장음표시 사용
81쪽
V naetatus certum est 2. Charitalem actualem parvulis non esse necessariam , cum eius sint incapaces, et possint per baptismum , et gratiam saluteiu consequi. Certum est 3. Praeceptum Charitalis negativum obligare om-tii tempore , cum nihil unquam agere liceat quod Dei, Proximi ve Charilati adversetur. Quaestio ergo est lantum de actu Charitatis tum erga Deum,
De praeemto charitatis erga Deum.
Nota. Aliqui recenitores Casuistae docere non erubuerunt praeceptum Charitatis erga Deum non esse speciale et ab aliis distin-cium: ex quo salso principio soncluserunt, hominem qui nullum. unquam ititernum Cnaritatis actum erga Deum elicuerit, non peccare. Alii docuerunt illud praeceptum obligare, sed raro , vaeli in semel tantum in vita. Alii tandem docuerunt, praeceptum ii Ipd quatenus assirmativum obligare semper et pro se inper , ita ut Peccaminosa sit actio omnis quae virtualiter saltem ad Deum nociresertur ex motivo Charitatis sive persectae , sive imperfectae ; ita
Dico I. Aetlis interni Charitatis erga Deum extat speciale Praeceptum . et ab aliis distinctum. Prob. Illud praeeeptum est speciale et a caeteris distinetum , quod aliorum respectu est primum et maximum i et a quo Omnia ulla pendent; Neque enim aliquid potest respectu sui ipsius esse Primum aut a se ipso pendere ; atqui praeceptum Charitatis erga
Deum, 1. est hespectu aliorum primum et maximum, diliges D minum Deum lutim ex toto corae tuo . . . hoc est maximum et
Primum mandatum d). a. Ab eo caetera omnia pendent, in his duobus praeceptis , de dilectione Dei et proximi , uniFersa Lex Pendet ex Prophetae e . Ergo. IIine ista pro p. s.cit ut actus moralis tendat in innem MDAmum interpretatioe r hinc homo non ωnetur amare neque in Princisio , neque in decur u uitae suae mortalis. Damnata est ab Alex.
VIlI. et postea a Ciero Gallicano anno 1 oo. qui hane etiam da-naVit ; yraeceptum ossematium amoris Dei et proximi non est vectate, ted generale cui per aliorum praeceptorum adi I tionem satisι.
82쪽
de VirIulibus , etc. 79OUDies 4. Praeeeplum Charitatis Dei per aliorum observatio.
nem impletur ; ergo non est spe tale.
Prob. ant. Ex illo Christi so) : qui habet mandata mea et
serpat ea , ille est qui diligit me; ergo. Resi'. nego conseq Neque enim id dixit Christus quod praec plum Charitatis per aliorum observationem impleatur, sed ι. quia illa aliorum mandatorum observatio est signum dilectionis Dei iux-ia illud: probatio dilectionis , eahibitio est Oρeris : a. quia dilectio est causa movens ad aliorum praeceptorum Observationem j sta illud Ioann. I 4. si quis diligit me, sermonem metim Ser abit. . . Di nen diligit me , aermones meos non seroat : Unde Charilas imperat omitium virtutum actus , sed non elicit.
Objicies a. D. Thom. b) ait: qui in Mita hoc praeceptum de
dilectione ) non implet nihil contra dilectionem agens, non Peccae mortaliter. Ergo dilectio non est specialiter praecepta. Rem. nego conseq. Ibi enim D. ΤhOm .solum vult non peccare mortaliter eum qui primum mandatum iu vita persecte non iminplet, sicut impletur in patria quod verissimum est. Alias D. Thom. sibi contrarius esset cum c) dicit : Actias Charitatis considerari potest secundum quod est quidam avitis Per se, et hoc modo cadusub raerepta legis ,' quod de hoc specialiter datur : seilicet: Diliges Dominum Deum tuum , et C. Dico a. Praeceptiam Charitatis .rmatioum non obligat semper et pro sem Per, iιa ut teneamur omnia prorsus opera nostra ira Detim ex molioo perae Charitatis referre. Prob. I. Ex sauciis August. et Thoma , quos suos dicere nouerubescunt dari senistae.1. D. Aug. d) ait: Charitas alia est diMina, alia est humanaralia est humana licita, alia illicita . . . Prius ergo loquor de humana lιcita , quae non reprehenditur. Aiqui reprehenderetur , si Omnes nostrae actiones deberent fieri ex molivo Charitatis , prout
voluit P. Quesnel qui renovavit Propositionem 48. Baji quae lat
ne reddita sic habet: prop. 44. Non sunt nisi duo amores, unde vO- litiones , et omnes actiones nostrae nascuntur : amor Dei, qui omnia agit propter Deum , quemque Deus remuneratur, et amor quo
nos ipsos , et mundum diligimus, qui, quod ad Deum reserendum' est , non refert , et propter hoo ipsum sit malus. 2. D. Thom. hanc sibi proponit quaestionem se) utrum modus charitatis cadat sub praecepto dioinae Legis r cui S. Doctor respondet negative ; qui enim , inquit f . praeceptum non serrat, peccat mortalitem. si igitur modus Charitatis cadat sub praecepto,
83쪽
Bo Tractatus sequitur quod quicumque operatur aliquid et non ex Charitate ,
peccet mortaliter ς sed quicumque non habet Charitatem , Ορer tur . non ex Charilale ; ergo , sequitur quod quicumque non habet Charitatem, peccet mortaliter m omni OPere quoi acit, quantumcumque sit de genere bonorum ; quod est InconMeniens. Ergo.
Prob. 2. Si teneremur omites omnino actiones nostras in Deum
ex motivo Charitatis proprie dictae , referre, omnes nostrae actiones quae tiou sie ad Deum referreutur, esserit peccata; atqui salsuri
Prob. min. Tum ex Conc. Trid. a desinieule r Si quis dixerit
justifcatum , peccare dum intuitu aeternae mercedis bene opera iatur , anathema sit. Tum ex Alex. VIII. qui has duas pro p. damnavit: I. intentio qua quis detestatur malum et Prosequitur bonum, mere ut caelestem obtineat gloriam , non est recla . nec Deo Placens, a. Quisqtie etiam aeternae mercedis in uitu Deo famulatur, charitate si carueri , pilio non caret, quoties intuitia scilicet beatitudinis DPeriatur ; ergo Omnis actio quae nou resertur ad Deum ex motivo Charitatis proprie dictae , non eSt Peccatum. Obiιeies a Mandato primo diliges Dominum, cie . praecipitur,us Deum omni momento vitae nostrae rationalis , actu vel virtute . propter se diligamus ; ergo tenemur omnes actu 1 nostros ad Deum ex motivo Charitatis referre. Resρ. nego ant. Nam praeceptum illud est assirmativum ; atqui praecepta assirmativa non obligant semper et Pro semper; ergo.
continetur , tit diligatur Deus ex toto corde , ad quod pertinet ut Omnia referantur in Detim, et ideo Praeceptiam Charitatis adiminplere homo nou Potest nis Letiam omnia referantur in Deum; ergo ResP. nego conseq. Ex textu enim sequitur praceeptum dilecti innis non posse impleri pro tempore quo Obligat, nisi homo luno omnia sua in Deu in propter se dilectum , reserat . sed non inde sequitur hominem debere omni tempore suas omnes actiones e X m livo Charitalis in Deum referre . ut constat ex contextu quem de industria ei mala fide omittunt Ians enistae ; si ergo , prosequitur D. Τhoti . qui honorat parentes , tenetur m Charitate honorare , Non ex Mi hujus Praeceρti, quod est honora parentes; sed ex pi hujus Praecepti; honora Domitium ex toto corde tuo , et ciam ista sint duo praecepta ossirmat a non obligantia ad semper, POSSurat Pro dioersis temporibus obligare: et ita potest contingere quod talia quis implens praeceptiam de honoratione Parentum, non cum transgrediatur Praeceptum de . Omissione modι Charitatis
Ouietes a. Illud Apost. e), sise manducatis , sipe bibitis , si
84쪽
da Virtutibus , etc. si oe aliud quid facitis , omnia in eloriam Dei facite. Quae verba
continere praeceptum docent omnes serme Theologi cum Ly. Tlio-ma; atqui illud praeceptum non potest impleri quin omnes hominis actus deliberati ad Deum reserantur ex proprio Charitalis moti vo ; ergo. ΔResy. nego maj. Praeceptum enim de diligendo Deo non debet
cons di cum praecepto de omnibus ad Deum reserendis actioianibus p quia praeceptum dilectionis cum sit affirmativum et sine uuiversalitate . non Obligat pro semper ; praeceptum Vero de reserendis omnibus actionibus ad Deum . licet sit assirmativum , quia tamen continet universalitatem actionum , obligat pro omui tempore quo aliquid deliberale operamur .
st. I. Tenemur omnes actus nostros ad Deum referre ex praecepto Charitatis ; ergo et ex Charilatis motivo. Rem. nego conseq. Nam ex praecepto Charitatis tenemur per actus Fidei et Spei nos disponere ad Charitatem . nec tamen lenemur hosce actus elicere ex motivo Charitatis. Sussicit ergo ut actus nostros reseramus ad Deum ex sine honesto et rationabili, quod ,
ut ait D. Thorii. a est natura sua referibile ad Charitatent. Hinc qui Fidem servat, aut rem alienam restituit ex motivo iustitiae aut honestatis , mediate actionem suam in Deum reserti p- sumque implicite diligit, tum quia in hoc voluntatem suam divinae conformat voluntati; tum quia ho statem et justitiam diligendo , ipsum met Deum, qui summa est justitia et laus totius honestatis , quodammodo diligit.
Inst. a. HOino debet operari propter Deum tamquam finem suum ultimum; ergo et propter Deum propter se dilectum. ResP. nego conseq. Illa enim duo sunt omnino distincta'; nam notus Spei tendit in Deum ut sinem ultimum , nec tamen tendit in Deum propter se, idest propter absolutam ejus bonitatem, ut vidimus agendo de Spe. Instab. 3. A post. dicit: omnia oestra in Charitate fant; ergo. Resp. neg. conseq. Ibi enim non est sermo de charilate qua Deus propter se diligitur, sed de Charitate qua sic Deus diligitur, ut nihil ei praeponatur aut aequetur, quod sit cum omnia reseruntur ira finem Charilatis qui Deus est, licet nondum fiant ex motivo Charitatis, propriae diciae ; ita sese explicat Apostolus dicetis bὶ omnia
honeste et secundum ordinem fiant.
Objicies 3. Sancti Patres docent illud omne esse vitiosum quod a Charitate nou profluit; sic D. Chrysost. c) Nihil est bovi et honesti quin ortum eae Charitate ducat. Et D. August. d) Non enim.
fruetus est bonus qui de Charitatis radice non surgit. Ergo.
August. L. de Spiritu et Lili. cap. 14.
85쪽
sai . Traelatus Resp. dist. ant. Illud iuxta Patres est vitiosum quod sit sine
Charitale late sumpta, nimirum pro amore boni honesti, et tendenti ita debitum finem, com .ant. quod fit sine Charilato stricte s um pta, subist. vitiosum est quatenus nec meretur de condigno , neo ad aetereae vitae comparationem sussicin potest, conc. ant. qua.
lesus est peccatum , nego aut . et conseq.
Itaque nihil ex voce Charitatis qua usi sunt SS. Patres , potest contra nos colligi, cum plerumque in eorum operibus usurpetur ad exprimendum quemcumque tu honum animi amotum , etiam naturalem , aio D. August. sermone 349. de Charitate ait ; Charitas alia est disina, alia est humana; alia humana lieita , alia illieita . . . lieita est humana Charitas qua uxor diligitur , illieita qua meretris . oel uxor aliena . . . licitam ergo Charitatem habere , humana est, sed ut diaet Iieita. Unde eum dixit a regnat earnatis eviditus, tibi non est mi Charitas, gumit to. charitas pro amore honi et honesti. Inst. E. Ex D. Leone Fὶ duo amores sunt ex quibus omnes P Ddeunt Moluntates ... aut Dei amator est, homo in aut mundi. Atqui amor mundi semper malus est, et amor D ei semper honus tergo: Ray. dist. min. Amor mundi semper malus est, dum in eo finis
ut simus statuitur cong. min. secus, nego min. unde SS. Patres per illos duos amores intelligunt duos fines ultimos nostrorum actuum. Inst. a. SS. Patres docent nullam esse veram virtutem sine Charitate ἰ ergo. Resp. I. Reiorq.:argument. SS. Patres docent nullum esse opus bonum sine castitate , nee opus bonum est aliquod sine castitate , ait D. Greg. Ergo, Re . dιst. ant. Nulla est vera virtus sine Charilate defeetu sorimae extrinsecae, conc ant. des tu formae intrinsecae, nego an . Charitas itaque est serma extrinseca virtutum,sine qua non Possunt esse Persectae, completae et meritoriae vitae aeternae ; nihilominus sunt verae virtutes quatenus sua propria forma informatae versanis tur circa suum proprium objectum materiale et sormale,
Dieo 3. Praeceptum a malisiam Charitatis Deo debitae obtiis
Prob. Ex Deuteron. 6. Diliges Dominum Deum tuum . . . Eruntque Merba haec quae ego praeciyio tibi hodie in eorde tuor et narrabis ea filiis itiis, et meditaberis in eis sedens in domo tua, et ambulans in itanere, dormiens atque consurgens, etc. unde sic argumentor: frustra aliquod praeceptum esset erebro meditandum nocte scilicet et die, in domo, in itinere, etc. nisi crebro esset implenis
dum; atqui ex textu allato praeceptum dilectionis Dei est meditat
86쪽
dum noete et die. in domo et itinere; ergo crebro egi implendum. Cons maliar, Quia si hod praeceptum raro obligaret, sequeretur hominem sere nunquam loneri merita ad saltilem assequendam nevieessaria sthi comparare; cum nullum meritum salutare possit habere uisi ex Charitatis impulsu. Hinc iure merito Alex. VII. et Iunoc. Xl.'has propositiones damnarunt: 133 Praecurum annorιs Dei per se tantum obligat in articulo mortis. a. An peccet mortaliter qui actum dilectionis Dei semel taurum in Mita eliceret, condemnare non audemus. 3. Probabile est ne singulis quidem rigorose quinquenniis , per se obligare praeem tum Charitatis in Deum. c. Tune solum obligat quando tenemur justiscari . et non habemus abam otam qua sustineari possimus. Ex quarum Prop. damnatione clarescit veritas nostrae asserti otiis. Sed .
IV aeres : Quandonam 'raecutum charι talis obliget es . i. Obligat per se ubi primum moraliter loquendo, insans usum rationis attigit, satisque ipsi proposita est divina bonitas super omnia propter se amabilis; ita docent Div. Tliom. a et Pranciscus Salesius b) quia rationem accepit homo ut deliberet de sine
suo tiItimo , ad quem se debeat super omnia convertere quam Primum potest; hoc enim est negotium negotiorum cui per lotam vitam dubet prae caeteris se applicare, est enim mimum ei maximum
Unde Caietan. Nauar. Pontas se docent quemlibet in dubio an huic ossicio satis secer illud fantia, teneri hoo omissionis peccatum
a Obligat eum quis aerisai r in probabili mortis periculo etiamsi Sacramenta sciscepta stur, ait P. Anto ine; ratio est quia homo tuno magis ultimo fini suo se per amorem conjungere debet, quo sui illi magis appropinquat, stoe pipimus, Domino ripimus, ait A post. L
lire morimur , Domino morimur.3. Cum actus Charitalis necessarius iudicatur ad vitandum me-eati mortalis periculum, vel ad vincendam gravem, quae ingruit , tentationem: nam ex Charitale Dei tenemur ejus o Musam vitare pes media ad me nevissaria. 4. Saepissime in decursu vitae , ut mox probatum est : quoties alitem intra annum per se obliget, non potest facile deler minari , non lamen insundata est opinio Scoti asserentis obligare singulis Dominicis ac Festis diebus,quia dies Festi non sanctificantur nisi Deum colendos quis pero est cultus eius, ait Aug. o nisi amor ejus t
87쪽
84 Tractatus . . Resp. 2. Obligat per aecidens I. quando quis culpae mortalis conscius, Dec habens Copiam consessarii, tenetur celebrare, vel Sacramentum quodvis coniicere , aut Suscipere , nain turic obligatur ad actum coti tritionis per suciae, quae includit aclum Cliaritatis.
a. Quoties Deum blasphemiis impeli , vel grandi aliquo scelere ossendi videmus, exemplo Davidis qui de se ipso dicebat αὶ tabescere me fecit aetas meus quia obliti sunt νerba tua inimiei mei ;relus autem ille sine amore esse non potest.
3. Addit Haberi orationem Dominicam vel mendaciter recitari, vel non recitari sine aliquo Charitatis actu : quid enim lingua nostra exprimit dicendo : Sanctificetur nomen tuum , nisi nos ante omnia expetere Dei gloriamῖ Quid soriarii illa verba : Rat νoluntas tua sicut in caelo et in terrat Respondet D. Cyprian. b) uoluntas Dei est quam Christus et docuit et fecit . . . Deum toto corde diligere . . . Charitalι 6tis infestarabιlι ter adhaerere, etc. ne ergo Sirimus ex illis de quibus scriptum est c : dι texerunt eram in Ore suo, et lingua sua mentiti sunt et , Necesse est ut lingua exprimente amore in , cor eliciat amorem.
De praecepto Charitalis erga proximum. Nota. Qui primo non pepercerunt mandato, secundum ita Iabeis
factarunt ut dicerent I. non tenemur proximum diligere actu interno etformali. a. Praecepto proximum diligendi satis cera Possumus per solos actus externos. Verum dua' hasce Prop. tota plaudente Ecclesia damnavit Innoc. XI. Unde. Dieo: Datur praeeeptum speciale diligendi proximum non tantiam actu externo, sed formaIi re intem Mnevolentiae aetu.
Prob. Ex Malth. I a. Seeundum aut mandalum) simile est huic: dιliges proxιmum luiam sicut temsum. Et Joann. 3. SalUator ait: Mandatum n oum do oobis , ut diligatis inoleem sicut d lem pos . Atqui haud dubie nos ipsos asseclu interno diligimus έ et Salvator noster asseelu interno et formali nos dilexit, quod pressius D. Petrus declarat dὶ dioetis: In fraternitatis amore simplici ex eorde inineem diligue. Ergo. Quaeras x. Quando nam teneamur ad aetum icternum dilectionis proximi λ . . Resy. E. Λd talem actum saepius tenemur; nam praeceptum dia Iectionis fraternae simile est praecepto dilectionis Dei; atqui praecepium dilectionis Dei saepius obligat ; ergo. iResp. a. Certo non potest determinari tempus quo praeceptum dilectionis proximi per se obligat; sed cum saepius obliget , mo
88쪽
neisdi sunt si deIes , ut attente orationem Dominicam saepius recitent; per hanc siquidem perseetis i me elici possunt actus dilectionis erga proximum, quia ea quae in illa postulanlur, nou Pro Postv Iante dumtaxat , sed et pro omnibus postulantur. Resp 3. Aelus internus dilectionis proximi obligat per aceidens a. Dum gravis urget odii iniitatio, quae absque actu dilectionis superari hon potest. a. Dum videmus proximum gravi injuria assici in honis sive cor-PUris, sive animi, sive sortunae; quia debemus diligere proximum
3. Quoties ex praeeepio Charitatis debemus proximo succurre Te , Vel onera ejus portare , tolles internum illum asseclum elicere Nos oportet, quia vera dilecto sine actu interiori non potest imple
Resoloes. Nominem debere esse animo ita praeparato, ut continuo Charitatem exerceat erga proximum; iuxta illud D. Petri sa):rante omnia mutuam in νobismetipsis Chartiatem continuam habentes p ratio quam assignat Card. Bona b) , est quia tot sunt hominum miseriae, tam mirimales, quam c Porates , ut pix gres-εiam inopere possimus, Mel oculos rertere.quin mulli occurrant ope nostra νel stiρρorlatione 4ndigentes.
Quaeres a. An praeceptum Charitatis proximi leae extendat ad inimieos 'Resp. lyrm. Dixit enim Christus Matth. S. audistis quia dietum est: diliges proximum tuum, vi odio habebis inimicum; ego autem dico νobis : diligite inimicos pestros ; benefaeite his qui oderunt Osἰ et orate pro ρrosequentibus et calumniam ibus pos . Quo loci Christus rectum tradii sensum huius Legis ; diliges proxιmum tuum, quem Pharisaei eorruperant. a ratione proximi excludentes inimico et extraneos, quam pseudo-interpretationem corrigit Christus, docetque i. inimicos interno Charitatis assectu esse diligendos; a. ipsis praestanda esse exteriora dilectionis ossicia, ipsis ben faciendo, pro ipsis orando , ut ipἡis proficui simus , quibus bene veste debemus.
Quaeres 3. Quid exigat a nobis praeceptum dilectionis ini
Rem. exigit I. Ut inimicis ex corde remittamus offensam, atque Ita omnem odii ad uindictae deponamus affectum, ut sinceris corde Parati simus ipsis exhibere debita internae dilectionis signa ; rali est quia praecepta est interna dilectio; ergo numquam licet in an mo , Vel ad momentum, fovere quidquid interuae dilectioni est
89쪽
mitis a. Ut inimicis ex interno assectu exhibeamus communia dilectionis signa , quae aliis communiter hominibus ejusdem conis ditionis exhibere solemus; si enim illa non exhiberemus inimicis; ait D. Th. sa) , hoo pertinereι ad ii rem pindictae.
Resoloes : Eum graviter peccare qui inimicum excludit a comis munibus orationibus et vel ab eleemosynis quae cert is hebdomadae diebus fiunt omnibus pauperibus pro eis ad januam sese onferentibus i vel a resalutatione ; vel ad tu terrogata responsione;
vel a mercium expositarum Venditione, etc.
Dixi r commiania signa specialia quippe benevolentiae signa, qualia sunt visitare, familiariter colloqui, ad convivium invitare, Elc. regolariter loquendo, uoti lenemur tui micis exhibere , extra
Dixi r regulariter loquendo e quia in duobus casibus specialia illa dilectionis signa inimico, quamvis prior offenderit , praestare tenemur; I. cum per ea Spes probabiIis assu Igei Deo lucrandi, si-hique reconciliandi proximum, alias in odio et inimicitia perstitu-
Tum, vel etiam magis exarsurum ; quia ex Charilate leuemur gra- e damnum proximi, praesertim spirituale , licet ex ejus culpa veniens, impedire vel tollere cum possumus saltem sine nostro molabili detrimento. a. Si inimi eos ante injuriam solebamus salu tare , ad conversationem ad millere, etc. eadem benevolentiae specialia signa post injuriam illatam, lenemur praestare, nisi circum stantiae speciales aliud postulent, pel ab eo eaecusent. Quia isto-Tum signorum denegatio extra circumstantias speciales , Eemetur Communiter signum odii, vindictae, vel Coti temptus, ac Proi de odii semilein subministrat , populumque scandalizat, quod Charitati maximo adversatur. Dixi, Nisi cireumstantiae speciales aliud Postulent, prout po- Elulare videntur i. si prudenter existimetur quod inimico prolut Ta non sit specialis illa benignitas nostra. imo potius obfutura, eo quod ea sit abusurus ut pejor fiat. 2. Si inimicus praevideatur ad meliorem metalcin polius reducendus, a novisque iniuriis revo-Candus signorum illorum Specialium Omissione, quia tunc Charitatis est illa omittere. Erigit 3. Ut inimicis in necessitate coastitutis opili Iemur , et damnum ipsis alias imminens in honore , fama, corpore et bonis fortunae, impediamus dum sive nostro gravi damno possumus, Sic
enim nobis iteri vellemus , et sic praecipit Christus ib) benefaeite
Exitii 4. Ut inimico veniam petenti . etiam statim post ac eae
tam iniuriam, exteriora benevolentiae, et condonationis sigria, Priavalus quisque exhibea tu De enim horum omissio reputatur quod-
90쪽
dam odii signum, vindicta, et scandali causam ad maius odium
Dixi i. Statim post acceptam injuriam e sic enim praecipit Christus cum dieit a si septies in die peceaoerit in te Dalrer Iuus ) et septies in die conpersus fuerit ad te dicens , poenitet me, dimitte illi. Porro vult flati in dimitti qui vuli septies iu die dimit. ii ; hine August. b) ait: quando inimicus Meniam petit, continuo
inmittatis. Dixi et . Prioatus quisque: Quia quivis superior ossensus aliquando correptionis et aliorum exempli causa , potest externa Coud Dationis signa differrei modo in corde dimittat et charitalem sci vetexemplo Davidis , qui c) iaciei suae conspectum Absalcitii denegavit. etiam post remissam ipsi ossensam; ratio est quia id a inmisPolius signum est quam odit utpote lendens in honum subditi vel Communitatis. Mulla lamen Prudentia in eo requiritur ne plus umquo subditus exarcerbetur. Ouaeres L An peniam petenti teneamur remittere injuriarum actionem et satisfactionem pro injuria in bonis famae oel fortunae' Res'. negatioe. Quia solus vindietae appetitus. Don ordo iustitiae repugnat Charitati. ac proinde praeceptum Charitatis non infringit qui dictam satisfactionem coram legitimo judice servato iuris ordine . absque livore vindictae, et ex animo illatam sibi iniuriam remittens, eXposcit. Quaeres S. An yars laesa aequam ad prudentum arbitritim 1atisfaetionem ab inimico oblatam . teneatue acceρtare e Res . Ordinarte leuetur ex Praecepto Charitalis quae Velat, nequis alteri faciat quod sibi rationabiliter fieri non vult. Dixi d ordinarie, quia quandoque necesse est salis factionem iniuriam prosequi apud Iudicem ; et hoc I. Si reus sit Reipublicae Noxius ob continuas quas excitat rixas. et hac correctione indigeat ut alios similiter iniuriare desinat a. Si ita gravis esset ossensa. ut infamia quae is totam recidit familiam , non posset absque hac iuridica satisfactione deleri. Quaeres G. Quis Ordo in reconciliatione ineunda sit serpandust Res'. Hune esse servandum ra. Qui gravem iniuriam proximo intulit . veniam aut mens3tionem petere , aut saltem, si laeso valde dignior sit, convenientia reconciliationis media adhibetur tenetur. a. Si duo inter se rixam habuerint . qui prior aggressus est, is Prior, caeteris paribus , Veniam petere, aut viam ad pacem
aperire debet , id enim exigit iustitiae ratio. Dixi, caeteris paribus e quia si is qui in ossendendo est p0-