장음표시 사용
471쪽
de Religione disputet, aut altercetur. Sed unusquisqs videt quam vana sit huius modi ratio et cum Mahumetus centies in Alcorano pronunciet, in nulla religione salutem reperiri, nisi in fissamitica a se
instituta , vel restaurata. . 'Tertia:Veritatem, vel falsitatem Religionis, non rationibus, aut argumetis, sed diuino Oractilb inquirereq& cognoscere debemus; itaut precantibus nobis Deti,utinaledictione feriat eos, qui falsam Religionem profitentur; si id ipse fecerit, tunc quaena vera sit Religio intelligamus . Ad hanc rationem iam satis respondimus Quarta : Non est quod Mos emi, Scripturales, vel aliae Gentes,circa Religionem lites inter se moueant, ad dignoscendum,qui nam eorum in vera Religione,&qui in falsa vcrsentur: Na Deus in die Iudic si hanc causam discernet, dc quorum nam vera, quorum autem salsa suerit Religio,manifest8 declarabit. Uerum si hoc Dei iudicium expectandum est, omnes sumus in tenebris, &ne Ma
humetani quidem positat citra formidia
472쪽
nem & dubietatem , credere Religionem suam esse bonam ; Christianorum
vero Iudaeorum malam. 'Addit quintam rationem Author quidam nomine i, ii obta.. Mauuia
filius Corae, allegatus a Thale biensi in EX positione Surae S. v. 13. quia scilicet:
mi dii I aDiscenationes de religione , vana ct inutilia reddunt opera. Sed hoc gratis ,& absque ullo fundamento dicitur. Nihil enim, quod conducat ad cognoscendam veritatem, potest per se inutilia reddere optara hominum : imo quo magis cognoscitur veritas , eo magis conuenit opus esse utile , di persectum. Caeterum, vera , & Vnica ratio, ob quam Mahumetus disputationes de sua lege ac religione, nempe de Alcorano, asseclis suis interdixit, ea fuit ; quia, utpote non omninti caecus,manifeste agnoscebat , nullam in ea esse veritatem: &, si recte inspiceretur, ac solerter discute
retur, posse illius falsi talem, di impostu
473쪽
ram a quolibet facillim 8 deprehendi. At vero Christus, qui erat summa Veritas , dc ut ipse dixit Pilato, in Mundum venerat,ut totimonium perhiberet veritati,' non timuit, ne si lex sua Euangelica ex mini exponeretur, Sadamussim trutinaretur, quidquam vel minimum in ea posset reperiri, quod salsi aliquid, vel suspiciosi contineret . Euangelio scilicet conueniunt ea verba, quibus Alcoranum suum Mahumetus immerito exorsus est: is S O stat , Ise es liber , in quo nulla est erroris vel falsitatis si picio :Sed magis verba David, Psal. II. Eloquia Domini eloquia casa argentum igne examNnatum, probatum terra, purgarum septuplum. Non solum igitur non prohibuit Christus , de Euangelio de de religione sua, ad illius veritatem cognoscendam, manife- sandam , & ingerendam infidelibtis, disputari: sed ipsemet huius rei exemplum dedit , quando adhuc duodenis, in Templo cum Doctoribus Legis de rebus proculdubio ad religionem spectantibus di-
474쪽
sputare inuentus est. Et deinde cum Scribis, Pharisaeis, Sadducaris, Herodianis,
Sacerdotibus , ac turbis non raro de rebus vel fidei dogmata, vel legis praxincontinenti bus,dissertauit. Illum proculdubio in hoc sectatores eius imitari debebant . Verum quidem est, noluisse vi primi illi, qui eum sequuti sunt, se multo studio aci religionem suam contra infideles propugnandam pararent; quia eis specialem Spiritus Sancti gratiam & auxilium ad hoc collathuus erat . Hinc Matthaei cap. Io. dixit Apostolis: cum
autem tradent vos; nolite cogitare, quomodo,
aut quid loquaminio dabitur enim vobis imis ilia hora quid loquamini. Non enim vos estis qui loquimini : sed Spiritus Patris velliri , qui loquitur in vobis . Hoc manifeste apparuit mox post Christi resurrectionem in S. Stephano, de quo ita legimus in Aetis Apostolorum, cap. 6. Stephantis autem plenus gratia , ct fortitudine faciebat prodigia , ct fgna magna in Populo. Surrexerunt autem quidam de Θnagoga , qua
475쪽
edi Alexandrinorum , Ur eortim , qui erant a
Cilicia , o Asa , disputantes cum Stephanoto non poterant ressere sapientia, o spiriatur, qui loquebatur. Sanctus etiam Paulus, diuinitus a Christo ad Apostolatum vocatus, statim carpit contra Iudaeos pro ipsius Christi religione asserenda , argumentis ac rationibus insurgere. Sic enim de eo legimus in sisdem Actis, cap. 9. Et continuo in Θnagogis praedicabat Iesum .
id est disputando probabato quonia hic esstius Dei. Et mox et Saultis autem intillo magis conualescebat, ct sargumentorum vi confundebat Iudaeos , qui habitabant, Damasci, adirmans id est rationibus probans ) quoniam hic est Christus. Et in hodem Actis crebrae occurrunt disputati Ones tam illius, quam S. Petri, cum Iudaeis, ad Christi diuinitatem , fidem, ac religionem asserendam : praesertim, cap. 28. Cum iam idem Paulus Romae moraretur in suo conducto. Ibi enim, venerunt ad eum in hospitium plurimi nepe Iudaei θ quibus exponebat test cans Re gnum Dei, suadensque eis de Iesu ex lege
476쪽
Prodromi ad Musi. ct Prophetis a mane usque ad veste
ram. Maint autem biennio toto in suo conducto, o suscipiebat omnes , qui ins ediebantur ad eum, praedicans Regnum meherdocens qua sunt de Domino Idiu Christo,cum omni sducia , fine prohibitione . Sanctus
etiam Petrus Princeps Apostolorum, NPist. I. cap. 3. vult Christianos esse par tos ad reddendam rationem omnibus de sua religione, &ad satisfaciendum amgumentis eorum, qui contra eam in se sunt : Ita enim monetr Timorem autem eorum nempe infidelium ne timueritis, ct non conturbemini. Dominum aurem Chrisum sanctis cate in cordibus vesris, pa rati semper ad satisfactionem omni poscentivos rationem de ea, qua in vobis es,DO . idest de vestra fide ac religione. Praeterea S. Paulus in Epistola ad Titum, cap. praecipit, Episcopum, ad quem praecipue spectat.Christi fidem praedicare , esse iurium, μαι , continentem, am plectentem eum, qui secundum doctrinan es, fdelem sermonem s ut potens si exhortari in docti ina sana, ct eos qui contradicunt,
477쪽
arguere : idest rationibus , & argumentis
Documentum , dc exemplum Apostoritorum , sequuti sunt omnes Christiano rum Pastores & Doetores per sexdecim saecula & hodie quoque sequuntuo non solum contra infideles & haereticos ore tenus pro Christi fide acipiter disceptandos sed etiam innumera volumina conscribendo , in quibus Christianae Religionis veritatem euidenter ostendunt , eiusque aduersarios validissimis argumentis oppugnant, Obhcient Mahumetani , non posse sine impietate disputari de eo, quod Deus reuelauit esse verum , ad inquirendum virsim veritatem , an falsitatem contineat, ac proinde videndum , virum illi fides adhibenda sit , nec ne . Sed huius. modi est Religio : ergo nefas erit de ea
disceptare, vel aliquid illius in dubium
Respondeo, Ma metanos supponere id , quod probandum erat , nempe religionem suam esse a Deo reuelatam. At Ff a vero
478쪽
uero hoc nunquam poterunt probare iam enim vidimus , verae religionis ch raeteres esse, oracula Sacrarum Scripturarum, seu diuinam reuelationem : demonstrationem verorum miraculorum: consonantiam dogmatum e sanctitatem&iustitiam legum, quae ad praxin sp etant. At vero rihil horum Mahumetanos pro Secta sua confirmanda ostendere posse , hactenus leuidentissimε probauimus L Cum tamen omnia pro se Christiana Religio, etiam iuxta Moste morum testimonium , manifestε demon
l At enim , Deus Alcoranum Mahumet' per Gabrielem reuelauit. Ridiculum . em teste adducit pro se Mahumetus nullum certe alium , nisi seipsum . At etiam eκ sacris literis habemus, non paucos iactasse falso , sibi a Deo arcana reuelatα fuisse , seque ab eodem Deo missos , ut illa populo manifestarent: de quibus ita loquitur Deus ad Ezechielem, Cap. 23. Fili hominis , vaticinare ad Prophetas Uroet, qui prophetant r-dices pro
479쪽
phetantibus de corde suo e Audite Serbum Domini la Hae dicit Dominus meus e Vae prophetis insipientibus, qui sequuntur sp ritum suism, ct nihil vident. Vident Sanu , o diuinant mendacium ι dicentes: Ait
Dominus e cum Dominus non miserit eos. Et perseuerauerunt con firmaresermonem .
Ex hoc genere suit etiam Mahumetus , qui mendacia illa, ac fabulas, quas sibi
finxit a Deo reuelari , perseuerauit confirmare non rationibus, sed armis. Porrci, fatemur etiam nos, non e se
disputandum de vera religione ab ijs, inter eos, a quibus ut vera, di a Deo data,iam cognita, dc suscepta fuit,nisi sorte ad exercendum ingenium, ut sit in Christianorum Gymnasijs, S: Academ ijs s vel etiam ad eius mysteria persectius capienda a C penetranda, ut eadem possint infidelibus facilius, & maiori cum fructu praedicari ac persuaderi .'Neque probamus , quod cuilibet is vulgo, & etiam mulierculis, fas sit de Religione, eiusq; mysterijs disceptare. Hoc enim tantum competit viris Theologis, ac sacra do-
480쪽
strina probe instruetis : praesertim vero Episcopis, atque animarum pastoribus. Quod vero quis clata sis oculis, & bruto prorsus modo, debeat statim credere, cuilibet, qui asserat se esse prophetam, qualem se asserebat esse Mahumetus, &suscipere legem ac religionem illius tanquam a Deo datam, quaecumque tandem illa sit, ob unicum illius assertum, ita ut satis sit dixisse, όφα : Ipse dixit , quemadmodum de Pythagora sertur: hoc vero omnino negamus : oppositum enim docent nos Sacrae Scrip inraeire praesertim Epistola prima S. Ioannis, cap. q. his verbis: Carsimi, nolite Omnis ritui crederes sed probate spiritus, s ex Deo snt : quoniam multi pseudopropheta
exierant in Mundum. Christus ipse protestatus est, se nolle, ut ijs, quae praedicabat, fides vlla haberetur, nisi cadem miraculis &authoritate Sacrarum Scripturarum confirmaret. En eius verba ad Iudaeos, Ioan . cap. I. Scrutamini Scripturas , quia Tos putatis in illis vitarn alem