장음표시 사용
281쪽
ἐλπίσι διακρατεῖν τοῖς ἐραστας' προς υμῆς δεουδὲ ὐπερτ οθαι εξεστιν, Iςτε φόβου εἶναι κόρον λοιπὸν ημας δεῖ τα μεν πονεῖν, τοὶ δὲ μαλακί - σθαι, τα δὲ αδειν, τα δὲ αὐλεῖν, τοὶ δὲ ὀρχεiGαι,4
τὰ δὲ δειπνοποιεῖν, τὰ δὲ κοσμεῖν σοι τον οἰκον, τὰς οπωςολ αλλως ταχὐ μαραινομενας μεσολα- Οὐσας χάριτας, ἴνα μαλλον ἐξάπτωvται τοῖς διαστημασι εὐαλούστεραι αυτ H ψυχαὶ, φοβουμενων, μη ἄλλο πάλιν γένηται της εν τψIO
παρόντι τύχης κωλυμα. Ταῖτα δὲ προς μειετέρους τάχα αν ἐδυνάμην, βασιλεύ, φυλάττεσ)αι καὶ τεχνιτεύειν' προς δὲ σε, ὸς ουτως ηδη ἔχεις επ' εμο , ως ἐπιδεικuύναι με καὶ ανάλλεσθαι προς τὰς ἄλλας εταίρας, πι πασῶν εγὼ πρωτεύω, μαθ 5 τὰς φίλας Μουσας, Ουκ άν ὐπομείναιμι πλάντεσθαι. Oυχ ουτως εἰμὶ QDη. Ωςτε αὐεῖσα
πώτα καὶ τὴν ψυχηv ἐμαυτης εἰς αρέσκειαν σου, ολίγον Mγησομαι δαπανησαι. Eo ο α γαρ, ρτι οὐ μό9ου ἐν τii Θηρiππιδίου οἰκία, ἐν η μέλλω σοι6o- τὸ τωυ 'Aφροδισίων εὐτρεπίζειν δεῖπνον , εσται διαβόητος η παρασκευη, ἀλλα καὶ iv ολιε τῆ'ANναίων πόλει, in την Ἀρτεμιν, καὶ ἐν τη Ἐλλαδι πάση. Καὶ μαλιστα οι μισητοὶ Λακεδαιμόνιοι, λα δοκῶσιν ανδρες εἰναι οἱ ἐν 'Eφέσω ἀλω-6sπεκες, ου παύσονται τοῖς - Ταύγέτοις ορεσι καὶ ταῖς ἐρημίαις εαυτων διαβαλλοντες ημῶν τὰ δεῖπνα, καταλυκουργίζοντες της σης αvbρωποπαθείας. Ἐλλ' αυτοὶ μεν χαιρόντων, δέσποτα '
282쪽
In editionibus huie epistolae praemittitur: αρχη τοῖδευτέρου τμήματος, quod cum ab auctore non esse satis adpareat, nosque etiam tertium librum addamus. ubi nihil tale ex it, omittendum hic putauimus, ne postea cogeremur aliquid de nostro addere. Bergier.
I. τοσολος. Male vulgo, at non in libro nostro abest, ait Dorullius adCharit. p. qT 3. Itaque recepi. a. εἶτα μιτρε νας.Vtramque, nisi attenderis, voeem emendare in mentem venire alleui possit, saltem επετρε ψας ponere. Sed salua res est: δεται est tamen, uti recte Hrtit Bergierus. v. Lib. I. EP.S8. cf. Arnaldum Misc. Observ. T. V. p. 6O. et επιτρώψας reserendum ad mτιος:in causa es, quoniam permi-
9. ως τον ηλιον. Nonne fortasse melius sit τού ηλίου, ut iste Genitivus pendeat ab απο, quod est in verbo α- ποστρεφεσθαι, vel ως πρὸς τον ηλιον . . II. πικρόν. Erat in textu Bergieri μικρὸν, pro quo tamen in nota malebat legere
dit deinde: Talis entin erat adspectus Demetrii. Plutar-ehus in eius vita non longe
a principio: το γαρ αυτὸ πρό πον) χάριν και βαρρος και φόβον καὶ οὐρανευε. Μox: οἴτω δε πως καὶ τὸ ηθος ἐπεφύκει προς εκπληξιν ἀνθρώπων α μακαὶ χαριν. Inserius etiam
P. 897. Coneinnam quamdam et argutam sententiam, prae ter morem suum, de ea repo
επληττε καὶ τους φίλους, καλλει δὲ καὶ τοῖς πολεμίους ετερπε. Haec Bergor.
283쪽
Ineertus auetor In Mise. Obs Vol. II. T. I. P. 94. 9 mauult πικρον vel μανικόν.l sed Lamia non ita inurhana fuit, ut tam graui verbo uteretur.J Alius, sine dubio Bur- mannus, in subiecta nota σμήρδνον reponi posse existimat, quod semel oecurrit apud Homerum Hymno in Solem v. 9. Ad sensam bene, si He- isychium consulas: Σμερδνόν' δεινόν, καταπληκτικ v, π o λ εμικον, σκυθρωπόν; sed
doetius est, quam Pro merellicula, et a seriptura nimium diseedens.' Arnaldo in Mise. Obs Vol. V. P. 273. Plaevit πικρὸν, idem Irmisto in Disc ad suis spectum Ciceronis Ioeum idem Cl. Herelio in Aetis Eloixianis T. III. P. 92.
idem denique ipsi Bergiero ad Lib. III. Ep. 39. idque ipsum exhil,et Codex Doruilianus
v. ad Charit. p. 42 O. et 48s.16. συγκρίνει. Vertit Bergisterus: Nibi Gnathaenam meretricem eo arat Z Arnal dus loco modo laudato P. 273.
sui se salii sit, aut legendum συγκρίνει, tibi ne Gnathaenam quidem, celebrem illam meretricem comparat γSi enim id, quod in versione
Bergieri est, exprimere voluissetAleiphron, scripsisset ΣεΓναΘαἰνα συγκρίνει, quod
tamen dilutum fore autumat Arnaldus - Ego vero, quae mea fortasse hebetudo est, niis hil diluti video, immo vero urbanitatem spirare sic videtur oratio, qua Gnathoenae puleritudini nihil detrahere cupit Lamia: Me cum amica Gnathaena, tam Pulcra, adeo
iudicat, illi non postponit Libri si ad dieerent, hane dilutam ex mente Arnaidi ieetio. nem vulgatae adeo praeserinrem. Sed et vulgata reote habet: reciproeatur enim oratio, et relativa est sententia :confert cum Gnathaena me,
mecum, Gnathaenam 8 Fieri etiam potuit, ut hane talem ambiguitatem de industria L,inia sectaretur.36. ηλογημήνη etc. Primum, quae Bergierus attulit, operas hue transferre iussi. Sie igitur ille: Guil. Budaeus Comment. Gr. L. P. 1 SIS.άλογεῖσθαι dicitur is, cuius ratio non habetur, qui neglectim transmittitur et pra teritur. Apud Alciphronem Lamia Demetrio ita
284쪽
et neglecta a te interque am, sperata laetitia persunduntur. eas praeterita taceo, apud Heliodorus Lib. I. P. zo. me fam vota faciens, ut ἡπIστει κατίχουσα. quam videre tantum te liceat. Henr. vis illum teneret, Vix tamen etiam Stephanus haee repetens. ipsa sibi eredebat. Ergo consentit in hane expositio-. ἡλόγημαι interpretor rationem, quae tamen historiae reis ne in hoc destituor, superat
Pugnat, nee menti auctoris haec res eaptum mentis meae; satis congruit, nam minime sevius significationis exem-
contemtim habita suit. Plu N pluin Bergiero subministrat archi tamen loea ipsa prohant, Arnaldus ex Luctant Ocyp. Lamiam non solam fuisse, v. t. J unde ηλογημένον
quam amaret, nec tam duri- dixit Dionys Areopagita rater opus est ut vertas: eon. tione vacuum, ut ipse Budaeustentim habita fuit. W.J Plui. ihi adnotat et interpretatur. archus in vita Demetrii p. Quam significationem debue-895. tam efflictim amatam rat et in Aleiphronis loeo ab eo suisse dicit, ob ε εκεἱ-' agnovisse. Apud Etymolo-His' εἶναι μόνης εραστην, gum o ηλόγηται et ηλογγντων δε αλλων ερίμενον. et μενον, quod contra rationis P. I. I. συ μόνον ταῖς regulam si, ut recte adno-
γαμεταῖς, αλλὼ καὶ τοῖς tauit diligentissimus Sylbur- φίλοις του Δημητρίου ζη- gius in Indice. Hesychius: λον καὶ φθόνον ευημερουσα ἀλογηθηναι ' μωρανθῆναι καὶ - στεργομενη παρεῖχε. Sic itaque Bergierus. fAmat Et, quaeso, quid faceret hie inprimis Polybius αλόγημα,
eius rei commemoratio, eum cuius, si recte computaui, sex non patientiam suam aut to- attulit exempla Cel. Schweig-
Ierantiam praedieare Lamia haeuser in Indiee aeeuratis velit, sed selieitatem et laeti- simo, et notione quidem ab-tiain, quod talem ae tantum surditatis, erroris, absurda amatorem habeat: idque in- et imprudenter facti, peceatneredibile videri dicit, ut tanta Sic et αἰλογίαν saepe usurpatinia testas se ita demittat, sicut Verbo αλογεῖσΘαι etiam bis paullo ante dixerat απιστω usus est Vill, a. .et. XXVIII,
ἐμαυτο, ut solent, qui in- 9. 8. pro decipi. WJ
285쪽
Arnaldus l. e. p. 273, B daeo accedit quidem in signi. ficatione neglectus, resert tamen non ad Gnathaenam, sed ad tempors, quibus Demetrius negotiis detentus, La
tuerit, DCrederem fortasse, nisi
fuisset. W.J et opponi inuicem Putat ηλογημένην et σαν εὐνς, item σιωπω et προς-
stare serupulum ait, minus quippe cohaerere illa: καὶηλογημένη σιωπω καὶ ευ-
χομενη Θεασασθαι παρεωυτν , nam si ad εὐχομένη
repetas α το που κοινου σιω πω, hoe nimis durum videri nee hoe concesserim, tinmovero linguae Graecae genio conuenientissima haee verbi sie in medio duorum participiorum, ut ad utraque refera. tur,collocatio videtur. W.J ae proinde malle se pro ευχομενη legere ευχομαι μόνη
aulieorum turba videre. Restat, ut, quomodo ego mihi locum expediam, et ita quidem, ut nihil mutem, exoponam. Reciprocatio, quam
supra posui, vocis συγκρίνειν se satis bene proeedit, fieri
tamen etiam potuit, ut, quod ingenitim est muliercularum. aemulationis quemdam sensum expromtura Lamia ambiguitatem non in συγκρίνει tantum,
sed etiam in ηλογημενη sectaretur de industria, sperans quippe, si Demetrius litem
ipsi de eo moueret, facile tomen sophismate effecturam, uti quidquid ipsa vellet, crederet
rex amator. rite igitur non tam verto, quam interpretoreis Talis tantusque rex literasisad me mittis, qui, etiamsi - Gnathaenam eodem subinde, ne negesi quo ne loco ,,habes, neutiquam doloremo Prae me seroi, tacite potius is mecum. vota secto modesta, ut domi meae ad me visere
I. l. nee hic inoffenso transire potuit pede, aptioremque timendi notionem existimat Graecis quidem, Thracibusque, populis vicinis, Macedo nibus non item ei uibus, qui
amare potius, quam timere rein
286쪽
gem debuerint. Mavult ita. que legere τουτου ἡ Mακεδονία se. ἐστί. Sed hoc est
argutari. 22. αυτοις τοῖς αυλοῖς.
Et hie dissicilior, morosiorque iusto adparet Arnaldus, qui
incommodum esse αυτοῖς, nee nomen, ad quod verbum εκ.
πολιορκήσω f Cod. Doruit. male habet ἐκπολιορκ σέ referatur, expressum esse existimat: Minime vero: Futurum enim illud refertur ad τουτον, quod nimis saepe, ter enim Praecedit, ponere noluit Lamia, et si αυτοῖς mutes in αυτον, quod et Glossat. Eielist. visuin est, haud parum prosecto puleritudinis deeedat Ioco, in quo ad Regis cognomen adluditur. Hunc igitur Regem, sit Lamia, qui tot urbes adhibitis machinis tormentisque bellicis expugnauit, hune Ego Ionge minori ne. gotio, solis tibiis expugnabo.
26. νικα. Mallem νικαται pro νικα. Videtur respicere
ad prouerbium: δευτέρωναεαεινονων. Bergier. Hane emendationem, non minus,
quam aliam Irin isti in fine Disc ad locum Ciceronis, qui νικῶ uti et Gloss. Eielist. sua. di t, tamen vocula D minus Leit probabdem, uti recte obseruat Arnaldus l. l. 2. 274. sanitatemque loco restitui posse eenset, si legas: Ἀεὶ τοι πρότερα τοῖς ὐστέροις νικΩN. αεὶ placet, non item νικῶν, nisi resngas in νικωσα. 28. πιθανως. Glossi Elchst.
επιφανως. A te sane, quum Oet O. saepius permutentur. 28. περιουσιάσαι. Sie Bergierus suadebat pro vulgato : περιουσιωσαι. Diodorus : Ἀνδυριθης λέγεται περιουσιάσαι τρυφν, Sminis rides dieitur abundasse
Iuxv, in Exc. Constant. Imp. Petresc. v. et Eustathium p. 33. inueni etiam apud Dion. Hais lieam. Anti. Lib. VI. c. 6s. p. I 2Ia. Reis k.J - Reetaeonieeisti, bone Bergiere Codex Doruilianus habet
go. πεποιηκυἰα Pro πεποιηκυία. Sie recte Bergisterus , cui aecedit Arnaldus i. e. P. 274. pendet enim Datiuus a praeeedente μοί. Reeepi igitur, non minus quainsequens σου γε Pro σου τε, eodem Bergiero suasore.
287쪽
Ionge aptius mecum inue- 224.) ἰσασι γάρ εν τηnient periti, et veritati adcom- τυχεῖν την διάλυσιν του modatius. , ερωτος γενησομεν3ην Haec g . ω. Deest In Codiei Bergierus. Recte omnia ad Doruiliano, et abesse potest, sententiam, dubito tamen, an abest etiam paullo infra hae emendatio proposita πεφοβη- ipsa epistola. Variant om- μέναι, etsi ingeniosa satis, i nino librarii in hae vocula. eum hie tueri possit, nisi seri. 39. ἀπογνωσθείς. Cod. bas saltem πεφοβημέναις Doruit. habet απογνωθείς. scit. UB. Sie fortasse voluit Nee hoe falsum. v. ad Char, ipse Bergierus, cui tamen op tonem p. 44s. ubi plura sie rae non obtemperarunt. Breis eiecti Σ. exempla adseruntur. viori via, obscuritate liberati Sie apud Nostrum III, S. πει- posse loeum eredebam, si Ie- ραθῶσα. gas κόρου, sed vidi occupa-43. ουδε. Arnaldus l. l. tum ab Arnaldo. Glossi Eieliae υδεν. 'Nil opus. Fortasse quis πόθον praeserat,
43. φόβον εἴναι κόρον. vel ωστε M H φόβον εἶναι
Bergier: ως πεφοβημέναι κόρου. Alio tempore ad- κόρον. Aristophanes in Nub. seripsit haec: Nihil certe mu- v. 293. Ουτως αυτας larem. Audacius adhue dierum τετρεμαίνω καὶ πεφοβη- Xenophontis Cyrop. IV. c. s. μαι. Timent autem copiam s. a. P. III. Oψον εχειν τον sui nimiam Aeere, ne satieta λιμόν. tem adferant amatoribus, et 44. λοιπόν ημας δεῖ -- se isti desinant amare. Helio ' χάριτας. Adscribam primo, dorus Lib. I. p. 57. κόρος vii Bergierus vulgauerat: λοι- γρορ ερωτος των εργων τε' πον ημας δει τα μεν, λος. In hanc rem Aristae- ποιγ' τα δε, μαλακἱ-netus Lib. I. Ep. a I. p. 33. ζεσ3αι ' τα δε, δειανο Abresch. et Lecit. P. I 32. ποιεῖν ' τα δε, κοσμεῖν σοι Φλπιζόμενός εστιν ὀ γαμος τον οἶκον τας δε, ρπωζουν ἡδυς, εἴχαρις, καὶ λίαν εὐ ἀλλως ταχυ μαραινομε κτο. c. γεγονε, περιεῖρο- νας μεσολαβούσας χρῆ- νήθη. Lucianus de Μere. σεις, ινα ete. His adseripse.
288쪽
rat Bergierus, nihil hue sa-eere sib, videri ΣΟΙ. fhabet
tamen liber Doluilianus et deissendi potest. v. Deuarium P. Ir9 Jensium ad Lueiani Timonem T.I.Bip. p. 432. et FonSwyngardien obseruati. erit. in Aetis Societatis Rhenanae T. I.P.2Οa.JPorro male iticuleatum esse ΔΕ in ταο ne πωςουν putat Bergierus eo, quod aliquoties ante articulum praecesserit, omninoque Omidi tendum, totumque locum ita
potius distinguendum: λοι- .acν ημαῖς δεῖ τα - ποιεῖν, τά δε μαλακίζεσθαι, ταδs δειανοποιεῖν, τα δε. κοσμεῖν τον οἶκον, τας γ
πωςoυν αλλως ταχυ μα'ρπινομενας μεσολαβουσας χρήσεις. Ordinem esse: δεῖ χμαῖς μεσολαβουσας τας χρησεις, τα μεν ποιῶν ete.
esse autem Omnia praetextus. Non contentus eiieere cum
Bergiero σοὶ et δε Arnaldus ΟΣ-ουν αλλως non ad μαραινομένας χρησεις reseri, vii Bergierus, sed ad μεσολαβούσας, locumque sic constituit: Δοιπον ημας δεῖ τάμεν ποNειν, fhaud male, nec displicet, quod Gloss. Elahst. In mentem venit: ἱερα ποιεῖ
δε δειπνοποιεῖν, τα δε κοσμεῖν τον οἶκον,, TA D,
ραινομενας μεσολαβήΣΛIχρησεις. Pro χρήσεις mavult Gloss. Eielistad. προφάσεις, vel χρεἱας. Praestantissimus Euhnhenius o nimadv. in Xenophontis
p ag S. sine dubio ex Codice vltima sie legit: τας sine δε
απτωνται τοῖς διαστε- μασι, ordinemque verborum hune esse ait: μεσολαβού- σας τας χάριτας μαραιρνομένας ταχυ οπωςουνάλλως. Denique non spernenda duxi τα δε αδειν τα δε αυλεῖν, ταδε ορχεῖσθαι, quibus textum ex libro suo ditauit Dorullius ad Charitonem P. 4so. His igitur omnibus adiutus, decerptis undiqtie fron. dibus textum ita conserui, uti
nunc est. er ita veliin, Ar-naldo maximam Partem Prae eunte interpretari: Ceterum
modo nobis adlegandi funilabores, modo valetudo infr-ma, modo spera cantui, tibiis, saltationiue danda, modo
289쪽
eoena paranda, mado apiar Ornandae, atque ea ratione
intercipiendae sunt suavitates, quae asis quocumque modo, nisi ita saeta H languidae eito et in sepidae sunt. Sa. ἔτερους pro ἐταίρους
a. φυλάττεσθαι. lege πλάττεσθαι. Adparet ita legendum esse, vel ex apo dosi, in qua πλάττεσθαι. Sic Bergierus, nec inepte. NO-lui tamen vulgatum loeo movere suo: nam si per ἔν διαδνῶν vertas caute machinari, sie satis tolerabilis exsistit sensus. - Multo minus probabilem eoniecturam Puto, quam Io. Steph. Bernardus
in ep. ad Reis kium in huius vita p. a 6 I.) proposuit φρυ-- αττεσλω, hoe enim probe nosse meretriculas; quas uti ego nolim negare insolentius agere, haec tamen notio huie loco non satis congruere videtur. Vulgata mecum tuetur
Irmistus ad finem Diss. saepius laudatae. S3. ουτως- εις - ἐμοὶ, ως ete. Glo T. Eiehst. ουτως ανελν vel αοεδη ἐκχεῖς δετ εμε τον σον πλου τον, ως ete. Priora ingeniose, sed totum non placet:
non enim cohaeret eum sequentibus: tantas diuitias in me effundis, ut ine ostentes.
Esset aliquid, si sequeretur: ut aliae mihi inuideant, vel simile quid. 38. ἀρέσκειάν poυ. In
recipienda posteriori vocula obtemperaui Bergiero. Faesim ait, excidere potuit propter similitudinem sequentis Oin ολίγον. Multa iam huius
rum idem, illud sie apud He. liodorum Lib. X. p. 49 προς- 1ν ετέρων ἀρεσκειαν βιουμεν. 9- ηγησομαι δαπανησαι. Glossi Elchst. δαπα.
locum oeeupare iussi Θηριππιδίου, subministrauit ex Co-diee suo Dorullius, qui hoc feminae nomen, ut Γλυκε- ριον, longe melius, quam viri G1ριππίδου huc quadrare existimat. v. ad Charit. P.
290쪽
64. οἱ μισητοὶ Λαρεδαιμόνιοι. ' Glos . Eielist. post μισητοὶ addi suadet Θεοῖς; ορεσι contra post Tαυγέροις
ut Glossema deleri. 69. χαιροντων. sc Io equidem, posse explicari Per Ua
κλαιόντων rectius. Sie Glos Elchst. eui tamen vix accesserim.
Demetrius, muliercularum non minus, quam urbium sortis expugnator notior omnibus est, quam ut testimonia veterum adferre necesse habeam. Quae ad melius intelligendam epistolam nostram faciunt. Bergierus maximam partem in notis oecupauit. Hoe tamen liceat monere, quaedam vitae dissolutioris doeumenta, quae probo illi Demetrio Phalere imputantur, ad Polioreeten potius nostrum reserenda esse videri, quo pertinent inprimis ea, quae habet Athenaeus Lib. XII, II. si eonferas cum Aeliano Vari Hist. Lib. IX. c. 9. ubi vide Periaonium, quieum tamen conferas Bonami me de Demetrius de Phalere, in Memoires de Pisademis des Inscriptions de Paris T. XL p. aso. et 262. ed. Amst. -- De Lamia ut breuibus defungar, ad Ballium ablego, qui in Dictionario historico h. v. veterum locos eollectos inter se conciliauit. νο. ἐντυγχανειν πῶς ἐμοῖς γραμμασιν, ολν μοι ἐντυγχάνειν. Facetus verborum lusus, quem ita breuiter, et ut eamdem vocem his serues, in alia lingua vix possis efferre. Interpres vertit: qui non putaueris indignum facinus, mearliteras accipere, cum me totum aeripias. Sed verbum Beeipere vix huc quadret: ἐντυγχάνειν τοῖς γραμμαsι est pintius legere, quae signifieatio Dioni Chrysostomo similiariqorat. XVIII. inprimis saepissime oecurrit. Quod si vero ferri
hoc quodammodo possit, alterum tamen: cum me totam aseeipias, quam ieiunum sit, facile quisque, qui Latine scit, intelliget. Aliquanto selleius ludere verbis mihi videbar, si ita