장음표시 사용
281쪽
rum sensuum, nescio quo ine fabili modo, figura corpor a pol se perduci. Et videtur sibi portare onera, quae onera, si vera sunt corpora , portantur a daemonibus; ut illudantur hominibus. Haec D.August. ex quibus apertissime infertur concluso posita. οὐ disse Habent ne daemones aequam saper bonos, o mis s homines potestatem
Super malos ratione malitiae conceditur daemonibus pote- Alex. R- stas ad perdendum, nisi prohibeatur a Domino. Α quo enim len ar. q. quas superatus est, eius seruus est.2. Pet 2. Et ratio est; a peccas ubi sitip. ior meruit ei subi jci, taquam tortori, & no tanquam domino. Σ. Pet. 2.
Super bonos non habet dςmon potestatem ad perdendum;
sed ad probandum ex diuina permissione. Probatur Iob. v. Iob e. 2. Ecce omnia,quae habet in manu tua sunt; veruntamen, anima illius serua.Et Tob. I 2. Quia acceptus eras Deo , necesse suit; Tob. I a. Vt tentatio probaret te. Damon enim in malis hominibus po'
test; ut in suo pecore, nisi prohibeatur a maiori, scilicet, a Deo; in bonis vero non potest, nisi permittatur ad probandum Nemo enim de pecore alieno potest, nisi quod vult dominus re
Decima dissic. Sunt ne daemones inpaenam peccati priuari Dei cognitione' Hactenus de poena, quoad potentra, nunc de poena , quoad Alix A- intellectus obscurationem agamus. Lu. mῖ. Duplex est diuina cognitio. Prima ; qua Deus I ut lumen are ι . tibi incommutabile est, cognoscitur, a quo piorum corda illu- Dp. stantur,& in quo cardinales rerum causae esuccscunt. Secun- S.Thο. q. da vero e si, qua Deus per effectus temporales diuinae virtutis, 6 .ar. I. di diuinae iustitiae, cognoscitur.
Daemones in poenam peccati prima cognitione: non autem secunda fuerunt priuati. Probat hanc conclusionem D. Aug 9. D.l Aug. de civit. Dei .cap. 2 I.dicens. Innotuit daemonibus non per id. quod est vita aeterna, & lumen incommutabile, quod i numi- aiat pios . sed per quςdam temporalia suae virtutis esse sta, Scoccultissimae signa praesentiq. Idem'eodcm tib c. ra. daemones
non ςternas icmporum causas, & cardinales in Dei lapientia conlcmplatur; sed quorundam signorum nobis cculto tu maiore experientia multo plura, quam homines cognoscut. Hie Alcae mo*et dub:um. An cognoueri ut daemones mi steriit in- P carna-
282쪽
carnationis &c. Sed de ijs supra in quaest. de cognitione Amgelorum.
Remansit nasides infusa informis in daemonibus. Ratio dubitandi oritur ex illo Iacobi. 2.Tu credis;quoniam unus est Deus. Bene facis. Et daemones credunt, &contremiscunt; quare si habent fidem, non fuerunt priuati prima cognitione;ut dictum est.
Nullo modo daemones habent fidem, neque iniussam i sed quiequid credunt,est per acquisitam fidem naturalem. Et ratio est: quia fides informis est principium christianae spei, iuxta illud. Fides est sperandarum substantia rerum. Et cum daem nes no possint habere spem; neq; habebui fide informe. Deinde: quia ad fide, licet informem , desideratur bona voluntatis affectio,iuxta illud.Corde creditur id est, volutate ad iustitia. Et in daemonibus nulla est bona voluntato affectio.
Fuerunt ne daemones sui ipserum cognitisne priuriiZNatura; sive bonum naturale dupliciter accipitur. Primo sumitur pro illo bono, quod per peccatum minui non potest Secundo pro bono , quod per peccatum diminui potest.Perinde etiam duplex est cognitio natural Is.
Daemones cognitione naturali primo modo sumpta non fuere privati; secundo aute modo fuit in eis diminuta cognitio . Et ratio primae partis conclusionis est: quia non ignorat angelus malus se esse spiritum a corpore separatum. Nam z Vt mes humana naturaliter cognoscit se ipsam,etiam si in mortale peccatum incidat; ita & Angelus malus non impeditur per peccatum , quin se ipsum cognoscere valeat. Cognitio siquis dem naturalis primo modo non aufertur per peccatum secunda pars probatur: quia non cognoscunt se secundum eminen tiam suae naturet quia ex rati cognitione sequeretur delectatio, id electatio enim est apprehenso conuenienti si quae in daemonibus non potest habere locum, sed secundum naturam deformatam: ea qua quidem cognitione non sequitur delectati sed tristitia.
Sunt ne daemones crinitione virtutum priuati
CONCLUSIO I. Cognitione virtutum, quae est per essentiam, vc' per se
283쪽
ciem sumptam ab essentia, daemones sunt priuati, in poenam Peccati. Et ratio est quia neque virtutes essentialiter sunt in illis, neque illi habent potestatem accipiendi species,& si litudines a virtutibus in Angelis, & hominibus existentibus, cum ratione status peccati sint illis inferiores, nec possint illas cernere: ut D. Aug. apud Alex. hoe loco docet. Nunquam enim D. Aran. Iob tenta mei, si eius nobilem , ac mirabilem patientiam προ nere potuisset. Idemque est de caeteris virtutibus iudicium: nas illas videret, ne vinceretur,a tentando cellarct.
Cognitione virtutum, quae per essectum, & priuationem haberi potest, non priuantur. Et ratio est: quia, ut possitnt cognoscere affectiones, quae sunt in voluntate, & cogitatione S, quae sunt in intellectu per essectus, &indicia: ut supra de cognitione angelorum retulimus, poterunt & virtutum per earum actus cognitionem habere.
Suntn ωmones cognitione rerum m proprio genere priuatit
Nequaquam sunt priuati. Et ratio est:quia salte in illam ex- Alex. Λου perientia rerum, & temporum, & intelle eius acumine sibi len. ar. q. comparant Hetc docet B. Isidor. in I. b.de summo bono idicens. libili T. Triplici acumine scientiae vigent det mones, subtilitate natur , 3. I t r.experientia temporum aeuelatione supernorum spirituum.
Cognitio in proprio genere specierum , atquὸ generum, Alex.Mbiron crescit. Et ratio est: quia sicut non crescit numerus gene' set. rum, aut specierum: sed est idem omnino,quod suit ab initio: ita neque crescit eorum cognitio.
Cognitio indiuiduorum in genetibus, & speciebus contentorum potest crescere. Et ratio est i quia crescunt in dies misiuidua, &effictus ex diuersis rerum coniunctionibus proce dentes, de quibus nouam cognitionem per nouas specie Sabipsis sumptos acquirunt. lege supra. mq.de cognitione Ange' 8ppm lorum per specit s. Aiax. A-Hinc, pCena in daemonibus circa hanc cognitione no erit,
284쪽
218 Quaen. ica. De daemonibus.
animabus damnaris, quam daemonibus conuenit': quo ad alis quem tamen effectum communiter in utrisque reperietur. Naquo ad hoc, quod gignitur ex remorsu conscientiae, communiς est & damnatis,& daemonibus:quantum vero ad hoc,quod vermis propriὸ dictus gignitur ex corpore, per similitudinem in animabus damnatis dicitur esse vermis. Hinc , quando loquitur scriptura sacra de poenis damnatorum, uniuersalius loquitur de petna vermis in hominibus, siue animabus: rarissim E autem de petna vermis in daemonibus. Lege concordantias maiores Bibliae,verbo,Vermis.
CONCLUSIO. Est quidem pina vermis conscientiae suo modo in daemonibus. Ratio est: quia habent conscientiam peccatorum suorum,& ex hoc affliguntur, & irremediabiliter cruciantur. Ex quibus sumitur ratio vermis conscientiae : iuxta illud D. Berii. ad Eugenium. Vermis ille innatus est conscientiae per pecca tum, & haeret firmiter, nequaquam euellendus, nec cessat ro dere. Quae omnia, cum in damonibus inueniantur,erit in iblis profecto conscientiae vermis.
Quo ad peccatorum, quae nunquam in ipsis delentur, arguitionem ..Patet ex illo Psalm qu. Arguam te,& statuam contra faciem tuam. Facies autem nihil aliud est, quam ipsa conscientia remordens. Et ratione confirmatur: quia cum sint spiritus a corporibus separati, magis conueniet illis pqna spiritualis,quam corporalis.Et cum petna ignis gehennae congruat eis ad poenam propter peccata, magis conueniet cis Vermi&conscientiae ad interiorem pinam, iae est spiritualis.
Quid igitur νοῶι υιrmlolle Respondeo cum Alex. Rodit habilitatem, Raptitudinem conscientiae ad bonum , quae semper magis, magisque consu mitur. Et quia illa habilitas est naturalis, estque an natura immortali, manente natura, manet semper peccati conscien ria,&minuitur coscientiae bonu. Quod quide daemonibus, Manimabus damnatis est coe. Et quamuis bonii illud no sit ma gnitudine, siue virtute infinitu test i si in diminuendo infinitu.
Pana uermiis es ne in daemonibusgrauior sensius, O damni ps tu qua una dicitur grauior altera tribus modis. Primo, quo
285쪽
ad damnum. Secundo, quo ad sensum. Tert id, qud ad maximam adhaerentiam in punito.
CO NCLUSIO Ι. Carentia visionis diuinae, quae dieitur pςna damni , primo Vrta.
modo est maior. Et ratio est: quia, cum videre Deum sit se ni mum bonum, carentia illius visionis erit maximum malum.
Vnde D. Chrysost. apud Alexand. dicit. Nulla maior petna est, D.Chus quam separari a visione Dei. CONCI. VSIO II. Petita sensus secundo modo grauior est. Et ratio est: quoniam nihil est,quod ita actualiter affligat, se magis sentiatur.
P na vermis tertio modo est caeteris maior. Et ratio est: quia est petria interior immediatξ spiritui inhaerens. Vnde B. Isidor. B.Isidis. lib. de institutione ecclesiastica dixit. Nalla o na grauior est petna conscientiae. Vbi subiungi tamens in alae conscientiae proprie his stimulis agitatur. DUBIUM III. Simul ne, aut sucesiae prna uermir pro peccαι is
CONCLUSIO.Pςna conscientiae pro omnibus peccatis simul,ad cumulum Atiae. petnae, cruciantur. Ratio est: quia licui cedit ad cumulum glo' λ. - 3.riae in sanistis, in simul possunt aspicere diuersia,quae delectant: ubi ita ad eum ulum petita in damnatis est, Φ simul potiunt aspicere diuersa,quae illos tristitia maxima afficiunt. Tum quia: ut famina ignis soris simul pro diuersis peccatis affligit: ita de vermis conscientiae intus pro diuersis peccatis simul cruciat.
Duodecima disse. Depsna ex parte voluntaιιι.
Est in illis gaudium non verum: sed apparens,& omni ama lex. Α-ritudine respersum . Et ratio est: quia gaudium illud non est ιδ A i oo ex apprehensione simpliciter conuenietatis: sed quud videtur m. arit sibi conueniens. Videtur autem sibi conueniens , & delectabile habere potestatem in eos, qui Dei praecepta contemnunt Vnde D. August.aduersus Manichaeos apud Alex. dicit. D. Augs. Diabolus potestatem habet in eos,qui praecepta Dei contemnunt. Et de hac tam in filice potestate laetatur. Hinc, tale gaudium daemonibus in psuam cedit; ut D. Aug. Appen. seper Gen. vi refert Alexand.ὶ affirmat, licens. Petna est dia
286쪽
α 3o Quaest. unica. Dedaemonibus.
Alix. Α- bolo; ut in potultate habeat peccatores. Et inde maior est eistin aria. poena,quia de tam in talici potestate laetantur.
bisiv. DUBIUM II. D. Aug. Vtrum daemones dolorem pro poena in praeserui habeant CONCLUSIO.Alex. A- Habent pro bono miserrimὰ amillo, quod consequi po-tinar. 3. tuerunt. Et ratio est; quia delectationi. quam habueruncmbisiup. in primo peccato, conueniens poena, amictio, scilicet, si-S. o. q. ue dolor respondet, iuxta illud Apocal. Id. Quantum glori-Φ4.ar. 3. sicauit se, & in delitijs fuit, tantum date ei tormentum, Seoroe. 18 luctum'. Tum etiam: quia multa volunt, quae non sunt, ne que esse possunt, suntque inuidi, poenis addicti, beat itudine priuati, & iniqua eorum voluntas a multis cohibetur; quae omnia maximi doloris causa in illis sunt.
-n damones poenam, quam siustinent, timeam 8
Est in illis talis timor,non cohibens a peccato; sed affligens. Et ratio estiquia timor poenς secum habet poenam adiunctam. Timor enim inquit B. Io. poenam habet. Et serui peccati est timere,& diabolus seruus peccati est, iuxta illud Io. 8. Qui facie peccatum,seruus est peccati.
Vtruo Auxuas daemoniis sit obstinata in malo De hoe dubio supra egimus. Decimater a disse. De poena locali, quae uis casis in aerem caliginos de calo e Freo, vel in inserenum Z
Vtrum daemonibus poena sit in aere Me ealisinos eis. 3
C O N C L U S I O. Est poena,& grauissima. Ratio est; quia esse in careere, est
pinna grauissima, cum metus carceris ut metus cadens in vis rum constan tem,& daemones in hoc aere caliginoso,tanquanain carcere continentur. Teste D. Aug 3 .super Gen. cap. IO.qui
ait. Ista caliginosa aeris tantum tenere permitti sunt, qui eis, quasi carcer est,usque ad tempus iudicij. DUBIUM II. En ne alius locus paenalis daemonibus desinatus
Per quandam comparationem, & appropriationem, quan tam ad terminum , a quo fuit casus, tria loca distinguntur. P obatur: nam eo quod peccauit in coelo , decς O cecidit pec. a super-
287쪽
superbiam. Eo autem quod peccauit per homieidium Adae: quia fuit homicida ab initi O,dicitur cecidi ne a paradiso. Teretio: quia quotidie peccat in terra, tentando homines ad seditionem per inuidiam humani generis, dicitur de terra a communi hominum habitatione In Infernum cecidisse.
Quantum ad terminum , in quem est casus, duo tantum sint loca, infernus , scilicet, ac aer caliginosus. De inserno patet Isai. I . omodo cecidisti Luciscr. Et post sequitur. Is Veruntamen ad infernum detralipta s. in profundum laci. Et de aere caliginoso probatur: quia Angelus ibi est, ubi oper tur: ut constat ex supradictis de loco Angelorum , & cum circa nos operetur ; ut quando tentauit Christum, & tentat nos , erit in hoc aere nos circunstante. Vnde r ut refert S Bonau. ubi supra quaest. I. quibusdam viris lanctis ostensum fuit, non se
cus ac muscae,circa nos volitare.
sunt M aer calgi μι, ct infernus loci communes Omnibus daemonibus in poenam
Poena aeris caliginosi, & inferni omnibus est communis . Atiat. Α- in adu tamen differenti. De poena aeris probatur Isai. 24. ι .ar. Visitavit Dominus super militiam cςli in excelso. Per milis Oali, is tiam autem significantur ibi daemones, qui in aere militant, bissp. ad seducendos homines. Et ibidem Isai 2 . Applicabuntur, Isai. M. si cui liber cetii, & omnis militia eorum defluet, sicut defluit solium de vinea, dcc. Vbi non fit distinctio, quod quidam militent in aere caliginoso, quidam non. Lege B. Gregor. D Greg. lib. 8.& I3. Moral. explicantem locum illum, a. Pet. 2. Deus.Σ. Per. 2. angelis peccantibus non pepercit. Deinde de petna ignis in-DRIa3.2s.serni patet Matth. et s. Ite maledicti, Scc. diabolo , & angelis Apoc. is eius. Ergo est communis. Et Apocal. I9. dc 2 o. legitur, o Q. missum fuisse diabolum in stagnum ignis, & sulphuris, Scqui habebant characterem bestiae. Diuersitas autem graduum, quae habetur in conclusione attenditur penes maiorem, vel minorem amictionem ignis gehennae, vel caliginis aeris, quam sibi per peccata meruerunt.
Suru daemones omnes m isto aere caliginoso Alexam
sunt aliqui nunc in inferno ad torquendum eos,qui ad ma- D. Βωλα tum induxerunt. Et ratio est, quia sicut boni augeli sunt ubi v.
288쪽
α31 suillio Micu. De daemonibus.
cum animabus sanctis,quas ad bonum accenderunt, in eoelorita a simili mali angeli cum animabus,quas ad peccata incit
cur tanta ianimum multirudo in aere ealiginose remosin
Remanserunt, propter nostrum exercitium,& utilitatem Et ratio est; quia hoc decet maximὸ diuinam prouidentia: nam, ut directὰ procurat bonum hominis per Angelos bonos inducendo ad bonum , & retrahendo a malo ν ita in directe homo exercetur ad bonum per impugnationem malorum Angelorum; ut vincendo, illud assequantur,& ne totaliter post peccatum ab utilitate naturalis ordinis exciderent. Hinc usque ad diem iudicij manebunt in aere caliginosis. Quia iam amplius non erit tentatio, neque hominum exercistatio,& omnes in infernum cum damnatis detruduntur.
Damones,qui sunt in dicto aere, habent ne iam ultimumμπυιιωη Varij suerunt modi dicendi, ut reserunt Alex S.Tho Se S Bona. Inter quos, unus fuit eorum , qui dixerunt poenam sensi bilem tam daemonum, quam animarum, sinii liter, &. beatitudinem sanctorum, differri usique ad diem iudicij, qui modus a cendi fuit error manifestus.
Animet eorum, qui in mortali peccato ex hac vita decedunt, statim in infernum mittuntur;eorum vero animae, qui in gratia Dei moriuntur, si nihil illis in purgatorio soluendum restat , statim in coelum recipiuntur. Haec conclusio est de fide & multis sacrae Scripturae testimonijs comprobatur. Et primum de anima beata Luc. 22. patet, dicente Christo latroni, se illi commendanti. Hodie mecum eris in paradiso , quos de paradiso coelesti esse intelligendum declarauit B. Paul. 2. Cor. s. licens. Scimus enim quoniam si terrestris domus Dostra huius habitationis dissoluatur, aedificationem ex Deo habemus, domum non manu factam : sed a ternam in ciniis. De anima vero damnata constat etiam Luc 16. Mortuus e diues,& sepultus est in in serno. Est quoque conclusio definita ab Ecclesia expresse in concilio Florentino sub Eugenio q.
Angeli boni etiam vident Deum , de eius gloria friari ritur. Constat Matth.'id. Vidcte: ne costro alio νuum cX IUS P silia
289쪽
sillis Dieo enim vobis,quia Angeli eorum in eoelis semper vident faciem patris mei qui in coelis est.
Daemones,qui sunt in aere caliginoso, habent suum tormetum, sicut quando sunt in inferno. Hanc conclusione in probat Alex. primum automate Bedae dicent: s D. naon , cum est in aere caliginoso,poenam ignis gehenalis secum defert, que modum, qui sebri laborat, quocunque transferatur: pCznam caloris febrilis secum desert Et confirmo conclusionena; nam, ut Angelorum beatorum gloria,quando ad nos mitiuatur, non minuitur, nec tollitui: l emper enim vident iaciem patri si ita daemonum poena ignis , quando in lioc aere te utant nos, nec minuitur, nee tollitur. Autoritatibus autem D. August. quibus videtur significari, angelos in aere hoc caliginoso non habere vltimum supplicium ; ut videre licet in libr. de natura boni super locum. 2. Pet. 2. angclis peccantibas non pepercit, & libr. 3. de civit. Dei. cap 22.&libr. l .decrauit. Dei cap. I 3. Respondctur : sententiam D. Aug. esse, quod in die rudici j per sententiam publicam co- Iana toto terrarum orbe mittentur in Inserum, ac si nihil pas S si essent. Et ad fatisfactionem omnium creaturarum, tunc dicetur illis: Ite maledicti in ignem aeternum , quamuis iam illo torqueantur. Vel secundis,dicendum , quod aliquo pacto neque homines damnati, neque mali Angeli, ultimum supplicium receperunt e quia homines tunc patientur etiam iii corpore, & daemonibus crescet accidentale tormentum: quo-- u L. niam non habebunt amplius occasione tentandi homines. Η resis in principio dubi j huius posita prima conclusione uiatatur, cuius autores fuerunt Armeni, eandem etiam tue resis. tur, & Graeci, &pr ter hos, fuerunt &ali; illius Patroni,viri, quidem sanctitate illustres, perinde, ac scientia clari, nem pe, iraeneus , Theophyladius , Sc D. Bernar. Qilamobrem Iren. eorum sanctitati,&docti inae nihil detrahitur: nam cum, Theoph. illo tempore, nunquam Ecclesia de hac re oesiniisset, po- D. tomi tueriinr alterutram partem tunc citra haeresis notam , 'do- cau. e ti-cere . Sed de ijs latissimὰ Alphonias a Castro , contra bae- genui. Ieses, ver b. beatitudo, haereti. 6. quem etiam lege ibidem capro. hateli. I.
Vtimum ordo , praesidentia sint in drinonibus De ordine,& praesidentia bonorum Angelorum supra cum At Alen. Magistro. d. 9. 2 2. Verba fecima. . . et D
290쪽
Prima dissentiai. Cur ergo dixit Iob. Vbi nullus ordo,sed sempiternus horror itihabitat 3
Non est ordinum distinctio perfecta. Et ratio est: quia ibi nullus est ordo respectu ultimi nnis, a quo sumitur ratio, de perfectio ordinis,& hoc modo loqui inr Iob.
Est tamen ordinum distinctio; sed imperfecta,&deprauata. Et ratio ob quam dicitur imperfecta, est; propter priuationem gratiae. Nam gratia naturam perficit, & dicitur peruersa, propter praesentiam culpet,quae licet substantiam naturalium non eorrumpat, edat tamen illam n deordinat.
Ut ne ordo, O praelatio a narura in daemonibin an uia lenta 3 an ex electione ZResponsum est ut supra dist. 9 q a. Secunda discultas. Durabunt ne ordo. O proelatis in Omonibus post iudicιnm uniuersale
CONCLUSIO. Nequaquam permanebunt. Quia cessabit finis illius praeI
tionis,qui est hominum tetatio, & inductio in malum.quemadmodum tunc cessabit etiam & bonorum angelorum ministerium. unde glossa I.Cor. 2. Dum durat mundus , daemones daemonibus praesunt.
Vtrum daemones homines impranent
Homines a d monibus impugnantur. H e conclusio est deside, ut patet ad Ephes 6. Non est nobis colluctatio aduersus carnem,& sanguinem,&c.Et ex illo B. Pet. I.c. s. quia aduers tius vester diabolus,&c. colligitur. Prima diffisi ne impugnatis a d amone flo3an a Deo 3 Duo sunt in impugnatione consideranda. Primum est ipsa impugnatio.secundum: est impugnationis ordo. CONCLUSIO. Primum est a diabolo. Et ratio est ; quia, propter hominis inuidiam, tentat,& oppugnat: & propter suam superbiam usurpat sibi diabolus diuinae potestatis similitudinem , depotando certos ministros, ad determinatos homines impugnandos , quemadmodum Deus, & Angeli superiores per inferiores homini praesident, eumque ab impugnationibus daem num defendunt. CO