Prodromus ad refutationem Alcorani. In quo per quatuor praecipuas verae religionis notas Mahumetanae sectae falsitas ostenditur Christianae religionis veritas comprobatur. In quatuor partes diuisus authore Ludouico Marraccio .. Pars quarta. In qua ex

발행: 1691년

분량: 829페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

eius sit ijs contigisse refertur . Porro in la ac peregrinatione, Omnes triginta vicibus quatuor Templa praeci - .pua, quae Patriarchalia dicuntur, itine- re sere sex milliarium , pedites inuisebant nisi aetas, vel infirmitas aliud eXe- gisset) humili , deuotoque incessu, dc fere per totum iter orantes, vel psalmos, aut alias preces canentes, vel Ie- .citantes, & praeterea eleemostnas pauperibus large distribuentes . Praecipua vero cura erat, peccata per sacramentrum paenit tiae cxpiare , vitamque in 'melius commutarer ita ut qui peCCato- , res Romam venerant, i ulli in patriam .

regrederentur.

Si Meccana peregrinatio cum hac. comparetur, sordescet omnino, ac pu tescet, & indigna prorsus erit, quae nominetur. Sciant autem Mahumetant,alias etiam esse Christianas peregrinati Ones, ut Lauretanam, Assisinatem, Compostellanam derosolymitanam, &huius. modi, quae non minori religione ac pietate , quam Romana , peraguntur. Et φ quam

262쪽

24o Progro mi ad quamuis in his minor sit peregrinorum

numerus, saepe tamen Meccanae turbam vel aequat , vel excedit. Hae vero plerae- quae quot annis aguntur. Non omittam tamen addere e etiam

Idololatras , Indos, ac Brachmanes , aliasque huiusmodi Gentes, peregrinationes suas, & fortasse Mahumetana numerosiores, habere . Quamobrem peregrinatio per se, non est verae Religionis charai ter , sed ex circumstantiis debet aestimari. Porrci Mahumetana, licet pauca aliqua videatur habere laudabilia: tot tamen superstitionibus, nugis , atque ineptijs admixta est, ut nullo modo verae Religionis argumentum, vel signum

possit existimari

263쪽

Discutitur prohibitio a vi- no eludo , facta a

Caput Decimum quartum.

I Mahumetus ex motivo virtutis temperantiae , Vel abstinentiae,vini usim aD sedis suis prohibuisset,es.set tamen tanquam indiscretus atque imprudens

condemnandus. Magna quippe leuitas fuisset,omnibus mortalibus nam omni-hus tam hominibus , quam Geniis Alcoranum suum obseruandum praedicabat , illud prohibere , quod ab orbe' prope condito omnibus in usu fuisset: esset nihilominus saltem excusandus, vel tolera

264쪽

242 Prodrondii addus. Verum rationes,propter quas illud interdixit, illum stultitiae ac supestitionis omnino condemnant . In Doctrina Nilumeti, ex Arabico in Latinum translata , quae apud Mahurnetanos diuinae habetur aut holitatis : & impressa reperitur cum libro Alcorani Basilaeae , anno I 3 so. scribitur ἔ duos Angelos , Artit, er arrit de quibus etiam mentio fit in Alcorano, m1ses a Deo in terram , Ut humanum genus regerent , ac iudicarentea assngulorum , quadam die vino amina quadam inebriatos; cum hac esset puia eberrima , amore is cupiditabe eius incalui se, ac propterea de concubitu eam requisse

se. .mmobrem, iubente Deo, appens sunt per catenas firreas per pedes, demissis capitibus, in puteo quodam Tablonis , ita inque ad diem Iudicν permansuri . Hoc diuinae iustitiae exemplum Mahumetum adduxit , ut vinum prohiberet. Alijalias causas asserunt. Probabilissimum mihi est , vinum ludum suis interdixis. se , ut promptiores & expeditiores essent ad bella; atque etiam ut expensas in vinum

265쪽

num fugeret pro militibus sustentandis ;cum aqua facillim ε ubique reperiatur. Sed ipsemet duas causas exponit, qua illum ad hanc lege serenda adduxerunt. Prima est quam supra retulimus; nempe quia cum in vino & ludo sit magna utilitas: maius tamen damnum in utroque reperitur. Sed non ex vino, aut ludo , versim ex hominum intemperantia hoc damnum procedit. Etiam ex pulchritudine, ex auro, &argento ; itemque eκ tormentis bellicis , alijsque multis, malo. rasortasse mala proueniunt , quam bOnaenon tamen haec damnanda, vel auserenda sunt: sed im moderatus, atque ino dinatus illorum usus cohibendus. Negandum tamen est absoluth,in vino maius malum quam bonum reperiri . Nam,exempli causa, hic Romae s& idem alibi ubi sunt supra centum viginti millia hominum bibentium vinum ivt duo vel tria

millia quod certε non est quotidie ab

immoderato eius usu inebrientur, vel lae dantur: caeteri omnes nutriuntur, roborantur, di melius ad labores subeundos, a ad

266쪽

244 Prodromi ad

ad literarum studia excolenda , & ad alia opera peragenda disponuntur. Multi etiam aegroti, aegri, senes, imbecilles , vini ope recreantur, & salutem , & robur acquirunt. Quamobrem praecipit Deus per Salomonem in Prouerbijs, cap. 3 i. Date meram maerentibus , ct vinum his qui amaro sunt corde. Tibant i ct obliniscantur egesaris suae, se laboris sui non recordentur amplius.Certe quadruplo maiora damna ex pecunia, ex feminis,& aliis plurimis, quam ex vino oriuntur : neC per septuaginta annos, siuε Romae , siue alibi ubi fuerim, audiui unquam ex vino grande aliquod , atque extraordinarium malum ortum fuisse , Quamobrem tam Gelaleddinus, quam Zam cha- sterius, duo primarii Alcorant Interpre-' tes, volunt , prohibitionem Mahumeti non cadere supra vinum , ac ludum absolute, sed J supra nimiumsu- dium, di applicationem in utroque: Quam- uis Iahias asserat, Mahumetum ,

prohibissse vinum

tam in magna,quam in paruaqvantrtate difortalia

267쪽

sortasse ob causam sequentem . Altera igitur causa , ob quam vinum prohibuit , est , ex eo quod intrinsecta malum ,&Diaboli inuentum abominabile sit. Nam, ut puto , iuXta Encratissarum errorem, vinum set Diaboli esse existimauit. Sic igizur habet Sura s. De . Mensa,ver. 96. in s , abo Ul . Profecto vinum , Ο Itidus sunt abominatio ex opere Satanae itaque fugite illa. Sed Moste mi, agnoscentes fortasse hanc Prophetae sui sanctione falsam esse , & iniquam , in vino bibendo ita profusi sunt, ut caeteros a secta sua extraneos facilε superent. Et certis Mahumetus ipse antea vini usum suis liberε conccdebat: imo in Sura I 6. δ l Apes. Ver. 7o. non selum vinum probat , sed etiam concedit usque ad ebrietatem: ita enim loquitur

. Et de fluctibus palmarum , θ

268쪽

246 Prodromi ad

uvarum , percipitis ebrietatem,stvictum. Sane in hoe quidem es signum I. argumentum diuinae prouidentiae) illis , qui intellectu praeditisunt. Procul dubio fructus uuae, ex quo quis inebriatur , non potest esse nisi vinum : & hoc est argumentum diuinae prouidentiae r ergo impossibile est , esse abominationem , 6copus Satanae. Pugnat igitur secum turpiter Mahumetus in re , quae consistit in facto , & necessario vera est , vel salsa. Rucidautem vinum ex se, suaque natura', malum non sit , imo bonum de laudabile i manifestε patet : quia apud omnes nationes , apud quas reperitur , etiam veram religionem profitentes samo dc apud ipses Arabes ι semper fuit in usu r & Mahumetus etiam per aliquod tempus vinum sibi , suisque concessit rquippe ad multa utilissimum , ac proprinecessarium . Et Noe vir iustus ac sanctissimus illius author suit , non autem Satanas. Sacrae etiam Scripturae, vinum sepe laudant commendant. Et Meu

269쪽

chisedech Rex Salem , Summusque Dei Sacerdos, Abrahae victori vinum obtulit , neque hic illud recusauit. Et quidem Nahumetus profitetur se Abrahae esse sectatorem . Isaac quoque vinum bibit a filio suo Iacob oblatum ι Gen. cap. 27. ubi idem Isaac inter alias benedictiones, abundantiam vini ipsi Iacob precatus est verbis illis: Frumento ct vino stabilivi eum. Voluit praeterea Deus Opt. Max. in Sacrificijs suis vinum adhiberi , quod Sacerdotes biberent , ut patet EXOd. Cap.

29. Leuit. cap. II:&alibi. Christus imse non selum bibit vinum, sed aquas etiam in vinum conuertit, ex quo alij bibere

Possent , ut refert S.Ioan. Cap. 2. Et S

crificium uouete legis in pane , vinoque instituit: nullusque sere est in tota Sacra Scriptura liber, in quo vini usus moderatus non approbetur. Quamobrem vatidhsuspicor Mahumetum in vino prohi- .hendo, errorem suum accepisse , vel ab Haereticis Aquarijs, qui, ut refert S. Augustinusdib. de Haeres. cap. q. adeo a vino abhorrebant , ut non nisi in aqua

270쪽

248 Prodromi ad

consecrandum esse assirmarent: vel 1 Catharistis, qui,ut scribit idem cap. 66. v vis vescebantur , sicut Mahumetani ssed vinum detestabantur , a iserentes e Te fel Diabolit vel ab Encratitis, qui, teste eodem Augustino, dicebant, vinum nullo pacto bibendum esse , eo quod vites 8 Satana & terraiillud produxissent.

Idem sentiebant haeretici Seueriant. Ex his constat, prohibitionem vini factam a Mahumeto, nullum continere virtutis, seu perfectionis adium, sed haeresim , stultitiam , dc superstitionem. At bene est, quod Mahumetani, non con- tenti varijs, dc voluptuosis potionibus ex dactylis, dc alijs rebus constetis, quae vi- no aequi ualent, & non minus illo ebrietatem inducunt, S: Brtasse melioris, ecsapidioris sunt substantiae ; vinum etiam

liberε & largissim ε bibunt.

Per hoc tamen non negamus, abstinentiam a vino, sicut ab alijs cibis & potionibus palato gratioribus, ex motivo temperantiar, vel afflictionis carnis, ad a prauis voluptatibus cohibendam, esse

SEARCH

MENU NAVIGATION