장음표시 사용
451쪽
De immortalitate primi hominis. 38s
heri arbitrii beatitudinem illius regionis attingeret, in qua peccare, vel mori non posset. t Hinc consulatur haeresis Pelagianorum, qui ponum mor tem in paruulos transire, & non peccatum . Nam faciunt Deum Iniustum, allerentes, Deum assicere miseria aliqua hominem sine peccato. Quod, cum instissimus st,facere haud potest. Lege D. Aug. lib. 4. eontra duas epistolas Pelag.
catum contra hereses, haeresi prima. Ruinta dissc.VιTum, Adam peccante, cori res eius per fumigni vietae potu et perpetuari Duc sunt eirea dissicultatem hanc sententiae , quas sequeri tes conclusiones declarant. Mouetur autem haec dissi cnitas, propter locum Gen. 3. Ne fortE mittat , &c. & vivat in
Non potuisset post peccatum comedens de ligno vitς per petuari, iam atcrnum vivere. Et ratio est: quia ibi vexavaeternum non dicit perpetuitatem: sed vitae quandam diu' turnitatem . Qui modus loquendi est sequens inscriptura sacra : ut quando dicitur rex in aeternum vivet. idest , per loci gum tempus . Quia poterat lignum vitae adco naturam hominis adiuuare, latuumque vigorem conferre; ut diutius viuere pollat. Et confirmatur exemplo Henoch, Sc Hesiae, qui, ut glossa, Sc sancti docent, in parauiso per esum ligni vitae, ut' que ad aduentum Antichristi conseruantur
CONCLUSIO II. si Adam post peccatum de ligno vitae comedi fiat, non diu
turno duraraxat tempore : sed aeterno vixisset. Hanc probant ex ipso textu in principio ei talo,nempe : S vivat in aeternum. Nam ex prima opinione videtur non posse probari aeternitatem pinnarum, praesertim ex illo loco: ite in ignem aeternum. Atque ita incideremus in errorem Origenis. Et ratione confirmatur: nam si per aliquod tempus per esum ligni vitet potuit prςseruari in tanto persectione, & puritate, in quanta fuerat creatus, ergo Sc in perpetuum potuit. Patet consequentia quia si Deus potuit facere; ut in aeternum viveret: ergo fecit. Pro hac seeunda sententia videntur complura patrum testimonia , ex quibus apparet , quod si homo non sui siet post peccatum a ligno vitae separatus . non Disset neeesse mori:& brcuitatis causa loca aliqua tantum citabo. Nam D Aug. ita sentire conuincitur lib. I 8. de Genesad liter. c x .& lib. I. B b contra Hare'.
452쪽
Contra aduersarium legin, & prophetarum. c. 3 s. D. Chrysost. homil. I 8. in Gene. Hilarius in illud Psalm. Quoniam quem tu per assisti. Ire us lib 3. aduersus h reses. c. 37.& Cyrillus lib. 3. contra Iulianum apostatam. Caeterum ad veritatem clarius intelligendam animaduerte, duas esse causas, ob quas, Adam in perpetuum vivere poterat.Quarum una erat interna corporis eius qualitas, quatuor humorum complexione pro porcio nata. Altera lignum vitet, quod bonam corporis qualitatem conseruabat, atque fouebat, & utramq; cautam D Aug. I 3.de ciuitat. Dei, capsi .assignat. Nam eo, inquit, die mutata in deterius, vitiataque natura,atque a ligno vitet separatione iustissima mortis in eis, etiam corporalis, necessitas facta est,
Et quamuis utramquὰ assignet causam: prior tamen sum ciens est mortis causa , ita : ut illa posita, non potuerit Adam , quo modocunqu8 de ligno vitet comedii let, immortalis esse. Et quoniam , quae ex Cyri lio. Hylario. Irento citata sunt, non plus urgent, neque in se includunt, quam scriptura Geneseos: Nunc ergo ne fort8,&c cui innituntur, eliciendus erit se osus non improbabilis, quo veritas loci citati magis elucescat, nempὸ: ut Deus in ironia eo in loco pei seueret. Quae est dissim Iatio, aut illusio, qua contraria ostenduntur sensui quem verba prae se serunt. Ecce Adam, inquit: quasi unus ex nobis sa-ctus est, iens bonum , & malum. Vbi acerbissima uoma improperat ei vanam fiduciam, quam de verbis serpentis con ceperat . in asi dica recce quam praeclarus Adam est este clus: quod serpens ei, cui s de adhibuit, repromisit: factus est Deus, qui iam brutis animantibus, similis est, necessitati mortis subiectus,& qui tegumentis, ac peri romatis indiget, quibus membra illecebris concupi 'centiet erubescenda contegat. Didicit certε, quid sit nob: s obedientiam recusare, & in diaboli verba iurare. Sed sortὸ quamquam in tantam sit deiectus 1 seriam, perspicu Eque cognoscat se noesse Deum, ad Luc aibitratur alterum illud verum sore, quod serpens promisit, videlicet, Pnon morietur: igitur ne se ipsum salsa perstra sone decipiat, separetur a ligno vitet, & extra paraditum prouellatur: ne fortὸmitat manum suam ,& sumat etiam de ligno vitet, & comedat,& vivat in aeternum. Et dicit dias:Ne vivat in aeternum
per ironiam , scilicet, Eoe est i ut miser arbitratur, vana promissione deceptias, per lignum vitet in ternum vitam protrahere posse. Quare r ut ouod res est , sibi persuadeat, tollatur illud , in quo confidit. Atquὸ ita eum dominus paradiso expulit. Hic sensus colligitur ex Cyrillo , St Ambro.
453쪽
De immortalitate primi honrisiis.
& Aug x ex D. Chrysost. Et eundem in modum doctores Lib. 3. e. intelliguntur , dum asserunt eum de paradisi voluptatibus Ti. eant de turbatum esse: ne perpetuum ineo, 3c immortale est i ma- adiui, Clum , hoc est , ne persuadeat sibi, ac reputet se peccaminibus tra. -
im mortalem sore. . Sexta di M. Qualis εsidisseremia intre immortalitatatem primi homnis,ante peccatum, O christi ornrunmque Lanctorum in est 3
CONCLUSIO. Dissert immortalitas illa , quam primus homo habebar, ab ea , quam electi in resilirrectione sunt habituri, & Christus
nunc fruitur in coelo, per omnem modum. Et rat. o est . quia qui digni habebuntur resurrectione ex mortuis, non potvrnotanori: Adam autem poterat mori, & mortuus est . Tum Ad V Lue roante peccatum abriat necessitas moriendi: in sanctas autem post resurrectionem aberit possibilitas moriendi. Aliud si amdem est posse non mori, at ad non posse mori. Tandem D. Paul. inquit. Factus est primes homo in animam Huc mers, Adam nouissisimus in spiritum vivificalitem. Vbi dictam velltatem probat: nam illoru v ciborum lensus est Primus A sim corpus animale habuit, quod ad sui sustentationem anxm n Ps iii ligebati illud de mo i poterat:Christus autem p ait resur rectionem c ni pus habuit spirituale , quod uirilis cibo tum a i mentis opus habebat, nec inori poterat. Lege Au g Ll . is cetciui Dei c. 2ῖ.& de corrept grac.c I i. t STtima disse. R iae nos, ect d Hentia inter m retritatem, n Adam i μη ς Foca uri habuit, di oam in quam n Oinhe, fu,Au e I'
. Non parum disserentiae est inter utramque mortalitatem . ytratio est: ou a nos velimus, nolimus, debemus aliquaudamori, cum statutum sit omnibus hominibus se mel mori. At ille scinori potera;: vr in facillim ξ eam, si volui siet, euitasser.
Respondeo. Vna, Ac eadem esser. Et ra Do est i quia poten- Alix. tia materiae disposita eadem est per essentiam cum se ipsa indi- im m. i. sposita , & immortalitas innocentiae, & immortalitas gloriae, O sic se habent; sicut potentia indisposita, siue indisserens,& p S Bententia disposita dispositione, quae est necessitas. Quia in statu i. ini Di Dceni iς poterat mori,&non moririn statu vero gloriae ne' sit p. sesse habet uon moIi.
454쪽
Secunda disse. Fuit ne Hetia fremata in paradis,mlextra illuvir
Fuit quidem in paradiso formata. Colligitur conclusio ex
Cor. T. 2.c. Gen. Nam existerile Adam in paradiso , tulit unam decostis eius, & aedificauit eam in mulierem. launt etiam multae rationes , quibus cones usio confirmatur. Id enim Dei septe tiam decebat. Tum propter principi j dignitatem, ex quo corpus eius formandum eratiui quia si iij similiter, propter dignitatem parentum, fui llent ibidem nati. Et, vi ex hoc mulier gra uior,& honorabilior haberetur. Appen. Hinc locus non saluat animam. Nam Angelus in coelo, &D.Greg. homo in paradiso peccauit. Et Loth in poruersa ciuitate fuit Gen. i9. iustus,& in monte peccauit. Nec loci, nec generis nobilitate D. Amb. unusquisque gratiam comparat sibi. Nam vir extra paradisum factus est,& mulier inserior intra paradisum Haec sunt D. Ambro dc D.Gregor.& reseruntur can .illud,& sequentI can.quς- libet,distinct. 4Ο. Tertia disse. Deciat nepotius ex viro, quam ex limo terrae,
D Oct. ubi Decuit: ut ex viro formaretur. Et ratio est: quia vir est Dei Dp. imago,& sicut omnia ex Deo sunt: ita decuit totum genus Ea-
manum ex uno homine sumi Et ut vir magis uxorem amaret,& uxor viro, tanquam suo priucipio, & capiti inseparabili uxadhaereret. Et, ut processit O Ecelesiae a Christo, secundo Adam. Eec i . fignificaretur. Est conclusio haec de fide.Nam Eccle. ir legitur post sormationem hominis. Creavit ex ipso adiutorium um Act. le sibi. Et ach. II. D. Paul.ait. Fecitque ex uno homine omne 'genus hominum,dcc. Appen. r Hinc, etiam infertur responsio dubi j. Cur magis mulier de Doct ubi viro,quam e contraξ Et ratio est: quia in secundo Adam ChrisI, p. sto erat hoc quoque futurum.Ex eo enim erat formada Eces e- d. sa. Et ideo: ut perfecta essent Dei opera,debuit esse similiter, Mnullier de solo viro. Sic enim copleti sunt quatuor modi producendi hominem. Vnus communis ex viro,& muliere. Alteusine viro,& muliere: ut productio primi Adae. Tettius ex In liere tantum sine viro: ut fuit Christi ex virgine productio. Et quartus productionis Hevae ex viro sine muliere . Sic enim, tunc congruebat: quoniam vir est caput mulieris, 3c non vix, propter mulierem .sed mulier propter virum, facta est. Haer i. Hinc, destructa manet haeresis assirmantium, Heuam C
dem punisto, quo Adam dethmo terrae imatam suisse. Narx, sacra L
455쪽
saera seriptura apertὸ oppositum docet. Sapie n. enim eo ita legitur Haec illum, qui prius formatus est a Deo pater orbis
tetrarum,cum solus esset ereatus, custodiuit,& eduxit illum a 33. q. s
delicto suo. Quare si primus fuit Adam formatus, & solus ean neci
creatus, non simul ex limo terrae cum illo Heua. Et I. ad Ti- ιud. moth. 2. B. Paul. ait. Adam primus formatus est, deinde Heua. i. Tim. IEt quid hoc testimonio clarius PQarta dis puti ne Heua formata ex esa AG
ruit planE Haec est de fide .Et praeter auctoritates proximis Al. κώ-
duabus difficultatibus allegatas , quibus ad literam haec veri- q. R . m. tas Catholica demonstratur. Gen. a. habetur. Vocabitur vira- 2. O al, go;quia de viro sumpta est. In quibus verbis , nomen mulieri ubisur. imponens Adam, illius etymologiam, & derivationis ratio- Gen. λ. nem expressit. Vt quemadmodum a viro mulier educta fue- I. Cor. Irrat: ita a viri nomine nomen mulieris deduceretur. Lege & D. II. q. s. Paul. I.Corin. et 1. ubi eandem sententiam docet, sic inquiens. can nec it Mulier gloria viti est. Non enim vir ex muliere est, sed mu- lud. Iter ex viro. Ecce audis mulierem ex viro esset factam. Et nun Gen. t. quam alibi legitur ex viro facta, nisi cum Heva fuit ex costa castri l. Axiae formata. Accedit ad haec concors omnium sacrorum Do contr. hactorum sententia,quae tanti est momenti: ut pro Eccleis de ii res e. 7.nitione sit tenenda. Omnes enim ad varim usque hoc cocor' D. Aug. diter sensetunt. Lege D. Aug. lib. s. super Gen. ad lit. c. 19. Sc li Chosis . bro I a.de civit. Dei e. ΣI.Chrysost. homil. I s. super Gen, Greg. Gretor.
lib. 3 .morat .c. 14.Theophylactum super Paul. ad Ephei s. de T vota.
I. ad Cor. I l. Ansel. super eadem Paul. loea. Eucherium. super D. Ansit. Gen c. 2O.& 2I. Petrum Lombar. hac d. B. Hiaron. super epist. Suebor.
ad Philemo. leclarantem locu Exod. Credidit populus D , B Hier.& Moysi seruo eius. Exod. I9Hinc, qui assereret, Heuam non esse formata ex costa Ad rae locu de formatione Hevae ex eo sta Adae, no esse intelligendum iuxta literam. sed iuxta mysteris: non quide per allego xia, sed per parabolam,erraret in fide.Ratio est, nam & si in sacris historijs ea, quς gesta narratur mysteria,alia sub literς cori e contineant: semper tamen in illis veritas historiae prius iuxta grammaticam significationem accipienda est. Deindemisticus sensus quaerendus est, ut regula supra posita innuit. Vninta dis Fuis ne Heua desti costa Ad ae producta fCONCLUSIO.
Non solum de eo sta, siue osset verum etiam de aliqua eat- a. ubinis particula fuit Heva cvrpus formatum . Probatur ex eo sior ra. dem
456쪽
D. b- dem rex hoc nunc os ex ossibus meis, & caro de earne me Quare de olle, te carne Adae fuit corpus Hevae formatum. Cur ergo magis a costa,quam a carne fit denominat 3 Respodeo. Quia illa fuit pars principalior. Vel quia vir mulieri confertro Dur,4c mulier par viri consortium vigorem accipit. Et vir per mulieris consortium debilitatur, & emolitur, mollisq; dcefice minatus redditur.
Appen I Hine, colligitur Christum factum sitisse infirmum: vi E
δεπφη-x Hmc,dicitur Gen. 2.Et repleuit carnem pro ea: quia vir de Gς - v. dit mulieri sortitudinem,& luscepit Infirmitatem. Et quia co sta illa carnis locum occupabat. Non.n. facta suit in Ada costa illa: ut in eo maneret, sed ut ex ea mulier formaretur. Appen 3 Hine,licet costa illa superflua videretur esse in Adam,qua tenus erat individuum:erat tamen de persectione,& decentia 3ἰ -q- s. i litus,quatenus erat mulieris, siue humani generis principi cov.nης it Et confirmatur a simili ut semen,licet, superfluum in indiu duo sit: non tamen tale est respectu rei ex ipso generandae. Ι Π 4 Hi ne,costa illa non in Adam:sed in Heua,cui erat intrinseca, resurgeri Sexta dise. Fuit ne formatum Hevae erepus de eona Adg fcnndum rationem seminatam
Doctor. Haud fuit.Et probatur ex Arist s .metha quia ratio semina si P. Iis non attenditur, secundum quamcunque potentiam: sed soe' luna secundum potentiam proximam. Quando, scilicet,ex ali i λ δε quo proxime,& per unum procellum formari potest mihi laus - teni tale crat in costa Adae respectu corporis Heuae. Neque.n. per quamcunque transmittationem, nec per plures , potuit i ta costa naturaliter conuerta in corpus Heuae: sed sola diuina
Anm. Hinc, opus sermationis Hevae de costa Adae non suit miraculum: sed mirabile. Cum non simpliciter secundum rationem causalem fuerit. Septima dis. Cur de esa Adae dormientis,o non vigilaniis formata est mulier p
q. 41.ns. Immisit Deus soporem in Adam: ut formaret Hevam, non 3 .ara. 3. ad mitigandum, quem sentire poterat,dolorem: sed propter si O s et 2 gnificationem,& meutis Adae eleuationem. Ratio primae parvHIV. dis conclasionis est: quia poterat Deus sine ullo prorsus dolore, dc horrore, costam a vagitante separare. Secundam partem
457쪽
probat D Aug.tract.ς in Ioan. dum ait. Dormit Adam: ut irat λυ.λ Heua .Moritur Christus: ut fiat Ecclesia. Et de latere dormien. q. 8s, tu. tis fit Heva. quia dormiente in eruce Christo, lancea percuti- aD Entur latus: ut profluant aeramenta, quibus sor matur E eclalia. g 3. ira Tertia pars, scilicet, propter mentis eleuationem , probatur 3 6 si sanctorum sententia, afferentium, missum suisse soporem D. Aut in ada: ut ipsius mens per extasim particeps fieret, tanquam Geos . angelicae curiae: ut ingrediens sanetuarium Dei,nouissima intelligeret.Vnde continuo spiritu prophetiae plenus,s stamentum hoc magnum eructauit. Hoc nunc os ex ossibus meis,&caro de earne mea. Hinc, non secus manifestata est Dei omnipotentia, non excitando a somno dormientem, per extractionem costae, ac si Heua de latere sine dolore ,& horrore, vigilantis sermasset. Oeuuat dis Decuis, M non ex eapite,neque ex sedibus, sed ex latere viri Heua fro tritur t
Prosecto ita deeuit. Et ratio est: nam cum mulier non effetviro dominatura, non debuit de capite viri fieri. Et quia vir non erar illam,tanquam seruam , contempturus, ac tractatu rus, non suit de pedibus viri facta: sed de euit, ut de latere viri multis de causis formaretur. Iarum prima est: vi unicum de monstraretur principium, quo nihil commodius contra discordiae vitium t eum extiteriti explodendum: vel scum nondum inualuit cauendum inueniri potest ut autor est D. Aug. lib. I 2.de ciuit.Dei e. χΙ.& 26. Secunda est: ut indicaretur, si chara mariti,& uxoris debeat eme communicatio, reciprocaq; di immo. ut ei separabilius adhqreret,dum ex se prodacta agnosceret,eamq; ut sociam sibi gratissimam, haberet. Vnde sauctus Moyses De viro sumpta est: luam ob rem, relinquet homo patrem,& matrem,& adhaerebit uxori suae. Tertia tandemst,& vitiina causa,propter significationem: nam per hoc significabatur: ut supra diximus emanatio ecclesiae ex latere Christi, iuria illud B.Pauli. Saera men tu hoc mgnum est sci' licet,matrimonium) ego autem dico in Cliti sto , ic Ecclelia. Christus namque, propter ecelesiam reliquit patrem, te ipsam exinaniendo,usque ad formam serui, nec non matrem, scilicet,Synagoga,& adhaesit uxori sitae, sacrosanctae ecclesiae. Qua licet meretricem offenderit: virginem tamen secit. In fide siquidem est virgo,in carne paucas habet. In fide omnes virgines,& integras habere debet. Optavi vos, inquit D. Paul. Vni viro virginem castam ex iubere Christo. Haec, inquam, virgo - r. i
458쪽
quamquam sit; pam tamen plurimos,qui virginem sancti sib
t mam imitamur Mariam,quae Dominum reperit,& virgo i uiolata permansit.
Mulier quomodo vir socia, eique si bi.cta simul F potest ZR alio dubitandi est:quia si est viri socia unde ex latere producta fuit. Cur D. Petrus hortatur mulieres: ut se viris suis sub -- m ittant: eo sque dominos agnoscant e xemplo Sarae , quae viro suo Abraham sedulo obtemperabat, eumque dominum a P Ad I μ λ pellabat. Et ad Titum cap. 2. Paulus: ut doceae adolescentulas subditas viris suis, 3 c. scribit Respondeo. atenus mulier de latere viri sumpta est, socia viri fuit:inquantum vero ex virint quam ex principio existit, praecipitnrei: ut se submi Drat viro suo, eumque dominum praefectum .ac rectorem aguoseat suum Et ratio est quia decet, ut qui ab alio originem tra- D. AE . hit,ei subdatur, aqno procedit. Lege D. August. de hac re per pulchre di s serentem. I9.de civit Dei cap. I .dc I s. ubi inquit. GN. ma Praeesse debent, qui consulunt, subesse quibus cosulitur. Hocm Jμm, naturalis ordo praescribit. Sic Deus hominem condidit. Lege est omnino Alexan .ubi supra de subiectione ante peccatum , M V -9 post illud. I N em Hinc, vir cum simul socia,& subdita sit ei mulier, non exi
intren. stimet secum arrogantia uxorem suam,tanquam seruam , aut mancipium, suum proprium commodum quaerens, polle tractare: sed quaecunque dura adhibet, in bonum mulieris dirigere debet. quemadi nodum parentes proles castigant,no sui gratia sed salutis,ergo prolium. De anima Hevae tractarum fuit . e ris 2 in quaestione de anima rationali supra. Magi I. Semen. Dι'inia. XIX.
De immortalitate, siue mortalisate primi hominis, secundum tarpsu Prima dis Viram in flaim innocentiae fuerit homo morta Al ρ te. tis, vel immortalis λq. 25. S. Mortale rectὸ vocatur,quod potest mori mecessario tamen T i 4 97. non debet mori. Et confirmatur ex B. Paul. qui mortalia cola S u . tau pora vocat, quς mori possunt,etsi non debeant. Vivificabit,inran bcοι. quit,& mortalia corpora vestra Id est,auferet mortalitate itar Ricar. O ut mori non possint. Quia non tantum auferet necessitatem a ii hac mortis: sed & possibilitatem. Nam quod nece ilario moritur, die'. 9. appellat Apostolus no mortale: sed mortuum. Corpus, inquit, A ex R- mortuum est, propter peccatum, id est, necessitati mortis additin. m. a. ctum .Lege D.Auz Iib. I.de pec. merit.creit. Lercio, dc quinto,
459쪽
ne immortulitate primi honlinis. 381
Sc li&6.de Gen.ad lit e as .de lib 3 contra Iuliantura. Immortale bifariam sumitur. Primo: ut significat negati nem aptitudinis, siue potentiae moriendi. Et hoc modo immortale idem est, quod non potens mori. Secundo: ut significat negationem actus moriendi tantum, atque Ita immortale idem est,quod potens non mori. Triplex est status humanet naturae. Primus naturae institutae, siue innocentiet, in quo poterat homo mori,& non mori. Secundus naturae lapis, in quo homo potest moria sed non potest non mori: quia statutum est omnibus hominibus semel moti. Et tertius naturae glorificatae. Iusti enim in perpe
Homo ex natura sua in primo statu non erat immortalis et sed mortalis. Et ratio em quia mortale est,quod est aptum, natumque ad moriendum, siue potens mori , &tale suit corpus primi hominis ex natura sua, siue ex parte materiς : ut Alex. α S. Thom. ubi supra docent. Et probatur e quia tunc pote Tat calor naturalis agendo in humidum radicate, id cocissi mere, ad cuius consumptionem sequeretur etiam extincti caloris ,&mors : ut ualet exemplo ignis ,& olei. Vnde D. August. I .de ciuitate Dei,capit.26. Cibus aderat, De esurireta potus. ne sitiret: lignum vitet, ne illum senecta dillo lueret. Quare senecta poterat dissolui, poterat humidum radicate consititii,& tandem mori.
Fuit tamen tunc immortalis, id est, potens cion mori. Ettatio est: quia in statu illo data suere illi duo remedia, contra duos desectus, ex quibus mors oritur. Quorum primo ἔqui est deperditio humidi radicatis, ex actione, caloris naturalis su eniebatur, per esum omnium lignorum.paradisi. Et ita dictum fuit ex omni ligno paradisi comede. Secundo autem defectui, qui est debilitatio naturalis vigoris comple xionis hominas, quae nascitur ex commixtione extranei uia trimenti , cum calore, siue humido, radicali quemadmodum vinum eo magis debilitatur, quo amplius aqua ei com miscetur o remedium per esum ligni vita adhibebatur. At
que ita erat potens non mori. Tum etiam : quia pCterat non peccare, etsi non peccasset, non Milet mortuus. Vade dixit Donamus Adt. In quocunque die comederis ea eo, morte morieris, id est,morri obnoxius eris. Hi iaci si non comedi let, non mortuus Misset. sabam.
D. Ait&-- . . . . . . a Gen. λ
460쪽
H me , eregendum est: ut Scot. docet, quod antequam cor pus hominis suisset alteratum alteratione improportionata, translatus suisset homo in paradisum c testem,& tunc factus sui stet omnino immortalis, Id est, non poten S mori. Hine, accipiendo mortale, de immortale consuetudine scriptorum Gentilium, Latine loquentium pro mori necessὸ, Ω non mori posse,primus homo ante peccatum , nec mortalis, nee immortalis fuit. unde Petrus diaconus inquit. Erat mors, de immortalitas in eius posita potestate. Capax enim erat utriusque. Et D. Fulgentius, nec non Maxentius, qui operibus Fulgenti j solet apponi, in libello fidei. Confitemur, inquit , rectum in omnibus creatum Adam, non mortalem , nec immortalem : sed utriusque capacem. Idem docet Hugo apud Alex. Secunda disse. Fuit ne Adae in primo gatu immortalitas
Duas reserunt Alexan. dc S. Bonau. Opiniones. Prima illarum tenet, non fuisse a natura. Et ratio est: quia proprie. rates naturales propter culpam non derelinquunt subiectum: ut patet in malis angelis, in quibus naturalia manserunt in . tegra , & in homine descendente de Hierusalem in Hierico, qui incidens in latrones fuit spoliatus gratuitis , dc in naturalibus vulneratus. Et cum fuerit expoliatus immortalitate iuxta domini sententiam. In quacunque die comederis.& alibi pulnis est , & c. immortali ras non inerat ei a natura. Secuda opinio tuetur suisse homini immortalitatem a gratia. Et ratio huius opinionis est: quia illi animae datu in fuit donum gratiae , gratis datae, per quam posset corpori natura
mortali praesdere, & illud regere, elementaque, quasi in quadam amicitia , quandiu suo autori subiacere veller, custodire. Quod quidem gratiae donum vocat D. Ansel. au'stitiam originalem. D. August. hoc approbat. 6. super Gei . ad literam , dicens, hominem mortalem fuisse conditione corporis: immortalem vero beneficio conditoris. Quod quidem beneficium nihil aliud, quam dictum gratiae donum suit. Et confimat exemplo , inquiens : quod sicut praescitum fuit filijs Israel, quod spatio quadraginta anno lum eorum vestimenta non veterascerent: ita suisse praescitum Adae:
Multae sunt apud Alex. Sc S. Bona. utriusque opinionis rat ories. Caeterum: ut utranquὰ opinionem Unica concli sone. mplectamur, animadueitc. Quod, cum dicitur , ho mo