장음표시 사용
111쪽
x ro Tract. IV. Cap. IV De Gratia amasi
rico Caleno, typis edendum curaret, ultimae v
Iuntatis tabulis eundem librum Romani Ponti si- eis judicio subjecit, professi is mori velle in obc-dientia erga illam Ecclesiam. Sed & jam antea vix absolutum opus proposuit dedicare ipsi Urbano VIII. Litera dedicatoria, in eum finem jam
concepta, & ab executoribus testamenti suppressa, conservata tamen est a Principe Ludovico Condeo, in cujus manus in Yprensis urbis expugnatione incidit. Dubitant vero viri graves de sin ceritate subjectionis illius judicii erga Romanam Sedem: tum quia Jansenius in suo libro docet. quae probe sciebat ab Ecclesia certo rejicienda. eoque ipso fine edi ante mortem scripta sua nolebat; uti ipse scribit an. I 6ai. Ep. 16. 5ta Mamili ad Saneyranum Abbatem data; tum quia, paucorum terminorum discrimine excepto, purum putum systema Calvini tradidit in materia Praedestinationis, Gratiae, & libertatis; id quod Arnal-do Jurieu ringente ipse celeberrimus Calvinianus Dottor in libro, quem Spiritum Arnaldi inscripsit.
TOm. 1I. p. 4. , allirmate delendit. Interim liber digustinus ab executoribus testamenti nulla Romae approbatione petita, non mi nore secreti cura impressus est, quam scriptuas uerat ab auctore; comparuitque demum au. 164 ,
dedicatus Cardinali Infanti Hispaniae, cum approbatione Caleni & Dupontii; qui censores erant Iibrorum; addito encomio. quod puram S. Episco pi Hypponensis contineret doctrinam, Melasiastico G infallibili judicio eonfirmatam. Haec sunt Caleni verba; qui tamen an. I 644. Rurimondae Episcopus creatus, abjuravit doctrinam Jansenii; atque iras idcirco Janseniorum inde acerbissimas in se concitavit. Aia. I 6 I. 6. Martii Stylo Ecclesiae Romanae, quae novum annum a die Incarna
112쪽
tionis. id est, a asta Martii incipit; stylo vero
politico M. I 6 a. data est Bulla ab Urbano VII1. . incipiens is eminenti; qua prohibebatur liber Ai gallinus poli maturam o diligentem lectionem ex duplici caussa: primo quia contra Decretum Pii V.,& iplius Urbani VIli., de non edendis ullis striaptis circa materiam de auxiliis Gratiae, editus esset: secundo quod multas propositiones Brii jam damnatas a Pio V. & Gregorio xli I. coutineret. Falli mox Bullam expostularunt Jansenti Lovanienses assectae. Missi Romam ex eis duo deputati Joannes Synnichius & Cornelius Papius desensionis Caussae Sed fructus itineris istius fuit exemplar Bullae authenticum, ex ipso authographo in tabulario S. Sedis asservato descriptum, quod ei dem Urbanus VIII. an. I 6 4. Ibia Iunii tradi quia
sit, ad os contradicentibus in perpetuum occludendum. Interim ob molitiones defensorum Jan-
senii a Ministris Regis catholici obtineri non potuit , ut Bulla Urbani VIIl. in Belgio solenniter promulgaretur; donec Innocentius X. Urbani VIII. successor , ipsius Regis catholici jussu, & cura Leopoldi Archiducis, ad gubernandum Helgium milli, id denique an. I 6 8. evicerit; imposita etiam lego iis omnibus, qui ad aliquod seu civile, seu
Ecclesiasticum munus cuperent promoveri, ut pr
pria syngrapha testarentor, te Bullam praedictam Urbani recipere, qua liber Iansenti prohiberetur.
Hoc eodem anno Duacensis Academia solenni ad Leopoldum Archiducem Epistola doctrinae in eo libro contentae, ceu nihil minus quam Augustini sensa exprimenti, contradixit; petens insuper serio, ut illam pergeret Archidux modis omnibus extirpare, atque ut ab omnibus Theologiae Professoribus declarationem expressam submillionis emga Decreta Papae exigeret.
113쪽
oa Tram IV cap. III De Gratia actuali
Interim iam inde ab anno I 6 a. Parisiis quoisque Liber Jansenti in Isaaco quidem Haberio Doctore Sorbonico, ac postea Episcopo Vabrens, gravem accusatorem verbo & scripto, tum vero sis mul servidum defensorem in Antonio Arnaldo D ctore pariter Sorbonico, nactus fuerat: cum denique an. 1644. Urbani VIII. Bulla regio mandato ad S. Facultatem desertur; quae die xv. Jan. suis omnibus mox levere interdixit, ne aliquam
ex damnatis a Pio V. & Gregorio XIII. propositionibus propugnarent. Archiepiscopus quoque Parisinus de Gondy rima Ian. an. I 6 5. eam Bul lam in omnibus Paroeciis promulgari jussit. An. I 640. ad S. Facultatem delati sunt quudam Baccalaurei, quod theses Jansentanas scripto& verbis publice propugnassent. Ex his sex propositiones in specie delectae sunt ad examen; ex
quibus, resecta ultima, remansere deinde famosae illae quinque propositiones Jansenti, etiam Romanis fulminibus toties postea percussi. Deputati ad examen sententiam & censuras illarum propositionum jam in libello conceptas constituto
die ossierre S. Faeultati paraverant; cum septuaginta omnino Doctores Sorbonici intercedunt, appellatione ad Partamentum interposita; cujus tribunal cum in tali materia bonae caussae defensores ex S. Facultate refugerent, caussa omnis tuna derelicta jacuit. Verum aucta exinde tumultu
. tione Jansentanorum Praesules Galliae octoginta quinque consultius fore judicarunt, si caussa haec tota ad iudicium Innocentii X., successoris Urbani VIII., deserretur. Anno itaque I 63o. dicti Praesules octoginta quinque eum in finem subscripsere Epistolae ab Isaaco Haberi tunc Episcopo Vabrensi compositae quibus postea tres alii se adhuc junxerunt singuli quidem in particulari, non in aliquo
114쪽
quo Conventu generali; ut nempe obices, quales
S. Facultas experta fuerat, certius declinarunt.
Rogabant in ea Epistola Pontilicem, ut singulas ex quinque propositionibus ad se dolatis speciali& propria censura configeret: ex rius enim rei neglectu in condemnatione B i factum esse, ut errores a Tridentino Concilio jam praedamnati, &in Erio rursus confixi, sub vario obtentu in dies recoquerentur. Sed ex adverso undecim alii Episcopi, quos Jansenti fautores majorem partem eo specioso praetextu in suam partem traxerant, quod caussa hac Romam delata jura Episcoporum violata suissent, quibus immediatum primae instantiae judicium competeret ; datis ad eundem Pontificem literis declararunt, ob eam ipsam quidem caussam inprimis, non probari sibi fratrum suorum consilium factumque. Priorem 85. Episc porum Epistolam Innocentio reddidit an . I 65 I. II.
Aprilis Orator ipse Regis christianissimi; alteram poli 1 om a Julii Ludovicus de S. Amore Doctor Sorbonicus, qui ad Jubilaei sacri indulgentiam lucrandam priore anno Romam contendetat, eidem Pontifici in manus consignavit.
Innocentius X., nulla habita ratione posterioris Epistolae quis enim prohibeat Episcopis, ne sponte sua, omisso proprio in prima instantia judicio, caussam aliquam mox ad altius & salli nescit miribunal supremi in terris Christi Vicarii deserant' ipsa die, qua priorem Epistolam 85. Episcoporum
acceperat, congregationem quinque Cardinalium doctissimorum, & longo rerum usu exercitatissimorum instituit. quibus subinde sextus adjunctus est. Consultores designati tredecim, duo Theatini, unus e Societate JESU, duo Dominicani, duo Augu-.stiniani, duo Minoritae, duo Carmelitae Discalceati, unus Servita, & unus Capuccinus; qui inter STΛTTHER TR. IV. H It
115쪽
xx 4 Tract. IV. Cap. III. De Gratia actuali
Italiae doctissimos numerabantur. Ex his Libro Jansenti savebant ambo Dominicani, nempe Uincentius Candidus Magister S. Palatii, & Uincentius de Pretis Commissarius S. Ossicii, Generalis Augustinianus Visconti. & Lucas Wadingus Minorita; qui tamen postremus post editam a Pontifice sententiam sincere retractavit. Misset ex Gallia ab utraque parte Episcoporum deputatis libera potestas data est verbo & scripto caus e suae
momenta eX ponendi, non tamen publice es solenniter disputandi. Duorum annorum spatio triginta sex congregationibus quarum ultimis undecim Innocentius X. ipse intersuit res ea diligentia diferula es, qua mojor desiderari non poterat. Ita Alexander VII., qui unus ex quinque illis Cardinalibus ad hoc examen deputatis fuerat, ipse testatur in Bulla an. 1656. edita; de qua mox dicemus. Tandem Innocentius X. die ultima anni 163 . solenni edita Constitutione, Cum occasone,
quinque propositiones Jan senii, & singulas quidem
singulari ac distincta censura perstrictas, condemnavit. Missa est Bulla ad Ferdinandnm imperatorem, ad Regem christiani ismum, ad Reges Hispaniae & Poloniae, ad Bavariae Ducem, ad Imperii Principes, ac Electores Ecclesiasticos, & ad Episcopos Galliae universos; resque tam secreto simul acta. ut deputati Jan senistarum haud ante notitiam acciperent, quam cum Bulla qna Iunii publice cum solennitate solita assigeretur. Rex
christianissimus jussit dictam Bullam primum a S.
Facultate theologica promulgari; id quod executioni sic mandatum est, ut simul poena exClusi
nis ab eo ordine adversiis contumaces statueretur.
Idem Rex Edicto hortatus est omnes regni Praesules ad eandem recipiendam & promulgandam. Factum hoc reipsa est primo ab Episcopis numero triginta, Praeside Cardinale Magarino Parisiis
116쪽
eongregatis; qui Ista Iulii data Ad Innocentium X.
Epistola. huic solennes gratias egere, cum gratulatione . quod . quemadmodum ad Episcoporum fricta relationem Innocentius I. Pelagianam haresin dom--vit olim , sie ad Gallicanorum Praesulam confult tionem harem ex adverso Pelagianoe onpositam In-κocentitis X cuctoritate flva proscripstris. Eodem die scripserunt ad omnes regni Galliae Epitcopos literas publicas de facta a se solenni promulgatione Euther atque ita recepta Hulla est in Gallia line omni contradictione. Idem contigit in
Belgio, ubi Bulla die alia Novembris Lovanti sine ullis turbis est promulgata. Iansentani hae Innocentii X. Constitutione velinuti fulmine percussi, haelere primo attoniti; moX-que extrema omnia adhibuere ad elidendam qu Cunque modo vim ejusdem. Inter innumera tamen vanillima effugia duo praecipuo quodam modo pertinaciusque urgebant: primo quinqce illas propositiones singillatim damnatas non inveniri in Jansenio; & in ista ceu meri facti quaestione salli potuisse Romanum Pontificem eum Episcopis: deinde saltem non damnatas esse in eo sensu, in quo Jansenius defenderat. Hoc posterius efffugium sibi jam assecurare durante adhuc Romano EXamine 1tuduerant, oblato judicibus celebri scripto trium eoIumnarum dicto; in quo triplicem illarum propositionum sensum, quem ex mente Calvini. Thomistarum, & Moliniuarum haberent, disce nendum, & solum secundum primum Calvini sensum damnandas esse, admonebant. At enim Pra sules Gallicani numero triginta & octo an. 165 . Parisiis congregati, examine quatuor Archiepitc
pis & totidem Episcopis super duabus his capitalibus Jansen istarum assertionibus commissio, post Rccuratam propositionum cum lansenti contexta H a com
117쪽
H6 Tract. IV. Cap. III. De Gratia amasi
comparationem, a8va Martii subscribentibus nomen suum etiam quatuor Episcopis praesentibus ex illis undecim, qui primo Romano judicio se opposuerant) haec duo communi suffragio statu runt: videlicet damnatas ab Innocentio X. pro positiones & extare reipsa in Jansenti libro, & in proprio ac naturali sensu, eo Ipso nempe, in quo in libro ejusdem asseruntur, & explicantur, dam natas mille. De quo suo judicio etiam mox &Innocentium X. Papam specialibus literis, & c teros omnes Galliae Episcopos Epistola Encyclica, eodem die edocebant. Sed & Innocentius X. 20. Septi ejusdem anni Gallicanis Episcopis rescribens,
laudato eorum studio, confirmavit, damnatam in
sua priore Constitutione fuisse in quinque propositionibus da enii doctrinam in ejus Libro AUGUSTINUs dicto contentam. Quod idem Breve anno sequente die arma Maji Rex christianissimus jussit
promulgari. Et vero frontem perdidisse oportet, ut dubites de his duobus capitibus. Nonne eas propositiones ceu in libro Jan senii contentas, &Ideo inprimis turbarum caussam praebentes ad
Innocentium Episcopi detulerant, in sensu Jans nil utique singillatim sua debita censura confige das 2 Nonne relate ad librum Iansenti examen illarum fieri a tredecim Consultoribus Pontifex praecepit' Nunquid hoc ipsum Innocentius mox in principio Constitutionis suae assirmat 'Interim Innocentio X., die Tma Jan. I 654. evivis erepto, succedit die rina Aprilis ejusdem anni Cardinalis Chigi, unus ex illis, qui in causela Jansenti praecipue adhibiti a Praedecessore fumrant; quique Alexandri VIImi nomen assumsit. Huic cum Praesules Gallicani speciali Epistola gratularentur eum apicem honoris ada Sept. an. 1656., simul significarunt novas laesentanorum arteS &cavil-
118쪽
eavillationes in eludenda Innocentii Xmi Constit
tione. Alexander VII. vero, qui omnium acto rum sub Innocentio particeps fuerat. Continuo mox sequente die I 6. O br. ejusdem anni edita nova
Constitutione, Ad S. Petri Sedem Oe., respondens praedictis Episcopis, de novo quinque illas propo
tiones ex libro Ja enii AUGUSTINUS excerptas, ac
in sensu ab eodem Iansenio intento damnatas deel rasit , re inusa eadem singulis nota, iterum damnavit. Conventus Cleri Gallicani praesentatam 1, hi die 14ta Martii sequentis anni 1657. hanc Al xandri Ull. Constitutionem mox die Irma ejusdem
mensis acceptavit, ejusque executionem omnibus
Episcopis in toto regno faciendam injunxit. Cum vero Iansentani nullo mitiore remedio emendationem admitterent, Rex ipse Ludovicus XIV. Praesules numero quadraginta quatuor me se Decembri an. 166o. congregatos hortatus est, ut mediis emcacissimis conquisitis extirpandae Jan- senistarum sectae incumberent, oblata ipsis omni regiae suae potestatis auxiliatrice energia. Praes Ies itaque consilium, jam an. 1656. inde a ada Sept. die conceptum, executioni denique manduturi Ima die Febr. an. I 661. decernunt. fidei so mulae secundum tenorem Constitutionum Inn centii X. & Alexandri VII. conceptae ut subscriberent, omnes Ecclesiasticos in toto regno se obligatos velle, eosque, qui se opponerent, pro haereticis habendos, & secundum leges canonicas puniendos esse. S. Facultas theologica oblatum sibi ada Maji decretum hoc continuo acceptavit,& formulae ab Epilcopis propositae subscribi ab
omnibus Doctoribus, Baccalaureis, & Candidatis praecepit. Jansenistae id genus statuto Inquisiti nis tribunal introduci in Galliam clamitabanL NDhilominus eorum pertinacia haud ad aliud nisi ad
119쪽
D8 i Tract. IP. Cap. III. De Gratia actuali
accendendum eo amplius christianissimi Regis gelum valuit; qui, ad praecludendam Jansentitis a
pellationis ab abusu coram Partamentis interponendae viam, an. Iob . die I 0na Aprilis ipse praetens in Senatu jtissit in tabulas referri regium decretum, quo subscriptio illius formulae, a Ciero Gallicano conceptae, Ecclesiasticis cunctis, Secularib, is & Regularibus, praescribebatur; sine qua nec ad beneficia, nec ad gradus Universitatum, nec ad praesedituras, vel ossicia, qui hos gradus requirerent, nec ad professionem religiosam, quisquam imposterum esset admittendus. Die 7m a Junii s quente Perefixius Archiepiscopus Parisinus recens creatus edito Pastorali Decreto in sua Provincia eandem subscriptionem urgebat: in quo Occurrens
Jansenistarum tergiversationi de quaesione fanti. animadvertit, eirca factum hoc, an quinque propo, tiones damnatae in Jansenti Libro contineantur, in Constitutonibus Pontificum, & in sormula praescripta ab Episcopis, solum requiri Mem humanamo Ecclesiasticam. Replicuere mox Jansenistae pro calliditate solita: nemiuem obligari posse, ut i tellectum suum subjiciat auctoritati tam fallibili,
quae non nisii fidem humanam exigere possit. At enim sallebantur in eo aperter quod, sicuti auctoritas Ecclesiae nequaquam mere humana est; quippe quae etiam in lactis dogmaticis definiendis a S. Spiritu regitur: ita nec fides Ecclesiastica, tali auctoritati innixa, errori obnoxia sit de Loc. theol. g. ID. seqq.). Cum Vero his omnibus machinis adhibitis
nondum frangeretur pertinacia plurimorum, sormulae sublcribere recusantium, atque non nulli
etiam Episcopi protestarentur, se a confratribus obligari non posse, ut sermulae ab ipsis conceptae subscriptionem in suis dioecesibus urgerente nisi a
120쪽
Romano Pontifice id juberetur, ad quem solum
pertineret sermulas fidei praescribere: denique is . Febr. an. I 665. Alexander VII., rogatus a Rege
ipso christianissimo, edita Constitutione Regiminis Volici, formulam sequentem jussit ut omnes Archiepiscopi &Episcopi proponerent ad subscribendum Ecclesiasticis universis, & Religiosis utriusque sexus, atque Doctoribus &c. Ego N. Constitutioni Aposolitae Innocentii x data die gr. Maii anno 1653., U Constitutioni Alexandri VII datae I 6. Octobris an. I 656. summorum Ponti um me subjicio, o quinque propositiones ex Cornesii Iansenti
libro, cui nomen Augustinus, excerptas, ρο in sensu ab eodem auctore intento, prout illas per dictas Constitutiones Sedes Apostolica damnavit, sincero animo
rejicio, ac damno, o ita iuro: Sie me DEUS adjuvet , o hae sancta DEI Gangesta. Et hanc Constitutionem Ludovicus XIV. Rex ethna Aprilis
ejusdem anni in Senatu publico ipse praesens referri in tabulas justit, atque per totum regnum promulgari, & secundum tenorem suum integrum observari, poenis etiam gravibus intentatis, si vel Episcopus aliquis ejusdem executionem, vel quivis alius subscriptionem sermulae detrectaret. Obedierunt vero mox Decreto Pontificio omnes Galliae Episcopi, quatuor tantum exceptis, qui circa factum subteribere detrectarunt; obsequiosum sile tium circa hoc lassicere existimantes: quorum lia terae pastorales an. I 667. die I 8. Ian. ab Alexandro UΙΙ. damnatae sunt, novem Episcopis in Gallia a Papa ad Regis ipsus preces nominatis, qui de contumacia illorum Episcoporum quaestionem
instituerent. Mortuo tamen inter haec Alexandro VlI., Clemens IX. ejus successor mox confirmavit nominationem factam. Attamen mora temp
riS, quae intercessit, seruiit, ut quatuor illi Episcopi sibi novendecim alios ex Galliae Episcopis Η 4 com