Flores theologicarum quaestionum, in secundum librum sententiarum, nunc primum collecti, & in lucem editi. Ab illustri admodum, & reuerendissimo fratre d.d. Iosepho Angles Valentino, designato episcopo Bosanensi, ex ordine minorum assumpto. Pars prim

발행: 1588년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 철학

471쪽

De prolepropagaria. 39 I

tiplicamini, Sc dominamini piscibus malis, Ic besti)sterret,&c. S Th. q. Quare genuissent filios rerum omnium, bestiarum Scamma- Ioo. Q. tiuiu,domi uos, Sc rectores, Ic cum dominium sit eflectus rusti- Τ.D r. q. tiae late parabilis, suissen t rusti procreati. Nunc autem: lvia na Sc . discimur iiiij irae, bestiae sunt nobis infestae, quae in statu inno- als ubicentiae ad co u spectum alicuius, quantum ais parmati, bc reuer' sit pra. rimi pueri,aguos centes eos, seu dominos,& rectores,expauis G-. I. sevi Deinde:quia si nunc per peccatum Adae inlusi:, & pecca- Ad EZRtores nascuntur, tunc ruiti fui istat: quia iuxta scripturarum λ. morem iustitia, Sc iuriistitia bona dc malum,co utraria sunt

immediata. AE R .sHinc, nati fuissent cum gratia gratum faciente. Are . Secunda df.Utrum Druulana:i fuissen: comi iura iginali Ale. AI, Duae sunt opin. Vna negans Hugonis lib. l. de sacram. p. 6. S. Th. c. 23.& 2 . Nam dicit in illo stἀtu genuissent filios sine pecca- alii Misisto sed non similiter paternae rusticiae haec edes. Altera est assit pra.

Iustitia originalis duobus modίs sum: tar. Primo pro quali B. Ansu: tale illa supernaturali Adae pio se, & tota sua posteritate insu- se. Secundo pro formali effectu ipsius iustitiae: qui quidem est

triplex. Primas subiectio, siue rectitudo corporis ad animam. Secundus subiectio appe itus suasitrui ad rationem. Et tertius rationis ad Deum. Hinc, quando dicitur,peccatum originale esse priuatione Anem originalis institiae, sumitur primo modo, pro P qcipua rectitudine rationis ad Deum sub qua aliae continentur. Et butus de ordinatio est originale peccatum, quae, tanqaam habicus: vcstatim dicetur,transsunditur in pollerOS.

CONCLUSIO.

Nati fuissent tunc cum institia originali. Et ratio D Ansel. D. Ansi est: quia qualis ipse suit, tales filios genuitset, & Adam simul

ratiam,dc iustitiam originalem habuit, vi q. sequeti patebit. Tum etiam,quia inter iustum & intuitu ira in hominib. usi datur medium: de cum non genaisset filios iniustos, genuisset prosecto iustos,originali iustitia praeditos. Al.. RIGTerua d f. P.M17 nt m pueri paternae tu in Oras: im Dredes 3 m. I . . Ι- CONCLUSIO. φ . Nequaquam. Ratio est:quia illud dicitat haereditati E ad fi- Uuj Q illos descendere , quod filio habeat a patre , doni no , dc s Ur

472쪽

poliassore. Et filii non haerestuarent bona gratuita a pati et via domino,* po ueloia illorum: sed immediatὸ a Deo gratiae

conditore, dc la Igit/ς eccba χHinc, Dii ita i ii et iustitia na per originem translata: sed a Deo 'ratis infula: sicut parent ib.a Deo gratis colla ta. Et aliis ei remia cum iustitia non sit naturalis: quia semper dona Dei est,incire eius transfusio sui stet naturalis D iaria is Habuisset nesilius illaeser patre vel per remta Pirit, vel parentum

Hstud habuisset. Et ratio est quia, quod toti naturet cogruit, Inon datur .ni indiuiduo, mediante alio , vel per meritum illius sed singulis indiuiduis singulae iuulent appositae iustitiae ora inalis ex mura diuina liberalitate: sicut fuit primo parenti data. Qu:aiultitia originalis donum Dei est Nihilominus tamen probabiliuς videtur esse contrarium. Et sit.

Propter merita parentum fili j nascerentur in iustitia originali. Et ratio est: quia DeuS non pronior est ad puniendum, qad lati ferendum:ergo si propter eoium demeratum fuer ut prinuati iustitia originali,propter Urum me massi primam tentationem viciste ur,m iusima OUSi uali nati fuistunt. Non enim plus nocivum sui iret Adae peccatum, quam eius perseuerantia ingratia,&innocentia profutuet. Quare sicut modo omnes nascuntur in peccato: ita tuoc nati fuissent in

iustitia . . .. '

Quinta dis Virum sinissenς confirmat; mapalia, o ιn i gratuita iustitia pDuae sunt opin. una a Ermans. Altera negans.Partem aien tem tenent Alex.& Gabr. hacd.q. l .art. 2.cum D Ansel lib. I. Cui Deus homo c. i8. Negantem vero tuentur Scot.S.Thom. Dut & alij: utraque est probabilis,dc respondet Alex. Alen. ar

Si Adam,&Heua malignum vicissent, prolas in gratia coafirmatas non ita genuissent: ut nullo deinceps modo praeuaricari potuissent. Et ratio est: quia constimatio in gratia regul II ter non prouenit, nisi ex visione diuinae essentiae, quam proi Ilo statu non vidissent. Nec decuisset filios meliores, M periectiores suis parentibus nasci. Q m, si non fuerunt ita in bono confirmati, quin abeo deflectere potuerint, certὰ non debue-

runt filij ipsorum maiorem secum persectionem ex natiuitate adducere.

473쪽

adducere. Hae apertθ docet D. Aug. i ae civit. Dei c. IO Ac libro 9 de Gen. c. 3.3c B.Grego. lib A. Moral c. 28. & Hugo de S. Vict. apud Alex. Sexta dis Adam non peeeante, si eius ροῖενinccauissent,posteri peccantis filii contraxissent se Originatim culpam 31uniores theologi partem nega ptem tenent. QAia Adae coli,inquiunt pso se,& pro tota sua posteruate suit ivli itia originalis concessa posteris autem pro se totis fuit tri baca. Et, ut modo iustificatus non traira sandit in liberos suam institiam :quia illam pro se tant si accepit: ita, Sc posteri Adae. Non eas nDeccassent: ut caput inaturae: licut A iam

peccante Cain. tota eius posteritas nata suisset cum maeu- S. m. la. Haec est communior opinio,quam defendunt s Tho. q s.

stin 32. huius 2 Si tamen,inquit, acceptilet, Verbi gratia Cain Seor. in se sortiriliter iustitiam originalem, vel voluntate coiisse quente, fuisset debitor pro se,& pro tota sua posteri tate. 2tratio conclusionis positae est: quia sicut Adam accepit iustatam pro se,& tota eius posteritate illam transfundebat tui filios ipse, de tota eius sobole: ergo si amitteret illam , amitteret Prose&pro sua po teritate. Antecedens patet: nam, ut in Adaeontinebatur tota humana natura, ita in eius filio tota eiu

soboles. .

Non fuissent filij gehennae generati: sed soli electi. Concluso est D Greglib. Moral .e 18. ubi uiquit. Si parentem pri- D Gr g-mum nulla peccati putredo corrumperet , nequaquam ex te filios gehennae geueraret. est etiam commanis doctorum teu Marybtentia.

Dubium autem. virqm omnes, qui nune nascuntur electi, Ois nati in statu innocentiae Dissentenon eodem modo se luitur: quia s. Tho.&alij tenent multos electas nasci nunc, qai tu cnon fuissent procreati: ut si iij electi, de s acti, quos Ecclesia veneratar, qui nati sunt ex parentibus infidelibus. sco. vero arbitratur omnes electos,qui nunc su ut, nascauros tune sui Gse. Et ratio est: quia prrus non variatur per id , quod posterius est: sed prius suit, lubd Deus qeterminaret numerum salua a.dorum, quam preticientia casus Adae:ergo siue eaderet, seu e uocaderet Adam, non fuissent plures electi, quam modo su tu et

474쪽

i a Omnes electi, qui nunc sunt nati, tunc suissent. Sed de ijalatius in libro controuersiarum. Octaua af uisiecti ne sit; in illo Haru in silantis p.rfecta geniti Nostet A le .lelatis duabus opinionibus, media incedit via. Ad cu: usseti tentia in clarius intelligendam, nota cum illo, bonum dupliciter in praesemia posse conside ri.Vet,ut est naturae consonu ut est agno Iac. vel, ut est bonum honestum: ut da stinctio praeceptorum,& cultuum, quibus Deus est veno randus,& similia.

CONCLUSIO V.

Pueri statim tunc bonum naturae consonum, & nocivum per naturalem industria cognouissent. Et ratio est:quia si na- rura hoc cocessit agniculis: ut per instinctum naturae lupum, quem nunquam viderunt,fugiant,& mammillas matrum inquirant z nequaquam credendum est hoc fila js Adae fuiste nogatum.

Respectu eorum, quae ad bonum honestum spectant, ill

minationem scientiae habuissent: verum non statim ab ortu et ted ad tempus,quantum ad cognitio uis usum. Quamuis non absurde c6cedi possit, suisse eis ad hoc darum habitum. Et xatio est, quia quamuis in corpore paruuli non esset pro illo statu corruptio aggravans rerat tame impersectio retardans. Status enim infantilis semper habere liqua simplomata actu cognatiuae,& usum rationis aliquo modo impedientia. Hae enus Alex. Sed pace tanti viri omnium theologorum scholasticorum ante lignant, st.

CONCLUSI O VII.

Pueri tunc non solum mox nati notitiam habuissent ad discernendum inter bona, & mala, commoda, & incommoda, inter calorem,& frigus, & caetera: verum etiam ad discernen-dnm inter licitum ,& illicitum : quantum quidem adip tum statum, aetatisque conditionem pertinebat. Et ratio est equia cognouissent regem Dei, eiusque voluntatis certiores fui sient, & simul atque ex materno utero prodijssent, flexis genibus, non secus atq; nunc adulti, Deo omnium bonorum largitori gratias egistent.Eo quod rationales creaturas secundum imaginem suam condidisset. Cognouissent pretierea se bestijs praelatos, omniumque rerum corporalium dominos, sui sseu tque tunc pueri praecepti capaces,& dociles, & intelle' xi stent, quando patentes eis aliquid praecepissent, vel docuissent aliquid eorum,quae faIutem aruinae, ia corporis com

cernunt.

475쪽

De prole propaganda. 397

cernunt. Neque haec ad latione d gna sunt, si humanae naturae nobilitas , & excellentia consideretur. Horum autem Omnium autor est D. Alig. Et non e lle haec habitu aliter latum iurelligenda, quomodo infantes nunc, cri baptismatis unda renouati Deum diligunt: verumetiam actualiter ex sequenti cap. Beati Aug colligitur, ubi inter alia inquit. Agitur de illius mentis quadam valem tia , Vsuque rationis , quo praeceptum Dei, legemquὰ mandati, R docilis Adam caperet, Id haud diseficulter posset custodire, si vellet. En quomodo D. August. de actuali rationis usu agit, quo δc agnoscerent, & sacile obseruarent legem Dei infantes : ne corrupti, & vitiati essent. ve rum enimuero non tam perfectὰ legem Dei quam protopla' stes Adam: sed pro suo statu , de tempore siue molestia, S: labore cognouissent. Eadem serme docet de viiijs paruulorum. nempe, quod non raro petant noxia,& nisi obtemperetur,indignantur acriter genitoribus, feriunt, recalcitrant, ingenti ira esseruescunt . inuidia tabescunt, an aro, pallidoque Vultu subinde colla in Deos suos intuentur, non ferentes illos ea n dem secum sugere mammillam, eisdem vesti cibis, ciliat alioqui abunde satis habeant. Et lib. ii .de ciuitate Dei ea pa2 dicit, manifestam ignorantiam , in qua nascuntur paruuli, satis contestari progeniem mortalium esse damnatam. Otia disse. Fuissem ne tune puer pami, vel magni nati

CONCLUSIO.

Fuissent tune paruo nati corpusculo. Haee conelusio est scripturae, & patribus consentanea. Et ratio, ge sententia D. August. est: propter materni uteri neeessitatem , Sc capacita tem : paulatim tamen grandiuscula corporis lineamenta accepissent , donee ad virilem tandem staturam peruenis'

sent.

Hinc, primitus in lucem emissi non habuissent illico eorrus, Se membra ad viriles actiones exercendas idonea. Decima disse. Potuissent ne tunc omibus uti membris λ

Paruuli illi omnium membrorum suorum . usum aetati ipsorum maxime competentem babuissent. Potui dent enim manibus operari, pedibus incedcre, reliquisque tensuum organis imperare, matrem optim Ecognouissent, eiusque spontὸ mamillam suxissent, illamque ambulando sequit vicaa que vali ι issent. Et ratio in promptu est: quia si naturam plaribus brutorum pullis nunc id indulgere cernimus: quare iacmulto magis hominum rationalium paruulis tunc Idem indul tu.

476쪽

4 is

p.M. dulcturam sor arbitrati dum est λHinc , infirmitas illa in ei abbrum insantilium' quam nudein paritulis videmus . vi rectὸ docet noster Alex poena pecca- D. Aug. ii eo. Lege. D. August. proximὸ citatum cap. 37. de libr.de ba

ptis paruulor & 9 super Gene.

m. q. aeqDates numero viris 3

1. Thom. Cirta hanc dissici altatem noster Alex. indicat opiniones M. Σ. sui se quatuor. Vna est Berosi vetustissimi autoris silas titu-1.Εοκau. lus mentiaturi qui docet singulis efiixibus gemellos disparis stili. suxus in illo temporum statu producendos suisse. Altera Do= q 3. est a firmantium plures futuras suisse tunc mulieres: quia, ut seοι θ a D. August. docet sexus seemineus denotior est virili sexu, dc , ubiD- deuotio est maxima dispositio ad gratiam obtinendam, Scr . perficiendam, &ad maiorem gloriς cumulum comparan-B.νιῶν. dum. uod confirmat exemplo sanctissimae Virginis ad cu- D. Ais. ius persectionem nulla pura creatura virili sexus pervcnit. in ἐν. d. Quς decuit sui D. Anselm. scribiti ut ea puritate niteret,qua s-p. maior sub Deo nequeat intelligi. Tertia, quam sequitur Alex.ν i, r. Alen, tenet plures fuisse generandos masculos, quam scomi-D A,s. I. . Et ratione numeri electorum complendi, & ratione nane i A. v, η'ς ic per, quod melius.& nobilius est, appetit. Isque Viet. e. ha c opinio iaPS probabili S. in alta autem communior, αi p. probabilior icquenti concluso ne continetur,qua utraque par D Atiisse. ri tituli dissicultatis rosiondetur.

isi Dei e. Fuissent creatae sed mel lx tot, quot masculi. pi ratio utriunioήρ. partis est: quia distinctio sexuum e ct propter generis licipv.- G. mani multiplicationem, di duris eri electorum conlpi oo- ,hq ea 3. multiplicatio ad D ncs cxpectaret. Omnibus enim di. i. ctum erar. Crescite ,& multiplicamini, & replute terram. Quare necesse erat tunc tot uiros , quot staminas fuisse, cum G . t. nulla mulier viro caretet,&nullus virva ore, neς una pluriu, nec plures unius essent. Duodecima ais Vnde eueniret,ut tot seminae, quot viri γπerarenthr.Dha. ubi Dimis Bona u. plures constituit causas natural cs, ob quas , civia. suandoque sceminae, quandoque masculi modo generamur. S Thom ad. 2 docet, quod secundum voluntarem generantis distinctus fuisset lexus in prole: sed de senten cominu ni Alcae. Bonau.& β. Thom .dc aliorum sit.

CONCLUSIO.

l. Potissima eaus3 tune esset: quia in eo statu generatio ma -

477쪽

ala il

xis,&sceminae virtuti animali,siue imaginatiuae,3c ut tu utatiationali fuisset subiecta.Et ideo chira corpus csset titi cani aliae subiectum, quando vir intenderet, di imagina revir generare virum: Virtus naturalis tunc, & scmen maioris et Ietvirtutis in agendo, di generaretur masculus Si vero sceminam intenderet generare , & imaginatione conciperet illam, tunc minus forti impressione agcret in naturam inferior cm corporalem ,essetq; semen illanus sorte, & produceretur foemina. Et ratio est: quia si in tempore naturet lapsae, in qua cor: u, uoluntati rationali non est subiectum , talarum potest imagina tio, ut patet in ovibus Iacob, & in muliere , elus concepit IE-thiopem: ut gi. refert ib: lcm citans D. H elon. Et in alia muliere, qus prolem pulcherrimam vimque parenti dissimilem peperit, quam Hippocratcs a crimine adulter ij liberauit, inuenta in eius cubiculo simili pictura filio , quem pepeierat. Quanto magis efficax tempore legis institurae. immaginatio fui det ad concipiendum masculura , vel foeminam. l laudo voluntas rationalis hoc dictaret. Velum en i m uero, amicu l C. ctor, quaerenti. Quorsum hete,quae nunquam Perunt, nec z-runt tractantiit respondere cum Hugone poteris,qui de quali μ ν ti. itate genitorum in statu innocentiς disputans : ita ari. nec auctoritas probat, nec ratio arguit, maviset sta , inter dubia relinquuntur. Tamen ista non inutiliter aliquando ita quaestionem admittuntur: ut uel inueniatur, quod verutra est: vel saltem quod falsum est, non credatur. Qualibus autem donis

fuerit Adam in primo statu prςditus, infra proprijs in locis cum Magistro declarabitur. Sem. Distina. XXI. IN haedistinct. Magister disputat de tentatione. Fst autem huius distinctionis litera supra in materia de tentatione exposita, illam relege, & quae sequuntur ad pleniorem tiriel ligentiam materiae ten lationis. Et an sit arperenda, nec ne, Diligenter animaduerte. Prima proposivio. Tentatio ex prauo motu intrinseco scaturiens. v. g. cs cupiscentia ad iram, vindictam, libidinem, inanem gloriam, &c. nulla ratione, nec a viro sortissimo appetenda est. Sufficiet. n quando talis tentatio ingruet, ei consensum non praebere. Et probatur: quia ad Rom. . D. Pau de huiusmodi tetationibus, di motibus ait.Qvqd odin tum, illud facio, & iam non ego operor illud:sed quod habitat in me peccatum. Quare ii mdc-rat huiusmodi tentationes, non illas quettebat,s eu appetcbar.

478쪽

c. I .

Qui sponte, & voluntarie tales tentationes appetit, iam peccauit. Et ratio est: quia omnis electio voluntaria mali est peccatum eoque grauius,quo grauius est,quod appetitur. Tertia Propo tio. Tentatio, quae ab exteriori emanat,nempe, tribulatio, assi ictio, mors, quam tyranni,& persecutores infligunt, interdum desiderio stlicitatis propriae, & aedificationis proximorum a sanctis, & in religione Christiana firmiter radicatis a peti potest. Et ratio est: quia hoc modo legimus lanctos aliquando locutos fuisse dicentes: Vtinam contingat mihi pr Christo subire martyrium: de quibus B Aug. ita loquituro sicut se infirmitas sancto ruin, firmitasq; habuerit,ia eluxit tentari, cupiunt tentari,dolent in tentationibus, gaudent in tenta tionibus. Vt enim metuant tentari,audiunt. Si quis praeoccupatus suerit in aliquo delicto, vos,qui spirituales estis, huiut- modi instruite in spiritu lenitatis, considerans teipsum , ne &tu tenteris. Vt autem cupiant tentari, audiunt quendam viru eui occulta sapientiae a Deo erant man festa j sortem dicentem . Proba me domine, & tenta me. Vre renes meos, Sc coriveti,id est exerce me in tribulationibus.Vt doleant in tenta. tionibus, vident Petrum sentem. Vt gaudeant in tentationibus. audiunt Iaeobum dicentem. Omne gaudium existimate fratres,cum in tentationes uarias incideritis: haec D. August. Quarta Propositio. Perquam perieulosum est, tam sorte nudi ualidum, quennuam se facere: ut susserendis huiusmodi tentationibus quis sufficere se iactet. Et ratio est:quia frequenter accid it: ut ex . tra tentationem constitutus aliquis,& in tranquillo portu postus, mira sibi persuadeat, qui cum ad rem peruenitur, deficit, & infirmitate succunnbit. Patet exemplo B. Petri, qui cuni sorti & firmo animo toties pro Christo mortem promitisset. postea, praesente tentatione , dum mori timuit, vitam negauit. Simile exemplum legitur in historia Eeesesiastica cui ubdam sancti viri, qui eum spontὸ primδ bestias,& alia tormenta accerseret, pertractus ad suplicia,fidem, pro qua mortem oppetere debebat,abiuraui ' . - Hinc , D. Aug. inquit. Vnde sit virgo s perquam loricita, quae sunt domini, quomodo placeat domino, ne sorth pr pter aliquam incognitam sibi mentis infirmitatem, nondumst matura ma Ityrio.

lita

Quinta

479쪽

De peccato primorum parentum qOI

. Quinta Propositio. - Gratia exercendae virtutis a iustis charitatis igne potissi- mum inflammatis, potest tentatio desiderari. Et ratio est: quia energia ignis praesentia contra iij magis vim exerit,quam opprimatur, sicut ventus fornacem perflando magis accecidit, licet candelam extinguat. Hic ure,hic seca,hic. non parcas: ut D. Aug. in insernum parcas. Magi L Sensent. Distiria. X X II.

De se aio primurum ρ tremum,

Q qaestio haec, aliquot dissicultatibus explanatis , erit per- Ale. At

spicua. q. IDq.

Prima digia. Quotiram siuit peccatum primorum parem: ' S. Th. 2. LVariae sunt de hac re opiniones. Alex Alen. S Thomas. Du- q. 163. randus,Gabriel: ubi supra tenerit, primum Adae peccatum fit se S Boii d. se superbiam S Bonavent. loco citato siserit sudite puccatum 2I.- ῖ. inobedientiae. Scol. tenuit peccalle ex nimio amore v Ioris . in .l. 22. Sed quia omnes opiniones liabent maximam probabilitatem, S M. tDv- breui proponam concili sones sequentes: tu vero, si licet per o,i Hic. otium, lege doctores citatos , & controuersias nostras intcr S. O as ριbi Thomam,& Scot IODuc mes multa notatu dignissima. e m.

C O N C L V S I, O i. . I r. Heu et primu peccatu fuit superbia. Hanc concita sione cois hiatus uis Doctorum lentetia ana plectu ur. Et ratio est: quia peccauri per Oa , di suggestionem serpentis Fritis licui dij,& hoe est supcrbia. a. m. CONCLUSI. OII. Gen. 3. Prob;bile est primum Adae peccatam fuisse superbiam . Et Eril. io.

ratio est quia mitium omnis peccati superbia est. Et confirma GD. . Dsu. tur auctoritate D. August. super illud Psal. uς nonrapui,tun: PD. 68. exolvebam. Dicit enim rapere volitisse diuinitatem,quod ad superbiam attinςt. '

Verisimile etiam est, principale Adae peccatum fuisse in obedientiam. Et ratio D. Bonau. est:quia diabolus ad hoc ptimum hominem inducere intendebat, quod patet, inquit. ex Priucipio suae interrogationis.Cur praecepit vobis DeuS,&c. Gen. 3.

CONCLUSIO IIII.

Est etiam probabile suille primum Adae peccatum immoderatum amorem auricitiae v xcris suae. Et probatur auctoritate D. August. licentis Adam non carnali concupiscentia vi- D. Aumctum : sed immobili quadam compulsum beneuolentia i qua sit per Geyletumq; fit, ut ost cidatur Ucus, nc oflandaturam: cm ) pec. ne. e. I 2. Cccaile.

480쪽

caile. Propter quod noluit eam contristare: quia credebat I .a ira eam sine suo solatio contabescere. Et confirmatur ad Tim πνοι b. d. th. 2. Adam non fuit seductus: sed Heua. Quare si fuit differentia inter eorum peccata,Heua peccauit ex luperbia. Quia VO luit esse, sicut Deus. Adam vero minimE: sed ex amore uxoris. Et notanter dicitur in conclusione, fuisse amorem amicitiae: quia amor libidinas nondum erat Et ideo dixit B.August. ubi supra, non carnali concupiscentia victum.

Verisimilius esse videtur,quod Adam, post primum peccatu,

appetiit elle, si It Deus, licet noli tanta cum intentione, sicut

Heua. Et patet ex eo, q, dicitur. Ecce Ada factus est , sicut unus D. AEM. ex nobis. Super quem locu lege D. Aun lib. II .de Gen ad lit. c. B. Greg. 29.& lib. 2. contra Manich c. I s.&6.Greg lib.9. Moral c 2. Duplex est Dei similitudo. Vna vocatur aequiparantiae, quam parentes nostri non ambierunt: quia talis similitudo nequit in sensum hominis eadere. Propterea quod diuina ria tura infinitis parasangis anteeellit omnium hominum ς stimationem. Altera est imitationis, qua suo modo potest homo tripliariam aliquid de similitudine Dei participare. Gen. I. Faciamus hominem ad imaginem, sin ilitudinem nostram. Nam haec imitationis similitudo est triplex. Vna naturae. quae ab exordio creationis homini, & angelo est impressa. Altera est cognitionis , quam etiam angelus in suς originis Luci 18. principio su cepit. Legitur enim Frechiel. 28 fuisse sapientia plenum. Hanc homo non albi, sed potentia erat adeptus. Contra hane conditionem peccauit homo, quando suapte auctoritate discernere inter bonum , & malum sibi adscripsit.& futura contingentia pr sagire concupivit. Tertia similitudo eonsistit in potestate operandi,quam nec ECmo, nec an D. Aug gelus acceperat. Contra hanc deliquit,quando proprio marte 3 .dege. uniuersa operari, ordinare, Ac regere quod angelis non fuerat adsit. ca. concessum ut auctor est Aug. concupivit. 3 Q. Secunda di Fe. Vιαν priorum parentumgMAiμs peccauit

Are. Ale. Ad pleniorem huius dissicultatis intelligentiam lege , quae νηῆb. 3. . in secunda huius secundi parte de circunstantiis, & modis.

o 7- quibus peccatum aggravari solet cribuntur. De hac dissicul-S Tia m. tare varij variὸ opinantur in pr)mis D.Chrysostomus homi Lara 3- 7 ad populum Antiochenum semire videtur, inter istos tres S 3 4 Adam , H mam,& serpentem, sue diabolum , omnium leui Dpr. ar. . simo peccati Adam . Sanctus Ambros de instinatione vim e.

2 b. /.Π s argumentis ex sacia sciri plura desumpi contendere videtur

SEARCH

MENU NAVIGATION