Catechismus Romanus ex decreto SS. Concilii Tridentini ad parochos Pii 5. Pont. Maximi jussu editus

발행: 1804년

분량: 577페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

Praeterea Nuptiae; quia, ut inquit .s. Am-lrosius , pudoris gratia puellae se obnuberent, quo' etiam declarari vigebatur, viris obedientos , s je-

etasque esse oportere.

3: Quid sit Mattimonium, illa vero ex communi Theologorum Aententia definitur: Matrimonium est Miri, et mulieris mari ,- Iis conjunctio intor legirimas personas , indiriduam vitae consuetudinem retinens. Cuius d 'finitionis par- es ut planius intelligaἡtur , docendum est, quam vis haec omnia in persecto Matrimonio insim , con sensus videt ieet interior , pactio externa verbis es pressa, obligatio; S vinculum , quod ex ea pactio ne emcitur, S conjugulo copullatio , qua Matrimo nium consummatur nihil horum tamen Matrina6nii vim , S rationem proprie hahere , nisi Oh ligati nem illam Α, & nexum , qui conjunctionis vosa hul , significatus est. Additur vero , marit Ziis , quoniam alia pactionum henera, quibus viri, & mulieres ob ligantur , ut silii mutuam operam praestent, vel pre iii, vel alterius rei causa , , prorsus aliena Sunt a

Matrimonii ratione. Sequitur deinde , inter legifimas personas ; quoniam qui a nuptiarum conjunctione legibus omnivo exclusi sunt, ii Matrimonium. inire non possunt, neque , si ineat, ratum est. Ε-xempli gratia , qui intra quartum gradum propin quitate conjuncti sunt, puerque ante decimum quam tum annum , t aut puella ante duodecimum quo aetas Legibus constituta est, ad Matrimqnil. j usta foedera ineunda .pti esse non possunt. Quo voeo extremo loco positum est, indiriduam Mitue consue, uinem retinens, indisini ubilis vinculi naturam dein .larat, quo vir, di uxor etalligatitur. . Libi Mereeipua ois Mati Imonii consissae. sEx his igitur patet, Matrimonii naturam , 3c raritionem in vinculo illo consistere. Nam quod alii clarissimorum virorum definitiones hoc videntiae consensui tribuere , ut , cum dicunt, conjugium

esse consensum maris , et Ioeminue : hoc ita accien-Piendum est , consen, uiri ipsum Matri in iiii causam

332쪽

316 Catechismi Rohsani Pars II.

no docuerunt. Etenim obligatio , & nexus oriri nolupotest, nisi ex consensu, & Psotione. 5. Oualis in Matrimonio requiratur conSensus ,

quaque ratione sit deCIarαndus. . . ε .

Sed illud maxime necessarium est, ut ConSenSufi verbis , quae praesens tempus significat , exprima- eur. Neque enim Matrimonium est simplex donatio. sed mutua pactio. Atque ita fit, ut Consonsus alte- .rius tantum ad Matrimonium conjungendum satis

esse non possit, Sed duorum inter Se timutuum es-,

se oporteat. Atqui ad declarandum mutuum animῖ Consensum , Verbis opus esse perspicuum est.. Si enim ex interiori tantum consensu, Sine externα

liqua significatione, Matrimonium constare posset, illud etiam sequi videretur, ut, cum duo, qui disiunctissimis , & maxime diversis in locis essent, ad

nuptias consentirent, antequam alter alteri voluntatem suam 'vel litteris, vel nuptiis declarasset, veri, & stabilis Matrimonii lege conjungerentur: quod

tamen a ratione , S sanctae Ecclesiae Consuetudipe,& decretis alienum eSt. 6- msuus consensus Merbis futuri te oris ea Pressus Matrimonium non incit. Recin autem dicitur , Oportere, ut ConsenSus Ver his exprimatur , quae Praesentis temporis significa itionem habeant. Nam quae futurum tempus india cant, Matrimonium non conjungunt, sed spondent. Deinde, quae futura sunt, nondum esse persticuum est ζ quae vero non sunt , parum vel nihil firmi,

aut stabilis habere existimandum est. Quare inondum connubii jus in eam mulierem quisquam habet , Oam se in Matrimonium ducturum esse pollicetur neque statim ab eo impletum est, quoiu.u facturum promisit: tametsi fidem praestare debet: quod ,si non iaciat, violatae fide, reus esse con- vincitur. At vero qui matrimonii scedere alteri tum situr , quamvis pοSwa Poeniteat, tamen , quod sa-Ctum eSt, mutare , irritumve , & insectum reddere

non potest. Cum itaque conjugii obligatio nuda prin- missio non sit, sed ejusmodi ab alienatio qua re ipsa vix mulieri, & vicissim mulier viro corporis

333쪽

De Sacramen o Matrimons. 32

aut potestatem tradit: idcirco necesse eSt, Verbis . quae praesens tempus designant Matrimonium o-- trahi : quorum verborum Vis , etiam POSiquaru enuntiata sunt, permanet; Virumqtae , et uxorem indissolubili vinculci constrictos tenet. . Sι Pudore, . aut Glio i edimento consensus Merbis non e rimatur, nutua et Eigna Uerborum i

Sed verborum: loco tum nutus . et Signa, quae intimum consensum aperte indicent, satis ad Matrimoniam esse possunt 3 tum ipsa etiam taciturnitas , cum puella propter verecundiam non respondet, sed pro ea parentes loquuntur. 8. Ad oerum Matrimonium concubuus non requirit

Ex iis igitur Parochi sidelibus tradent, Matrimonii naturam , et vim in vinculo . ac obligatione sitam eSM ; BC praeter ConSen Sum eo , quo dictum est, modo eXpreSSum, ut Uerum matrimonium ese Sistat, Concubitum necessario noi, requiri. Nam et

Irimos Parentes ante Peccatum, quo tempore nula inter eos Carnis copula intemesserat, ut Patres testantur, vero Matrimonio junctos fuisse Plane Constat. Quare a sanctis Patribus dictum est, Matrimonium non concubitu, sed consensu exsistere;

quod etiam a S. Ambrosio in libro de Virginibus

repetitum legimus. s. Quotvρteae su matrimonii consideratio. Jam vero hisce explicatis. ullud docendum erit, Matrimonium duplicem rationem ha re. Iam vetrat naturalis conjuncti Q. conjugium enim non ab hominibus inventum , sed a natura) vel ut Sacramentum ., cui S ViS naturalium rerum iconditionem superat, ponaiderandum est. Ao quoniam gratia naturam perficit, neque Privs a) quod miritu etle est, sed quod animale , deinde quod Uirituale) rei ordo postulat, uι de Matrimonio, ut natura conSint, et ad naturae ossicium pertin i, prius agendum si t: tum vero, quae illi, ut Sacramentam est , Conve niunt , explananda erunt. in s. Car. II. 46,

334쪽

3αι catechismit Romani Pars II. io. Quis tua trimonii, ut Oscium nisuraescat, sit auctor.

in primis itaque docendi sunt fidet A , di trimonium a lueo institutum esse. Scriptum est enim in Genesi : a Masculum , et Deminam creaνιι eOS , henedixitque ulis Deus et ait et Crescite , et inultia licaminι; et sa) I On est Bouum hominem esse solum, faciamus ei adjutorium si nite sibi ; ae paulo post: bb) Adare vero non inoeuiebatur adju- Dr similis ejus. Immisit ergo Dominus Deus εὐ- Porem in Adam , cumque obdormisset, lutit unam . ike costis ejus. et re leoit carnem Pro ea, et ae- ldificarit Dominus Deus costam, quam tu mi de

Adam, in mulierem, et adduxit eam ad Adam , dixitque Adam : Irae nunc os ex ossibus meiS, eo caro de carne mea, haec uacabitur Mirago , quo niam de Miro sun ta, est . quamobrem relinquet homo 'Patrem Suuris , et . matrem, et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una. Quae , ipso IJomino auctore M apud S. Matthaeum, ostendunt Matrimonium divinitus institutum esSe. II. Matrimonium, ut naturae .cium co idem. tur . dissoles non Potest. Neque vero Deus Matrimonium tantummodo im sti uit; verum ut Sancta Tridentina Synodus, de Clarat, perpetuum etiam, et indissolubilem nodum

ei addidit. Si luidem Salvator ait: Q Quod Deus

conjunxit, homo non se'ares. Quamvis enim Matrimoniis, quatenus naturae est officium, conveniat, ut dissolvi non possit; tamen id maximo fit, quatenus eSt Sacramentum. Qua ex re etiam in omnia hus , qu naturae Lego ejus propria Sunt, . sum mam perfectionem Coosequitur; tamen et prolis edaeandve .ludio. et aliis Matrimonii bonis repugnat, ut ejus sinculurn disse lubile sit. II. Ortinibus hominibus Ieae contrahendi non eu imρOstia.

335쪽

saera menso Matrimonii. quod vero a Domino dictum est: a) crescita , et mutiiplicamini, id eo spectat, ut Cujus rei u-

sa Matrimoni uin institutum erat , declaret ; non ut singulis hominibus necessitatem imponat. Nunc enim' aucto jam humano genere , non solam ulla Lex uxorem ducere aliquem non cogit, sed pot=us virmitas summopere commendatur, et unicuique in sacris Litteris. suadetur , ut quae Matrimonii stat in praestantior sit , majoremque in se persectionem , &sanctitatem contineat. Dominus enim Salvator nom

Apostolus ait; so) De Virginibus Praeceμtuim Domini non habeo', consilium autem do , tanquam misericordiam consecutus a Domino, ut sim saetis. 13. Vir , et mulier eonjungi cur debeant, Sed quibus de causis vir. et mulier Conjungi de-heant , explicandum est. Prima igitur ratio est , haec ipsa diversi sexus naturae instinctu expetita societas, mutui auxilii spe conciliata, ut allec al-' terius ope adjutus vitae incommoda facilius ferre,& senectutis imbecillitatem sustentare queat. Altera est procreationis appetitus , non tam qui dem ob eam rem , ut honorum , et divitiarum haeredes relinquati. ur , quam ut verae fidei, & religionis cultores educentur. Quod quidem maximo sanctis illis Patriarchis , cum uxores ducerent, pro positum fuisSe, ex sacris Litteris satis apparet. Dua re Angelus , cum Tobiain admoneret . quo Pacto

mali Daemonis vim posset repellere. M Ostendam, inquit, tibi, qui sunt, quibus pro Malere Potest Damouium : si namque , qui conjugium ita suscia

'iunt, ut Deum a Se , et re sua mente eaecludant,

et suae libidini ita pacent , se) sicut equus et mu- Ius , quibus nou esι intellectus ; habet potestatem Din uium suρer eos. Deinde subiecit: γ) Aecipies

Mirginem cum timore Domini, amore stiorum magis , quam libidine ductus ; ut in semine Abrah

336쪽

benedictionem ιn stiis consequaris. Atque una haec etiam causa fuit, cur a) Deus ab initio Matrimoniuin instituerit. Quare fit,i ut illorum sit scelus gravissimum, qui blatrimonio juncti , medicamentis 'el oonceptum impediunt, Vel partum abigunt. Hamanim homicidarum impia conspiratio existimanda esui . Post Peccatum cur Matrimonium insti titum fuerit. Tertia est, quae post primi parentis lapsum ad alias causas acceSSit , cum propter justitiae, in qua

homo conditus erat, amiSsionem , appetitus rectactrationi repugnare coepit; . ut scilicet , qui sibi . suae imhecillitatis conscius est, nec carnis pugnam vult

ferre , matrimonii remedio ad vitanda libidinis pee- Cata utatur. De quo ita Apostolus scribit: μ) propter fornicatiouem unuS uisque suam uxorem ha. Beat, . et unaquaque Suum Mirum habeat: ac pauIopost, cum docuisset, interdum orationis causa a

lacrimonii debito abstinendum esse , subjecit c γEt iterum reoertimini tu id*sum, ne tenetet Mos Satanas propter incontineritiam oestram Haec igitur sunt causae, quarum aliquam sibi proponore quisque debet, qui pie, et religiose, ut sanct rum filios decet, nuptias velit cor rahere. Quod si ad eas causas aliae etiam accedant, quibus homines inducti, Matrimonium ineant, atque in haben- .do uxoris delectu hanc illi praeponam , ut haeredis relinque adi desiderium . divitiae, forma, generis splendor, morum si litudo; hujusmodi sane r tiones damnandae non sunt, cum Matrimonii sa .ctitati non repugnent. Neque enim in sacris Litterris si dacob Patriarcha reprehenditur, quod Rachelem , ejus pulchritudine illoctus , Liae praetule- rit. Haec de Matrimonio , ut naturalis conjunctio

est, docenda erunt.. I 5. Cur Matrimonium Sacrumenti dignitate Per

Christum sit auctum. . s . .

Ut autem Sacramentum est, explicare oporaebit,

337쪽

eius naturam multo praeStatiorem esse : et omnin.

ad altiorem finem referri. Quemadmodum mim M trimonium , ut naturalis conjunctio ad propagandum humanum genus, ab initio institutum est: ita deinde , iit populus ad Veri Dei, et Salvatoris nostri Christi cultum , et religionem' procrearetur, atque, educaretur, Sacramenti. dignitas illi tributa est. cumonim Christus Dominus vellet arctissimae illius -- oessitudinis , quin et Cum ECCimia intercedit, suae- . que erga nos immenSae caritatis certum aliquod signum dare tanti mysterii divinitatem hac potissimum maris , et sceminae sancta conjunctione declaravit. Quod quidem aptissime factum esse ex eo intelligi potest, quod ex omnibus homissis necessi-etudinibus , nulla inter Se homines m gis, q m Matrimonii vinculum Constringit: maximaque. inter. se vir , et uxor caritate , et benevolentia . devincti sunt. Atque idcirco fit, ut Deciuenter sacrae Litterae nuptiarum similitudine sa) divinam hano Cheiasti , et Eaclesiae copulationem nobis ante oculos

Proponant.16. Quomodo Matrimonium . sit Merum mang liere Legis Sacramentum. , Jam vero Matrimonium Sammenim esse, Eceleinsia Apostoli auctoritate confirmata Certum, et exploratum semper habuit. Ita enim ad Ephesios sorbi,iti sbM Viri debent diligere uaOres auras. ut'compora sua. Qui suam uetorem diligit, se sum d

ligit. Nemo enim unquam carnem suam Odio ha huit, sed nutrit, et fouet eam, sicut et Christus Ecclesiam ; quia membra sumus co moris ejus, de carne ejus et de Ossibus ejus, . Propter hoc re limquet homo Patrem, et matrem suam , et adhaerebit uxori sum, et erunt duo in carne una. Sacrame rum hoc magnum est: ego autem dico in Christo, et in Ecclesia. Nam quod inquit, Sacramentum hoc magnum est, nemini dubium esse. debet , ad matrimonium reserendum esse, quod scilicet viri

338쪽

33α catechismi Romani pars II.

et, mulieris Conjui Ctio , Cujus Deus auctor est sanctissimi illius vinculi , quo Christus Dominus sum Ecclesia conjungitur, Sacramentum, idest sa um signum sit.' . I . Quomodo Matrimonium, Sacramentum esse eae Pauli perbis conseincatur. Atque hanc esse eorum Varborum veram, & pro , priam sententiam, νeteres S. Patres, qui eum Io oum interpretati Sunt, ostendunt: idemque sancta

Tridentina Synodus explicavit. Constat ergo, virum christo , uxorem Ecclesias ab Apostolo comparari; virum esse caput mulieris , ut est Christas Eecle,siae eaque ratione fieri, ut vir uxor8m diliger ia vicissim uxOxi virum amare, et colere debeat. a; Christus enim dilexit Ecclesiam , et pro ea semeatipsum tradidit, rura is vero, ut idein Apostolus docet, b) Ecclesia subjecta est Christo: Sed grautiam quoqαe hoc Sacramento significari, et trisui, in quo maxime Sacramenti ratio inest, ea Synodi verba dsclarant: Gratiam Mero , quae naturalem trulum amorem ρersceret, et indissolubilem unitatemaon maret, conjugesque sanciscaret, ipse Christus , oenerabilium Sacramentorum institutor, at que Perfector , sua nobis passione promeruis. Quare docendam est, hujus Sacramenti gratia esici , 'ut vie, et uxor mutuae charitatis vincula conjuncti , alter in alterius benevolentia conquiescat; alieatiosque, & illicitos amores, et concubitus non quae orat; sed in omnibus sit honorabile connubium,

et torus immaculatus. .

18. Quantum Matrimonium Eoangelii a Legis

naturae , Mei Moysis Matrimonio di erui. . quantuin Matrimonii Sacramentum iis Matrimoniis praestet, quae ante , vel post Legem iniit zlebant, ex eo licet. Cognoscere , quod etsi gentes Alatriinonio divini aliquid inesse arDItrabantur i, at sue ob eambrem vagos concubitus a naturae Lega

339쪽

ne Sacramento Matrimonii 333

MIi nos eas', itemque stupra. adulteria, alia ita hidinis genera vindicanda esse judicabant; tan instorum connubia nullam promus . Sacramenti vita

habuerunt ... ' ..

' Apud Iudaeos vero religiosius omnino nuptiarum 'leges servari consueverant: neque dubitandum . quire eorum Matrimonia majori sanolitate pri ita essent. Cum enim promi Ssionem acCepissant, fore aliquando ut a) omnes gentes in semine Abrahae Muedi is Cerentur . magnae apud eos pietatis ossicium me to esse videbatur sinas procreare . et electi populi sobolem ex quo Christus Dominus: salvator noster, quod ad humanam naturam attinet, Ortan habiturus esset propagare. Sed illae quoque conjunctiones vera Sacramenti ratione Caruerunt. Is . Matrimonium in Lege natura post Peccatum, a iit in Lege Moysis, Originis suae , quam ea Deo habuit, decorem non retinuit. Huc accedit, quod, sive naturae post peccatum sivis Moysis I legem spectemus, facile' animadvertemus . Matrimonium a primi ortus sui decoire . honestate decidisse. Dum enim naturae lex vigem

bat b) multos ex dialiquis Patribus fuisse comperimus, qui plures simul uxores ducerent. Dein

de vero in Lege se loysis dato repudii libello .

PermisSum erat, Si cduba fuisset , divortium cum

XOre . facere. Quorum utrumque ab Evangelica Lege sublatum, Matrimoniumque in pristinum Stam tum restitutum est. Nam , quod polygarnia a Ma Vtrimonii natura aliena esset, etsi aliqui ex Patribus priscis aecusandi non sunt, quod non Sine Dei in lulgentia plures uxores ducorent hristus Dominus Ostendit illis veri, is sit). Proρter hoc di mittet hQmO . Patrem, eι matrem , et uduae bis Netori mae, et erunt duo in carue una: deinde subejupgit Iliaque jam non 3unt duo, ,sed una Cato. Qiclaus iverbis planum fecit . . Matrimonium ita

340쪽

33έ Catechismi Romani pars II.

Deo institutum esse , ut duorum tantum , non

rium conjunctione definiretur. Quod etiam iu ibi ortissimo docuit; inquit, enim : Quicumquaesimiserit uaeorem suam , et aliam duxerit, acturuperium committit su er eam t et si uxor di sepit pirum suum, et alii nupserin, moec uisur. Nam si viro liceret plures uxores dueere , nulla omnino causa esse videretur, Cur magis adiaetierii reus esse dicendus esset , quod praeim: eam uxinem, quam domi haberet, taliam duceret, quam quod eri Oro dimissa, cum alia conjungeretur: Atque ob eam

rem fieri inrelligimus, ut si ii desis quispiam gentis suae more , & consuetudino pliates rixores duxisset, eum ad veram religionem Conversus fuerit, iubeat eum Ecclesia ceteras omnes relinquere , ac

priorem tantum justae, S tegitimae uxoris ioco

Verum sodem Christi Domini 3testimonio tacito comprobatur , nullo divortio vinculum Matrimonii dissolvi posse. Si enim post libellum repudii mulier a viri Iege sesuta esset, licereti si ullo adulterii oriret teri vim nubere. At liai Dominus 'aperte denunciat i b) Omnis qui dimittu uxorem suam , et 'relienam ducit , moechatur Quare coniugii vinculata nullii re , nisi morte disrumpi per gicuum est. Qisod masdem etiam' Apostolus con- emat, cuna inquit ri c) Musier aestigiata eu Legi, quanto te ore Dis ejus Misit, γοα si dormieratois eius In erata est a Lege ; cui Muit nubis uetantum in i Domino ; ct rursus d) Nis , qui Matrimon juncti, sunt, praecipio 'non ego , aed D minus iatorem a rim non discedere: quod si diascesserie manere in Utam aut viro suo, reeoncia

SEARCH

MENU NAVIGATION