Flores theologicarum quaestionum, in secundum librum sententiarum, nunc primum collecti, & in lucem editi. Ab illustri admodum, & reuerendissimo fratre d.d. Iosepho Angles Valentino, designato episcopo Bosanensi, ex ordine minorum assumpto. Pars prim

발행: 1588년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

D. Lege Ab

enim semper Dei uoluntati subiactos elle confitemur. Vitimn particula in di finitione posita est ; secundum gratiam,&c. Vel quia de facili no est mutab. bis & hoc habet a sua natura. sirite a tuo principio Er ieeurni lotu habet;ut sit quodammodo verribilis in nihil. Vnde habet immortalitatem, quasi ex quodam dono pratiae; iamcn quodammodo ex principio naturali potest non moueri: dc quando. D August lutrefert Alexan ocat an am nostram simpliciterim mort Iem , comparat illam ad animam sentientem, quae est in binos, vel ad vessitatricem , 'uae est in plant .s, quae cum corpo

te esse desim, ni Vel secundo dicitur Angelus immortalis spio a iter. Quia a rige has si mel bonus, semper est bonus , de si mel malus, semper est malus fes como cerradu rade gol-pe J non sic autem ad ima nostra, dum est in corpore, sed de ijs insta latius. Est, &altia diffinitio Angeli, quam tradit B. Uionis. de diuinis nominibus cap. 6. nempe. Angelus est imago Dei, manifestatio occotti luminis, speculum purum, splendidissimum, immaculatu in , incontaminatum, In coinquinatum, recipiens totam l si iustum est dicere speciosita'tem bene formatae Dei formitatis, & puae declarans in se irso, sicut possibile est, bonitatem, quae est in abditis. Singulas partis huius diffinitionis copiolissime Aleraiid. declarat. Et nota , quae ibi de imagine Dei tradit, quomodo filius propriὸ imago patris nominetur. Large vero angelus verius tamen angelum, ci hominem ad imaginem Dei factos dicimus ; ut ratione transitionis signatae per praepositioncm n tetur diue istas, non solum in peIlona, v eium etiam in essentia creaturae ad creatorem. Qvaria doctilius. Virum potentiam angela ,sii idem cum sitia usentia ZAlex. Alen.q. 2I. m. i., ThOmq .art. I. a.& 3.&q.77.ar 'tic. i & q. de spiritualibus creaturis,ar. I 3.Sco d. i 6. huius lib. q.unica, de in η .dist. 12.q. . Duran. in hac 3.dist.q. S.& in prismo d. 3. l. 2 p d.&in eisdem distin. caeteri Gabriel & Gregor. Arimin dist. 16. Vt exempli gratia. An intellectus Angeli ab eius essentia distinguatur Z

CONCLUSIO.

Potentia Angeli ab eius essentia sol mali ter, & quidditatine distinctione tormali di reali distinguuur. Probatur primo D. Disn. aut hora tale D. Dionys I i. capitu. de coelisti hierarchia, qui in Arzeli. tara cilc assirmat, aeraph cilciuiam, virtutem

72쪽

re operationem. Vbi virtutem, liue potentiam, ab ipsa ei n-tia separat. Et D. August multis in locis in lib. de Trum prae- se Arg. sertim,ubi declarat, quo modo imago sane isti inae Trinita in anima nostra reperiatur. Nam semper assignat differetrita inter Trini.creatam,& mcreatam,affirmans in Trinit. increata

essentiam esse idem realiter, & formaliter cum uoluntate, Scintellectu,at vero in Trinitate creata,etantiam , vel substat Ditiam non esse idem sormaliter,saltem cum intullectu , & uoluntate Nam dicendum, inquit, est in anima e si e trues lectit,& voluntatem:sed fatendum non est,animam esse intel lectu, dc voluntatem Idem expreste docuit Epistola. io 2.ad Euodiu,& lib is . de Trini .c. 7.& D. Anselm. in multis locis . praescrtim

de casu diabolic. 8 3: de concordia praedestinationis, Sc liberi P. An l.

arbitrij.c. vltimo,& est communis sententia doctorum.& co-

firmatur ratione, quia Angelus non est omnino simplex, sicut Deus;quo fit, ut nihil sit pcnitus se a potetia, praeterqua Deus, 1 qui est essentia simplicissima. Tum etiam quia essentia est ca .esciens multarum pastionum: ut Sco in q,dist i q 3. docet, . .& causa efficiens realiter distinguitur a suo effectu. Alioquin idem esset secudum rem causa sua ipsius, ac idem simul esset, i &non esset,quod est absurdissim uiri, dc impossibile. Idem dicetidum est de actione Angeli.& potentijs animae,&de earum esse, dc existentia,&actio tribus A t Hinc etiam sequitur explodendam esse sententiam Gab Sc Appen qCregor. Arimio.& aliorum nominalium, qui eorum vest: gia

sint sequuti, locis citatis, qui tantam identitatem posuerunt inter i ntellectum, dcesse tu iam Angeli, dc an ii ut teneant concedendum es Ie formaliter essentiam Angeli, uel animae se intellectum, de voluntatem. Et citant in suam sententiam Scotum, sed falso,quia sco. expresse docet ubi supra distingui iustinistione xmali,& quidditativa, aliter multo , quam lis ' ratur. mo, de animal. Propterea quod homo comparatur ad animal, ut pars subiectiva, se qua praedicatur formalitςr totum, at in clusim in ipsis essentialiter, Sc sormaliter , at ucro intellccius Angeli , vel hominis comparatur ad essentiam , uel substantiam, ut pars potentialis, de qua nuta quam totum sotina li

Est dissidium, Ic controuersia inter s.Tbona. J Scotum ae eorum discipulos; virum realiter, ut res a re, distinguantur verum de hac controuersia in libro de covouersiss inter Scia tam , de S. Thoan. lata S. Quinta

73쪽

De natura angelorum e 7 .

habetur in aliquo concilio, neque in sacris literis, neque per Neuidentem consequentiam colligi potest. Quamuis enim in si iscripuras pe Angeli spiritus nominentur; si On tanu n spiriatus pro re incorporea accipitur: cum frequentes etiam pro re corporea sumatur.Nam aer dicitur spiritus Et in Psalm. iso. so, dicitur, omnis spiritus laudet dominum, ubi multa corpo xa; ut ignis, grando, nix .&c. spiritus numerantur. Et cc .Hesiast. 39. sunt spiritus, qui ad vindictam crςati sunt, Sc. ignis grando, &c. Quare, ut possit defendi non esse hqreticum, dicendum est ; ideo Angelos in sacris literis vocari spi i ritus:quia habent corpora subtili ora, & spi Iisualis ra, quam

aliae creaturae.Quemadmodum D. Paul. dici r corpora nostra .

post resurrectionem sutura esse spiritus.Praeterea, neque ex determinatione consili j Lateranensis expresse colligitur oppostum. Ibi enim licet vocetur natura Angeli incorporea, nota tamen colligitur omnino esse incorpoream, sed dicitur spi- in tualis. Quia subtiliori corpore constat,& cum ibi obiter illud tractetur, non erit de fide. Nam quae expresse in concilijs tractantur, illa sunt de fide, ut Cano. lib. .de locis scri cano.

Hanc tandem coclusionem;vt in principio gdnotauimus, dessenderunt multi patres. Nam Orig. a lib.Pcri arc cap. 2.di . .cit impos ibile esse aliquid sine corpore uiuere, prςtcr Deum, i ,&cap. 8.sseribit, Angelos corpore, dc anima constare; qucm- g admodum homo. Tertulian. libro de carne Christi, adducens illud Genes 5. Videntes filii Dei,&e. affirmat, per filios Tenu Dei, intelligendos esse Angelos, qui genuerunx. Et Lac an Gen 6.

tius 2.lib. liuin rum institutionuni, cap. 26.C D. August plu' O I. ribus in locis. ΣΙ .de Civit. p io. dicit dei non es corporalia' Aug.

bere;vt magnis auctoribus visum est. Quod si aliqui non hyliare corpora asserant, non sunt curiosa disputatione liberandi .Lt lib. 8.de Civit. cap. 9. approbat Apulei sententiam, assirmantis. Angelor ii here sub il la corpora, Et in Enchirid. ca- ipit in .& s' dicit tribuenda esse Angelis corpora aerea. Idem&D Bera ard. opinaris est homil. 6 super cautica. Lege cap. sciendum. 26q 3. I

Temerarium esset nunc dicere Angelos .corporibns con sitae Ratio Est mi a oppositum docet uniuersa Theologo nunu ola. & quando aliquis sentit coorra ornaes doctores, re' s. Thη. .

nerarius indicatur. licuit, tamen temporibus. U August. de deis . ρῖinari,quin x in dubium vertebatur, uaac autem Car db r. l. lucida.

74쪽

lucida,& perspicua est. Et quamuis Lon sit de fide ; est tame

ab omnibus recepta, & ex sacris lueris magna deprimuntur argumenta ad illam confirmandam Nam licet ibi aliquando spiritus rem corpoream insinuet,tamen quando distiuguitur contra rem corporeami ut in praesentia pro re corporis experiatὰ collocatur,ut Ioan. dixit Christus. Spiritus est Deus, Sc. Et ad Ephes .loquens D. Paul de malis Angelis ait. Non est nobis colluctatio aduersus carnem,& sanguinein idest; aduersus res corporeas. Et passim in multis locis Angeli spiritus appellantur, ut Psal. io 3.qui facis Angelos tuos spiritus. Et Luc 2 spiritus carnem,& ossa non habent:sicut me videtis habere.Tum etiam ii ter inuisibilia numerant .ad Rom l. Inuisibilia enim ipsius a creatura mundi ,&c. Et in symbolo Niceno Deum creatorum uisibilium, di inuisibilium confitemur. Et in Conei l. Lateranensi. quamuis fuerit:expIieationis causa tamen de sententia uniuersi Concilij istud approbantis, &affirmantis, per naturam spiritualem natura angelica intelligitur.Nam statim subdit, hominem utraque natura constantem .Et con firmatur auctoritate grauissimorumetiam sanctorum virorum,qui hoc demenderunt; ut D. Dionyc de diuinis nominibus c expresid dicit; Angelos carere omni materia. Et Dat se. lib. a. suae Theologiae.cap. Et Greg. N anete nuS

lib. i. suae Theologiae in fine. & Chrysostom. homil. 22. super Genesi. irridet expositionem eorii, qui asserunt per filios Dei esse intelligendos Angelos.Nam quo modo, inquit,potest fieri,quod Angeli incorporei uxores ducant 3 Et addit per filios Dei e sse intelligendos iustos,nemrri Seth, & trahentes ex eo

originem.

Prima discultas. Virum naturali ratione demaninari post Anaelos esse incorporeos λ

Potest naturali ratione demonstrari Et ratio est; quia, cum anima nostra in genere spiritualiu sit impersecta.quo ad hoc, quod indiget organo, ad instrumento corporeo ad intelligendam quo niam nihil eli in intellecta , quod prius non laetitin seii sal, iadum est persectum in eodem genere. uod tali organo non indigeat ad intelligendum , quare si ad intelligendum non indiget corpore, superfluum erit ponere in Angelo cos Pub. P ima contaquentia Pbatur:quia tu quocunq; gQueredatur

75쪽

De composisione Angelarim.

datur imperfectum, datur & persectum , ut in genete anima lium brutum est imperfRcium,& homo perfectus. Secundo confirmatut conclusio, quia in Philosophia absurdum est dicere, Angelos esse corpoleos: nam vel illa corporacilent organica,vel non .Si primum, haberent Angeli sensum, di actioncs humanas,&c Si non haberent corpora organica ,

vel ei Ient solida, vel fluxibilia corpora illa,quod nullo modo est dicendum. . Hum Hinc antiqui Philosopbi appellabat Angelos substanti sseparatas,id est, a corpore sequestratas, do intelligentias, & motores coel*rum,ut constat exal .Physi.& Ιχ. Metaph. & Plato D i costas substantias vocant damones,idest,spiritus. .Lege D. August.de ciuit. Dei, lib. 8 cap. .i 3 .& 16 dc. 6. lib. RIE per totum

Secunda discutias. An Angelus sit compositus ex materiaio I ma λ In hac dissicultate declaratur secunda pars tiruli huius. q. Γῆ ct a d in hac difficultate non loquimur de materia, quae dicit pr/ης ordinem ad quantitatent, de extentionem , sed nomine mate- ο riae intelligimus partem substantialem constituentem Ange . lam, crealiter a fori distinctam. Lege D.Bona..ubi supra. qui varios modos dicendi poniti i

Angelus est omnino immaterialis, dc nullo modo ex 'teria componitur.Probatur primo, quia si Arist. de anima dicit quod neque corpus est,neque est sorana in corpore, nequemiatum cum materia, quod verum est de anima intellectuali multo igitur magis de Angelo est hoc afferendum, cum sit simplicioras naturae, de subtilioris. Deinde non potest habere

materiam unam cum materia rerum corporearum.Nam per contor. An forma corporea,& in corporearum rerum,sit in eadem parte materi 3 vel in diuersisPnon in eade parte,quia tuc eadem res esset corporea, dc spiritualis. Neque in diuerss par-.tibus; quia tunc forma rei spiritualis haberet diuisionem, de quantitatem,& utrunque illi repugnat.Et confirmatur tertio; quia operatio Angeli, quae conuenit rei secundum modum substantiae,est omnino immaterialis; utpotis, intelligere. Et tandem,quia obiectnm intelIigibile est quoque a materia, dc

I ab

Graia o mu

76쪽

CONCLUSI o. PropriE,& per se est eompositio ex genere, & disserentia in

angelo; esto, non sit,ut diximus,compositio ex materia, & sorma. Et ratio est, quia omne genus praedicameli diuiditur per disserentias,& cum sint plures species Angelorum, diuidetur genus illarum specierum per distexentias tales species constituentes,quae compositio vocatur Metaphysica. Et ratio generis,per se loquendo, non sumitur a materia, nec ratio disserentiet sumitura sorma. Est enim de ratione generis,quod su

matur a tota natura,& ementia,quatenus habet rationem per--- fectibilis,& determinabilis. Et disserentiae ratio est, quod si matur etiam a natura sub ratione persecti. Lege S. Thom. det

ente,&essentia, cap. s.

Appen. Hinc A ngelus, quamuis non componatur ex materia, α forma, satis est coponaturςx genere,& disserentia: ut non sit purus actus.Recipit enim esset, & in potentia /d aliud, vel est compositus ex esse,& essentia intellectualis. Quae i. 3. De Hainmone Angelorum l Haec quaest. mouetur a Magistro in prima parte huius dbstinctionis; absoluetur autem. quaest. positis nonnullis dictis

cultatibus. I.di sunt plures Angeli numero λ

S.NO. q. Plures esse Angelos, di in magno numero, de fide tenen- sotare. 3. dum est. Haec conclusio habetur expressὸ in multis locis sa-Duν. hae erae scripturae, ubi sepe exercitus Angelorum numerantur, via. . . Psal. 7. currui Dei decem millibus , multiplex millia laetan- rata εν. tim Ex Psalm. I 8. Laudate eum omnes virtutes eius In H H I 8. habetur.omnes exersitus eius Et Daniel 7. millia mil- Dan. r. lium ministrabant ei, & deetes millies centena millia assiste-D. Greg. bant ei. Et Iob. cap. 2 s. nunquid est numerus militum eius. quem loeum declarans D.Gregor. lib. l7.morat. cap. 7. dicitrae. x. cogitatione humana eompraehendi non posse, quantiis sit Gaz.26. Angelorum numerui. Et Luc. i. in natiuitate Christi subito facta est eum Angelo multitudo militiae eintestis laudantium Deum. Et Matth. te . An putas, quia non possum rogam patrem meum, & exhibebit mihi modo plusquam duodecim degiones angelorum. Et unaquaeque legio, ut supra dixi-Para. a. mus. 6666. Angelos compraehendit. Vnde in sacra pagi ii

Dcps propter multitudinem Angeloruin domiasis exerci-

- - ., tuum.

77쪽

tuum nominatur Lege et .Parat .c 3 i. & Apoe. c. s. D. Dionisi. D'ς e. ν

aliarum rerum nummrum

Hoc loco non qu Eritur de numero determinato;quia sine Doct. ubi reuelatione stultum esset hoc quirςre, sed quod quaerimus in ivrη

sistentes in principijs natura lib.eli An excedat numerus, &GArist. I I. Metaph tenet no esse plures Angelos,quam sunt motores orbium,quem sequutus est Averrocs i ali) suisse. 7. alij ero. sad diuerso: motus asserueriint.

Angelorum numerus excedit numerum speeterum rerum s. est. corporearum. Probatur primo auctorit te D. Dionysii l . Di is de coelesti Merarς. qui ait. Multi sunt exerrixus super natura rum mentium,ex cedentes constrictam hane,& infimam conimensurationem materialium. Secundo ratione confirmatur, S Tho. 1. quia,quando Deus creauit uniuersa, quanto aliqua re igit conr.gam persectior,tacito in maiori excessu creauit illam . Et Angeli t. s.. persectiores sunt ijs inferioribus rebus materialibus. Omnia 'enim,quae creata sunt, ordine sunt condita: ita quisd ea, quae

persecta sunt, propter persectiora sunt, & hie sunt secunduliin Umerum, qui necessarius est ad illa persectioia; at vero illa , quae propter se creata sunt, in maiori numero sunt condita. biotanter dicitur in conclusione numerum specierum, & n 6 indiuiduorum; iuia indiuidua non pertinent ad persectionerniuers; quemadmodum species. Tertia disc.Vtrumsubnania materialis omnι μ' singulam, O in dua λHanc dissicultatem tractat Scot. q. l. huius dist.inter alias, So. et t. quas adducis ad maiorem de elaratione septimae quist. in qu ea prosesso titulus huius 3. quaest ex ponitur. Et ad intelligentiam tituli huius dissi itatis postulandum est ex logicis, si ''sulare esse unum numero, quod de nullo alio,quam de se ir so uer i sicalpr; ut anima separata, humanitas iuncto verbo.

Est igitur sensus tit li.An ita subsuntia materialis, quae expri tur in abstracto, ut humanitas, ineludat in sua quidditate sngularitatem,quΑd sicut de ratione humanitatis est rationilitas,& animalitas,ita de sua quidditate,st essentia sit si ngula sit manu 'ita vide se ipsa tantum, ac nε

78쪽

: CONCL VSIO.

Natura materialis non includit in sua quidditate singulo. Iitatem, quamuis nulla absque singularitate existat. Probatura simili de humanitate,quae non includit in sua essentia ri DEA . bilatatem,quamuis non possit sine illa existere. Et confirma- L secundo, propxerea quod non potest intellectus aliquid ita uigere contra qui ditatem rei cognitae: ut intelligere hominem irrationalem. Qtya est contra quidditatem hominis: potest tamen intelligere humanitatem sine differentia aliqua lindiuiduali,& sine aliqua singularitate, ut potest concipere, Scformare conceptum humanitatis Petri, considerando illam absque conditionibus indiuiduantibus,& accidentibus, quibus unum individuum ab alio differt,& absque hic, & nunc, id est, absque loco, & tempore. Quare singularitas non est de G Midditate substantis materialis. Deinde quia de ente reali est

scientia, & non de ente rationis. quale est uniuersale, quat nus praedicatur de pluribus, neque de singularibus: Ergo erit . et de natura humana scientia seclusa siligularitate. Alioquin

non esset ens reale.

' - Hin e,a parte rei datur aliqua natura communis non ppret dicationem qua dicitur de pluribus, sed per indifferentiam, ut humanitas Petri est natura commanis, no quod dicatur de pliuribus,sed per indifferentiam Quoniam ex parte sua est indifferens; nam sicut fuit contracta a singularitate Petri,potuita singularitate Ioannis contrahi.

CONCLUSIO II.

ii Licet detur natura communis per indisserentiam a parte rei, non tamen datur aliqua.uniuersalitas a parte rei sine opexatione intellectus In ratio Scoti est,quia cum uniuersale pretdicetur de pluribus,non erix ens reale a parte rei Propterea , quod ens reale est singulaxe,quod non verificatur, nisi de seipso, vel natura communis, ut dictum est modo, sed erit ta

aum ens rationis. '

Appen. 2 Ex ijs duabus conelusi ibus colligit Seot.dari a parte reia nitatem minorem unitate numerali. Et ad probationem nota, unitatem aut esse numericam, ut Petrus est unus numero: quia de se ipsbyantem dicitur, aut specificam: ut con septus hominis in comm ni, qui de pluribus velificatur, est mus unitate specifica, non tamen est a parte rei, sed est ens. μ nis . Et inter ii 4. dum unitates ctatur unitas naturae FQm amni fide qua loqditur in appen. Li*robatur, quia iliad

79쪽

vetii ex sta natura poterat contrahi singularitate toanis, vel Francisci i&ita est minus una,quam unitas numerica, quae de se non est indisserens ad plura,& est magis una, quam specifica: quia non verificatur de pluribus.

CONCLUSIO III.

Non est ponenda una natura communis omnium indiub duorum unius speciei; sed tot sunt naturae communes , quot

sint indiuidua Et ratio est; quia quaelibet natista dicitur communis,non ob aliud, nisi, quia in sua quidditate non includi singularitatem istam , quam modo habet. Quandoquidem tolerat aliam habete, & alijs accidentibus, & circunstantis ignari.

maria discubas. Iidnam sis ista singularitar,siue disserenita

inuisti dualis, siue principium induιiduatic nas,per qAOd natura ex se communis si itur una, ct singularis 3

Titulus huius difficultatis duo postulare videtur. Primum est, quid illud sit, quod naturam de se indisserentem, dedi uim bilem reddit, indivisibilem in inferiora, ac indiuidua, efficit; ut de pluribus participari no possit Secundu m est,quid illud est, quo individuum hoc distinguitur realiter ab alijs eiusde naturae.Vnde dicitur individuum: quia est indistinctum a se , & a quolibet alio distinctum. Circa hanc dissicultatem sunt quot capita ut aiunti tot sensus Golphredus 'uol. I. q. 8.ar. 1.tenet, φ natura se ipsa est ste, G' bro'neq; oportere assignare aliquod in druiduationis priret pium, ἐπι- huic subscribere videntur Duran.q. r. huius dist & Gabriel, de Πηram omnes nominales hanc opinionem relati Sco. q. r. Gabritia Secunda opinio est Henrici quot.1 q 8. quam etiam seotus hicn io ibidem resere, Ic consutat,qui asseruit, principitam indiuidu tionis esse negationem communicabilitatis. Tertia opinio, quam etiam rei jcit Sco q. 3.est cuiusdam Ni Nicri, colai Boneti,affirmantis principiu in diu cluationis esse actua ης

Quarta opinio,in quam etiam seo.q .imiebitur,est dicentiam, indiuia uationis principium esse solam quantitatem. Quinta opinio est S.Tho. a. contra gen .c. a.&q. de spiritua s. I b. o libus,&in tractatu de principio indiui. de de ente,& essentia, 'u i p y q,3 Sc q. Ly.3c tenet principium indiuiduationis esse 'materiam signatam , hane non sequitur Scin cuius opimo so sca. PLquenti conclusione continetur.

80쪽

quae non distinguitur realiter, sea tot maliter tantum a re, e ius est proprietas Nam, ut inquit Scot. quemadmodum animal est in potentia ad rationale,& irrationale, Si contrahitur per differentiam ad talem speciem, Scilla differentia non diis stinguitur realiter a genere sed solum formaliter, ita proprieris indiuidualis contrahens, sc determinans, non est reali-her distinista a re, cuius est proprietas . Et confirmatur conrclusio , quia omnis differentia eorum , quae disierunt, reduritur ad aliqua, quae sint primo diuersa, id est, In nullo conuenientia r sed Socrates, & Plato differunt numero; ergo rem soluentur in aliqua,quae erunt primo diui. rsa. 'Ista non erunt duae humanitates; quia conueniunt in specie : quare erunt duae proprietates indiuiduales, quae in nullo conueniunt.

Praeterea entitatem sequitur unitas, uam ens, Sc unum conuertuntur, 3c entitatem numeralem unitas numeralis sequitur: & entitas, quam sequitur unitas numeralis, non potest esse materia, nec forma , quoniam sunt partes specieI, nec totum compositum, cum sit species , nec aliquod accidens , cum subsequatur naturales indiuiduam; ergo erit principium indiuid tionis proprieta , &c. Et tandem, quia princ pium indiuiduationis est illud, eui per te primo repugnat diuidi in inferiora,& nihil aliud eri praeter proprietatem hane, cui re pugnet, ita diuidi, quia non materiae, nec sermae: quare dcc. Et huiusmodi differentiae indiuidualis vocantur ab aliquibus discipulis Scoti hae quantitates, uel hae qualitates, arro nomine hoc, quod demonstrat tantum singulare. Et quia differentiae indiuiduales efficiunt naturam singularem ;ideo talis differentia uocatur, haec qual: tas, a qu: susdam petreitas, vel Ioanneitas ab aliis Haecceytas nuncupatur. Caisterum de tota hac quaest aede singulis eius dificultatibus, latius in libro de controuersijs inter S. Thom dc scoti di botabitur.

t Ili ra indiuidua an unum tantum

ei rea sane difficultatem sunt duae extremae opinio fies. Ate. Ale. Vna S. Thom. affirmantis, imposse bile elle , ut duo Angeli q. 2D. m. numero differentes sub eadem specie contineantur. Altera, o S.TM. & contraria tribuitur Scoto, quam prius multo amplexus f SO M. fvit Aleaan. Alen. cui eii m adhaeierunt di is auen. Lici

Haec difficulta vel intelligitur de possibili, vel de facto,

SEARCH

MENU NAVIGATION