장음표시 사용
61쪽
ω Tram IV lop. III. De Gratia actuali
Gratia interna supernaturalis actualis necessana est ad i um initium sidei salutaris; quod sine illa haberi non potest. Enuntiant hoc dogma catholicum contra PelagianoS ac Semipelagianos I.) SA. LITERAE. Legimus enim innumeris locis, ipsam fidem esse 'donum D El, & interna DEI illustratione supernaturali nobis persuaderi. ab Joari. H. 20. Hoc es opus DEI, ut credatis in eum . quem misit ille. Porro sine fide in Christum nuru Ius christianus credere dogmatis a Christo praediacatis potest. b I. Cor. VII. 25. Misericordiam consecutus sum, ut sm fissis. Et ad Philipp. Laq. Vobis donatum es pro Chrso, non solum ueeredatis in eum, verum etiam ut patiamini pro illo. Et in priorem quidem locum S. Augustinus inte dens observat L. l. de Praedest. Sanct. c. 3. Non
ait Apostolus): quia 'elis eram. Fidest ergo datur quidem misericordia haec : sed data es etiam,
ut esset Melis. In alterum autem sic comment tur L. citi c. a. Utrumque Uendit DEI donum ἀquia utrumque dixit se donatum. Nee ait, ut plenius atque perfectius credatis in eum: sed, ut er datis in eum. Nec se ipsum misericordiam confeci
tum dixit, ut fidelior, sed ut fidelis esset: quissetebat, non Ie initium Mei Iuae priorem dedisse DEO: V retributum libi ab ilio ejus augmentum. sed ab eo se factum ρdelem, a quo V Aposoluos factus es.
Respondent Pelagiam & Semipelagiani. HIs quidem probari noeessitatem gratiae exterioris, revelationia nempe, & praedicationis Evangelii: quomodo enim eradent aee praditanta ν non autem neeessitatem internae gratia Respondebit etiam subtilior Metaphysicus: his aliisve plurimis textibna similibus Scripturae clud non assimari, nisi
62쪽
s fidem. perinde atuue omnes alios actus moraliter boianos, DKo ut auctori morali principali adsi ribendam esseratqui hoe verum est; etsi DLUS illius auctor sit mere naiaturalis & per gratias mere naturales, aut mediate tantum supernaturales, eX. gr. per notitiam Evangelii interianam revelatione externa & Evangelii praedicatione nobis proe atam sine nova interna immediate supernaturali silvis stratione; prout ipse demonstravi in Theol. nat. 8. 764. Et sero fatendum es, complures teritus Scripturarum, quos etiam ut decretorios pro dogmate hoc praesento
probando variis in seriptis suis assert ipse S. Augustinua.& quibus se ipsum erroris semipelagiani convictum ni inti stricta inhaerendo tenori verborum haud amplius quid probare, quam hoc utrumque modo dictum. Talis est ille I. Corinth. IV. 7. Quid habes, quod non accepist PF autem acceperis, quid gloriaris, quasi non aeceperisy Iloe
enim etiam de mere naturalibus bonis nostris verum est, quae universa DEO Reeepta reserre debemus. Talia
Ille ad Rom. XI. 33. quis prior dedit illi, re retribuetur illi pQuoniam ex ipso, re per ipsum , b in ipso sunt omnia.
me item de naturalibus verum est. Talis d.nique etiam ille textus ΙΙ. cor. III. s.; in quo L. de Praedest. Sanct. e. a. tantam vim ponit S. Augustinus. Non fumus sufficientes aliquid togitare ex nobis, quas ex nobis i sed fuse
sientia nostra ex DEO es. Profecto totus textus v rus erit; si sine revelatione externa, & eomparata Indo Evangelii notitia solum mediate supernaturali, disponente Umirum eam DEo sine novis illustrationibus interela imis mediate supernaturalibus cas3. , solae vires mere nat
xvies nobis ad moralem potentiam certo cognoscendae r
Iigionis naturalis dogmata scitu necessaria non lassiciant. Aterim nihilominus illud saltem contra Semipelagianos &PEIagianos rite ex his textibus evincitur, non solum ipsam fidem esse simul, instar doni saltem naturalis, imo m
elate supernaturalis casI. not. , a DEO, & simul a li
63쪽
6a Trin. IV. Cap. LV. De Gratia actuali
bertate hominis; sed insuper ipsam possibilitatem seia facultatem credendi non haberi sine dono divino gratuito D
tem mediate supereatn.rali, nempe notitia dogmatum tres-dendorum per revelationem DKI eXternam accepta. M
te ergo utrique illi sectarit fidem adscripsere soli liboectarbitrio naturali. ceu privato auctori. Adhuc pei Niidem negarunt simpliciter, illam esse DΕΙ donum ac gratiam. Quodsi vero semel concessissent, fidem esse simu
DEI donum & opus liberi arbitrii, & ad ipsam ejus pomsibilitatem DEI Gratiam Infernam saltem mediate superna ruralem requiri; etsi a libero arbitrio procedate quo pacto vel ab initio fidei, vel a ceteris actibus salutaribus praeviae internae Gratiae immediate supernaturalis necessitatem removere eo solo argumento ipsa decretorio potuissens; quod cum tali necessitate Gratiae supernaturalia internae liberum arbitrium in tali actu eonsistere simul non posset y Quia porro Pelagiam hoc utrumque simul negabant, recte Augustinus illos textus contra eos intorsit. At enim suppetunt Scripturae textus sat clari, etiam necessitatem immediate supernaturalis Gratiae internae, sera illustrationis, evincentes.
. , G Matth. XVI. 17. cum Petrus Illud tam praeclarum fidei suae de Christo ceu DE Filio testimonium ederet; statim subjungebat Chri
stus non potuisse hanc fidem in Petro existere ex solo auditu externo Evangelii. Beatus es Simon Bar Iona: quia raro ρο sanguis non revelavit tibi. Jed Pater meus, qui es in caelis. db Sic Psalmista 1atetur externam legis praedicationem sibi non sufficere, sed orat Halm. CXVIII. I 8. Reuela seu Ios meos , re considerabo mirabilia de lege tua e J Apostolus ad Ephes. I. 16. precatur Epilesiis et
64쪽
isterna theologice lass. ' 63hus meis; ut DEUS det vobis spiritum sapientia
ta reuelationis in agnitione ejus, siruminatos ocuIoscordis vesri, ut Hatis, qua si spes vocationis ejus. Qui textus non solum de augmento fidei, sed de ipsa prima agnitione Christi necessitatem interne revelantis spiritus DEI enuntiat. Graecus enim originalis textus sic habet: Det vobis spiritum re-wIantem ma seria, ut ipsum cognoscatis. JD Hinc est, quod Moses Deut. XXlX, 4. exprobret Ista litis, quod visis licet externe Anis V port/ntis ingentibus in AEgypto contra Pharaonem a DEO p tratis, tamen ipsorum videlicet pertinacia obsistente) non dederit eis Dominus eor intelligens, Noculos videntes, et aures, qua possent audire usque in prasentem diem. Ex adverso Ezech. XXXVI. α 6. promittit DEUS Judaeis: Dabo vobis cor novum. V spiritum novum ponam in medio Usri . . . Spiritum meum ronam in medio vestri. g Hoc ipso sensu Act. XVI. 14., Paulo praedicante Evangelium pluribus mulieribus collectis, dicitur DEUS solius Lydia purpuraria aperuise cor intendere his, quae a Paulo dicebantur. h . Hoc denique sensu Hpostolus ait ad Thess. I. s. Evangelium nosrum non fuit ad vos in sermone, sed V in virtute, GSpiritu sancto. Et I. ad Cor. li I. 7. neque qui plamiat, es ali id; neque qui rigat; sed qui incrementum dat, DEUS
His Scriptura textibns opponunt Semipelagian
aeque ae Pelagiani textus alios complures, quibus declaratur in negotio salutis voluntatem hominis praeire gratiae DEI. & hanc intuitu praecedentis alicujus boni operia naturalis a DEO praeparari & conferri. Psalm. IX. Iridicitur: Non dereliquisi quarentes te , Domine. Prori XUI. I. Hominis es praeparare animam, 9 Domini gubernare Iinguam. Zach. I. g. Convertimini ad me, F con
vertar ad vos. Matth. XXV. Is. Unicuiqua DEUS t
65쪽
64 Traz m. Cap. III. De Gratia amasi
lanta dedit secundum propriam virtutem. Lue. XI. p. μαtidi, re dabitur vobis: quomite, re invenietis e pu*ate. ει operietur vobis. Rom. VII. I 8. Velle adjacet mihi: peria steνε autem bonum non invenio. Re p. dist. IIaee omnia sunt essectus hominis & liberi arbitrii, nulla jam exeii ante & adjuvante Gratia praeventi, nego: jam praeventi aliqua, cui si cooperetur, DEUS addit alteram illam novam, quae his in locis bene utentibus prima gratia porro promittitur; concedo. Nimirum in hia loeis & lia
herum arbitrium declaratur. & cooperationis ejus cum primis gratiis necessitas commendatur, ut novae ulteri res, porro ad salutem necessariae, lotum habeant. Sed
ne illud quidem sequitur, tales actus primos utcunque honos liberi arbitrii, ope primae gratiae conceptos, seminpet habere rationem Veri meriti, praesertim de condigno. respectu ulterioris Gratiae internae supernaturalia r subinde enim ex natura sua uti oratio adhue a parum effieaci de sderio prosecta vel em imperfectione consensus ejusque emeaeiae, aut etiam facilitatis specifieae, fieri potest, ut
vix meriti alicujus congrui, ac potius caussae removentis impedimentum obstinatae contrariae voluntatis, habere possint, quae obicem positivum novae gratiae opponeret.
Hoe sensu idem Psalmista dieit Ps. LXXXIV. s. Converte nos DEUS sialutaris noser: & Ps. LXXIX. m. DEUStiirtutum converte nos. Nimirum etiam primi conatus conversionis, oratio, qua petimus gratiam, non sine praecedentis gratiae auxilio fiunt, eoque interno actuali. Unde Apostolus ad Rom. VIII. 26. ait: Spiritus enim a juvat infrmitatem nosram. Nam quid oremus, scut opo set, nescimus: sed ipse spiritus posulat pro nobis gemit bus inenarrabilibus. Etiam bonam voluntatem ope DEI gratiae concipimus; sed ut exequamur, nova gratia indigemus; DEUS enim in nobis oparatur vella b perfice-
66쪽
e pro bona vomtate. Philipp. II. I3. Talenta deniqne, id est, Gratias gratis datas, cujusque dispositioni & aptitudini naturali attemperat; in qua meritum non habet locum, nec liberum arbitrium. Porro eadem est responsio & ratio explicandi Cirta exempla complura S. Sex turre, in quibus videtur innui, initium conversionis factum esse a solo libero ambitrio, & merito naturali. Aachai desiderium videndi Christum, Latronis in eruce oratio, Cornelii Centurionis, qui jam diu inter Iudaeos religiose & pie vixerat, orationes & eleemosynae, fides denique istorum jam inchoata, non a solo libero arbitrio erant, sed a Gratia jam praeveniente & adjuvante primam liberi arbitrii bonam voluntatem. Porro haec ipsissima sunt responsa ad hos textus & exempla Scripturarum data a S. ,ugustino Seiam ipelagianis in L. II. ad stoni f. c. 8. & p. in L. de Grat.& lib. arbit. c. s. in L. de Praedest. Sanct. c. p. a Concilio Arausicano II. can. 25. & Tridentino Sess. VI. cap. S. et quae infra allegabimus.
I. SS. PATREs idem dogma catholicum d cuere ante & post exortum haeresis Pelagianae &Semipelagianae. S. Augusinvs L. de dono perlev. C. Iq. citat ex Latinis S. Gyrianum L. 3. ad Quirinum c. q. scribentem: In nullo gloriandum; quando noserum nihil es; S. Ambrosum de fuga seculi
C. I. Non est in potesate nosm cor nosium V nostra enitationes; ex GraeciS S. Gregonium Nazian. Orat. 44. in Pentecosten : Unius Deitatis, qu ovos, constemini Trinitatem : si vero aliter vultis, dicite unius es e natura: G Deus exorabitur vocem
dari vobis a Spiritu sancto, id est, ut vocem vobis a Spiritu sancto dari decernat, qua . quod creditis, confiteri possitis. Dabit enim, certus jum:
67쪽
66 Tract. IV. Cap. III. De Gratia octualiqui dedit, quod primum eis, dabit ει quod fecun
dum: qui dedit credere, dabit o confiteri. Ex Grac
cis quia illorum fidem Jansenius in suspicion Em traxit ) porro citari possunt sinus M. in Apol. II scribens: Ipse Christuo per uadet, atque ad Hem
nos adducit: S. Basilius in Psalm. CXV. ait: Fides Dyerior rationalibus methodis S. Spiritus os erationibus in nobis esscitur: S. Chrysos omus Hom. IV in cap. a. ad Ephes. Non enim fides ex nobis es;
nis enim venisset; nisi vocasset; quomodo potuisemus credere Τ quare nee Mes donum es no trum, feta DEI. me lysum est DEI donum, ne gloriemur .
ut nos gratos ociat in gratiam. Accedit demum ipse S. Augustinus cit. Lib. c. a I. concludens: Et
initium fidei, G in ea usque ad mem serjeverantiam mi dona esse defendimus.
. . . ' Ceternm duo hie adnotor T. SS. Patres ut
plurimum ante S. Augustinum contentos suisse docerct, fidom & omnia alia bona opera esse veras gratias & dona DΕΙ. praevenientis liberum arbitrium, & moventis ad ea dem instar auctoris principalis: An vero id faceret per Gratias lotum externas immediate, & internas mediate -- pernaturales 253. ; an etiam per illustrationes internas immediate supernaturalis ca5 . ; non eXplicabant: quia ante exortam Pelagii haeresin sere solum incidenter, raro autem ex instituto, hanc quaestionem tractabant. a. Non raro iidem SS. Patres Augustino antiquiores, imitantes modum loquendi Scripturae supra memoratum hie nro T. not. I. &3., pariter docebant, quosdam actus liberi a bitrii praecedere subin debere, ut DEUS ulteriores gratias ad actus salutares alios, propius disponentes ad salutem, largiatur: per quod tamen, etsi tune nec amrmarent, minime etiam negabant, illos ipsos actus praevio quibus homo bene utens libero arbitrio ad ulteriores sesis gratias praepararet, alia priore praeveniente & adjuvantct
68쪽
Gratia DEI opus habere , ut modo quodam vere salutari serent. Quod autem non assirm Ate istud adderent, id i ne ipso Augustino in L. de Praedest. Sanct. cap. Id. inde erat; quod, priusquam isa horresis i Pelagianorum & So miDelagianorum oriretur, non habuerunt nεces tate1n in haed ili ad solvendum Ossione versari. . . Unde factum esse, si, de Gratia DEI quid sentirent, breviter solum quibusdam scriptorum suorum locis ει transeuntεr attinee rant. Istud inprimis valet de S. Chrysosomo, qui Hom. XII. in Ep. ad Hebr. initio impliciter pronuntiat, oportere nos primum hona eligere, ει tunc DEUM asserre, qua suastini. Non pravenire DEUM nostras voluntates, ne perdat nutrum liberum arbitrium . . . AOsrum quidem eis praeligere, F velle, DEI Ovtem esse perjicere, F ad si Qem 'dutere. Verum intelligi potest de necessitate coo- perandi parvis gratiis per liberum arbitrium, ut DEUS det majores, quae sufficiant ad ipsa opera salutaria proxime disponentia ad salutem: item quod non praevcniat nostras voluntates Gratia necessitante, ne perdat liberum arbitrium nostrum. Certe prioribus haec continue subjun- it S Doctor loc. eit.: Ne tuum esse misin.es, quod reo Re gestum es . . . Frusra currimus, s totvm esse nos, umexsimamus ; s non plus DEO tribuimus. Nimirum Pata res isti contra Marcionitas & Manichaeos potius liberum arbi rium vindicare in enti erant, atque ideo de Gistiae divinae juribus securi loquebantur.3. CON ci LIA Ecclesiae catholicae idem dogma
solenniter definierunt, nempe CoΝcILIUΜ ARA SICAN. II. an. 520. Can. 5. Siquis 'ut augmentum,
ita etiam initium Mei, ipsumque credesitatis assoctum , quo in eum credimus, 'Mi justificat impium. . . . non per donum, id es, per in pirationem Spiritus sancti, .... sed naturaliter nobis inesse dicit, Apo-
69쪽
68 Trin. IV. Cap. III. De Gratia amasi
sesteis dogmatibus adversarius approbatur. Et Can. 7. Siquis Fer natura vigorem . . . euangelicae praedicationi consentiri posse eon serniat, absque illuminatione Gi piratione Spiritus sancti, haretico fauitur spiritu. Can. 25. Hoc etiam salubriter profitemur, quod in omni opere bono non nos incipimus. V postea per DEI misericordiam adjuvamur; sed i e nobis, nu lis praecedentibus bonis meritis, o fidem V amorem sui prius in pirat .... Unde manifesis e creden dum es, quod ρο illius latronis, quem Dominus ad paradis patriam revocavit; o Cornelii Centurionis, ad quem Angelus Domini missus es; U Zochoet, . . . illa tam admirabilis Mes non fuit de natura . ses divina Iargitatis donum. Can. 3. Siquis ad in eationem humanam gratiam DEI dicit posse eonferri. non autem ipsam gratiam facere, ut in Vocetur a n his, contradicit halae Propheta, vel losola. TRIDENTINUΜ Sess. VI. Can. 3. definiit: Siquis dis rit, hominem sne S. Spiritus in spiratione atque auxilio credere, sperare, diligere, aut paenitere posse. sicut oportet, ut ei jusscationis gratia conferatur, anathema st. 4.) RATIO ipsa dogma istud confirmat. Et inprimis Gratiam saltem externam supernaturalem divinae revelationis necessariam esse ad fidem de dogmatis fundamentalibus etiam naturalis resigi nis, jam probatum est g. 26o. ; ex quo sequitur saltem Gratias mediate furer naturales cognitionis
certae internae, ex revelatione externa necessitate physica exorientes, itidem necessarias, esse actfidem salutarem, id est, cum debita firmitate &universalitate assensus, omnibus a DEO revelatis dogmatis praestandi. eliciendam ca6I. 263. I. IV. . Atque ex hoc quidem jam evidenter refutatur illa pars erroris semipelagiani, qua tenebant, initium fidei salutaris non esse a DEO, sed a se o liber.
70쪽
hero arbitrio: cum potius DEUS, haud dubie ad hanc ipsam fideria obtinendam certo lapientiae suae
consilio ordinet ipsam revelationem eX ternam, C retque, ut ejus certa notitia ad hominem quemque in particulari cum omnibus motivis credibilia talis ceu Gratia excitans perveniat, & his omnibus immediate cooperando, evidenter ut auctor
principalis in specie & individuo detorminet actum fidei h Titeol. nat. 764.). a. in Verum etiam interna illastrationis immediate supernaturalis gratiam ad credendum Me salutari moraliter nobis esse nocessariam, itidem jam ostendi in Eth. univ. christ. 526. ex eo; quia, ut sisses sit salutaris, esse debet firmus & universalis assensus, praestitus Omnibus dogmatis a DEO revelatione externa per Christum revelatis; qui per se in ratione actus imperantis virtute & ei licacia susticiat ad impera dum tam esticax desiderium salutis ope Gratiae Christi obtinendae, ut hoc se extendat ad imperandum propositum generale & firmum servandi Oinnes leges divinas saltem graviter obligantes, utcunque austeras & adversas stirnulis carnis & inserioris appetitus; cujus rebellio non solum his legibus divinis se opponit; sed vel maxime ab ipso assensu fidei, ceu legum illarum prima promulgatione recipienda. abhorret; attentionem a motivis credibilitatis avocat, & ad apparentes mysteriorum revelatorum & revelationis ipsius repugnantias tranSsert, atque sic vim motivorum illorum, nisi
Gratia DEt interne illustraure sulciatur, elidit. 3. Inde est, quod exemplum Ecclesiae nos identidem hortetur ad hoc lumen fidei a DEO post omnes jam
factas dogmatum christianorum revelationes summis precibus petendum; tum pro nobis ipsis, ut inside semel jam accepta firmi perseveremus; tum pro aliis infidelibus, gentilibus, Judaeis, & haereticis; M DE US adaperiat illis aures, ut fiam largiatur, ut iduminet m. E s