Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars quarta. In qua ex

발행: 1691년

분량: 829페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

quam famuli inseruiunt . Sunt praete a alia hospitia, di valetudinaria peculiaribus nationibus addicta, quae fere ad triginta perueniunt. Sunt quoque plures puellarum, puerorum , & mulierum , praesertim paenitentium, domus, in quibus har assidue morantur Zcaluntur. Huiusmodi verti domus, supra sexdecim enumerantur . Et quidem nonnullae adeo habitatoribus abundant, ut aliquando ad aliquot centenari4 puerorum , vel puellarum perueniant. His addi possunt triginta per Urbem distributae siclaolae , ad instruendas in literis & artibus miseras puellas , quae per vias otiose vagantur , sub honesta prudentique matrona, cui merces la- horis sui publico sumptu persoluitur . , Numerantur etiam viginti ac sex Gollegia , seu Seminaria , in quibus pueri, &adolescentes in artibus liberalibus ac scientsis gratuito instruuntur . PLECipila ex his, omnibus patent, & in iis tantum modo literae docentur. In reliquis , quae ad peculiares plerumque nationes spemo elant,

232쪽

2IO Prodromi ad

etant, non silum disciplinae traduntur , sed etiam alimenta reliqua ad vitam necessaria subministrantur. Eorum vero, qui ex utroque sexu religiosum Institutum in communi viventes profitentur , Collegia vel monasteria,

trecentorum septuaginta numerum excedunt.

Quotannis vero mille quingetis puellis pecunia ad dotem praebetur, quae ad multa aureorum millia peruenit . Nihil dico de priuatis ciuium eleemosynis , praesertim Cardinalium, Principum, ac

Praelatorum: autem plerumque occultε sunt , praesertim si sint copiosiores,&ad nobiles familias paupertate laborantes sit bleuandas erogentur. Verum ut cora Sole Sydera delitescunt, ita si singulorum eleemosynas ijs , quae a Pontifice Maximo fiunt comparemus, vix apparebunt: Nam praeter pecuniam, quam cum in publicii prodit, atq; in alijs occasionibus plurimis,pauperibus distribuit: per maiorem Eleemostnarium decem millia aureorum erogat iapaupereS,

233쪽

qui mendicare erubescunt; in No soco-mia, domos religiosas, atque alia loca pia . Bis in hebdomada panem pauperibus in aedibus Vaticanis copiose impartitur, ita ut quingentis aureis in singuis Ios menses aestimetur e quingentos item aureos singulis mensibus erogat ad subsidium pauperum nobilium , dc eorum qui

paupertatem suam celare Coguntur . In

praecipuis anni festis, quae ad sex viginisti perueniunt, intra Sacri Palath septa ingenti pauperum turbae,cuiusque generis & aetatis , quarta pars Iuth in singulos distribuitur, I ad sex saltem aureorum

millia peruenit summa quotannis. Praeterea mille a C ducentoa aureos , in mulieres, quae pauperes puellas instruant in artibus ac literis, impendit. Praeterea duo aureorum millia quotannis in quatuor praecipuis selemnitatibus distribuuntur . Hac tenus de iis , quae per maiorem ac publicum Eleemosynarium erogantur. Quae vero per secretum dilargitur , praesertim nobilibus ad paupertatem redactis, tria aureorum mil-

234쪽

2I 2 Prodromi adlia singulis mensibus computantur . Veis Tum quotidianae miserorum necessitates nam omnes & Romae, & alibi egestate vel calamitate presis , ad communem Patrem confugiunt adeo hane summam accreuere , ut in libris secreti eleemosynaiij ad centum aureorum millia nonnunquam peruenisse comperta sit .

His accedit eleemobna illa , quae Campi Sancti vulgo appellatur , in qua singulis sextis fersis plusquam duobus millibus pauperibus sexquilibra panis i &vini vasculum , quod vulgo dicitur Ioglieita , sin iis distribuitur. Praeterea in ipso Palatio quotidie mensa tredecim pauperibus peregrinis exhibetur, cui aliquando Pontifex ipse assistit, qui etiam feria quinta sanctioris Hebdomadae duodecim hospitibus peregrinis pedes abluit,&ad mensam tanquam famulus mini

strat . .

Nihil h1c dico non de eleemostnis , sed de thesauris, quos non raro Romani Pontifices insumunt in auxilium Imperatoris, & Regum Christianorum ad

235쪽

hella contra hostes religionis sustinenda inam ne Mahumetani quidem hoc igno

rare possunt .

Postremo illud ob oculos pono, i mam esse velut asylum pauperum totius Christiani Orbis : cumque assidue .illis referta sit, omnium tamen necessititi q-bundε occurrit. Reliquae verti Christi norum Vrbes , atque oppida illam in hac erga pauperes praesertim proprios .charbtate, dc liberalitate egregi h imitantur. a Non est itaque quod Mahumetani propter suum Zacat, vel Sedcat , existiment se Christianos in hac parte superare M vel etiam aequare . Quamuis enim mullaimpendant& elargiantur , vel in paupe res, vel in opera publica id quod non negamus quia tamen haec potius ad pompam, dc ostent tionem plerumque ad effugiendam Principum suorum

rapacitatem, quam ex motivo verae Charitatis , quae in falsa religione esse non potest, faciunt: plura apparent , quam revera sint: Neque quia Christiani mn omnibus indiscriminatim petentibus e-ς 3 leem -

236쪽

2I4 Prodromi ad

leemosynam praebeant , ideci minorem pietatem , charitatem, δc liberalitatem habere censendi sunt. Prudenter omni-nci hoc faciunt, ne otioses , nebulones, ac seres Queant. Plures enim , ut laborem effugiant , vel ut lautius vivant , pauperes se simulant , verisque pauperibus stipem subripiunt : ideo plerique Christiani Principes, vagos & errones , vel se in aliqua arte, aut opere eXercere compellunt; vel , si id recusent, ex v bibus & terris suis eijciunt. Omnes enim virtutes a prudentia debent regulari, &consequenter etiam charitas, quae si prudentia careat, in vitium sepε Reipublicae perniciosum degenerat . i

237쪽

Expenditur quartum E amiticae Secte fundamen

tum I nempetra . Ieiunium. Caput Duodecimum is .

Eiunium Mahumetano rum ridiculum prorsus videtur. Et impudenter mentitur Mahumetus ,

, dum assirmat esse illud 'idem,quod traeditum sui ths,qui praecesserunt ipsos Mahumetanos . Cum enim hi non possint esse nisi vel sudaei, vel Christiani ; neutris fuit unquam a Deci praescripta tam absurda forma ieiunij, quae in hoc sita est, ut per mensem lunarem nihil comedant , aut Nu

238쪽

2Is Prodromi ad hant tempore diurno ; nimirum ab eo aurorae Crepusculo, quo possit filum albbnm anigro discerni , usque ad principium noctis: donec scilicet huiusmodi discretio inter haec duo fila fieri possit;

reliquo vero tempore per totam noctem comedant , bibant , in gurgitentur, delassentur in uxoribus subagitandis , &per vias urbis in morem ebriorum vel fanaticorum cursitantes bacchanalia verius celebrent, quam ieiunium. Praecipit nihilominus prudentissimus Legislator, ut diurno tempore non solum a cibo, potu, &farminis abstineant f sed etiam in Meskitis orando commorentur: qua sive rq fieri possit, ut quis post exactam in Crapula, commessationibus, ludis,&libidinibus totam noctem, possit in die sequenti orationi vacare . Verum boni Mosi emi, si diuites, nobiles,& opulenti sint, tota die stertunt, soporeque OP- pressi, omnem diurnam famem , & sitim astu thfallunt. Vulgus vero tenuio Tum , praesertim opificum & agricolarum , victum sibi labore acquirere CO-guntur.

239쪽

guntur. Ridicula autem stini,quae in hoGieiunio Doctores Mosi emi stiperstitiose obseruanda praescribunt , quemadminidum superius ex eorundem canonibus retulimus . Cuiusmodi sunt, quod si quis deglutierit calculum , aut nucleum , aut frustum serri, frangat ieiunium : quemadmodum etiam qui Hystere usus fuerit paut nares aqua abluerit , vel aliquid stil- Iauerit in aures suas, dc in sententia nonnullorum, etiam in soramine uberum, pudendi : & aliae huiusmodi ineptiae et quasi haec ad cibum, potumque pertineant; vei aures, aut nares, aut ubera,

vel partes eorporis obscaenae, comedant, aut bibant . iNihilominus cum his omnibus absurdis , videtur hoc ieiunium valdh rigidum esse , di grauius quam ieiunium Chri- ' istianorum. Cum enim circumuoluatur Per Ο es anni menses; quando incidit lin aestatem, maximam habet dissiculi tem , eum ne gutta quidem aquae liceat sitim,quamtumuis ardentissimam,temperare . Cum ε contra Christiani liquida

240쪽

omnia , etiam vinum , &succos , aliasaque potiones libere,quoties volunt, bibere possint: ientaculum etiam vespere adhibeant , usque ad septern vel octo uncias cibi: ita ut non re, sed nomine ieiunium dicendum esse videatur . Sed primo notandum est, neque in Pentateucho, neque in Evangelio inueniri praescriptam a Deo , vel a Christo formam ullam ieiunij determinatam imo neque diem , neque tempus ullum ieiunio destinatum, Ieiunia vero , quartam Heb aei , quam Christiani obsesisant, senon a Deo,vel a Christo immediath, sed a Prophetis , vel Apostolis , vel a Patribus synagogar ,vel ab Ecclesia instituta fuerunt. Non tamen negamus svel Moysem per legem oralem ut loqui'tur Hebraei a Deo receptam , vel Apostolos ex mmdato Christi, aliquam circa ieiunium regulam , vel sermam in-:stituisse. Illud ex Euangelio habemus , quod Christus ieiunium quidem probauerit, ac commendauerit, moderatum tamen ac discretum esse voluerit. Quamobrem

SEARCH

MENU NAVIGATION