장음표시 사용
111쪽
irreverentia est istimare pretio temporali rem supernatiiralem income rabiliter illo majorem . manavis enim una rcs sacra per comparationem ad alteram possit este parva , ut Uulta aeque benedictet respectu Eucharistis; at
retinet incomparabilitatem majoritatis respectu pretii temporalis , a sua imcomparabilitate oritur gravis distormulas . si per malitiam Simoniacam desecto estimetur pretio temporali; nam, si res spiritualis esset major preti temporali solum comparabiliter, dis formitas esset solum aliqualis, non de se gravis: ergo, cum sit incomparabuliter major , de se causat gravem dif-sermitatem, & o possitionem cum vi tute ; atque adeo in Simonia juris naturalis non datur materie parvitas , neque ratione protii , neque ratione rei spiritualis modice. VII. Dico ultimo cum Meroll. loci citi Potest esse venialis ex materie
parvitate malitia Simoniae juris Ecclesiastici , v. gr. si parvum aliquod detur pro consequendo officio incon mi , vel Sacristae alicujus Ecclesiae, quod ex prohibitione Pontificis intuitu religionis lacta emi non potest , quamvis sit osticium temporale. Ratio comelusionis est, quia in hoc casii non dutiar pretium pro re spirituali, sed pro temporali, quandoquidem haec osticia
temporalia sunt: ergo non militat rutio adducta pro prima , & secundae clusione cie irreverentia erga rem
lacram . & de aestimatione rei spir, Articulus IV. malis pretio temporali; & conseque ter juxta regulam generalem potest
peccatum mortale per accidens trans-ate in veniale ex parvitate materiae .
Idem dicas, si permutetur modica pars beneficii ratione emolumenti te misporalis , aut si Examinatores *nodales gratis aliquod acciriant ante, vel post, occasione examinis ad concursum Parochialem; cum id jure tantum E clesiastico prohibeatur ex motivo religionis . . VIII. Si tamen quaeras, quaenam sit haec materiae parvitaS excusan a momtali ρ Bonac. de Leg. qu. 2. Punct. 8.Putat, eodem modo metiendam esse, ac in fit reo . Sed communiter id n gant, quia in serto peccatum est contra justitiam obligans ad restinationem; in casu vero nostro peccatum est contra religionem de se ad restitutionem non obligans: Unde non adeo stricte mensuranda est materiae parvitas , ut aliis diximus. Itaque arbitrio prude tis judicandum hoc est, attentis omniabus circumstantiis de dantis . & a cipientis, & ossicii, pro quo datur liquid. ut supra diximus loquentes de
materiae parvitate pro soro externo . Non enim damnarem peccati mori lis Examinatorem illustrem, sila exinaminato praedivite gratis , & liber liter post examen v. gr. convisio e ciperetur, quamvis plures Mure'S pro
illo insumeret ; cum id mici' p
tius , quam examini tribui posset .
112쪽
De Simoniae materia , quae sit aut spiritualis secundum se, aut spirituali anneXa.
Goniam Simonia exerceri potest tam in materia secimdum se spirituali. ut si vendatariar Sacramenta, sacramentalia , &α quam in materia tem porali annexa rei spirituali , ut si vendatur Beneficium . calix consec r tus, & esia hiijusmodi ; Agemus hic primo de materia secundum se spiritu li, discutiendo, quaenam ea sit λ Et quibus titulis excusari aliquando possit a labe Simoniae collatio temporalis pro re spirituali ; deinde agemus de Simois niae materia , quae sit res temporalis spirituali annexa . discutiendo , quaenam connexio rei temporalis cum spirituali reddat illam invendibilem citra Simo
De Simoniae materiae , quae sit secum dum se spirituvis. L. Recensemur spiritualia , procul
dubio materiam Simonia constatuunt.
IT. Ambigere quis posset de AbΡtatione sacramentali cohata indim ; ne non de Absolutione negata persona disposita. III. Sicut etiam si detur pecunia P. rocho , ut Matrimonio assistat. LV. Psissentia resis requistia ad Matriamonii validitatem potes citra Sia
moniam vendi ; non tamen testim
nium de illo . Potestque etiam fievendi patrocinium in causa spiria tua . . V. uuandonam prasumitur Oniaca eo latio pecunia facta Asom eris ab eo, qui vult else Monachus en. Popina , qua dantur Monialibus , quando emittitur Professio religiosa, num sint fimoniaca VII. Sex titulιs excusari sape possuηt a labe smonia quadam donationes rei temporalis pro spirituali , videlicet ratione fusenuationis, laboris extrinis feci, privationis emorumenti , tam Detudinis adversus Simoniam immis Messastici , liberalitatis , seu patitudinis , ac redemptionis i a
L 'Ertum est primo, materiam simoniae esse adminisati hem Sacramentorum ; cum enim O dinata sint ad gratiam sepematuralem conferendam, sunt omnino spirimalia.
Quare licet possit aliquid accipi pro
materia remota Sacramentorum, Ve
bi gratia pro pane, vino, Oleo, non tamen pro materia proxima , a quibus constituuntur, verbi gratia pro a tutione in Baetismo. Secunia sint e iam materia timoniae Sacramentalia , videlicet exorcismus , benedictio nuptiarum , consecratio calicis, &c. Te tio , jurisdictio Ecclesiastica . & ejusvis , ut ferre , vel tollere censuras, dispensare in votis . in impedimentis morimonii, &c. Quarto, prosessio religiosa . quae protes dubio spiritualiseit. Quinto, Conciones sacrae , & e hortationes, ac instructiones, ordinaistae non ad scientiam aliquam comparandam , sed ad bene viveudum ju taDuiligod by Cooste
113쪽
t1 finem stipematuralem; unde Comcionatores solum pro congrua sustemtatione accipere pecuniam possunt , non ut pretium concionis.
II. Dubium tamen est primo . an Glvere sacramentaliter indignum pro pecunia sit simonia Z Videtin , quod non, quia absoluti' illa, cum non sit
valida , non constituit sacramentum, unde non venditur sacramentum: sed communiter cum Suar. allirmant esse simoniam, ex cap. Nemo Pressi. de Sim.
Ratio est . quia est malus usius Micdictionis spiritualis, quae est res sacra.
Majus dubium es , an e contra n
gare atablutionem personae dignae pro pecunia sit simonia λ quandoquidem negatio absolutionis neque est sacramentuin, neque est usus jurisdictionis, sed solius libertatis. Respondetur tamen distinguendo ;nam vel negatig absolutio post auestata peccata , α inceptum judicium fa-cramentale, vel ante . In primo casti certum est esse simoniam, ex cap. cit.
Nemo PresbIter ; & ratio est, quia post inceptum judicium finamentale, post auditionem peccatorum, non is Ium absiav re. sed etiam nolle abso vere , est actus jurisdictionis spiritu, lis, seu potestatis elavium , ad quam spectat tam aperire, quam elaudere, tam solvere , quam lig e; nec alio modo ligarur a Consenario peccator, aut clavvitur illi Coelum, quam si negetur illi, tanquam indiguo . absbi tio: Sicut Praetor, si vinctum non liberet, quando tenetur, Dedit illum in se publicae potestatis. In secundo vero casu, quando non est audita comsessio, negant communiter cum Suar- Fidiuci, Lum. esse simoniam , nolle consessionem audire ob pecuniam ac ceptam ; quia nolle conlisionem amdue, non est actus jurisdictionis, sed
usus libertatis relate ad exercendam, vel non exercendam jurisdictionem,
qui usus est aliquod temporale; Imo, thalas L quamvis Parochus ex iustitia obligaretur ratione ollicii ad confessionem a diendam. non audiendo consessionem committeret quidem injustitiam , non tamen simoniam uia non venderetusum jurisdictionis spiritualis . sed msum suae libertatis , quod est contra justitiam tantum ratione officii Parochialis, vel etiam contra charitatem, si poenitens esset in extrema necessitate, ut docet Suar. lib. q. cap. 22.
Probabilis tamen est sententia Ugo. sint apud Pal. punct. I a. dicentis, esse pariter simoniam, si Parochus negeta lutionem digno ante inceptum I dicium sacramentale. Ratio est, quia, sicut Iudex nolens judicare , & absoLVere reum, remittendo illum ad alium Iudicem , ita utitur sitia libertate, ut abutatur sita potestate squamvis negative per non ussim debitum , non es, ter in casu nostro . Confirmatur, quia.
sicut Consessarius post inceptum judicium abutitur sua potestate birituali.
non ab luendo dignum , quia negat istutionem debitam ; sta Parochus, qui tenetur ratione ossicii consessionen audire, abutitur etiam sua potestate irituali. non audiendo confessione α non exercendo judicium faciamen. tale, prout debet; atque adeo in utrinque casu Parochus simoniam commitit, negando absolutionem digno propter pecuniam. ILL Dubitatur etiam , an Simonia committatur dando pecuniam Par cho, ut matrimonio assistat Videtur non esset In tantum enim esset sim
nia , in quantum talis assistentia, pro 'ua datur pecunia, esset secundum se spiritualis; sed non est spiritualis; e so . Probatur minor; non enim est spiritualis I in quantum est actio 1 cramcntalis, seu actio ministri Sacr menti; Parochus enim non est miniaster Sacramenti matrimonii, sed selum testis qualificatus requisitus a Triden- uno; quod patet, quia, si Parochus csset
114쪽
De Simoniae materia secandum se spirituali. . Io9
esset minister, matrimonium non vuleret, quoties invitus assisteret, & non
consentiret; Quod tamen est falsium . quia, quamvis invitus assistat . adhuc est testis , quod soluin requiritur a Tridentino ι em assistentia Parochi non est spiritualis, quatenus actio S, cramentalis . Neque est spiritualis , quatenus actus jurisdictionis spiritualis, ut voluit Coninh. disp. 27. dub. a. , quia actus jurisdictionis est invalidus, si desit conienses , aut si fiat ab e
communicato ; Matrimonium autem est validum, etiamsi, ut diximus, invitus assistat Parochus, aut si sit excomm nicatus. etiam vitandus, secundum prinhabilem sententiam Sanch. lib. 3. ais . a. . Suar, Coniis., Hurti disp. de matrina. dissiculi. 8. Neque demum est
spiritualis praecise , quia terminatur ad aliquod sprituale ; Si enim matrimonium, quatenus sacramentum, transsem deret spiritrualitatem ad assistentiam Parochi, quam terminat, etiam aduo.
care in causi mirituali esset quid spirutuse, eo quoa terminetur ad spiritu, le. Unde patrocinium advocati in respirituali vendi non posset citra simo.
aliam ; quod tamen est falsum, ut novit Sanch. lib. a. consiliori caP. .
Dicendum nihilominus cum communi, assistentiam hanc Parochi esse spuritusem. 8c citra simoniam vendi non posse, non quia terminatur ad spirituale , sed quia est actus proprius os ficii Parochialis, quod est spirituale a
Seu quia, ut notat Suar. cap. Iplum.
1x, est assistentia Parochi , quatenus Parochus est, in quo concepm non terminative, & extrinsece, sed intri sece, & moraliter imbibitur spirituali. tas in ipsa assistentia. atque adeo ibiam vendendo. censeretur vendi spiri- malitas imbibita. IV. Hinc sequitur, assistentiam testium requisitorum ad vesiclitGem matris
.ii nou tac spiris lem. R iurendi, lem; quia spectat praecise ad rationeni
contraias civilis , de non cst actus licujus othcu spiritualis, sicut est a fientia Parochi; eum possit etiam laucus esse testis. Ita Ps. punct. I a. ex
Neque dicas, testimonium in eausa 'irituali non potest re di citra simo.
niam, ut notat Sanch. loc. est. προ neque testis requisitus ad validitatem matrimonii. Nam conceta antecedente , nesso
consequentiam. Aliud enim est assistere ad aliquod spiri male ; aliud vero dare testimonium de illo et assistentia enim dicit tantum habilitatem ad dandum testimonium a unde tam Par chus , quam alii testes valide assistunt matrimonio , si sint excommunicati, ut diximus, & tamen eorum testim nium tempore excommunicationis prinstitum eit invalidum , ut docet Vasq.& alii cum Hurti disp. 8. de Excomm. diis. 6. Et ratio disparitatis est . quia testimonium constituit intrinsece iplum
utei dicium ; secus vero assistentia . seu abilitas ad testificandum . Quare assistentia testium in matrimonio, quam vis requiratur essentialiter ad valorem Sacramenti, non secus ac contractius
ipse civilis; nihilominus , cum non sit actus de se spritualis ex parte princis Pu , eo quod conveniat etiam laicis, potest vendi citra simoniam e Contra vero testimonium ipsum in causa m trimoniali, sicut in caeteris spiritualibus. non potest sine simonia vendi , quia constituit intrinsece judicium spirituale. Ex quo apparet, cur Myocatio, seu patrocinium causae spiritualis possit ve' di, secus vero testimonium; quia st,
licet advocatio adminiculatur . ut I quitur Sanch. num. Φ cauis exterius .
testes vero sunt de Ribstantia judicii. V. Dubium est praeterea. An liceat dare pecuniam non in pretium Pro. sessionis religiosae. sed pro sellantatio. Ως-qua Redigioneui ingreditu Diuitiaco by Corale
115쪽
'rio VII. Articulus I. Respondeo , id licere , si Monast rium sit inops ; si vero fit locuples ,hκ:ctato iure naturae . est etiam licitum ; quia nemo, quantumvis dives, tenetur alere alium gratis; Sicut in m trimonio , quod est Sacramentum, curea simoniam , & licite traditur tem porale ad Leatra matrim mr , quanrumvis conjuges simi divites rJure iamcn Ecclesiainco id esse vel, tum putant Cajet. , Nav. , Fillhic. Sed vlv., Sot., Miranda negant, ut con sint ex praxi, dc consuetudine Moni lium , quae contraria est tali prohibitioni unde , etiamsi talis prohibitio adsitisset, per contrariam deinde conis suetudinem sublata esset. Non negaverim tamen , pro soro externo prinsumi saepe simoniam , si quis det pecuniam Monasterio pingui, ut admi eatur ; quamvis ea vere detur pro com grua sustentatione.
. VI. Magis dubitari potest de praxi recipiendi a singulis personis Monasterii die ingressus, vel prosessionis quasdam popinas , &, ut vocant , pilamitas , quae fiant ultra pecuniam datam in sustentationem . Videtur enim id
Prohiberi non tum iure Ecclesiastico
in cap. Audivimus de Sim. contra quod potuit praevalere consuetudo contraria;
sed etiam jure naturali ; quia, cum non detur id in sustentationem perso- videtur dare sespicionem simoniae. ει in pretium prosellionis erogari: vel saltem injuste id exigetur ; cum sit sinpra id , quod sulticienter habetur ex
dote . Communiter tamen docent excusari , existimando obligationem p Pinae , & phantiae includi in sius en tione debita, quae non consistit in ii, divisibili; sicut non conssistunt in induvisibili pretia caeterarum rerum. Unde ex monasterii institutione , & consu tudine contra legem humanam praevalente potuit aliqua sustentationis pars destinari, ita ut distribuenda sie in imgressu singulis Monialibus . Et eadem rati ne communiter docent, quod die Nativitatis Domini qui ter celebrat , possit tria stipendia in sustentationem
VII. Ubi notandum, nullam Ecclesiae consiuetudinem a Praelatis diu per missimi damnandam esse, ut simoni cam , quamvis prima fronte talis v, dcatur . Sex enim a Doctoribus a Mantur tituli, quibus excitiari possita Iabe simoniae accipiens temporale occasione spiritualis . Primus est titu. ius debitae sustentationis . Christus eis iam Dominus , qui praecepit gratis dari spicimalia, dicendo: Gratis hab-stis, gratis dare; noluit a ministris sitis sestent Monem recusari ; cum dixerit.
Comedite , qua apponuntur νοβιs divises enim operarius cibo μο. Sic excusan.
tur . qui recipiunt juxta Ecclesiae comsuetu nem stipendia pro Missis , pro concionibus, pro audiendis consessi nibus . pro canendis responsbriis &c. Secundo excuset titulus laboris existrinseci . Unde Suar. 3c Filliue. excusant, qui aliquid ultra solitum stipem dium Missae accipit pro obligatione c lebrandi tali hora , vel pro longo it,nere ad Missam praemittendo . Multi etiam excusant, qui aliquid accipit, eo quod multum studeat in paranda concione, vel multum laboret in ea ni moriae mandanda . aut in concionam do magna animi contentioner Quamvis Suar. S Fili luci id non admittam putantes , pretium accipi non posse ero labore quomodocunque tibi nece sanio ad exercendum minitarium spia rituale, prout humano modo exerceri silet. Less. & Valent. excusant pariten qui aliquid accipit pro cantu in Missa. cc divinis officiis, quia cciisetur Iabor extrinsecus r Mout etiam si quod a cipiatur pro obligatione exercendi albrod spirituale; quia, ut notant Nam: Lest. sicut in mutuo nihil accipi pomest ultra sortem sine usura, potest me
116쪽
De Sinunta materia in re annexa spirituali. mentiquid accipi pro obligatione re-
mutuanai ; Ita in casu nostro . Et sie exculant Capitula, quae suscipiunt onera celebranai quotannis anniversaria: uamvis LMm. S. 4. num. AI. verius putet . ab his pecuniam accipi non pro tali onere, sed pro sustentatione; yel quia privant se libertate ob alia opera in gratiam alterius , ut mox db
Tertius titulus est. Privatio liberi, tis ad Alix opera exercenda, ac em lumenti, quod haberet, qui aliis operibus vacaret a Sicut in mutuo accipi potest lucrum cessans . & damnum mergens, quia haec sunt prctio aestimabilia. Hac de causa. potest pretium debitiun Rccipere , qui , ut tibi Beneficium procuret , pcragit iter , scribit, ct privat se aliis occupationibus, quibus si vacalet, emolumentum temporale haberet. . Quartus tituIus est consiletudo ad-
vetius simoniam juris Ecclesiastici , ut modo diximuS. intus est titulus liberalitatis , vel Latitudinis. Sic excusantur a simonia eligiosi , qui promittunt orne Pro iis . a quibus cleemosynas accipiunt; non enim censetur dari eleemosyna in Pretium orationis is quae postulatur, sed datur gratis quamvis dantes velint. ut Rel.iosius ex illa moveatur ad filinis dendas preces . S ad id se obligandum . Nisi forte verius daretur titulossistentationis, exigendo , quod se o, ligent ad preces fundendas , sicut datur Sacerdoti stipendium , exigendo, quod se obliget ad Sacrum. Sextus est redemptio vexationis imiustae , de qua dicemus quaestione n na, articulo quinto: silc excusetur, qui Pecuniam dat, ne injuste minis, & viam diatur, ne ad Beneficium concur
De Simoniae materia . quae sit temporale annexum jpirituali. I. Non raro temporale vendi non potest
quamvis ratione connexionis cum
virituali non vendatur pluris. II. Temporale connexum cum re spiri mali , ut possit aliquando. vendi,
non diaet amittere taeem connexi
III. Nec est verum , quod possit --er sim illud vendi, si utilitatem tens
poralem retineat smul cum ea conis
IV. Regula sabilienda videtur ea esse. quod possit hu)usmodi temporale venis
di , si anteceiat conuextonem cum spiritual , non se consequatur. V. Quod concomitanter connectisur cum spirisuali. tunc vendi potes, quamao est huic extrinsecum. VI. Sed qua ratione pro labore. qui e
lebrationi est intrinsecus, potest exta
si , ct in pactum deduci sustenta
I. I Inicillimum est regulam assia Ira gnare universesem, quando.
nam venditio mi lcmporalis cum spirirituali connexae sit simoniaca, etiamsi non pluris vendatur ratione talis connexionis . Plurima enim licite vendi postunt , quamvis rei spirituali annoxa, dummodo non vendantur eatenus
luris . Sic vendi potest v. a. servus aptizatus , calix consecratuS, &c. Coniatra vero , citra simonim vendi non
potest jus percipiendi studius temporales Beneficii, quamvis tale ius rem porale sit, nec vendatur pluris ratio. ne conjunctionis cum Oilicio spiritu, li . Nec est vendibilis honor temporalis annexus religioni Hierosolymit, uae, ut communiter Doctores docen: etiamsi venderetur tanti, Panti aest,
117쪽
maretur, si non esset conjunctus ciun professione illa religiosa. II. Ut huic dii licuitati fiatisfaciant, concedunt nonnulli Canonistae, posse vendi temporalia cum spiritualibus comnexa, si prius hanc connexionem deperdant . v. g. calix consecratus vendi potest, si frangatur, eo quod per se,ctionem consecrationem amittat: non potest vero vendi . nisi frangatur ;Quod probant a sortiori , quia non potest citra simoniain calix consecratus pretio locari ad sacrificium t ergo
multo minus vendi. Haec tamen responsio communiter
rejicitur; cum sit contra pruina , tum in ipso calice . qui venditur non fraectus, tum in aliis exemplis: nam se vus v. g. baptizatus retinet Baptismum, dum vendi- , quin censeatur vendi Baptismus. Nec stat, quod non possit calix locari ad usimi sacrificii; Nam si sic locaretur, semeretur pretium pro ipsi, usu sacro. & icto committeretur simonia e Contra vero . si vendatur, sumitur pretium pro materia illius , puta pro auro , quod est mere temporale , unde nulla committitur sim nia. Notat tamen Suar. cap. I . &RLlluc. cap. quod si ex usu calicis in sacrificio oriretur damnum . puta a tritio calicis, posset citra simoniam acieipi pretium, praecise ad hoc damnum compensendum ; sicut potest sumi.ex vestibus sacris, si ex uru contanantur. III. Alii docent, tunc res tempora' les cum spiritualibus conjunctas vendi posse, quando retinent utilitatem temporalem ; ut retinet v. g. calix consecratus , qui potest struigi, & ad ustis temporales converti et . cc servus chria manus, qui domi inservit, quamvis Mehristianus e Secus vero . si non ret,ncant utilitatem temporalem , ut non retinet v. g. Oleum consecrarum, quod
est materia Extremae inmotus, Co firmationis , &α Cum enim non postat converti in usiis Protatos, non Aniculus II. habent aestimabilitatem temporHem, ac proinde nec possunt pretio commutari .
Verum haec etiam responsio rejicurer ; hinc enim sequeretur, posse jus Beneficii vendi. quia etiam conrumctum cum osticio spirituali retinet ut, litatem temporalem; Imo posset etiam Praelatura ipsa spiritualis vendi ratione honoris humani . qui illi annectitur .
cum temporaliter sit utilis: Contra vero Oleum consecratum, etiamsi jure canonico vendi non possit, potest tamen vendi jure naturae, quamvis non possit in usus profanos converti, α non retineat utilitatem temporalem , dummodo non vendatur pluris, his to respectu ad consecrationem. Sic eis xigitur pecunia ad faciendam aequaliatatem inter contrahentes matrimonium nobilitate dispares, quamvis contractus
ille humanus sit inuos de se, utp
invalidus inter christianos sine viadbtate sacramentaIi matrimonii.
lienda ; Tunc temporale esse invendi. bile ex connexione cum spirituali, quando fundatur in spirimali, di ex illo ritur, tanquam ex causa morali: Contra vero, esse vendibile citra simoniam. si non fundetur in spirituali, sed potius antecedat . aut supponat illud : v. gr. aurum calicis consecrati vendi potest. quia non fundatur in consecratione . sed potius vice vetia . consecratio sitin
Onit auram: Contra vero, jus Ben
cii vendi non potest, quia laudatur in osticio spirituali, tanquam in causa morali, ex qua oritur ἔ & propterea dicitur Beneficium dati propter ostia eium I unde de his in cap. Ss quis obisiecerit, qu. a. dicitur, Borum ait -- vendis , sine quo nec alterum pro venit, neutrum inisnditum derelinquit.
Et ratio a priori est , quia quod symdatur in alio , tanquam in causa m rati, non potest possideri sine suo fit
damento , quod est ipsum jus post
118쪽
De sἰmonia materia indendi. Sic ius percipiendi Hictus Beneficii funaatum, tanquam in radice.
in praelatura spirituali non potest pocsideri sine illa , atque adeo si possideatur per emptionem, sequitur, quod ipsa praelatura spiritualis vendatur . Quando vero temporale cum spiritu,
It connexum non fundatur in illo, ut est aurum calicis connexum cum comiacratione , quod non agnoscis illam. tanquam caulam sui moralem, si vendatur , non censetur vendi ipsum spirituale, nisi venderetur pluris ratione talis connexionis, & ideo vendi potest citra simoniam. Si temporale fimis detur in spirituali, ex Divo Bonan &aliis appellatur temporale connexum
cum spirituali; Temporale vero, quod non fundatur in spirituali, appellatur temporale, cui spirituale est annexum; hoc autem est vendibile citra sim uiam , non illud. Tripliciter itaque apud Doctores
potest temporale cum spirituest connecti i Antecedenter, seu Ita ut temP rate antecedat spirituale, sicut aurum calicis antecedit consecrationem: Consequenter, seu ita ut temporale com
sequatur ad spiraritale, sicut jus beneficii consequitiir ad ollicium spirituale:& Concomitanter , si scilicet temporale comitetur spirituale, ut labor instinctionibus spiritualibus celebrandi.
contionandi , dcc. Dicimus nunc temporale connexum cum spirituali antecedenter vendi posse citra simoniam;
secus vero connexum consequenter.
V. An autem vendi possit, quod connectitur concomitanter ρ dulicultas est apud Doctores . Communiter docent, quod, si illud sit extrinsecum rei faciae, seu non essentialiter requisitum
ad illam, vendi possit; siciat est v. g. obligatio celebrandi tali hora , in i eo valde distanti. Ratio est, quia nonccnsetur tunc vendi res sacra, cui per accidens talis obligatio annectimr: Contra vem temporale intrinsecum rei Tom. III.
sacrae, & ab illa inseparabile , ut es
v. g. labor necessatio requisitus ad c
lebrandum , concionandum, Sc. vem
di non possi , ex illo principio sepius
repetito Urbani II. rhomm alterum vendit, sine quo nec alter m provenit,ueureum in venditum derelinquit. Et ratio ulterior est, quia valor laboris dependet ab opere, circa quod exercetur, & a quo lidet aestimabilitatem rcum ergo opus spirituale non possiepecunia aestimari, nec labor illi initime conjunctus poterit vendi. Quare communius docent, posse pro tali ID bore Pecuniam accipI, & in pactum deduci, non ut mercedem laboris, sed in sustentationem laborantis, quae j re naturae est debita.
VI. Verum jivxta hanc doctrinam sua est etiam stravis disticultas , quia sustentatio est debita laboranti propter laborem: sed valor laboris dependet ab opere spirituali . ergo , si tale opus non potest pecunia aestimari. neque labor illi annexus ; & consequenter sustentatio propter laborem non p. est esse debita, nisi labor vendatur. Respondet huic disticultati Laym. desim. f. q. num. AI. distinguendo in labore rationem genericam laboris, pr ut scilicet eth a persena operante , praescindendo ab opere . in quo laborat, & rationem laboris specificam . prout specificatur ab opere . in quo exercetur . Propter laborem primo modo consideratum asserit deberi I boranti jure naturae sustentationem . saltem partialem, juxta illud Luc. Io. Dignus est operarius mercede sua ; &Matth. ao. Voca operarios, ct redde i lis mercedem; si enim Omnibus labin , tantibus ad alterius arbitrium iure nati
tali debita est necessaria sustentatio . quidni etiam iis , qui in spiritualibus
occupantur dicente Apostolo I. ad Cor. s. Si nos vobis spiritualia seminavimus, magnum est, si nos cairnalia ve-
stra metamαι ν Propter laborem vero
119쪽
ii 4 Euaestio VIII. Aniculus I.
Rcundo modo consideratum docet, nullum pretium, nullamque mercedem,
aut sestentationena deberi ; quamvis enim hujusinodi labor utilissimus sit homini petenti rem sacram . tamen , quia connexionem essentialem habet cum re spirituali , inaestimabilis est. Debetur itaque ministro Ecclesiastico stipendium sustentationis, spectata statum qualitate personae laborantis in alterius gratiam, non vero spectata d, gnitate operis, in quo labor exerce
tur. Unde perssinae digniori, doctiori nobiliori , &c. pinguior sustiniatio
debetur; pro opere vero digniori. v. g. pro sacrificio, non debetur laboranti major merces . seu pinguior sustentatio, quam pro Occupatione in aliare sacra. Sed planius doctrina laetaec Dym. videtur explicari communiter cum Lugo exemplo Pictoris, qui gratis omnino dicitur pinsere, & nullam mercedem Iaboris in pingendo exigere ;quamvis exigat, & in pa&im deducat omnia, quae fiant ad pingendum
necessaria , videlicet telam , colores,& ipsam pictoris sustentationem, quae pariter est necessaria ad pingendum gratis. Idemque dicas de milite . qui iratis militaret, quamvis arma, equum: sustentationem ex erct . Quarς quod L m. dicit, sustentationem dari celebranti propter rationem generiacam laboris, non propter Oecincam clarius explicatur dicendo, sestetit, tionem dari, & in pactum deduci , tamsuam necesses iam. & jure naturae debitam gratis celebranti, & laborem impendenti in celebrando non secus ac possunt exist a. celebrante, & iopaetum deduci alia omnia, quae Liat necessaria ad celebrandum , videlicet hostia, vinum, candelae, vestes sacra: Sc. in nullatenus vero poste quicquam exigi propter laborem in cesebrando intrinsecum citra simoniam.
De Simonia juris Naturalis in re Beneficiaria.
CVm Beneficium importet ius ad fructus percipiendos, quod est quid rem
porale , sed annexum osticio spirituali, in quo illud sundatur, idcirco post traditam doctrinam de Simoniae materia, quae sit temporale annexum rei iri uali, inquirimus seorsim de Simonia juris naturalis, quae in re Benefici xia committi potest, vendendo Beneficium, aut Ius patronatus, aut Pensione aut Commenaas militares, & Clericales, aut Cappellanias , aut Iudicaturam*iritualent . aut alia hujusmodi ; S in sequenti Quaestione inquiremus de S, monia juris Ecclesiastici, quae pariter in re Beneficiaria committi potest.A Disitiros by Goral
120쪽
Num iure aratura Benefeium sit invendibile tARTICULUS I.
Sitiae invendibile iure naturali Beneficium pL. Putam munulli, iure dumtaxat Cainnonico Beneficium esse invendibile eitra smoniam. II. Communirer tamen docent jure etiam narurali vendi non posse. III. Hoc ne Pontifex quidem. aut δε-- fidelis potest illud vendere ; qua vis solus Pontifex ius ad fructus infertur dilucide, simoniam iuris na-
ruratis commiti in venditione Bene-
venditio beneficii sit sim niaca jure solum canonico, an etiam jure naturali p Canonistae cum Garesa Part. I. cap. 2. Putant. jure naturali vendi posse beneficia, non quidem ratione tituli spiritualis, in quo finda tur, sed ratione fruetitum; non secus ac venduntur vasa sacra ratione muteriae . Huic opinioni adhaeret Lessi c. n. 26. dc Cardenas apud Croix cle simonia num. II 6. Et Major apud Suar. cap. 24. Putat, posse Episcopum conferre Beneticium cum onere Insi mendi partem fructuum in aliquod pus pium citra simoniam naturalem , atque id cum viris sapientibus consultasse ' quamvis propter eciem sim niae a test conventione abstinendum sit.
cum Suar. loc. citi ex D. Thoma a. a. quaest. 1 o. art. q. docent, jure e
Iam naturali simoniacam esse beneficiorum venditionem , etiam ratione mictuum. Ratio est, quia etiam dum venduntur ratione strinuum, venditurrus ad fructus jus autem ad fi uctus subsistere non potest sine officio spistuali, in quo fundatur; unde vendito iure ad fructus, ipsum etiam ossicium spirituale venderetur ; quod jurenari tali, & Divino est illicitum. Hoc autem non accidit, si vendanmr vasa sacra ratione materiae, ut explicavimus quaestione antecedenti , quia scilicet
vasa sacra connectuntur cum consecratione antecedenter, seu antecedunt
rem sacram; beneficium vero cum os ficio spirituὰi connectitur conseque ter, quatenus jus ad fiuctus consequutur sinritualem potestatem beneficiarii, sine qua illud non subsistit, & ideo nequit unum vendi sine alio. Hinc fit, Pal3am vendentem beneficium, S in. fideles ementes beneficium alteri , simoniae peccatum committere, quia , quamvis neuter subjectus sit juri can nico , uteroe tamen juri naturali se, licitur. III. Neque dicas, ius ad fructus ex beneficio percipiendos ex voluntate Pontificis esse connexum cum olficio spirituali : ergo potest illud Pontifex an hoc separare, & sic vendere citra simoniam. Nam, quamvis totum hoc sit veri simum, non sequitur, quod possit Pon lisex vendere Mneficium: nam jus beneficii non est qualecumque jus ad iulos fructus temporales. sed ius ad iulos propter olficium, seu aignitatem spiritualem: quare, si ab ollicio spiritu i separetur, perdit naturam bene ficti . atque adeo ea dumtaxat ratim ne Vendi potest, ut nullatenus vendatur beneficium, sed selum id , 'uod
fuit beneficium. Ubi obiter nota, separationem istam, seu extinctionem boneficii non posse fieri ab Episcopo ,sid a Pontifice dumtaxat, ex cap. Prohibemrus de Cen us. IV. Doctrina isthaec communis Theologorum , quod scalicet jure naturae beneficium non possit citra simoniam vendi ratione fructuum, videtur valde