장음표시 사용
91쪽
esse rationem cognoscendi tres conclusones; ut exempli causa, animal rationale, ex quo in se itur hominem esse flobilem , & risus, Sc beatitudinis participem . Hinc sic colligo argumentum. Hoc idem principium in intellectu Angeli non erit ratio intelligendi plures conclusiones , quam tres praedictas, scut est ratio cognoscendi tu homine, ergo a simili, si una species fuerit ratio repraesentandi sollim quatuor quidditates, non repraesentabit quinque, eo quod sit in persectiori intellecta. Repraesentabit tamen sacilius , esserius , purius, α limpidius, iuxta maiorem persectionem intes lectus. Gl Deus potest creare aliquem Angelum, ita supremum ε, ut non possit creare perfectiorem . F t probatur ab Scoto in 3. distinct. i . nam ut S. Thom. & Scot. Opinantur, sicut sum ma gratia est creabilis ita , ut per femorem Deus creare no possit: ita theologandum est de substanti js. ljs iactis fundinentis sit.
Angeli, Non ideo intelligunt per pauciores,&uniuer saliores species, quod sint superiores; cum nulla species in in tellectu angelico uniuersalius quam alia reprςsetet. Singularum enim quidditatum sunt singulae species. Demonstro coiclusionem cum Scoto varijs rationibus. Sit prima; specie est naturalis, Sc expressa cbiecti similitudo, ut ex primo suo damento constat, & fieri non potest , ut eadem species , & smilitudo contraria representet; ut in a. fundamento patet. quare non poterit una, & eadem species esse similitudo plu rium quidditatum ,& ex consequenti Angeli , cu A sunt superiores,non intelligent per pauciores,& uniuersaliores sta' . lci . Secunda ratio; quia ex opposita sententia siquitur, pos b. . . t sedari speciem tantae perfectionis in representato, quantae tersectionis est e sientia diuina in representando . Probatur sequela, si ita , ut aliquis Angelus supremus de facto intelligat per duas tantum species, iam erearetur alius Anglius isto persectior, ut constat ex fundamento , iste intelliget per pauciores species, nempὰ, per unam , quae erit ratio in telligendi infinita intelligibilia, infinita, scilicet, singulatia,& Di finitas quidditates a Deo factibiles. Nam inter homi nem ,&formi eam potens est Deus creare tu finitas s eci cs, formica persectiores , & homine persectioris. Iam igitur illa species tanti perfectionis erit, quantae essentia diuiua, quae dicitur infinita, quia est ratio representanda obiccta in L finita.
92쪽
finita. Tertia ratio 1 Angelius podest habete actualem hombinis,& non leonis cognitionem, no .igitur cognoscet utrumq;
per unam speciem; sed per diuerses: Sequela patet ; nam si
una, & eadem species utrumq; representarex, cum talis spocles sit agens naturale , non posset mouere intellectum ad
cognitionem unius quidditatis, & non alterius. Quia licet intellectus subsit voluntatis imperio,quo ad intelligendum, vel non intelligendum, species tamen, cum sit accidens, inliciens, non subest quantum ad reprςsen Iandum . & mouendum intellectum,voluntatis imperio. Quod confirmo exemplo habituum , qui non inclinant ex voluntatis imperio; sedi voluntate ipsi renitente. Velum de ijs in lib. controuersiarum. Octava di e. Virum Angelus diuing essentne mun-ralem cognitionem habeatin qua ratione fine medio illam obtineat
λυπ- ν Hie non quaeritur. An potueritar naturaliter Deum eo μ' et λε, gnoscereὶ Hoc enim perspicuum satis, superque est. Nam, eum sint hominibus longὰ perspicatiores, & homines, natu bo q- ra duce , citra reuelationem Deum cognouerint i dicente D-s 6-μ 3 Paul. ad Rom. i. qui cum Deum cognouissent, dcc.non d 4 donqv. bium est; quin Angeli Deum naturaliter cognouerint. Sea q v. quaeritur de medio, quo Deum cognouerunt existentes ita p dist. via. Et nota diligenter sequentia iandamenta. σέ- -q-9. Primum fundamentum, tribus modis res aliqua potesto cognosti. Primo per suam ipsius essentiam; ut lux, quae octa 3 lo inhaeret, & ab oculo cognosci tur,&Angelus; ut supra dis RO ximus, se per suam essentiam cognoscit. Secundo, per spe m* i. eiem, siue similitudinem potenti et cognoscendi inhcrentem, a Funda, quo modo oculus corporeus videt lapide per species,& agnoscitur lapis. Et tertio cognoscitur res per speciem, non quidae acceptam a re cuius est species ; sed ab alia, in qua resulta Qua ratione video hominem a tergo existentem per eius tamilitudinem in speculo prae manibus habito respondentem. Ijs tribus modis cognoscitur Deus. Funda. Secundum fundamentum. Principium alicuius estectua dupliciter dicitur naturale.Primo, quando ex viribuLec primcipiis naturalibus est; ut intellectus suae operationis est hoci modo naturale principium. Quia ex viribus suis cum generali Dei concursa intelligit. Secundo, principium superna
turaliter inditum, vocatur naturale , quia est cou creatum, Sede ratione alicuius status: quo modo institia originalis co
93쪽
ossa a Deo in statu innocentiet, coquod citet de ratione ullus status naturalis diccbatur. Hinc, cognitio Angelorum in via, quam habuerunt per Appen. Iέpeciem concreatam, perquam cognoue runt Deum, dicebatur naturalis. Quia erat de Iatione illius status Et vocabatur δ 4 l. V. etiam sucternaturalis, proptereat non erat ex viribus natu Iς. Hi nc, iuxta hanc acceptionem gratia, Sc gloria nunquam Appem. 2dicuntur principia naturalia in via; quia nunquὶm situlae ratione alicuius status viatori . Tertium fundamentum. Cognitio,vel est inmitiua,qua co 3. DM. gnosse tur res cum sua actuali existentia, extra suas causa' &in se ipsa: vel est abstractiva, qua cognoscitur res abstrahedo in si ab cxistentia actuali, siue res,quae cognoscitur,sit, siue non sit. Dup icem autem hanc notitiam potest intellectus haberet sensus vero exterior habet intuituram tantum, S communis senius solam abstractivam habet Quod quidem ea pei merito comprobatur, quando inter do imiendum, recordamurrarum ab sentium , quae quidem recordatio non fit per inte)lecium,quia tunc non utimur ratione; sed fit tantum per senium comune,qui phantasia nominatur. Confirmat etia hunc sensum communem memoria animal rum;quq quia hoc sensu communi praeda. iit, pra teritorum recordantur.
Quartum fundamentum. Cognitio vel est confusa, vel est 4. Furia. distincta . Prima est, quando cognoscitur obiectum subrotione uniuersalis, nempE, generis, aut speciei; vel quan cognoscitur solum id, quod est obiecto cognito eum alijs commune. v. g. quando a longe aliquod individuum subia-etione animalis,vel hominis cognoscimus. Secunda est, quanis . A eo sub particulari ratione specὶfica, vel indiuiduali, obiectu agnoscitur: ut si homo quatenus rationalis est, vel Petriis subratione petreitatis, siue ecceitatis,cognoscatur. Et ratio hesiis undamenti est; quia omnis disseret a constitutiva, est etiam distinctiva rationale constituit hominem, & distinguit illum a bruto . Et petreitas Petrum constituit, & a cperi si LJum distinguit: quare sola cognitio, qui habetur obiecti pet propriam differentiam , siue effetitialem, siue indiuidualem ierit distincta. . ., λ 'ςm s Ognitio respectu diuersorum est mi, sin, n 'πς'. 3iHincta ; ut notitia hominis in communi, si comparetur GτDtitia animalis, erit distincta de differetia speeis ea: s vero coni paretur ad notitiam, qui de Petro habetur, erit consa a. Quintum sandamentum. Notitia distincta. vel est Dddi
94쪽
tativa, vel non quidditari ua. Prima est notitia per spieua, de ccita essentiae obiecti, habita per definitionem e tantialetri4. Nam cognita definitione: ut Arast.docet, omnes proprietate τdefiniti cognoscuntur,de omnes quaestiones, quet de dissi nito in m. proponi possunt,dissoluunt hir.Huic clara Dei vilio in patria, nihil aliud est, quam notitia quidditativa Dei. Secunda est, i quando cognoscitur res sub propria passione, siue attributo, uod uni, soli,& semper,& non alteri conuenit. ExemplI ca i , infinita potentia, infinita sapientia, aeternitas, & necessarium esse,conueniunt soli Deo; atque ita cognitio sub ijs attributis erit notitia Dei distincta; non tamen quidditativa. c. Dind. Sextum fundamentum. Differentia essentialis Dei est in finitas essentiae. Et ratio est;quia illud est differentia indiu dualis,& constitutiva Dei, iuxta nostrum loquendi modum. per quod distinguitur, & eonstituitur in elle Dei, sed de ratione infinitae estentiae, & non infinitae potentiae, vel in natae sapientiae , est Deus t ergo sola infinitas essentiae est dif- serentia constitutiva Dei. Minor probatur; propterca quoade ratione Dei est, quod si itinus in personis: atqui si e Gsentia non esset infinita , non posset esse eadem numero iis tribus: quare sola infinitas essentiae erit disserentia constitutiva Dei. Sed de ijs auspice Christo Iesu, in Floribus prismi lib. sentent.
Hinc quamuis Philosophi naturaliter infinitam Dei potentiam cognouerint, naturaliter tamen Deum distincte, iaest, sub disserentia constitutiva. & distinctiva haud cognou runt. Quia infinitam Dei essentiam non nouerunt. Septimum fundamentum. Esse unam speciem,quae di sti cte Deum repraesentet, vel per Dei omnipotentiam, esti possibile. Hoc fundamentum sequitur ex 6. Et ratio est et quia quanta est species repraesentans , tanta est notitia, quata
inde gignitur: & cum impossibile sit naturaliter pro isto si tu Deum distinctὶ cognoscere, impossibile quoque erit dari speciem, quae distincte Deum repraesentet, sitque distin
Dei similitudo. Et confirmatur: quia si Deum naturaliter , & distinctὸ cognoscere possemus, uaturaliter quoque cognoscere valeremus omnes proprietates Dei, nempZ,Omnipotemtiam ad creandum, Sc Trinitatem personarum diuinarum .
x omnia mysteria, quae sola fides docet. Quod quidem eriplusquam haereticum. sequela pater; quia cognitio distincta,& quidditati ua: ut in quinto laudamento diximus, est, quar tabcrur pcr dissinitionem, & cognita dissi altione, cognosci
95쪽
'eril tur persectis me, I extensiuὸ diffinitum: quia ex definitione alta, omnes propriae passiones, & affectiones definiti emanant acua atque er consequenti, si daretur pro isto statu notitia distin Eau Dei,poisen us omnia mysteria ivt dictum est, cognoscere. atrii hs iactis sundamentis sit prima conclusio.
belei Angeli notitia distincta, qui diluatiua, non potuerum licia Deum naturaliter cognoscere . Haec concluso colligitur ex ceti' fundamentis positis. Et confirmatur; nam si Deus naturali-ilsa' ter posset quidd/tatiuξ cognosci, naturaliter aliquis esset bea-ua. ius,quod est erroneum. Sequela patet, quia notitia clara Dei: stia' quidditativa est notitia beatifica, ut ex quinto fundamento ille, constat. Eit enim notitia quid ditativa, ita clara notitia obie dua, cti, viciarioreste non possit. Siquidem, cognita definitione,l: π α quod quid est obiecti, cognoscuntur, ut dictum est: omnes A ia, eius passoves.& proprietates. Quare, si in via esset possibilis F - θ iii, talis notitia, quidditatiua naturaliter, posset aliqua creatura quod esse beata; quia haberet claram Dei notitiam,quod, ut dictum
iis est,erroneum esse censetur. e
to ia CONCLUSIO II. iasib Angeli viatores habuerunt aliquam speciem , qua distin-pri' θὸ Deum cognoscere potuerunt, non quidditatiuὸ; sed sub
ratione hac,quatenus Deus erat obiectum reprcsentans crea- ροῖρ' turas, & per illas species cognouerunt creaturas & Deum ine, ii particulari. Haec conclusio probatur prim hauctoritate Di- ola' ui Aug. q. super Gen. cap. 3. ubi inquit, Angelos in statu inno- D. AMIcentiae, &in via habuisse cognitionem matutinam creatu iliae ratum, & vespertinam, & vocat matutinam cognitionem
ilist earum in verbo, non intuitiuὸ ; sed abstractiuὸ cognito, per
te; aliquam speciem creatam. QRia tunc non erant beati. Ap- ... equo pellat autem cognitionem vespertinam, cognitionem crea-
γρ tui tum in proprio genere . Deinde probatur ratione, saciai ate praenotata, scilicet, philosophos naturales cognouisse acta Deum distincta sub aliqua speciali ratione. Ait enim Diuus ter a Paul. Roma. cap. I. Inuisibilia ipsius a creatui a mundi per Ad Rom. a. ea, quae facta sunt, Lutellecta conspiciuntur, sempiterna c. a. oetea ius virtus,te diuinitas . Psine sic colligo argumentum. Semem, pilenia Dei virtus est infinita eius potentia, & haec est pecu ' .ata liaris Dei tatio i ergo Philosophi cognouerunt Deum non solum confusEP verum etiam distilicti, sub aliqua speciali qar ratione. Tum se Angeli viatores persectius cognouerunt .sci' Deum, quam Philosophi, cum sint persectioris naturae, R
96쪽
possibili praedita, pollet acquirere scientiam 3 Angelus verStali intellectu orbatus haud posset. Quod quidem philosophiae, & veritati aduersatur, quam quod maxim8. Sed de his in lib controuersiaium fusius. Sec da dis P. An situ ponendae β.ciei intestigiis las intuta,vει acquisitie in Angιιι
Alix. - 1 aee discultas est quoque tanquam prix ludium praemiDian. q. 26. tenda , ad explicandam dissicultatem de cognitione Ang r. lorum, quae me di s speciebus comparatur. Sunt autem de S. Tho. . hae difficultate duae opiniones contrariae. Una affirmansues .ar.2. communis AlexandΔ Thom de Scoti,& omnium sere TheoSeοι. m. i logorum,& Philosophorum. Altera negans Dur.&Gabre
nil 3.q 6 el.qui citat Ocham in suam sententia Gadiq. 2. CONCLUSIO. Dujand. Vt intellectus possit intelligere, necessario sunt species q. s. 6. intelligibiles constituendae. Probatur concluso una, atquὰ huius dis altera ratione. Pi ima, intes lectus nihil cognoscit, nisi per suuReonis. simile, de species est similitudo obiecti : quare cognoscet, Scori. a. q. Armabit notitiam per speciem. Quod docuit Aristol. 3. de xa.p.eius anima, dicens,lapidem non esse per ic in animai sed eius spod. min. ciem . Aliter enim non posset cognitio fieri. Ad secundam Ariri. rationem nota cum Ariliot 7. Physico. Qqὁd ut fiat actio, agens, dc passiim debent tangere se, vel contactu virtuali: ut
quando agens operatur in extremum. per medium, exempli gratia , quando sol mediante aere calefacit.terram: vel contactii mathematico, quando ex utroque fit unum , Ut ex
specie intelligibili, ad intellectu fit unum per accidens. Iam se sermo rationem; ut fiat actio, agens, de passum debent v-niri : obiectum autem mouet intellectum ad notitiam sui; quare debent uniri;& cum non possint per se, quia lapis veeum Aristoti modo diximus i non est in anima, unientur profecto per accidens, idest, per speciem, quae subiecti qui Arist. ditatem suppleat. Quod etiam Aristol. 3. de anima insinuauit assirmans, intelligere esse quoddam pati, idest, recepti ne specierum fieri intellectionem.
lax Α- Titulus huius gisficultatis triplicem potest lasete sen-
n. ubs sum . Nam primo potest antelligi, an essentia Angeli sit intellectio, & actus, quo intestigit se formaliter i Secqnd b, Tho. q. an potentia. qua se intestigit, sit sua essentia λ Tertio an species, qua se intestigit, ut sua essentia Z ita quod non indis
97쪽
at alia specie intelligibili, repraesentante. Omnes Theologi unanimes,& uno ore confitentur, Angelos intelligere seipsos per suam essentiam, solus Henricus Uandenss, quo- lib. s.q. I assirmauit, Angelum etiam seipsum cognoscere perspeiciem intelligibilem , repra sentantem Angelum, cui etiam adhaesit Marsit. ln. Σ.q7.aIt. 9. Dissicultati huic erit respondendum iuxta triplicem seu sum positum.
Intelligere Angeli non est sua essentia. Et ratio s. Tho. bi supra est; quia maior distinctio est inter esse , ct opera tionem quam inter esse , & e flentia m de cum esse, Ne dentia in nulla creatura sntidem, neque erunt idem essentia,&operatio,&inrellisere Angeli operatio illius est. Tum etiam εἶ quia asserere, intelligere Angeli, quo inteli git Deu, esse eiusdem Angeli essentiam , & substantiam, est haereticum: nam esset tunc beatus per essentiam , & daemon e tiam esset malus rer essentiam, nempE, per Fritationum intellectus.
potentia, qua Angelus se ipsum intelligit, non est idemitum sua essentia , sed ab cssentia realiter 1 v. Thom istae asse- tun siue sormaliter, ut Scotus voluir,distinguitur. Hac eon. clusione explicariat secundum senser tituli praesenti, ii picultitis,& est contra Gabiielem , quiquet st 2. huius distinct. secutus Ocham a rmauit, potentiam intellictivam, qua Anmgelus intelligit, esse ipsam mei λngeli essentiam, Sceonir Durand. quaestio. s. eiusdem distinctio. qui illis subscripsit. Iam probatur conclusio; quia, cum omnis potentia pro xima, sue activa, siue passiua, fit respcctii alicuius actus accidentalis,distinguatur a suo subiecto, & intellectus Angeli sit huiusmodi potentia, distinguetur ab erus essentia,& non erit idem cum illa. Et B August. lib. s de eluit te Dei, cap. i . Et B. Anneim. in lib. de memoria praescientiae, & pia destinatione. Et B. Dionysi. de coelesti Hi rarch. cap. L. ad 9. & Il. insinuant intellectum, essentiam, di operationem distingui realiter , ut declarant discipulis. Thom vel sermaliter , ut Scot. exponit. Et tandem, quia actus essentiae angelieae est esse , & actus intellectus Angelici est in elligere, & cum isti actus sint distincti, e-mni quoque disti nctae potentiae: quia potentiae per actus db singuntur.
98쪽
Angelus intelligit seipsum per suam essentiam , & non per aliquam speciem intelligibilem. Hanc conclusionem omnes sere ut supra dirimusὶ confitentur: Et ratio est:quia cum notitia ab obiecto actu intelligibili , id est, actu intellectui, vel per se, vel per accidens unito, Se ab essentia producatur, & e stetitia Angeli fit actu intelligibilis i quoniam est proprio intellectui per identitatem unita producetur platin immedia se notitia Atigesi ab essentia, & intellecta' eiusdem, sine specie intelligibili. Confirmatur ex Ari stol. Arist. 3. de anima: dicit enim, si lapis esset intellectui unitus, non indigeremus specie intelligibili ad eius intellectionem . Quate hic non indiget Angelus specie intelligibili, cum eius essentia sit intellectui unitar ut modo diximus. Tum etiam: quia,'si species obiecti insor mans intellectum , est
partialis causa intellectionis, multo magis erit obiectum iritim causa intellectionis, si sit potentiae unitum; ut in hoc loco, cum species eius vicem gerat, & eiusdem obiecti virtute operetur. Et patet ea emplo luminis Solis; nam, ut in men uni iur oculis nostiis,& fine ulla specie ab ipsis videtur; ita etiam
adest essentia angeli immediata eius intellectui , ut principium,& ratio intelligendi, si he vlla specie. Quarta disse. Virium quod de A taeis modo dictam est, dici, O a1 mari possis de animae cognitione, deatis, quae ad in m tertinent
kι; Ideni dicendum est de anima absolute loquendo, quod si j se de angelo modo probatum fuit. Et ratio est , quia ad c G, Q,ἡ gnitionem lut proxima difficultate dirimus i duo per se re-Aγishias quiruntur, nempe potentia cognoscenda, &obiectum actu. , ' cognoscibile unitum potentiae, de intimὰ illi praesens. Quae
duo oculdubio animae rationali conuenire videntur.' propter eius immaterialitatem ; quae est plincipium, & radix, non solum virtutis cognoscendi, & intelligendi, verum etiam actualis cognoscibilitatis, & intelligibilitatis . Quod Aristor. aperte docti it . de anima. cap q.dicens,in separatis amateria idem esse intellectum', & quod intelligitur. Et idem
omninδ sentire videtur D. August. le Trinit. tenet S.Thom. I. p.quaest. 98.a . ubi ei presse concedit,animam separatam
99쪽
Anima rationalis corpori coniuncta non potest modo pret Appen Idieto se ipsam agnoscere. Et ratio est , quia anima , dum est corpori unita, non potest intelligere, nisi per conuersionem ad phantasmata ; ut experimento comprobatum est, & Arist. 3 .de anima docuit Hoc enim est illi eonnaturale. Hinc prius intelligit anima , quae habent esse in materia, Anm. 1 quorum phantasmata habemus Hinc,quia anima non cadit sub sensum, cum sit immaterialis, δι non possit de illa haberi phantasma, non potest pro isto statu per suam e ssentiam cognosci. Idemq; est iudicium de ijs,quae ad illam pertinent, quae similiter sunt immaterialia;νt infra de illis rebus ab anima cognitis patebit.
Quinia disscult. Vtrism Angelus cognoscat alia aseperssam egentiam,veι perspectes Dissicultate proxima declarauimus, quo medio Angelus Asiae. Ἀ- cognoscat se, nunc explicandum est; An eodem etiam medio cognoscat alia a se, ita ut eius essentia repraesentet illi m. . omnia alia a Cc, α non indigeat specie aliqua ad cognitio' S. m. r.
nem aliarum rerum a cquirendam. , .ar. ι'
CONCLUSIO. O S., t 'Angelus non intelligit alia a se per suam essentiam ; sed q3o 'per species. tanquam per mediati .Hanc conclusionem com- Gab qmunis doctorum sententia confitetur. Et illam B. Dionysi. Distis it 7.cap. de diuinis nominibus, docet. Vbi dicit, Angelos illu- . q. 6. minari rationibus rerum. Quamobrem Angeli per r/.iones D. Diου rerum,& non per propriam substantiam,alia a se agnos cunt. Et ratione probatur; quia, si Angelus pet suam essentiam cognosceret alia a te,semper omnia actu intelligeret, quem
admodum semper actu se ipsum intelligit, qnia intelligit seipsum per suam essentiam, quς semper est illi prς sens.
Tum etiam, cum essentia Angeli sit limitata, & finita adcer' An iii tum genus, & ad certam speciem, & determine trihi quaelibet Angeli essentia certam naturam r id ςo non pote' esse ratio ad cognoscendum omne ens a sedistinctum ; quare cognoscet Angelus alia a se per species, & no per sua essent am. I Hinc sola essentia diuina potest esse ratio cuicunq; liuel lectat cognoscendi omnia propter suam illi Sitationem . Et uia sola continet in se omne ens formaliter, & Virtualiter. ., R. Nam formaliter continet persectiones simplieipet simplices qui sunt in creaturiv;virtualiter autem,& eminentcr coasi et caeteras perfectio aςs, qua in creaturis habe ut admi i
100쪽
da sunt, non intelliget et. Et cum Angeli sint administratorii spiritus, ut habetur ad Hebrae.cap. I. Omnes sitiat administra- Ad Hab rorijspiritus, & prouideant nobis, & nostri curam habeant e. I. sdirente scriptura, Exclesiast. caps. Ne dicas coram Angelo Eccl. e. s. non est prouidentiat intelligent profecto singularia. Quae Aristot. veritas Aristot. non latuit,quando Angelos motores Orbium constituit, quos per intellectum , & voluntatem mouere a se seruit. Et si orbes singulares non cognosce; ent, quo modo, quaeso,illos mouerentὶ Percontabis. Cognostix ne Angelus Dub. t. ngularia per species uniuersales concre las
Angelos intelligere singularia per illas species uniuersales, quas ponunt Thornistae, videtur im possi Dile. Et probatur primo 1, quoniam tunc Angelus naturaliter esset conscius suturorum cotingentium per species sibi con naturales, quod est erroneum. Et confirmatur,quoniam illae species; ut Tho-mistae confitentur,sunt rationes sciendi omnia futura:& cum Angelus fit conscius se habere illas species, poterit exire in actum, atque ita naturaliter habebit notitias omnium futurorum. Et non indigerent Angeli reuelarione aliqua suturorum; quia possent ex illis speciebus, quarum sunt conscij, sormare notitias omnium suturorum. Haec autem asserere,plusi quam erroneum est. Quaeres rursus, per quas igitur species ,
Angelus intelliget singularia CONCLUSIO IIII. Angelus per species aequisitas , rebus intelligit singularia . Et ratio est ; quia cum omne, quod cognostitur, per aliquam fmilitudinem cognoscatur ut Aristot. 3.de anima est auctor & Angelus cognoscat singularia, ut ex secunda conclusione constat, & non per species concreataS, vein 3.con. elusione probatum est, cognoscet profecto singularia per species a rebus acquisitas. Secundo probatur conclusio;quia agente, Si patiente, sufficienter approximatis, naturaliter sequitur effectus & Angelus potest habere aliquod si gulare materiale; verbi gratia lapidem, sufficienter sibi approximatum; quare poterit virtute intellectus agentis speciem illius singularis in suo intellectit patibili sormare. Nam si po- ῆ ζtest anima coniumsta corpori formam intelligibilem lapidis formare, quia habet in sensu communi phantasma lapidis sus ieienter approximatum, poterit quoque S Angelus sermata speciem intelligibilem eum lapide,quem bet esuNfricater approximatum. Et eoafirmatur,quia si pha ut aim lapidus