장음표시 사용
321쪽
T.rara docuti Virtim Labolus a m MLeleianiationem suam με - dios e,ct arti iciose exorsus fuerit C O N C L v si1.o.. , O . i. studiosὸ quidem, Se artificiosὸ, ut sic ab imis ad summa gradatim asce aderet. Et ratio est 3 quia Omon attenderat muliorem minoris sapientiae,& debilioris cinautiae,& importunioris adhaerentix esse,quam eis et vir,& Ita,ut minus sapies erat, facilior ad seducendum erat,& ut debilior ad perdedum odeo astatus expugnatot aggressus est hominis ciuitatem , per eam partem, qua Acilior erat aditus.Et quia semel victa ; ut erat importunioris adhaerentIae, nunquam ab importun: tate cessat eta erat, donec virum peruerteret. Vnde Eccles. 23.legitur. Amuliere initium peccati. Per illam enim omnes morimur. Et Fbile. 7 . Mulier laqueus est venatorum.&lagma,cot eius,vincula sunt manus illius. a Ouaria dis Completur ne tentatio in nobis per partem Ienbritim, V. quemadmodum in primis parentibus t
Tentatio de rebus corporalibus, Sc temporalibus consmilidet in nobis quemadmodum in primi τ parentibus agitur. Et ratio est:quia daemon habilius, & facilius, magisque congrue per partem sensibilem tentat: ut D. Aug. . de Tritu e .docet. Et ideo in quolibet genere peccati inuenitur ordo primae tentationis, quatenus praecedit in sensualitate, quae per iei pentem significatur peccati concupiscentia. In ratione inferiori, quae per mulierem fignatur,delectatio EO n ratione superi D,quae per virum de lignatur, peccati consensus. . Quinta docuitas. Quid praecipue diabolum, ad tentandas primos parentes, mouit sanctus Bonau. hanc difficultatem loco citato tractat, quae iam supra fuit explicata.
S. Eon.ά. ' superbia fuit primum mouens, di inuidia illius comes,&2 1 ar. I. ministra. Et ratio est,quia haec duo peccata sunt, quae maximereatav. ia diaboli mentem possident. Et sunt haec duo peccata,quali inseparabilia,& unum con comitatur alterum. SupeIbus.Π.am propriam excellentiam,& ita nullum vult habete parem. Vnde statim actu, vel habita inuidet: ne aliquis bonum conumI
Apphio Hinc, meas diaboli in duobus viiijs posscira ridens AIIII.
322쪽
, ininem posse ad scelicitatem,quam ipse perdiderat, ascendere, illum, ut caderet, tentauit. Vnde dicitur Sap. I. inuidia diaboli Iap. 1. mors intrauit in orbem terrarum Sexta d . Fui; ne iure a Deo perinissa pνι-rum parentum tentasio Ratio dubitandi est:quoniam ex tali te Arioue erat hama no generi tantum malum peruenturum.
aure optimo , conuenientissi ine fuit a Deo permitia. ara i. katio prima e Muthominis virtus tu pugnat& resistentia ten- ubi . tationis exerceretur. Virtus enim in infirm rate pPrficitur. Se- a. Cor. Iacunda,vigioruγlipr palma per v. choriam asportaretur. Nam Apoe. 2.. vincenti dabitur manna,&c Et noli cor0nabitur, nisi qui legi a. itimὰ certauerit. Tertia, ut malam culpae per malum pina et ordinaretur. Nam quod facturus erat homo propria voluntate per culpam ; Deus ord. nauit a 'aitate per poenam :& ut alijs esset ad cautelam. Vnde B. Aug. a. super.Genes ad lit. cap. q. ait Melius fixit creare hominem, qui posset non consentire, quam qai non posset tentari. Et licet magnum malum futurum esset, non suit hoc per ovus Dei: sed per hominis topus. Nam ex speciali gratiae beneficio hoc erat ei collatum: ut Dulla creatura exterior ei posset nocere contra propriam voluntatem,per quam etiam tentationi drmonum resistere poterat.
- i. De arie magica. Aiax in Quoniam malorum angelorum potestas, ut multi opina n. bb. da in tur per magos exercetur, opere pretium duxi, hac q de arte ma , Uio: gica in praesentia tractare: ut uihil, quod ad daempnum dispu- ria in re rationem attinet, praetermi ssum este videatur. 9λου ARTICU L. I. da arte
Multi viri docti, inter quos suit Plinius, phiribus in locis, C A
Ars magi ea est Et ratio est: quia si esset solum otiosa, de va- D. n dc nata esset efiicax, & perniciola, non ita seuere diuinoide Levi. I aciuili;de canonico tu; interdiceretur. Et constat de iure diar Leu 2
323쪽
no Leuit. I9. non Ueclinetis ad magos, nec ab ariolis aliquid sciscitemini Et Leuit xo interdicitur poena mortis declinanti ad illos. Et de iure eiu ui est capitale. C.de malefi. l.nemo.I. nullus. l. culpa Et de iure canem ico. 16.q. s. r totu Er colligitur, Incantationem esse alicuius emcacit ex illo psal. 37.sinu aspidis turdae,& obturantis aures suas,quet non exaudiet vocem inis sapi
s Fra. carriantiu,& venefici incantantis sapienter.Et ex illo Mat.2 a Surgent pseudochristi,& pseudoprophetae,& dabunt signa, de prodigia. Quae neque alia gratia,nec alia arte, nisi masca prinitare poterunt. Prima dis Quid nomen magicae ariis importa:
Non importat artem,aut facultatem extra, vel supra omnEvirtutem,& efficaciam causaru naturalium. Et probatur; quitasi hoe esset de ratione, vel significatione magica nullus relin
D. Hi r. queretur dubitandi locus,vel occaso. An enectus,& opera magorum possint a solis causis naturalib. esse PQuod suit olim maxim*inter philosophos controuersum. Et adhuc sub iud ee lis est. Videtur tamen nomen magiae a principio receptum pro arte,& facultate,ad effetendum opera oeculta, & mirabistia non solum extra solitum rerum cursum, sed etiam supra hominum opinionem,& captum. Secunda dis. Quidnam ea magia 3
Est ars essectrix,& operatrix multorum operum,& esse u, quorum ratio, nec sensu comprehendi, nec mente ratione aliqua in uestigari potest. Haec descriptio exemplis .infra ponen dis erit perlpicua.
DUBIUM. Potes ne aliqua magia diei naturalis, O siue commercio alitutus subfidntias ritualis CONCLUSIO.
Potest.Εrro est,quia sutit in rebus natura lib. Virtutes mira biles,quas pauci homines cognoscere pht,quarum opatrix est magiaret in ipxima dissicultate explicatu est. Et qui illas nouit,& operatur,magus merito dici pol.Et confirmatur,quia in nonnullis rebus naturalib mirabiles esse aus,& magicis operabus prorsus similes repetiuntur. Vt est illud apud Arist. in lib. de mirabilib.de lapide Molari,qui in Tigride inuenitur, que, qui portauerit, a seris non violabitur. Et iliud de Dictamoliet ba, de qua certissimi autores tradunt,eapIas, cum eam ederint,
sagittas excutere. Et effectus maznetis, si esset vulgo igit
324쪽
. Lollia. Decius operibus. 269
eus , qui illum primo ostenderet magus Nulgo putaretur, α Eccle. r. haberetur.Eset enim magnus , x incredibilis autor , & ese' D. Aug.ctor.Lege D. Au , Iale ciuit.Deia. qui, tanquam ego miraculis refert, se vidisse an malum serreum a magiacte pedcte, qui rursus secundum & secundus teritu,&sic usq; ad certii numeru,& velut catena te Terentur. Ei. c. s. ibide de quod a fonte, in quo ardentes faces extinguntur, &extinctet accenduntur. Appeis. Hinc, magia naturalis videtur esse quaedam pars secretioris,&reconditioris philosophiae, quae si notior fiat,& in consuetudinem, non solum philosophorum, sed etiam vulgi venire incipiat,desinet videri,& vocari magia & cum alijs artibus au numerabitur. Hinc, non statim, ut aliquid ignotum, inusitatum , & stu- Appen Pendum videmus,reclamandu est continuo,& pro superstitioso damnandum,& in daemonum potestatem rcferendum. dis e. En ne assia aera magica, quae nis viribus, ct causis na-miadibus conseri, μου ρωestata a qua,O virisse immiseriali, Osiparata viatur. l
conibus cap. Io contra gent. lib. δ. Et prima ratio est, quia ιa ἄaliqui actus magisarum artium reperti lunt, qui nec in c- - V EI. ni,sas naturales, nec in corpora coelestia referri soliunt. Nam 9 vij nu.
-agi dant responsa de occultis, ut de furtis, & thesauri 5.2 traia casn D. ialiquas statuas magorum locatas fuisse ,& responsa dedisse,.iu d. iod quaesita de diuersis, compertum est. Et quod ad praesti' pu..is, tiam alicuius, quaecunque serae pandantur. Et alia id genus o tibi.
opera, quae cum ad causas naturales, vel in virtutem coelesiam corporum referri non possint,necessario fatendum cst, esse aliquam artem magicam, quae non virtutibus . ia cautis naturalibus constet 'sed potestate aliqua, & virtute immate-culi,& separata utatur. Quarta disse. ν Deus magicam artem permittit 3 - .
Permittit illam , ut homines, qui in fide infirmi sunt. pro bentur, de mali, qni mendacia eredunt, per sua desideria sinducantur. Definita est. cnec mirum. 6.q. s.
Hoc loco dissere udum erat de diuinatione, & aliis magiae speciebus. Verum enimuero cum hic obiter solum causa, scilicet, daemonum , de hac arte di utetur, ut in principioqucstionis animaduersum est, consulto eius species in libebiam de Floribus virtutum, ae vitiora in particulari reiic mas.
325쪽
Absoluentripositis aliquot difficultatibus. Prima dis . Sunt me vera , ct naturalia oρera, qu9 ὰ magis funa' an Aa, ct ex vanitate hominum facta, O Rum prinstigium, O Otulorum , O sensum, illusso t
Longe plura opera magorum, solum per illusionem , α praestigia sensuum fiunt, suntque salsa, & conficta , & ex vanitate hominum facta. Et praetermissis ijs , quae de Circe,& Medea, & alijs famosissimis magis, prodita sunt, & poetae scribunt, & Varro narrat de socijs Diomedis couersis in aues,& Vlyssis socijs in bestias & Archadis quodam stagno traiecto, in lupos. R atione probatur conclusio , quia cum ex omnibus artibus semper aliquod opus, memoria dignum perseueret, ut statuae imagines,& insignia adificia, artis tamen ivxgicae nulla imago an nullus nullus, nullum pignus, aut vestiagium , ex tanta multitudine imaginum , statuarum , annulorum, quos illi quotidie fabricare dicuntur, appareat, erunt profecto haec, S alia id genus, tanquam ficticia iudicanda. Si enim nobilissimi historici. Diodorus, Herodotus, Pompeius, Liuius, Plutarchus, Valerius, & alij, aliquid pro com perio habuissent, prosecto in sua historia memoriae tradidissent. Lege D. August. 18 de civit. Dei, S. Thom.de Poten
Quaedam magorum opera in re, & secundum existentiam funt. Probatur autoritate scripturae sacrae Exod. 7. de magis Pharaonis, qui virgas suas eonverteriint in serpentes. Nam dicitur in tex. maleficos secisse similiter, quemadmodum secerat Aarora. Et scriptura eodem vocabulo appellat virgam magorum , & virgam Aaron Et confirmatur autoritate D. August. 3. de T init. cap. 7.& 8. δc in lib 83. ouaest.quaest. 79. ubi express8 affirmat, πagos Pharaonis vere virgas in se pentes conuertisse Idem asseruit s. Tho m. de potentia. ct 6.art. s. ad 8 Et ex illo psal. 17. Sicut aspidis surdae ,&c videtur colligi , incantatores sacere serpentes, & habere essectum circa illas. Lege etiam S Thom ubi supra arti c. Io.&lib. 3. contra gent. cap. Io . Rabanus tamen D per locum citatum. Fii, si . tener, non suille veram conuersionem serpentum, sol uni ri r aliquam praestigiosam illusionem. Idem sentit
326쪽
Secunda dis e. Mirabilia opera magorum sunt ne cInnis naturatidiri
Sentus tituli est. Vtrum sint ex causis merὰ naturalibus. ex. Oita ut a substant ijs separatis non dependeant Z Hermes Trisi V a. ubdan istus, ut autor est D. August 8. de civit. Dei enixe de- si νι , fendit omnia opera magorum virtute naturali praesertim cor He ne Ilesti virtute fieri, nec oportere ex operibus sumi argu n- Trasimetum substantiae separatae. Et haec fuit communis opimo Peripateticorum, quam Alex. in lib. de magis defendit &con- D. firmat. Alex.
Aliqua sunt opera magorum merὰ naturalia. Et ratio est, quia, cum sit aliqua ars magica naturalis, & sine commercio alicuius substantiae spiritualis ut in primo art. probatum est: eius profecto opera erunt quoq; naturalia,& sine alicuius substantiae separatς commercio. Exemplis confirmatur: nam ad praestanda huiusmodi opera, mirabilia praesertim, magi utuntur herbis, vulgo ignotis, quae praesentanea,& essicacia remedia contra morbos,cotinent, x alios admirabiles effectus habent: ut patet de Coricesia, & Calicia herba, qua vi xefert Pii, Plin. nius lib 2 cap. II aqua glaciatur: Et de Meniade, cuius suci co protinus ictus serpentium sanantur. Affert & alias multi. iugas, & uarias herbas Plinius , quibus magi, vel ad moibos depellendos aut etiam inserendos, utuntur. Quς, quia iunt alijs ignotae,& velocissimae operationis, pro miraculo ab cim - .vo. nibus habentur. Poterunt autem magi virtutes dictarum her co Her. barum scire,vel traditione praestantissimorum medicorum, timς triscilicet, Pythagorae, Democriti, Empedoclis, Sc aliorum, uel reuelatione daemonis, quia reuelatione semel facta, seque n. - li.
res magi illis naturaliter, & sine cou cursu boni,vel mali spi. de tu i .
ritus uti Potuerunt. bgripuit.
Sunt di alia magorum opera, quae sola aliqua virture im- π Me ad materiali,&separata fiunt.Et ratio est, quia sunt opera artis i7. magicae, quae sola potestate& virtute immateriali, & separa ea utitur, ut in primo art. supra dictum est. Nam cum huiusmodi opera facul talem naturalem excedant, & non possint,svi infra dicetur in honos spiritus reserti: virn malos rese- Orig. rantur, necesse est. Qiuearn sententiam amplexi sunt Orig. S. II ..homi l 13.Num&homil. 3. in Iob. Et S. Thom de potentia, D. Aug& contra gent. Vbi supra Est.etiam determinatio sancto tum: vi Aug. 2. de doctrina Christiana.&.3. de Tiani. maleis est; sin locis, ubi copiose de hac re disjutat.
327쪽
et 7r Quaest. unica. De arte magica.
hi Ap. & non magia fieri possunt.
γα. 1 6. Prima Propositio Si opera naturalem facultatem excedant, magi ea sunt, de diaboli virtute facta.
opera , quq fiunt interuenientibus verbis ignotis,vel cer- . . . tis characheribus,aut aliis verbis, quς ad effectum,qui tali operatione speratur, aut quaeritur, non spectauio virtute daemonum csficiuntur. Tenia Propositis. Si sint ritus, & obseruantiae peculiares,& determinatae r ut certis horis,ad eertum situm stellarum,sub certo numero crvicium , vel candetiarum fiant: ita ut aliter non speretur operis efficacia, etiam si urantur signo crucis,& solis verbis sacris,dcreligiosis,opus magicum,& daemoniacum est. Maria propositio.
Si in suis operibus, actibus, & factis ad effectum indisserentibus, utantur,ex virtute diaboli operantur. V g. si ad ex-l ellendos daemones pilos, aut capillos radant, aut aliquid Miud id genus faciant. Ratio istarum propostionum est.quia, cum viri sancti, qui Dei gratiam habent, nunquam talibus ritibus, & obseruationibus utantur, signum certissimum est, eos, qui illis utuntur, non operari ex gratia, sed ex dam num virtute . Sed de his latius in floribus virtutum, & viti rum in particulari, ubi de superstitione, quae una ex speci bus magi est , erit sermo. Interim lege Siluest. verbo supe Dius. stitio 3 io.& II. Et D. Aug. lib. 2. de doct. Christiana.cap. 29.
D Aug. & refertur e.illud 26.q. r. Et in concit. Trid. decretum deo mcto. - seruandis,&euuandis in celebrationem isset,sess. 22.&dccre hi si p. tum de purgatorio sess. 26. λγ. I O. es Quarta di c. Est ne magorum epertim auctor, O de auro 33 2. I 3. dsmon , vel sum ponus in Deum Opi. Max.vel in S. Tho de bonos Angelos referenda. ροuntia. Ratio dubitandi est;quia eadem opera, uel smilia per ar-φ6.-. Io tem magicam, & per gratias gratis datas fiunt. Nam adgra. O lib. 3. Nas gratis datas pertinet daemonia cijcere, serpentes tollere. iragri sanatarem conserre, nouis linguis loqui. Constat Marci vit. Op Io 6 El. I. Cor. Ia.quq eriam a magis fiunt.
328쪽
gratias,& ὰ contrario. Et ratio est: quia magi maleficia mul- Mar vli. ta operantur,quae nullo modo grati js gratis datis competunt. I. cor. I 2E diuerso autem inter gratias connumeratur prophetia, quam magi nullo modo habent. Nam, si daemones , ut ex supra dictis in q. de cognitione angelorum constat, sutura cognoscere non possunt, quod est prophetiae proprium, neque ma gi carum ministri habebunt.
Nihil magi diuina, aut angeliea potestate, operantur. Et ratio est : quia si oppositum esset verum, magrcae artes non essent iure aluino, & humano in uniuersum ulterdictae r ut supra demonstrauimus. Est enim ars haec inuenta ex traditione malorum Angelorum: ut habetur 26. quaest. 2. quisne, & eadem quaestio. s. Episcopi. Tum etiam, quia Deus, aut Angeli boni non arte, & disciplina: sed pietate, aut propria Dei, & Angelorum bonitate, & gratia, in opera homi num alliciuntur. Quinta didie. Eriι ne sibim aliqua magia pia, ct bona cuius Uerum bona Angeli sim patroni Ratio dubitandi est: quia cum non minorem potestatem Viciti. n
habeant boni Angeli, quam mali, & mali communicent buv. suam potestatem malis hominibus . cur non & boni Angeli bonis, & pijs hominibus suam potestatem communicabuntZ
Angeli boni aliquando eommunicant suam potestatem , ad praestandum hominibus sua beneficiar non tamen, sicut magi, ad ostentationem : vel sicut daemones, ut ab hominisbus colantur: sed solum ex charitate hominum: ut soli Deo gratiae habeantur. Quod quidem regulariter Occulte, raro visibiliter faciunt. Probatur conclutio exemplo sacrae Scri'rturae apud Tobia me ut de Raphaele, qui Illo modo, quo Tob.. imagi solent, usus suit corde, & felle, & iecore piscis ad eth Tob. tr.
Ciendum daemonem a domo Raguelis, & postet ad oculos
Hine, facit E intelligitur , posse bonos Angelos praesta' Appen. Lo omnia, quae mali dant, atque etiam velle, si ita expediat. Immo etiam multo plura beneficia homines a bonis Angelis in ordine ad temporalia, quam a daemonibus, magi in d: es recipiunt. Hanc,non erit ars magica pi Q quia noti a metuntur illa. ' ,
329쪽
Ne pro diis ab hominibus colantur. Et ratio est: quia homines facit E illis diuinitatem arrogant, quos mirabilia essic A I. Iq. re conspiciunt: ut patet. Nam in Lycaonia cum Paulus Lystris claudum quendam in nomine Iesu sanasset, illi, tanquatri Deo, voluerunt sacrificare. Quod maius periculum esset de Angelis, qui tam prope ad Dei dignitatem accedere videntur. Et hac de causa soliciti sunt: ne hominibus hanc occa- fionem praebeant. Appen, I Hinc, cum Apoe. I9. Ioannes vidisset Angelum,& corruis Apoc. 19 sit,ut adoraret eum, dixit Angelus. Vide, inquit Angelus, ne seςeris. Conseruus enim tuus sum,&fratrum tuorum. Appen. Hine, cum Angeli sancti sint de numero beatorum,sortasse nunquam rebus humanis & terrenis, nisi speciali Dei mandato, se miscent. Et ideo omnia beneficia, quae homines recipiunt ι & videntur esse supra spem, & naturalem facultatem , sue immediat a Deo sint, siue mediantibus Angelis, peculiariter Deo autori tribuuntur. Sexta disse. Virum operibus artis magicae anuma se imis 'ceant
VAE. ibi Anim v beatae nullo modo ijs operibus se admiscent, Et sup num. ratio est ; quia quamuis de lege possint, quando voluerint li-17. etsis ber ad nos venire, & mortales iuuare: hoc tamen non fa-νes in A. ciunt ad inuocationem , aut incantationem magorum, sed in i l. in ex sua bonitate, vel ex particulari diuina permissione: sicut q. quibus in sacris literis saepissime legimus , visibiliter apparuisse : ut conuinii Abrahae, Loth, Tobiae,&c. Lege 3pud D. Gregor. q. dia- orare, O Iog. multa exempla .m 2 p. in CONCLUSIO II. s. de sus Idem tenendum est de animabus in purgatorio existent, stet,i. bus. Et ratio est :.quia de lege a purgatorio nunquam exeunt, D. Gret, & si aliquando ex peculiari di spesatione, & gratia Dei exeunt: veniunt quidem ad nos, potius ad petenda uiuorum sustragia, quam, ut mortaliu rebus, magoruq; operibus se commisceant. Appen. I Hinc,qui in suis necessitatibus sperant,& petiit praesidium animarum in purgatorio existentium, non religiose faciunt, Neque enim pro alijs orare possunt.
CONCLUSIO III. Animae in inferno ex: stentes, ncque se miscere operibu
330쪽
Art. 2. De eius operibus . 1 fi s
magorum possunt, neque hominibus prodesse, vel obesse. Et
ratio est: quia sunt perpetuo carceri mancipatae: neque inde, etiam omnibus daemonibus adiuuantibus, possunt exire. Con
sat Luc. I 6. de diuite Epulone,qui non est permissus redire ad Lue. I Cmortales,saltim ad liberandos fratres: ne in locum illum tormentorum venirent.
Hinc non est credendum animam semel damnatam ab in- Anm. serno egredi.Non enim possunt sine speciali Dei mandato. Hinc,non sunt credendae apparitiones animarum,quq vul- Anensgo feruntur. Quia maiori ex parte sunt falsae, & si quae verae sunt, a daemonibus fiunt. Hinc, etiam si vera aliqua & pia moneant , dicentes, se ab appen. inserno venire, non est illis fides adhibenda. Quia daemones
frequenter simulant se animas mortuorum esse, ad confirmandum errorem Gentilinm, qui hoc afferebant. Lege S. Thome Error. q. I 17 .art. 4 ad 2 ubi citat D. Aug.& Chrysost. - Septima esse. Focinatio infami tim o puerortim, pure fit a vetulis, o Iurtilegis, cui est tribuenda De hac retractat S Tho. ubi su p. art. 3 ad a. Et est legendus S.Thom. Arist. sect. 6 problematum, problem. 7. & Ferra H. conria Gen. D. A1 g. c. Io3.de respondeo cum S Tho. per duas pIopositiones. Chus pl.
Efficitur fascinatio aliquando ex sorti animae imaginatio' Aristor. ne hoc modo. Fortis imaginatio immutat ecirpos is contuitisti spiritus, ad haec immutatro spirituum maximὸ fit in Oculis, ad quos subtiliores spiritus perueniunt: oculi autem inficiunt a . yena cotinuum,usque ad determinatum spatium Quo quidem modo specula, si fuerint noua,& pura ex aspectu mulieris mcnstruatae contrahunt quandam impuritatem , ut autor est Arist. in lib.de som.& vig. Hine, cum anima vetulae fuerit vehementer ad malitiam concitata, efficitur modo praedicto aspectus Cius venenosus,& noxius, pr sertim pueris , qui habet coirtis tenerum,& impressionibus facile subiectum. Secunda Propositis:
Potest etiam malignitati daemonum tribui, cum quibus di ctae vetulae aliquod sordus habent. Quod euenit, vel ex aliqQ sato occulto,vel potius ex Dei permissione: quia daemones hominibus illudere, nisi Deo permittente, haud possunt.
octava disse. Apparitisne infiction/s mirabiles aliquando circa destiri Erum corpora, cui si ne iνibuendae 3 Exempli gratia, consiouatio coiporum ab in cinerationerost mortem,S augmentum unguium,& baibς,& capillorum