장음표시 사용
101쪽
honestum, et ad eliristianae modes liae reguΤas e Xaclum, Conservare. 3. Bom non necessaria, sed superflua vel vitae, vel si alui , veIutrique. His notatis ;Ouaeres I. Utrum detur praeceptum Iaciendae eleemosrnae t.M 'atur et quidem naturale et divinum. obligans sub mortali. Pro Ex Matth. 25. Ubi damnationi aeternae addicuntur qui eleemo nam omisere discedite a me maledicti in ignem aete timesurioι enim et non dedistis mihi manducare, etc. et ex D. Joauia. 0, qui habuerit substantiam hujus mundi, et riderit fratrem suum ne eessitatem habere, ει clauserit viscera sua ab eo, quomodo Charitas Dei manet in eoῖ Ergo si sine elargitione eleemosynae , 'pupolest servari Charitas, eleemosyna est graviter praecepta. Quaeres a. Quinam possint eleem Ounam faceret Resp. Illi soli possunt cleemosynam erogare, qui libcram suorum honorum administrationem habent; ratio est, quia Per eleemosynae elargitionem bona vere alienantur in Duoi cm pauperum; atqui illi soli possunt bona alienare, qui liberam corum administrationem ha bent; ergo elo. Porro in dissertatione de justitia cap. de dominio exponemus quinam habeant liberam bonorum suorum administrationem; illuc ergo remittimus lec Iores. Ouaeres 3. De quibus bonis eroganda sit eleemosyna
Resp. generaliter, Ex superfluis, iuxta Christi praeceptum b)quod superest date eleemo nam: unde D. Thom. ait: res quas aliqui stiperabundanter habent. ex naturali jure debentiar pauρerum sustentationi. Verum cum sit varia Pauperum necessitas, Varium que divitum superstuum . ideo :Resp. specialiter 1. Pauperibus e X tremam Decessitatem patieritibus subveniendum est ex bonis superfluis ad vitam, lametsi Deces-εaviis ad status decentiam. Baiio est, quia Charitas ordinata exigit ut vitam proximi plus diligamus quam decentiam si alus nostri, et huic illam praeseramus; ergo exigit ut jacturam decenti ac status patiamur pro vita proximi servanda. et quomodo dives negare posset, quandoquidem in tali Detessitate cor stilulus jure posset per violentiam, vel surtum accipere, quia ut ait D. Thiam. c) quando alius est in statu extremae necessitatis, es iciuntiar ei omnia communia. Resp. a. Pauperibus tu gravi Decessitate constitutἱs, subveniendum est ex bonis ad integram flatus docentiam aliqualiter Necessariis. Prob. Quia quilibet tenetur amare proximum sicut Seipsum, non
perbo, n que lingua, sed opere et peritate, ait Div. Ioann. d) ideo-
102쪽
da Virtutibus, ete. que illi sacere quod sibi rationabiliter vellet seri in pati necessitate; sed qui non vult aliquid incommodi pati ut proximum suum a gravi malo liberet, eum non diligit sicut seipsum , nec illi facit quod sibi rationabiliter fieri vellet in pari necessitate; in quα Certe
rationabiliter vellet a malo valde gravi liberari cum aliquo incommodo alterius longe mitiori, qualis est, ait P. Anto ine, diminutis aliqua decentiae statias, tit si quis de sple lore conpenienti, de ornatu pestium . de lautitia mensae,de supellectili aliquid et ιam notabile detrahat. Ergo. Resp. 3. Paupetibus in communi tantum necessitate constitutis subveniendum est ex superfluis status et conditionis.
Prob. Quia Apost. a) praecipit dipitibus hujus saeculi, ut facile
retrιbuant; at tui illud praeceptum ad communes obviasque neces-Silales maxime extenditur; iteque ei sun facile tribuit qui extremam vel gravem Decessitatem sui pote satis raram ad tribuendum expe-Ctat; ergo et c. et ipse Christus eos flammis addicit aeternis qui esu-Tientes Don pascunt, sitientes Don potant, etc. atqui pauperes in Communi necessitate sitim et famem patiuntur; ergo. Quare sancti
Patres idem docent cum D. Tliom. b dicetite : Dominus omnis εupe sua pauperibus jubet exhiberi, juxta illud Lucae II. quod verest, date eleemoUnam. Ex quo ἐResoloes 1. Divitem qui superflua in notabili quantitate habens,
omnes communes Pauperes repelleret, vel ila modicum eis tribue Tel, liabita ratione quantitatis superfluorum suorum,. ut Si alii p xiter divites similiter sacerent, cominutii bus pauperihus Susteulatio necessaria notabiliter deesset, peccati mortalis esset reus; ut be notio tot Sylvius hic post Caietanum, Navarrum et alios communisai me. Contra Vasque 2 et alios id durissimum existimantes.
Resoloes a. Cum Naiali Alexandro se divi lum Consessarios inma X imo suae salutis periculo versari, si absolvani eos, qui su- Persiua sua pauperibus, etiam communem dumtaxat necessitatem Patientibus , non erogaui ; quia illa in vestium pompam, tedium magnificentiam , canum et equorum mestitudinem , elC. abs mutit ac devorant. Dices: Dives potest reservare superflua ad se evehendum ianitiorem flatum, ad quem aptus est; Ergo. etc. Resρ. disi. ant. Potest, si satisfecerit debilo cleemosynae , et .
Subvenerit occurrentibus pauperum necessitatibus, cote . aut . aliter, nego ant. Dixi, occurrentibus necessitatibus : neque enim divites tenentur Pauperum necessitates inquirere, ut ipsis subveniant, nisi sint beneficiarii superflua sua pauperibus impendere ex iustitia obligati.
103쪽
Ioo ' Tractatus Quaeres c. An praeeuto eleemosynae satisfacerent qui indigenti muttium Post hae reddendum daret pHesy. nee. Si indigens sit absolute pauper ς ratio est quia nota solum a Christo gratuitum praecipitur mutuum , sed propria eleemosyna ; unde dicitur Lucae 14. cum facis conpisiitim, Mocia Pati Peres : et beatus eris quia non habent retribuere tibi. Dixi, si indigens sit absolute pauyer: quia si indigens habet aliis bi bona, vel spem certam et proximam habendi, ex fundo v. gr. industria, successione; satisfacit praecepto Charitatis qui ei mutuat rem qua tunc indiget; ratio est quia tunc indiget taulum mutuo, vel commodato. Quaeres 5. Quaenam sunt qualitates eleemosFnae fRev. i. Eleemosyna debet esse justa: scilicet debet esse ex bonis propriis , non alienis, aut male partis : iuxta illud scin honora Dominum de tua substantia. a. Debet esse discreta ; se ilicet debet dari veris pauperibus, non vero validis, isti avis et otiosis, iuxta illud a. ad Thessal. 3. cum essemus apud pos, hoc denuntiabamus Mobis: quoniam si quis non
3 Debet esse liberalis , et copiosa, iuxta illud b r qui habet duas tunieas, det non habenti e et qui habet escas, similiter faciat. Quod probe agnoscens Tobias dicebat silio ' quomodo potueris , ita esto misericors. Si mtilium tibi fuerit, abundanter tribue et si exiguum tibi fueriι, etiam Giguum lιbenter impertiri stude. 4. Debet esse promptae iuxta illud d) ne dieas amico tuo, pade
et repertere, eras dabo tibi, eum statim possis dare. Nam ex Div. Aug est perfecta eleemosyna, quae precibus sxtorquetiar.
5. Debet esse hilaris ; juxta illud f , in omni dato hilarem
fac pultum ruum, et in extillatione sanctifica decimas tuas.
6. Debei esse humilis i iuxta illud Christi g) r cum facis eleemosrnam, noli tuba canere iante te, sicut υρOcritae faciunt. . . amen dico oobis roceperunt mercedem suam. y. Debet esse tirbana, et consequenter ab omni asperitatis et
contem plus sensu aliena, iuxta illud U): qui despicit pauperem, exprobrat faetiori ejus.
104쪽
se Virmissur, ere. si sint venialia; sunt tamen plurima quae illi specialiter adversantur; haec autem Io recensentur a D. Thorn. a) scilicet, odium, quod amori ; acedia, quae gaudio de bono Dei ; inpidia, quae gaudio de bono proximi, discordia, conisntio, schisma, bellum injustum, rixa, seditio, quae paei Charitatis ; et laudom scandalum, quod correptioni fraternae adversatur. Porro cum de variis illis peccatis iam egerimus in Tractatu de Peccatis Ilic agendum restat 1 . De odio Dei et proximi: I. De Bello; 3. de Schismate; 4 . De Scaudato, distinctis quaestio uihus.
aeres 1 . Quid sit odium t fles'. Est actus mentis aliquod objectum a persantis: eo quolvel malum, sit, veli apprehendatur ut malum . Quaeres P. Quotv plex sil odium PFes . Duplex, scilicet odium abominationis, et inimiciliae. Odium abominationis, est actus quo poluntas aliquid ut sibi
Odium inimieittine, est actus Goluntatis quo alteri malum potamus, gnate mis est ejus malum. Quaeres 3.. titile' sti pereatum odium Dei ruesse . D. Odium inimicitiae erga Deum, est omnium peccato Pum gravissimum, quin opponitur directe actui Charilatis Dei,' ut εμ altum omnium praestantissimus, et ideo nunquam ob le-mHatem materiae potest excusari a mortali. ne gravissimum scelus est tristari de bono Deu ut ejus bo-mur'. vat gaudore da eius, Oxiis a qnalenus est talis . Revia m. Odium abominationis erga Deum est aliis pecollis ex suo genere mortalibus, gravius; ratio est quia in peccato odii abominationis Dei voluntas per se avertitur a Deo;.in aliis vero pec-aediis, voluntas noti avertitur a Deo secundum se, sed secundum oti , in quantum scilicet appetit inordinatam delectationem, quae habet annexam aversionem a Deo: alqui quod per se a vervit a Deo, aest gravius eo quod si illo avertit tantum secundum aliud; ergo. Hinc peccatum illiva qui optaret ut Deus non esset, vel ut non aes et iustus aut omiti potens, ne eum. puniret, vel posset punire de Pec alis, gravius osset quolibet pecca ita coo ira virtutem aliam is
Quaeres 4 Qua is au peccatum odium proximi pNesρ. I. Odium inimicitiae erga proximum, est peccatum mortale ex genere suo ἱ quia directe opponitur Charitati proximi; unca Dio. Thom. . q. 34. au qua43t. M.
105쪽
de omnis qui Odit fratrem stium, homicida est; ait D. Ioannes a r et seitis quoniam omnis homicida non habet pilam aegernam in seme ipso manentem.
Dixi : Ex genere suo . quia potest esse veniaIe ex levitate materiae; ut si ex levi displicentia, personae Ieve malum optetur. Resp. a. odium abominationis erga proximum, est peccatum, si habeat pro objecto personam proXimi ; quia luno adversatur charitati, non vero est peccatum. 1. Si habet pro objecto peo ratum proximi, ita ut odio habeatur peccator non qua homo,
sed quae peccator est, iuxta illuxi bo abominantur justi pirumi iuva ; quia tale odium Conjunctum est eum Charilate. qua eidem volumus salutem, et alia bona quibus indiget. a. Si habeat pro obiecto emendationem peccatoris ; quia tale odium procedit ex amore benevolentiae erga Deum et ipsum peccatorem; si Iicitum est desiderare assectu inessicaci ut peccator morbo assi-Eiatur, ut inde peccare desinat et resipiscat. Sic Iicile gaudemus de iusto hostium excidio, de Turcarum damnis propter utilitatem regni, vel Ecclesiae, etc. Porro in Consessione exprim dum est malum quod proximo optatum est; quia exoptare .roximo pete a m damnationem, Remporalem mortem, infamiam, etc. sunt actus qui licet ab uno Eodemque odio imperentur, diversas lamen habent deformitates, et ideo sunt diversae speciei.
De Bello. Maeres T. Quid sit Bellum tm . Est publica armorum contra extramos assumptis reris
publicae mendae aut o indicandae gratia. Dicitur i. Ptihliea delatio: Id est sacta per supremam Prin- Cipis, aut Magistratus auctoritatem quia qui subal ernam habet Ructoritatem, non potest bellum movere , sed debet in iudicio superioris, jus suum prosequi. Dicitur a. Armorum e ut distinguatur a pugnis quae fiunt baculo, crinium avulsione, etc. quae licet ut plurimum Si ut peC- Cata gravia , non sunt tamen bella aut duella. Dicitur 3. Contra extraneos r ut distinguatur a seditione quae fit inter homines eiusdem regni, vel communitalis persectae, in vito Principe ; et quae bellum cipiti, Vocatur. Dicitur 4. Reipublicae itiendae aut Mindicandae gratia e per quod exprimitur duplex bellum, scilicet e Bellum .ensioum, quo hostis aggreditur eompensationis Obtinendae, aut iniuriae vindicandae gratia.
106쪽
de meruitius, ete. 1QBellum defensioum, quo vis et injuria illata vi edarmis pro
Quaeresa. An hellum liciιum sit in noνα Lege ' Negaverunt olim Manichaei teste August. αὶ et postea Lutherus qui voluit.
illicitum esse bellare eontra Turchas. Contra quos. Res . Bellum debilis conditionibus vestitum, esse licitum. Prob. Ex Lucae S. vhi Ioann. Baptista interrogatus ae milii Ibus quid sibi ad .alutem esset agendum, non jussit ut militiam deso-
Terent. Sed ne quemquam concuteren et contenti essent stipendiis suis; in quem locum dicit Aug. Quibus proprium stipendium tussicere debere praecepit, militare non prohibuit. Quaer. 3. Quaenam requirantur ad justitiam belli lms'. Praeter supremam auctoritatem , duae conditiones re quiruntur.
I. Est causa fusis: Quae duntaxat esse potest gravissima iniu- Tia, sive Principi, sive subditis, sive confoederatis,sive etiam Fidea et Beligioni irrogata, quam lollere, vel pro ea satisfacere, Pars Rdversa recuset. Nam Charitas et iustitia exigunt, ut sine gravi
sima et necessaria causa, non inferantur damna bellum necessa-xio concomitantia.
a. Est recta intenno ta ut bessum non fiat ex odio , sed ex zelo iustitiae ; non ex inordinata regni amplificandi cupiditate, sed ex voluntale favendi hono communi qua intentione duit ciente, si justa eausa adsit, hellum non est iniustum, sed illieitum. Charitali solum adversatis. Dicit enim Aug. bὶ nocendi CuPidita3, ulciscendi eptidelitas, implaealtis atque implacabilis animus, fertim rebellandi , lihtio dominondi, et si quae runo similia, haec sunt quae in belli jure cu antur. Quae es 4. An hellum utrinque iussum esse possst y
Rev. Potest esse iustum formaliter, nda autem materialiter. Prob. I. pars : Illud bellum est ex retraque parte iustum, for in otiter, quod nove tu e sine iusta causa quae tamen prudenter ae stimatur justa; atqui pote t moveri hellum sine iusta e sa, quae Prudenter: et hona fide aestimetur iusta; ergo. Prob. a. pars: Illud bellum est ex utraque parte iustum ma' rerialiter. quod movetur propter causaria quae a parte rei est utrinque justa; atqui nulla causa potest a parte rei esse utrinque iusta ; quia impoMibile est . ut pes propher quati, movetur bel- sum, sit simul utriusque; ergo. Bine . Resoloes h. Bellum vicino Principi indictum, ne potentior fiat, esse iniustum materialiter r eum enim alienum noIi possideat, nec cuiquam injuriam faciat, nulla est iusta causa ipsi bellum inserendi; atqui sine iusta causa hellum inserve malum est. Ergo.
107쪽
ωγέ naetatus me diras: Cum pseudo politico Maehiavello, iusta est eausa
limor ne principis vicini nimium excrescens potentia, statui sit
Periculosa. Resp. Enim cum Apostol6: non suntlacienda mala,ut eoeniant Bona; atqui malum est innoxie possidentem turbare per bella Secum trahentia tot mala, humano generi tam periculosa; ergo. Resolpes a. Bellum vicino principi indictum, quia limor est ne
ipse rupto foedere bellum indicat, esse injustum materialiter ;quia ille timor non est justa helli causa, quamdiu alter nullam injuriam facit; nam innocens bello impeli non potest. Quaeres 5. An Princeps catholictis Possu Iurmas auxiliares praebere insidelibus; νel Haereticis habentibus justam causam
Re . Potest, modo absit periculum incrementi haereseos, veIdetrimenti verae religionis, nam per se loquendo licet alium itire iusta iuVare. Dixi, Modo absit perieulam inerementi haereseos, etc. Quia ita ordine rerum certum est honorem Dei, bonumque Religionis et
Ecclesiae utpote praestantius bono status politici praeseren
Neo dieas, Regem Catholicum, non esse causam illorum malorum, nisi per 'accidetis et praeter intentionem; . Rev. Enim quod sit illorum causa per se, illaque intendat saItem indirecte dum sine causa tantis malis praeponderante, Hae-Telicos introducat in Civitates Catholicas a quibus Catholicae B Iigionis exercitium exterminant, eo sere modo quo ille per se cau-Εa est occisionis inucentis in suo cubiculo latitantis, qui in i I- Iud sicarium armatum immittit, a quo occiditur. εOuaeres 6. An peccent qui per pim aut dolum aliquem militiae inferiatini RGρ. Peccant graviter eontra iustitiam, tum erga sic coactum, quia illi injuste durum mariis onus imponunt, eumque pri Vari majori varie libertatis suae quo bono nul Ium homini praestaritius concessum est; tum erga parentes quos magno interdum pri-Vant solatio ac subsidio. Hinc :Resolmes, Talas plagi rios teneri ad restitutionem totius damni quod patitur, qui fuit vi, vel dolo militiae inscriptus, seu parente Seius, uxor, liberi, crGilores, etc. quia sunt illius causa injusta. Quaeres I. An repraesuliae sinc lieitae pResp. sup m. Modo adsint sequentes conditiones ;I. Ut confici de iniuria illata, et denegatione satisfactionis de-hitae a principe laedente. I. Ut fiant ex prcssa principis auolovitate, ne alioqui reprae
saliae nimis facile fiant. a α -
3 It non sant in clericos, seu personas Ecclesiasticas, vel
108쪽
de Virtutibus, etc. . 1o5 earnm bona. Id enim Greg. X. tum Concilio Generali Lugdonensi sub poena excommunicationis prohibet a .
De Diaeuo. Quaeres i. Quid sit duellum pnesp. Est periculosum certamen duorum , et paucorum exeondie o, ad carium locum et tempus , intium. Quaeres 2. An duellum sit illieitum p Resρ. I. Duellum privata auctoritate initum , est peccatum mortale: unde illud nec offerre licitum est, nec oblatum acceptare. Prob. Quia nefas est quemquam occidere privata auctori late , Cum solus Deus habeat dominium vitae et necis ; ergo duelli in auctoritate privata initum est grave peccatum ἰ quare Concit. Trident. b) alie Detestabilis duellorum ustis , fabricante diabolo in-rroductus est, tiι cruenla comorum morte , animarum etiam pemniciem meretur.
Confirmatur. Quia duellum graviter et sub gravissimis poenis prohibetur iure tam Ecclesiastico c tum Civili, Principum ne
Respond. 2. Duellum auctoritate publiea est solum licitum , dum inducitur ad bellum atrox brevius finiendum. Prob. Quia sicut in bello iusto, ob bonum commune auctoritate Principis, licita est pugna inter multos . ita et inter paucos si ς David auctoritate Saulis singularem pugnam iniit contra Goliath. Quaeres 3. Quasnam poenas Concilium Trident. decernat co Ira Mellam es pRem. Ex comm n nicat . omnes Principes ae Dominos tempora Ies, qui loeum ad duellum in terris suis Concesserint. 2. Onarius quadentes, nec non spectatores ex industria. 3. Ipsos pugnantes et eo. Tum patri nos cum proscriptione honorum, perpetua ius amia , et poenis homicidarum; et si in conflictu decesserint , privatioue sepulturae Ecclesiasticae. Clemens VIII. e)hano excommunicationem Papae reservavit; eamque cum aliis poenis supradictis ex codit ad omnes quocumque modo ad duel Ium immediate vel mediate tantum cooperantes, etiamsi pugna non fuerit secuta. Ubi Nota. Hatio excommunicationis reservationem Iocum non hahere in Gallia, ubi Episcopi ab ea censura absolvunt si Ve per Se , sive per eos quos ad hoc opprobare voluerint; quapropter consulenda sunt uniuscuiusque Dioecesis statuta. a Cay. unico de iniuriis , in s. b Sess. 24. CV. I9.
109쪽
- Da Sehismare. Quaeres I. Quid ait Sehisma tRes'. Est Doluntaria separatio baptisati ab unitate Gelasiae ;Capitis sellieet, aut membrorum capiti subjectorum. Hinc Schismaticus est, non tantum qui se separat a summo Pontifice, ita ut ipsi tamquam Eeclesiae capiti lubesse nolit ; sed etiam qui Ecclesiae membris se retrahit in religionis cultu, oratione, Sacramentis. etC.
Quaeres a. Quoluplex sit Sehisma Resροnd. Duplex. Scilicet purum, et coniunctum Haerest. Schisma 'urum , est illud quo quis lotam Ecclesiae Romanae Fidem conservans, separat se vel a capite. vel a membris eiusdem. Schisma eonjunetum haeresi: Est illud quod importat dissen-snm in ipsa Fide ; tale egi Schisma Graecorum qui se separant a summo Pontifice, quia primatum illius negant. Hi ne omnes Haeretici sunt Schismatici, sed non omnes Schismatici sunt Haereiici. Quaeres 3. Quati sit Peccatum Schisma rRes'. 1. Est peceatum Ueriale, inquit D. Th. a ex eo quod intendit se ab unitate separare. quam Christus facit ; quae non solum alterum alteri unit sρirituali dilectionis pinetilo, sed etiam totam Ecclesiam in unitate Spiritus. . Res'. a. Est peccatum gravissimum, quia laedit praeclarissimum quoddam bonum commune, scilicet unitatem Ecclesiae; unde D. Aug. b) ait: quisquis ab hae Catholiea Eoelesia fuerit separatus .... non habebit oestam, sed ira Dei manet super eum; Quaeres 4. Quaenam sint Schismaticorum Poenae rM . T. Excommunicantur, tum iu Bulla Coenae, tum in cap. nulli dist. Id. I. Inhabiles sunt ad suscipienda veneficia donec abiurato Schasmate, cum eis fuerit dispensatum se . 3. Neo Beneficia valide conserunt , nee Iiestam dant ordinum executionem; unde ab iis scienter ordinati, ad eorumdem ordinumeXercilio sunt suspensi dὶ Communis lamen sententia docet contra Panormit hasee poenas non incurri a Schismaticis puris ante condemnationem ; quia omnia iura easdem poenas continentia, loquuntur de Schismaticissimul Haereticis.
110쪽
De Scandalo. Nota. Ui in hac materia cum ordine procedamus, investigabimus, 1. Quid sit scaudatum, quoluplex, et quale Peccatum. a. Anet quaenam opera teneamur omittere ad vitandum Scandalum. 3. An liceat reni vendete aut operam dare ei qui eis male usurus praevidetur.
Quid sit scandalum, quotuplex et quale peccatum. Quaeres a. Quid ait Senndatam pResp. Definitur a D Th. I): Dictum oel factum minus rectum,
Praebens alteri occasionem ruinae Sρiritualis.
Dicitur 3. Factum Mel dicium ι per quod intelligitur etiam omissio dicti pes facti, piae bens similiter proximo occasionem ruinae spiritualis. Dicitur a. Ilerum dictum . sub quo nomine comprehenduntur non solum verba v. g. Cantilenae . colloquia impudica, verba conis 'tumeliosa, comempli va, seu quocumque modo irritativa, sed etiam scripta λ V. gr. propositiones et doctrinae quas Ecclesia velut scandalosas damnati Libri sabulosi vulgo Romansi, qui libidinem vel alios vitiosos assectus legentibus inspirant, et hodie tarn mulierum quam virorum, praesertim juvenum , nobiliumque manibus tam freque uter ieruntur. Dicitur 3. Faciunt, quae vox complectitur omnes actiones quae vel ex expressa, vel ex interpretati va agentis intentione Proximo dant occasionem ruinae spiritualis. Dicitur 4. Minus rectum, id est, quod vel de se malum est, vel mali speciem habet . ut si quis iusta de causa , coram aliis eam ignorantibus, comedat carnes die velito. Diciέur 5. Praebens occasionem ruinae spiritualis. quia ad rationem scandali, necesse non est ut ruina sequatur, sed sussicit ut occasio ruinae praebeatur. Ouaeres m. Quotuyle; sit Seandalum rRespond. I. Scandalum dividetur in aetioum seu datum , quod mox definivimus; et passiseum seu accestium. Scandalum passipiam, est ruina spiritualis, seu, Peccatum Proximi, cuius occasio fuit scandalum datum. a. Scandalum aetioum dividitur in formale seu directum, et interpretat r iam seu indirectiam.
scandalum directiam, est dictum vel factum quo quis expresse intendit proximum diducere ad peccatum : ut cum quis puellam sollicitat ad crimen.