장음표시 사용
441쪽
guntur: huic soli fas & ius erat , hoc priPhare. Quamuis enim Christris Ecclesiae tantum suae Petrum Principem ac Pastorem constituerit, tradidit tamen eidem potestatem Omnem, quae ad eandem Ecclesiam regendam, conseruandam, defendendam, aC per totum
bem propagandam necessarici requirebatur, &per consequens ad auserenda, quantum posset, ea omnia obstacula , quae Euangeli j praedicationem, veraeque fidei propagationem per totum Orbem possent remorari. Per hoc igitur a Christo tradita est Petro, dc succetaribus eius plena facultas ct authoritas in omnia Regna Mundi, in ordine scilicet ad praeis dicandum in illis Euangelium, veramque Religionem constituendam : idque aperte fatetur uniuersalis Ecclesia, dum eiusdem Petri summam potestatem, iu-
premamque authoritatem commendan S,
ita eum alloquitur : Tu es pasor oviu1 tia,
Princeps Apostolorem e Tibi tradidit Deus omnia Regna Mundi; ideo tibi tradita sunt Elaues Regni calori r id est ple
442쪽
nisama potestas ligandi, atque soluendi, ec disponendi de omnibus rebus etiam temporalibus in ordine ad bonum Ouilis Christi tibi commissi , ut illud pasce-
Te, tueri , aC dilatare possis per omnia Regna Mundi , auserendo dc remouenis do ea omnia , quae te ab ossicio tibi commisso possitnt impedire. Poterit igitur Pontifex Romanus Petri successor , Christique supremus in Terris Vicarius, per Principes Christianos, Principes Ethnicos cogere, ne Euangelicam praedicationem impediant: non tamen Regnis suis spoliare, ut quidam docent, hoc enim nimis odiosam Christianam Religionem redderet) neque etiam , ut ad fidem suscipiendam per vim quodammodo adducantur, tributis extraordinarijs , alijsque oneribus eos grauare, ut Mahu- metani consueuere : imo eos benignius atque humanius qtuam alios subditos tractare debeti ita enim facilius ad religionem amplectendam allicientur. Ita gerebat se S. Gregorius Magnus cum Iudaeis, ut testatur ipsemet, lib. q. Epist. 6.
443쪽
his verbis: Nec haec inutiliter facimus, spro leuandis pensontim oneribus,eos ad Chri-Dgratiam perducamus. Et ideo non estgraue, quidquid de pensione pro Chrso dimittimus. Vtrum vero etiam ad Idola relinquenda , &ad primaria Naturae praecepta seruanda, eos adigere possit.: du-hium valde mihi est . Non enim sunt
subditi Ecclesiae: & laudabilius hoc fiet Per Praedicatores Euangelicos spirituali gladio verbi Dei s quam per Duces belli
Caeterum per septemdecim sere secula, semper a Romanis Pontificibus sad quos specu at Christianae religionis: per totum Orbem propagatio ) in Evangeli j praedi-Catione , veraeq; fidei inter Populos infideles promulgatione illud obsertiatu est , quod Christus in Evangelio docuit, & Apostoli , Discipuliqi eius obseruauere: ut
nimirum non per temporalem potetiam, perque arma, di vires; ut mentitur Mahumetus sed per paupertatem, patientiam,Charitate, persecutiones, supplicia, atque ipsius sanguinis, vitaeque profusio- Dd nem
444쪽
nem Ministri Apostolici Christum crucifixum , eiulque Euangelicam legem
Gentibus praedicarent. Neque alia ratione utitur hodie Pontifex Romanus ,
dum per Sacram Eminentissimorum Purpuratorum Congregationem de Propaganda fide, viros religiosos, &Ap stolico spiritu praeditos per omnes. Infidelium regiones ad praedicandum Chri sti Euangelium expensis suis mittit,'in ijsdem regionibus sustentat, ne ab Infidelibus aliquid ad vitam necessarium eis
mendicare, vel accipere cogantur.
Dices: etiam Mahumetanorum Mos tinos eodem modo mittere hodie suos Congerrones inter Indos Orientales Ethnicos, ut illis Alcoranicam legem praedicent, dc proselytos faciant. Respondeo, hoc commune esse, semperque suisse etiam omnibus seductoribus, dc impostoribus. Neque vero ex eo
quod Mahumetani, siue in hac, siue alijs in rebus faciant se simias Christianorum; possunt idcirco sibi eorumdem gloriam tribuere, quod scilicet non vi, di irmis ,
445쪽
sed virtute Dei, ostensione miraculo . rum , dc serustitate Legislatoris sui , eius. que asseclarum tantummodo, R
ac per totum terr rum Orbem propaga.
446쪽
De Vindicta priua a. Caput Vigesimum quartum.
Rivatam vindictam, qua nimirum quilibet propria authori tate iniuriam sibi illatam ulciscitur, esse
Contra omnes leges diuinas,lchumanas,
& contra ipsum Naturae lumen, nullus , . Vt reor , ignorat. Nam per hoc destrue- . retur magna ex parte publica potestas , Deo instituta,per quam priuatorum iniuriae recognosci debent,& puniri. Quamis obrem Deus Optimus Maximus in Legesta, Leuit. cap. I9. I 8. seueris priuatam ultionem prohibuit , verbis illis : Νονα,
447쪽
qvaras Nitionem , nee memor eris iniuria
ciuium tuorum. Hebraicἡ absolute legi-inus , up ., . Ulasceris te. In
Deuteri etiam cap. 3M 3 . pronunciat idem Deus de se: Mea es visios ct ego retribuam e quae verba a S. Paulo ad Rom.. cap. I a allegantur ad omnem priuatam vindietam condemnandam: Non vosme-
tipsos inquiens defendentes id est vindicantes Charissimi ; sed date lactin ira: Arinum es enim: Mibi Dindicta , Ego
retribuam e dicit Dominus. Alijs etiam indocis veteris Testamenti vitio priuata , improbatur. Vt Prouerb. Cap. 2 O. dicas: Reddam malum o Expecta Dominum, o liberabit te. Et cap. et q. a m Ne dicas: uomodo fecit mihi , se faciam ei: Reddam Unicuique secundum opera sua.. Et in Lib. Ecclesiastici, qui etiam apud Hebraeos Diuinae authoritatis habetur , cap. a 8. I. . vindicari vult , a Domino inveniet vindictam, o peccata illius seruans sem bit: Relinque proximo mo nosenti tm s
448쪽
422 Prodromi adto reserre quae in hanc rem in Evangelio, alijsque Libris Apostolicis habentur rcum in his nulla sit, ut ita dicam, pagina, in qua priuata vindicia non damnetur: quippe quae non Elum sit contra bonum publicum , di contra Principis authoritatem; sed etiam Diuinam Maiestatem grauissime laedat : ad quam propriis et at iniurias alsis ab alijs illatas punire: vel eas puniendi, Principibus a se constitutis vices delegare. Hinc toties in Sacris literis, Deus appellatur, Deus visi num, vel Deus virisiens. Et inter nonaginta nouem nomina, quae illi tribuunt Arabes, unum est Visor. In Al- Corano quoque non semel dicitur Deus Dominus Vindicta e seu, praeditus authoritate ulciscendi . Vsurpat igitur
sibi sacrilegh authoritatem Dei ille, qui
de iniuria accepta ultionem capere Propria authoritate praesumit.
At Mahumetus , qui legem nullam nouit, nisi quam propria libido ipsisuggessit, non selum priuatam ultionem in
Alcorano concedit, sed etiam remunerandam
449쪽
ώ a I abi int c, 4s l: aeuod vobis a Deo datum est,es πο- uim praesentis vitae : uod vero est apud Deum in Paradiso melius e ct permane rius , pro θs , qui crediderint , ct in Deo con- .s fuerint θ pro 3s, qui, cum illata Abi fuerit iniuria , sese vindicauerint . Sed 'vindicta grauitas, non debet excedere granitatem initiria. vero condonauerit ,
o pacifice rem composuerit e habebitis mercedem apud Deum . Certe ipse non amat iniqua agentes. Et Sura I 6. d. Apes , vers IJO.
450쪽
non excedat iniuriam Sobis illatam. uias patienter susinueratis , certe hoe erit meiatius 9s, quisusinuerin . Scribunt Expositores, haec reuelata fuisse Mahumeto anno tertio Hegirae, quando in bello Ohodensi occisus fuit Hameta patruus eius, de corpus illius undiqi vulneribus transsos.sum , membrisque mutilatum. Cumque Mahumetus illud vidisset , dolore iraque stimulatu iurauit se vindictam sum-isurum de occiseribus Hametae septuagies maiorem saeuitie, quam ipsi contra eum exercuissent i vet,ut alijscribunt, sumpturum paenam in triplum ex . septuaginta hostibus Corasinis,si eos in potestatem suam habere potuisset . Cum
vero Deus per Gabrielem illi praedietaverba reuelamir abstinuit ab eo , quod propositerat. Denique Sura II. ct Iter nocturnum , vers 3 . . haec habet .