Flores theologicarum quaestionum, in secundum librum sententiarum, nunc primum collecti, & in lucem editi. Ab illustri admodum, & reuerendissimo fratre d.d. Iosepho Angles Valentino, designato episcopo Bosanensi, ex ordine minorum assumpto. Pars prim

발행: 1588년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 철학

101쪽

Iapidis efficit speciem intelligibile in partialiter eum intes- lectu agente: quoniam supplet vicem ipsius obiecti, nempe , lapidis, multo magis profecto poterit hoc essicere obi ctum ipsum , ut pote lapis. Tandem. probatur ad Ephesios. 3.c. inquit. B. Paul mihi omnium sanctorum in in uno data est gratia haec,&c illuminare omnes, quae sit dispensatio sacramenti absconditi, scilicet, incarnationis, &c. v innotescat principibus, & potestatibus in coelestibus per ecclesiam lscilicet per prςdicationem.& fidem ecclesiae in multis D. Hire. mis sapientia Dei. Quo loco gloss. & D. Hieron. a firmant, I aia 63 multos Angelorum didicisse incarnationem Verbi, postς- ι Σ3. ius passionem, ut patet Isaiae. 63. Quis est iste , qui venit de Edona, &e. Et psalm 23. Quis est iste Rex gloriae &c. Hinc

ita colligo rationem. A ngeli acceperunt mysterium incarnationis, & non per species innatas,ergo per species acquisitas. Sed de fac dissicultate lege librum controuersiarum Septima disse.Vtrum Angeli, quo superiores,es fer pauciores,o uniuersatiores i uectigant s. Tho. q. Samstus Thom. assirmar. Scol. vero negat ..Ad maiorems s. ar. 3. intelligentiam huius dissicultatis sunt iacienda aliquot iam Scοι. hae damenta. d. q. Io. Species est naturalis obiecti similitudo. Communis sententia philosophorum hoc fundamentum probat. Nihil a. enim polle cognosti, nisi per suum smile ex Aristot. S. deI. Funda. anima, colligitur. Nam dicit Aristot.necesse est ; aut rcs ip Arist. sas, aut formas in anima esse:& cum res ipsa, ut lapis, in si ui ma non sit, erit eius species, quae similitudo rei nominatur, Et patet in speculo, ubi recipitur species obiecti, quae est e. prcisa obiecti imago. α.Funda. Fieri non potest; ut eadem similitudo coutraria reprae se tet. Et ratio est; quia, cum similitudo sit naturalis imago repraesentans prototypu m, & contingat prototy pa esse contra ita, ut quidditas hominis, & bruti, fieri profecto non poterit, ut eadem smilitud5 utrunque repraesentet. Perinde cnim esset, ac si unam,& eadem imaginem hominis, & leo nis, fingeremus, i. Fund. Species ratione peisectioris potentiae, in qua est, uniueo salius repraesentare non potest. v. g. eadem species in Ange lo non repraesentabit plura, quam in anima separata: ut si in anima solum repraesentat quidditatem hominis, in Angei non repraesentabit quidditatem hominis,& leon. s. Ratio

. huius fundamenti sic colligitur. Demus unum Principium

102쪽

ia lo

ille T

De cognitione Angelorum. 6s

esse rationem cognoscendi tres conelusiones ut exempli causa, animal rationale, ex quo in se itur hominem esse flobilem , & risus, & beatitudinis participem . Hinc sic colligo argumentum. Hoc idem principium in intellectu Angeli non erit ratio intelligendi plures conclusiones , quam tres praedictas, sicut est ratio cognoscendi in homine, ergo a manili, si una species fuerit ratio repraesentandi solum quatuor quidditates, non repraesentabit quinque, eo quod sit in persectiori intellectu. Repraesentabit tamen facilius, cis-rius, purius, de limpidius , iuxta maiorem persectionem in tellectus. Deus potest creare aliquem Angelum, ita supremum; Vt 4. Fund. non possit creare perfectiorem . Et probatur ab Scoto in 3. ef . distinch. i . nam ut S. Thom. N Scot. Opinantur, sicut sum ma gratia est creabilis ita , ut perfectiorem Deus creare nompossit: ita theologandum est de substanti js. Ijs iactis land..

CONCLUSIO.

Angeli, Non ideo intelligunt per pauciores, &uniuer saliorcs species, quod sint superiores; cum nulla species in in tellectu angelico uniuersalius,quam alia reprςsetet. Singula Rium enim quidditatum sunt singulae species. Lumon suo coiclusionem cum Seoto varijs rationibus. Sit prima I speciei est naturalis, de expressa cbiecti similitudo, ut ex primo fun- ' ' damento constat, & fieri non potest , ut eadem species , & . smilitudo contraria representet ; ut in z. fundamento patet; 'quare non poterit una ,& eadem species esse similitudo plus iam quidditatum , de ex consequenti Angeli, quis sunt periorcs,non intelligent per pauciores, de uniuersaliores spe ci . Secunda ratio; quia ex opposita sententia sequitur, pos 4: . . Lsedari speciem tantae persectionis inrepresentato, quantae persectionis est essentia diuina in representando. Probaturssiquela, sit ita, ut aliquis Angelus supremus de facto intelligat per duas tantum species, iam erearetur alius Anyclusisto persectior, ut constat ex 4. fundamento , iste intelligcts x pauciores species, nempὰ, per unam , quae erit ratio in ., telligendi infinita intelligibilia, infinita, scilicet, singulati. , di ii, finitas quidditates a Deo factibiles . Nam inter homi vim, di formi eam potens est Deus ereare tu finitas syeci cs, sermica persectiores , ac homine impersectioris. Iam igitur illa species tantet perfectionis erit, quantae ellentia diuiua, dicitur infinita , quia est ratio res resen traidi objecta in L fui .

103쪽

m. l.

66 . Quae

sinita. Tertia ratio ι Angelus potest habere actualem horribalis,& non leonis cognitionem, no Igitur cognoscet utrumq; per unam speciem 1 sed per diuersas : Sequela patet; nam si una, & eadem species utrumq; representaret, cum talis species sit agens naturale, non posset mouere intellectu in actcognitionem unius quidditatis, & non alterius . Quia licen intellectus subsit voluntatis imperio, quo ad intelligendum, vel non intelligendum, species tamen, cum sit ascidens, i hctens, non subest quantum ad reprqsen Iandum . & mouendum intellectum, voluntatis imperio. Quod confirmo exercipio habituum, qui non inclinant ex voluntatis imperio; sea voluntate ipsa renitente. Verum de ijs in lib. controuer

Octava disse.Wrtim Angelus diuinc essentiae naturalem c Ennionem habeat,o qua ratione fine medio illam obtineaι λHie non quaeritur. An potuerii r naturaliter Deum c gnoscere λ Hoc enim perspicuum satis, superque est Nam, cum sint hominibus longe perspicatiores, & homines, natara duce , citra reuelationem Deum cognouerint i dicente Dis Paul. ad Rom. I. qui cum Deum cognouissent, dcc.non dubium est; quin Angeli Deum naturaliter cognouerint. Sea quaeritur de medio, quo Deum cognouerunt existentes ira. via. Et nota diligenter sequentia sundamenta.

Primum fundamentum, tribus modis res aliqua potest cognosci. Primo per suam ipsius essentiam; ut lux, quae ocα-lo inhaeret, & ab oculo cognoscitur, & Angelus; ut supra diximus, se per suam essentiam cognoscit. Secundo, per se elem, siue similitudinem potenti et cognoscendi inlicrentem, quo modo ocii ius corporeus videt lapide per species,& agnoscitur lapis. Et tertio cognoscitur res per speciem, non quidae acceptam a re cuius est species ; sed ab alia, in qua resulta Qua ratione video hominem a tergo existentem per eius s militudinem in speculo prae manibus habito respondentem. Ijs tribus modis cognoscitur Deus. Secundum fundamentum. Principium alicuius effectus dupliciter dicitur naturale.primh, quando ex viriboru& priricipiis naturalibus est; ut intellectus suae operationis est hoc modo naturale principium. Quia ex viribus suis cum generali Dei concursa intelligit. Secundo, principium supernaturaliter inditum, vocatur naturale, quia est cou creatum, Zeἐe ratione alicuius status: quo modo institia originalis cori cessa

104쪽

icaissilia

De cognitione Angelorum.

eessa a Deo in statu innocentiet, eo quo a citet de ratione Iilius status; naturalis diccba ur. Hinc, cognitio Angelorum in via, quam habuerunt per Appen. r speciem concreatam, perquam cognouerunt Deum, dicebatur naturalis. Quia erat de Iatione illius status Et vocabatur . etiam suster naturalis, propterea P non erat ex viribus Datuis. Hone, iuxta hanc acceptionem gratia, & gloria nunquam Appen. Edicuntur principia naturalia in via; quia nunquὶm suu tae ratione alicuius status viatori . Tettium tundamentum. Cognitio,vel est inmitiua,qua co 3. Fund. gnoscitur res cum sua actuali existentia, extra suas causas, Nin se ipsa: vel est abstract: ua, qua cognoscitur res abstrahedo i , ab cristentia actuali, siue res,quae cognoscitur,sit, sive non sit. Dup icem autem hanc notitiam potest intellectus haberet sensus vero exterior habet intuitui m tantum, & communis sensus solam abstractivam habet Quod quidem ex per mcnto comprobatur, quando inter do imiendum, recordamur rerum ab sentium , quae qui deni recordatio non fit per intδ- lectum, quia tunc non utimur ratione; sed fit tantum per sensuna comune,qui phantasia nomi natur. Coo firmat eti a hunc sensum communem memoria animatium; quς quia hoc scilia communi praedi .a sunt, pra teritorum recordantur.

Quartum fundamentum. Cognitio vel est confusa, vel est 4. TMM. distincta. Prima est, quando cognoscitur obiectum sub ratione uniuersalis, ne inpE, generis, aut speciei, vel quant cognoscitur solum id, quod est obiecto cognito eum ali commune. V. g. quando a longe aliquod individuum stibia-etione animalis,vel hominisco noscimus. Secunda est, quan- . - . ἰdo sub particulari ratione specifica, vel indiuiduali, obiectu agnosci mr: ut si homo quatenus rationalis est, vel Petriis subratione petreitatis, sue ecce itatis, cognoscatur. Et ratio huius sendamenti est; quia omnis disseretia constitutiva, est etiam distinctiua: ut rationale constituit hominem, & distinguit illum a bruto. Et petreitas Petrum constituit, & a c teris illum distinguit: quare sola cognitio, qui habetur obiecti per propriam differentiam, siue essentialem, siue indiuidualem, erit distincta. Hinc eadem cognitio respectu diuersoriam est eo insula, & up 3 3aistincta; ut notitia hominis in communi, si comparetur clixotitia animalis, erit distincta de dist etia spe eis ea; s versi comparetur ad notitiam,quq de Pi tro habetur, erit consuta. Quintum sandamentum. Notitia distincta. vel est quid di ri Vc

105쪽

tativa, vel non quidditativa. Prima est notitia per spieua, dece ita essentiae obiecti, habita per definitionem essentialemi. Nam cognita definitione: ut Arist. docet, Omnes proprietates

definiti cognoscuntur,rc omnes quaestiones, quς de dissinito proponi possunt,dissoluuntur .Hinc clara Dei vilio in patria, nihil aliud est, quam notitia quidditativa Dei . Secunda est, quando cognoscitur res seb propria passione,siue attributo, uod uni,soli,& semper,& non alteri conuenit. Exempli catai,infinita potentia , infinita sapientia, aeternitas, & necessarium esse,conueniunt soli Deo; atque ita cognitio sub ijs attributis erit notitia Dei distincta; non tamen quidditativa. Sextum iundamentum. Differentia essentialis Dei est in finitas essentiae. Et ratio est;quia illud est differentia in diu dualis,& constitutiva Dei, iuxta nostrum loquendi modum, per quod distinguitur, & constituitur in esse Dei, sed de ratione infinitae essentiae, & non infinitae potentiae , vel infinitae sapientiae, est Deus : ergo sola infinitas essentiae est dit serentia constitutiva Dei. Minor probatur; propterea quod de ratione Dei est, quod si trinus in personis: atqui si essentia non esset infinita, non posset esse eadem numero in tribus: quare sola infinitas essentiae erit disserentia consti

tutiva Dei. Sed de ijs auspice Christo Iesu, in Floribus prismi lib. sentent. . .

Hinc quamuis Philosophi naturaliter infinitam Dei potentiam cognouerint, naturaliter tamen Deum distincte, id est,sub differentia constitutiva, & distinctiva haud cognoue runt. Quia infinitam Dei essentiam non nouerunt. Septimum sundamentum. Esse unam speciem,quae distincte Deum repraesentet, vel per Dei omnipotentiam , est ij possibile. Hoc sundamentum sequitur ex6. Et ratio est: quia quanta est species repraesentans, tanta est notitia, quae

inde gignitur: & cum impossibile si naturaliter pro isto statu Deum distinctὸ cognoscere, impossibile quoque erit darx speciem, quae distincte Deum repraesentet, sitque dii tincta Dei similitudo. Et confirmatur: quia si Deum naturaliter ,εc distinistὸ cognoscere possemus, uaturaliter quoque cogno

scere valeremus omnes proprietates Dei, nempe,omni poteritiam ad creandum, x Trinitatem per sonarum diuinarum,

x omnia mysteria, quae sola fides docet. Quod plusquam haereticum. sequela pater; quia cognitio dinincta,& quidditatiua; ut in quinto fundamento diximus , est, quae tabcrur pcrdiffinitionem, & cognita diffinitione, cognoici

106쪽

itan

De cognitione Angelorum. O

tur persectissim ξ,&extensuὸ diffinitum: quia ex definitione omnes propriae passiones assectiones definiti emanant ;atque ex consequenti, si daretur pro isto statu notitia distincto Dei possemus omnia mysterra; ut dictum est, cognoscere. hs iactis standamentis sit prima cones usio.

Angeli notitia distincta, qui dilitativa, non potueruns Deum naturaliter cognoscere. Haec conclusio colligitur ex fundamentis positis. Et confirmatur; nam si Deus naturaliter posset quidd,tatiuὸ cognosci, naturaliter aliquis esset beatus,quod est erroneum. Sequela patet, quia notitia clara Dei quid litativa est notitia beatifica, ut ex quinto fundament constat. Elt enim notitia quid ditativa, ita clara notitia obiecti, ut clarior este non possit. Siquidem, cognita definitione, α quod quid est obiecti, cognoscuntur, ut dictum est omnes vius passio ites,& proprietates. Quare, si in via esset possibilis talis notitia , quidditatiua naturaliter, posset aliqua creatura esse beata;quia haberet claram Dei notitiam,quod, ut dictum

est,erroneum esse censetur.

CONCLUSIO II.

Angeli viatores habuerunt aliquam speciem , qua distincte Deum cognoscere potuerunt, non quidditatiuὸ; sed sub

ratione hac,quatenus Deus erat obiectum reptri sentans crea turas , & per illas species cognouerunt ereaturas S: Deum in particulari. Haec conclusio probatur primo auctoritate Di- 'ul Aug. q. super Gen. cap. . ubi inquit, Angelos in statu in no- D. AN. centiae, & in via habuisse cognitionem matutinam creatu rarum , dc vespertinam, & vocat matutinam cognitionem earum in verbo, non intuitiuὰ , sed abstractiuὸ cognito, per aliquam speciem creatam. QRia tunc non erant beati. Appellat autem cognitionem vespertinam, cognitionem crea- turarum in proprio genere . Deinde probatur ratione, sac nare praenotata, scilicet, philosophos naturales cognouisse

Deum distinctὸ sub aliqua speciali ratione Ait eniim Diuus Paul. ad Roma. cap. I. Inuisibilia ipsius a creatui a mundi per Ad Rom. ea, quae facta sunt, intellecta conspiciuntur , sempiterna c. i. ius virtus,& diuinitas. Hi ne sic colligo argumentum. Sem piterna Dei virtus est infinita eius potentia, & hae e est pecu liaris Dei ratio 1 ergo Philosophi cognouerunt Deum non solum confuse verum etiam distinctδ sub aliqua speciali ratione. Tum sie Angeli viatores persectius cognouerunt . Deum, quam Philosophi, cum sint persectioris naturae, R

107쪽

m. 2.

Atham Damasic. Orig.

Philosophi eognoueruiit diu cte ut modo diximus r& Angeli distinct us sub hac, scilicet, ratione, quatenus

erat obiectum reprae lentans Omnes creaturas, & per illam speciem . qua Deum cognoscebaia, vid baiit etiam creatu

ras ; ut D. August tellatur. Praeterea homo in statu innocenrtiae cognoscebat suum finem supernaturalem in speciali , dc melius, quam nunc; ergo etiam Angelus, qui est perfectior, cognouit per speciem dictam. Et constat etiam D Paul. ta lem speciem habuisse, quando recordabatur arcanori im,quae non licet homini loqui, quae quidem in rapui usque ad s. sv Ium viderat. Ona dis . Quomodo υnim angelus alum colnsfit λQuaeritur an cogito scat per suom essentiani ala per specier l

Vnua Angelus a tum non per suam essentiam: sed per speciem cognoscit. Rar: o est : quia, cum ellentia unius Ang 'li sit diuersa ab essentia alterius, propter diuertatem, non poterit unus Angelus alium c ut habet conclusio cognoscere. Quia cognitio per id , quod simile est , comparatur, Meum non cognoscat per suam essentiam , cognoscet necessa rio per speciem . Sit vero species illa innata i an acquisita ex supradictis constat. Decima dissis. Virum ηπεli pol int futura cognsere Praeter Doct. scholasticos in maigine citatos, icte cir hane difficultatem Athanas in lib quaest. sacrae scriptulae ad

Anthiotum principem . quaest. 27. Damasceu lib. 1. fidei ortod. cap. q. &lib. R. cap. I 6. Orig lib. Periarc.cap. a Tertul lia. lib.apologetico contra gent. D. August 3 tomo. lib. dς diuinatione daena onum . Et lib 2. supcr Gen. cap. II. & liri 9.de ciuitate Dei. B. Isidor. lib.de lumino bono cap. I L. B.Greg.lib. 28 .morat cap.6.& S.T matb. s. contra gent. cap. II 4.&quaest. I 6. de malo,art. 7. Cum varia sint rerum suturarum genera, & v rie, quae tura sunt,sonsiderentur,varijs conclusionibus erit titulo difficultatis respondendum.

Quae sutura sunt, si in se ipsis cons detentur, λ nulla, prae tetquam, a solo Deo, cognosci pollum. 1 ςuo lusio est de fidenam illa scire, dc de illis praenunciarς, praesertim, si a voluntate pendeatat, neque homo, neque Angelv ; sed tot Deus praenuntiare u leti Di cm pamque rςs su Mas signu':

108쪽

Decognitione Mesorum. et r

eliuinitatis est;ut ex multis locis sacrae serapturae tonstat. Ita-ia: l. legitur. Annunciate, quae ventura sunt in futurum, de sciemus; qui adhesiss vos. Et cap. 4s. suam diuinam cO Isa. e. s. gnitionem probans idem Isaias ait. Haec dicit Dominus, ranctus Israel, plastes eius, ventura interrogate me, &c. Et Daniel cap. 1. misterium, quod rex interrogat, sapient f ma' Dan c. si,& arioli, Sc aruspices nequeunt indicare regis sed est Deus in coelo, reuelans mysteria, qui indicauit tibi Rex Nab ehodonosor, quae ventura sunt is nouissemis temporibus. Et Sapientiae cap 8. signa ,&monstra scit, antequam fiant,& euentus temporum, dc saeculorum . & Marci I 3. de die au- Mar. ID tem illo, & hora, nemo scit, neque Angeli in coelo .. Deinde ratione confirmatur; quia, cum certissimum fidei Christianae argumentum sit, ea scilicet, quae modo credimus , antea fuisse per oracu Ia prophetarum pronunciata , & reuelata, ut docet Diuus Petrus a. epist. cap. I. dicens: habemus firmi I. Pu. r. rem propheticum sermonem, cui benefacitis attendentes Et

B. Paul. insinuat confirmans veritatem sui Euangelij, dum ait; quod ante promiserat per prophetas suos in scripturis sanctis, prosecto solus Deus poterit praenunciare sutura,quet Angeli boni, & prophetae per reuetationem noruiit. Pinstremo ; quia huiusmodi futura contingentia praesertim ι

quae ex libero Dei arbitrio pendent, ratione aeternitatis, qua diuina cognitio mensuratur, sunt diuinae cognitioni praesentia; quamuis eognitioni angelicae, & nostrae, quae tempore mensiuratur, sint sutura. Lege D. August. lib. 8 .supet Geu. D. A g.

a. 2 . cap. Vsque 23. caput.

--Hinc spiritus maligni, quando praedicunt huiusmodi su- Απ.is.

tura contingentia, mentiuntur Vt fallant. Coia stat 3. Reg.cap. Rεζαχχ. ubi legitur, omnes prophetas Baal mentitos suille Α- Σ1.ehab, Regi Israel. Limitanda tamen est appendix haee. Nam aliquando ve- Limit

rὸ solent futura praenunciare. Primo per reuelationem bo- -.norum spirituum; ut expresse docet D. Isidorus lib.de summo Isidor. bono, cap. iet. Et D. August. lib. de diuinatione daemonum . U. Αα. Vbi scribit, daemones aliquando verὰ praedix ille fututa, Inita tamen reuelatione, quae prophetis su it facta. Vnde potuerunt praenunciare futuram subuersionem idolotum, post aduentum Christi Ieta Redemptoris nostra , cognita reuesa Iothoniatione facta expresse Sophoni et Prophe Et damna,qugerat c. x.

-Job illaturus, potuit dςrnon piςdicere, per reuelatior ira I iii I . . factam, ut ea I.& 2.c. Iobaocite colligitur. unquam zzm : O a.

109쪽

Appen.

illis est fides adhibenda, quando futura verὸ reuelant. Nam hoc faciunt, ut homines fallant, & decipiant, & illos ad credendum eis in alijs,qui; salsa sunt,inducant.

CONCLUSIO II.

Futura, quae habent causam necessario determinatam, Se infallibilem,ad eorum esse producendum, angelus bonus,dc malus naturali cognitione certo cognoscere possunt. Talia sunt;quae circa motu coeli accidunt: v t ortus,& occasus, ecclipses,c5iunctiones, &c. In quibus est determinatio, & omnis Impedimeti remotio. Et ratio est; qQ huiusmodi futura ha bet esse in suis causis necessario determinatis , quod quidem esse , eum sit determinatum , in fallibile, & necessarium, ne cessario potest cognosci. Nam res, auctore Arist. sicut se ha bet ad esse,ita se habet ad cognitionem.

CONCLUSIO III.

Tutura, quς habent causam, ut in plurimum determinatam , sed falli bilem, possunt ab Angelis naturaliter cogni tione quadam certa, non infallibili, sed , ut in plurimum, N.coniecturali cognosti. v.g. quae fiunt secundum naturam infriorem. Quae quidem 1 quia mouet determinate ad unum, determinatam causam futura habere dicuntur. Verum cum multipliciter talis causa possit impediri, dicuntur quoq; fallibilem causam habere. Exempli causa, ager seminatus, si sit terra pinguis, & bona superiorum corporum dispositio, pinguem assert fructum , qui fructus multis modis potest impediri, licet, i in plurimum eueniat. Et ratio e st, quia, cu haec futura, solum habeant et se in sua causa det terminata, noli ne cessarib,& in fallibiliter, sed ut in plurimum, limili modo cognoscuntur. Et confirmatur ex Arist. proxime citato i quinnaam sicut res se habet ad elle,&c. Hinc, astrologi, quidam sutura praedicunt, quae ex motibus coeli in istis inferioribus consequutuur, quae tamen propter desectum caularum inferiorum impediri post unp; quae quidem congnitio, eo magis ad certitudinem accedit, quo ad Vnum effectum plures causae concurrentes agnoscuntur', & virtus cauta melius cognita est. Et nota inutio per sectioremteognitionem habere Angelos bouos, Ac malos de ijs per species, quam astronomi per artem habeant. Quia multo persectius cognoscunt tales causas, illarumque habitudinem ad suos effectus,quam homines ; atque ita cer

eius possunt de ijs daemones, quam homines diuinare, tapraenuntiare.

110쪽

ne cognitione Angelorum. TICONCLUSIO IIII.

ituramvet habent causam in determinatam,& sallibilem . quae sunt ad utrumlibet, neque bona, neque mali Angeli naturaliter agnostere possunt. Talia sunt, quae I nostra voluntate pendent,quae cum possit ad opposita moueri ,est in determinata,& cum volenti perficere multa occurrere im pedi meta posisnt,est fallibilis. Atque ita a nullo, praeterquam a solo Deo, cognosci possunt,uel ab eo,cui Deus illa reuelare voluerit. Et ratio conclusionis est; quia huiusmodi sutura continξentia non habent in sua causa aliquod determinatum esse, cum ad utrumlibet se habeant respectu suae causae ; causa etiam respe- ctu illorum. Et ita, ut se habent ad e sse, ex Atili. ita se habent ad cognitionem .Re lege fundamenta primae conclusionis huius difficultatis. Hinc ab usurpatione huius actus,qui soli Deo, vel cui ille reuelauerit,competit, qui futuris praenuntiandis in tundunt, diuini appellantur. Caeterum quoniam dispositionem appetitus sensitivi, Leausas,quae huiusmodi dispositionem inducere possunt, daemon optime nouit. Hinc e si quod saepὸ vera de actibus humanis pr nuntiat. Propterea quod voluntas secundum dictam dispositionem mouetur, & plures sunt, qui illam sequuntur, quam qui illi resistunt.Qualis enim v nulquisque eit, talis ei finis apparet.Ex externis etiam operibus qualis interior dispostio fit,iacit E intelligitur. Iuxta illud Mariti. 7. a fructibus eorum cognoscetis e . Fallitur tamen daemon pe in huiui- modi prae nuntiationibus. Quia homo libero arbitrio, diui vo praefrtim auxilio ad intus,potest illi dispositioni re silere. Juxta illud Genes . sub te erit appetitus tuus, & tu domina' beris illius. Nota etiam cum S. Thom. 3. contra gent. cap circa finem . Quod ; ut daemones conantur labefactare argumen- um, quod sumitur ex miraculis ad confirmandam sidem catholicam, efficientes falsa miracula, quae mira, vel mira culosa hominibus apparent; ita etiam abuti solent praenaa riatione prophetica, non verὰ prophetando ; sed praenuntiando , quae ab hominum eognitione longὶ distant; ex mufis tamen naturalibus prouetniunt, ut quar emana Ut ex motu, & influenti j secelestium corporum , quorum cogni'tio longξ a nobis distat. Et ideo Ieremiae capit. Io. legitur, inrta vias gentium nolite discere, signis coeli nolite me lacre, quae timent gentes. Sed de ijs lege D. Augustin, libro . de

SEARCH

MENU NAVIGATION