장음표시 사용
111쪽
9o DE STATU IMPERII lum fulgent. Crediderim quoque EpiΩcoporum bona non parum aucta, quod multi Principes, Comites atque Νο-biles bona sua , aut partem eorundem ab Episcopis ultro tanquam lauda voluerint agnoscere , ut eo curatius ipQ-rum Salus per Clericos Deo commemdaretur. Eorum familiis extinctis bona Episcopalibus accrescebant. Denique quantum per donationes & testamenta Procerum juxta ac Plebeiorum
in Clericos divitiarum sit collatum, quis ignorat y cum quantovis pretio redimendas judicarent purgatorii ustulationes , quas sitis alioquin & aestus impatiens natio miris modis formid
8. Poterat jam Sacerdotes suae fomtunae non poenitere, utut Vel maXime
ambitionem & avaritiam non penitus ejurassent. Enimvero prout id genus hominum imperii in alios avidissimum, caeterorum in se potestatem aegerrime suevit; ferre: ita hoc unum ad persinctam felicitatem deesse videbaturiquod in
112쪽
GERMANICI CAP. III. 91 in Imperatoris manu foret tam luculenta beneficia distribuere, cui eam Ob causam peculiariter obstricti cogebantur Vivere. Ni ejus ordinis reverentiat obstaret, improbissimos mortalium dicerem, qui munificentia Imperatorum uti eventus ostendit, valde inconsulta ad destruendum fastigium Imperatorium sunt abus1. Nec libertate dignum putaverim, qui manumissorem in patroni locum colere adspematur.
Ut igitur Laicorum imperio sese penitus subduceret Sacerdotum natio, fulmina Pontificis , & turbae per Praesules
Germanos strenue excitatae demum effecerunt. Neque prius negotium facessere Imperatoribus dessierunt, antesignano ut plurimum Moguntino,
quem reliquus grex fideliter sequebatur, donec a solo Pontifice ipsis pendere liceret. Quo ipso gravissimum
contraxisse morbum Respublica Ge manorum censenda est , quod magna pars eorum, qui cives ejusdem audiunt , superiorem agnoscant, qui
113쪽
sa DE STATU IMPERII extra horum Rempubl. est constitutus. Ni forte credere velimus, tam efflictim deperire eam nationem PontificeS , ut ejus salute nihil antiquius ducant .meliusque Romae perspici, quid Germaniae ex usa si quam in ipsa Ge
g .sia Superest ut de liberis quoque civitatibus hi quid addamus. Ad seculum
ergo a Christo nato quintum Germania cis rhenanae vicos. duntaXat moenibuS carentes, aut dispersa habebat aedia sicia. Imo ad seculum usque nonum unius tantum aut alterius apud Venedos urbis: mentio fit. Etsi mature urbes extiterint in partibus transrhenanis Romanorum ditioni quondam subjectis ; uti &in tractu, Danubio atque Alpibus interiecto, qui deincepS: Germaniae adcrevit. Nullae autem antiquis
istis urbes partim propter inscitiam aedia ficandi, quam adhuc plurima Germaniae loca prae se ferunt 3 partim propter ferociam gentis , quae ista velut claustra aversabatur . di quod summam fere
114쪽
GERMANICI CAP. III. 93fere Voluptatem venatione nobilissimi quique metirentur. Neque vero commoda urbium satis intelligebant, aut valde desiderabant', queis simpleX agrestisque victus, vilis supellex, adparatus tenuis , superfluarum opum aut deliciarum nulla notitia aut cura. At Vero postea per religionem Christianam mitigati animi cultiorem vitam patientius ferre didicerunt. Subiit paulatim habendi amor, & exquisitior luxuria aliunde invecta; quorum utrique ex Urbi-hus multa accedunt alimenta. Principes quoque ad tantas opes provecti ostentatione divitiarum struendis sese
urbibus dare, rurestresque aut eXπR-neOS , Ut eo concederent, multis immunitatibus invitare. Inprimis cum post introductam religionem Christianam multis in locis servitus exolesceret, aut laxior redderetur, liberti, quibus nulli agri, in urbes agminatim convolarent, opificiis aut mercaturae sese addicentes. Sed & propter irruptionem Hungarorum complures urbes' in
115쪽
in Saxoni a ab Henrico Aucupe extra, aut munitae ; qui nonum quemque ingenuorum ex agro in urbes jussit migrare. Incrementa porro urbibus addidere praecipue faedera mutuae defensiton s gratia, aut commercia inita. Existis nobile inprimis est id,quod Anno Ia S. contraXere urbes Rheno adsittae, cui etiam Prineipes quidam adscribi vinluerunt. Ob commercia potissimum maritima institutum foedus Hanseaticum , CUJUS quondam tantae fuere Vires , ut ipsis Regibus Suecta, Angliae& Danta forent formidabiles. Etsi superiore seculo ea societas tantum non penitus corruit, tum quod minores urbeS , cum lucrum viderent in solas majores redundare , passim descisce- rent; tam quod Hansicorum exemplo aliae quoque gentes , Oceanum aut Μare Ballicum accolentes, commercia coeperunt frequentare, Flandri praecipue& Batavi. Sic Monopolio istorum expirante Vires quoque conciderunt. g. Io. Caeterum etsi ab initio urbes
116쪽
molliori conditione habitae, quam Vici; Regum tamen atque Imperatorum potestatem non minus quam hi agnosce
bant, iique in istis jus dicebant per
Comites , aut Missos Reg i , quOS Vocabant. Post enormi Imperatorum liberalitate multae in Episcoporum concessere potestatem , multa: Ducum dc Comitum factae, reliqux solis Imperatoribus immediate subjectar remanserunt. Circa seculum autem XII. nonnullae earundem , prout quaeque opulentiae suae confidebat, laxiorem libertatem usurpare coeperunt; quod turbis intellinis agitati ImperatoreS, aut rece Sad id fastigium evecti, in ordinem eas redigere non possent, aut ultro earundem favorem S subsidium privilegiis Mimmunitatibus concessis ambirent, firmamento in refractorios Episcopos& Principes. Advocatos quoque &Praefectos Imperiales paulatim eXcutere proximum fuit. Sed & sequentes Imperatores , cum Viderent Episcopos opibus suis contra ipsos abuti, datis Prue
117쪽
96 DE STATU IMPERII privilegiis effecerunt, ut primariae Urbes istorum potestati subducerentur. Extincta quoque Ducum Sueviae prosapia complures ejuS Ducatus Urbes, alias sat modicae, libertatis usurpandae occassionem impigre arripuerunt. Hanci tamen libertatem istae urbes non simul obtinuerunt, sed singulae, prout Occasio aut favor Imperatorum arridebat. Inde est, quod non omneS aequalibus perfruantur juribus, quaedam parte jurium regalium adhuc plane destituatur. Non paucae denique quod juris in ipsas competebat Ducibus aut Episcopis, emtione, permutatione, aut alio titulo redemerunt ; ab aliis per vim jugum excussum, cujus titulit iniqui talem post subsecuta transactio purga- vir. Nam infirmitate aut inopia pecuniae conflictati complures inter ultima
subsidia habebant opulentis subjectorum libertatem Venalem eXponere; aut cum cernerent eripi non posse,quod
isti sibi usurpaverant modico accepto adquiescere in lucro duXerunt. CAPUT
118쪽
De Capite Imperii Germanici IN ratore , ubi de si ione , Hectoribus.
g. I. Ermania, utut ex tam multis componatur membriS, quorum plura iustarum & validarum instar civitatum habent i a Caroli M. tamen temporibus uni capiti, quod antiqui populari sermone simplicius Regem, sequentes ambitiosius Romanorum Imperatorem , aut Cauarem nuncupavere subjecta fuit, nisi qua interregna intercurrerunt; & obiitud caput plerisque una & simplex Respublica fuit visa. Istud caput quomodo constituatur, deinceps despiciendum erit. Operae pretium autem fuerit rem paulo altius repetere, ut simul adpareat, quantum Vetus electio a recentiore discrepaverit, & quae genuinast Principum Electorum origo. Circa G Caro-
119쪽
38 DE STATU IMPERII Carolum ergo M. ejusque posteros distincte conssiderandum est Imperium . Romanorum , & Regnum Francorum. Illud vocabulum in Carolum collatum est acclamatione &consensu populi Romani, & Pontificis, tanquam praecipui hujus membri, vel potius , qui imperium in eundem jam non obscure meditabatur ; & quidem jure, uti adparet, haereditario. Sic ut Successorum ipsius coronatio in Imperatores Romanorum non habuerit vim novae & liberae Electionis, sed solennis duntaxat inaugurationis. Sane enim Carolus filium Ludovicum , & hic Lotharium in consortium tituli Imperatorii adsumssisse legitur nec tamen de requisito prius novo Pontificis & Romanorum consensumentio eXtat. Antiquos autem Francorum Reges consensu quidem&acclamatione Procerum S totius populi constitutos legimus , sed ita, ut nili gravissimas ob rationes a prosapia defuncti Regis hautquidquam di scederetur. Ac- euratius tamen inspicienti patet, ari
120쪽
GKRMANICI CAP. IV. 99 successivum potius, quam electitium genUS referendum esse regnum Francorum ἰ quippe cum in autorem stirpis hac eum conditione videatur Regnum collatum, ut idem iri posteros tranSmitteret , nisi eo valde indigni populo adparuerint. Adeoque per adprobationem illam procerum & populi filiis Regum defunctorum non novum jus ad regnum fuit qua itum ; sed declaratum , filium juris e prima collatione quaesiti non esse incapacem. Deiecta deinceps soliti Francorum stirpe Carolina, regnum Germaniae , seu
uti tunc vocabant, regnum FrancOrum Orientale , liberrima Procerum electione delatum fuit Ottoni Saxoni. Quo senium excusante ejusdem consilio electus fuit Rex Germaniae Cunradus Franconiae Dux, quem aliqui e Caroli posteris esse putant. Hujus itidem consilio per liberam electionem in regnum evectus fuit Ottonis Saxonis Filius Henricus Auceps, qui sola contentus Germania ne inVitante G a qui-