장음표시 사용
81쪽
go Trail. IV. Cap. III. De Gratia actuali
pliciter non posset cI e. theol. g. 5. IV. ; & ex altera parte notitiae istae ad prima facillimaques
principia & immediatas conclusiones pertinent; quae tam intellecta dissicilia non sunt, ut rationaturalis etiam ex consuliS notionibus Eadem morali potentia, aut sine magna difficultate eruero sic non possit, ut de certitudine illorum simpliciter convincatur. Patent illa ex dictis in Demonst evang. g. 30. de ratione certi criterii veritatis sensui communi naturae simpliciter competentis.. Certe probari non potest, etiam ad istas veritates eognoscendas simpliciter cum certitudine saltem respectiva, eπ. gr. vel eae institurione praevia parentum, vel etiam ab adultis ex propria meditatione, moraliter necessariam EG Illustrationem internam supernaturalem, luc sua infusa illustrantem notiones confusas sensu communi naturae formatas & primitus acceptas.
Adde, a SS. LITE RIs id ipsum confirmari Sap. XIlI. 5. dicitur : A magnitudine speciei ει creatum cognoscibiliter poterit ereator horum videri. Rom. l. 18. Apostolus sic docet: Revelatur ira DEI de coelo suger omnem impietatem ρο injus tiam hominum, qui veritatem DEI in inju sitia δε- sinent'. quia, quod notum es DEI, manthesum est illis. enim illis manifestavit c non praecile luce illustrationis supernaturalis, sed lumine naturalis rationis). Invis bilia enim ipsius a creatura
mundi PER EA, QUAE FACTA SUNT, INTELLECTA
CONSPICIUΝTUR; sempiterna quoque ejus virtus Udivinitas; ita. ut sint inexcusabiles: quia, cum cO
runt. Et cap. II. v. 14. & I6.: Gentes, qua legem
82쪽
non habent revelatam , naturaliter ea, quae legis Iunt. faciunt. . . Rusmodi legem non habentes, ims sbi sunt lex; qui Uendunt opus legis scriptum in torribus suis. Ubi quidem Apostolum loqui de gentibus in gentilismo viventibus, eumque Verum esse Apostoli sensum, jam ostendi in Eth. uniri christ. f. 39 I. Consentit his S. Augustinus in Enarrat. in Psalm. LVII. n. I. & S. Prooer ejus discipulus
Ad ipsi famen dogmata findamentalia religi
nis naturalis de aternitate proemiorum ρο poenarum alterius vita M. eum satis srma persuasione ace pianda, F eo amplius ad firma ρο salutari sis er denda altiora quavis myseria religionis quoad subsantiam supernaturalis, nobis opus es aliqua reυ latione divina vel immediate interna , vel externa; V in casu accepta solum externae revelationis infu- per nobis opus es Gratia interna amiali immediate Ivpernaturali. Primum patet ex dictis in Demonst.eVang. 48. 72. seqq.: alterum ex dictis hie contra Semipelagianos 26 . Vide etiam dicta a me in Eth. univ. cimit. 29. 524. 5ao.a69.
Potes homo me omni Gratia supernaturali, externa, MI interna, sue gentilis si, sis Chrisianus, ponere opus in individuo physce moraliter bonum , re theologice fomaliter indisserens. Ostendi STATTLER TR. IV. F hoc
83쪽
8a Trin. IV. Cap. III. De Gratia actuali
hoc in Eth. univ. christ. 99. 362. 363. : ubi simul ostendi gg. 374. 38 a. 383., nulla lege naturali
divina nos obligari ad actiones omnes morales intentione seu actuali, seu virtuali, reserendas actDEUM, seu ad finem theologice moraliter bonum.
Viue etiam ibidem a me tradita g. 339. noti
Potes homo gentilis sine fide supematurest. ει
ν ne omni a Dali Gratia supernaturali, per solas vires natium ponere aliquod opus morale formaliter theologiee bonum ex omni parte, eX. gr. honorarae
parentes; misericordiam & opem egeno homini. quam facile potest, exhibere; fidem datam fideliter implere &c. I. Ad ejusmodi enim opera ponenda nee ei opus est tali gratia ex parte infel- Ieris, qui naturali etiam acumine id genus regu-Ias religionis practicas de bonitfite theologice talium actionum quod videlicet divinis persectio-bus sint conformes, quod DEUS illas approbet. velit, & remuneretur &c. ceu ad prima principia, vel proximas his immediatas conclusionPs, pertinentes , Diale cognoscit 267. neque ex pasere voluntntis; quippe quae ob sacilitatem ipsam talium operum nullos graves stimulos contrarios concupiscentiae in suscipiendis eisdem vincendoς habet. a. Idem evincit sensus certo literatis te ius supra ca67d citati cx Epist. ad Rom. II. I 4.
gentes, qua legem non habent, naturaliter ea, quo Iegis sunt, faciunt, aliqua nempe, non omnia; ut mox dicetur. Praeterea EXOdi 1. I 5. seqq. coirimendantur benefacta obstetricum aeguptiarum, cie refertur temporale praemium eis a L SO idcirco collatum: v. zo. Quia timuerrint DEUM, oedis cavis eis domos: atqui obstetrices istae certo ca
84쪽
ruerunt fide salutari; imo nec opus habuere ad hoc Gratia supernaturali actuali; id quod certo nullo probari argumento potest. Consentiunt de hac re omnes Theologi eatholici, solis Augustini
nis exceptis.' Obsessionibus, ex S. Augustino In primis, abunde re Dondi in Eth. ehrist. univ. S. 383. not. 4. & g. 389.
not. a. 3. 4. Adde propositionem Baji n. 37. damnatam e Cum Pelagio sentit, qui boni aliquid naturalis, hoc est , quod ex solis naturae viribus ortum habet, agnostit. Quae damnatio id certe probat; nihil cum Pesagiano illo errore commune habere hanc thetin nostram, quo isti id gonus naturalibus operibus nate ceu merito proprio liberi albitrii nainralis gratiam s dei tribuebant. Adde S. Hierony mum in cap. I. ad Galat. apertisi me scribentem e Multi
absque fide ει Et angelio Chrisi vel Jayknter faciunt aliqtia.
via Dine; ut parentibus obsequantur; vi inopi n antim por rigant; non opprimant vicinos; non aliena diripiant. ponunt porro textus quosdam seclpturae. a) Ad Titum I. I s. scribit Apostolus: Onmia munda mundis: coin
quinatis autem S i Udelibus nihil est mundum ; sed inqui-κata sunt eorum mens S conscientia. Reis. Apostolus vult dicere: uti boni Christiani rehus omnibus solent uti in bonum; se vulgo peccatores & infideles rebus etiam opibmis abuti ad malum. Loquitur ergo universe de rehus, non de actiositas infidelium. Non est res, qua non abuistantur: sed non dicit, in omni sua actione eos aliqua re
85쪽
84 Trin. IV. Cap. III. De Gratia actuali
rit: Siste Me impossibila es placere DEO. Resp. dist. Impossibile est, placere hominem DEO, & esse amicum, cone. uteunque placere aliquod ejus opus DEO sine fide non potest, nego. e Ad Rom. XIV. ult. Omne, quod non es ex fade, peccatum es. Re p. dist. Omne, quod non est ex fide theologi ea & habituali supernaturali , qua credimus DΕΟ revelanti, nego : omne, quod non est eκ dictaminis& persuasione eerta conscientiae de licentia actionis; cone. De posteriore loqui Apostolum, patet: quia agit de Christiano fideli, qui invincibili eX errore putat, in lege graintiae adhue esse discrimen inter cibos, dicens: Qui autim discernit; s manducaverit, damnatus es: quia non ex μde. Omne autem, quod non es ex fide, peccotum es. Ataque sic quidem interpretantur omnes Patres & Theologi eum Concilio Lateranensi IV. cap. 41. Quoniam omne, quod non es ex fis, peccatum est, synodali judicio δε- fuimus, ut nulla valeat absque bona fide με rescriptio. Uerum est, quod S. Augustinus hunc textum pluribus in lo- eig intelligat de fide credendorum; sed solius S. Augustini interpretatio communi Patrum & Concilii Oeeumeiani et auctoritati praejudieare non potest; maXime cum contextus aperte isti adstipuletur.' Praeclarissmus Scripturae interpres fuit Augustinus: sed non semper optimam interpretationem idcireo attulit. Denique etiam de fd Etheologica eXponens Augustinus dictum Apostoli aliud haua
vult dicere, quam omne, quod adversatur positive fidei.& quod mente infideli fit, peccatum esse. Secus damnatam propositionem Baji n. as. conceptis verbis traditam ab Augustino somniare deberemus, nempe r omnia
86쪽
ponunt denique dicta generalia quorumdam Coneiliorum, simpliciter & universe negantium, quidquam honi operis fieri posse sine gratia. Resp. Concilia ejus
modi vel loquuntur de bono opere salutari; quale non est quodvis opus formaliter theologice bonum, quod nec fidem univet salem ac firmam, aut similem spem, vel amo
Vem DEI importat 263. ; vel solum assirmant, nihil boni hominem ex se solo & sne omni gratia DEI etiam naturali habere, sed solum peccatum ita esse ex solo ID bero arbitrio hominis, ut nullo modo si ab auctore DE In primo sensu certe loquuntur Arauscanum V. Can. 7. in illa verba, sine me ' nihil potestis fagere, adnotans: Nihil boni potes feri per natura vigorem , quod ad salutem yιrt meat vitor σternae; Carthagincuse IIL seu MI levitanum in Epist. ad Zosmum: Sine gratia nihil potis feri verm ει sanctae pietatis; Tridentinum Sess. VI: Can. 3. negansossi e quam oisse credere Se., siae gratia, scut oportet, ut ei justi attonis gratia conferatur. In sensu aetero loqui tur idem Arausicanum II. Can. aa. dieens: Nemo habet de suo nisi mendacium re peccatum. S. Augustinus in Lib. de Spiritu & litera eap g. alio adhue sensu id ipsum enun tiat, dicens: Neque Iiberum arbitrium quidquam us os peccandum valet, s lateat veritas. Contradidit nempe er rori Pelagianorum, dicentium ibid. e. a. : liberum arbis trium in eo solum adjuvari a DEO, quod praecepta dando ipse doceat, quemadmodum homini visendum si, F docen do ignorantiam auferat: & defendit, si etiam haec gratia desit, qua DEUS docet, adeoque s lateat veritas; liberum arbitrium ad nihil nisi ad peccandum valer et interim nihilominus praeter istam gratiam doctrinae externae ins
per ad ipsam insitiam 'ciendam voluntatem adjuvari debere se, ut accipiat Spiritum sanctum, quo fiat in animo ejus dilectio summi boni, quod DEUS es. Unde licet
idem dicere Augustinus eum Boio videatur; de cujus pro
87쪽
86 Trail. IV. Cap. III. De Gratia actuali
positione n. 27. moX dicemus; tamen sensus Ionge in te e se disserant. cum enim Veritas plane latet, nec per nRAEurale, nec per supernaturale aliquod lumen cognoscitur pquid, nisi male agere, humanus appetitus, ad infima semper natura proclivis, potest ga7I.
A fortiori itaque ad opus aliquod formaliter theologice Bonum subinde imperfecto aliquo in virtutis gradu faciendum. ρο non salutare, opus non est Gratia hiabituali sanctifc te a 6 : adeoque etiam
homo peccator subinde opus aliquod ex omni parte bonum, o quidem accedente Gratia actuali interna supernaturali etiam supernaturale opus, proscre γο- test. Dogma fidei proximum probatur 1. ExΤRIDENTINO Sess. VI. Can. 7. damnatas eum, qui dixerit, opera omnia, qua ante justi otionem sunt. quacunque ratione fant, vera elle pecceta: & Sessi AlV. Can. 5. definiens, contrὶtionem, qua quis r cogitat annos suos in amaritudine.anima sua , ponderando peceatorum gravitatem, amibonem arternae beatitudinis, Θ aternae Aamnationis incursum, . . iae e verum o utilem dolorem, nee pr arare ad gratiam M'. Eandem contritionem ibm. Cap. q. V
cat donum DEI, F Spiritus sancti impul*m, non adhue quidem inhabitantis , hed tantum morentis Ergo aliquis actus prior Gratia sanctificante est omnimodis bonus & supernaturalis. Denique idem Ses . UI. Can. q. negat, sola fide impium justi euri; & tamen ibid. Can. 3. itidem negat, 'e Θ
ritus sancti in spiratione atque adjutorio hominem rem dere, aut paenitere posse, sicut orortet, ut ei fusi estionis gratia conferstur Probatur a. EX SS.LιTERis; in quibus palsim peccatores excitantur, ut
88쪽
ut paenitentiam agendo, timendo DEUM, alii que altibus, se praeparent ad justitiam & DEI
gratiam recuperando; ex. gr. Ezech. XVIII. 3o. Convertimini, ρο agite poenitentiam. Daniel IV. 24. Nabuchodonosori suadet: Peccata tua eIeemosinis redime, 9 iniquitares tuas miseriis pauperum. C. XVIII. 13. Publieani contritio commendatur, &inde secuta jusi alio asseritur. Ninivitarum deinnique paenitentia subversionem urbis avertit. Probatur 3 RATIONE. Homo etiam peccator, id est, affectu peccati praedominante habituali insectus, non semper agit secundum istius affectus imp rium; nec idem affectus contrarie opponitur Omnibus affectibus bonis, sed tantum affectui aeque intenso erga verum bonum, cui malum illud opponitur, in quod prae vero bono tendit affectus malus praedominans. Unde etiam peccator, id est, bonum apparens prae DEO unico vero bono amans, tamen affectu debiliore, & relate ad amorem istum malum praedominantem inessicaci, amare & appetere verum bonum potest. Quod, cum fit, non malus est amor iste debilis veri boni; etsi minus bonus sit, quam oporteat esse ad salutem consequendam: 1ed malus est solus amor boni apparentis praedominans priori.
Opponunt textus S. Scripturae. a Matth. VII. 38. Non potes arbor mala bsnos frustas facere. Res
Christus ait: ex fructibus tognoscetis eos, falsos nempe prophetas; tuneque ab effectu ad causam iubet concludere velut a posteriori: si fructus malos videbitis, m Iosa 1in bonos fructus eonspicietis, bonos illos judicate:
non enim boni tune est possunt, tum actu malum sa-ciunt: nec mali tunc, cum actu bonum operantur stabilitere ex quo non sequitur eum, qui habitu malus est, aliquando non secundum habitum malum agendo bonum
89쪽
88 Tractr. IV Cap. III. De Gratia actuasi
essidere posse. b Prov. XV. 8. victimae impiorum ab minabiles Domino esse dicuntur. Resp. Hoc de illis dicitur, qui fine malo & intentione prava sacrificant; credentes, se tuto peccare posse, modo externo ritu DEUM in faciem adorent. e Joan. IX. 3I. dicitur: DEUS pe catores non audis. Resp. coecus hoc dixit: nempe, quod non audiat, si in contestationem auctoritavis apud DEUΜpetant fieri miracula; uti Christus patrabat in eum finem. Recte ergo damnatae sunt a S. Pio U. sequentes propositiones Michaelis Baji; nimirum a ta: Omnia
infidelium opera peccata sunt, is uirtutes philosophorum sunt
vitia. Possunt enim citra omnem Gratiae supernaturalis actualia concubium, sine fide, & Gratia sanctificante. esse aliqua illorum opera physice moraliter bona & theologiaee formaliter indisserentia 269. , imo etiam formaliter theologice bona et . . arma: Liberum arbitrium sine DEI adjutorio non nis ad peccandum valet. 35ta: -- ne, quod agit peccator, vel servus peccati, peccatum es. 37ma: Cum Pelagio sentit, qui boni aliquid naturalis, hoe es, quod ex solis natura viribus ortum ducit, agnosiit.
38Va: Omuis amor creatura rationesis aut vitiosa cupia
ros es, qua mundus diligitur, qua a Poanne prohibetur; aut laudabilis caritas illa, qra per Spiritum banktim in corde dispusa DEUS amatur. Item uada r Cum Pelagio sen tiunt, qui textum Apostoli ad Rom. II. Gentes, quae te gem non habent, naturaliter, quae legis sunt, faciunt si itelligunt de gentibus mei gratiam non habentibus. EX his illud certe victam eonsequitur, aliqua in elium Npeccatorum opera non esse pectata; sed vel formaliter theo- Iogice indisserentia qualia tamen vulgo Baiani & Jans
niani non admittunt vel omnino theologice formaliter hona. Eosdem errores postea damnavit Alexander VIII. - in propositionibus variis, ma: Omnis humana actio delia
90쪽
herata es DEI dilato, vel mundi. 8va: Necesse es, in
Em in omni opere peccare. II ma: Omne, quod non es ex se chrissiana summaturali, quae per dilectionem operaiatur, peccatum esse item Clemens XI. in Quesnelli pro positione 39.: Voluntas, quam gratia non praevenit, es incapax ad omme bonum et ΑΟ. Sine graιia nihiι amare possu. reus nsi ad nostram condemnationem. 44. Amora DEI ineorde peccato um non amplius regnante, =recuse est, ut in eo carnalis regnet cupiditas , Omntaque ejus actiones corrumpat m. Ceterum duces suae istius doctrinae Bajus h buit Wieletam, Hussum, eo nomine jam in conellio Constantiens an . 34I5. in Sess. XV. damnatos; item Luis erum, & Calvinum; qui communiter docuere, opera om nia peccatorum esse μααλ. . . . Nota denique, propositionem s5. 27. M. 38. Baji enuntiatam ab hoc, sine censura ulla in contrarium sentientes, damnatas esse: ac proinde non posse de illis diei, quod non doctrina ipsa, quam asserunt, sed solum censurae acerbitas damnata fuerit; qua Bajus vulgo diversa a se sentientes nimis temere notabat.
Amorem DEI subsantialiter perfectum, & lege
naturali divina nobis praeceptum Eth. christ. uniri 385. 386 , his ipsis locis modo citatis definivi et se illum, cujus vis omnis in tam essicaci Proposito voluntatis consistit, ut istud per se &virtute sua par sit imperandae executioni omnium mediorum ad finem creationis ultimum, DEI neminpe fruitionem consequendam necessariorum, &omissioni omnium actionum huic sivi contrarie &