장음표시 사용
101쪽
oo Tract. IV. Cap. III. De Gratia amafi
a 78. Ad diu, veI tofo vitae diuturnioris femyore υμ fanda omnia peccata levia, etiam semideliberata, via
semipleno solum consensu patrari solita, mor'liter necessariae sunt Gratia actuatis speciales V extraordinaria. Catholicum hoc dogma est. & probatur x. Ex ScRIPTURI s. Ecclesiastis VII. a1. Non es homo jusus in terra, qui faciat bonum, F non seserat. I. Joan. I. 8. Si dixerimus, quonism peccatum non habemus ; is nos seducimus, o veritas in no- his non es. Ex nis sic ratiocinari pronum est. Quoia nullus justorum, etsi ordinariis Gratiae auxiliis utique instructus, omni licet diligentia adhibita diu vitare potuit; id moraliter per solas ordinarias Gratias diu vitare impossibile est. Atqui &c. Porro textus non de gravibus utique peccatis. sed de leuibus utique loquuntur: secus S. Joannes de se, & de justis universe pro omni tempore id non profiteretur confitendum esse. probatur a. Ex Ss. PATRIBUs. S Hieronymus L. Il. adversus Pelag inter errores Pelagianorum numerat, pose hominem esse absque omni re eato. S. Augusinus L. de dono perseu. c. a. scribit: Tria hunt, quae maxime adversus Pelagianos defendit Messa; quorum unum es, in quacunque justitia sine qualibuscunque precatis in hoe eorruptibili corpore neminem vivere. Ubi S. Doctor non suam, sed Ecclesiae ipsius sententiam allegat. Probosur 3. Ex Co Ner LII s. nilevitanum II. Can. 6. Plaevit, quod ait S. Joannes: si diser muI, quia peccatum non habemus Ue.: quisquis scaccipiendum putaverit, ut dicat, propter humilitatem
102쪽
interna theologice tali. Toxoportere dici, nos habere peccatum; non quia vere ita est; anathema sit. Tridentinum Seis. V1. Can. 23.
Siquis hominem semel jusscutum dixerit . . . poleis fota vita omnia etiam inutalia vitare, nisi ex is
Hali DEI privilegio, quemadmodum de Ema Visegine tenet Ecessa; anathema sit. Probatur 4. EX RATLONE. Moraliter homini, etiam ordinariis Gratiis adjuto, impossibile, id
est, summe difficile est, ex una parte omnem debitam intellectus attentionem adhibere, qua opus est tum ad detegendam certo judicio licentiam si gularum actionum, aut moralem malitiam, tum ad motiva actionem malam dissuadentia satis ponderanda ; quoties periculum aliquod peccandi in operatione aliqua apprehenditur; vel vice versa ad omnes agendi obligationes: ex altera parte vero simul tota voluntatis. eisicacia uti ad resistendum Continuo sine ulla negligentia voluntaria omnibus motibus pravae concupiscentiae, tum appetentis bonum mere apparens, tum aversantis verum bonum, lege aliqua leviter obligante praeceptum& quidem utrumque per longum tempus: id est. moraliter impossibile est, ut per longum tempu; tam perfecte quis utatur lacultate intellectus & voluntatis , ut nec inconsiderantia, nec incuria alis qua, neque negligentia aliqua etiam leviter culpabili peccet Eth. univ. christ. gg. 43 I. 45 I. 463. . Nisi ergo Gratiis extraordiuariis ad hoc juvetur, moraliter necessarium est , ut brevi in alterutro deficiens, sive in assiduitate attentionis, sives in studiositate voluntatis, saltem leviter peccet. Accedit ipsa multitudo occasionum peccandi.
103쪽
1oa Tract. IV. Cap. III. De Gratia actuali
omnεm vitam, certo eouias. De Hma enim lola
Virgine hic ost Ecclesiae ipsus sensus communis teste 1 S. Augustino; qui in L. de nat. & Grat. cap 6. scribit: Excepta B. V. Maria, de qua propter honorem Domini nullam prorsus , quando de peccatis agitur, haberi volo quasionem. Unde δε
mus , plus gratia ei conesum fuisse ad vincendum omni ex parite peccatum; quia parere meruit, de quo constat, quod nullum habuerit peccatum Hoc ergo Virgine excepta, s omnes illos Sanctos, F Sanctas, cum hic viverent, congregare possimus, o interrogore, utrum essent me peccato: quid fuisse respon-juros putamus ' Nonne una voce clamasent: s dixerimus; quia peccatum non hesbemus, nos ipsos decipimus , B veritas in nobis non es. Interim S. Hugustinus hoc non audet affirmate pro certo RG serere: nam L. de pers iustit. c. 21. scribit: Si
excepto illo capite no stro Christo) npleruntur vel fuisse, vel esse in hae vita aliqui homἰnes jusi sine pec-ento sintellige, ex speciali privilegio) non nimis
exi simo reluctandum. Ex quo ipso tamen patet, rem incertam ab Augustino habitam esse de quocunque alio Sancto. a. Teste S. Bernardo ep. ITA. mini aIteri quam ae Virgini id natis muli rum ereditur se donatum immunem esse ab omni se cato. De actuali peccato loqui S. Doctorem hunc, certum est ex contextu. s. Teste Tridentino g. Praeced. n. g. citato de Ema Virgine id cortum est; idemque simile quid de nullo saltem alio homine puro enuntiat. Unde cum S. Scriptura g. praec. nro I. allegata universe de omnibus justia loquatur, exceptio vel unius praeter illam sine auctoritate
104쪽
Dixi vero, a quocunque levi peccato, Nempe etiam a tali peccato semipleno consensu, vel ex inconsideram is solum ad mi M. Nam deliberata venialia & pleno co sensu admisia diu vitari etiam per ordinarias Gratias posse a viris persectionis studiosioribus. & a maximis quibus que Sanetis, puta a S. Joanne Baptista, S. Josepho, a SS. Apostolis &e. actu vitata, vel toto, vel longo vitae teinpore suisse, verisimillimum est, & communia Theo Iogorum sensus. Ceterum communis Eeclesae sensus de B ma Ui gine DEI Matre praevalere debet Scriptorum quorumdam Veterum privatae opinioni, contra illum Ecclesiae sensum Prorsus sne fundamento B. Virgini assingentium levia quaedam peccata. Sic Tertulitanus in L. de carne cirrusti c. I. dicit, Mariam Nairem in molle Filii duhlam hae-ssse in fide. S. Chry somus Hom. 4s. in Natth. &Hom. ΩΙ. in Joan. et vanam gloriam assingit; cum in nuptiis Canae Galilaeae miraeulum a Filio peteret. Sed uterquo privatae suae 1uspicionis nullum affert, nec potest inerre
ceterum Alagiani eontrarium dogmati I. praee. stabilito probabant 1 ex SS. Literis. Nam a Matth. U. 48. Christus nos hortatur: sote perfecti, scut Pater coelestis perfectus es. b Multi in SS. Literis commendantur ut immunes ab omni peccato. Sie Iob de se ipso
dicit Cap. a7. v. 6. Non reprehendit me cor meum in om
105쪽
io Tract. IV. Cap. III. De Gratia actuali
tur: Mant issi ambo aute DEUM, incedentes in omnibus mandatis Θ juffcationibus 'fine querela. Christus ipsa Natth XI. II. de S. Ioanne Baptisa testatur: Non sum
rexit maior inter natos mulierum. Et Ecclesia de eodem ςδnit, desertum petiisse, ne levi DItem maculare vitam facinore posset. e I Cum Scriptura dieit, omnes etiam justos dicere se peceatores debere, significat solum, mode stiam hoc exigere. Mup. ad a9 Textus non loquitur is persectione omnimoda & in omni genere, sod de uno t. ntum dilectionis inimieorum, & tantum aliqua propo tione, non aequalitate. Prius enim Christus dirierat: Diasigite inimicos sestros : idque eommendabat ememplo Pa
tris sui, qui pluat super jusos V injusos: tum concludit: Mote ergo perfecti, sicut Sc. Ad b I resp. dis.
Multi commendantur ceu immunes a peccato graVi, aut
Veniali deliberato, concedo: etiam a veniali semideliber eo, aut semipleno cum consensu admisso, nego. Itob de se ipse satetur eap. VII. Pricavi: quid faciam tibi, o custos hominum: & cap. XLII. 6. In tenter Ioculus sum: idcirco me reprehendo, re ogo poenitentiam. Zachariam scimus propter aliquam incredulitatem, Angelo nuntianti partum S. Ioannis exhibitam , ad tempus punitum jactura linguae. De S. Ioanne Baptisa Christias solum dieit, inter prophetas fuisse madiimum; sic enim habet S. Lucas VII.: Non surrexit major Propheta. Et licet
inter Sanctos veteris testamenti diceretur suisse maximus. nondum sequeretiar , suisse a peccato omni immunem.
Ad e respondet Mileuitanum II. supra citatum fa78. n 3. ,
di S. Augustinus sic urget Serna. 29. de Verb. Dom. t vel verum dicerent, vel falsum y Si verum: ergo habent peccatum. Si falsum: ergo mentiendo contrahunt peceatum. Est nempe humilitas summus amor veritatis, qua etiam nobis ipsis minime blandimur occultando nobis veros desectus. Et S. Ioannes expresse dicit: Veritas in uobis non es; non, humilitas in nobis non es.
106쪽
. interna theologice tali. Ios
datur necessitas moralis leviter peccandi, vel est necessitas determinate ad certum peccatum, in si ccle, vel individuo, vel ad peccatum inde terminatum: non primum: quia ordinariae etiam Gratiae procurant in oralem potentiam servandi singulas leges, cum actu obligant; secus. Illae Gratiae non estant vere ae relative sum cientes et non alterum: quia haec necessitas datur a parte rei; quo I acto nihil datur indeterminatum. Reis. Est necessitas adael quod peecatum indeterminatum. Necessitas enim ista est dissicultas, euae oritur ex eo, quod vires intellectus .d Clare cognoscendam veram atque integram bonitatem& malitiam moralem theologicam singularum actionum, S motiva eas ponendi aut vitandi, simulque etiam vires Volnniptis rationalis ad superandos contrarios stimulos malae concupiscentiae, continue, & sne remissione, vehementer intendi debeant, ut intra quodvis paullo lon- ius tempus frequentissime oceurrentes leviter saltem pec- Candi occasiones omnes vineantur. Dissicultas ista determinatur quoad suam magnitudinem per numerum tam lium occasionum, per vehementiam stimulorum allicientium ad peccatum, & per infirmitatem seu limitationem naturalem vis intellectivae & appetitivae rationalis; quam ex parte relinquunt etiam Gratiae sufficientes ordinariae; ac proinde determinatam habet rationem certae virtutis caussalis ad determinatum effectum totalem. Unde &. quo plures & graviores occurrunt occasiones peccati I via vincendae intra idem tempus p eo dissentias illa est maior, & major necessitas peccandi aliquo peccato ; sed non determinate hoe prae illo. Unde sicut dimeultas, id est, exigua relatio virium intellectus & voluntatis, non datur respectu singularum ocea sonum peccati vincenda rum, sed non nisi relate ad omnes simul infra longiam
tempus vulgo occurrentes: ita moralis necessitas vulgo nulla datur ad determinatum unum veniale peccatum, sed
107쪽
1o6 Trail. LV. Cap. III. De Gratia actuali
solum ad aliquod in determinate. Nee tamen propterea datur aliquid indeterminatum a parte rei e quia diffleuutas Illa vitandi omnia peccata, seu relatio virium ad est ctus, utique deferminata est. Sic necessitas metaphys datur ad alterutrum indeterminν te ex contradictoriis faciendum; quae tamen in determinata simultanea potentiat bera ad utrumque disjunctive, sed non conjunctim comsstit. Nimirum respiratione aliqua attentioni intellectus& contentioni voluntatis conressa, vis utraque facilius deinceps de novo intenditur Sed simul ae vigilantia &contentio remittit, brevi Inconsideristiae, vel incuriae quoddam peccatum subrepit. Dixi autem: vulgo non damri necessitatem determinati peecati. Nam saepe fieri potest, ut diu & multis jam superatis occasionibus pecca ti se fatigata jam vis mentis si, ut ad proNimum pec
eatum, cujus occasio se offert, n. orali cum necessitate urgeatur, inconsideratione, vel incuria aliqua , commi tendum. θ Homo vincendo aliquas occasiones peccanis
di semper fit sortior ad alias stiperandas: ergo ex multi tudine occasionum peecandi non e rescit difficultas, neque necessitas peccandi. Resp. Fortior fit ad vitanda peccata ejusdem speciei saltem deliberata, conci ad ea, quae spe ciei diversae sunt, Vel etiam ad semideliberata ejusdem speciei universe, id est, ea, ,quae in inconsiderantia circa eandem speciem peccati vitandam consstunt; nego. Labor enim vigilandi pro multitudine occasionum & temporis diuturnitate crekIt; & habitus acquisitus non f ei litat nisi actus ejusdem speciei. e DEUS lege nos obligare non potest ad id, quod moraliter impossibile nobis ast ei tra praeviam eulpam propriam. Jugum enim DEI suave est. Resp. Lex DEI utique gravius per se obligat, ut ne deliberate & pleno consensu , quam ut noe semideliberate aut semipleno consensu peccemus. Aliqua tamen obligatione opus est, ut diligentia nostra & vigilan-
108쪽
gilanus stimuletur, secus facile etiam deliberate rem istura. Nee lex erit justo rigidior, quam salutis humanae necessitas exigat. Objectio id probat omnino. mitem taIis poeeati poenam, & facilem remissionem esse debere. db Si ita est; remo prudens potest edere vocum nun quam leviter offendendi DEUM : imo nee imeax istius rei propositum concipere, aut DEUM orare, ut Id Gratiae extraordinariae concedat. Resp. Sicut sne speetali ro- elatione temerarium est, sibi a DΕΟ prae sanctissimis viris
donumGratiae tam extraordinariae promittere e ita temer
rium mihi evidenter videtur aliquid DEO vovere, quod prudenter sperare non possis, te posse implere. Quod ad propositum attinet; cum in Vineenda dissicultate morali po-tεstas physica maneat; proponere & incipere possumus istam omnem impendere; sed cum modesta inconstantiae nostrae praevigone , ac proinde optando magis perseverantiam boni propositi pio affectu, quam sidueia perduraturae diu conceptae ad tempus persectae emeaciae volun talis. Orara DEUM expresse pro hoc dono singulari, desiderio absolute essicaci , mihi itidem temeritate careis re non videtur; quia non sine sapienti consilio ad majus modestiae bonum promovendum DEUS paene omnibus negat. Optare vero id ipsum affectu pio eonditionato,s DEO ita videretur; id improbari non potest.
109쪽
xo8 Tract. m. Cop. III De Gratia actuali
Gratiam 'fetentem supra 258. definivi e M benevolentiam DEI, alffective saltem & serio
volentis actum creaturae rationalis moraliter the logice bonum, & conserentis illustrationem & moiationem Gratiae internae actualis supernaturalis tam intensam, quam opus esse & lassicere praevidet ad hoc, ut detur in creatura rationali facultas moralis libera completa a priori ad actum theologice formaliter honum. Ibidem ostendi in adianot. a. , ut Gratia sit vere susscient ad quemcunque
actum bonum Iiberum in specie F individuo, opus esse, ut non solum obsolute, sed relative δε eiens fit. Distinxi denique Gratiam pure su sentem abesseaei per hoc, quod illa sit, quam DEUS lamgitur cum praevisione & permistione voluntaria simpliciter essicaci dissensus creaturae; ista vero, quam DEUS concedit eum praescientia & voluntate simpliciter efficaci consensus creaturae. Unde omnis Gratia esseax sussciens es; sed non omnis sussciens Gratia est emax: quia puro sum ciens vere relative susciens est, sed non esticax.
Gratiam pura lassicientem negarunt Lutherus &Calvinus, istorumque asiectae rigidiores; qui & molliores, seu Armenianos , a Duce Arminio se appellatos, asserentes eam, damnarunt in Synodo Doriraeensi anno 1618., in qua declararunt: Distinctio Gratia in σω
110쪽
oem re fui ientem nobis non placet. Habeant eam sibi Be Iarminus ει Arminius. Quoscunque enim Spiritus fianctus trahit, tuis non tantum dat posse currere, sed etiam ut actu rerrant. Calvini doctrinam, ut sere solebat, presso pede secutus Iansenius est; cujus systema, & historia, Jam breviter a me exponenda sunt.
Cornelius δUenius an. I 58s. apud BataVos in exiguo oppido, Rckoy dicto, ex parentibus pauperibus catholicis natus in territorio Lucrda- mensi, Theologiae operam dedit Lovanti, sub M nitro Jacobo Janson, Michaelis Baji doctrinarum pertinacissimo propugnatore ; ubi & amicitiam contraxit cum celeberrimo Abbate Sancyrano I anne Vergero de Hauranne; quocum deinde H Jonae annis omnino duodecim Lectioni S. Augustini improbam operam dedit. Inde Lovanium
ses or a Philippo III. Hispaniarum Rege renuntiatus est. Quinquennio post nominatus Episcopus Yprensis, tertio a sua consecratione anno, nem dan. I.38. 6. Maji, lue pestifera grassante e vivis ereptus est; postquam ultimam manum imposuisset operi, in quo perpoliendo annis jam viginti duobus desudaverat; quod inscripsit primo quidem Apologiam Baji; tum vero praesentiens, concitamdam sibi Romae tempestatem, mutato titulo: --gusinus, seu Doctrina S. Augusini de humanre naturor sanitate, aegritudine, medicina, adverses Pel gianos Θ Μ lienses. Ante mortem tamen relicturus specimen suae submissionis erga Romanam Sedem, cum librum istum Sacellano suo legaret, ut collata opera cum Liberto Fromondo, & Hen-