장음표시 사용
311쪽
EPISTOLA P. LIB. II. ΕΡ. II. ast I
tum praebuerit Epicuru*, quum tale quid conatus est; quia alias moribus erat simplicibus, et facile ferte posset etiam in os laudantem. Sane tam alienus ab illa ironia videtur fuisse, ut eam et in Soerate improbauerit, vi Cicero prodidit in Bruto,
cuius loeum adscribam: Ego, inquit ille, Atticuc ironiam illam, quam in Socrate dicunt fuisse, qua ille in Platonis, et Xenophontis et Aeschinis libris utiliar, facetam et elegantem puto, EI enim et minime inepti hominis, et eιvsim etiam faceti, eum de Iopientia disceptatur, hane soli tim detrahere, et eis tribuere illudentem, qui eam Ibi a rogant: ut apud Platonem Socrates in eoeium essera Iaudibus Protagoram, Biniam, Prodicam, Gorgiam, ceteros: se autem Omnium rerum injicium sngit, et rudem. Deeet hoc nescio quomodo illum, nec Epicuro, qui id roprehendit, adsentior. Bergli Ri7. 'Aλκιβιάδην τινα Πυθοκλεα νομίζει. In hae
autem re conuenit ei cum Socrate; nisi sorte magis impudiea fuit amatio inter Epicurum et Pythoclem, quam inter Socra.
tem et Alcibiadem, de quibus obiter supra ad Lib. I. Ep. 33. De Pythocle Epicuri amasio refert fragmentum epistolae Epieuri ad eumdem Laertius Lib. X. Segm. s. πρὸς δε Πυθοκλέα οὐραῖον οντα, Καθεδουμαι, φησὶ, πρυδοκων την ἱμερ-
την και ισόειόν σου εἴςοδον. Ad Pythoelem autem iη sore aetatis consitutum seribons, Sedebo, inquit, exspectans amabilem tuum atque diuinum ingressum. Bergis . η - γηWπρο γῆς φευξομαι. Vide Erasmuin Chil. II.
Cent. Prou. i q. Terram pro terra, ubi nee Aleiphronia hune loeum praeterit. Scholiastes Lueiani ad Pseudomantin T. V. Bip. p. Io 6. ubi γῆν Pyo γῆς ελαύi εσΘαι, adnotat et γην προ γῆς, τουτο εἴωθε λέγεσθαι 'AΘηναίοις, αντι τοῖ κατοι Στασης της γης, ὁ φαμεν, τόπον εκ τόπου. Dico praeterea aliquid ad Aristophanis Acharnenses v. 234. ubi διώκειν γῆν pro γης. Bergier. Nihil tamen ad Aristophanem attu. Iit, praeter Luciani modo laudatum, locum, aliumque Aesehyli in Prometh. v. 683. ad quem et ipsum prouocauit Arnalaus
Misc. Obs ri v. p. 277. cf. et Suidam πρὸ γης.
312쪽
eto. ρας δασπαστους. Ηsne vocem interpretor, quasi τας ἐπι εσυρμένας, de quo Ludaeus Coimnent. Gr. L. P. I O I S. εχωθεσυρμένον et tiam dιcitur male coagmentatum, dissolutum. laxum ete. Deinde, ἐπισεσυρμένως interpretatur dissolute, intondite, intompolae ete vhi inter alia adfert Ciceronis in II. de orat. loeum: Quod tuum principium, Dii
immortaleis qui timor quae obitatio γ quanta haesitatis,
traetusque verborum 3 De oratione Epicuri qualis. ea fuerit, Athenaeus Lib. V. P. I 8 T. την μεν γαρ επιτρέχουσαν
nam dictisnis. qua Diturus utitur, incontinuitarem quid attinet direre γ addit deinde: Dieurum n scisse Graece loqui, probauimus alibi multorum scriptorum tesimoniis. Bergier. 23. Τίμαρχον. Videtur iste esse, de quo Plutarchras adv. Colotem: o μεν Mητροδωρος τον Τίμαρχον παρακα λων , φησι, Ποιησωμεν τι κάλον Dτὶ καλῶς, μονονου καταδυντες ταῖς ομοιοπαθείαις, καὶ α παλλαγέντες ἐκ του χαμαὶ βίου, εἰς τα Eπικούρου ως αληΘως Θεό- φαντα οργιά. Metrodorus Timarchum adhortatu dicit: eiamus aliud ex alio pulerum, rantum non immergemtes nos adfectuum sinititudine, et foluti hae humi ferpente vita, in illa Apituri vere diuina orgia. Qui locus etiam exemplum esse 'possit eiu modi orationis διασπάστου. Bergier. c. 34. τον Κηφισιαθεν. De pago Attico Κηφι 'ια iam egit Meuisius in libro de populis Attieae inseripto. Bergisna OUκ αγουμαι -- ρυκ οἰκείως εχειν. Saepe apud Graecos duae aut tres negationes ponuntur, ubi apud Latinos una sumeit, ut eum hoc verbo. Aeschines eontra
Timarehum: ούτρ αυτος ἐξαρνουμαι μη ου γεγονήνω3 ερωτικος, καὶ επι νυν εἶναι. Vide ibi et inferius. Demosthenes III. in Philippum Uol. I. Ia . 28. Reis h. ανθρωπας μισΘωτους, ών ουδ' ακ αρνηθεῖεν ενιοι. ως ουκ εἰσὶ τοιουτοι. Ponitur etiam negatio simplex, enm non videtur ne eessaria, ut apud Aesehinem adhuc inferius: τα μεν νολο
313쪽
γω ' τα δεξαρνοομαι μη τουτον εχειν τον τρόπον. APud Athenaeum Lib. XIV. p 62 6. de Arcadibus: των μεν ἄλ- λων MαΘημάτων αρνηθηναί τι μη εἰδέναι, ουδεν αυτοῖς μισχρόν εστ ' το οε αδειν αποτρίβεσθαι, peritiam a se amouere αἰσχρόν παρ' αὐτοῖς νομίζεται. Sic cum aliis quibusdam verbis, ut apud Euripidem in Oreste v. Io 48. ηυλαβε το μη σώζειν φίλους, Derebatur Ieruare amιζο ubi Scholiaiies: το μη πενιττεύει. Athenaeus Lib. I. P. s. ω κατέχω τινά ὀψοφαγον Dri τοσουτον εκπεπτωκοτωτου μη ροτρέπεσΘαι τους πλησίον επὶ τοῖς γιγνομένοις, ωσε ete em teneo memoria quemdam lurconem, qui eo usque imyudentiae progressus fuerat, non verendo proximos super iis, quae ab ipsit ferent, ut ete. Demosthenes II. Exordiorum Vol Il. l ao. 8. Reisli.) τουτο τοίνυν φυλατ- τεσΘε μη πάσχειν. pro φυλάττε δε, μη πάσχοιτε
et 8. διεπαρθενευσεν. Alberti ad Hesyehium h. v. Prouoeat ad Hei M. Lib IU. I 68. ex quo sumsit Pollux Lib. ii l. segin a. it. Interpretes ad Petroniuin e. a S. Mumherum ad Hyginum Fab. 23. ,28. εκ γειτόνων οἰκουσαν. Aristaene tua Lib. I. Ep. s. προ αβομένη φίλην αὐτης εκ γειτόνων οἰκουσαν. Idem EP. 19. . ἔπιθι τοίνυν Θελξινοη καὶ συ παρ εκείνην in
γειτόνων οἰκουσαν. Lysias contra Mat. εφασκε τον λυχνον .άποσβεσθηναι τον παρα τω παιδίω, εἶτα εκ γειτονων
sivάψασθαι. Et eum EIS Lycurgus Orator: ουδὴ ταορια της χωρας αἰgχυνόμενος, αλλ ες γειτονων της vΘρειωσης αυτον πατρίδος μετοικων. nec τι uerentia fium gionis ductus, sed in Dieiniam patriae suae, quae eum aluit, migrans. Bergier. - De εν γειτόνων v. supra
36. εκ ΚαππαδοκIας πρωτος εἰς την 'Eλλαδαηκων. Hoc est Cappadorc maximus, et si quis alius, Gormanus tappadox. Sie Fl. Iosephus, indicare volens Apionem vel maxime fuisse Aegyptium, scribit Lib. II. contra eum:
καὶ τι γε δεῖ Θαυμάζειν, εἰ περὶ των ημετέρων ψεύδεται
314쪽
μενος εν Οασει της Αιγυπτου παντων Λιγυπτιων π eω τος, ως αν εἴποι τις, την μεν αληθη πατρIL κα, τογένος εξωμόσατο 'Λλεξανδρεύς δε εἶναι καταψευδομε- νος ομολογῶ την μοχθηριαν του γένους. Vult autem Noster barbarum dicere Epicuruin; quomodo et Aristophanes Cleonem in Equitibus v. 6. οὐτός γε πρωτος Παφλαγγνων, sunt autem vieini Cappadoces et Papia lagones. Libaniua in Epistosis ad Basilium non sine aeeto saepius inculeat mentionem Cappadoeum; quum enim Basilius soleret Libanio commendare et in disciplinam tradere Cappadocum adolestentas, seripsissetque ad eum: αἰσχύνομαι καθ' ενα σοι προς-ων τους Καππαδόκας, αλλα μη πάντας τους πηλικία πεBων, λόγων καὶ παιδεύσεως αντιμοιεῖσθαι ete. Pudet me, quod gulatim tibi tradam Canadorer, et C. 'ri omnes iuuenes adhorter, ut doetrinae studia amplectantur ete. Libanius respondet: Δια χνόνου πρὸς ημας Καππαδόκης μει νέος. εν τουτο κέρσος, orι Καππαδόκης.
ἀλλα καὶ του πρωτου γένους σύτος ὁ Καππαδόκης, δεύτερον τουτο κέρδος. ete. Longo post tempore ad nos venit Cappadox iuuenim unum hoc emulamentum, quod Canadox, sed et primarii generis iste Camodox ' alterum
hoc emolumentum. Deinde alium eommendans Basilius, quasi nonnihil sentiens, et ipse repetit: Iδου σοι καὶ επερος ηκεν Καππαδόκης, cui Libanius: οἶδα, στι ταυτο πολλάκις γραφεις, το, ἰδού σοι καὶ ἔτερος ηκει Καππαδόκης. Id dum se scire ita futurum dieit, perinde est, ae si nollet id fieri, saltem quod ad repetitionem voeabuli attinet: animadvertit enim et ipse Basilium non fuisse ἀναDΘητον. Bergis Ex hoe loeo la Croetius seriorem Aleiphronis aetatem probare voluit. v. Thesaurum la Croet. T. Il p. 38. de qua opinione quid sentiendum sit, v. Praefationem. W.3T. εγω δε, εἰ καὶ Oλη γένοιτο 'ΑΘηναίων πόλις Eπικούρων. Cl Peritonius in Epistola ad=ine: Vertitur: 'ro vero ρtium si tota siti itas Ac,ni tutum .ivxilio Here.
315쪽
EPISTOLAE. LIB. II. EP. II. asisqvum fessus st: etiamfrota Atheniensium riuitasIt DL
eurorum, h. e. eonflet unita ex et in Epicuris seu smilibus Micuro, Uno mox παντας αυτους soshabere se dieit uni Timarcho. Bergler. Vnus eκ Glossatoribus Elelistad. post Ἐπικουρων inserit μεστή.39 ζυγοστατήσω. quasi eadem trutina pensabo, ut
Horat. II. Ep. I. v. a 9. Si - Romani pensantur eadem Seriptores trutina. ta quo Erasmus prouerbium eudit.
Bergier. Similis metaphora est apud Aristaeneium Lib. I. Ep. a. παύσασθε ζυγομαχίας. 4s. πολλῶς φίλοις κεχρημένος. Diogenes Laeristius in Epieuro Lib X. Segna. 9. Og τε φίλοι τοσουτοι τοπληλς ώς μηδ αν πόλεσιν ολαις μετρεῖσΘαι δυνασΘαι, amici eius tam multi, ut eos ne retis quidem integrae capere psisent. ubi in hane rein videri potest Menagius.
46. ουδεν Θαλπει τι δόξα. Aristaenet. I, 24. ἐμε . ρυόεν Θάλπει κερδος.
7. Δάματερ. Sic et At. iei Doriee in exelamationibus. Exampla passim obuia apud Aristophanem. Bergier. 48. ηναγκασται. Nimis remotum esse videtur ab Infinitivis sequentibus, ad quae pertinet: ζῆν - κολακευειν - καθυμνεῖν. Ceterum locum nostruin in animo habuisse videtur Reitatas ad Luciani T. V. p. sa3. ubi Aleiphronem intra quatuordecim versieulos duodecies voeulam και dieit
. s I. καθυμνεῖν. Plutarehus in Colotem p. IIII. τίνι προςειπωμεν αξιως στόματι τους ημετέρους - κρο-τoΘορύβως - καὶ ε Θειάσεις, αῖς - καθυμνεῖτε τον επι ηδονας παρακαλούντως quo digno nomine adpellemusve os tumultuosos plausus et morum ob sationes, quia bul telebratis illum ad voluptatu hortantem Epimrum
Bergier. Sa. υπηνεμους - δόξας. υπήνεμος et ζπ εμιος proprie vento patens, expositus, deinde ventosus, irritus v nus. Sic υπηνέμια ωα, ἀνεμιαῖα sp. Menandrum p. 36.
316쪽
Cleriei. Windeyerὶ de quibus locus elassicus est apud Dio.
nem Chrysost. or. XX. T. I. p. 499. ed. Reisk. - ονείρατα 1hidem, et apud Lucianum Harmonide. f. q. T. IV. Bip. p. 43. Plura congessit Cl. Hoepierus ad Eurip. Cyclopem p. 28. Hoc vero nomine insigniri κυριας, quas Epicurus iactabat, δοξας meretriculam iacetam non dedecet. N. Sa o Aτρευς οὐτος - εκ της ἐμης μοναγρίας. Pro μοναγρίας videtur μοναρχίας tegendum. de quo vide Adn0t critieamJ Comparamur autem in hae adlusione' personae sie: si Epieurus est Atreus rex Myeenarum, Timarchus erit Thyestes, Atrei frater. Leontium autem erit Aerope Atrei uxor, quam Thyestes adulterio eognouit, et proptere in exsilium abire eoaetus est. Rea nota ex historia saliniosa. Proverbium est, 'Aτρέως ομματα, quod Dioge anus exponit, πι των πάντα ορώντων, ους συκ ἔσπι λαθεῖν. - εἴρηται δε, ἐπεὶ Ουκ ἔλαβε Θυεστης μοιχευων την γυνά m υτου. bergier.
67. Mητροδωρον καὶ ' μαχον και Πολυαινον. t uprimarii eius amici et discipuli. Meminit omnium Laertius in vita Epieuri Lib. X. Segm. a 2 - 24. Bergier. TQ. Tιμοκράτης o Mητροδόρου. Hie rariore exemplo subaudisnduin videtur non υἱος, sed αδελφός. Ber ter Sie occurrit in N. T. Lue. VI. Is et Act. I, I 3. coli. EP. Iudae v. I. 'Dυδας Ἱακωβου. se. ἀδελφός. v. Lamb. Bos. dit ,Seli ebel. p. 3 7. iT3. αναίσχυνrός εστι το εραν. De singulari amore quo depqribat Epieuius Leontium, plures quidem meminere, sed adsci ibmn loeum Athenaei, ad alia etiam in antecedentibus pertinentem ex Lib. XIII. p. 588. οἶτος ουν Ἐπικουρος
οὐ Λεοντιον εἶχεν ἔρωμενην την ἔταιρεία διαβόητον γενομμένην ἰ η δε οσχ οτε τιλοσοφεῖν ηρξατο, επαύσατο ἔται-
317쪽
δυναίμηυ; εἰ καὶ τὸ ἐσχατον ήμων γῆρας διὰ τοὐς iσους τρόπους καὶ vεότης αεὶ φ εῖται μοι. Καὶ συννεάσαιμεν ἁλλήλοις καὶ συγγηφάσαμεν, καὶ νη τους θεοὐς συναποθάνοιμεν ἀλλ' αἰσθανό: i ci μενοι, Γλυκερα, ἔτι συναπο2νήσκομεv, ινα μηδετέρω ἡμ- iv αδου συγκαταβαίη τὶς ζῆλος, εἰ τι- Λυων ἄλλων ὁ σωθώς πειράσεται αγαθώου. - δε γένοιτό μοι πειραθῆναι σου μηκέτ ουσης ' τί γαρ, ετικαταλείποιτο αγαθόν , 'A δὲ ιυν ἡπειξέ με εν Πει- is ραιεῖ μαλακι μενον οἰσθα γαρ μου τὰς συνήθεις ασθενειας, - άς οἷ μὴ Oιλο τές με τρυφὰς καὶ σαλακωνίας καλεῖν εἰώθασιν) επιστεῖλαί σοι ἐιάστει μενούσου διὰ τὰ λώατης θεοὐ, ταὐτ ἐστι. Ἐδεξάμην άπὸ Πτολεμαίου τοὐ βασιλεως Αἰγύπ-ao . του γράμματα, ἐν οις δεiταί μου πασας δεήσεις, καὶ προτρεπεται βασιλικως ὐπισχνούμενος τὸ δὴ λεγόμενον τούτο τα τῆς γῆς αγα θα, εμὲ καὶ Φιλήμονα καὶ γαρ, ἐκείνω γράμματα κεκομισ2αιῖασί καὶ αυτὸς δὲ ἡ Φιλημων ἐπεστειλέ μοι ταaq
318쪽
sδια δηλων, ελαφρότερα, και , ως ου Μενάνδρωγεγραμμένα, ηττω λαμπρά. Ἀλλ' ο4εται κα' ' βουλεύσεται τὰ διε οὐτος. Ἐγώ δε ου περιμενω βουλάς' ἀλλα σύ μοι, Γλυκερα, και γνώμη, και 3 ρεοπαγίτις βουλη, και Πλιαία, ἄπαντα νη τηvἈθηναν αεὶ γέγονας, και Gu ε . Τὰς μὲν οὐν ἐπιστολὰς του βασιλέως σοι διεπεμψαμην, Βαήμη κόπτω σε δὶς και τοῖς ἐμοῖς και τοῖς εκείνου γράμμασιν ἐντυγχα ουσαν ' ἁ δὲ ἐπιστέλλειν αὐ-3 τψ ἔγνωκα, βούλομαι σε εἰδέναι. IIλεD μει και
' νηυ βασιλείxv οἶσαν, μὰ τοὐς δώδεκα Θεοὐς, ουδὲ - ειθυμούμαι ' ἀλλ' οὐδε ει ἐν Αἰγίνη ταύτη γε τη , πλησίον εκειτο Αἴγυπτος, οὐδ' ἀτως ἐν v vσεσχρον, ἀφεὶς την ἐμην βασιλείαν της σης φιλίας. μόνος tu τοσούτω ἔκλω Αιγυπτίων χωρὶς Γλυκέρας ἐρημίαν πολυάνθρωπον ὀραν. Ηλον γὰρ καὶ
- ἀκινδυνότερον τὰς σας θεραπεύω μἀλλον ἀνα- λας, η τὰς απάντων των σατραπῶν καὶ βασιλέων. 4ςΕπικίνδυνον μεν οὐν το ανελεύθερον, εὐκατα M
Ἐγὼ δὲ καὶ τὰς Θηρικλείους, καὶ τὰ καρχησα,
και τὰς χρυσίδας καὶ π 9τα τὰ ἐν ταῖς αὐλαῖς επίφθονα παρὰ τούτοις αγαθὰ φυόμεvα των κατ' soετος Xολ καὶ τ- ἐν τοῖς θεατροις Ληναίων καὶ της χθιζης ομιλίας, καὶ τωv τοὐ Λυκείου γυμνασίων, καὶ της ἱερῆς Ἀκαδημίας, οὐκ ἀλλαττομαι, - μὰ τὸν Διόνυσον καὶ τοὐς Βακχικοὐς αὐτού κισ-
319쪽
μαίου βούλομαι διαδήμασιν, ὁρώσης καὶ καθημέ- sκης ἔν τψ θεάτρω Γλυκέρας. Που γαρ ἐν Αἰγυπτὰ
ναις την ἰλαδα, ολυ τι, Ἱωνίαν, τὰς Κυκλά-6sδας πάσας; Ἀφεὶς ταύτα και Γλυκεραν μετ' αυ- τῶν, εἰς Αιγυπτον διελθως χρυσὸν λαβεῖν καὶ Qάργυρον καὶ πλουτον; ψ μετα τίνος χρησομαι; 'μετὰ Γλυκερας τοσουτον διατεθαλασσευ vης; Gπεvis δε μοι εσται χωρὶς αυτῆς ταύτας 'Eαν δό7oακουσω τους σεμνολ ερωτας εἰς αλλο, αὐτὸν μετατεθεικεναι, ου σποδός μοι πάντες οἱ θησαυροὶ γενησονται; καὶ ἀποΘvήσκων τὰς μεv λυπας ἐμαυτ. συναποίσω, τα δε χρήματα τοῖς ἰχνεύουσιν ἀδικεῖν ευ μεσω κείσεται; η μεγα τὸ συμβιού97s Πτολεμαίω καὶ σατραπαις και τοιουτοις Φόῖοις, ῶv.ουτs τὰ φιλικὸν βεβαιον, ουτε τὸ διεχθρευου ιδυνου; Δ δε ὀργισθῆ τι μοι Γλυκερα, απαξαυτων ἀρπάξας κατεφίλησα αν ετι οργίζεταώ.μαλλον αυτὸν ἐβιασαμην καν βαρυθρμως εχη,8o δεδάκρυκα ' καὶ προς ταυτ' οὐκ εB' ὐπομείνασα
320쪽
Haee Epistola digna utique Menandro, uti et siqnens, itidem elegetntisinna et disertissima. setihuntur oeeas ne areessiti a Ptolemaeo Menandri in Aegyptum, quo se Diuiiij h, Go le