Flores theologicarum quaestionum, in secundum librum sententiarum, nunc primum collecti, & in lucem editi. Ab illustri admodum, & reuerendissimo fratre d.d. Iosepho Angles Valentino, designato episcopo Bosanensi, ex ordine minorum assumpto. Pars prim

발행: 1588년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 철학

461쪽

De im Ortalitare primi hominis. 383

mo est beatificabilis, duo significantur, & velut digito indicantur. Vnum est apti iugo ad beatitudinem: quae quidem aptitudo inest homini per tiaturam : quia homo a natura sita habet aptitudinem ad beatitudinem. Alterum uer5, quod indicat bre iii portatur,est di *ositio, perquam aliquis sum cienter disponitur ad susceptionem actus beatitudinis Et haec di . politio inest homini non per naturam : sed per gratiam, per quam lassicienter disponitur ad gloriam, ad quam sine Eratia

1uiscere haud potest. ψCONCLUSIO.

Ιmmortalitas homini in statu innocentiae quodammodo per naturam , quodammodo per gratiam inerat. Et ratio est; quia immortalitas illa, quantum ad aptitudinem, inerat illi a natura r .quantum vero ad complexionem , & complementum fuit a gratia. Et confirmatura simili per notabile positum : nam sicut homo dicitur beatificabilis a natura per aptitudinem, quam habet & a gratia per sussicientem dispositionem, quae non est sine gratia: ita etiam poterat dici immortaa natura, aqua habebat aptitudinem ,& a gratia,quantum addi sipositionem,& complementum, quod fuit a gratia. Nam tribus causis , propter quas mors contingere pote ii, quae sunt elementorum pugna,&dissolutio, humidi consum ptio, Seextrinseca laesio, iam fuerat remedium adhibitum. Habebat enim aptitudinem euadendi hoc triplex genus mortis per id, quod ei a natura inerat. Nam contra elementorum pugnam erat interna eius corporis qualitas, quatuor liu morum com plexione proportionata. Et quia haec non simplieiter sufficiebat, tuit eius animae iustitia originalis concessa. Et contra consumptionem humidi habebat virtutem nutriendi, poten. 8 ς''tem conuertere alimentum sibi sufficiens. Et quia humidum radicate paulatim consumitur, nee potest per quodcuque ali- mentum reparari, datum fuit illi, non ex conditione naturae: 1ed ex dono,&heneficio conditoris teste D. Aug. supra citato ilignum vitti per cuius sumptionem humidum radicate repararetur.Tandem nec lisio extrinseca ei mortem inferre poterat. primus pares sortis,& potens ad repellendii noctua de sapiens, ac diligens ad illa praecauenda. Neq; extrinseca nociva habebat; na animalia noctua eum laedere ii si poterat,etia ps ficu perat,& no natura: sed ex speciali Dei prouidentia, luet ita eum custodiebat; ut sub pedibus, eius omnia lubi j cerentur. Quare immortalitas in statu innocentiae,quo ad aptitudinem ma natura,& quo ad .covi plementum, fuit a gratia. Teresia

462쪽

Si Adam non peccasset, mortem corporalem non in cur

D. Bρηβ risset. Haee conclusio est de fide. Et confirmatur multis m--H crae Scripturae testimqnijs contra Pelagium haereticum .Et praeo μ ν - sertim ad Rom. s. Sicut per unum hominem peccatum intrabis v, uit in hunc mundum, & per peccatum mors et ita&in omnes Ad Ros homine ς pertransiΡ, in quo omnes peccauerunt. Et in eadem Ad Σφ. . Epistola cap. 8. Corpus mortuu inest, propter peccatum. Quare poena peccati illius fuit mors. Est hic veritas expresse desinita in concilio Mileuitano cap. I. Harsi. Hinc Pelagij haeresis radicitus euellitur, qui asseruit Adam mortuum suis te,non propter culpam : sed ex naturali condi. tione, qua conditus est, in qua etiam si mansisset, nec Dei mandato recessisset, nihilominus lut ille ait) mortuus sui siet. Casi. de Ia quem agit castio verbo Adam contra haereses, haeresi.

consec. d.

4 can. Quarta esspe. Adam an mori potvisset, si non peccasiet. pia is scimus iustum Adam potuisse peccare, ac proinde morieg ιμr. di ne quis ad disinctionem de sensu composito,& diuiso confugiat, sensiis tituli est: An Adam in innocentia permanente , & iussit a simul, in eo locum habere potuerit mois3

CONCLUSIO. Haud potuisse l. Et ratio est: quia in dubie sanioribus scholasticis en in consesso , quod in eo nulla potuisset cile sanaa, vel mors , si non peccasset. Siquidum Deus primum hominem instituit, non ut creaturam seruilem , qui pio necis sta-S.BOn u. te, & utilitate aliorum possit occidi, sicut bruta animantia rn. Ri g. sed instituit eum , tanquam dominum quendam, quo cura. lib. l. de tanquam socio,& altero quodam domino ageret ita: ut Diti: hodie. Mrb. poenae, amictionis, vel molestiae illi in Retret, sine merito cul

iib 3. de pa,& cum mors stanimae purae, & innocenti pmaa, Videtur ιbe. in conueniens& contra ordinem diuinae iustitiae, quod cor- Appen, pus hominis per mortem in statu innocentiae, non prςceeca D Greg. te culpa, dissolueretur. ι ob Α- Hinc, homo ad hoc in paradiso positus erat: ut si se ad

moral. s. conditoris sui obedientiam uinculis charitatis astringeret, ad 2, O ι- coelesti ni angelorum patriam quandoque sine carnis mortes . c. 2 - r; siret. Sic nan que est immortalis conditus : ut tamen si ι b. 9- ν ccarer, x mori posset. Et sc mortalis est conditus, ut fi 1 Uu P L carct, GI. m nun mori potuinet, atque ex merito id

463쪽

De Immortalitate λὶ hominis. 3 8 s

heri arbitri j beatitudinem illius regionis attingeret, in qua peccare, vel mori non posset. Hinc consulatur haeresis Pelagianorum, qui ponunt mor tem in paruulos transire, & non peccatum . Nam faciunt Deum a mustum , allerentes , Deum assicere miseria aliqua hominem sine peccato. Quod, cum rustissimus sit,sacete haud potest. Lege D Aug. lib. . eontra duas epistolas Pelag. Cap. 4.& conciti Arausicaa. io.& Mileuit. c. 2.& Cast .veIb.Pzc catum contra hereses, haeresi prima. Muinta diu c.Vιraim, Adam peccante, V m eius per cum ligni vietae potui siet perpetuari λDu sunt eirea dissicultatem hanc sententiae , quas sequen tes conclusiones declarant. Mouetur autem haec dissicnitas, propter locum Gen. 3. Ne fortE mittat , dic. & vivat In

aeternum.

CONCLUSIO I.

Non potuisset post peccatum comedens de ligno vitς per

Peruari, Mina ternum vivere. Et ratio est: quia ibi vex maeternum non dicit perpetuitalcm: sed vitae quandam diu' turnitatem . Qui modus loquendi est sequens in scriptura sacra r ve quando dicitur rex in aeternum vivet, idest , per loci gum tempus . Quia poterat lignum vitae adco raἔuram hominis adiuuare, latuumque vigorem conferre; ut diutius viuere polliat. Et confirmatur exemplo Henoch , & Heliae, qui, ut glossa,& sancti docenr, in paradiso per esum ligni vitae, ut' que ad aduentum Antichristi conseruantur

CONCLUSIO II. Si Adam post peccatum de ligno vitae comedi fiat, non diu

turno dunraxat tempore : sed aeterno vixisset. Hanc probant ex ipso textu in principio ei talo,nempe : S vivat in aeternum. Nam ex prima opinione videtur non posse probari aeternitatem poenarum, praeserit m ex illo loco: ite in ignem aeternum. Atque ita incideremus in errorem Origenis. Et ratione confirmatur: nam si per aliquod tempus per esum ligni vitet Potuit p seruari in tantδ persectione, & puritate, in quanta luerat creatus, ergo & in perpetuum potuit. Patet consequentia quia si Deus potuit facere ι ut in aeternum viveret: ergo fecit. Pro hae seeunda sententia videntur complura patrum testimonia , ex quibus apparet , quod si homo non fuisset post peccatum a ligno vitae separatus, non Disset necesse mo-xi: M tircuitatis causa loca aliqua tantum citabo. Nam D Aug.im sentire conuincitur lib. I 8. de Genesad liter. e 1 F.& lib. I. Bb conua Hare'. D A vgu.

464쪽

Hilar. D. Cyril.

patrum.

contra aduersarium legrs, & prophetarum. c. 3 s. D.Chrysost. homil. I 8. in Gene. Hilarius in illud Psalm. Quoniam quem tu per illisti. Irenaeus lib. 3. aduersus h reses. c. 37.& Cyrillus lib. 3. contra Iulianum apostatam. Caeterum ad veritatem clarius intelligendam animaduerte, duas esse caulas, ob quas, Adam in perpetuum vivere poterat.Quarum una erat interna corpori S eius qualitas, quatuor humorum complexione pro porcio nata. Altera lignum vitet, quod bonam corporis qualitatem conseruabat, atque fouebat, & Vtramq; caulam D Aug. I 3. de ciuitat. Dei, cap. 3. assignat. Nam eo, inquit, die mutatatu deterius, vitiataque natura,atque a ligno vitet separatione iustissima mortis in eis, etiam corporalis, necessitas facta est,

Et quamuis utramquὰ assignet causam: prior tamen sum ciens est mortis causa , ita: ut illa posita, non potuerit Adam , quo modocunqu8 de ligno vitet comediisset, immortalis esse. Et quoniam , quae ex Curillo. Hylario. Iren o citata sunt, non plus urgent, neque in se includunt, quam scriptura Geneseos: Nune ergo ne fortὸ, &c cui innituntur, eliciendus erit se osus non improbabilis, quo veritas loci citati magis elucescat, nempὸ: ut Deus in ironia eo in loco postmeret. Quae est dissim latio, aut illusio, qua contraria ostenduntur sensui quem verba prae se ferunt. Ecce Adam, inquit: quasi unus ex nobis sa-ctus est, sciens bonum , & malum. Vbi acerbissima i Ionia improperat ei vanam fiduciam, quam de verbis serpentis conceperat . in asi dica recce quam praeclarus Adam est effectus: quod serpens ei, cui si de adhibuit, repromisit: factus est Deus, qui iam brutis animantibus, similis est, necessitati mortis subiectus,& qui tegumentis, ac peri romatis indiget, quibus inembra illecebris concupiscentiet erubescenda contegat. Didici ecertὸ, quid si nob: s obedientiam recusare, & in diaboli verba iurare. Sed sortὸ quamquam in tantam sit deiectus miseriam, perspicueque cognoscat se no esse Deum, adhuc aibitratur ab terutri illud verum sore, quod serpens promisir, videlicet, Pnon morietur: igitur ne se ipsum falsa persuasione decipiat, separetur a ligno vitet, & extra paradisum pro uellatur: ne sortὸ mitat manum suam , de sumat etiam de ligno vitet, & comedat δε vivat in aeternum. Et dicit dias Ne vivat in aeternum per ironiam , scilicet, hoc est: vi miser arbitratur, vana promissione deceptos, per lignum vitet in ternum Vitam pro trahere posse. Quate : ut quod res est , sibi persuadeat, tollatur illud , in quo confidit. Atquὸ ita eum dominus parad: so erpulit. Hic sensus colligitur ex Cyrillo , dc Ambro.& Auir.

465쪽

inita

si ua m

ali stig

Ianaa

ne immortalitate primi hominiis.

de Aug x ex D. Chrysost. Et eundem in modum doctores Lib. 3. e. intelliguntur , dum asserunt eum de paradisi voluptatibus Ps. c.n adeturbatum esse: ne perpetuum in eo,& immortale e sibi ma- adui, flum , hoc est , ne persuadeat sibi, ac reputet se peccaminibus teg. homi- immortalem sore. . Sexta digic. Qualis sedisserentia int/γ immortalitat atem primi Mm:m1,ante peceatum, O chwisti omnin/que Lauctorum inccr 3

CONCLUSIO.

Dissert immortalitas illa, quam primus homo habebat, ab ea , quam electi in restirrectione sunt habituri, de Christus

nunc fruitur in coelo , per omnem modum. Et rat. o est . quia qui digni habebuntur resurrectione ex mortuis, non pote Innt mori: Adam autem poterat mori, & mortuus est . Tum Adae Lur. roante peccatum a betat necessitas moriendi: in sanctis autem post resurreetionem aberat possibilitas moriendi. Aliud si amdem est possse nou mori , aliud non posse moti Tandem L .Paul inquit. Factus est ptimcs homo in animam urucirier Adam nouissimus in spiritu in vivifica luem. Vbi diciam Me IItatem probat: nam illo vciborurn sensus est primus A l .im corpus animale habuit, quod ad sui sustentationem alimen iis indigebat quod mori poterat: Christus autem p Qt rc. i. r rectionem corpus habuit spirituale , quod mill s cibosum a i- mentis Opus habebat, nec mori poterat. L .ge Au g tib. I sica D . ciui Dei c. 27. Se de compi x grac.c il. Septima disse. quae no- H dis mentia inter m σή μ'm, 'μα Adg l. is M.t

. Non parum disserentiae cst inter utramque mortalitatem. pi ratio est :ouia nos velimus, nolimus , debemus aliquaudamori, cum statutum sit omnibus hominibus semel mori. At ille sic mori potera;: ut in facillim ξ eam,si volui sset,euitasset.

mortalitate e toriae si honio Arofit Respondeo. Vna, & eadem esser. Et rario est: quia poten' riu materiae disposta cadena est per essentiam cum se ipsa indisposita , Z immortalitas innocentiae, Se immortalitas gloriae, O qsic se habent; sicut potentia indisposita, siue indifferens,& p S heu φtentia disposita dispositione, quae est necessitas. Quia in statu usii. ibi in noceriri et poterat mori, de non moririn statu vero gloriae ne' sit.: esse habeti Don m OIl.

ten. m.

466쪽

tibi sip.

Ocraua disse. F, set ne homo in illo fiatu passibilis Passio trifariam sumitur Primis communissime: ut signis, eat susceptionem alicuius rei, quae nullam subiecto laesionem insert,neque abi scit aliquid, subiecto conueniens, immo perficit subiectum , & solummodo immutat illud : ut est receptio speciei sensibilis in organo: quia teste Arist sentire quoddam pati est. Secundo sumitur pastio proprie pro susceptione aliculus, quo subiectum immutatur, S M liquid conueniens expelli tur : sine laesione tamen, & afflictione subiecti, cuiusmodi est aliqualis humidi radicalis consumptio. Tertio proprijssimEsumitur passio, quatenus immutat,& lidit,& affligit subiectu, expellens, quod conueniens est, talis est notabilis humidi radicalis consumptio, aut excessiva sanguinis minutio.

Duabus priori bys passionibus erat homo in statu innocentiae passibilis. Et latio primae passionis est: quia sentiebat, de sentire quoddam pati est. Ratio vero secundae passionis est: quia per actionem caloris naturalis verE, & realiter, fiebat in eo aliqua consumptio humidi radicatis, absque remotione ἁnaturali dispositione,& non erat desectus in ilio : sicut neque in paruulis est desectus humiditatis consumptio.

ch Passione tertio modo sumpta non erat homo tunc passibi- alis. Et ratio est: quia poterat homo, & dcbebat in illo statu 8eauere ab ijs . quae ipsum laedere& affligere poterant. Et Deus etiam illum ab omia: bus nocinis praeseruasset. Vnde non fulse set in eo tanta humidi radicalis cosumptio: ut inde fames aut da sitis,&c.sequeretur. 4Magistar Sentent. Di lina. X X. in Litera huius disti n.seqnentibus quaestionibus explicabituri

De modo propagandi prolem in satis innocentiaeqPrima di e. Vnum in ido statu facta usi sexuum commixtis pCirca hanc dissic. variae fuerWnt sententiaemam multi ex patribus Graecis dixerunt. liberos ante peccatum sine concubita maris, & sceminae suisse multiplicandos , ut Gregor. Nicenus, lib.de ereatione hominis, c. l .& I 8. D. Chry st. homil. 2 o. su- . per Gene. Ioan . Damasce. lib. t.Orthod Fid.c. 2o de vera relig. e. 6. lib. 2. Euthymins in locum Psalm. Ecce in iniquitatibus aeonceptus sum.QSi id asserunt, nou negando simpliciter cori Piiunctionem maris, R foeminae: sed modum dumtaxat, quo fit ci

467쪽

ne modo procreandi prolem. 389

D. Aug de sermone domini in monte, & de Gene. contra Maaiich. Existimauit enim de bono conivg.c 2.& 39 homines ante peccatam nou nisse multiplicandos: sed solos Adam, &Heuam,ia non plures homines mansuros. Sed postea palino'

diam cecinit,lib. I. retrach. c. Io. t 3.& l 9&lib. 2.c 22.&lib. I . de civit. Dei,c. 23. Tandem Faber Stapulen sis in comment. In

librum Ricardi de Simo victo de Trini. aliud commentatus est. Nam si Adam. inquit, non peccasset,ex se sine foemina, fimilem sibi masculum peperisset sed hoc est figmentum,& e ror: ut sequens conclusio demonstrab: t.

Fuisset quidem facta sexuum commixtio. Conclusio est de fide.Dicitur enim Gen. i.Crescite, x multiplicam in Liae quod nisi per generationem, & coniunctionem maris ia forminae fieri naturaliter haud potest. Et alibi. Non est bonum hominem esse solum , faciamus ei adiutorium simile sbi. Nere enim ob aliud datum est ei adiutorium mulieris in sexu merso, nisi ad humani generis propagationem. Tum etiam colligitur ex illo Q Erunt duo in carne una: L per concubitum

duntaxat,& carnalem mixtionem naturaliter masculus,&sce mina fiunt una caro.

Hinc confutatur haeresis Armenorum, qua docetur, AdamR Heuam si permans sient in iustitia, non coituros unquam, nec humanam speciem per commixtionem propagandam. Quam haeresim amplexus est quidam Almaricus, qui fuit con demnatus ab Ecclesia: ut refertur in lib. epist. Decretalium intites de summa Trinit.&fide cathol. c.damnamus. Hic, in reralios errores , non solum in illo statu negauit cum Armemscopulam carnalem: verum etiam sexuum distere iam nullam fuisse futuram asseruit. Hoc autem ultimum adeo manifestissima insania est: vi non sit opus impugnatione, cum Gen r. le' gatur . Creavit Deus hominem ad imaginem,&c. masculum,& s ruinam ereavit eos . Quae quidem sexus ditarentia fuit ante peccatum. Lege omnino Castrum contra haereses,verbo Adam,& Heua, Haeresi 3. Secinisa di se Utimn in eodem imoereniae statvfuisset in eoetine intensa deleamio Cirea bane difficultatem: ut docet Alex. Alen. & S Bonau. duo fuerunt modi dicendi. Vnus opinantium , quod fuisset tunc delectatio maior, quam nuc: non tamen immoderata, V tnunc est. Tata quidem, propter naturalis virtutis persectione. Et maior,quia tutic esset maior perceptio delectationis,quam

sendus. Gen. I. Gen. -

Gen. Ia

Gen. La

468쪽

. . Bona. nunc est inoniam tunc seosas ei leat persectiores, x potentia cy r. O m gis delectaretur: tunc quia facilius inum actum compleret. alii via .Vnaquaeque enim potentia eo magis delectatur, quo tacilios o suum actum exercet. Non tam eii effet inocdinata, quia taOa transgrederetur rationis regulami terminum praefixum: propterea quod vires inferiores erant superioribus sub duae. Hete fuit sententia S.Tho m. Secunduς modus dicendi fait Alex.ac S. Bonata qui sequenti conciusione continetur.

CONCLUSIO.

Non fuisset tune tanta delectatio, quanta modὁ est. Probo tur auctoritate D.August. de ciuitate Dei apud Alex. dicentis. Nuptiae illae,dignet stelicitare paradisi, li peccatum non fuit let,& diliger iam prolem gignerent,& pudendam libidine no haberent. Ratio est quia tunc membra applicaretur generatio aicum parua delectatione: sicut manus ori modo applicatur: utide B. Aug. I .de civit. Dci. c.22. scribit. Tacenim militia originali, veluti siqn O, cohibebatur, ne toto impetu,& conatu se peipitem in delectabile sibi obiectu datet. Nunc aute, rapto stae- .no, vel utcquus lasciuus, velocius,& impetuosius, currit. Fuisset enim homo in illo primo statu in cunctis operibus suis to- rectus, nunqua in actu aliquo libidine,aut taediu se luteus. D. ATM. D. A . si ιν Fe

Appen. 1

teri De. q.

S 'li Unde ex re adine illa insertur, quod nunquam nisi ex recta ratione expetivisset concubitum, nec unquam, nisi desiderio prolis habendae. concubuisset. Hine, nulla fuisset in commixtione libido, vel ordinat oconcupiscentiae motus, nec membra genitalia ad congressuri mota fuit sent, nisi suando eis libui flet, nec vir via qua in rem habere voluiiset, nisi & mulier idem exoptasset. Ex eadem etiam rectitudine,& iustitia, in concubitu nullus pudor, aut verecundo fuisset, nec puduisset illos concabitu; omnibus etiam praeleatibus, Sc cernentibus. vade de Adam, Mia tua scriptum est. Erat uterque nudus, & non erubescebant et ratio est: qui n qn plus turpitudinis,aut pudoris membris genitalibus tunc iner ς,quam nunc in facie, inanibus,3c pedibus exi stit. Qitare sicut modo audemus omnibus faciem exponere, manus monstrare, pedes denudare: sic tane temporiis me ni bra genitalia ostςndere, Ic coram omnibus, ijs ad genera' oonerit uti non erubaissent. Tertia ise. Virsim tene coissent semper cause prolii habendae, linterdum etiam 4electati mis c per n ις cause Z

469쪽

De modo pracreandi prolem. IVI

tatio est: quia, telle D. Augiist. 9. super Gene. cap. 7. mos ri' cen. quid monium tuti e solum fuit datum in offieium , & cum officium quid. 3 i. consistat in procreando Prolem, solum coillent prolis Pro q. 1. can. creandae, Ic non desectationis causa. Secundo : quia vis ge- ὸcut, O verandi habebat pci sectie subiectionis ad rationem obedien' eam Iintiam, & ideo non exibat in aetiim, nisi ratione illactante. Vn dον. de D. Anselm. De coneeptu Virg. inquit. Cum Deus fecit D. AH Ladam i fecit in eo natutam propagandi, quam subiecit eius loteliaci : ut ea pro lua voluntate uteretur, quandiu ipse vel et, subditus essd Deo. QMaria Asse. Vιν m quoties renuenissιηι oties smuissem U CONCLUSIO. Ex quolibet actu carnali sitiiset tunc proles generata. Et ra- DO I. tibitio est: quia cum matrimonium tune futilet institutu in in ossi β'.eium , quod est prolis procreatio . di natura non frustraretur tunc tempotis. suo fine, sequeretur ex quolibet acta prolis procreatio, quam natura in matri in is osse io intendit. Et confirmatur: quia sicut nutriendi facultas nanquam iuisset , runc priuata suo effectu, ut est coimedentis resectio:ita neque

generandi facultas suo fluctus' qui est proles carinil et Nam

Iicut nunquam semi na sset tune terram , . quin ex ea fructum

temporaneum collegisset sterilitas emira in terra propter hominis culpam est i ita nunquam mulierem cognouisset, quin

ex ea debitum fructum simpsisset. Erat enim tunc venter mulieris, sicut terra, a sterilitate alienus Q iod enim videmus nucin brutis animalibus, nempi , non coue , nisi cellis tempoΠ-bus,& tunc ad generandnni, multi 'magis,& perfectius fuisse ein hominibus natura optime ordinata. Hinc, magnam coniugi j miseriam esse depreheditur: illum ex concubitu non sequi e flectuim,ad quem potissimum est ordinatum. Nunc enim crebro propter culpam ea concub: tu uoconcipit mulier,& dum eoneipit, subinde,vel petit semen, vel μη - Ovarijs modis, ne partus sequatur,im peditur. a. ubi Quinta disse. In illo coitu fuisset tune inigritatis eorruptiολ p a A.

Duae sunt de h3c re opiniones. Prima tenet tune nullam su-- .2.Τ.turam integritatis corruptionem. Hanc videtur defendere is z. a B. Aug. I 4 de ciuitate Dei, cap. 26. Secunda suturam Bisse ii t/ς. . tegritatis corruptionem defendit Haec est S.Tho m. in a.distin. D r. 'Iao.& S. Bonavent.& Altisiodor. lib. a. suae summae,& aliorum, o αἰν Ἀ& cael. Integritatis corruptio tria comprehendit. Et primum, risi F. quod est naturae,est claustrorum apertio. Secundum est poena- D. Aug. lis passio, quae consequitur claustrorum apertionem, ω hoc

470쪽

tibi sit p.

Gen. Ia

secundum dicitur esse poenae. Tertium quod dicitur en eorruptionis vitiose, quae tenet medium inter culpam , & poenam, est sceda delectatio.

CONCLUSIO I.

In illo statu fuisset claustro tum apertio. Et ratio est : quia scelus non pollet, nisi per apertam portam exire. Et naturalis ter non datur corporum , & dimentionum pene ratio . Nam concipere, & parere , Virginitate permanente, solvis virginis fuit proprium.

CONCLUSIO II.

Tunc non fuisset in apertione claustrorum poenalis passio, nec foeda delectatio. Et xatio est: quia vis generativa, nec suis set tunc I ii tecta , nec corrupta , dic obedirent rationi membra. ut supra diximus, sicut obed u it os, manus, & lingua: Sc ideo non fuisset ibi poena, vel passio, vel foeda delectatio. sicut in do in apertione manuum, dc oris nulla poeda ,. vel passio, vel foeda delectatio reperituΓ.iti III Hinc.illo in tempore non fuissent aliqua obscoena verba, nec vitio datum fuisset de con cubi tu mi icere sermonem : sed absque oram pudore, membrorumque in Ordinatu concupi scelituet motu , de ijs rebus locuti futilem, quarum iam non, nisi praefata venia , aademus mentionem facere. Propterea quod natura horret,&erubescit actum illum , ratione foeditatis , quae tu ipso consistit. Lege D Rug lib. 2, nupt. Sc coa. cap. ltim. & 4 de ciuit cap sequent.& de peccato ori

Sena distis. An in i ta stam lieitum seu siet primis

parenti us contιneret.

Solus Alex. hane difficultatem tractat.

CONCLUSIO.

. Sernare continentiam in illo statu primis parentibus non licui siet. Et ratio est:quia ex eis rotum humanum genus de ducendum erat, quod aliter, quam per carnis comm Ixtionem, fieri vix poterat. Fuisset enim praecepti diuini transgressor,Vneglector voluntatis eiusdem, si semper continuisset. Nam sitit illis praeceptum. Crescite,& multiplicamini,& replete terram. Quando autem cessauerit praeceptum de multiplicati ne prolis, & fuerit licitum continere, Sc virginitatem ieruare, declarat Alex.cruditissimὰ: ut solet loco ccitato.

I AESTIO Il.

Dε prole propaganda in primo fiatu. Absoluetur quastio, rositis aliquot dissicultati bys. Prim

SEARCH

MENU NAVIGATION