장음표시 사용
511쪽
ctu ideo necesse est, τ suerint ista post illa. Ad secum
- dum dicendum. inter ilia de praecedentia fuit paucutempus, scilicet una nox,nam Ruth venit ad Booz per
noctem, ut contraheret cum eo matrimonium, oc cor nosceretur ab millico Booz autem respondit,l ceciat et Ruth illa nocte usque mane quasi dicat. φ mane poneret hoc in executione, de ita tactu est. quia Ruth in aurora reuersa est ad socrum suam portans sex mo dios hordei, & tunc Booz luit ad cognatum lavin vo
cans eum in portavrbri, de ibi cessit iuri propinquita tis. ut patet insta in litera. de sic eadem d: e qua inceptu est opus istud finitum est. Nam praecedenti nocte inceptum est,& die sequenti eonclusum, accepitque
Booz ipsam Ruth in uxorem. Circa primum poniturreximitatem scilicet ad videndum, an vellet accipere Ruth in uxorem . Et diuiditur in duo, quia primoronitur ipsa citatio ii iris, scilicet propinquitatis cestici ibi. cui ν pondis cedo iuri. Circa primum dicitur .
Ascendit ergo Boc ad portam c raris. In Hebraeo non
habetur ciuitati ita listum ad portam,& tamen intel. ligebatur de porta ciuitatis, palla est porta ab loluth, cp est porta communis, aliae autem sunt priuatarum Perlbnarum, dc ibi factum est istud nescitium mirare autem ascenderit Booz ad portam ciuitatis declarabbrer infra in quadam quaestione. Eis it ibi. Scilicet,
expectando ibi aliquem, vel sedendo ad iudicandum,
ut aliqui volunt. cum e via is et pro aviam praeteme, de quo prius sermo habitas est. Scilicet, vidit praeterire illum
cognatum suum, de quo factus est sermo praecedemi cap. de ibi facta est mentio de isto pmpinquo. Nam
dixit Booz ad Ruth, O alius erat propinquior eo, qui poterat accipere ipsim Ruth in uxorem, & videt turde illo, an vellet eam accipere. Et nunc accidit, line transiret ante Booz sedentem ad portam urbis. Dinxit ad eum: deest pati perier Iede hie. scilicet, de lina avia tua cessando paulisper, de sede hic modicum quia volo tecum loqui, scilicet de matrimonio Ruth. V
cans eum nomines . Scilicet, Booz vocavitillum tunc nomine suo. dc tamen scriptura noirponat hic nomen istius, nec praecedenti cap. cuius cailla declarabiciar u
sta in quadam quaestione. Euniuertit. Scilicet, cesta Dit.&declinauit avia sua quam inceperat. Et sedit. Scilicet. ad portam urbis, ubi erat Booz. Tes emetitem Me decem viros de senioribus rivitatis. Volebat loq Booz ad cognatum suum. 6c ad hoc luit habere testes, ut firmum esset quod fiebat: ideo vocam istos decem vuros in testes,inde postea dixit testes,vos estis hodie. Et
vocavit de maiorinus natu . idest sensoribus totius vo his quia illi stant maloris auctoritatas de PraetentIa illo. Cur ludia ram magis auctorizaret facti m. Dixit ad eos sedere hic.. sin se te Fecit oe lederent,ut cum maiori grauitate uS tracta.
- retur. ana sic etiam fit de iudicibus, udices ledem
debent pronunciare sententias, ut teneat, quod essiciunt: de noeest ad grauitatem, de maturitatem ii dicii designandam. Quibus sedentibus locutus est ad n pinquum . I cepit proponere negotium suum de in trimonio Ruth. Parim mi Fatis nostri ramelech vem. didit Moni. Principium loquendi Boozad cognatum M suum luper matrimonio Ruth tint in venditione poς sessionis dicens.quod Noemi locius Ruth vendiderat
quandam partem possessionis quae fuerat Elini elech: ideo dicebat ei, an vellet ipse illam partem agri ten
Ie , quia ei competebat iure cognationis, dc vocavit Elimelech fratrem suum de cognatione sua: nam non erat frater istorum duorum, licui declarabitur in quadam quaestione: erat autem Noe im uxor Elimelech iam defuncti, de illa tenebat post cilionem viri. cum non haberet liliosae de illa dicit Booz.quod vendiderat Noemi partem possessionis illius. M a reversacide res e Moabitide. Scilicet, Noemi reu- cst G
A terra Moa in qua cum viro suo de duobus filiis pereagrinata fuerat anilis decem,ut patet iii pra pruno capistulo. Quod audire volui te . Idest, ego volui, quod tu audires. lcilicet, quia competebat iure libristam po sellionem emere . cum sis propinquus: ideo fini bonum . quod tu audires , quod vendita erat. Et tibi dic re . idest. tibi notificare. ut non solum ex cuiuscunque incerto dicto, sed ex mea denunciatione certius
moneretis. Coram ca Essedentibus. O maioribus auru de
populo meo. Idest, x olui hoc tibi denunciare coram a omnibus istis semoribus,& sedentibus in porta urbis.
ut non possis negare tibi denunciatum esse. Et in hoc innuebat Booz . quod si ille cognatus suus, non acceptaret possessionem illunt,quod ipse acceptaret eam: B ideo denunciabat sibi coram testibus, ut non posset negare postea sibi denunciatum esse, quod venderetur illa possessio. Si vis positire ivire propinquitatis , eme σ ideo . Quasi dicat, propinquiori conuenit ius emendi possessionem alicuius cum venditur, de quia tu es propinquior Elimelech caeteris cognatis, competit tibi propinquitatis iure emere . si vis. si avitem di ollaertim. Idest, si non vis emere prupinquitatis iure. Huinum indica mihi. quid facere debeam . Quasi dicat, si tu non vis emere iure p inquitatis, cum ego sim Propinquior caeteris, competit mihi eodem iure , dc tunc ego volo deliberare , an emere debeam. Nullus en enim propin v excepto te. Declarat causura dicti tui, scilicet si non vellet cognatus suus ille cmere ius in C propinquitatis deciam te debebat, vitaret Booz quid faceret, scilicet, an emeret: nam iure propinquitatis nullus erat . qui posset emere, nisi isti duo scilicet Booz, Ec cognatus eius. Et hoc dicit hic BOOZ. Quil primo, mequisiecundus L . Scilicet, ille cognatus Booz est in propinquiori gradu cognationis, de mit
eum erat Booz. At ille ristondit, ego agrum ema λ.
Scilicet, acceptauit UNnter iure propinquitatis hab re quantum ad emptionem agri. Cui dixit Bo quam
emeruagrum de manu mactem. Scilicet, quando em
ris agrum de manu Noemi. Nam Noemi vendebat agrian , de ista est intentio Booz declarata: nam i pie non intendebat, quod emeret cognatus suus agrum, sed quod acciperet Ruth in uxorem, &vr Ouerct D cum ad accipiendum Ruth,quod sorte non erat cupiscibilis, propoluit de emptione astri, qui erat comcupiscibilis: de cum dixit ille, quod volebat emere agrum, dixit Booz, quod etiam acciperet simul in is uxorem iptam Ruis, quod ille non acccptauit. Ruris
quoque Moabitidem quae v Guu desunta debes accipem . Scilicet, debes accipere in uxorem. quia non habet
virum: ocula fiuit uxor Mahalon defuncti, cuius sui tilia possessio. Ut s. scires nomen propinqui in haereditare sua Scilicet. accipiendo eam in uxorem suscitabis nomen defuncti, scilicet Mahalon in haereditare ii a , scilicet nunc eli nomen illius perditum, quia nullum
reliquit filium. Sc tamen si tu acciperes uxorem cius, suscitabis nomen eius, scilicet gignes filium ei, qui E vocetur nomine illius, dc hoc in h. Preduat e l. vis,
scilicet, ille de te genitus succedet in haeredita e Mahalon tanquam si esset filius eius verus , dc non legalis ibium: de ista suscitatione seminis multa d bia ponentur in quibusdam quaestioniblis.
QV AERETVR circa praedicta, quare Booz,
scendit nunc adportam ciuitatis. 1liqui dicunt, ς a casu factum est, et B Ozascenderet ad pociam cis
uitatu ad faciendam aliquid aliud. vidit ibi extilens
512쪽
AAsiarias quare iudi tu fiebat in pomis
transeuntem e gnatum suum, de dixit ei, quM declinat et ad iracundum de matrimonio Ruth. Dicendam tamen videtur. Sc melius, quod istud non suerit factum 1 caiii. quia Bocra dixerat nocte praecedente. quod qui eiceret ipsa nocte Rum,scilicet ipsa noctes
luna cellaret, quia sequenti diei ple tractaret negotisi.
ideo verisimile est, quod ciaram haberet de tractando illud. de sic alcendet et nunc ad istud. Item patet. quia quando venit Ruth ad Noemi socrum suam dixit: ex. tecta filia quousque videamus quem res exitum ha- eat : nec enim cessauerit homo, nisi compleuerit. quod locutus est: erga die ista solicitabatur Bo cit. ca contractum matrimonii Ruth. Vnde non ascendita casu adportam urbis . sed dicendum, Tilluc ascendit ad tractandum istud negotium. Quia autem
quare illue ascendit potest esse multiplex. Prima est. uia debebat Booz cognatum suum vocare ad tracta. um illud negotium de sorte ipse sciebat et apud po
tam urbis transiturus erat ideo illuc ascendit. Et illud veriti inite est,quia tunc erat tempus inestis,& Omnes Ilia elitae paupe res, vel diuites egrediebantur ad opera sua ad agros: de sic iste cognatus Booz egressias erat ad agrum, vel aream. quod sciens B et expectanit eum ad portam,quia ibi certius erat cum inuenire quam in tota urbe. Secundum erat, quia volebat Booz facere hoc coram testibus multis, ut esset opus fitanu, bc magnae auchoritatis. Et patet: nam decem de lenioribus iecit ledere.& multi etiam alii Iederunt cum eis, sumseret hoc βc tamen in nullo loco urbis plures conuoniebat qu, mad portam urbis,ideo illuc ascendi Temtium est volebat Booz, δ' illud opus fieret iudicialiter, ut non posset obiici contra illud. Iudicum autem si bat in portis ciuitatum apud antiquo ibi autem s)de. hant iudices ad iudicandum .ec comaeniebat tolus m.
pulus promptius quam ad alia loca. Et erat caula nu. ius, quia iudicium cst actus publicus,& debet fieri in loco valde publico,non videbatur autem aliquis locus magis publicus, quans porta urbis id ebibi fiebat tu. i. cium. Etiam fiebat hoc proptet transeunte svltra ibi euntes per loca, dc venientes undecunque ad illa haherent iudices promptos ad liba ius reddendum, l. in portis urbium, dc sic nomine portarii antiquitus in veteri testimento intelligebatur iudices. Sic patet Deutii . l. Si disticit E dc ambiguum iudicium ebe prospex xis apud portas tuas, idcit si in iudicibus, qui sunt interrorias urbium fuerit repertu in iudicium varium, dedi illicde. Sic etiam in multis aliis locis librorum vel iis testamenti fit mentio de congregationibus,quae Grant in portis urbium. Et iam astita loca solebam limniines uragis colluc re ad iucunditatem . Vnde l. Reg.
2 i. o a. Paralip. 18. dicitur de rege Iolai liat de Achab rege Ilrael, p erant ambo in porta Samarae in foliis luis ani vestiti cultu regi Illuc ideo ipsi,dc populus e rum confluebat ad solatium . A principio autem fuit alia consuetudo, udices super cumis equitarent,derer totam urbem discurreret, de quilibet exibat de domo tua, Ne petebat sibi de iure prouideri In eo quorutabat te laetum .dc sic labor totus erat iudicum, dc nullus erat litigatorum,vel populi, ut tangitur in quadam glosa super oraculuim sed iste modus vitias est non co- uenire.&abolitiis est, Sc suit postea conlistorium iudi- Cum in portis vibium,ut auferretur labor venientium
ad iudices. s. et quilibet haberet ibi iudicem in prom. Ptum . deinde mutatum est etiam illud, oc facti sunt consistoria iudicum in alijs locis urbium. Ex his autem Booz ascendit ad portam urbis,quia alibi non rint at conuenienter facere istud opus.
QUAERETVR vlaetius, quare Booet sedit in
. porta urbis. Respondet quidam, quod lederit ut istud opus tractitetur cum maiori maturitate.& non quasi cum celeritate, sicut fit in uadicum sententiis. quae dantur sedendo, si cum selennitate iuris proseia tur. Illud latis conuenit. Et tamen dicendum, v non fuit ista prima causa motiua ad sedendum. Nam ante. quam tractaretur illud opus, sedebat Booz in porta.
Quini patet, quia dicitur in litera, ascendit Booz admitam ciuitatis, dc sedit ibi: S milea dicitur,ς cum
G vidisset praeterire cognatum situm, de quo sermo a buiis iuerat,dixit ad eum declina paulisper,de sede hic.
j autemdicunt, et Booz sedit in forta tanqtra principalis iudex: nam volut ς Booz fuerit ille iudex, qui vocatur Abesan,de quo Iud. i a. qua ille de Bethlehem fuit de tribu Iuda, sicut Booz, de quo declaratum
est supra i .c.in quadam quaestione. Et tamen istud noest tenenduin quia ut talium est ibidem, id supra a. dc magi eclarabitur infra in quadam qiiςltione,no fuit Booz Abelam& consequenter nec aliqius de iudici Israel, eo φ non erat aliquis alius iudex,qui esset de Iuda. dc urbe Betht ehem inter omnes iudices, sicut fuit Abesan. Dici tamen potest, ς suit Booz iudex in Bothlehem: nam praeter illum, qui erat iudex praecli uus il in toto Israel, erant sit iudices maiores in i ingulis imcis de Igenie virorum illius loci, de cum ouostrum erat unus. vel duo Levita, ut ait Iosepn. Antiq. de declaratum est Iud ultimo, de i. Parali. 23. dc de istis roterat esse unus B Z in urbe Bethlehem, cum esset Oriundus de urbe illa dc erat vir magnarum opum, MPotens, ut patet supra a. de sic veniret Booz ad sedet dum in porta,ut iudicaret, de c um sederet ibi, vidit cognatum tuu ni transeuntem. Aliter potest dici, * nouerat Booz aliquis de iudicibus Bethlehein,nec erat ii dex I srael, sed venit ad portam, eo P expediturus erat negotia n m. 1 cognato tuo, Miam quandiu non vini. cognatus tuus, ledebat ad portatu ipse Booz.
I mare nomen inius cognati di non exprimitur hie , cim de eo fiat 'mo .
a Gl. IIII, 'UAER E TU R ulterius, quare nomen istius m.
gnati Bom,non exprimitur hic,cum de eo fiat
sermo. Aliquis dicet, sorth hoc factum est a caiii, cquia scopuira non multum curauit de mime huius, .
cum po&et intelliga id, quod significabatur, etiam noexpresso illius nomine, sicut si exprimeretur , dc ita in
quibusdam aliis fit. Dicendum, hoc non stat.quia si
semel, vel b:s tm mentio fieret de isto cognato Booz.- non erat mirum, T non poneretur nomen eius, dc in Κ saepe sit mentio de isto praecedenti caede hic ergo non mittitur a catu nomen istius, sed ex aliqua caula. Ite Patet hoc,quia ponuntur hic aliqus circun locutiones ad exprimendum,quod significatur per nomen assius, dc tamen non ponitur nomen eius, sicut cum diceturicumque vidisset Propinquum illum prperire, de quo
prius sermo habitus est, de non ponitur nomen eius: de tamen facilius erat ponere nomen i :lius, quam Io tam illam luppletionem, Ergo onatuitur nomen ex aliqua causa. Dicendum lcriptura noluit exprim re nomen illius, quia luit indignus: nam lex incitabat Rnsio ad homines ad suscitandum semen propinquorum tum qui ilium. in desunctorum: ille autem noluit suscitate semen defuncti: idco dcbuit carere nomine an Icriptura
513쪽
quod patet, quia etiam aliae ignominiae in iligcbantur A siones quas habebat Noemi quae fuerant Elimelech.
alibus ut palet Deu te. 2 S .ei qui requisitus nolebat sit scitare lemen statris sui defuncti tollebatur calciam tum, expuebatque in faciem eius mulier defuncti vocabatur domus illius domus discalciati in Iliael: Mse iam perdebat domas eius nomen litumac vocabatur domus discalciari: ita nunc noluit iste luscitare semen cognati sui defuncti, & lblutus est calceus de pedibu5 eius, ut patet in litera. ideo ad ignominiam non debebat nomen suum iam expriini in scriptura, quia erat vir ignomini olus. Et recie talis poena conuenit
istis: nam quilibet puniri debet in illison quibus peccata: Esed ii te peccabat nolendo suscitate nomen de sui cti.quod peribat, ergo debebat nomen istius perire. Peticiat enam nomen defuncti,scilicet Malia lon, quia Anon reliquerat illi .si aliquis non suscitaret nomen ei signendo sibi filium:& tamen iste noluit suscitare noliten defuncto, ideo lex debuit iuste punire istum delendo nomen eius, scilicet, τ non exprimatur in lcriptura,nec in aliquo loco pertinente ad honorem. Sic etiam punitur volens acquirere nomen per inhonesta ingenia, φ nomine priuetur: sic ait Franciscus Petrarcha vlturio libro Inuectivam tu contra medicum rusticum ,&Procacem pape,s quod quidam iuuenis Ephesii nus cum desideraret magnum nomen , nec posset illud honestas artibus quae rete, cogitauit tem plum Dianς Ephesinae exutere,ut tanta magnitud:ne mali nomen suum celebre essiceretur, scilicet, quod dc sic non erat irritum verbum Bom. Alio modo pintest diei, quod esset vere vendita aliqua possessio Elimelech & competeret istis duobus iure propinquitatis redimere illam . Sed dissicultas est, quia quaedam litera habet vendit in praesenti, dc alii libri vendidit uap terito; in Hebram autem est in praetemo, S tamen quantum ad rem non est dii sculta, nam tantum erat. quod Noemi nunc venderet postessionem illam, vel
cruendidisset iam quia ii potestarem habebat ad nunc
vendendum poterat etiam vendidisse. An Noemi habebat potestatem vendendi ha rectarem de qua hic dicitur.
. Potestatem vendendi haereditatem .vel partem eius. de qua hic dicitur. Aliquis dice quod non, quia
non potest vendete, nisi qui est dominus, vel serit vices domini, sicut Procurator eius,&tamen Noemi non erat domina, nec habebat vicem domini: nam
possessiones istς non erant litae, sed Elimelecta, sicut
dacitur in litera. Etiam quia mulieres non habebant
possessiones in veteri tes lamento. sed viri,eo quod ipsi
iuccedebant regulariter,ut patet Num. 27. p. Etiam non erat tanquam procurator Elimelech, cum non appareat ad hoc aliqua causa, ideo non poterat Venderem optimam,3c toto orbe florentissimam deicis isset C readeo dicunt isti. quod Noemi non vendebat, necu i e vendiderat quidquam, sed dicebat Bom illud ad mouendum cognatum suum,ut acciperet Ruth in uxore. Dicendum tamen quod hoc non stat: nam si Noemi tio potuisset de iure vendere possessiones Elimelech, de filioriun suorum defunctorum, non diceret Booz
cognato suo coram toto popul Ac senioribus ciuit tis quia tunc dictum ilium appareret ridiculum, cum de iure non posset stare, de tamen non suit ridiculum. Iicet ex hoc ultima alliceretur sententia,quo comper
in unde iuuenis iste motus fuerit, scilicet desiderio νpagandae fama cautum eit, nequis historiographorusbio suo illum nominare auderet. dc sic nomine caruit,chm illud illicite proculasset.
suomodo dixit his Moxia reati cognatum. tartem agri E me lech fratris stri vendidit Noemi, essa verum.
e Booz ad cognatum suum, partem agri Elim Iech ita tris nostri vendidit Noemi, 3c an istud verum quia clini dixit hoc credidit illud cognatus ei', de dixit, τ volebat emere agrum illum, ideo Noemii habebat ius vendendi, de sic concedendum, quod de iure poterat vendere Noemi. Sciendum amem po hoc, et possessiones istae errant Elimelech destincti, Messet. Aliqui dicunt, quod Noemi non vendiderat, D filiorum tuorum desunctorum, de non succedebat in nec vendebat aliquam partem agri Elimelech, sed dicebat istud Booz, ut haberet introductionem ad id .suod volebat Boo scilicet.ut cognatus suus acciperet in uxorem iptam Ruth. Sed tunc obiicietur, si non erat verum, quod Noemi vendebat, vel vendiderat
Partem aliquam possessionis Elimelecti . quomodo postea pollet velificare dictum suum D Z. si sorte
cognatas litus diceret,quod volebat accipere Ruth iii uxore nam si nollet Cain accipere in uxorem, dc vel-I et emere agrum, diceret ei Binu, quod non poterat habere agrum, eo quod non accipiebat Ruth iii ux rem,sicut nunc dictum est:si tamen diceret,quod V Iebat possessionem .dc uxorem simul accipere, non e Leis Noemi, nec Rulli cum non essent de cognatione Elimelech nec fiebat retrocessio, sicut apud nos mitiente filio, si ille non trabeat filios iuccedit parit. Minaret: nam in veteri te ita mento alius modus iuccedendi multum distinctus ab ilio erat .de quo Nun .arcap. Secundum quem non sit edebat mater filio aliquando, ideo Noemi non poterat succedere viro suo Elimelech. Primo quia uxor non succedebat riro in vereti testamento Nu. 27. Secundo quia non habebat
aliquid Elimelech, in quo post et succedere et Noemi
uxor tua: iram quando mortuus est Elimelech viii
bant filii eius duo Mahalon,& Chelion lupta I. ca. Milli ii incedebant ei seci dum legem, ideo non succe-set aliqua possiessio venalis, dc non posset veriti re di- E debat ei Noemi uxor ilia: non poterat etiam succede.ctum tuum Booz, id ridetur dicendum , quod ali sua possessio venderetur. Dicendum, quod potest
state duplicitetimo modo. quod Noemi nullam pol sessionem venderet,nec vendidisset alio modo,quod aliqua esset vendita, vel nunc venderetur. Accipiendo iecundo modo concordamus literae. Accipiendo primo modo ridetur esse contra lueram,dc tamen discetur,quod non ei ,quod licEt B Ediceret hoc nulla possessio vendebatur vel vendita erat, sed erat ad inmnendum cognatum suum, ut acciperet Ruth in in rem. Et cum dicitur,quomodo posset euadere mendacium : dicendum, quod si ille cognatus Booz vellet accipete Ruth in uxorem, darentur ei omneo postes
re nunc Noemi filijs sitis Mahalon, de Chelion: iram
non succedebant parentes filiis in veteri testamenio: sed alius modus enat Vt patet Num. 27.c. Etiam Ruth
non potetat hic luccedere viro suo Mahalon, quia tio succedebat uxor vir deo nec erat possessio ilia Noemi nec Ruth. Dicendum in est,* manebat ista posses.so in potestate Noemi de Ruth, licet non esset tua, ut postea perueniret ad illum, ad quem de iure perueta re debebat, scilicet, qui suscitaret semen det uncti in familia lua,ic ideo concedebat lex potestatem illis viduis tenentibus possessiones istas dum volebant sulci tare semen, quod possent alienare possessiones istas.
vel partem earum ad supplendas necessitates tuas
514쪽
de ne Noemi poterat nunc vendere aliqiuam possessio p bat emere. 5 ille dixit ego eri an agrum: emo intemnem istarum, luς fuerant Elimelech,& iitrorum eius.
dum Rulli prompta erat ad laicitandum letnen viri sui, c nullus defuncti cognatus accipiebat eam. Vnde credidit cognatus Booz, quod de iure pollet vendere, 'aia alias non se offerret empturum: nec Booz dixisset ei quod vendebatur. hoc tamen non poterat fieri. iiiii iei illud iteri concellissiet, ergo lex conces' erat istud: licet non tam expreste appareat, tamen i ccur dum uiterpretationem Iudaeorum. sic intelligendum est . quia sic utebantur ipia lege. . Cum aute in obiicitur. qucci nec Noemi, nec Ruth erat domina istarum
ritu elli. num, nec etiam procuratrix. Dicendum,
Leatra iliarum. erat domina posse ilionum, δί tamen
domini ad hoc, quod vendere pollet possessionem ,
debat, quod de iure poterat Noemi vendere. Item ratet, quia Boozd xit: si vas possistere iure propinquiitatis eme de posside, sin aut cin indica mihi, ut sciam uid facere debeam: quasi dicat. si tu non vis emere
ic mihi, ut deliberem ego an eman: & sic Bood in nitebat se velle emere, bc tamen nollet ipse emere nec indicaret hoc se velle, si de iure non poterat aliquid vendere Noemi: ergo poterat illa vendere. Cum a tem dicunt, quod nondum Ucndiderat, sed vendere intendebat, quod conantur probare ex litera dicenda quod non stat, quia litera dicit vendidit in P lerito Nicolaus autem tenete conatur. quod nondum vendiderat. de dicit quod in Hebraeo confunduntur te misI ex constituebat utramque tanquam gerentem vicem G pora eo quod non sunt tempora verborum ita disiui a I 4 u nima: cta, sicut apud Latinos, sed participium praesentis ponitur loco praesentis temporis, & cum illo potest supinplcri interdam etiam ipsum p teritum. Dicendum. liquani. de percipere P citum eius. Et eausa huius erat, quia adhuc expe abat suscitationem l emmis Cius, cuius erat haereditas, d crat prompta ad illud: si autem non esset tu cit mira semen defuncti, utpote quia nullus crat,qui vellet lui citare, vel quia nullus poterat, non manerent PCllestioncs iii potestate earum, sed transirem ad illos, ad quos secundum legem iure haereditatio deuoliten erant de quo infra dicetur in quadam quaeitione.
sciebat, st umoriam hoc Boue cognato suo: eraa poterat rejtandi venditio te irinita Iactu.
QUAERETVR ulterius. si possessio Elimelech
. iam erat vendita a Noemi, quid proficiebat, φ
nunciaret hoc BOOZ cognato suo nam si de nunci, i et illud antequam fieret venditio proficeret ad hoc . quod iure propinquitatis emeret illas milestiones :cum tamen venditio facta erat. si de iure facta erat, v c tio rescindi non poterat. Aliquis dicet, et Noemi non vendiderat pol se sto: em aliquam ira vendere volebat de sic proficiebat denunciatio istae de luic colligitur aliqualiter ex litera lecandiam quoidam, quia
dixit Boo ad cognatum situm, si vis possidereii ire pvi aquitatis em dc possiderer eo nondum erat empta. Illem quia dixit cognatas B Z. cgo agrum eman: c go vendendas erat si nondum venditus. I tem patet, quia dixit Booz at cognatum tuum, quando emeris agrum de manu muli cris, Ruth quoque Moahitidem
debes in Orem accipere ergo non enat emptus ager,
sed emendus. dc tunc etiam i lii putant se siluare per hoc id de quo quaerebatur praecedenti quellio. Icilicetan Noemi pollet vendere pollestionem, dc d cunt in non .ia sic non vendiderat: nunc tamen dicebat se vel le vendere, de in hoc nihil faciebat adhuc contra ius, quia de facto nihil vendebar. l icendum autem quod fisso ad illud non latis stat: de ad conticinationem istam dubii νε otae demis dicetur quod Noemi poterat vender 5 praecedentis dicetur,quod Noemi pol
non ditieti quantum ad hoc, Q Noe
aut nunc venderet, vel diceret te vendituram, i non magis colligitur eam habere potestatem vendendi ex viro quam ex alio: nam ii voliamus urcere, g non ha. bebat Poteitatem vendendi.d cenuis, quoci dato, vendidit,non licuit sibi vendere, sed ruit illa venditio solum de facio. Ac de iure non tenuit. I. idatia r dica.tur. quod Noemi nondum vendiderat, sed promia bat vinadere. probab: tiaripiantius habere ad vendet dum : nam ii ipsa non habet et ius aliquod ad vendem dum, qui cineret ab ea, nihil taceret . quia cogereturrem restiui ere,ia perdere pretium, bc torte incurrere
in alta , Psi x .col mala i de emebat: dc tamen Booz nunc. - Si totiio witata tia P ulo, si volopi cri interdum etiam ipsum praeteritum.
quod si vellemus asserere . quod Noemi nihil adhuc
vendiderat, sed venditura erat L erat stare, & dicer mus , quod Booz mutauit tempus loquens de praeterito cum non esset res facta, M lic aliquo modo men. tiebatur: Jc tamen non est inconueniens, quod mentiretur, quia non oportet nos exculare Booz ab omni mendacio, bc peccato, clim non ponatur in catalogo
Sanctorum, & tamen quando res potest ita re, stultumcii, quod iaciamus eam perire dc quia potesti terra si re , quod R Zde praeterito dixerit, Noemi vendidat. Η ideo non debemus dicere.quod mentitus est. Cum autem obiicitur, quod ii res esset iam vendita, non Proficeret denunciatio ista lacta a Booz. dc sic ipsenio faceret illam: dicendum quod dato, quod res venditacile . proficiebat denunciatio haeciquia poterat cognatus Booz illam redimere: nam is tua erat priuilegium c gnatorum, quod siquis venderet possessionem sua
ea traneis, poterat propinquus redimere illam de quo magis dicetur sequenti quaestione. extranei autem no poterant emere rem postquam vendita erat, sed pol rant cognati unde recie dixit Booz ad cognatum luit, si vis iure propinquitatis possidere, eme dc possiderquasi dicat, non potes iam alio iure emere . nisi iure Propinquitatis, eo quod res vendita est. Ad aliud cuiri dicitur, qii si de iure iacta erat venditio, non pol rat reicindi : dicendam q)licet facta esset venditio de iure, poterat rescindi, quia multa si esunt de iure dc pollea reicinduntur: sicut condens testainentum, Miae seiens se habere post humum institim filios suos vitientes haeredes praetereundo post humum. & testa mentum illud tenet a principio, bc tenet temper quo usque nascatur post humus si autem Nil luimus momtuus exuet de utero, vel natus illico moreretur ,rta ut non baptizaretu ad hoc q) pollet succedere, maneret rella mei uim firmum in quo prpetitus est posthumus de sic testamentum a principio tenuerat antequanasceretur post humus quia alata non posset postea icanere, εc sic erat testamentum legitime lactum: si ta- inivendidisset, Κ me post humus natus baptizare uir,dc superuiuit, Iu pit testamentum, de iuccedit ex aequo cum iratribu exliantibus velut si succederent ab intestato: ecce et go qualiter legitime iactum ex aliquo luperuenienti rescinditur:ita nunc veta ditio recte tacta extraneo poterat reicindi, lente pollea cognato vendentis eme re cum hoc a lege conccisum sit. Sed adhuc dicetiit. op illud non litisfacit, mi dixit Booz ad cognatu IN. eme S postide si tamen ager venditus estet, non diceretur,eme, M posside, sed redime. Etiam quia dixiti pie cognatus no . ego agrum emam, Ec de isto ulcere redimam, si venditus iam esset. Dicendum. quod illud argumentum non multum militat . quia accipitur interdum emere pro Iessimcre . Item
515쪽
quia proprie 'are potest: e me de posside: vel, ego A set hibere pretium, dc rediret illa possessio ad ius dea
emam. Nam licet alius emittet agrum,dcvellet cognatus redimere, ista redemptio erat vere carptio quia dabatur pretium sicut in prima emptione, nec differt redemptici ab emptione nisi in una est prima emptio,id alia est secunda: ideo recta itat, i Noemi iam vendi . distet possessionem aliquam extraneis. 5c Booz dic rei cognato su an vellet illam redimere de manu era
crim)Opsea impossessiones possent esse prosemine defuncti.
E A VIII. QVAERETVR ulterius, si nune Noemi, vel
Ruth venderet possessiones Elimelech, vel aliquam de eis, quomodo postea possent istae possessi
nes esse pro semine suscitando defuncti: nam nomen defuncti inhaereditate lita suscitandum erat, sicut di xit Booa ad cognatum suum: Ruth Moabitidem uxorem Mahalon accipere debes, ut suscites nomen defuncti in haereditare tua. Dicendum, quamquam Possessiones venderentur poterat esse duplex remediuad illas reliabendas pro semine defuncti suscitando. Primum est,quod quilibet de cognatis Elimelech p
terat redimere possessiones istas de manu emptoris,oc cogebatur emptor reddere, quod emerat cui citiaque functi, de luccederet in ea filius, qui sulcitaretur ei. Tertium remedium erat per anni ' Iobelaei: nam inter Iudaeos non erant venditiones aeteritae. sicut inter
alias gentes. sed quaecunque res vendebatur, solii niveudebatur usque ad Iobel xiim, qui erat annus quu quagesimus. dc tunc redibat quilibet polle sibi ad Ontiquam in leuionem suam, de quilibet homo ad i miliam liram, ut patet Leuit. 13. ideo si ante Iob laeum non fitisset possessio redempta aliquo de duo. bus modis, supra positis in Iobelaeo redibat possessio ad vendentem, vel ad haeredes venditoris non soluendo pretium aliquod pro illa. Et sic dato, quod istae possessiones, quas nunc vendebat Noemi, non redi-B merentur modis praecedentibus, de sulciperet aliquis Ruth uxorem detuncti in uxorem, redirent istae possessiones in Iobelaeo ad illum . qui iuueitabat semen de iuncti, vel ad haeredes defuncti, ideo nullo modo perire poterant possessiones venditae 1 Noemi, quin redirent ad haeredes viri sui defuncta, de filiorum tu rum saltem aliquo tempore.
Eo ebra haec redemptio possessisarum tempore Iobetii. Ear. IX. VAE RETVR ulteriti cum postestiones ven-
cognato de iuncti voleti rediniere possessionem quia C ditae resimi postent medio tempore ante Iob lex obligabat eum ad hoc, sicut patet Leuit et s. Scit, laeum, vel redirent in Iobelaeo ad venditores, quomindo fiebat hoc. Respondendum quod sui amentum 'huius est . quia inter Hebraeos erat aliquid spetiale. cet. si attenuatus scater tuus vendiderit possessiuncula suam. V voluerit propinquus eius potest redimete. quod ille vendiderit:&sicerat in ptae tui l cognatus Booz.5c ipse Booz erant cognati Elimelech, cuius posssessiones venditae erant poterat ergo quilibet illorum redimere possessiones illas : erat tamen Ordo ira redi. mendo, sicut dicetur sequenti quaestione:& nunc ille. qui redimeret possessionem acciperet finivit Ruth v-xorem defuncti ut uxorem ad suscitandum ex ea lenae defuncto dc tunc miselliones istς redemptς cederent in ius nascituri de isto qui volebat suscitare semen d functi, de eensebatur iste natus filius defuncti,quia genitus suerat ad suscitandum semen eius, Sc sic succe- D quod cum ipse diuitisset populum Israel in duodecim
quod non erat inter alias gentes, scilicet , quod mi lavenditio rerum immobilium esset perpetua: in alijs enim Gentilibus quaelibet venditio tam rei mobilis, quam immobilis perpetua est: vnderes semel vendita
in aeternum cst vela lita, ita ut nullum vis venditori competat, nec successoribus eius ad repetendum, vel Iehabendum eam: inter Hebraeos autem lex permit tebat, quod res mobiles possent vendi in aeternum, sicut inter alias gentes, res autem immCbiles non permisit sic vendi. Ratio huius sint, quia Deus voluit, deret in haereditate defuncti, qui reputabatur pater suus, de fieret sic ac si ille defunctus nunquam fuisset defunctus, dc sic iste paruulus esset verse filius eius, dc
sic Booz accepit nunc in uxorem ipsam Ruth, dc cum ea omnes poscssiones, quae fit erant Uri eius tam venditas, quam non venditas ad suscitandum ae ira en ipsi Mahalon mortuo inhaereditate sua. Secundum remedium erat, quod ipla memi, quae vendiderat poci illamem redimeret eam, de rediret tunc ad semen
suscitatum filii sui defuncti. Patet hoc, quia Leuit. 23. ponitur lex, quod siquis vendiderat possessionem suam pro paupertate , de voluerit proximus suus quisse
Quam illam redimere de manu emptotis poterat retribus, Sc quamlibet tribum in familias cetias, quod
manerent distinctae illae progenies semper, siciit ipse distinxerat, ut patet Numeri 36. non poterat autem cognosci semper distinctio illarum familiarum , Myr cnierum singularum, nisi per aliquod immobile, quia res mobiles propter mutationem suam in Glae sunt: fuit ego necessarium, quod cuil: bet iamiliae, dc tribui daretur aliqua certa possessio, uae manetet semper apud viros de illa familia, vel tribu ,&pet talem rem cognosceretur de quolibet de qua trua a , familia esset: istud autem non potuit fieri per rcs in hilo : nam res mobiles, ut communiter semper non durant, sed tempore breui contumuntur: d sic notadimere si autem non habuerit proximum, vel nullus E possent dare certitudinem pro semper de qualibet proximorum noluerit eam redimere, ipsemet qui progenie dc familia: ideo succiant ad hoc nuc ei vendidit poterit redimere computando annos usque H ad Iobelaeum, oc secundum proportionem illorum annorum erat prelaum dandum, i cilicet, quod siquis ante annum Iobelai per decem annos venderet agrupto mille , distribuendo pretium per annos secundum proportionem proueniebat cuilibet centum: si ergo vellet ille, qui vendiderat redimere sex annis ante Io laeum, debebant subtrahi pro quatuor annis, quibus res manebat apud emptorem qu. t tangenta, S soluebantur sexcenta, de quo magis declarabitur sequenti quaestione . de sic Noenia pollet redimere quamcunque possessionem vendidisset. si postO DLAlph. Tolb super lib. Ruturestes immobiles. Et hoc propter duo,scilicet, quo semper manent , dc locum non mutant : de haec ien
per cognoscuntur, sc sic si esset aliqua cognatio, utpote Beniamin, vel Ephraim. 5 darent: sibi aliquis ager, vel possestiones multae immob lo determina tae, bc ills non polliant vendi, nec alienam, manerent Dapi seinper in illa tribu : ideo per hoc inanite: una es.set , quod quicunque teneret aliquam de illis pos .
sessionibus, esset de progenie Beniamin , vel F- immo phraim: de sic fieret de qualibet alia tribu .& fami- biles apud Ilia Israelitarum. Ob hoc ergo Deus non vetuit veta braeo ditionem rerum mobilium. α 'uod illae etiam ii . M ς
516쪽
temtam venderentur : nam non reperitur hoc prohibbitum i ted vetuit solum venditionem reruni imminbilium: nam si licerent vendi res in mob: I ron maneret certitudo progenierum, quia illa posscilio, per quam cognoiceoamur modo filii Fphraim distincti ab aliis transiret serte ad filios Zabulon. vel Ilachar,vel
ad aliam tribum,de sic fieret co susio Qrtium deo debuit prohiberi venditio rerum immob:lium. Ex eademia ira causa vetitus est contractus matrimonii inter viros 5 fcuminas diuersarum tribuum, scilicet, ne possessiones transitent de tribu in tribum.& familia in f, miliam, sed mancient distincte. siciit Deus illas distin- aerat Num. r6. quia tamen erat quaedam disticultas sit nullo modo lirachm permitteretur, quod venderent
ex dictionibus Giscis formamus Latinas manente e
dem materia: be mutatione formatione casuum,
declinatione, ut eli vulgare apud et ramaticos. Et locilii Hebraeo significat cornu icilicet, quia in Iobel a clanetebatur cum quadam buccina cornea. vel argen ira de quo declaratum est Leui. as. cap. Quandocumque ergo aliquis vendebat aliquid alter si elictim in bile, non poterat durare ad plus illa venditio, nisi quin quaginta annis, scilicet de Iobelso in IO Jςtim, de t men interdum durabat minus: utpote sic uis venderet possessionem sua m decem annis ante Iobeleum. sola durabat illis deeem annis, & si uno anno ibit; ante linhel na,illo anno solo manebat res vendita apud cin ptorem , &sic de quantocunque tempo paruo, aut possessiones suas immobiles. concellit aliquo modo. G magno intra Iobelsum de Iobel na: de ideo illa non quod venderent. Diiiicultas autem erat, quia poterat aliquis h abens possessiones deuenire in paupertate in pecuniarum & si non liceret ei vendere aliqua de pos- sellionibus immobilibus sequeretur umina damnum sibi N alterum reipublice. Sibi sequebatur damnam. quia si non posset vendere aliquani de rebus immobilibus, cogereriir medicare. et iam e perire. Damnum alterum reipublicae sequebatur, scilicet, quod ille ad Paupertatem reda his non potens vedere aliquam de possessionibus suis, non posset colere aliquam, cu non haberet pecunias. Jc sic omnes periret inculto Et illud
non tollim erat damnum peritinarum priuatarus , sed etiam reipub ice dammina erat: idc Deus derat
legislator Hebraeorum debuit prouidere in hoc con H Vendes quippiam ciui tuo .vel emes ab eo non conti. erat quasi propria venditio, sed sol sim locatio eni ilareosistenis Oialis: nam non subitantia rei vidis turvendita sed usu ructus praedii pro certo tempore. Sic dicitur Levia s. Tempus irrigum vendet t.bi, idcii Movendet agrum. led tempus frugum, idest viiiiiiiiiiicia. pro tempore determurato, scilicet, usq; ad iobel m. Et ob hoc fiebat, quod quanto plus dulabat lepus vel
ditionis a iobel futuro, tanto maioris precii erat res vendit ut si venderetur aliqua res ante linei quin annis quadraginta, via si venderetur annis duobus ante Iobeleum solium: nam valeret viceduplo plus primo modo. quam secundo, quia rempus erat vi duplum ad colligendum fructus terrae. Sic patet Leu .23 1Mn cedendo vendit onem rerum immobilium : nam in casu dato si permitteretur venienti ad paupertatem
vetaere aliquam de post cilionibus suis, de precio illius
sustelataret, Ic coleret alias pollicitiones: bc sic nec ipse mendicare cogeretur, nec Ponciliones celeiae per ira
inopia culturae. Si crgo Deus con euiuet simpliciter
venditioncm ima ibilium ad temper, non manebat aliqua certitudo progenierum,quae tamen erat necetiasaria inter Hebrtitos, de Deus valde intendebat illamrtopter caulas satis declaratas Levit. a s. de Num a
d 36. in quibusdam quaeiboitibus. N. autea ut teneretur certitudo ista prohibet et omnimo venditionem rerum immob hum, sequerentur duo in ovem ira
supra assignata, ideo Deus media uitant et vinimq; sci- i d. meret, et nullus redimere volebat: poterati pie quis Geum, ita iuxta numerum annorum Ichelci emes ab eo de iuxta si putatione frugii vendet tibi, quanto plures anni rem metuat pol Hobclpam, crescet precisi.
α quanto minus temporis numeraueris tanto minin
ris emptio constabit de iubditur iisa, scilicet, tempus enim trugum vendet tibi, Et mi cinium aliquis vendidiiset postellionem tuam quocunque empore antelobclsum erat unum remedium, a.i poterat quilibet gnatus , cndit Oris redimere de manu emptoris, ocab illo non redimebat pollea ille venditor, sed manno dici poἈ- Iobelei reuertebatur ad ipsum, vel heredes tuos, ut pa-rmit reditet Levi. 23. N ibi declaratum est. Aliud remedium erat,quod sinullus propinquus venditoris crat, qui te. licet,quod cori cellit venditionem rerum immobiliu ,α tamen non ad seni per scd ad certia tempus, icilicet, usque ad annum Ic belςi, qui erant de quinquaginta mquinquaguata anno xt in ista dicetur 5 tunc poterant sibi succurrere Hebraei vendendo possessiones illas usque ad illud tempus. Et etiam non tollebatur det et minatio progeniet, eo quod posscilio solum manebat apud emptorem usque ad Iobeleum ad i us , dc cum solium essent quinquaginta anui, non scribat Incino ita distinctionis i irris. Em solum stermittebar r vereditis manere Urim ad
QUAERETUR, circa dicta pnxcedenti qum
dic, ne, quare collim permittebatur vendit: O in nere usque ad iobel m. dc quate non maiori. nec minori tempore ibe se erant al: i modi rehabendi posse c. sionem venditam. Pro euidentia huius consideran id,
iis, i ' quod sicut habet ut Levi. 21. annus Iobe ςi erat annus
larat . bant ad Priotes posse bre , de liquis erat de Hebraris
in tenui utem illo anno ei diciebatur liber. Fiebat aute
ct HS de quinquaginta in quinquaginta annos mmcii e Septembris quod vocatur Iobet sad simili
vendiderat red: mere rem dato precio quodam, licet non toto, ut postea dec arabitur. Sciendum tamen, quod illa redemptio habebat locu m ante Iobelaeum. quia in Iobelso non erat necessc rem redima, quia ipsa sine redemptione veniebat ad 'edit rem, vel la redes erus L I. 23 . Sciendum etiam,quod cum quis endidisset mile ilionem suam,competcbat ei ius redimendi, de cognatis suis: de tatuen prius inpetebat cognatis,a ipsi venditori,quia lex dicit : Leui. 2 3. quod siquis vendiderit postellionem suam, poterit eam redimere quicunque cognatus eius: si autem nullus fuerit c gnatus, vel nullus redimere voluerit, poterit ipse veruditor redimere posuitioncm sua, si habuerit unde restituat precium. Idem erat ii quis seipsum venderet: ' riam poterat eum cognatus sinis, vel lauus redimere, de si nullus horum eum reduna at .ipse poterat ieipsuredimere, ut Patet . b.dcm. Q ὸ se autem conaretcbat prius cognato,vel astini redurae te quam ipsi vendet ri erat caulinquia aliqualiter suit in culi a sorte,qui vendidit possellionem, ut pote, si ex cauta leui illam vendidit deo ita poenam coceditur potius cognatas, quod redimant, quam ipsi enditori. Sciendum ulterius. quod quando posscstio redimeda erat, siue per a
tos, siue per aplum venditorem redimeret iri, non erat
517쪽
. eundum aequalitatem, de time iuua pars preeii subita. A quia istς venditiones fiebant propter inopiam vendi-henda erat quantum erat rcpus elapium a venditione usque ad te tam piiDnem rei pectu totius temporis, aderata venditione usque ad Iobel m. Et erat illa torma scilicet, quod consideraretur quot anni erant a i5 F pore venditionis rei reque ad Iobeleum.& considet,
.h retur precium, de diuideretur per tot partes aequales ta irim quot erant anni a vcnditione vique ad Iobelςum: de
annum io daretur cuilibet anno Una pars de tunc quandocunque
si . steter redoptio conssideraret ut quotanni residui erantusque ad Iobelsum, vel quot partes anni, dc tot partes illius preci i restituendς erant emptorureliquas autem retinebat sibi venditor pro ii ucstibus annorum praete
mlle sicii prouetuebant cuilibet anno sicli quinqua torum, ut de preciis habitu de rebus venditis se luileii tare pollent vuditores, dc colere reliquas poselliones suas: si tamen iam paruo tempore loliam concedere. iii rilla venditio haberent inde vetatior paruum P. c-cium. quia tali id ipsi liabituri erant de ii uctibus vinus ann rapiorum agrorum: δc sic non oportebat seri ve
ditionem. nec poterat iubleuata inopia vendi totum iaparuo precio recepto, ideo non expediebat concedi venditionem ad tam paucum tempus solima. Se dum in conueniens erat, quia emptores tortu nulli cius ciat, qui pro tam Pauco tempore cinerς vellent, co ιν, sed
ginta: si ergo quatuor annis ante Iobelςum redimeretur posset lio. restitia ere debebat venditor eis paruo tempore non poterant multum lucrari , quosae penatemptor. Vtpote si annis vi- poterant in liragno tempore, quia si aliquando esset te Iobel una venderetur aliqua posse illo pro B annus sterilis aliqua lo citet minus fertilis ron magna cli proueniebant cuilibet anno sicli quinqua- consequerentur utilitatem: ut ergo venditores con modum aliquod reportarent, concedi debuit maius'
tempus: Ne sic Deus statuit, quod venditio posset durare inter Hebraeos quinquaginta annis .s de Iobelao in Iobelaeum. Cauca huius sitit,quia dato isto temroiequinquaginta annor uiuificieter prouidebatur utrique Nam venditio ad quinquaginta annos erat satis toga, B terat venditor multam pecuniam colligere de rebus,quas venderet ad iam longum tempus, sic prouideretur mori ius. Eriana emptorcs promptε emerem ad tam longum tempus, quia in tot annis potexat magnas viilitates capere ex praedijsempus. Item Printi uidebatur in hoc certitudini progeniet, icilicet, cir icite m. vel ad hςredes eius nullo precio dato.quia ven- C posse nionem immobiles dum gucrentur prosenies. ditio solum extendebaturusque ad Iobelsum, de m. diam cum solium manerent poli estiones apuwenaptu stea habebatur tanquam non vendita, dc redibat ad res ad plus annis quinquaginta, poterant res ire ad cui t em Ploti
ficios ducentos, qui corret pondebam atria is quatuor:
Ec reliquos sib. retinebit venditor pro fluctibus, quos suceperat emptor. Et hoe modo siebant omnes r
demption . iiii ea venditorea tu ea cognati, eius. Extraneorum amem nullus poterat redimere rem ven
ditam. quia istud priuileeium concessit lex itali vendi,toriac cognatis eius. Miud Δί tertium remediu erat per adirentum anni Iobel si nam si ante tempus illud non fuisset stellio redempta per venditorem, vel cognatos: in ipso anno redibat possiessio libete ad vendibuendi iotςm, sicut si nunquam illam vendidisset, sicut in locatione possessionum, vel emphyrcosi tempora- h. quia finito tempore praefixo, redit possessio ad do
murum Ilium, sicut si nunquam illam locasset. Qui vcndiderat ca vel ad Saerede nisi iam proximum. Ltiam in quinquaginta annis non periret memoria
hominum, quia cum omnes homines ex generali cinditione, deperiodo naturae pollim accedere ad quinquaginta annos: S ctiam excedereta operiret meminna, nec probatio de rebus gestis quinquaginta anni piite,ideo licet polli:ilio Vendita no redire 'd emptinxem usque ad quinquaginta annos, semper iciretur, quod illa post illo, quae manebat tunc renes emptorem no pertinebat ad possessionem iam illae, Ne tribus tuae, ted aliunde sibi aduenit: fuit ergo conueniens, PQVAERETVR ulterius de eo quod quaereba. Dconcederetur venditio rerum immobilium solii inius Praecedenti quaestione, scilicet, quare solum usque ad quinquaginta annos, scilicet, de Iobclaeo
GH olum durabat venditio quinquetalata armis, Aiacet usque ad aestio XI. durauat voltio quinquaginta annis, scilicetiusque ad Iobes sum: dc non tempore maiori, vel minori. Dicendum, quod hoc tactum est ex causa: nam Deus volebat Israelitus prohibere venditionem rerum immobi.
lium, ut non auferretur certitudo progenierum, bc noluit eam omnino auferre, quia sequerentur in nu mentia tam contra perlonas priuatas,quam contra ri
publicam, ut declaratum est lupra in qua Lim quς illin
ne: ideo concessit venditionem rerum immobilium,
sed non ad omne tempus: de ob hoc debuit Deus tantum tempus moderata, ut nec propter diuturnitatem suam auferret certitudinem progenierum. nec etiam in Iobesaeum . . Dicta, si e νocatur venditis remm Iinmobilium Upie ad Iobeuom inter Hebms es et indmoestio , vel emphit sis.
VAE R E T V R ulteriusanista,quae vocabatur
inter Hebraeos venditio rerum immobilium sus ille ad lo laeum ei set vere venditio, vel eli et alius contractus utpote locationis,coductionis,emphyrein propter suam breuitate in fieret venditio inutilis ven- E sis tempor alis. Ali liiis dicet,quod non crat venditio, ditoribus. Quod patet quia si Deus cederet quod 1 ed locatio, vel emphyte biis: nai i venditio est modus enditiones rerum immobilium duparent per duceretos annos cum possessio vendita maneret ducentis almi is penes euiptorea de haeredes eius. no esset meminria in contrarium, quod illa postellio pertinuissae tali alienandi rem, bc transit proprietas rei in aeternuin ad eum, cui res venditur: S tamen locatio est alienatu
vita fructus rei,de non proprietatis. Siceliam emphy-teosis: praeter hoc, quod empli yteolis Potest esse pes' quando, ni ii ad ipsum emptorem, dc haeredes suos; dc petua vel temporalis: hic aute ira erat sic, quia non d
siccola tunderetur distribu uoloitium. lina pei polses batur res in aeternu, leues siones illas iam trant euntes ad alias tribus, de familias non cognoicerentur tribus illae, Sc finii liae. quarum a
rrincipio fuerant distuictae .cile ab aliis. Etiam noli debuit concedi valde paucum tempus pro isti venditione, icilicet abluna viaius, vel duorum annorum, clamnet aequerentur duo in aucta cima. Ptimum cr i.
aeteriau, sed ad tenis iis, icilicet ad plus vi mad quinquaginta annos; ergo crat locatio,vel en Phyleolis. Secundo Parct, quia in vendmone non solum datur usus fructus rei, sed etiam ii sertur dominium, α tamen in illo contractu, quem Iudaei vocant venditionem. tollim videtur transferri vius, ructus. ut patet i M.. lacci . a cresus crum singum vendet tibi,
518쪽
id est. solum tempus ad percipiendum fructus de sun.
do dc non ipsam rvnduiri. Respondetadum. lucia aut quaeritur de illo contractu qualiter sit nominandus,M qualis secundam conditionem legis mosci x, aut secundi ina conditionem legum humanarum quibus nos nunc utimur. Si primo modo dicendum, quod erat emptam id veditio, quia sic vocatur sepe Leu .as. 14ec est inconueniens quod sit temporalis, quia talem venditionem statuit illa lex , sicut aliae leses humanae statuerunt venditionem perpetuam. Et iam lex illa Moysi statuit duos modos venditionis: nam venditio quantum ad mobilia fiebat perpetua, venditio autem quantum ad immobilia fiebat temporalis, scilicet, de quinquaginta in quinquaetinta annos. Si autem quς- ratur, qualiter vocabitur ille contractus secundia conditionem legum humanarum nostram in dicendum, quod non habet nomen: nam si pertineret ad contractus nostros,esse emptio venditio locatio emphytem sis quia cum alijs contractibus nullam habui simili tu dinem: non tamen est aliquis istorum, ideo non eit aliquis de contractibus. qui fiunt secundum leges hu- vindit o manas nostras. Qiod autem non sit venditio patet:
H ur tu quia venditio est translatio dominii rei venditae in ae- 4 'xve ternum accepto precio: hic aute in non transfertur in M' aestinum dominium, sed ad tempus emptor tenet re istam ideo nota est venditio. Secundo patet, quia in venditione directius transfertur tam dominium, quavius u. tu quia dominium Perse tra sertur, viii ini-ctus autem inquantum pendet ex domini Vndero. terat steri venilitio, in qua vi usi ructus maneret pro ali uanto tempore rines vendit Oreni: dc tamen impos-ibile eit in venditione manere dominium aliquanto tem te penes vcnditorem, celebrata venditione: de tamen in contractu itio apud Hebraeos magis videba.' tui transferri vi usi ructus,qua in dOimmum cum dicatur Leui. 23 . Tempus enim frugum vendet tibi. Etiadicitur, quod quali to maius tempus erat usque ad limbel na tanto erat magis de precio Offerendum: de fimodicum tempus erat viq; ad Iobelaeum. modicumrrectum erat offerendum. In venditionibus autem inolit .snillil illorum respicitur, sed totum ipsa res: e go non erat illa venditiin lieni confirmatur hoc quiam venditione eadem res semper est eiu idem valoris, non variata coditione tena potis si alia res in se aequalis rersectionis manet, eo quod tota res datur in vendi tione ,α tamen in illo contractu,qui scbat secundum Hebraeos respiciebatur te rus, quia eadem res non variata in te, ii venderetur quadraginta annis ante i helsum valebat declipto,qua si vendcretur annis quatuor ante ipsum: ideo non crat venditio. Patet hoc
Centrix Levi a s. Non erat etiam locatio, vel emphureosis, Iamq*φς' locatio potest fieri ad paucum tempus, vcl ad n Unu, M si , vel emphyteolis potuit fieri ad tempus,vel ad vita emno erat lo phyleotae, ut patet Codice de Sacrosanctis Ecclesiis,
Milo. lege iubemus in fine: id in lite contractus, qui fiebat secundum Hebraeos non poterat breuiari quantun-cunque vellet venditor, nec poterat etiam prorogari quantum ipse vellet, ita ut fieret perpetua venditio, sicut perpetua emphyteolis, vel censu ec et .am advi. tam eniptori sed nece sic est, quod iste contractus exsorma tua pertingeret ad iobelciam, nisi per remediuredemptionis breuiaretur . Euana nullo modo poterat ex voluntate venditoris durare ille coli actus vltra Iobeletum, qui erat annus quinquagesimus: ergo non erat locatio, nec enaphyleosis. Secundo patet in i catione Vel emphyteoli ipὰ coductor, vel emphyleota rei Pondet quolibet anno cum certa pensione, vel obicquio: oc tamen mitio contractu iudaico non ii bat sic ted iemel dabatur pro re quantum iudicabatur
F. trito pitet, quia in locatione . de emphyleo si non
translertur nisi viii fructus, de manet dati proprietas. siue dominium rei: id emphyteota, & conductor vendere non potest, sed tructu accipere: de tame qui isto modo emebat apud Hebraeos, poterat vendet ei 'ssessionem illam alteri cuicunque Vellet,etiam multo Lunditore primincia non probiberetur, ut declaratum est Leur. 2 1 . ideo non erat locatio, nec emphoreosis. Quarto patet quia si esset locatio ist.r,vel eniphyleo sis tacta non posset tolli quandocunque ves Ietcois languinei aliquis facientis eam: Sc tamen vendiora sic ista re poterat quilibet consanguineus vendit ris redimere quando que vellet rem illam, ut pater Levitici a s. ergo non erat locatio,nec emphyteosia.
o Quinto patet, quia in cotractu locationis,vel empli'. t eos noeli potentior ad dissoluendum illum aliquis
cognatus cotrahentis,quam ipse cotrahens, S tamen
in isto cotractu quilibet colanguineus erat potentior, quia primo copetebat redemptio cosanguineo deinde ipsi venditori,cum dicatur Leui. 23 .quod si aliquis esset cognatus venditoris, posset redimere qd ille vendidisset: Se si nullus esset consanguineus, vel si nullus
eorum vellet redimere poterat ipseMui vendiderat redimere . ergo non erat cmphyteolis, nec locatio. Diucendam ergo, quod no est aliquis de contractibus legum nostrarum humanarum, sed aliquis medius inter illos,qui tamen magis imitatur vend itionem.qua
aliquem alium quod transfertur hic*prietas,sicut si in venditione,qd iro fit ut locatione, vel emphyt si si uis Venderet med Anem suam, ct reEmeret eam cea' a-tio venditoris de manu primi emptoris, quomoda
Qv AE R E T V R ulterius, si aliquando quis v&
deret possessionem suam immobilem. de redis naciet eam aliquis cognatus Venditoris, vel non redim ciet eam quit quam , dc emptor ipse venderet iplam
alteri, quo postea perueniret ista posscssio ad ipsum. σI vendiderat vel ad aeredes eius. Dicendum. quod ii
redimeret aliquiis cognatus venditoris possessionem venditam. non tolerat de manu eius redi inere illam
ipse venditor, sea manebat penes eum usque ad Io lcum. Pater hoc quia lex voluit redemptionem fieri de manu venditoris, de non de manu alterius i ideo si transiret ad inanum cognati, non haberet iam venditor actionem ad redimendum restituendo precium usque ad Iobel, una. Item patet, quia lex voluit dare maiorem excellentiam cognato ucditoris, quam ipsi vendi toti in iure redimendi, quia Prius competit ius istud cognato venditoris, quam ipti: nam veta ita pos selione non potest eam reuiniere. qui eam vendidit, si aliquis cognatus eius sit, qtu illam velit redimere: K de non existete aliquo cognato, vel nolete redimere, potest i piem et venditor redimere illam, si pecuniam habet, ur. 23. Si tamen posset venditor redimere de cognati manu postquam ille indemit eam maior ci set potestas venditoris, quina cognatorum litorum, quod falsum est, ideo non poterat eam redimere da manu cognati, ira tenebat cognati: spossessione illa usque ad belςum, de ibi redibat libera posscssio ad reali eri venditorem nullo dato preeio. Causa autem quare en aut v lex concessit cognatis venditoris quod redimere pol di ora , Psem possessiones de manu emptorum sui qiua Deus τ' 'voluit prodet id pauperibus, qui cogebantur vendere possessiones tuas. Ac sui a cognati xxnditorum magis r nut
procurarent bonum itatum rosicut una vcnditarii, piorum.
519쪽
quina extranei affectione e nationis concessit potius istis, quana alii runde si qui Rua extranetix velleti edituere possessionem de manu emptoris non competebat ei eius ad redimendum . Caula autem quare roticis permisit lex cognatis udduorum . quod liceret eis redimere possessiones vendit aes priuiquam ipsis ve-ditoribus dando eis tantum priuilegium .dc etia,quod facta redemptione non possiet venditor redimere de manu cognati,suit, Ut assicerentur valde cognati venditorum ad redimendum possessiones eorum,dcpto- curarente aes meliu ,3d fidelius,quasi possent ipsi ven. di torcs redimere eas de manibus ipsorima quandocii. que vellent. Et quia Deus tanquam legisl itor intendebat viilitatem publicam , concellit cognatis vendi totum illud priuil lum . Q id si empto μrso venderet pose danem alteri, quomodo
OV AE R ET V R ulterius, quid si emptor m
ius venderet possessionem alteri, quomodo re- coperaret eam venditor de manu tertii. Dicendum,
quod possessio te inel vedita poterat vendi spirius quotienscunque vellent illi ad quos perireniret ipla pollesso. Et caula huius est,quia clam per venditionem illa efficeretur possessio emptoris, po ptat eam alienate ad quemcunque transserendo, vendendo, vel doliam
do, vel quocunque alio titulo, dum taliam non excederet tempus t eici. in ipso iobeleo apud quemcun-
ibat adque repetuetur Duellio ista redire debebat adprivenditorem. Causa huius est quia res ista transibaquemcunque cum onere suo: iram ista res suerat vencita primo emptori cum illo onere quod in anno Io.
helei rediret ad venditorem, ideo emptor ille si alicui illam donaret,uel quomodocunque in alterum transferret, non poterat tollere istud onus annexum rei a lege .scilicet,quod rediret in anno iobelei, Leu. a s .ila dicitur ibi, quod anno illo omnis posses lio redit ad primos posses lotes . Sed dissicultas est in duobus. Primum est, si emptor venderet rursum alteri possessionem. an illa posset tunc redimi de manu secundi, vel tertia, leuiuicunq; emptori sue Per cognatos ven. ditoris, sime periplum venditorem. Secundum est.
dato quod redimi posset, quomodo computandumesi et precrum . si redimeretur. Ad primum quidam dicunt, quod si xederetur postellio .poterat redimi de
manu emptoris Per cognatos vendi roris vel per ipsit: si tamen ille alteri venderet, dc deinceps ille alteri noposset iam redimi posscilio: dc dicunt silmile esse, sius
voveret domino agrum litum debebat redimere constituto precio a lacerdotibus: si autem nollet redunere dc alius emeret, non poterat postea redimere ,Leu. 27. cap. Dicendum, quod hoc non stat, quia lex comcessit ab lolute venditori potestatem redimendi pol- sessionem tuam, de etiam cognatis eius, ideo siue de manu pruni emptoris, siue quorumcunque aliorum poterat redimere. Secundo patet, quia illa lex de r demptione polaessis muri sint introducta i fauorem
Pauper uiri lcilicet fuit ita lutum tempus venditionis,
scilicet, quod duraret per qu.nquagii ita annos vique ad Iobelaeum: quia tamen into dum poterat vergere in damnum ipsorum,quod non pol unt liabete recursum ad res suaes vique ad annum iobelsi, scilicet, ii possent illas redimere, deo concolit lex, quod si sol enire limere i ossessione liceret cis, vel cognatis eorum redimere illas quomodo neue vellem: Leua. a s. si tamen transsata possessione ad secundit in emptorem non competeret primo venditori redemptaonis tu arctaretur nimis istud priuilegia, de tieret eis quasi ina-
A tile .ctim possent semper fraudari: lex tamen intendit latiorem comm ideo non solum competet eri r
demptio contra primum emptorem, sed etiam coim ra. quoscunque alios. Tertio patet . quia nemo P teli transferre in alterum plus tum,quam ii te habere dignoscitur,dc tamen primus emptor non trabebat in re empta rus ad tenendum illam, quandocunque Venditor vellet illam redimete, ergo nec poterat trant-serre ius in emptorem secundum, scilicet quod rei' lenie primo venditore noteneretur ei restituere rem oblato precio. Quarto patet, quia quando que aliuquod onus est reale,scilicet rei annexum, ad que iucu-que trant eat illa res transit cuin onere tuo etiam si traseat ad retibnam priuilegiatam, & conditio personae B non tollit onus reale. Sicut si aliqua possessio sit oblinata aliquibus muneribus prςltandis,dc transfertur in Ecclesiam , quae cit maxime priniilegiat transit cum illo onere, de Ecclesia obligatur ad illa munera praestanda ratione rei. Unde ex hoe interdum prohibet lex qualisam donationes fieri Ecclesiae, eo quod sunt Obligatae magnas oneribus, sicut ii numisessiones bligatae magi iis oneribus sit calibus, ut patet Codice
de Sacrosa iactis Ecclesias, in Authentica, ubi vere reSinutiles.Zc OOerabus magnis obligatas Ecclesiae donari prohibetur :& tamen ita vetera tellam emo cuicuimque rei venditς annexum erat illud onus reale a lege, scilicet quod rereti miser, de redimi quociique t cmpore ante Iobelelim: Levi et . siue Per cognatos Ve . C ditorismiue peripitim: ergo ad quemcunque Proueniret istare orantibat cum isto onere redemrtionas, ergo poterat quandocunque redimi. Quinto Pater, quia nemo potest tollere mihi priuilegium meum, nisi me contemiente vel faciente aliquem acium, rerquem videar contentare, vel propter delictum: cum tamen aliquis vendebat posscilioliem alteri inter Hobreos, manebat venditori lus redemptionis coto emptorem ad redimendum quandocunque vellet, Leuuas. dccum ille emptor vendebat altera, venditor priumus non renunciabat priuilegio suo, nec faciebat aliquem actum, per quem renunciare videretur ergo non poterat prauara priuilegio quod habebat contra Primum emptorem iure redemptionis, alioquin posD set iste emptor auctoritate sua, nulla existente causa priuare u editorena primum iure suo,quod tessium est. Dicendum ergo, quod sicut competebat cui toti ius redimendi contra primum emptorem, ita compete bat contra quoscunqne alios quicunque illi ellentio. Cum autem obiicitur Leuit. 27. de re quae non mi orat repeti, scilicet, non reumieretur priusqua in trad retur alteri emptori, dicendum, quod non est simile, quia illud est in rebus,quae voventur loco sacro: istud autem est in rebus, quae venduntur personis pruiatis:
dcna agita diiserenita est inter illa: nam quando quis vovebat agrum. vel sintilia sanctuari P preciabatut Per sacerdotem, bc addebatur quinta pari supera ilimationem: Sc totum hoc sbluebat, qui voverat possi te ilionem.si vellet eam redii aere, Levi 27.de hoc nebat, ut nullus vellet redimere pollestionena quam le-
mel uouillet sanctuario, ted maneret in aeternum ipsi lanctuario. Quod si mucia, non redimeret eam luc, postea no poterat eam redimere: nec redibat ad eum iobe o. ted in aeternum pertinebat ad lacerdotes. Vtergo non redimeretur, vel vi maneret lanctuario rigor crat contra voventem, εc fauor in adiutorium 1anctuarii: secus autem hic: nam lex de venditione, M redemptione introducta erat in laxiorem vendit rum, qui Pauperes erant. Quod patet, quia qtiando redimebatur posset Ilio, n rediivebat v editor totum
precium quod susceperatara dabat aliquid de eo sit, uisendo secundum pro monem tempori , quo
520쪽
Possessio manserat penes emptorem: Leuit. 23. ergo F venditor Π: mus non est in culpa, si emptor secundus
- . . Sin, si in eo im et tam . rursum vendat, de carius vendat, quam ple verididit. --, , quam pie
cum non sit in potestate sua prohibere istud: ideo idii e grauaretur, si Ogeretur stare alteriveditioiu, quam illi,quam secat. dc non cogetetur ad damnum tolerant
quamquam in vovente rem, si non redimeret eana , antequam traderetur alteri non possetpostea redimere, poterat ille, qui vendebat pollieissionem suam personae priuatae redimere illam quandocunque vellet, quotcunque emptoribus tradita litisset: ideo quandocunque offerret precium aliquis de luis cognatas, vel ipse ceditor primus, tenebatur quicunque emptorci restituere rem emptam. Qustetur de alia Siracultate, scilicet, si res vendita primo emptori pollea venderetur alteri ,& venditor primus eam redimere vetilet.quid fieri debebat de preeio restituendo. Ad eu dentiam huius considerandum, quod sicut dicit ut
i est, sed di I es m n Si G V AERETVR vi tenus, quare non permitto
autem tempore intermedio illam redimere velletia , in batur extraneis redimere te menafflam ab aliodum ultimus emptor .heli cogatur stare alteri vendia itioncquam illi, quae ei iam eri: ta sic fiet tinatio proicii per primam vendationem .
uare non permutebatur extraneis redimere rem emispiam de manci alterius extranea empto is
sicut permittebatur cognatis. i. i. a XV.
debebat dare precium,sed non restituebat totum procium,quod recepit ab emptore, sed soli1m proportio valiter diuidedo totum precium aequaliter per annos de testituere tantum de precio quantum competebatanius residuis que ad Iobelpina, sicut declaratum smi supra in quadam quaestiolae a. Si autem res venis annis residuis usque ad Iobeleum, sicut declaratum suit iupta in quadam quaestione . Si autem res venis dita nonvenderetur, iterimmon erat dii licuitas aliqua in modo statutionis, sicut dictum est. Si tamen venis deretur rursus alteri,res illa poterat vendi maiori, vel minori precio, dc tunc erat dubium secundum quod
is orium teneretur taxate tempus venditor primus: - ,, δ, ik--Γι
secundum venditionem primo factam, Vel secun- traneum non concessum est competere redempi, factam isti, a quo tole redimebat H nem. Secunda causa fuit, quia si competeret cuili-hure Aliqui dicunt quod deberet loluere iecit diim bet extraneo contra alterum redemptio rei: raucipi t axenditionis tactae vitam inlcilicet, Illi,
extraneo venditore. Dicendum, quod sit extraneus e nusset possessionem, de cognatus vellet redimere eam, tera ut patra Levi a s auerunt caulla huius aiasignatae supra in quadam quaestione, scilicet, quia lex intendebat fauorem, bc utilitatem venditorum Pauperum , dc quia verisimilius erat, quod cognati magis afficerentur ad possession cognati sui, quam extranei, ideo lex permittebat cogimiis ab extraneis redimere: inter extraneos autem non subsistebat illa causa, quia non praesumebatur in generali potius pro uno extraneo, quam pro altero, ideo extraneo contra ex
Proportionem v I Maram a P ---ν --
Quo ipse redimebat. Cuius causa est, quia alias ten retuliste emptor vltimus perderα nam forte rite em-Ptorvstimus carius en it quam primus: quod semper verisimile est quia enarias vendens ruri u .n emit ad lucrum Sc si teneretur Plinia taxa venditionis iste, emutor multum perderet . Alii dicunt, quod debebat 1 olui precium iecundum primam Venditionem, eo quod alias ille obligaretur plus loluere quam contrinxerat, quod intullum est. Dicendum, quod solutio fieti debebat secundum proportionem Primae vendi. Nonas.quia illam secit dominus rei venditae, dc nullus
quia alsi,ut taedio eos allicerem, vel ut lucra auferrent, redimerent res ipsas. Tertia causa est, quia si concederetur cuilibet extraneo, quod redimeret ab alterorem venditam, daretur processus in infinitum mutiliter : nam si unus emeret rem,alius illico redimeret , cam, oc iterum alius redimeret,& inter istos duos ecset emptio, dc redemptio, quia mox, ut unus emeret reliquusredimeret,sic eco trario,quod absurdum est. Ini et cognatos autem non erat aliquod inconueniensistorum: nam ipsi no erant tin, sicut extranei. ut unus posset ab alio redimere. dc sic abiretur in infinitum .
iii, illam fecit dominus res 'μημ' di quod cotis anguineis impeto redem περ nisi iter:&ae it pie uin, de ad restituen- non dii ii alterent ut extranei ab emptione recian
utio non distraherent ut extranei ab emptione rerum
dum pariem prororum 'ς - ' M in mi Tuietate redimendo. Etiam emptores
causam huius concessionis , quod non ellet,la con cederetur cuilibet extraneo, qucit redimere posset
rem venditam . Si unus co vetus redimebat rem, an a sab eo ressi ere
teii.de tamen si ille emptor vendidit alteri, non in inculpa venditor primus, ideo non potest obligati ad Plus soluendum, quam alias Obligaretur. Secundo ualet quod ista lex de redemptione suit totaintroducta in lavorem venditorum, ut declaratum eii praece. demi quaest One,elset tamen gravamen eis, si tenerentur restituere precium secundum canuimam vendi-
OTAE RETVR Ilterius .s unus cognatus re
Pu eonferre se eundo emptoti quod veditor primus, indimebat rem,anali ira posset ab eo redimete .c o teret rem deberet eam redimere secundum Dicendum quod siue Inus consanguineus emeret res redimeret ςm3 . iiiii K directe fi colanguineo suo, siue illam redimeret, cum
venditionem, quae Pollea fieret, sed secundum vendi. conem quam ille iecit: ideo non posset conqueri iste emptor vltimus, si daretur ei minus de plecto proportionaliter quam ipse dederat. Ad rationem,cum di
citur. quod grauaretur emptCr vitamus, si non solus retiit precium secundum taxataonem ultimae vendi. tionis dicendum quod non grauaretur,quia ipse sciebat rem istam venditam esse iterum, dc quod haberet venditor plurius ius redimendi: ideo si voluit carius emere, quam vendiderat primus venditor, cui competebat redemptio, sibi imputet, quia in culpa suitia: nam non debuisset tem illam emere, vel non ratius.
Quam vendiderat eam petimus verubim. Iste avicin
ditet E fi cosanguineo suo, siue illam redimeret, cum cognatus finis al: i extraneo vendiderat illam: nam cognatis venditoris licebat redimere ab extraneis e inplorabus in fauorem venditoris, ut deciaratum est supra in quadam quaestione: dc tamen extraneas contra cognatos nihil licebat: si autem quaeratur an licebat cognato contra cognatum redemptioni, ius. Dicendum, videtur, quod si erat cognatus in gradu propinquiori ille, qui volebat redimere, competcbat ei redemptio, quia propinquiori teli ctu minus prOP.n- qui iudicatur propinquus ad extraneum. Si autem