장음표시 사용
161쪽
16o Tract. IV. Cap. IV De Gratia actuali
cet Apostolus Paulus cum Barnaba Lystrenses: DEUS. in praeteritis generationibus disset omnes gentes ingredi vias suas. Ergo ante adventum Christi gentiles nullam
supernaturalem Gratiam accepere. Atqui naturales solum Gratiae sussicientes non sunt. Resp. DEUS gentes tune permisit ingredi vias suas, non impertiendo illis Gratia supernaturales externas tam publicas, sicut impertier i Judaeis ; quos lege publica speciali divinitus promulgata re-eεbat' in omni cultu religionis: cum econtra sine novae revelatione, nisi quam traditione a Patriarchis inde ab Adamo aeeeperant, & sine prophetiis externis, sola illustratione interna gentes ceteras saltem aliqnando illustrabat se, ut, si id genus gratiis bene usae suissent, eas perrexisset dirigere ulterius, & denique perduxisset ad ipsam
fidem & salutem. Sed quia nec istis gratiis bene ut bantur, dimisit deineeps ingredi vias idololatriae.. Objieiunt sto ex S. Augusino. Is L. de Pra dest. Sanst e. s. scribit Rides S inchoata N perfecta douum DEI es; ει hoc donum quibusdam dari, quibus. dum non dari, omnino non dubitat, qui non sua maninississimis S. Scriptura lacu repugnare. Et L. de bono perseu. e. 8. Ex duobus oetate jam gr-dibus impiis cur salta uocetur, ut vocantem Jequatur; ille autem non vocetur, aut non ita vocetur, at vocantem sequatur, instrutabilia
suae judicia DEI. Atqui fides inchoata est Gratia meros eiens, & non vocars est non habere Gratiam sumetentem. Resp. Actualis fides etiam mere inchoata jam est donum Gratiae essicacis, & non mera facultas credendi fide ivohoata. Idem vero donum Gratiae essicatis. & ipsius actus fideletiam inchoatae, non Omnibus dari, dubitari non potest; quia experientia & Scriptura testantibus non omnes credunt fido actuali etiam solum inchoata. Eodem sensu saepe aliasi Augustinus negat, nobis ita Gratiam, uti naturam cum paganis eommunem esse: sed itidem nempe de Gratis emcael fidei & allorum operum id enuntiat, non de mere sum, sicie
162쪽
' .Q. 3 si laterna theologice tali. 16 i
fieiente. In Ioe. cit. ex L. de bono perseu. sermo non est de infideli, sed de peccatore jam grandaevo; qui e ipso, quod saepe iam peccarit, jam saepe item habuerit Gratias sussieientes ad non peccandum necesse est.
. . . ota Puguant dentque ratione. r. Fides est prima Gratia. Atqui haec non datur omnibus infidelibus. Probant ansecedentem propositionem r. ex Triintino,
quod Sessi VI. e. s. dieit e Fides es humana salutis insetium re radix omnis justimationis. Probant e. εκ S A gustino, qui pluribus loeis, puta L. I. ad Simplie. q. a. Lib. de Praedest. Sanct. e. x . Lib. de gestis Pelag. e. I4. docet, fidem esse primam Gratiam, esse initium, tinde bona opera incipiunt. Resip. Gratia emcax fidei semper est prima gratia; negor Gratia lassiciens; concedo, vel potius adfine distinguo; Gratia lassiciens vel ad fidem improprie
dictam, quae est certa persuaso de dogmatis religionia fundamentalibus ope solius rationis divinitus illustratae. vel ad fidem proprie dictam, quae est firmus assensus de eisdem dogmatis, innixus revelationi divinae; concedo, Graistia sumetens semper ad fidem proprie dictam, nego. Interim cum με fis proprie dicta ad Hebr. N. 6. in inmpossibila si placere DEO: idcirco utique tenendum est, id
genus fidem impropriam nunquam fore salutarem; id est. . firmitatis & generalitatis desectu sa63. I. IV. nunquam se sola etiam remote bineienter dii ponere posse ad ipsam salutem, nempe ad amorem Dia substantialiter pe semim, aut ad servanda diu omnia mandata DEI: etsi lassicere possit ad servanda ope divinae gratiae aliqua D ΕΙ mandata faciliora; a quibus . si cooperatio cum gratiis ulterioribus perduraret, progressias fieret ad ipsam gratiam fidei proprie dictae. Atque ista quidem res,onsio unice innititur damnationi propositionis astiae ab Inno-
163쪽
x6a Tract. IV. Cap. III. De Gratia actuali
eentio XI. . quae se habebat: Fides late dicta εμ ιUimonio creaturarum, similive motivo , ad jusscaiionem δε fur qua posita condemnatione sequitur, DEUM omniabus paganis, rite utentibus Gratia remote sum eiente Minere inorante, antequam perducat eos ope amoris DET ubstantialiter persecti ad ipsam justifieationem, ossene oporiverationis, interne vel externe satis intimatae. ipsam gratiam fidei proprie talis. Absque hoc enim Pontifieisi adtelo videri posset, solam illariationem supernaturalem. sine notitia revelationis divinae resema, ita juvare posis rationem naturalem, ut ad firmam persuasonem de dogmatis sundamentalibus religionis homo paganus perveniat. Minda ope similium illustrationum & inspirationum progressiatur ad amorem DEI super omnia. a. Seeundum dicta s. a o. homo infidelis etiam sine Gratia supernatui ali per
solas vires naturae potest sacere opera quaedam moralitegtheologiee bona. Ergo saltem non est opus, ut Gratia supernaturali adjuvetur. Re p. Sed non potest per virea naturae servare diu omnia mandata Dia, ad quae durant. diuturniore tempore eeu adultus obligandus est; nis h
heat Grulam supernaturalem internam ia76. , & quidem fidei generaliter emcacis saltem impropriae ea 'γ; imo
etiam proprie talis; quod ultimum modo ex propositionaxatia ab Innocentio damnata insertur. 3. Si DEUS om hibus adultis dat Gratiam sumetentem saltem remotam ad ipsam fidem etiam proprie talem 3 sequitur, infidelita tem negativam esse peccatum grave, & ab omnibus eam vinei posse. Atqui hoc negant Theologi communiter, Minter alias Baji propositiones pars prior hujus sequelas damnata est. Resp. dis. antec. Sequitur, infidelitatem negativam nunquam perdurare diu in adultis recta ratione utentibus sine aliquo alio interveniente peccato, id est,sne abusu gravi Gratiae rεmole sumetentis ad obtinendamsdem; item eam vinci posis in sua caussa, removendo
164쪽
Irem Grariae proxime lassicientis; conredo: sequituri esse semper immediate praevisam Ceu effectuin talis abusus. ae proinde mediate liberam, & in peccatum imputabilem ita se; aut eam vinci posse ab omnibus immediate, nego. Porinro posterius hoc, non illud prius communiter. & siaingillatim in Bajo, improbatur.
tus es dare, b actu dat Gratias suseientes ad conversonem V poenitentiam; quamdiu per frientiam conditionatam praevidet eum praejudicium boni m joris
communis electorum aliquam exinde utilitatem futurum in peccatore. 2. Non item videtur etiam si ne homro aliquam eonterire, cum praevidet, omnes Gratias,
quas salvo bono majore communi conserre potes. haudaIlum in obsinuto ratae allaturas fructum, nisi veaugeatur grauitas demeriti moralis re parem at mos ex majorum ae plurium gratiarum limro abusu. Pura prima probatur ex M. Scripturis. Dech. XXXII l. II. Vivo ego, dicit Dominus: quia nolo mortem impii, sed ut convertatur a via sua, F vivat. Ad Nom. ΙΙ. 4. An divitias bonitatis ejus, ρο aflentice, F longanimitatis eontemnis, ignorans, quoniam benignitas Dia ad paenitentiam te adducit: Iecum dum aut m duritiem tuam V impaenitens cor thebcurizas tibi iram in die irae, V revelationis justi judieii DEI. Quibus essatis sane declaratur seria voluntas DEI juvandi peccatorem omnibus auxiliis, quae decenter & utiliter DEUS Osterre potest; sic, ut ratio interitus ejus nequaquam in DEO sit. sed unice ipsius impaenitentiae & obstrunationi adscribi demeat. Adde textus supra si et 84. jam allatos. PATREs id ipsum pallim assirmant.
165쪽
164 Traa. IV. Cop. III. De Gratia actuasi
simulque negant, peccatori utcunque oppleto pe catis viam salutis ex parte DEΙ praeclusam esse; nisi ipse sibi libera obstinatione eam occludati Audiamus S. Agus num in Psalm. LXIII. Nunequies consilii eorrigendi ρο mutanda visa mala in bonum non es locus y non es tempus p nonne s vis, hodie sty s vis, modo st. Ubi sane, quo minus fiat, solam peccatoris liberam voluntatem obstare assim mat , non item voluntatem bonam DEI deesse. Nagistro discipulus S. Prosper consentit num. IS. ad object. Vincenti scribens: Nemini DEUS com rectionis adimit viam, nee quemquam boni possibilis
D diapoliat: quia, qui se a DEO divertit, 'se ει velle, quod bonum, V posse s bi absulit. Accedit
TRIDENTINUΜ Sess VI. cap. I . docens universer
qui aerepta jusseationis gratia per peccatum excia
derunt , rursus ius cari poterunt 2 Rem denique
RATIO evidens evincit. Est enim in DEO voluntas antecedens benevola ex se illimitata, seria, &affective essicis, qua vult in quovis actuali systemate mundi maximam etiam singulorum indivia duorum salutem promovere mediis omnibus, quae ex parte sua sine praeiudicio majoris boni comm nis utiliter se conferre posse praescit de DEO
Rura altera probatur tum ratione seque clara.
ex dictis in Τrare de DEO 7 . VI. & seqq.; EX quibus patet, quod in tali casu, ubi DEUS
omne auxilium effectu a peccatore frustrandum Praevidet, quod salvo bono communi maximo eidem conferri potest, seria voluntas DEt benevo-Ia generalis adeo non exigat talium auxiliorum ulteriorem & frustraneam profusionem, ut potiuNexigat eorum retentionem ; ne permittendo novum majoris obstinationis gradum plus mali permittat, quam necessarium sit ad consequendum
166쪽
finem boni maximi: tum iis Seripturae loeis, quibus ex eratio & induratio eordis a DEO in peccatoribus fieri id est, permitti in auxiliorum non solum essicacium, sed & lassicientium, subtracti ne, describitur: si enim illustrationes & inspirationes iusticientes semper adhuc darentur; exca eari re indurari a DEO proprie dici non pollent. sed excaecari tantum a se ipsis: opus enim vulgo inveteratis peccatoribus esset Gratiis prorsus intensis , ut vel lassicientem istae in eis conficerent; & tamen nihil cum eis proficeretur: tum dictis n. Putrum, praecipue S. Augustini, qui re spondens ad articulos salso sibi impolitos artic. 7.seribit: Qui DEUS) nifl prius deferatur, neminem deserit, multos desertores ad se convertit. Ex quo sequitur utique, DEUM aliquos sui desert res item deserere, eo quidem modo, quo nullum justum) se non deserentem unquam deserit, id est, subtrahendo Gratiam sufficientem. Dictum hoc ex S. Augustino repetit S. Prosper respons. 7. ad object. Vincent. , & S. Fulgentius Lib. ad M nimum c. I 3. Iuste deseritur a DEO, qui deserit DEUM; & ipsum Tridentinum Seis. V1. cap. II. Idem S. Doctor in Psalm. CXLVII. exclamat: ΕΘ, ee s deserit DE US meratorem: eeeel non vocat: inon aperit sensum; non infundit Gratiam. In Ε posit. Epist. ad Rom. VI. a. Pharaonis statum in excaecatione sic describit: Non ergo hoe illi Pharaoni. imputatur, quod tune non obtemperarit; quandoquidem obdurato corde obtemperare non Foterat:
sed quia solem se praebuit, evi cor obduraretur. Denique ni magnopere saltar, S. Pater de Gratia sufficiente dicit illud in Lib. de Corrept. & Gratia cap. II. Nunc autem quibus dee s tali adjutorrium c sine quo J jam poena peccati es.
167쪽
166 Tract. IV. Cap. III. De Gratia actuali
Ceterum tamen ad scholae sententias tota haec qua stio pertinet; quam s sub ea limitatione, quam apposta. neeum resolvissent Theologi ceteri cum Bertio, fortassia minus offendissent adversae sententiae patronos. Porro vulgo saltem Doctores catholici tenent, se desertos a DEO Peccatores non damnari ob peccata, vel actionea mala quas primum in hoc statu ex coecationis committunt, sed ob praecedentia , quae commisere Gratiis adhue sufficientibus adjuti; sere ut in simili casu S. Augustinus loquitur de Pharaone in Expost. Epist. ad Rom. cit. loe. Interim Bertius etiam haec peccata exececatis in damnationem imputari docet L. 38. e. 8. n. g. Et vero si hoc defendat
de imputatione qualicunque ob relictam illis saltem phymeam libertatem ; nihil absonum in ea doctrina invenio.
Noe tamen certum puto, non ob ea sola quemquam damnari posse peccata, quae moraliter vitare non potuit.
Quodsi dicas: rationem a me allatam probare, DEUM nunquam dare debere Gratias mere iussieientes; ceu quae nunquam ad aliud serviunt quam ad majorem damnati nem ejus, qui illas accipit. Resp. Si necessitate bonitatis suae hoe facere DEUS deberet; hoc ipso eeflaret per eulum omne aeternae damnationis ἰ eum ob peerata sne Gratia suffciente ex necessitate saltem morali admissa nemo a DEO infinite bono damnari possis. Porro eessa te illo periculo tolleretur praecipuum motivum practice sum eiens ad excitandam vigilantiam, & studium eorum, qui inter electos nune futuri sunt. Atqui deret DEUM motiva practice susscientia suppeditare ad bene merendum Eth. christ. univ. g. 189. . S. Augusinus de Praeis dest. Sanct. cap. s. sc ait: Illi, quibus salus religionis hujus clieet non credituris tamen annuntiata es, in illarum c electorum in exemplam demonsrantur.
168쪽
Quaeritur praeterear An DEUS quoque pro μ
gusis parvulis, etiam qui sine baptismo reipsa decedunt, eo ferat Gratias actuales proxime, via remote su icientes; qu
bus ex. gr. eorum parentes, obstetrices, euratores &α
illustret & Impellat ad eertos actus; quos si isti pon rent, tales parvuli pervenirent ad Baptismum y Res . In- dubium est, quod DEUS seriam voluntatem antecedentem etiam hos parvulos salvandi habere possit; quin acta tales Gratina uteunque proximius sufficientes & actualesiargiatur; s nimirum eas praecisa largiri omittat ob prae visionem non conseeuturi exinde alicujus fructus de DE
6. 74. VIII. . Gisia indubium item est. quod DEUS
Voluntate seria optet, ut Gratiae suffcientes, quas etiam Infidelibus adultis parentibus aliquando dat per dicta stia 6., ita sint in his emeaeea. ut istis conversia eii mbaptismus prolinm ipsorum loeum habere possit. Qua proin Gratiae, parentibus infidelibus ad consequendam si dem datae, utique remotissimo sumetentes diei possunt re spectu baptismi prolium eorundem. Neque negari potesto DEUM similes subinde Gratias suffetentes actuales etiam fidelibus parentibus largiri possis, & quandoque solere x quibus si recte uterentur, proles illorum , qui nunc ba Ptismo carent, ad istum perduel possent. Sed denique quod speciales Gratias actuales, non remotissime, sed pro pius sufficientes. DEUS conserat respectu omnium par vulorum, ex parentibus etiam pagania genitorum, qui adhuc ne nomen, aut rem baptismi perspectam habent a istud equidem unde satia probetur, non video. Certe RAugustinus Epist. Ior. ad Vitalem simplieiter dieit: Ali quando cupientibus, fesinantibusque parentibus, mi iris quoque volentibus re paratis, DEO uolente non datur erum repente, antequam detur, expiret, pro quo, ut acci
Feret, currebatur. Si recte intelligo Augustinum, hoo
169쪽
168 Tract. IV CU; IZ. De Gratia actuasi
eam patratum pro eonservanda parvuli vita non prosuisturum bono communi ἔ- ideo non vult hoc medio unice sumetente selvare pari ulum voluntate consequente. Atqui miraculis poene opus esset in omnibus parvulis paga- . norum, qui in aetate tenera moriuntur , i lut facultas vel
remore' lassiciens suppeteret, qua pervenire possent ad
Quares porro e quem verum sensum habeat Vulgare. axioma r Facienti, quod es in se. - non denegat gratiam 8 Reis. Sensum proprium generalem hunc esses etsi Dra Gratia supernaturalia interna variis modissaed posse, ad Nelle, & agere, necessaria nobis sit; inruenidcirco & eo nomine non est . cur saluti& prosectuin stro in bono timeamus: quia, modo ex parte nostra e fectus non si in abusu libertatis propriae, ex parte DEI Gratia nunquam nobis deerit, quaecunque erit necessaria.. & quae salvo bono majore communi nobis etiam solum utilis esse poterit ad utrumque sinem. a DLVS enim nullo, modo adhue merentibus, ex. gr. infidesistis, imo etiam actu mala merentibus, puta peccatoribus gratuita benevolentia
offert auxilia lassicientia interna supernaturalia, quibus ad justitiam pervenire possint, eaque tot & tanta, quot& qnanta sine boni majoria praejudicio, & cum aliquo fructu vel ex parte ipsorum, vel aliorum, se eia largiri posse intelligiti Pariter iustis dat, & dare semper paratus est omnes Gratias suffcientes ad servanda omnia DEI mandata,'& ad perseverandum in justitia semel aeeepta usque aiu finem; quaecunque nimirum utiliter & decenter. id best, sine praejudicio salutis maxime communia dare potest. Hunc sensum inde a a84. plane probavi mus. Qui alium sibi .finxerit; videat, utrum & I ri probare possit. Fuere quidem, qui id a ioma hoc sensu a -
170쪽
interna aheologice talii ... 169
rerent: Bene utenti viribus naturalis Iiberi arbitrii. adactus nempe quosdam taciliores moraliter bonos seeundum dicta .. et . DEUS non denegat Gratiam stipe naturalem. Sed eum propterea non negarent. DEUM etiam non bene utentibus naturali libero arbitrio, imo etiam male merentibus, dare Gratias supernaturales; neque etiam tenerent, meritis naturalibus praeviis rependiis a Gratiam supernaturalem instar praemii a DEO justoroneedendi: citra landamentum Pelagianismi aeeutati fuere auctorea isti e etsi proprium & eompletum sensum istius axiomatia non explicarint. . PMiter verus quidem est ille sensus hujus axiomatis; DEUS facienti, quod es in se per vires Gratia remote 'incientia, non denegat Gratiam praxime susscientem: sed itidem non complete omnem ilialam veritatem enuntiat,' quam revera substare huic axiomati paullo ante affirmavi.
Quae dogmata fidei in hoc argumento μα-
et 88. . Gratia essem est benevolentia DEI, qua non solum confert actu auxilium Gratiae actualis internae supernaturalis simpliciter susticiens, sed etiam vult per illud, ut caussa principalis, ex , certa scientia, & voluntate cunsequente politius