장음표시 사용
121쪽
confirmari. ut notat Croti num. II 8.ex condemnatione thesis facta ab Alex. VII. quae habet: Non est contra iustitiam beneficia Eecusiastica non coninferre gratis, quia collator conferens illa beneficia, pecunia interveniente . non exis it illam pro eoliatione beneficii, sed ve- utipro emolumento temporali, quod tibi
conferre non tenebatur. Ex hoc enim
quod sit contra justitiam conferre sic beneficia , sequitur, quod jure naturae, di non jure tantum ecclesiastico id votetur, atque adeo limonia sit juris naturalis . Fingamus, iure ccclesiastico vetari , quocs calix aureus consecratus
endatur, certe non peccaret contra
justitiam . qui illum ratione auri vendoret pretio justo; ergo parisormiter, si
lum jure canonico vetaretur venditio beneficii, non peccaret contra j si iam, qui illud venderet ratione fructuum . seu ratione emolumenti tem- Poralis , quod tibi conserre non te
Neque dicas. in ea thesi solum damnari, quod non sit contra justitiam vendere arbitrium in collatione beneficii ; cum enim possit ad arbitrium conserri vel Titio, vel Cajo, erronee authores hujus thesis dixerunt arbitruum hoc posic vendi. Nam, ut notat Suar. lib. . de sim. cap. 39. ex hoc ipso quod sit contra iustitiam vendere hujusnodi arbitrium, fit esse contra justitiam vendere beneficium. SL quidem . si non detur gratis uni praealtero, eo ipso beneficium non datur gratis; atque adco. si venditur arbitrium in hoc casii, venditur etiam Lgim beneficium; quare, si contra mitiam venditur tale arbitrium, comtra justitiam venditur ipsum Mnesicium , & ideo in tali venditione simonia, quae committitur, est juris naturaliS. Hoc patet exemplificando in similibi is casibus . Supponamus, da dam esse ab haerede ex legato Testa
toria dotem gratis j icui puella ; si
Articutas II. haeres hic potens libere dare hanc d
tem Beriae potius, quam Teresiae. i terveniente pec ia, eligeret Beriam prae Teresia, ita venderet arbitrium. ut venderet ipsam dotem, quandoquiadem non daret Beriae gratis integram dotem: ergo pariter qui venderet a bitrium in collatione beneficii, ipsum etiam beneficium venderet; unde comtra justitiam peccaret in venditione ista, vendendo arbitrium simul. & b neficium . Cum autem injustitia jure naturali sit vetita, idcirco injustitia usta , quae esset simoniaca , utpote i juriosa rei sacrae . esset simonia juris
Λn possit jure naturali: vendi
Ius patronatus λI. Iure canonico certe vendi non potest II. Putant nonnulli. vendi posse citra
III. Sed negandum cum fere communi. IV. Quamυis institutum si ab Ecelisia, adhuc iure naturali es invendibile. V. Et quamvis illud comperat eiiam laia
L Uaeritur ulterius, an sit sim nia juris naturalis Iu ur natus, in quo plurima diximus in quaestione quarta; huc tamen spectat praesens quaeit' , eo quod Ius batronatus sit jus praesentandi ad beneficium albruam personam; cui , si sit idonea,
ebeat a Praelato beneficium conferri. Cerrum est, esse simoniam jure can nico , vendere tale jus . ut constat eκ cap. Praeterea de Iurepatron. Unde, aquis Feudum, cui sit annexum ju pMtronatuS, venderet pluris , habito respectit ad hoc jus . simoniam committeret: Sicut etiam, si haeredes in divisione haereditatis haberent rationem
hujus juris in compensavonem maj Diuitigod by Gorale
122쪽
An Pensio iure naturae si vendιbilis 3 it
ris portionis, quam alter acciperet . Quoniam autem vendito sundo, transit cum illo jus patronatus eidem annexum, ideo ad vitandam suspicionem simoniae docent Doctores , in con- tractii venditionis non esse dicendum, vendi fundum cum jure Patronatus; sed vendi si indum, non reservato jure pa
II. Dubium itaque selum procedit .an sit limonia etiam jure naturali pNegant Abbas, & alii, quia licet jus
Patronatus sit connexum cum beneficio, est tamen connexum antecedem ter . Haec connexio antecedens non
fert, ut diximus quaestione aperiore, simoniam jure naturae: non est tamen connexum consequenter, ita ut sundetur in spirituali; tum quia juspatronatus adhaeret fundo, quod eli tempo-
rate . non secus ac adhaeret auro calicis consecratio e tum etiam , quia convenit etiam laicis. III. Dicendum tamen cum Suar. cap. 28. Fili iuc. cap. 6. Palao, & aliis,
Ius patronatus etiam jure naturae esse invendibile . Ratio est , quia tale jus non est partim temporale, partim spirituale. ut putavit Sancti. dub. 48. seu annexum spirituali, quatenus ordin, tur ad spirituale, videlicet ad praesem tandum ad Beneficia; sed est adaequate , & intrinsece mirituale, cum sit potentia moralis ad spirituale , quae secundum se semper est pariter spiritualis . Qtiod autem en intrinsece syLrilitate jure naturae vendi non potest. Ex hoc autem quod jusipatronatus si m adhaereat fimdo, & cum illo comnectatur antecedenter, selum sequitur, quod possit vendi fundus , non vero jus patronatus: Sicuti, quia calicis amro annectitur consecratio antecede ter, potest vendi calix, non tamen jus consecratio, ita ut pluris vendatur ratione c6nsecrationis. quam vender tur, si non esset consecratus.
IV. Neque obstat primo, jus patrinrim. IV. natus esse institutum ab Ecclesia. Nam etiam consecratio calicis v. g. instituta est ab Ecclesia, & tamen illius venditio est simoniaca jure naturae. Quam vis enim Ecclesia potuisset illud spirumale non instituere, postquam tamen institutum est, jure natuxae vendi non
potest , ne ab ipse quidem Pontifice
natus convenire etiam laicis. Nam e
iam ius eligendi ad Beneficium , imo etiam ex favore Ecclesiae jus conserendi Beneficium convenire potest laicis, ut colligitur ex cap. Adrianus dist. 63.& tamen etiam per Adversarios , jus eligendi , & conferendi Beneficia est intrinsece spirituale. Sic potest Pontifex jure extraordinario delegare Iaicis potestatem ferendi censeras. & tamen
talis jurisdictio est procul dubio bir,
Hinc fit , quod cum juspatronatus
dupliciter posui alicui convenire , vel ratione alicujus fundi , cui veluti assi haeret, & cujus ille est dominus ς vel immediate ratione personae, aut quia Ecclesiam fundavit, dotavit, vel aedificavis, juxta illud , Patronum faciam Dos, Aed catio, Fundus; aut quia est ejus successor ; ideo juspatronatus vel transfertur per alienationem Fundi . cui adhaeret . vel per liberalem don
tionem quae Ecclesiasticis fieri potest sine consensu Episcopi . laicis vero de Episcopi consenti aut demum jure
Possime vendi , aut redimi Pensio es. tra Simoniam juris naturalisΘI. Pensis laicalis non est materia Sirim
nia iuris naturalis . Num autem
iure canonico sit invendibilis ν pro babilius afrmandum. II. Fructus pensionis clericalis vendi
123쪽
possunt etiam per totam vitam. III. 'sus tamen colligendi hos fructus , seu Pensis i a clericalis, si assignetur pro incis spirituati , iure natura est invendibilis. Qua vero non fundantur in tali ιitulo , olim fodire erans vendιbiles, non tamen post Pium V qui ut adiit huiusmodi Prestonarios ad recitandum O cirum Beata Virginis , ut docent commu
IV. Pexsiones laicales a Beneficiario redimi possunt. Pensiones vero clericales ex si is Curia redimi non possunt. V. Probabilius videmur . iure narura spectato , vendi posse citra Sιm
a lem, quae scilicet datur pro munere laicali, V. g. Procuratoris E clesiae , aut ad Pulsandas canapanas . curandos infirmos Sc. non esse maeteriam simoniae jure naturae ; imo cem sent aliqui. nec jure canonico , cum
nullibi prohibeatur eius venditio . Nihilominus , quia stylus Curiae Romanae facit jus , seu legem & quidem probabiliter etiam pro soro interno & 'lus Curiae requirit in ritatem Pontificis ad venaetionem Pensionis laicalis, ideo probabilius est, esse nra teriam simoniae de iure canonico.
Clericali . In qua oportet distinguere jus colligendi fructus ex alieno Beneficio , quod proprie dicitur Pensio,& fructus ipsos, ad quos tala jus terminatur. Citra contFversiam est, semctus Pensionis posse absque simonia vendi, etiam per totam vitam, dummodo Pensionarius retineat titulum , seu rus pensionis clericalis , . cui anne retur obligatio recitandi Oiucium Bo tae Virginis . Ratio est, ut notat Pal. de sim. punct. 13. LMm. cap. . ex Lelis di Suar. quia venditio ista structuum Articulus III. per totam vitam esici veluti illor nlocatio, aut anticipata venditio . N que obstat , quoa ficta tali venditi ne . non posset amplius pensionarius exigere fructus pensionis. Hinc enimnqn sequitur, quod jus pensionis vem clitum sit . aut dπcrditum, sed solum quod sit illi satisiactum: Sicuti, si quis
debens per decem annos centum a reos quotannis selvat mille aureos primo anno , non extinguit jus . nisi
quannus satisfacit illi . Quod confidi matur in ipso Beneficio , quod pes
triennium locari potest, ex Extrav. A-bitiosa Pauli II. De rebus Eccles a non alienanius; & tamen non vendatur i,
lud jus triennale; sed illi satisfit antiacipata selutione. Quicquid autem sit.
an Extra agatis ista circa fructus B neficii ubique sit usii recepta , quod in dubium vertunt C et. & Tolet. pud Pal. loc. cit. corte fiuctus pensi nis possitiat non selum per triennium, sed ad vitam locari, ut docent Filii uc.
ctus ex alictio benescio, quod sit petissio clericalis, dubium est. num sit materia simoniae ex stylo dumtaxat C riae, an etiam ex jure naturae λ Et ce te , si filia detur tale ius in istaeo sipse rituali sui est pensio quae aisignatur pro ollicio spirituali, puta pro Coadiutore Episcopi , pro Concionatore , S. c. erit materia simoniae jure nati rae, non secus ac jus beneficii: Secus vero . si non sundetur in tali titulo; ut non sundatur pensio , quae datur v. gr. Clcrico pauperi in si istentati nem . aut Parocho seni . qui beneficium rcsignavit, aut quae datur ad lutem in beneficio componendam. Ratio est , quia liujusinodi pensiones , quamvis dentur Clcrico , non tamendantur illi , quia clericatus habet jus ad pensionem s sicut Orficium v. gr.
Episcopi habet jus ad beneficium Jkd quia clericatus est condicio requia Diuitigod by COrali
124쪽
Pensio jure natura si vendibilis 3 try
l f ea ad dandas hujusmodi pensioties;
quae ratio ptirae conditionis non faciμ ut pensio dicatur connexa cum respi-
rituali, & sit invendibilis jure naturaerAliter eleemosyna data alleui sub conditione, quod sit Clericus, esset inven-ssibilis; quod est falsam . iurare Suan,
Fulluc. , Less diab. 22. putant , jure antiquo hujus odi pensiones clericales fiuisse vendibiles jure naturae, csse tamen invendibiles, nunc jare novo mi V. obligantis pensionarium ad recitandum Osticium Beatae Virginis rquia nunc videtiir jus pensionis clerucalis esse connexum cum ollicio , seu ministerio spirituali, non secus ac bu-neficium simplex cum officio canonico ; S consequenter utrumque vide tur eodem modo invendibile jure naturae citra simoniam . Alii tamen cum Nam, Cclet. apud Sancti. dub. ηε. putant , ne jirre quidem novo Pii V. jus inarum pensi mim fundari in ollici' spirituali , a me adeo vendi posse jure naturae , quamvis vendi non possit ex stylo Cim'. mae. Ratio et , quia obligatio recitandi ollicium Beatae Virginis est onus Pensionis , non fundamentum illius r. quare sicuti , si Titio detur ius collia vcndi fructus alisuos temporales sub' onere celebrandi quotidie, posset i Ie jus vendi absque ulla Simonia, quia
obligatio celebrandi est onus anne-aciam tali juri , non fundamentum 1lIkis; Ita in casu nostro. Nec valet paritas de beneficio simplici. Docent eis vim isti Doctores, in beneficio etiam simplici obligationem recitandi horaseanonicas es e parite onus, non filia- clamentum juris ad reditus tempora
i Ies , solam vero dignitatem Ecclesi i sticam beneficialem esse fundamentumi juris ad fruinis temporales , & haci de causa beneficium simplex esse ini vendibile . Quod probant, quia dis-ι pensatus in olscio adhuc retinet jus, ad stuctus , quia retinet dignitatem
Ecclesiasticam beneficialem, in qua iulud ius fundatur. Sed probabilius cum communiori
dicendum, jure ctiam naturae pensi ires omnes Clericales este invendibiles . Ratio est . quia status Clericalis non videtur esse pura conditio . sed fundamentum pensitonis , posita institutione Ecclesiae remi irentis universim
qualitatem status Clericalis in hunc modi pensionarior Sicuti quia unive sim in beneficiario Ecclesia requiris qualitatem ollicii , seu dignitatis Ε
ciesiasticae, haec non dicitur esse comestio, sed fundamentiun beneficii. liter possiet dici, dignitatem hanc esse meram conditionem, dc sic beneficium vendi poste iure naturae ; quod adve sarii non admittunt . Unde sequitur ,
pensiones omnes clericales, etiam at
te Bullam Pii V. fuisse jure naturae in vendibiles citra Simoniam . IV. Ex dictis resolvitur alia quaestio, an scilicet possint a beneficiario pensiones redimi citra Simoniam λ Et Lane pensiones laicalcs redimi posse
communiter docent contra Bejam Mpud Sanch. dub. 46. quia sunt meretemporales; quamvis enim dentur ob aliquod obsequium Ecclesiae praestitum. aut praestandum sicut quando damtur Regibus, Ducibus, aut Militibus . eo quod armis fidem defendant in non
dantur tamen titulo spirituali. Pensi nes vero Clericales certe ex stylo C riae redimi non possunt. Utrum autem Simoniaca sit illarum redemptio Prinpria auctoritate ficta λ non levis est dii licuitaS. Ajunt Sol. , &.ΑZor. apud Pal. de Sim. pim' I3., quia beneficiarius rodimens pensionem reddit sibi beneficium magis utile, eo quod possit sibi colligere fructus, quos solvere Pensionario tenebatur et potestas autem
coli igendi illam partem fructuum est annexa titulo spirituali , siquidem est propter officium , sicut est potestas
125쪽
eolligendi reliquas partes seuchium ;ergo sicut Simoniacum esset emere potestatem colligendi omnes Hictus exheneficio, ita Simoniacum videtur es se redimere pensiones, seu emere potestatem colligendi sibi ex beneficio illam partem Duciuum , quae debetur pensionario. U. Verum ut advertit Valent. disp. 6. qu. I 6., haec ratio aeque militat ad versus pensionem temporalem. Quare dicendum probabilius cum Pil, pem sionem quamcumque citra Simoniam
redimi posse, quia redemptio pensio nis nihil aliud cst, quam quaedam anticipata lutio fruinium, quos singinlis annis selvere tenebaris: unde redumendo pelisionem solum immediate per se emis libertatem ab onere Quvendi quotannis illam partem fructuum; quae libertas neque spiritualis est, neque spirituali per se annexa; Et ideo est pretio aestimabilis. Quamvis autem hinc sequatur, beneficium esse tibi magis utile, & posse omnes fiuctus beneficii retinere, hoc tamen est extrinsecum. & accidentarium redemptioniensionis , quae per se non respicit anc utilitatem , sed immunitatem a quotanni solutione.
Num vendi possint eitra Simoniam Conimendae λδ. commenda militares sine ulla sιmo nia labe viendi posunt ; sed Claria
III. Quid de admisi ratiori Hospita
Captellania non erecta a ctoritate spiscopi citra Simoniam vendi possunt, non tamen citra injustitiam ι
Ι. LX dictis descendit vera ratiori communis doctrinae apud Suar.
lib. q. cap. 27. & Pal. , Venditionem
scilicet commendae militaris quae datur personis Ecclesiasticis in stipen, dium, & praemium militiae absque uulo onere exercendi functionem spiritualem ) non esse Simoniacam , ne de jure quidem Ecclesiastico sunt enim
hujusmodi commendae omnino temporales , nec ullatenus connexae cum
re spirituali t Contra vero, esse Sim niacam etiam jure Divino venditi nem commendae Clericalis, qualis est illa , per quam Ecclesia alicui coimmendatur cum Onere administran, sacramenta, quae alio nomine vocatur Vicaria. Ratio est, quia his commemdis . seu vicariis committitur spiritu, sis iurisdictio, ex cap. Non satis de Sinu. unde jus ad fructus est connexum conia sequenter juri sipiritualis ministerii, adique adeo invendibile . II. Notandum tamen hic ex Suari, quod quamviS commendae militaris venditio non sit Simoniaca. est tame injusta. Ratio ost, quia Magister O dinum , vel Rex non est dominus .
sed dispensator illarum, de non supre mus , sed si ib Pontifico , qui iaculi rem dedit ad illas distribuendas tam
tum, non vendendaS. Unde aeque mulitare videtur de commendis , ac de beneficiis propositio illa a a. damnata ab Nex. VII. dicens , Non est eam
1 sistam beneficia non conferre gratii , quia collator non exitis pecuniam pro collatisne δε- ii, sea pro emolumemoremporali. quod tibi conferre non tene batur . od si commendas militares
non potest vendere Rex , a Qrtiori nec ipse commendatarius , qui sistum est usustia anus. Potest quidem Rex, vel magister ordinis illas donare cum mere exhibendi aliquod munus tem Porse .
126쪽
Num vendi possint Commenda οῦ Iarporale, v. gr. militandi adversius Tut- non sine injustitia venderentur , quip-cas, vel solvendi pensionem. dummo- pe gratis conferendae sunt. do habeatur ratio justae distributionis. V. Coadjutorias vero beneficiari Lu finis talium Praebendarum. Potest rum . etianisi cum futura seccessione etiam Pontifex , causia intercedente . a Pontifice cqncessas . cum non sint iacultatem dare Regi illas vendendi , Mncficia, posse etiam citra Simoniam eo quod sint mere temporales. pecunia obtineri, docet idem Palatis et III. Qtuod diximus de cominendis. dummodo tamen pecunia non detur, dicendum etiam de Hospitalium admu ut pretium facultatis exercendi ostiis. nistratione . Nam si Hospitalia non cium , ad quod tenetur beneficiarius 'sent instituta auctoritate Episcopi . proprietarius , sed detur in sustini, non censentur Ecclesiastica quamlis tionem concedentis coadjutoriam. Sed dici possint loca pia) atque adeo em verius id negandum cum Suar. cap. rum administratio citra Simoniam ex a7. sicut enim non potest dari pec Suar. vendi Potest. Si vero auctorit, nia ab obtinente beneficium iniustente Episcopi sunt instituta . distinguem lationem conserentis , aut prssentandum est; Nam vel λlum habent tem- tis ad beneficium ; ita neque potest Porse regimen , & curam infirmo- ero hac coadjutoria selvi pecunia inrum ; vel habent etiam administrati sustentationem concedentis coadjutonem spiritualem e Si hanc etiam ha- riam. beant, nemini dubium est, Simoniacam esse venditionem talis administrationis ARTICULUS V. spiritualis: Si hanc non habeant. non
esset Simonia juris Divini administra- -id de Iudicatura temporali , decionem temporalem illorum vendere ; spirituali Episcoporum pessit tamen ex Suar. . & Pal. Simonia juris humani , quia in cap. Salvator L 7 emporalis Episcopi iudicatura citra Caus r. qiL 3. prohibetur sub specie re- Simoniam venat potes ; siquidem ligionis , & vitandi Simoniam vendi- ad incium spiris is consequiturcio officii administrationis rerum EG per accideM. clesiasticarum. Hospitalium autem ad- II. Non tamen si eis A relare ad G ministratio est rei Ecclesiasticae iam, ricor a ratione quorum talis iurisdianistratis, posito quod fimdata sint au- ctis es spirituatis, quamvis sit pectoritate Episcopi. Unde infertur . eL mica. se etiam Simoniam juris Ecclesiastici LV. Quomodo citra Simoniam pro ius vendere officium Oeconomi, seu qui pensationibαι is impedimensis Mares Ecclesiae, & Canonicorum guber- ιrimonii exigi possit pecunia Rnat; Necnon Sacristae, & Thesaurarii m. Num pos ι scopi aliquid ex custodientis res sacras . & similia ; gere, aum in ieiuniii. ct in fest
nam in cap. Salvator de Sim. dicun- rum observatione dispensant Θtur cum Simone participare ementes,
in vendentes hujusmodi ollicia. L Nsertur etiam ex dictis solutio IV. Circa Cappellanias non colI, celebris dubii . An Episcopus
ri'as , seu non erectas auctoritate ει v. gr. cujus Episcopatui annexum cst ' piscopi, cum non sint beneficia , ρος dominium temporale . possit citra S, tu sine Simonte labe pecunia obtineri, moniam vendere judicaturam temp restatur Goaχώeκ apud Palaum a Ro- ralem ridetur enim nou posse, quia
127쪽
Iaa Tm. Arastulus V. Episcopali spirituali; non secus ac beneficium coni ectitur consequenter OLficio spirituali. Sed communiter cum Pal. punct. Ia. docent posse . Ratio est, Quia tunc temporale stimit invendibilitatem a spirituali, a quo dependet, quando non potest vendi quin censeatur vendi seirituale : Sicut accussit in jure beneficii, quod quia possuaeri non potest sine jure ollicii, ideo illo vendito censetur vendi & istud rContra vero , si vendito temporali , non censetur vendi spirituale , illud p test sine Simonia veilai ; sicut fructus beneficii vendi possunt sine Simonia , nullatenus vendito jure beneficii . EDdem igitur ratione vendi potest judicatura temporalis, quia ipsa vendita. non censetur vendi Episcopatus , cui Per accidens est annexa , nam judex temporalis per accidens est quod sit lucopus.lI. God si Iudicatura esset questam in maturia temporali, S politica, sed
relate ad Clericos . tunc vendi non pollet citra Simoniam ; quia licet materia esset temporalis , tamen jurisdictio esset spiritualis ratione persbnMruin Deo dicatarum. circa quas exe Cetur .' haec enim non convenit Prael
to, quatenus Princeps temporalis est, sicut convenit illi judicatura temporalis relate ad laicos , sed quatenus cst spiritualis Pastor , ut notant Suar. cap. ao. & Fillluc. cap. q.
III. Oppones e Pro actibus jtu itactionis spiritualis notest citra Sim Isiam exigi pretium ; ergo a fortiori pro iudicatura in materia temporali relato ad Clericos . Antecedens prinbatur , quia pro dispensatione in im-Pedimentis matrimonii exigitur in Romana Curia pecunia, de tamen ea dio pensatio est actus jurisdictionis spiritualis . Nequc dicas cum nonnullis , pecimiam illam exigi pro sellentati ire dispensantis , de ollicialium ; nam in or pecuniae suinina exigitur, si dic pensatio sit in uno, quam in alio gradu consanguinitatis: ergo videtur ex
si relate ad ipsam dispelisationem ma
Respondeo cum Suar. , Filiivc., Led
cap. 39. num. 38. saliuin esse ante radens ; pro dispensationibus enim matrimonii non potest accipi pretium . sed potest imponi quaedam mulcta sol-Venda ab eq, qui petit dispensari, &recedere a jure communi , ne facile ijus' commune relaxetur; & eo major
pecunia potest exigi , quo lex in qua dispensatur est gravior, ut dispensatio recidatur diuicilior, & his oneribus , tanquam repagulis, homines intra leges
communes coerceantur . Sicuti enim
petenti dispensationem potest imp ni jejunium, vel peregrinatio ad compensandam deformitatem , quae habetur per exemptionem a lege comm
ni ; praesertiin si dispen o supponat delictum . v. gr. si hat in allinitatibus contractis ex copula illicita, vel in i regularitate ex homicidio ; ita potenimponi sblutio pecuniae erogandae in causam piam : Quod etiam Episcopificere possent, quando dispensant, in gr. in jejuniis , in observatione sust rum, Votorum, &c. , nisi jure possitivo iis prohiberetur; praesertim in id. sessi a s. cap. 18. ubi praecipitur, gramtis dispensationes esse concedendaS , atque adeo si alicubi esset consuetudo in contrarium legitime praescripta , non esset damnanda Simoniae.
multis Episcopis pecuniam exis pro dispensationibus, non ut illam sibi adiplicent, quod iis prohiberur. sed via
commutationis , vel poenae piis operibus, Vel pauperibus applicandae r quodli et etiam contra mentem Tridentini sis , n m tamen aperit viam adeo I
tam frequentibus dispensationibus , si-ciit aperiret, si possent Episcopi pec niam exigere sibi applicandam titulosiustentationis . Quare declarat Tridentinum s
128쪽
Omnis pactio in re Beneficiaria es Simonia.
inum, dispensationes non gratis concessas este subrepticias . Et ouanori concilium non loquatur de solis Epuscopis, sed de omnibus universim, pinritis tamen Papa in hac Tridentini lege dispensare , ut juxta stylum Curiae aliquod solvatiir pro distensa tionibus obtinendis, tum pro sustentatione officialium, tum ne facile dispensationes petratur . imponendo solutionei I p cuniae in pios usus distribuendae.
De Simonia juris Ecclesiastici in re Beneficiaria.
DIximus . venditionem beneficiorum ratione emolumenti tempor is ita jure humano prohiberi, ut probabilius sit, prohiberi etiam jure Divino. Descendimus nunc ad alias actiones jure hi unano prohibitas in .re Benefici ria , examinando, num contineant Simoniam iuris humani dumtaxat, unde contra illam praevalere possit consuetudo in contrarium . an etiam juris Dbvini naniralis ρ Et sane prohibetur ab Ecclesia universim omne pactum in re Beneficiaria, & praesertim permutationes beneficiorum propria auctoritate factae, renunciationes non liberae, & omnis confidentia beneficialis; necnon pa- dum cum mediatore, seu interces bre ad beneficium obtinendum : Acceptio etiam rei temporalis occasione examinis ad beneficia damnatur ut Simoniaca a Trid. sest . a . cap. 18. sicut etiam venditio olliciorum Ecclesiasticorum a de quibus singillatim agendum.
ARTICULUS LQuomodo omne pactum in re bene- ficiaria iure Ecclesiastico proh beatur , adeo ut imbibat Simoniam pr. Quodcumque pamum in re benefici
ria est Simoniacum. II. Potes tamen vacante beneficio tui, quod altiquod onus moiseratum se
III. Universim quod in temporalibus esti rea , in spiritualibus es Sim
IV. ER' Simoniacum pactum de danda
pecunιa , dummodo non opponati eoncurrenti ad beneficiam defectas verus, licet improbabilis.
Ι. N cap. ultimo de Pa tis proli, I betur generaliter omnis pactio. quae pro spiritualibus consequendis his quod intelligi debet, quando fit pactio dandi temporale pro spirituat,bus Nam cap. Quasium s. dicitur. Pactio circa spiritualia , vel spiritualiabus connexa labem con/inet Simonia.
Non est autem Simonia permutare spirituale cum spirituali, ut alias diximus . Unde fit, jure naturae non es le Simoniam beneficium cum beneficio Permutare ', iure tamen Ecclesiastico Omne pactum , conditio , aut modus appositus in re beneficiaria continet Simo
129쪽
3 rq Agaesio IX. Sinioniam ; quia Ecclesia id prohibet
in reverentiam rei sacrae . Illa selum conditio apponi potest in collatione beneficii , quae jure inest , v. Ur. habenti beneficium curatum potest aliud beneficium curatum conferri ea comditione , ut resignet Primum , quia talis conditio de sure inest , clim non possit aliquis duo beneficia curata Obtinere .
II. Insertur hinc primo contra PDnor. , ' Hostiens apud Sancti. dub.aF. esse Simoniam conferre beneficium steri stib conditione, quod doceat , quia docere est pretio aestim νbile ; unde Simonia haec est juris naturalis; quamvis non sit Simonia, nec ullatenus illicitum, ex cap. Significatum de Praebend. si vacante aliqua praebenda statuatur, quod aliquod onus m deratum, v. gr. docendi, cancndi in choro , &c. sit annexum praebendae .ec sic transeat res cum ruo onere
quia in tali casu nullum initur pactum inter dantem , & recipientem beneficium, sed transit res cum onere suo. III. Infertur secundo, Simoniam esse permutare beneficium cum pacto , quod recipiens beneficium pinguius solvat bullas utriusque beneficii ; apponitur enim pactum , quod natura Ilia non inest ; eum quilibet teneatur solvere bullas beneficii, quod recipit. Eodem pacto Simoniacus esset Episco. pus , si conferret beneficium cum pamcto, quod beneficiarius aliquid in pios ustis eroget ex fructibus beneficii .QtiamviS, ut notat Sanch. , possit tapiscopus ante collationem beneficii stimctus illius retinere ad tempus ex justa causa , v. gr. ad Qt venda debita nq- mine Ecclesiae contracta. Elt etiam S, 'monia, ut communiter docent contra 'nonnullos , si beneficium conseratur cum pacto, quod beneficiarius aliquod debitum remanat, tum quia hoc quinque est pretio aestimabile; tum etiam ex communi illo axiomate , Qvd misticulus II. temporatibus est Usura , in ostis libases Simonia; mutuum autem dare cum pacto, quod debitum remittatur . est
Simoniam offirre alicui pecuniam, ut concurrenti ad beneficium non oppinnat desectum verum , licet improbabilem , seu qui probari non possit puta irregularitatem occultam, quam vis ad redimendam vexationem inj stam possit Oiserri pecunia , ut artisculo quinto explicabimus.
Quaenam permutatio Beneficiorum sit Simoniaca pI. Beneficiorum permutatio auctoritate propria fert Simoniam iuris Eeri fastici; G probabιltas idem dice dum de Superioratibus Religionum. II. Licitum tamen est convenire in perimvitationem beneficiorum Iliab eondiatione . quod Pralatu1 consenserit.
III. Suineis consensus Episcopi, ad quem spectas horum benescιorum collatio. IV. Immo or PrHati habentis jarisiactionem quas Episcopalem. V. Si Beneficia ad duas Diaereses ' fiant, requiritur Miri que Episcopi consensus. VI. Quod si permutentur jura ad ben μια , requiritur consensus Ponti
VII. Sicut etiam si beneficium cum pemsione permustetur.
VIII. Aut si permutentur beneficia est , pensando pecunia st Mum λεια
I. Iximus, jure narurae non proinet, .. hiberi commutationem unius rei spirimalis cum altera , v. gr. Missae cum jejunio a S consequenter, ut probabilius docent SOL , Victoria , anch. b. U. contra Nav. , L PeZ,
130쪽
De termistatione benesciorem Simoniaea. Iae
Riceard. nec permutationem unius beneficii cum alio . Haec tamen jure Ecclesiiastico prohibetur in cap. Mas ribus de praetiendis . nisi fiat auctor,tate superioris. Et motivum huius proinhibitionis suit ad vitandam simoniae suspicionem, eo quod bencficia, quamvis sint spiritualia , habent tamen amnexoS reditus temporales, quorum facile haberi potest ratio in iis perm tandis . Unde infert Sanch. dub. 6 ., non esse simoniam , si duo Monachi inter se conveniant , ut invicem se Insuperiores eligant, quia hujusinodio ficta nec fiant rigorose beneficia. nec clauduntur nomine beneficii, ut prinbabiliter multi docent apud Dian. Par.
. tract. q. reuol. II 6. contra Peregr. ,
Lopea, ct alios ; nam in cap. De hoc de Sim. idcirco Episcopus Oxonensis damnatur simoniae , si Archidiacono promittat beneficium, & Clerico pri ratum . dummodo in sui electi nemaci Episcopatum concurrant; suia hujusnodi pactum est in re beneficiaria;
cum autem Superioratus regulares pr
habiliter non sint rigorose beneficia , non habetur Simonia in simili conventione , si nihil temporale detur ;sed habebitur vel ambitio , vel injustitia, si eligendus esset indignus ; &si quid temporale detur , habebitur quidem simonia juris naturalis , sed
non incurruntur poenae latae in cap. Ambitiosa, contra obtinentes simoni ce beneficia r Nec mediator simoniucae electionis ad praelaturam regularem incurret excommunicationem. Nuhilominus probabilior est sententia opinposita plurimorum apud Dian. loc. citi quia micet superioratus Religionum includantur Bb nomine beneficii in o dine ad incurrendas pinnas simoniae, in diximus qu. s. arti ulti
res, posse partes invicem se obligare ad permutandum beneficium, si Prinlatus consenserit, quia tacnon est permutatio, sed via ad peris
mutationem, non prohibita jure can
nico , ut notat Suar. cap. 22. Coi
fruum enim est, ut Dossint partes ad id se obligare consentiente Praelato cum possit aliquando esse utilis Ecclesiae hujusimodi permutatio, v. g. quia aer unius beneficii est salubrior, quam alterius, vel propter inimicitias. &c. III. Dubium tamen est, Cinusitam superioris auctoritas requiratur , ut permutatio be ficii licita sit, & non simoniaca pMendosius apud Sanch. Ob. 38. p tat . solunt Pontificem posse id concedere , quia Pius V. commutationes aliter factas annullat. Sed communia ter negant. quia idem Pius V. revocato priori motu proprio remisit id ad jus commune; in jure autem communi conceditur , posse fieri benem clorum permutationem auctoritate Episcopi, ad quem eorumdem collatio Pertinet . quando beneficia non sent
IV. Controversia itaque solum est. an satis sit auctoritas etiam Praelati habentis iurisdictionem quasi Episc palem, ad quem pertineat permuta dorum benenciorum collatio λ Et communiter id admittunt cum Suar. , &Pil punct. I s. quia in jure comnurni requiritur consensius Episcopi . non
Quoad dignitatem , sed quoad jurisdimonem; quilibet autem Praelatus p tens beneticia conserre aequiparatur in hoc jurisdictioni Episcopi, atque adeo probabile est, ejus auctoritatem
y. Notandum tamen, quod, si requireretur auctoritas Epistopi habe tis dignitatem Epistopalem, ne per mutatio sit simoniaca, adhuc in perm latione beneficiorum requireretur co selisus illius Praelati, qui potestatem habet ea conserendi , ut permutatio