장음표시 사용
91쪽
0o Tract. IV. Cap. LII. De Gratia actuali
graviter adversantium. Amor iste, quatenus ei executio ista mediorum, & fuga impedimentoriam. actu, ceu effectus ab eo imperatus, respondet, dieitur essessious, vel simpliciter, si execu tonem generalem actu imperet, vel ex parte, si tantum aliquorum: idem vero, quatenus adhuc in solo aD
sectu & proposito exeqtaendi finis per usum medioram &c. subsistit, assectivus appellatur; & si noti. sit substantialiter persectus, id est, non ad omnia.
sed aliqua totum media exequenda, aut ad impedimenta tantum aliqua submovenda, Virtute appetitionis suae erga finem illum ultimum valeat, & assectivus secundum quid, seu affectus imperfectus, aut vesteitas, vocari solet. Distinguunt praeterea Theologi quidam amorem DEI ut auctoris natum, seu bonorum naturalium, & amorem DEItit auctoris gratia H gloria, seu beatitudinis fusem naturalis; & quaerunt, utrum ille, & iste, su stantialiter persectus, affectivus, & effectivus, possibilis sit per solas vires naturae sine omni Gratia
supernaturali interna actuali. a 73 Amor eoncupiscentia DEI ut auctoris naturae
subsantialiter perfectus, etiam solam assectivus, smplieiter impossibilis est. Talis enim amor, ceu amor concupiscentiae, DEUM ut auctorem bonorum mere naturalium, eorum nampe praecise , quae p.rvires naturae simpliciter obtineri possunt, ac proin ipsa haec bona mere naturalia, affectu tam valido appetere deberet, ut in ratione affectus imp rantis per se sufficere posset, tum ut in suo objecto, ceu fine ultimo ac vera beatitudine acquiesceret, tum ut imperaret omnia media, & fugam omnium impedimentorum, id est, observationem
92쪽
omnium legum divinarum: sine priore enim poststrius possibile non est; & sine posterioro amor ille substantialiter persectus nullo sensu esto potost praeced.). Atqui beatitudo vera & acquielcentia in bonis mere naturalibus nulla possibilis est
Eth. cit. g. 23 I. seqq.); nec boni S ullis mere naturalibus susticiens momentum ac bonitatis gradus inest, ut eorum amor, huic bonitatis vero gradui
proportionatus, imperare contemtum Omnium voia
luptatum a DEO vetitarum, & tolerationem omnium malorum satis efficaciter possit, quae tolerare saepe nece ge est, ne DEO quid displicens admittatur Eth. cit. 22. I9 a. 193. .
SI amori isti DEI ut auctoris naturae misceas gradum emoris puri, In complatentia divinarum persectio. num illarum confistentis, per quas auctor naturalium bonorum est, & quidem gradum tam validum, ut ex utro que composito amore amor sinpliciter substantialiter perfectus oriatur: extra statum quaestionis praesentis prol heris. Hic quidem de amore concupiscentiae qua tali solummodo dissero. α74. .
Amor eon piscentiae DEI ut tructoris beatifatis aetemor summaturalis, idemque substantialis, Iege n furali divina praereptus locis cit.), quique solus f
Ii DEI Gratia interna supernaturali elici non potes. Ut enim eliciatur, assentu & persuasione fidei, seu certae ac satis firmae, id est, salutaris credulitatis citat. opus est . qua existentia alterius futurae vitae, & in hac beatitatis verae, id est, supernaturalis Eth. cit. asI, seqq.), atque infelicitatis post. dyM
93쪽
sa Trail. IV. Cap. IV De Gratia actuali
tivae itidem aeternae certissime credatur Eth. cit. 388. 38q. item g. 523. . Secus nempe desiciente motivo practice sui sciente cit. g. I 05. seqq. astus amoris substantiali illa cum efficacia oriri non potest. Atqui ad talem actum firm e fidei eliciendum, & ad omnem actum ibi utarem qualis certe est talis amor DEt hic descriptus) necessaria est
DEI Gratia interna supernaturalis 26 . 265. . Ergo &c. Hinc ARAus IcANUM Il. Can 25. ita si tuit: me proedicare debemus, ta credere, quod perseecasum primi hominis inclinatum V attenuatum fuerit liberum arbitrium, ut nullus pol ea aut diligere
DEUM, sicut oportuit, ovi credere in DEUM, aut operari propter DE UM, quod bonum est, possi,
nisi eum gratia misericordia divinae proruenerit. Qui bus verbis sane Concilium non impotentiam hominis ad debitum DEO amorem ex supernatur litate actus lege praescripta, sed necessitatem si pernaturalis auxilii ex naturali impotentia liberi arbitrii praesente repetit, ac infert; cum hoc se licet omni dono supernaturali spoliatum .est; pr ut reipsa est spoliatum tali dono ante omnem gratiam, vel certe Gratia lassiciente ad amorem DELpraedictum, quamdiu caret gratia fidei.a 75. A fortiori non potes homo per solas nasurae v res DEUM amare amore puro caritatis subsantia- Iiter perfecto. Evidens enim est, ad id genu gamorem, ceu multo persectiorem, simulque tam
efficacem, ut par sit imperando saltem firmo proposito servandi omnia mandata DEI, multo perfectius lumen, firmioremque assensum fidei & pe
suasionem certis limam, maximeque vivacem de infinita amabilitate DEt divinarumque persectionum
94쪽
requiri, quam ad amorem concupiscentiae. Ergo si iste sino DEI Gratia supernaturali elici non potest; multo minus ille poterit. et 76. Ex hue usque inde a g. a73. flabilitis evidente illatione sequitur, non posse hominem per solas v res naturor diu sinipliciter servare totam legem nat rog, U Uincere omnes graves tentationes; sed ad hoe necessariam esse DEI Gratiam supernaturalem internam praemenientem. Lex enim tota etiam mere naturalis constat legibus partim amrmativis, inpimmis de saepius excitandis, nec diu disserendis actiabus certae fidei seu persuasionis de dogmatis su clamentalibus saltem naturali g religionis; item spei,& caritatis, substantialiter persectis Eth. christ. UniV. 2g. 385. 380. , partim negativis, de vitan dis omnibus actionibus sormaliter theologice ma Iis. Atqui assirmativae illae seges per dicta huc usque servari non possunt sine tali DEI Gratia; &tomen intra diuturnum tempus certissime obligant Eth. cit. loc. . Leges negativa servari non possunt, nisi ex imperio vel metus aeternae paenae Eth. cit. g. 679.), vel amoris concupiscentiae, aut
caritatis, substantialiter persecti ibid. gg. 683. 68 a. 678o; nec suppetunt motiva practice susscientia
ad eas servandas, nisi ex fide salutari de praemiis& poenis aeternis futurae alterius vitae sibid. g. Ih5. seqq. . Atqui fides, amor concupiscentiae. vel caritatis, imo & metus salutaris aeternae paenae &c., elici non possunt sine Gratia praedicta. Ergo &c. . Probatur idem ulterius I. Ex SS. LITERIS. a Ad Rom. VII. a3. conqueritur Apostolus: Video aliam legem in membris meis repse .gnantem legi mentis meae, o captivantem me in lege
95쪽
04 Tract. IV. Cap. LII. De Gratia a mali
pereati, quae es in membris meis. Infelix ego h mos quis me liberasit de corpore mortis hujus p id est, de corpore hoc mortifero, seu mortem auimae
serente θ Gratia DEI per IIESUM Chrisum. Ubi
communi consensu Patres & interpretos per legem membrorum concupiscentiae rebellionem necessitantem ad peccatam, & per legem mentis legem naturalem a ratione promulgatam intelligunt; a cujus violandae necessitate non nisi per Christi Gratiam liberemur. Et ΙΙ Cor. Ill. 6. L era occidit, spiritus autem viviscat. b) Inde est, quod orationem omnes Sancti direxere ad DEUM pro hac gratia. Sic David Psalm. XVII. go. In te eptipiara tentatione. Eccles XXIll. 1. Domine Pater re dominator vitae meas ne derelinquas me; ... ne aue increscant ignorantiae me, ρο multiplicentur delicta
mea . . . Aufer a me Ventris concuyiscentias . . . .
Extollantiam oculorum ne dederis mihi Fe. Sap. VIII. 21. Scivi, quoniam oliter non possim esse continera id est, compos sapientiae, quam INOX petit; in graeco einna est vox εὶ χρατης). nis DEUS det: U hoc ipsum erat sapientiae, scire, cujus es donum. Christus ipse monct Matth. XXV l. 4 I. Orate, ut non intretis in tentationem. Probatur a. EX SS. PATRI RUs. S. Ambrosus in Psalm. XLII Ln. 7 I. ait: Quis es tam fortis, ut nequaquam intentationem moveatur; nis Dominus ei adjutor assim saty S. Augusinus L. de pers just. cap ult. Quisquis, ait, negat, nos orare debere, ne intremus in tentationem inegat autem hoe, qui contendit, ad non peccandum Gratiae DEI adjutorium non esse homini necessarium; sed sola lege accepta, humanam submeere voluntatem ); ab auribus omnium remoUendum, ρο ore omnium anathematizandum esse, non dubito.
Idem resutat S. Hieronymus L. II. adversus Pelag. Probatur 3. Ex CoΝc1LIIs. Diespolitanum clam navit hunc Polagii articulum : Victoria nora non s
96쪽
eae DEI adjutoris es, sed ex libero arbitrio. Comthaginense I L. in Ep. synod. ad Innoc. 1. damnasse se testatur Pelagianos, quod diserent, Iiberum cro trium absque DEI Gratia posse implere legem DEI me naturatim in eoiae scriptam , sime in literis dotam. q. EX PONTIFICUM RUcrixtis. S. Innoeentii ν I. in Epist. ad Patres Carthaginenses scru
bit: Nisti quotidianis Chrisi remediis freti cons ue
nitamur, nullatenus humanos Vincere re res poteriamus. S. Corispinus I. ad Episc. Gall. Nemo etiam baptismatis gratia renovatus idoneus es. aes superandus diaboIi insidias, nisi per quotidianum altitorium DEI perseverantiam bona conversationis acceperit. Ubi nota: Scripturam, Patres, Concilia. Pontili ces, universe semper assirmare, legem omnem smpliciter sine gratia servari non posse, & nihil me morare vel distinguere observantiam supernatura. Iem, vel naturalem, & Gratiam, quam necessa riam effa dicunt, semper Gratiam Chrisi appella re, qua Voce vulgo non naturalem solum, sed is Pernaturalem intelligunt. opponebant Pelagiant r. In Scripturis leges DEI
dienntur esse observatu faciles. Deut. XXX. H. Mamdatum hoc, quod ego tibi hodie praecipio, non supra te esree. Alias onus DEI Ieve dicitur. Ad stom. II. Gentes, quae legem non habent, naturaliter faciunt ea, qua legis sunt. Re p. ad Imum. Faciles dicuntur, sed non sine gratia e sed potius, quia gratia semper praesto est. AdaIterum. Gentes fine gratia aliqua legis, non omnia, naturaliter implere ab Apostolo dicuntur. a. Ex Patribus. S. Chroosomus Hom. U. in Epist. Rom. II. feribiti Admiratione dignos esse gentiles, quod nec Iege ipsis opus fuerit, re tamen omnia, qua legis erant, projiιerint. Resp. Non dicit, vel unum ex eis omnia praestitisse. sed latum
97쪽
06 Traz IV. Cap. III. De Gratia actuali
solum omnes universe, ita, ut nulla sit lex natiarae, quam non aliquis gentillum observarit, saltem quoad exterius
de hoc judicari potest. 3.) DEUS homini infideli, aut
peccatori, supernaturalem Gratiam largiri non tenetur. Ergo si absque hae servare legem non potest moraliter. eadem non obluatur omnino : ad moraliter enim imposiasbilia obligari non possumus. Rej. Etsi non debeat peccatori gratiam; tamen pro sua infinita benevolentia o 1lert, saltem quamdiu utilitatem aliquam communem, Vel particularem ipsius peccatoris, exinde orituram prae idet. Si neutram praevideat; vel oriri n:hilominus lassicientem Gratiam; de quo in serius dicetur peculiari quassitione; vel non damnat peccatorem ob sola ea peccata, in quae moiarali neeessitate trahebatur, sed ob alia praecedentia, quae iuvanto Gratis moraliter vitare poterat. Interim tamen
obligatur, manente semper Iibertate Minyica, etiam stante morasi impossibilitate, id est, maAima dissicultate, sine gratia servandi totam legent . 4. Singula DEI mandatasne morali dissicultate etiam sine gratia observari possunt. Ergo etiam omnia smul & diu. Reis. nego antee. vel disinguo: Cum abest vehementior stimulus concupiscentiae; concedo e secus, nego. Atqui non abest hie diu in quolibet homine, vel circa hoc singulare, vel circa aliud DEI mandatum, pro diversa cujusque indole, educatione, adjunctis fortunae, usu familiari cum personis diversis &α quaerunt iam porro Theologi: an respuentibus gratiam fidei, id est, ex propria culpa perseverantibus in infidelitate, item an respuentibus Gratiam justificationis. seu peccatoribus voluntarie in peccato suo gravi habitu II sine poenitentia sincera haerentibus, DEUS det gratiam illam actualem, quae modo necessaria esse ostensa est ad diu observandam totam naturae Iegem: sue: an ad hoc, ut
98쪽
. in obtineamus a DEO Gratiam proxime sussielistam ad observandam totam legem naturae, a priori neeessaria sit Gratia fidei, & Gratia sanctificans, non solum excitans, sed adiuvans, id est, essicax sa59. I.), cui scilieet actu consentiamus e uno verbo: an, qui Gratiam fidei, aut Gr fiam justificationis ab admisso peccato habituali respuunt, idonei sint ad reeipiendam Gratiam sussicientem diu oble vandi totam legem naturae; Vel an DEUS hane sussie intitem Gratiam talibus largiatur. Ubi tamen nos dum rhie per Gratiam fidei non intelligi determinate Gratiam fidei eatholicae, sed fidei saltem firmae de dogmatis laniadamentalibus, & absolute scitu necessariis ad salutem; qtialia sunt inprimis de eXistente DEO remuneratore boni moralis per praemia aeternae beatitatis, & mali mora- Iis vindice per poenas aeternas ἰ ita tamen, ut nulla cuia sabilis infidelitas circa alios articulos fidei catholicae eomia
277. Rsurntes Gratiam frii salutaris eirea iam ea religionis fundamentalis, aut Gratiam justitiae sanct cantem os e poenitentis seria re sicacis ab admissis peccatis obtinendam Eth. clarist. uni v. 716. 7179, non sunt idonei ad totam legem DEI nat ratem ope alterius Gratia' actualis supernaturalis o servandam: ac proinde necessaria ad hune finem es
Gratia esienae fidei, b Gratia actu justi ans, seu habituatim Gratiam sancti antem resiluens. Sine fide enim actuali, eaque salutari g. 263 I. in depraemiis & poenis aeternis alterius vitae desunt m tiva practice susticientia ad servandam diu totam
legem naturae; cum, nisi credantur, movere non pollini. Sine metu autem poenarum aeternarum,
praedominante omni alteri timori quorumcunque malorum, & sine desiderio praemiorum aetern STATTLER TR. IV. G rum
99쪽
Tract. IV. Cap. III De Gratia a si
rum itidem praedominante appetitiai quorumliboebonorum praesentis Vitae, in collisione rebellionis concupiscentiae cum observatione mandatorum 'o vinorum actu obligantiam deficit omnis anectus primitivus voluntatis rationalis efficaciter imp rans, & necessarius ad mandata DEI simplicitor recte observanda; eo quod non nisi ex metu aeter narum poenarum, vel ex amore concupiscentiae. vel ex amore purae caritatis, & utroque quidem
substantialiter persecto, lex illa tota diu observari possit Eth. univ. christ. SS. 67q. 683. 682. 678.
Ex adyerso autem praedominatur altu, vel certe habitu, aliquis amor inordinatus graviter malus
amori cuicunque divino. Atqui ubi fides salutaris, & amor vel concupiscentiae, vel caritatis, su stantialiter persectus; justitia & Gratia sanctificans continuo consequitur. Ergo sine fide salutari Gratia sanctificante nemo idoneus est ad totam legem naturae ope alterius gratiae diu observandam. Probatur haec ipsa thesis i. Ex SS. LITER I s. Nam necessistem fidei docet S. Joannes Ep. I. V. scribens: Hae es vicioria, qua vincit mundum, Mes nosra. Et S. Paulus ad Rom. III. 27. ait: Ubi est gloriatio tua 7 Exclusa es. Per quam legem factorum pNon: sed per legem fisi. Cujus dicti sensum ut
intelligas; nota: Christianos ex Iudaeis gloriatos fuisse, se digniores esse Gratia fidei, quam Christianos conversos ex gentilibus; quia ipsi serva iasent legem scriptam; gentiles autem non. Jam dicit Apollolus: quid gloriaris, o Judaeey an so te, quia secisti opera legis scriptae, quae non fecere gentiles ' Noli gloriari: quia tu hanc legem non servasti absque Gratia fidei in Giristum venturum . quae tibi gratis donata est. Necessitatem vero Gratia sanctucantis discimus ex Joan. E'. I c. II. Qui Jervat verbum eius, in hoc caritas DET
perfecta es: & cap. III. Me es caritas DEI, tis
100쪽
mandala ejus servemus. Quibus verbis sane Evangelista docet, observationem totius legis simplic ter esse sine caritate persecta non posse, sed esste istius proprium effectum. Nuc de lege supernaturali qua tali praecise loquitur, sed de lege actuum humanorum regula quacunque etiam naturali; cum praecipue ibi agat de dilectione proximi. Proh tur a. EX SS. PATRIBUS. S. AUGUSTI Xus de spirit. & lit. cap. 26. scribit in illud ad Rom. Il. 18. Non auditore , sed factores legis justiscabuntur: Sisintelligendum es, ut sesamus, eos aliter non esse fictores legis, nis justi entur: ut non jus scatis fuctoribus legis totius) aecedat; sed ut factores justia
scatio praecedat. Et Lib. de catech. ructib cap. ult. ait: Legem diligendi DEUM V proximum nouimplere, nis qrii aeceperit Spiritum sanctum S GRκ-GORI Us M. Lib. XXV. in Job scribit: Peccatum, quod poenitentia non diluit, mox ipso suo pondere ad alia trahit.
Ex his probationlans saelle advertes, Gratiam sam Piscantem solum indirecte necusariam ad totam lege is ser
vandam dici; quatenus nempe necessarius est amor I=ΕΙ praedominans, conelapiscentiae, vel caritatis, quem Graua sanctifieans vulgo comitatur.
ceterum Idem, qua necesaria hie probatur, de bos esse Mem proprie dictam, id est, nixam revelatione divina, colligitur eκ propositione a3. ab Innocentio XI. damnata, quae sic habet: Fides late dicta. ex tesimonio creaturarum, vel smili motivo , ad justifcationem sufficit.