장음표시 사용
371쪽
eth in uinm . quod ne nos quidem
negamus: Verum eo sensu & imit
lationis modo,quem in Epinomido sua Iulius Caesis Scaliger docte ex ponit: non quomodo veteres illi existimabant. cognosci enim potest ex Aristotelis De poetica libello, & ipsum & Platonem, cum vniuersae poeseos genus constituerent imitationem, nihil aliud eo nomine plerumque intellexisse,nis fabulae compositionem , atque ut ipsi
-- . itaque poetae haec descriptio extat apud eundem : poetam esset non eum qui res dicat factas. sed qui cuiusinodi fieri potuerint. --
ώς εοῦν Ουχ ο λέγων - Τὸ βοιώ -: deniquo ex Platonis atque Aristotelis mente, poeseos in δ
ὲ, πὶ est, figmentum, fabula mem
dacium. ideo etiam Homerum lau-
372쪽
dat philosophus ,quod dicere mendacia recte, primus caeteros omnes docuerit: Muάχιν, in quit, λι- ο ιυνος - 'ali λεγινωι S. Haec autem quam snt absilrda ex illis paret, quae de prisca poesi
etiam Graecotum ante distebamus. quo vero iure nomen generis ei
speciei proprium fecerunt, qu2 Seposterius prodierat , & meis legit
mae poeseos erat, non dicam ,--φυαἰ, sed απεκβιαειοὶ fictione enim fabulanim , & uniuersa dramatie; antiquior est, vel ipsorum testimonio, poesis illa, qua vetustissimi lis mines ad furetum aras utebantur: cum pro acceptis beneficiis glasias agentes, laudes eorturi eauerent. γOmnino dubitari non debet, quin&antiquissima oc nobilisma omnium sit haec poesis: euius pinculdubio exemplum caeteris mortali-
373쪽
.ri C Lhu dederunt, qui & vetustate Npietate omnes populos Vincebant, Hebraei. con cedemus igitur Platoni& hristoteli, diuinam Hebraeo
rum poesim, & si qua fuit illi similis, quia nullρ: in ea fabulae, nulla
nomine censeri non debere Z apage tam iniquam , tam absurdam sen-Mntiam quinim' meliore iure co- tendat .aliquis, solam hanc esse veram & legitimam poesim, quae vel Deum canit, vel ad Deum homines ducte. quod & Pl to tandem videtur intellexisse, cum pulsis de Re-
retinuit, prudenter vereque discrimen faciens inter πι--κω &M' ηδυσμή--At quorsum ista longe adeo repetita aliquis dicet. nempe ut ostenderemus, non essς adeo miradum, e titisse olim viros
374쪽
eruditos . quibus Romana Satira poema nequaquam videretur poc se dici λ nam cur ridiculam aut fit uolam dubitatione eiusmodi existimabimus quum di Platonis Aristotelis stamus sententia fatendum sit , Satirae scriptores nocl magis haberi posse pro poetis, quam Empedoclem, &similes alios, quos
αολυμ, non iubet Aristoteles appellari. pari namque ratione etiam hi non poetae fuerint dicendi. In Satira fabulae nullae. sunt: nisi quod aeni interdum dc apologi breues inseruntur: sed --
la. imitatio praeterea heic nulla: na. poeta ipse loquitur Miso Amς τηνή. ω diserte autem te Plato,scriptionem eiusmodi imitationem nullam continere: & tamen mia, ceu oblitus sententiae suae nin
375쪽
3 4 1s. Cas avsto Nominae. eius verba sunt in tertio De re publica: μηδά μου ἰ--
cautius Aristoteles, qui etsi imitationis speciem hanc non praetermittit, ab ea tamen , quam poesin dici voluit, tacite excludit, cum
exemp'um nullum ponit ubi sit . ilocum habitura. si igitur fabulas .
respuit,& imitatione caret Satira, poesis esse ex horum sententia non potest. Quod autem metro Vtitur Satira : non propterea poema erit Aristoteli : qui adeo nullammetri rationem ducit, ut mimos soluta oratione scriptos, habeat pro poematis: at contra, Herodoti hi
storiam, si pedum legibus astringa
tur, poema futuram neget. Praeterea, res gestas ut plurimu narrat Satira: non ut comoedia, fictas ada
376쪽
DE ROM. SAT RA MM. Hsbitrium poetae: est igitur quodammodo poesis haec historica: quod cu Aristotelis placitis pugnat pro sus. quod enim ait,
eum posse dici poetam . qu Veras historias versu deter ipsetit iri aliter longe intelligendum adciadtra iacitum dramata reiciendum Mumum hypothesis ab historia esti mi Petiis rum Aschyli ibi fabulae verodotius μαλα ab ingenio poetae. Frustra verb obiiciat ahquis, inter species poeseos unam poni ab Aristotele,:
hil enim hoc ad Satirae Sermones, de quibus capite tertio dicebamus nam eo loco philosophus epopoeia intellexit, qualis est Homeri poesis, quae & qaλο αε αιε eidem dicitur. hanc alibi appellat metra --
377쪽
libro Rhetoricorum & saepe apud Graecos rhetores ψιλος λα-vel ψλη
λέ: at in libello De poetica, & apud Platonem in secundo de legibus, λψrali Θἰή με α Ἀνια , aliter accipiendum , quomodo iam diximus. Constat igitur non posse Satiram ex doctrina Aristotelis, & desinitione poes eos quam ipse est secutus, poema dici. Etiam Horatius, ut initio retulimus, eandem tuetur sententiam : sed/aliis argumentis: ita enim disputat. Poesis non est tantum ἐμμους : neque a soluta oratione solo metro distat: verum etiam elocutione ac sententiis: omnia enim sectatur exquisita, ma-
378쪽
gna, sublimia: quare Satira quae detracto metro nihil ab eloquio p destri distat, poesis non est profert
deinde comoediae exemplum: quam propter rationem eandem a poesi quidam abiudicarim. Quam variae super natura ac definitione poeseos iactatae sunt apud veteres sententiae. Horatij locus iste clare ostendit. nam tota haec illius argumentatio,
definitioni innititur songe ab illa diuersae, quam ex Platonis atque Aristotelisi doctrina posse colligi superior diputatio euincit. Refellit philosophus in commentariolo De poetica recepta a multitudine vulgi opinionem illorum,qui poeta non aliud esse crederent, quam γίγνει μῆν r & omnes qui oratione sitam
metro Vincirent, quacumque tandem de re scriberent, poetas nominarent. ad hanc ergo inchoatam
379쪽
338 Is. C ASAVBONI.tis ex horum quidem mente, non
est versus facere: sed fingere & fabulas componere. haec vulgi, haec Socratis fuit opinio. Erat illis temporibus plurimus poeticae usus in theatris & agonibus: quod genus poeseos fabularum fere compositione constabat,tragicarum, satyricarum, comicarum. inde paulatim irrepsit in animos hominum hic error, ut de poetica sic loqueretur, silc sentirent, quasi aliam nullam agnoscerent, nisi theatralem de agonisticam o erat quidem ingens hic error , & dignus quem in aliis docti potius corrigerent, quam auctoritate nominis sui firmarent. sed quid non designat cosiuetudo haec iuxta doctis indoctisque perperam loquendi sentiendique etiam heic, ut sepe in aliis, auctor fuit. itaque sic Plato ubique in poetas inuehN
380쪽
t tir, quasi in theatris ;&tantum ad theatrorum voluptatem esset poesis inuenta. in L Legum sunt haec il
eo Vsurpantur, ac si poemata dixetis : non quia putarit Plato ψλγι μυθολογω, hoc fabulas quascumque etiam sine metro contextas, poema iustum conscere : verum
ideo, quia poema non constare sine fabula, cum Attica sua plebecula habuit persuasum . poeticam igitur iis artibus docet adnumerandam
m. saepeque in eius scripus posita est haec sententia, omnem poesina