장음표시 사용
351쪽
CONCLUSIO II. Ars in eludendi detinones in imaginibus, vel phialis, de
qua locutus fuit Hetines, non est proprie ars, sed conuen tio quaedam , siue decretum, aut pactiam tacitum, vel ex pressum , inter perditos homines , & d mones , diuini honoris cupidissimos , nempὰ, quod si homines fidem firmam ashibuerint, quod sint veri Dii diuino honore colendi, potentes hominibus obess. ,-&prodelle, &cum tali fide fecerint imaginem aliquam hominis, vel cuiuscunque animalis, & contacrauerint illam talibus verbi s, characteribus, seu figuris, Afumigationibus aliquibus, & unctionibus, Sce. tunc proculdabio, tali consecratione completa, continuo aliquis spirituum imagi nem illam intrabit, & ex ea responsa dabit, deceptis homminibus il inm con entibus . Qilam quidem institutionem, sue deeretum quibusdam hominibus perditissimis dimones per inspirationem, vel alio quocunque modo ita patefecerunt: ut credant se talem artem inuenisse. Quos, & alios sibi credentes, ut in tertium perdat, sipissim Edς mon ad eorum vo ta, quodcunque voluerint operantur. Hoc expressed docet D.
Hinc , ars magica inuenta ex traditione malorum anget rum esse dicitur. 26.q. 2. can.qui sine.
- Hinc, pro certo habe:quod simulat se captum : vite capiat: vinctum, ut te vineat: tuo imperio subditum,ut te sibi stabdat: a te inclusum , ut in ternum concludat: & se tua arte lapidi, vel imagini alligatum: vi te, lanibus peccatorum ligatum,ad inseruum perducat. Octaua di c. Sunt ne alii modi expellendi daemones a corporibus obsessi
Daemon non potest a corporibus obsessis expelli, vel Ivexatione excludi melodia,vel herba aliqua, uel alicuius lapidis, vel alterius rei sensibilis virtute. Et ratio est: quia cum agessit pristantius passo, non poterit aliqua res sensibilis in daemo nem agere .Quoniam est spiritus separatus & quacuque re sens bili praestantior: nisi Deus supernaturaliter talem virtutem rebus sensibilibus indidisset: quemadmodum sacramentis, de rebus saeramentalibus illam indidit. Hinc, figmentum daemonis esse deprehenditur: ut decimpiat, quando dicit, se per herbas,aut lapides, aut carmina cogit Hinc,quando daemon a vexatione Saulis cessabat, non hoc
virtute melodia Dauidis fiebat , nec per melodiam a Saule
352쪽
recedebat;sed virtute diuina immediale, vel mediantibus an is gelis sanctis ex merito Dauidis, qui laudes diuinas pro salute Saulis in cithara canebat Simile nabetur 4. Reg 3. de Eliseo, qui, ut prophetaret, dixit. Adducite mihi psaltem. Et Tob 6. quod dixit angelus Tobiae de iecore piscis posito super earbones Non enim fumus iecoris expulit daemones; sed meritum orationis Tobiae, quod per fumi odorem significabatur, MAngeli Raphaelis virtus. Secunda Propolino. Melodia, vel res aliqua sensibilis potest daemonis vexationem mitigare,ita ut illam minus vexatisentiant. Et ratio est; quia clim daemon habeat limitatam virtutem, poterit magis, vel minus vexare hominem, iuxta diuersam subiecti dispoistionem; ut si daemon intendat vexare aliquem melancholia, magis vexabit dispositum ad illam, quam contrariam dispositionem habentem. Propterea quod daemones non possund materiam eorporalem ad libitum transmutare. Nam n Oc prπstati ut supra diximus,' applicando activa corporalia passivis. Considerant namque daemones ad affligendum aliquado materiae corpora lis dispositionem: unde aliqui lunatici ex diuina permissione, secundum variam lunae dispositionem, a d in monibus uno tempore magis,quam alio, iuxta varium lunae motum , affiguntur. Quoniam luna habet dominium super humidum,& cerebrum ess humidum .Ptaeterea attendunt daemones esse res quasdam, inclinantes ad laetitiam ; alias ad tristitiam, & utuntur illis ad vexandum , Si amigendum .Et herbis contrarijs quas, Deus, quae sua emn finita misericordia, etiam condidit adhibitis, fit; ut det monum amictio sit minor, de alleuietur, & melodia distrahendo ad se mentis intentio nem, minuit,& alleviat amictionis perceptionem. Expelluntur quoque per peccatorum confessionem. Et praeteris ositi hoc articulo dictos,per destructionem malefici j,&e. Sed de ijs in floribus virtutum & vitiorum in particulari ubi dema
tificio,& alijs magiae speciebus disputabitur. ARTICU L. VI. An liceat sine peccato opera diaboli vii Z
. Integrum est, Dei autoritate, uti ministetio diaboli. PMtet exemplo B. Paul. qui tradidit hominem incestuosunt Sa thanae in interitum carnis. Nam in primitiua Eeclesiae x- communicati corporaliter .athanael dilaniandi tradeban
353쪽
tiu 3.13. . Non tame, autoritate propria, licet. Et probatur Leui mosi. O vir; sive mulieran quibus phytoniciis, vel diuinationis fue-Viamr. rῖ spiritusinistri Inoriatur. Et c. I9. NO declinetis ad magos, tibiD . nec ab ataolis aliquid sciscitemini. Et c. a. Amma, quae decli- i. cor S. naucrit ad magos,&atipi si& sornicata suerit cum eas, pona Leuι Ι 8. faciem meam contra em, α interficiam illam de medio p Lerii. 2 o. puli mei. Appen. Hine,peccant mortaliter consulentes diuinatores,& ario lo idc iudicianos de rebus occultis, Mabditis,qme non via naturali, nisi artificio crimonis, possunt ognosci Prima difPeccant ne mal radiue magι ohibentes remedia η- , cumeniis a se, net ab allis Araitie
Non solum grauiter peccant,cuim nocent: isd etiam,quando nocumento,a se,uel ab alio illato. emedium per huiusinodi diabolicam artem praestant; ut maleficium. Opςratum obe sese non valeat. Et ratio est;quia,licet, sic OpςUnte* proximo let prosint,tamen Vt ait B. Paul.Non lunt facienda mala; ut in-- eniant bona.Et cum pessimum sit, daemone la inuocare . x pactum cum daemone expressum, siue tacitum facere, pes sinum etiam erit malaficium,iam adhibitum, per inuocati Dem . auxilium daemonis soluere. Quod enim ex se malum est, nulla adhibita bona intentione vel quacunque alia bona circunstantia,adiuncta, poterit bonum est e. Hinc,licet,bonum sit proximorum incommodis obviare: E ' pon tamen ad proximorum nocumeata tolleta, bonum erumaleficia facere.
Si maleficium adhibitum tale elle dignoscitur;vt naturalita aliqua virtute,sine ulla daemonis inuocatione,& sine ullo p cto,cum illo inito,impediri illius operatio possit, tunc maleii ficium di sibi uere non erit peccatum; sed opus bonum,& meritorium; ut verbi gratia, si imago illa, cui est acus infixa, aut aliud simile instrumentum, per quod faciendum est maleb ' cium,inueniretur,& confringeretur.Tunc enim daemon non . . amplius illum fatigaret ; quia ex pacto, quod cum malefico fecit, non assistit, nisi quamdiu signum aliquod ab eo datum i m , se permaneta Secunda dissicultas. y trum liceat uti opera eius, qui male icia exercet i a. , Haec difficultas est non patui momenti. Et liuelligitur th tulus
354쪽
mpum liceat opera daemonis uti. ass
tulus. de eo,qui paratus est quotidie illa exercere, An liceat pe . hyla', 's'i ς sicium alicui adhibitum ditio luat, a Mimpediat, ne sperationem suam, exercere valeatὸ Praesertim,si fcredat illum non sine daemonis auxilio, & maleficiorum operationc illud possedi Glup - Angelus de Ciauasio in sua summa ibi supra adducit sententiam Petri Aureoli loco citato,quam sequitur,sci licetvicere ab eo, qui paratus est ad maleficia exercenda, hoc petere,, quia unicuique licet, ut sibi videtur, malo alternis uti illa commodum raum. Et adducit pro sua sententia autoritatem D. Aug.dicetitis,licitum mihi esse, ad commodum meum, uti iii D. Aurramento hominis infidelis, quantitis sciam illum iuraturuifi, per Deos falsos,quos coiit. Et potest confirmari a si initi de il- - Io,qui mutuum petit ab eo,quem scit, non nisi ad usuram da - turum,& de illo qui petit a tuo carato existente in mortali ia
Nequaquam licet.Et ratio est,quia cum maleficus,yt paulo ante diximus,grauiter peccet, quando diabolica arte incςpta maleficium tollit, ne ad operationem perueniat; fieri non F
terra qui bi,c petit, non peccet. Nam quisquis petit ab illo, ut faciat id, quod sine peccato facere non potest, peccat: qaia Iic petens, contentit iniquitati alterius, inducendo illam ad
peccatam. Et sicut par poma, ita par reatus agentem, & con sentientem constrinfiit;Teste B.Paul. A d Rom. r. licente. Di- Ad Romgm siunt morte, non solum,qui ea faciunt, sed etiam, qui con- i. entiunt facientibus Sc fuit petens causa proxima peccati I na CAE L nec licet paratus esset, non tamen fuisset illud peculiare maleficiu mi M. 6. ab eo petitiim,'peratus, 3d exempla opponiae sententiae de iu- 7S.Ideli,& usi rario,& curato nullam, ad hanc rem , de qua agi mus, vim habent, sunt enim dissimilia. Et ratio est ; pcopte rea uod,quae in exemplis dristis petantur, non sunt ei se mala, cum possint benefieri ab eis; qui illas facturi sunt, si velint. Et si malefiant, non est ex malitia ipsius reii sed operantis, cui Iem,quam poterat benὸ, noluit, nisi malefacere. Non enim, qui petit ab infideli iuramenti im, vult; ut per falsos Deos ia-re Nam tunc peccaret; sed solumi nodo petit, ut iuret. Et si daretur petenti optio,eligeret; ut per Deum, verum,Trinum, MVnum , iuraret. Similiter petens ab usurario non petit ι vecet ad vi aram ; quoniam in lac peccaret, cam teret ab illo. quod sine peccato fieri non pollet , sed ps cit dumtaxat, vς i
355쪽
. oo De atrie magica. cum merito seri potici. Et similiter responde de eurato. Potest namque fine peccato ministrare, si nistri poenituerit, ut habes Hi quaestio. de ministro sacramenturum, in p. pari
Tertia Licebit ne bona fide magicis incanta-nibres, O adiurataombus uti Vi ιν. Verbi gratia, si non vellent aliquod eum daemonibus ha-mbiIiip. bere commercium,& si intelligerent dςmones quocunque paxu. 29. 'cto interesse,aut fauorem in suis operationibus dare, nulla ratione illis uterentur,sed prorsus abhorrerent, & a tali via, Sc
Haud licet.Et ratio D. August. super Genes ad literam est ;quia daemon hominum operibus,illis ignorantibus,& nolen ii bus, pe se immiscet, quod frequenter contingit in huiusmodi superstitiosis ritibus.Hpmines enim, & Draesertim siminae stultae bona fide utuntur istis ritibus,& verbis,ad remedia infirmitatum, &proculdubio daemones illorum operibus asesistunr;ut decipiant, & in rebus vanis confidere persuadeant. ithoe est sidus tacitum cum daemonibus habere, ut D. Aug. ibidem docuit. Magi 3.sentent. Din. XII. Hucusque de creatione ereaturae purὸ spiritualis, scilicet de narura angeli disputatum est, modo de creatione natur parae corporalis est quod agamus. Cuius disputatio protrahitur . AU. a Magistro ad. a. usque ad 16.
Tuo. S. De creatione vertim corporalium
n ii R c. Absoluetur. Q expostis aliquot difficultatibus. Cuius O quaestionis bona pars fuit declarata in quist. unica. i. d. huius hae secundi.
356쪽
De creassone rerum corporadium. 3 I
racunda dissonitas. Virum fuerint res huiusinodi 'ereata propter Dei bonitatem
Omnes ereaturae corporales fuerunt a Deo creatae primaria f. . a sua voluntate, ad suam sapientiam, & bonitatem manifestan- 2 υbis dam. Op positum huius conclusionis est error in fide. Couigi- pra, et sititur enim ex sacris literis. Vidit enim Deus cuncta, quae fece- per d. I. rat,& erant valdὰ bona; qua bonitate Dei cre toris bonitas aq q. υnica. clarabatur. Et Io.9. Neque lirc peccauit, neque parentes eius, di . t 6. vi caecus nasceretur:sed ut manifestentur opera Dei in illo Et Θ i . Io Ii .de morte Laetari. Infirmitas haec non est ad mortem: sed Gon l. pro gloria Dei. Et ratio est: quia ut totum ex sitis patribus , HR IO. p. uniuersum ex omnibus creaturis constat.Et ut partas alicuius IV o. totius primo sunt propter proprios actus: utraculus propter videre.secundo ignobilior pars est propter nobiliorem : ut pul- . . ano propter cor Ex inrtio Omnes partes sunt propter totum, &-αία
totum ad aliquem finem extra se ordinatur : ut homo ad Dei fruitionem: ita etiam in partibus uniuers primo unaqi .eque creatura est propter propriam persectione secundo i nferior . est propter silperiorem , terrio omnes sunt propter uniuetsi t. perfectionem , α decorem . Ipsum autem uniuersiim cumstis partibus ordinatur in Deum, sicut in finem, quatenus in 'ipso bonitas diuina ad laudem opificis . & gloriam freatoris - . .
Hinc eiusde tei po sunt esse plures fines sinordinatis vatus eo a.
Hinc, error Orig. deprehenditur, qui asseruit corporalem Appen.
creaturam non esse creatam, nisi in poeuam spiritualium Crea . . tutarum peccantium. Unde corpus de sententia illius est con -R,. rditum: vi in eo anima rationalis poenas lueret,ianquam incarcere. Quod est contra D.Paul. dicente. Regnauit mors ab Ada, usque ad Moysem,etiam in eos, qui non peccauerunt Uecca to, scilicet, actuali in similitudinem praeuaricationis Adκοῦ . . ii quare manifesta fides est contra Orig. quod animae ii forum
paruulorum,antequam corporibus insunderetur,actuale peccatum non commiserunt. Lege S.Tho.arti.citato, & Castrum c. . omnino verb.anima contra haeres,haeres.9.
Dubium autem, quod hinc posset oriri, quod, cum Deus si omnium retum finis, quo mom agat propter finem.quaest. unica, & prima huius libri explicatum fuit. It ibidem etiam
357쪽
lus creaturae ministerio angelorum a Deo sint eondiαὶ Qui-Di b. bus adde sequens notabile, scilicet, Deus dupliciter potest
S. Tho q. considerari, vel in se, vel ut creator. Primo modo Deus nonas .ar. a. habet sin m; sed ipse est Enis rerum omnium producibilium. O q. io I Secundo autem mo/o Deus habet finem , non extrinsecum , ara z. sicut creaturae: sed intrinsecum , manentem in se, & iste finis Est sua immensa bonitas. Quicquid Deus producit, facit , ut in rebus cond)tis bonitatem suam manifestet: & hoc modo , operari propter finem , non arguit imperfectionem, & indi- δεῖ oentiam in operante, sed potius persectionem : ut si aliquis magister sapientissimus vellet docere discipulum . eius finis. tune est dit propria sapientia discipulo tradenda, quod non im- , hetfectionem : sed perfectionem maximam in magistro dicit: smiliter in Deo; 'Quod docuit D. Paul. ad Rom. I. Inui fi-Sσρ, 13. bilis enim ipsus a creatura mundi per ea, quae facta sunt, in- At. Alen, set Iecta coiispichinitar.' Et Sap. I 3. magnitudine speciei, α - 44 creaturae, cogi, oscibiliter poterit creator horum videri.q- Tertia disse. Fuerunt ne omnia facta simul uni S temporis puncto
η . in in emenientesix dierum sipario. 6 O q. Duae sunt eitca Eane dissicultatem celebres opiniones. Pri-69.m. 2, ma tenet unien nicii nendo; & simul in eodemque instanti fuiscub. 6- se a Deo productas omina a tam spiritualia , quam corporalia,S.Tho. ιο coelestia,&quatuor elementa, cum ipsemet ornatu, in quom q- Tq. tiunc sunt: corpora verd mixta non fuisse actu facta in dicto ct S. Bo. imomento; sed tantum in virtute, velut in semine, ita quod. d. amar. ii ta hanc opinisine Tr, Hilla fuit ibi prioritas, aut posterioritas durationis i sed naturae tantum. Et ratione huius otii, quern om nis naturae Moyses plius expressit productionem eorum, quinino lege, alijs naturaliter priesupponuntur. Nam prius productionem Oq. i. terrae, quam arborum , & aquae , quam piscium. Obseruauitari. I. d. etiam Moyses ordinem & methodum doctrinae; quia rudi, MI 3. imperito populo loquens, ea, quae simul facta sunt, per partes diuisit. Haec fuit opinio D. Aug quem lege super Gen.
D. Atio ad literam. El. II de civit. Dicitque per metaphoram dies sex, de quibus loquitur Moyses, reserendos esse ad cognitio nem angeloium, esseque tantum unum diem sexies repetitum. Per quos quidem dies significatur perfectio ereatutarum in mente angelica, in qua a principio concreatae sunt
t. species omnium rerum , atque etiam ipsarum rerum cre
talum notitia. Ita quod in cognitione lucis filii primus dies. In cognitione firmamenti secundus. In cognitione maris , & tetrae tertius. Quattus in solis, & lunae,& stellarum cogni-
358쪽
De creatione reris corporearum. 'yoIgilatione.Qxuntus in cognitione piscium , & aui una In cogni tione verb iumentorum, & hominis sextus dies. Orig. lib. d. Periar c. a. non sui sic veros dies assirmat. Altera opimo est multorum sanctorum patrum, Basil j, Cht y st. super Ioao. Anibro. in exameron. D. Greg. 32. morat. cap. l . & Magist. hac distinct. Ir. & is. R aliorum , qui docerit mulidum fuisse creatum a Deo sex diebus naturalibus, propriis, & successuis, cuia Moysi: renitur. Quae si intelligere non valemus, capciuemur, oportet,isiti; llerium nostrum in obsequium fidei. Verumtamen ad hanc dissicultatem n elius intelligendam , animaduerte sequentes regulas. In his rebus naturalibiis a Deo factis. potius debemus inue igando disserere, quana d:Unire, & assirmare. Non enim ex pedit in his rebus,ita mordicus una partem asserere, quin alteram libenter audiamus. D. Aug. est super Gen. ad literam. c. ἔQuando in hi taria sacrae Scriptura reperitur aliquid quod videtur absurdum. vel bonis moribus contrarium, sensus hi-Boticus est deserendus ; metaphoricus vero, & mixtus est amplectendus. Et ratio es quia sacra historia nihil cotinet,quod verissimum non sit, & bonis moribus consonum. H etiam est D.Aug.lib. 3. de doctrina Christiana e s.sc Io.
Inter istas opiniones sanctorum, nulla est ade5 eerta, ut sit de fide tenenda Ratio est, quia Ecclesia hactenus nihil de hac re definiuit;& defendentes istas opiniones sunt sancti, & pro utraque parte sunt multa sacrae icripturae testimonia.
Omnia corpora simplicia fuerunt uno temporis puncto producta. Probatur; nam Eccles. I 8. Eabetur. Qui vivit in aeternum, creauit.omnia simul.
Sex dies , quoS numerat Moyses , non sunt naturales ; sed sunt metaphoricξ declarandi. Et nota Moysen fuisse sapientia Aegyptiorum plenum,qui, quod sub conditione erat proferendum absolute loqui consueuerant;quen admodum Arist. a. de coelo assirmat motum in coepi Teiab oriente ; cum tamen de sententia eiusdem motus non incoeperit loquens absolute, quod sub conditione naturali intelligebatur. Volens innuere,q, si in coepi stet, originem ab orien re sumpsisset. Qui modus loquendi est in lacra Scriptura satis frequens : ut patet Luc. II.
Caelum, & terra transibunt, verba autem mea non transibunt.
Quasi diceret Nihil horum transibit, sed si aliquid esset transi
359쪽
. Iurum, prius coelum,& terra transirent. Hinc Moyses diui ript η, amatus spiritu, ut populus rudis doceretur, & ut singulis diebus singula opera contemplaretur , voluit per sex dies illi populo creationem digerere : vi. 7. die, pro tantis benefici js DeoE ' Q gratias agerent. Et hoc modo exponitur locus ille Exod .ao. Sex diebus operaberis, septimo autem die, &.c. ubi Moyses refert se ad narrationem Gen. I. Vnde eadem erit ratio ex pth Gims I. candi utrunque Iocum. Hactenus iuxta primam opinionem.
. Potuit Deus omnia simul facere,quet dic utur spacio sex die Iu creata. Et ratio es ;quia ibi nulla contradictio implicatur.
CONCLUSIO v. Non omnia simul, sed sex dierum spatio facta fiant. Proba-G n I. tur narratione Moysi Genes. i. ubi expressὰ dicit. Factum est ιι. Men, vespere, & maue dies primus, & eaei. Et Exod. 2o. Sex diebiis S Tho. secit Dominus coelum, & terram, & mare, & omnia, quae in δει. 8 ian. eis sunt. Hac conclusione declaratur secunda opinio, quam qq. quidem opinionem D. Aug. recitat aliquando & veneratur, S. . 66 & secutiorem esse arbitratur. Quia, ut ipsemet ait, maior est Δ. Bona , sacrae Scripturae autoritas, quam qu cunque humani ingenij DMr. o perspicacitas. Lege S. Thom.Artic. 2.ubi supra. Verba au acol. ubi tem ministerijs plena , quibus Moyses. I. capit. Geneseos se 1 .c re riem creationis rerum enarrauit,declarantur dissusE ab Alex. lethi hac Alen. tota q. 43. & 46. m. l. artic. s. & quasl. 48. m. 2. α S.
m. I. est A s De materia prima.
S. Th. ar. Cum haec quaest. magis physica, quam theologica sit, breui , aliquot difficultatibus positis, explanabiturar. I . i. 1 Prima disse. Potuit ne Deusnodurere materiam primam Deo 3. firma, O ιsiam in ismem conseruare Dur. q. 2 Sanctus Thom. Ioco citato,&de potent. q. . art. I. quot Sco. q. a. 3. art. I. & S. Bona. & Dura. locis allegatis ,δc philosophi an-Gab.q. I. liqui negant. Scot &Gab.&Marsil. affirmanti Alex. Alens. Ric. 3 ita media videtur incedere via,dicens, suo modo formatam, su'
Iop. quὶ modo informem productam suisse. Nota materiam di δι lv. pliciter posse intelligi sine forma. Prim5 per carentiam cum tibi sis. iuscunque formae. Secundo persormae complective,&distin
B u.ar. 2 CONCLUSIO I. s. 3 . hac Materia , per carentiam cuiuscunque sormae;non suit sactad I. . a. in loriam.Et ratio est;quia materia secundum illud esse, n quo fulc
360쪽
sest primo producta, erat in loco circunscriptiuὰ, nempὰ in concavo coeli empyrei; ut communis doctorum sentenria tenet. Et esse eo modo in loco, non possunt, nisi quae aliquam formam corpoream tabent.
Potuit Deus materiam absque quacunque sorma produce te.Et ratio est, quia minus dependet materia a forma, quam accidens a subiecto, & Deus potest conseruare aceidens sine subiecto: ut patet in Eucharistia. Et quia, cum Deus quicquid potest facere, mediantibus secundis causis, possit sine illis, pol rit,& materiam fine sorma,quae causa secunda est, eo ii semiare. Et quia omne prius, virtute diuina, potest absolui a suo post riori,& materia secundu se, prior est ordine naturae, quam sorma.Verum de liis latvis,fauente Deo, in libro eontrouersiatu.
ιν sem,ct incorruptibiliti psanctus Thom .varias affert philosophorum opiniones quibus & alijs praetermissis, attede materiam esse unam omnium t n. γη. z. corporum,tribus modis posse intelligi .ptimo secundum crina 4 Thommunem rationem , iuxta quam conuenit sibi substantiali tor- z. mae subiici. Secundo iuxti specialem rationem . secundum quam competit fibi. ut formae substantiali ac etiam quantitati σr z. q. Lubiiciatur Et tertio secundum rationem speciali sim am , ob quam sibi inest, ut formae substantiali quantitati, & contrarietati, atquὸ priuationi sit subiecta. bri. Ric.
Vna est corporum coelestium, & in seriorum materia pri- iμ, rno ; Sc secundo modo. Et ratio est, quia ubi est forma unitia ration is, ibi etiam est materia unius rationis , & forma corporeitatis ineorporibus coelestibus,& inserioribus enisdem rationis est . Propterea quod eadem ratione eorpus de coelo, Relementis praedicatur.
Tertio modo non est una, & eadem materia corporum coelestium, & inferiorum Ratio est, quia materia torporum ecidilestium non est contrarietati, nee formae substantialis priuationi quemadmodum materia horum inferiorum subiecta. Triuia di se. Fiat ne mi ria prima producta in iuis
Materia primatam ordine naturae, qu3m ordine dotatim Al τ η- iis, iacta est ante omaon dic m. TN o primae psit s con- lin. m l.