflexo incuruatoque και τους -ους και μεταφρενα γυgωσας, και τον αυχένα μικρον επι- κλίνας, το τε oλον σῶμα σφηκώσας eontrahens) εἱστη κει τας λαβάς των παλαισμάτων ώῖνων cupide exspectans. Achilles Tatius Lib. I. p. 43. de equo, qui ferociens freno obluctatur: καὶ ο ἴππος ἐκταραχθεὶς πηδα ορΘιον mallem ορθιος αρθεὶς, καὶ αλογίστως εφέρετο. T γαρ χαλινον ενοακῶν, καὶ τον αυχένα σ ιμώσας,
και φ ἰξας την κόμην, οἰστρηθεὶς τῶ φόβω, δἰ αένος
ἶπτατο. Quae loca am ho in fine deformantur inepte turgentibus metaphoris, qualia multa in illius farinae scriptori. hus. Bergis 43. τους γελασίνους επ' ακρων. videtur omnino de eadem re loqui Distichon apud Suidam in Γελασίνοις.
Καὶ C ἡ μῖν τροχαλοῖς σφραγιζομένη γελασίνοις
Δευκη απὸ mallem επὶ B. γλουτῶν ηνΘεεν ευ- βαφίην. que illa quidem rotundis notata risus notulit Candida in elunibus sorefectat pulero colore. Exponit Suidas γελασίνοις ' γραμμαῖς ταῖς - του γελαν γιγνομέ ναις, lineis, quae ex risu ex uni. Retinuit, ut notum est. Martialis vocem Graecam de istis lineis siue potius laeunulis
276쪽
in vultu ridentium loquens: Nee grata V facies, cui gela Hur abes. Lib. VII. Epigr. 24. J In εοτ' ἄκρων autem subaudi των ἰσχίων. Bergier.
a. τους ἐραστας κακως εἰπουσαι. Eleganter et ex natura. Glou . Eie hstad.
Ss. εξοινοι. Athenaeus Lib. XV. p. 68 ff. επει δνσ ορω ἔξοινον γεγενημένον, ουτως ειρηκε τον μεθύ σην Αλεξις - παύσομαι σ ἐρεσχελων. quoniam autem
te video iam ἔξοινον esse factum, ita enim ebrium dixit Almais , de am te lacessere. Apud eumdem aliquoties alibi. Sergier. 6a. ἔστιώμεθα. Pro ἔστιασόμεΘα, ut ελας pro
ελασεις, μωμεν pro ελάσομεν, quae saepius oecurrunt, et sistet in verbis etiam primae contractorum id fieti saepissime. Omnia autem talia quidam ex reeentioribus paeo Futuris socundis habent. Bergier. Prae1entia omnino saepe pio Fu turis. . v. Mathland ad Euripid. Supplices v. I sq.
63. τον γαρ τῆς Ἀφροῖτης ἔρωμενον στήλλει. Hie
στέλλειν nihil aliud est, quam adornare, κοσμεῖν, qua voce in hae re utitur Theocritus in Adoniaχ. v. 22. Βαμες -
Θασομεναι τον Αδωνιν ' αἰκουω χρημα καλον τι Κοσμνταν βασίλισσαν. - Eamus spectaturae Adonidem; au. dio enim pulerum aliquid infruere Reginam. Bergier. 64. οπως δ ηξεις φέρουσα. Frequens haee ellipsis. Haec loca hute perquam similia: Phlatonis in Hippia maiore: I. XI Bip. p. s s.) αλλ' οπως παρέση καὶ αυτος, καὶαλλους ἄξεις, ο ιτινες ικανοι οἰκούσαντες κρῖναι τα λε'γόμενα. Aristophanes in Auihus v. I 3 I. ubi quidam dicit, se huiusmodi quamdam diuitatem exoptare: χπου τα Mέ'γιστα πραγματ ειη τοιαδε ' Eπὶ τήν Θύραν μου πρωτις ελΘων των φιλων Λέγει ταῖ' προς Διος ταυλυμ ηιου OZτως παρίσν μοι καὶ νὼ καὶ ται παιδία δεουσο μενα Στρω ' μέλλω γάρ εστ ιαν γαμους. Καὶ μηδα
277쪽
Lex. Μs. κηθια' όξύβαφα, οῖς κυβευουσιν Et: κηΘιον. πλεκτόν τι σύστομον, εις o εντιθεντες τους ἀστραγάλους βάλλουσιν. Plura Schol. ad Aristophanis Vesp. v. o Ta. Eustathius ad Horneri Il. X. v. p. laso. χέτιον scribit παράτου χεῖσΘαι. ἡγουν χωρεῖν. Alberti ad Hesych.
I. 'σεαυτόν. Cod Vind. tentiae est Schraderus ad Mu. A. σαυτόν. Deum P. 323. Qualis enim, a crol. Vnicuique hane inquit, haec locutio σοὶ χρυ- epistolam vel periunctorie le- σων δεῖ, pro numos aureos genti protinus palam fiet, non mittete debes mihi 8 Ad quae σοὶ sed μοὶ legendum esse, vicissim Selineiderus in Ana. ait Arnaldus Mise. Observ. creontein p. ITI. sic interro T. V. p. 63. Eiusdem sen- gat: Quis vero ita te vertere R
278쪽
iussit Ioeum 3 Mittere Philu- peius, ait, seriberetur, si quid menae quidem debebat ain video ἀνιαῖς ἐαυτὴν, scribe reos, quos tamen non poterat, do me enecas, locutione eru- nisi ipse haberet. Addit vero dita et ab aliis dudum illu-Sehraderus ibidem aliam huius strata. Sed nec hane ego epistolae emendationem. Non vulgatae anteponerem Finis Libxi prim L
279쪽
Συ ταύτης της παρρησίας αἴτιος ' τοσούτος ων βασιλευς, εἶτα ἐπιτρεψας και εταίρα γραφειν σοι καὶ οὐχ ἡγησαμενος δεινὸν ἐντυγχάνειν τοῖς ἐμοῖς γραμμασιν, ολη μοι ἐντυγχανων. Ἐγω, δέσποτα Δημήτριε, οταν μεv εξω σε Θεασωμαι καὶ ακούσω sμετα των δορυφόρων και τλv στρατοπεδων καὶ των πρεσβεων καὶ τωv διαδημάτων, νὴ τῆu Ἀφροδιτην πέφρικα και δεδοικα και ταραττομαι καὶαποστρέφομαι ως τον ήλιον; μὴ ἐπικαM τα ομ- ματα ' καὶ τότε μοι ὀντως ἡ πολιορκητὴς ειναιio δοκεῖς Δημητριος. Olix δε και βλέπεις τότε, ως πικρὸν και πολεμικόν και απιστω εμαυτῆ και
λεγω ' Λάμια, συ μετὰ τουδε καθευδεις; συ διὰ
280쪽
Θράκη; νὴ την Ἐφροδίτην σήμερον αὐτοῖς τοῖς
αὐλοῖς ἐκπολιορκήσω, και οιομαι, τί με διαθήσει. Μεῖνον εις τρίτην, παρ ἐμοι γαρ δειπνήσεις, δεο-a5μαι. Τὰ Ἀφροδίσια ποιae ταυτα κατ' ετος, καὶαγῶνα εχω, εἰ τα πρότερα τοῖς ὐστέροις vικα. Υποδέξομαι δε σε ἐπαφροδίτaeς και ως ενι μώλιστα πιθανῶς, ἄν μοι περιουσιασαι γένηται ὐπὸ
τρεποπος, οπως ἄν βούλωμαι, χρῆσθαι τψ εμῶ σώματι ἀλλα κέχρημαι καλῶς καὶ ἀμίκτως
προς ἐτερους. ου ποιήσω το εταιρικὸν, ουδὲ ψεύσομαι, δεσποτα, ως ἄλλαι ποιουσιν ' εμοὶ γαρ3s ἐξ εκε,ου, μα την 'Αρτεμιv, οὐδε προςέπεμψαν ετι πολλοὶ, οὐδε ἐπείρασαν, αἰδουμενοί σου τὰς
ἐλθεῖν και αναπτηναι' ἐλπίσας πτερουται, και
ἀπελπίσας ταχὐ πτερορρυεῖν εἴωθεν απογνωσθείς.4oΔιὸ και μεγα των ἔταιρουσῶν ἐστι σόῖισμα, αεὶ τὸ παρον τῆς ἀπολαύσεως ὐπερτοεμέvας ταῖς