Flores theologicarum quaestionum, in secundum librum sententiarum, nunc primum collecti, & in lucem editi. Ab illustri admodum, & reuerendissimo fratre d.d. Iosepho Angles Valentino, designato episcopo Bosanensi, ex ordine minorum assumpto. Pars prim

발행: 1588년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 철학

441쪽

alo a

Deformatione mus. 37s

ereduli,ad fidem Christi reducant. Aliam rationem adducit. D. Tho. super Epist. ad Hebr. cap. II. dicens. Quia doctrina Veteris tellamenti ordinatur ad promissa noui, in quo quidespes vitae nobis promittitur. Mait 4. Pς nitentiam agite;appropinquabit enim regnum coelorum . Hinc , data a domino sententia mortis Adae, voluit etiam ducere homines in spem vitae, quod fecit in patribus utriusque status : in statu quidem naturae in Henocli, in stata legis in Elia, Se in statu gratiae in Christo, per quem datur nobis effectus huius proaussionis. qui est uita aeterna. Nam resurgens

ex mortuis, Iam non moritur, &c.

Detinissem dissic. Qualidi fuerunt Adam, O Eoa a paradis elem. C O N C L V S.I Ο. Adam, Sc Heua ipso die creationis sax, nempe , seria sex

is, & sexto die mundi, circa meridiem praeuaricati suere, Sepaulo post circa horam nonam suerunt a paradiso eiecti. H cconclusio ex communi Christianorum sententia colligitur, cui temerarium, propter eandem causam, esset, contradicere. Lege Vincent histor. lib. l. Hinc, nouus Adam Christus, post mattorum annorum circula, feria eadem, de eadem hora sexta cruci affixus, eiusdem peceati debitum soluit, & circa horam nonam expirans,latro ni adytum paradis reseravit. Hinc, homo ignobilis effectus, propter culpam meretur Ioco dignitatis expelli. O .d.can. Adam,& de pina.d. I.

Qis aestio haec: ut aliae, positis aliquot difficultatibus, expla

nabitur.

Prima dis . Fornrauit ne otui moli rem si is si

CONCLVII O. Solo Deo immediate facta est mulieris sormatio. Concla'

fio est D. Aug. 3. de Trinit. &9 super Gene .ad literam. is. I 8. dc I 9.c. ut Alex. & S.Tom. referunt. Et ratio est: quia sicut nullam valent angeli creare naturam, neque constant tranii ab stantiare,& in formam mulie biis sexus humanam reformare . Hac potissimum causa: ut homo solum in Deum tenderet, quem diligendo, suum creatorem agnosiret. Ac etiam, ne creatura aliquid iuris in homine haberet, quo illi obligatas magis, quam Deo, manerct.

I. O D.

442쪽

Secunda disse. Fiat ne Hetia formia in paradis,mlextra illor r. C O N C L U I I O. Fuit quidem in paradiso formata . Colligitur conclusio ex

Cen. T. 2.c. Gen. Nam existerile Adam in paradiso , tulit unam decostis eius, & aedificauit eam in mulierem. launt etiam multae rationes , quibus conclusio confirmatur. Id enim Dei sapie tiam decebat. Tum propter principij dignitatem, ex quo corpus eius formandum erat. Et quia filij similiter, propter dignitatem parentum, issent ibidem nati. Et, vi ex hoc mulier gra. uior,& honorabilior haberetur. Appen. Hinc locus non saluat animam. Nam Angelus in coelo, ScD.Greg. Lomo in paradiso peccauit. Et Loth in poruersa ciuitate fuit Gen. i9. iustus,& in monte peccauit. Nec loci, nec generis nobilitate D. 'Amb. v nusquisque gratiam comparat sibi. Nam vir extra paradisum factus est,& muli et in serior intra paradisum Haec sunt D. Am

sicut Adam formari 3

CONCLUSIO.

D Oct. tibi Decuit: ut ex viro formaretur. Et ratio est: quia vir est Dei Fl. imago,& sicut omnia ex Deo sunt:ita decuit totum genus hamanum ex uno homine sumi Et ut vir magis uxorem amaret.& uxor viro, tanquam suo priucipio, & capiti in leparabilius adhaereret. Et, ut processio Ecclesiae a Christo, secundo Adam. Eec 'i . significaretur. Est conclusio haec de fide.Nam Eccle. ir legitur post sormationem hominis. Creavit ex ipso adiutorium sim AAZ. i . te sibi. Et act. II. D. Paul.ait. Fecitque ex uno homine omnet genus hominum,Scc. Amen. 1 Hinc,etiam infertur responsio dubij. Cur magis mulier de Doct ubi viro quam E contraξ Et ratio est: quia in secundo Adam Clitis I p. sto erat hoc quoque futurum. Ex eo enim erat formada Eccle--λ sa. Et ideo: ut perfecta essent Dei opera,debuit esse similiter, Mmulier de solo viro. Sic enim copleti sunt quatuor modi producendi hominem. Vnus communis ex viro,& muliere. Allex sine viro,&muliere: ut productio primi Adae. Tertius ex mu-. ὲ liere tantum sine Viro: visuit Christi ex virgine productio. Et quartus productionis Hevae ex viro sine muliere. Sic eni m. tunc congruebat: quoniam vir est caput mulieris, & non vir, propter mulierem .sed mulier propter virum, facta est. I aer i. Hinc, destructa manet haeretis affirmantium, Heriam C dem puncto, qao Adam dat: mo terra formatam fuisse . Narns . . sacra

443쪽

De formatione Hera. 377

cra seriptura apertὸ oppositum docet. Sapie n. enim eo' ita o. legitur. Haec illum , qui prius sormatus est a Deo pater orbis tetrarum,cdm solus esset ereatus, custodiuit,& eduxit illum i 33 s delicto suo. Quare si primus fuit Adam formatus , de solus eann.ci

creatus, non hmul ex limo terrae cum illo Heua. Et I. ad Ti- ιud. moth. 2. B. Paul. ait. Adam primus formatus est, deinde Heua. i. Tim. 2

Et quid hoc testimonio clarius λQuarta dis pias ne Heua formata ex esa A G

CONCLUSIO.

Tuit planE Haec est de fide.Et praeter auctoritates proximis Al. κώ- duabus dissicultatibus allegatas , quibus ad literam haec vetitas Catholica demonstratur. Gen. 2. habetur. Vocabitur vira- 2. O aligo; quia de viro sumpta est. In quibus verbis , nomen mulieri ubisur. imponens Adam, illius etymologiam, & derivationis ratio- Gem. λ. nem expressit. Ut quemadmodum a viro mulier educta sue- Lor. irrat: ita a viri nomine nomen mulieris deduceretur. Lege & D. 33.7 s. Paul. I.Corin. et et . ubi eandem sententiam docet, sic inquiens. can nec ilMulier gloria viti est. Non enim vir ex muliere est, sed mu- lud. Iter ex viro. Ecce audiri mulierem ex viro eme factam. Et nun- Gen. t. quam alibi legitur ex viro facta, nisi cum Heva fuit ex costa cast lι i. Adae sormata. Accedit ad haec concors omnium sacrorum Do contri hactorum sententia,quae tanti est momenti: ut pro Ecclesiae de si res e. 7.nitione sit tenenda. Omnes enim ad unum usque hoc cocor' D. Aug. diter sensetunt. Lege D. Aug. lib. s. super Gen. ad lit. c. 19. & li' Chos f. bro I 2.de civit. Dei e. Σi.Chrysost. homil. I s. super Gen. Greg. Gretor. lib. 3O. morat .c. 14.Theophylactum super Paul. ad Ephei s de Trioia.

I. ad Cor. I l . Ansel. super eadem Paul. loca. Eucherium. super D. Ansel. Gen c. to.&2I. Petrum Lombar. hac d. B. Hiaron. super epist. Eucher.

ad Philemo. lectarantem locu Exod. Credidit populus D , B Uier.& Moysi seruo eius. EA.d. 39Hinc,qui assereret, Heuam non esse formata ex costa Ad r&locu de formatione Hevae ex eo sta Adae, noeile intelligendum iuxta literam: sed iuxta mysteria: non quide per allego ria, sed per parabolam,erraret iii fide.Ratio est,nam & si in Lacris historijs ea, qui gesta narratur mysteria,alia sub literς cormue contineant: semper tamen in illis veritas historiae prius iuxta grammaticam significationem accipi nda est. Deindemisticus sensus quaerendus est,ut regula supra posita innuit. Vmniadis. Fuitne Heua desticosta Adae producta CONCLUSIO. Non solum de eo sta, siue osse: verum etiam de aliqua cat- Dοι3.ubinis particula fuit Heva c*rpus formatum. P Obatur ex eo si ira.

444쪽

D. b- dein tex hoc nunc os ex ossibus meis, & caro de carne mea. Quare de olle, Se carne Adae fuit corpus Hevae sormatum. Cur ergo magis a costa, quam a carne fit denominatio3 Respodeo. Quia illa fuit pars principalior. Vel quia vir mulieri confertro Dur, & mulier par viri consortium vigorem accipit. Et vir per mulieris consortium debilitatur, α emolitur, mollisq; Mefiorminatus redditur. Appem Hine, colligitur Christum factum suisse infirmum: vi Ecclesiam roboraret. δεπςΠ- Hinc,dicitur Gen. 2.Et repleuit carnem pro ea: quia vir de Gςm --.dit mulieri sortitudinem,& suscepit Infirmi tatem. Ec quia co sta illa carnis locum occupabat. Non. n. facta fuit in fida costa illa: ut in eo maneret, sed ut ex ea mulier formaretur. Appen 3 I me,licet costa illa superflua videretur esse in Adam,qua tenus erat individuum erat tamen de persectione,& decentia 3ἐ-q- s. illius,quatenus erat mulieris, siue humani generis principi cWu nec ι Et confirmatur a simittivi semen,licet, superfluum in indiuis duo sit mon tamen tale est respecta rei ex ipso generandae. 6Ι Hine costa illa non in Λdam: sed in Heua,cuieetat intrinseca esurget. Sexιa di m. Fiat ne formatum Heuae erepus de eona Adg. fcnndum rationem seminalem Θ

CONCLUSIO.

Doctor. Haud fuit.Et probatur ex Atast s .metha quia ratio semina v si P. Iis non attenditur, secundum quamcunque potentiam: sed solum secundum potentiam proximam. Quando, scilicet,ex ali r i . eo quo proxunc,& per unum procv lium formari potest: nihil au3- tem tale crat in costa Adae respectu corporis Heuae. Neque. n. Per quamcunque trausmutationem, nec per plures, potuit illa coita naturaliter conuerti in corpus Heuae: sed sola diuina

Anm. Hi ne, opus formationis Hevae de costa Adae non fuit mbracillum:sed mirabile.Cum non simpliciter secundum rationem causalem fuerit Septima dis Cur de esa Adae dormientis,o non vigilammiis formata est mulier pAl. AN. CONCLUSIO. q. ει. m. Immisit Deus soporem in Adam: ut sermaret Hevam, nota ἰ .arra. 3. ad mitigandum, quem sentire poterat,dolorem: sed propter si O s 2 gaificationem,&meutis Adae eleuationem. Ratio primae parvbιμp. iis c Mici ilionis est: quia poterat Deus sine ulloprorsus dolorc,dc horrore, costam a vigilante separare. Secundam partem. Probat

445쪽

Deformatisne Heus. 3 79

probat D Aug.tract. odii Ioan. dum ait. Dormit Adam: ut dat Heva.Moritur Christus: ut fiat Ecclesia. Et de latere dormientis fit Heva:quia dormiente in cruce Christo, lancea percutitur latus: ut profluant sacramenta, quibus formatur E echesia. Tertia pars, scilicet , propter mentis eleuationem , probatur sanctorum sententia, asserentium , missum fuisse soporem in fida: ut ipsius mens per extasim particeps fieret, tanqu&n angelicae curiae: ut ingrediens sanctuarium Dei, nouissima intelligeret.Vnde continuo spiritu prophetiae plenus, sectamentum hoc magnum eructauit. Hoc nunc os ex ossibus meis,&caro de earne mea.

Hinc, non secus manifestata est Dei omnipotentia, non excitando a somno dormientem, per extractionem costae, ac si Heua de latere sine dolore ,& horrore, vigilantis Armalset. Octava dis Decisis, vi non ex eapite, que ex pedibus, sed ex latere viri Henafri . tretur to o N C L. v ά i O. a. . profecto ita decuit. Et ratio est: nam cum mulier non esset viro dominatura, non debuit de capite viri fieri. Et quia vir non erar illam,tanquam seruam , contempturus, 3c tractatu rus, non suit de pedibus viri facta: sed decuit, ut de latere viri multis de causis formaretur. Varum prima est:vt unicum de monstraretur principium, quo nihil commodius contra discordiae vitium t cum extiteriti explodendum: vel scum nondum inualuit cauendum inueniri potest: vi autor est D. Aug. lib. I 2.de ciuit.Dei e. 1 I.& 26. Secunda est: ut indicaretur, dehara mariti,& uxoris debeat esse communicatio, reciprocaq. dilectio: ut ei separabilius adhqre rei,dum ex se prodacta agnosceret,eamq; ut sociam sibi gratissimam , haberet. Vnde sanctus Moyses De viro sumpta est: luam ob rem , relinquet bo-mO patrem,& matrem,& adhaerebit uxori suae. Tertia tandemst,& vitiina causa,propter significationem: nam per hoc ignificabatur: ut supra diximus emanatio ecclesiae ex latere Christi,iuxta illud B.Pauli. Saeramentu hocnrignum est sci' licet,matrimonium) ego autem dico in Christo , di Eccle a. Christus namque, propter ecelesiam reliquit patrem, te ipsa iuexinaniendo, usque ad formam serui, nec non matrem, scilicet, Synagoga,& adhaesit uxori sitae, sacrosanctae ecclesiae. Qua licet meretricem offenderit: virginem tamen secit. In fide siquidem est virgo, in carne paucas habet. In fide Oi es virgines,& integras habere debet. Optavi vos, inquit D. Paul. Vnivito virginem castam extubere Christo. Haec, tu quain, virgo

a D. En

4 vena

Gen. χω

446쪽

quamquam si ripam tamen plurimos,qui virginem sanctita

mam imitamur Maria quae Dominum peperit,& virgo i uiolata permansic.

Mulier quomodo vir scia,eique Abi.m firmi . potest ZAO- ιε. Ratio dubitandi est: quia si est viri socia unde ex latere proq-8 - - dacta fuit. Cur D. Petrus hortatur mulieres: ut se viris suis sub*- mittant: eosque dominos agnoscant laxemplo Sarae, quae viroi suo Abialiam sedulo obtemperabat, eumque dominum a P Ad Io v pellabat. Et ad Titum cap. 2. Paulus: ut doceat adolescentulas subditas viris suis,3 e. scribit 3 Respondeo. atenus mulier de latere viri sumpta eii, socia viri fuit:inquantum vero ex viro, tanquam ex principio existit, praecipitnr ei: ut se submit' tat viro suo, eumque dominum praesectum .ac rectorem aguoscat suum Et ratio est quia decer, ut qui ab alio originem tra-D- N. hit,ei subdatur, aqnolrocedit. Lege D. August. de hac re per pulchre di s serentem. Ist de civit. Dei cap. I .& IJ. ubi inquit. ς' Praeesse debent, qui consulunt, subesse quibus cosulitur. Hoc naturalis ordo praescribit. Sic Deus hominem condidit. Leget dein omnino Alexan.ubi supri de subiectione ante peccatum.R

p -9 c. post illud. .

I uen. Hinc vir cum simul socia,& subdita fit ei mulier, non ex in ΘZἷς . stimet secum arrogantia uxorem suam, tanquam seruam , aut mancipium, suum proprium commodam quaerens,polle tra ctare: sed quaecunque dura adhibet, in bonum mulieris dirigere debet:quemadmodum parentes proleς castigant,no sui Sratia: sed salutis,ergo prolium. De anima Hevae tractarum Iutt. in quaestione de anima rationali supra. AIagiri. Senten. Dininia. XIX.

y AESTIO UNICA.

De immortalitate, siue mortalitate primi hominis, secundis in corpM Prima dis Virum instam innocentiae fuerit homo morta Al Ale. tis, vel immortalis 3 q. t s. y. Mortale rectὸ vocatur,quod potest mori: necessarid tamen T/ q 97. non debet mori. Et confirmatur ex B. Paul. qui mortalia colab N in. tau pora vocat,quq mori possunt,etsi non debeant.Viuificabit,inran. bcor. quit,& mortalia corpora vestra Id est,auferet mortalitate itar Ricar. o ut mori non possint. Quia non tantum auferet necessitatem a ii hae mortis: sed & possibilitatem. Nam quod necessario moritur, a M. 9. appellat Apostolus no mortale: sed mortuum. Corpus, inquit, A ex Α- mortuum est, propter peccatum, id est, necessitati mortis additin. m. i. ctum .Lege D.Auz Iib. l.de pec. merit.capit: tertio, dc quinto,&lib. 6.

aral

447쪽

&lib. 6.de Gen.ad lit c as.& lib.3 contra Iulianum. Immortale bifariam sam itur. Primo: ut ligni ficat negati nem aptitudinis, siue potentiae moriendi. Et hoc modo immortale idem est, quod non potens mori. Secundo: ut significat negationem actus moriendi tantum, atque Ita immortale idem est,quod potens non mori. Triplex est status humanet naturae. Primus naturae institutae, siue innocentiet, in quo poterat homo mori,& non mori. Secundus naturae lapsae, in quo homo potest mori: sed non potest non mori: quia statutum est omnibus hominibus semel mori. Et tertius naturae glorificatae. Iusti enim in perpetuum vivent.

CONCLUSIU I.

Homo ex natura sua in primo statu non erat immortalis et sed mortalis. Et ratio em quia mortale est,quod est aptum, natumque ad moriendum, siue potens moti , &tale fuit corpus primi hominis ex natura sua, siue ex parte materiet : ut Alcx.&S. Thorn. ubi supra docent. Et probatur e quia tunc pote rat calor naturalis agendo in humidum radicate. id coosu' mere, ad cuius consumptionem sequeretur etiam extinctio caloris, & mors : ut ualat exemplo ignis, & olei. Vnde D. August. I . de ciuitate Dei,capit.26. Cibus aderat, nec Areta potus. ne sitiret: lignum vitet, ne illum senecta dii lotueret. Quare senecta poterat dissolui, poterat Eumidum radicate consumi,& tandem mori.

CONCLUSIO II.

Fuit tamen tunc immortalis, id est, potens non mori. Etiatio est: quia in statu illo data fuere illi duo remedia, contra duos desectus, ex quibus mors oritur. Quorum primo ἐqui est deperditio humidi radicatis, ex actione,caloris naturalis subueniebatur, per esum omnium lignorum.paradisi. Et ita dictum fuit ex omni ligno paradisi comede. Secundo autem defectui, qui est debilitatio naturalis vigoris comple xionis hominas, quae nascitur ex commixtione extranei nutrimenti , cum calore, siue humido, radicali quemadmodum vinum eo magis debilitatur, quo amplius aqua ei com mi lcetur o remedium per esum ligni vitae adhibebatur. At

que ita erat potens non mori. Tum etiam: quia pc terat non peccare, etsi non peccasset, non fuisset mortuus. Vnde dixit Dominus Adet. In quocunqde die comedet,s ex eo, mOI- te morieris , id est, morti obnoxius eris. Hincisi non comedistet, uoti mortuus fiasset. Sab m.

pra. Ota. I .

Notat. 2.

448쪽

m. 2.

Hine , eregendum est: ut sco t. docet, quod antequam cor pus hominis sui siet alteratum alteratione improportionata, translatus sui siet homo in paradisum cet testem,& tunc factus sui stet omnino immortalis, id est, non potens mori. Hine, accipiendo mortale, & immortale consuetudine scriptorum Gentilium, Latinὰ loquentium pro mori necesse, &non mori posse, primus bomo ante peccatum , nec mortalis, nee immortalis fuit. unde Petrus diaconus inquit. Erat mois,& immortalitas in eius posita potestate. Capax enim erat viri usque. Et D. Fulgentius, nec non Maxentius, qui ope tibiis Fulgentij solet apponi, in libello fidei. Confitemur, inquit , rectum in omnibus creatum Adam, non moti lem , nec immortalem : sed utriusque capacem. Idem docet Hugo apud Alex. Secunda disse. Fuit ne Adae in primo gatu immortalitas a natura, vel a grana tDuas reserunt Alexan.&S. Bonau. Opiniones. Prima illarum tenet, non fuisse a natura. Et ratio est: quia proprie, tales naturales propter culpam non derelinquunt subiectum: ut patet in malis angelis, in quibus naturalia manserunt in istegra, & in homine descendente de Hierusalem in I Ilerico, qui incidens in latrones fuit spoliatus gratuitis, & in naturalibus vulneratus. Fr cum fuerit expoliatus immortalitate iuxta domini sententiam. In quacunque die comederas.& alibi puluis est,&e. immortali ras non ineraI ei a natura. Secuda opinio tuetur suisse homini immortalitatem a gratia. Et ratio huius opinionis est: quia illi ananae datum nil donum gratiae, gratis datae, per quam posset corpori natura mortali praesidere, & illud regere, elementaque, quasi in quadam amicitia, quandiu suo autori subiacere vellet, custodire. Quod quidem gratiae donum vocat D. Ansel. ita 'stitiam originalem. D. August. hoc approbat. 6. super Gen. ad literam, dicens, hominem mortalem fuisse conditione corporis : immortalem vero beneficio conditoris. Quod quidem beneficium nihil aliud, quam dictum gratiae donum suit. Et confimat exemplo , inquiens f. quod sicut praescitum suit fit in Israel, quod spatio quadraginta annotum eorum vestimenta non veterascerent: ita suisse praescitum Adae:

ut non morreretur.

Multae sunt apud Alex. &S. Bona. utriusque opinionis

rat Ones. Caeteium: ut utranquὰ opinionem unica conclusone. mplectamur, animaduerte. Quod, cum dicitur, ho mo

449쪽

i e im ortu itare primi hominis. 383

moest beatificabilis, duo significantur, & velut digito Indicantur. Vnum est aptitu ad beatitudinem: quae quidem aptitudo inest homini per naturam: quia homo a natura sua habet aptitudinem ad beatitudinem. Alterum ueri quo/ in λ- Cadur,& importatur,est dispositio, perquam aliquis sum cienter disponitur ad susceptionem actus beatitudinis Et liaec di .spositio inest homini non per naturam : sed per gratiam, per

quam sussicienter disponitur ad gloriam, ad quam sine gratia sufficere haud potest. CONCLUSIO.

Immortalitas homini in statu innocentiae quodammodo per naturam , quodammodo per gratiam inerat. Et ratio est ;quia immortalitas illa, quantum ad aptitudinem, inerat illi a naturar .quantum vero ad complexionem, & complementum suit a gratia. Et confirmatura simili per notabile positum : nam sicut homo dicitur beatificabilis a natura per aptitudinem, quam habet & a gratia per sufficientem dispositionem, quae non est sine gratia: ita etiam poterat dici immortalis a natura, a qua habebat aptitudinem ,& a gratia, qua n tum ad dispositionem,& complementum quod fuit a gratia. Nam tribus causis , propter quas mors contingere pote it, quae sunt elementorum pugna,&dissolutio, humidico iis Di iptio, de extrinseca laesio, iam suerat remedium adhibitum. Habebat enim aptitudinem euadendi hoc triplex genus mortis per id, quod ei a natura inerat. Nam con tra elementorum pugnam erat interna eius corporis qualitas, quatuor humorum com plexione proportionata. Et quia haec non simpliciter sufficiebat, fuit eius animae iustitia originalis concessa. Et contra consumptionem humidi habebat virtutem nutriendi, poten tem conuertere alimentum sibi sufficiens. Et quia humidum radicate paulatim consumitur, nec potest per quodcuque alimentum reparati, datum fuit illi,non ex conditione naturae: sed ex do no,ia beneficio conditoris teste D. Aug. supra citato ilignum vittiper cuius sumptionem humidum radicate repararetur.Tandem nec lisio extrinseca ei mortem inferre poterat. Erat enim primus pares sortis,& potens ad repellendu noctua de sapiens, ac diligens ad illa praecauenda. Neq; extrinseca no elua habebat; na animalia noctua eum laedere no poterat,etia ficu perat,& no natura: sed ex speciali Dei prouidentia, luet ita eum custodiebat; ut sub pedibus eius omnia lubi jcerentur.

Quare immortalitas in statu innocentiae, quo ad aptitudinem

450쪽

Si Adam non peccasset, mortem corporalem non lacu D. Bρη - . Haee concluso est de fide. Et confirmatur multis sis arς--6 crae Scripturae testimqnijs contra Pelagium haereticum .Et praeo μώ, sertim ad Rom. s. Sicut per unum hominem peccatum intrauit in hunc mundum, & per peccatum mors: ita & in omnes Ad RO homine ς pertransjt, in quo omnes peccauerunt. Et in eadem Ad Ze. . Epistola cap.8. Corpus mortuum est, propter peccatum.Quare poena peccati illius fuit mors. Est hic veritas expresse des nita in concilio Mileuitano cap. I. Harsi. Hinc Pelagij haeresis radicitus euellitur, qui asseruit Adam mortuum fuisse, non propter culpam : sed ex naturali condi. tione, qua conditus est, in qua etiam si mansisset, nec a Dei mandato recessi sset, nihilominus lut ille aitὶ mortuus sui siet. Cari, de In quem agit Castro verbo Adam contra ha reses, haeresi . .

4 can. Quarta dum. Adam an mori potuisset, si non peccasset. pla, i it Scimus iustum Adam potulisse peccare, ac proinde mori: Cuμr. de ne quis ad disii iactionem de sensu composito,& diuiso con . fugiat, sensus tituli est: An Adam in innocentia permanente , & iustitia simul, in eo locum habere potuerit moIS

CONCLUSIO. Haud potuisset. Et ratio est quia in dubie sanioribus scholasticis est in consesso , quod in eo nulla potuisset elie s inua, vel mors , si non peccasset. Siquidum Deus primum hominem instituit, non ut creaturam seruilem , qui pio necessita-S.Bρη . te, & utilitate alio tum possit occidi, sicut bruta animantia rn. Ri g. sed instituit eum, tanquam dominum quendam, quo cum. Lb. I. ue tanquam socio,& altero quodam domino ageret ita: ut Diti: ιιι e. Grb. poenae, amictionis, vel molestiae illi inferret, sine merito culc-6 O pae. Tum etiam : quia poena est deordinata, nisi praecedat culob 3. de pa,& cum mors stanimae purae ,& innocenti poena, videtuethbe. in conueniens& contra ordinem diuinae iustitiae, quod cor- ρφη. pus hominis per mortem in statu innocentiae, non prςcedc aD Greg. te culpa, dita lueretur. eris ob A. Hinc, homo ad hoc in paradiso positus erat: ut si se ad

morat. c. conditoris sui obedientiam uinculis charitatis astringeret, adet, O ι- coelesti m angelorum patriam quandoque sine carnis morte . c. 23. riai siret. Sic non que est immortalis conditus : ut tamen si ι b. 9. y ccaret, & Wori posset. Et sic mortalis est conditus , ut si ii 1 Uu P L caici, I. m nun mori potuisici, atque ex merrto ludi

SEARCH

MENU NAVIGATION