Audomari Talaei Academia. Eiusdem in Academicum Ciceronis fragmentum explicatio. Item in Lucullum commentarii, cum indice copiosissimo eorum, quae in his continentur, ..

141쪽

σι A V D. TALAEI EXPLIC.

Agis Me in Ocri Arelicis Ethicis inueni. non ex su/,sed ex populari sensi.

IIb.2. eos locutos esse arbitror. oque ita Cicero in officiis Lytiitur: Ne quusit a miratus ur cum inter omnes philosephoi cens istin meque ipsosaepe disputatumst,qui nam haberent,omnes habere γιrtutes et nunc itasiunga,quasi psit quisquam qui non idem prudens sit,iuIIus esse alia est illa,cum dentis ipsa limatu in distulatione subtilitas, alia ad opinionem comunem omnis accommodatur oratio.siuamabrem, i ulgus,ita nos hoc loco I uimur. t alio fortes ios Liras bonus dus prudentes esse dicamus: popularibus enim rebu Hἱ agendum, in 'tis,cum loquimur de opinione populari. Zenoni autem sicut reliquis omnibus pene philosephu,ιtasunt cotulatae onM- έ γirtutes, Pt omnes omnium participes sint, nec alia ab alia fit sepa- sicut.2. rarι.Scis,ait Ocera,Zenonis aemulus, si quid de Corinthiis tuis amiseris, peste habere reliquam sive rediitem saluam, tutem autem namsi amiseras, etsi n.n potest amitti intus: sed si confessus fueras te non habere, nultam te habiturum. ν Puod autem ad ,im irtutis attinet, ranoteles libro primo de moribus, beatam itam in irtute esse negat, quod feri psit , t qui irtute sit aditus, dormiat, nihil agat in ita. Idemque tibi. δε- cimo, Beatam γιtam,inquis,habιtum esse negauimus. quod dormientι per e-mne rempus aetatis adesse posiιt, etiamsi plantarum iram degat . quo locori Ateles a Stoicis ehementer exatur, ab ι Erue dormire Cr somniare dicitur: irtus enim otiosa es non potest sed quemadmodum ignis insubiectasibi materia, quanLu eam O ius est, flammo excitat Uc ιrtus in γιrum bonum,in quo inest, ad hone las Cr laudabiles actiones semper in-fammat. Tertia dissensio Zenonis ab antiquis philosephti in perturbationum quilione a satur sed omnis eorum controuersia ex de stionis contentione nata est,quod quid sit perturbatio,inter eos non conuenit Peripatetici in perturbationibus, quas Graeco nomine nomrnant,naturalem ora Luculli. lebant esse modum, t ait Cicero, atque etIam tiliter animis ne Iru a natura datas: metum cauendi causa ni meordiam aegritudinemfue lementiae atque imam iracundiam fortitudinis quasi ratem esse dicebant. t I triuι ea nullam propemodum im habitura': nisi quibusdamstimulis iracundiae , ad res magnas in laboriosas animus hominis excrtetur. Naturaliter autem hominibus quadruplices instaι esse permoriones : duas ex opinatis malis, metum futuris, aegriturinem praesentibu , totidemque ex opinatD Ω-nis lιbid nem in laetitiam, istiatilia, praesintium bonorum, libidos tu- . . rorum Fuae quidem genera ad certam mediocritatem reuocara pesse distula- p si baar Nam timere, t Iloteles ait, in confidere, in concupsere,

142쪽

quorum neutrum rectesitat γero quando,quibus de causis, quibύ que rebus licet, m quomodo aeruum socere haec omnia, raeclarum c optimum meum irtute iunctum est.Zeno superiorem diuisionem perturbationum concedιt Peripateticis de tιonis autem cotrouersia torquetur.Perturbatronem nultam moderatam contendit esse, quin potim omnem auersam a recta ratione, em cotra naturam animi ehementem ιmpetum definit. Modiam tu adhibes Milo,aι an itium nudum est non parere rationidan ratio parum praecipit nec bonum i Lud esse, quod aut cupias ardenter, aut adeptus te esseras insolenter: nee porro malum, quo aut oppressu. iaceas, aut ne opprimare mente ix constes 'earue omnia aut nimis tristia , aut nimis laeta errores--'ρυι igitur modum itio quaerat ilite acit, is posse putet et , qui se e leucadepraecipitari fustinere secum etit: γt enim id non potest, sic animus perturbatus, cy' incitatu nee cohiberesepotest, nec quo loco duo, i flere Quamobrem nihil interes trum moderatas perturbationes approbent,an moderatam intusticiam,moderatam ignauiam,moderatam intemperantiam : qui enim γιtιώ modum apponit, is partem suspit ditiorum. sed haec altercatis Zenonis nominis magis est quam rei . Peripatetici enim quemvis appetitum m motum nomine perturbationis Tolunt intel gi,siue rationi obtemperet, siue repu net: Stoicι ero dutaxat turbulentos assectus, er ratiani inimicos perturbationes ocant. 9 Cumrue superiores illi, triato in Aristoteles duas in partes anιmum Luiderent, nam participem Vtionis,quae fu/dfaciendum, fugiendumvesi prae bit. Miseram rationis expertem,rn suasum naturales appetιtns, suos ante diximus,Zeno nul lam perturbationem γοluit esse naturalem alutariam, - iudicissusceptam. In quo cut antea, captionis tantum nomine HYsentit: neque enim Peripatetici 1ta naturales esse dicunt. t a oluntate non proficinantur. Tristicem igitur ιn moribus correctione a Zenone factam idemus , nam de beata ita, generibus bonorum. alteram de diuisione G- natura -- tutum tertιam de perturbationibus. in Ριbus tamenen magna cause uises idetur,quamobrem asuperiore authoritate dsederet, praesertim ci ab illis non tam rerum,7uam erborum nouitate disentiat.

De naturis autem sic sentiebat, Prima vi in quatuor initiis rerum illis quintam hanc naturam, ex qua

Deriores fessu o mentem effici rebantur,non adhiberet : statuebat enim ignem esse ipsam natisram , quae quidque gigneret, oe mentem atqueste M. discrepa-

143쪽

bat etia ab iisdem, quod nullo modo arbitrabatur qui quam essici pose ab ea, quae expers esset corporis. Cuius generis menocrates, γ' superiores etiam animum esse dixerunt:. nec vero aut quod efficeret aliquid, aut quod efficereturiose esse non corpus.1 si fid Zeno in explicatione mora ab eademicis tradita no probarissetis constat.Seyusitur eiusde reprehemnes duae de rebus phasiia,Prima de partitione elementaria, cunda de Deo causa princFe rerum omnia. Cum enim. Distoteles elementa sitiesimplices naturas in quinque genera distinxisset, ignem Aerem, aruam,terra, V caelum,Zeno cala quidem nos utit. βυa- . . , tuis esse igne: in eam naturam ita definis, i dicat ignem esse artificisum ' adgignendiι progrediente ia.Censet enim artu maxime proprasi esse crearet at μ rum in artisi no rata manus offerat,id multo ami ei in natura efficere, id est, i dixi, ignem artificiosum magi Aa amureliquarum. Dis epabat etia a superioribuε quod illi principem rerοῦ omnia causam mce, corporis experte ponant: Ac aute munia Dia appetilat, eumέ animaisi in ratione praedita de infueadmodsi indicat distut iis Ciceronis de natura destia, Zenonis ratiocinatis ad hia modsi coduatun Nihil quod abquid efficit, est expers corporis:

Deus autem quidque efficit: Non est igitur Dein expers corporis.

Plurima aute in illa tertia philos blaeparte mutauit. In qua primu depens ibω ipsis quaedam dixit noua quos iunctos esse censiuit e quada quasi impulsione oblata ex

trinsecus: quam ille φο--ἰαν, nos visium appellemus licet,σ teneamus hoc verbum quidem : erit enim utendum in reliquo sermone saepius. Sed ad haec, quae νι- fa fiunt, quasi accepta sensibus , assensionem adiungit animori quam esse vult in nobis positam S voluntariam. Vssis non omnibus adiungebat fidem,sed bis Ρ-lum , quae propriam quandam haberent declarationem earum rerum,qua videretur.Id autem visium, quum 2-

144쪽

IN CIC. ACAD. FRAG sum cerneretur,comprehensibile. Feretis haec' Nos very, inquam, Quonam enim modo κῶαλurAον diceres' sed quum acceptum iam, S approbatum esset, comprehensionem appellabat. Τ Simile iis rebus quae manu prenderentur, ex quo etiam nomen hoc duxerat. At quum eo verbo ante nemo tali in re usus esset, plurimi ue idem nouis verbis noua enim dicebat Uus e i. ' Quod autem erat sense comprehensium, id sium sensium appellabat, si ita erat comprehensium,ut couelli ratione non posset, scientiam: sin aliter, in mentiam nominabat, ex qua exi teret etiam opinio, quae esset imbecilla, S cum false incognitoque communis. Sed inter scientiam crinfitentiam, comprehensionem illam, quam dixi, collocabat, iamque neque in rectis, neque in prauis nume

rabat, sed soli credendum esse dicebat. Τ Equo sensibus etiam fidem tribuebat, quod ut supra dixi) comprehensio fasti siensibus, ct vera esse illi, oe Melis vide

batur. non quod omnia, quae essent in re comprehenderet: sed quia nihil quod cadere in eam posset, relinqueret,quodque natura,quasi normam scientiae principium fui dedisset, unde possea notiones rerum In animis imprimerentur, re quibus non principia solum, sed

latiores quaeda ad rationem inuemenda via reperiuntur. Errorem aute, temeritate, ignoratiam, O opinationem, oesus=icionem, o vno nomine omnia

quae essent aliena firmae conantis assensioni a virtute apientiaque remouebat. Atque in iis sere commu

ratio cosi hi omnis,dispensioque Zenonis a superioribus.

145쪽

1 De duabus dia 'ectis artis partιbus,Zen priorem ιnuentunem rei ruis: in altera autem parte, q/ae tradit ιuditandi leges, cumsi diligentius exemceret, multa de sensibus C lentia, decabutis metu, sua in rebus ιnuo uis: quam explicatiomm ado rogi mos a dicticos m dialecticos sicut dia eteres, pertinere ex/Ilimauit. Sensius autem iunctos dicit . quod omnium rerum . quae sensibus percipiuntur, aliquod sit commune, Aut domicitium, non in hominibvssolum ,sed etiam in bestiis: in qua l=ecies comprehens emanent m reconduntur in imprimunturi qua ιmpresia, goc ασια diciatur, a γerbo φάνου ι: id e;L γideor, Latine Uum dicitur per leno masam,quod acerrimus C praestantsimus omnium senseumsit )jus, qui maxime notas in i rustres rerum imagines in sensu communi impressu relinquit. VisPm autem Zeno apud Cicerone de imuit, impressum, effectumque ex eo γnde esset,quale esse non posset,ex ea nde non esset: quae definitio isis Peris tantum conuenit, e mosdi sunt ea sua cadunt ιn sepientem. Fabius libra octauo sonem interpretatur, sidia. ταδασίας,inquit, G ei orant, nos Iane sanes appe remus, per quas imagines rerum,non prinsentium , ita repraesentantur animo, di eas cernere oculis, ac praesentes habere ideamur. Vserum duo sunt genera: num falsorum, quibuου minime fides adiungitur: qualia sunt phantasmata pia fue smniarsi, cumdarmientibus nobis, sese rerum 'ecies obιιciuntur: de suibus obuilus, somnia factici ludunt temerar a nocte, Et pauidas mentes false timere iubent.

qualia sunt etiam furiosorum, ei ebriorum cogitata: quae plerunIuefalsis

imaginibus eluduntur. Vnde illud γ munis, Sed mihi cor neutiruam consentit cum oculorum allectu. O iterum genus I erarum γι orum, quae merentur assensionem approbationem, μίntque κα- λκ Iae: id est, comprehensibitia : quarum cognitio, adiuncta a siens. ne, καJάλη4n gignit: id eis, comprehensionem, nde panisa extitit fientia in notio ita mente comprehensa , γt conuecti ratione non pι'tes quae omnia Zeno gestam manibus exprimebat: nam cum eatensam aduersam manum offenderat, sum, inquiebat, huiusmodι HFr deinde cum paulum digitos extranxerat, assensius huiusimodi: tum cum plane compresserat , pugnumsue fecerat, comprehensionem 1 iam esse dicebar, qua ex similitudιne etiam nomen ei res, quod ante non fuerat , καIαλη- imposuit e cum autem laeuam mania admouerat, in ι rum pugnum amm, dementerfue compresserat, entiam talem esse dicebat. - primi igitur c7ceptus,qui asensibus imprimittu nis insensius dicistet: nee ita rara homines toruuti sunt v ait Fabius, o a sua diceret: nafensas corpo-

146쪽

m idebantur.sed consuetudo iam tenuit, t mente concepta,'' ocare-m s ab illis autem sensis enit vixIαληψις, C lentia,Cr insilentia: quasis a stultas dis tinguntur, t prima sit in re mediissecunda in bonis,temtia in malis: καIαMψιμ enim esse dicut odiectisprimis Min inchoatam perceptionem,qua per si,nec siletia nec insilentiastsed aliqua addit. Iam alterasar: rsi inso sit Anima Ubin oblatu comprehendere, entia erit certa in indubitata eritate comprehendere: it rue insicientia, inconflanti imbecilla ratione percipere : itaque καταληψις prima informatio rerum a sensibin facta dicitur: quae scintiantia rationis eriatate confirmata sererit, sitientiams minus, infentiam efficiet mentiam

enim comprehensionem certam in aeternam esse Stoici censente qua ex rebus

penitus perstem in nunruam sedentibin, in ad aliquem exitum flectantibus eonnat: insilentiam leuem in infirmam Cr eumfalse, incognito'esepe communem. s Cumque duae res t ante rictum 1 κατα ληψιν est ι- ciantsensus primm assenses Zeno sensibin etiam Mem tribuebat. a qui- Ius illa κῶαλη sere duabin de causis: na, quod in sensibin eritas i sis, ani sint in incolumes,m Omnia remoueantur, quae ob Iant in imp diui: tum enim quicquidsensibin oblatum fuerit, fideliterpercipietur altera, quod asin in omnes artes in Viplinae natasint: natura enim t L, euilus apud Ciceronem Alluta summa artiscio sensu abricata est in quibus ea eLE is, i prima nor is peliant deinde appetitio siquatur. tu n-ses ad res percipiendas intenda . Mens enim ipsi,quaesensuumfons e Latrue etiam i asensu est,naturalem im habet, quam interit ad ea, quibus mouetur: itaque alia is sic arripit, t his satim ratur: aliquasic recondit e quibus memoria oritur. Caetera autem ilitudinibin conflant ex quibus efficiuntur notitiae rerum, quas Graeci tum ἐννοίας, tum ταsλη- cις acant. A cum accessit ratio, argumentique conclusio, rerumque Innumera bilium multitudo : tum C perceptio eorum omnium apparetim eadem ratio perfecta hi gradibus a vientiam peruenit: nde confiat principium Hentia esse in se bin: e quibuι non principia sol ιm, id eia primae α -

gulares rerum notiones, sita latiores quaedam rae,id HLgenerales notitiae ad inueniendam doctrinam reperiuntur. tque haec de mentia, quae sapientis propria Cr germana cl. 6 Insicienti fecies quaedam deinceps commemorantur, It error i seu animi, quo res incognita pro cognita habetur: γηι illud Ciceronis, Errauis aso est tomere fecit,non putauit se niuam pia tiga. t. ae remeritas,eIn praeceps, m inconsideratus assenser, t nunquam te' Pro Mare.

me irri cum sapientia permisietur Ignerantia, itium est ivem, um qui non satu ruid agat, aut dicat intelligit: OZinatis sine opinio, imbecilla

147쪽

sicut. . essensio definitur, cui Cicero omnes perturbationes subiectas esse a rbitratur: licio eΠ,cum aliquo metu dubia cogitatio. me, Crsimilia, quaesuM aliena firma Cr conflantis assensionis no inscientia nomine comprehemduntur: quae Zeno a irtute, sapientiaque remouebat atque ita distulabar, sapientem nihil opinari, nulli rei temere assentiri,nihil ignorare,nunquam errar ,nunquam sententiam mutare,mhsique esse ab ea cogitatione, rua de grauitatesapientis gitur,errore, leuιtate, temeritate, disiunctius. Hactenus Varro trapertitam deteris cademia philosophiam, moralem , phasicam, diale meam breuiter ex suis: corriationem etiam Ain diasciplinae duplicem docuit. Primam ab Ara Iotele,Theophraso,Stratone, P ripateticis infri tam . secundam a Zenone Stoicorum principe,per omnes philosephiaegradus repetitam, in evi in amplificatam.

' iugae suum dixisset: Breuiter sane, minimeque ob

scure exposita e hin quam a te Varro, veteris Academiae ratio, Stoicorum: verum esse autem arbitror, ut Antiocho non o familiari placebat, correctionem veteris Academiae potius, quam aliquam nouam disiciplinam putandam. Tunc marro, Tuae sunt nunc pamtes, rnquit, qui ab antiquorum ratione nunc desicistis, Oea,quae ab Arcesila nouata sunt,proba s,docere,quo O

qua de causa disiidium fastum sit: ut videamus sat Fne i ta fit iu la defecto . Tum ego, α Cum Zenone, inquam,ut accepimus, Arcesilas sebi omne certamen institui non pertinacia, aut studio vincedi s ut mihi qui

dem videtur sted earum rem obscuritate, , qua ad confestionem ignorationis adduxerant Socratem, i veluti amantes Socratem, Democritum, Anaxagoram, Empedocle,omnes pene veteres qui nihil cognosti, nihil

mi, nihilsciri posse dixerunt, ' angustos stensiin,im-

s animos,breuia curricula vitae, S ut Democri

tu in profundo veritatem esse demersam, opinionibus cir institutis omnia teneri,nihil veritati relinqui dein-

148쪽

ceps omnia tenebris circunfusa esse dixerunt. Itaque

Arcesilas negabat esse quicquam quod sciri posset, ne istud quidem ipsium, quod Socrates sibi reliquisset. Sie

omnia latere censebat in occulto, neque esse quicquam, quod cerni,aut intelligi post. Τ Quibus de causis nihil oportere,neque pro itera, neque affirmare quenqua, neque abstertione approbare,cohibereque semper, ab omni lapsu continere temeritatem : quae tum esset inmgnis, quum aut falsa, aut incognita res approbaretur: neque hoc quicquam esse turpius, quam cognitioni mperceptioni, sertionem , approbationemque praecure re. M Huic rationi quod erat consentan eum faciebat, vi contra omnium sententias dies iam plerosique deduceret,ut quum in eadem re paria contrariis in partibus momenta rationum inuenirentur, facilius ab utraque parte assertio Austineretur. 7 Hanc cicademiam nouam appellaba quae mihi vetus videturi siquidem Platone ex illa vetere numeramus, cuius in ulm nihil affirmatur , m in utroque partem multa diseruntur, de omnibuN quaeritur, nihil certi aecitur. Sed tamen illa, quam exposivi,vetus, haec noua nominetur: qua usique ad Carneadem perducta, qui quartus ab Arcesiala fui in eadem Arcesilae ratione permansit. Carnea des autem nullius philosophiae partis ignarus, S,ut cognouι ex iis, qui illum audierant, maximeque ex Epicureo Zenone: qui quum ab eo Ilurimum dissentiret, unum tame praeter caeteros mirabatur,incredibili qua

dam fuit facultate.

149쪽

a Varro partes Ocntiochianas habui in quae erant ab iamtiocho de etere Academia collecta ocuit: deinceps Ciceroni Plutonu νrtes date Scripserat enim Philo t ante dixi duos libros pro nouis O cademicis et quibus docebat quomodo, in qua de causa, b antiquis desciverint: ex quibus tiniae

Cicero capita huius Pestutationis discripsi se potuit, qua statim ab initia

abrumpitur ps primam Academiae nouae informationem : in Lucu , --tem , adhuc integra Ciceronis oratio superes , in qua nouam Academiam singulari patrocinio tuetur , Q ad ea, qua contra illam a Lucusto dicta Grant, ipse restondet: )nde huius libra ut reliquorum irrumo iacturam sarcire aliqua ex parte pessumus. Arcesilas Prataneus ex ADtide, cum ingeni, acumine, tum admirabili quodam lepore dicendi fruit, primu que

authore Laertio) cademiam nouam induxit , Apolιm antiquam Socratis consuetudinem nihil temere a firmandι,aut decerneri reuocauit, Crcum Zenone non obtrectandi eausa pugnauisse, sed γerum inuenire Olusis sie intestigitur. Nema, inquam,superiorum non modo expresserat,sed ne

dixerat quide tesse homine nihil vinari: nec flam posse,sed ita necesse esse sapienti: γ a est cresia cum era sententia tum tonsa, in digna δε- cure, ia Pente. Evasiuit de Zenonesertas quid futurum essetsi nec percipere posset

estiti. fu i ψm I piens, nec opinar sapientis esset. Iste, credo,nihil opinaturum, quoniam esses,quod percipi posset:quid ergo id esset sum credo. Quale ι- Fum itum idil ita de uise,ex ea, quod esset,sicut esset impressum , Q fgnatum, Crofectum. Post rerustum,etram neseiusnodi esset sum γerum, quati fatrum 'me Zenonem disse acute, nudum esse is , quod percipi posset ,si id tale esset ab ea quod es , Pt eiusmodi ab eo quod non es, posset esse. te te consensit Arcesilas ad definitionem additum, neque enim falsum percipi posse, neque γerum, si esset tale quale, ADGum. Incubuit

autem in has distulationes, Pt doceret nultam tale esse sum a Peracti noeiusmodi etiam a falso psit. Haec autem est na contentio, quae adhuc'rmanserit. Arcesias igitur Zenom, alii philosopέis , qui abruid sciri spe Ledant ,sisi urisitat, non pertinacia. nam pertinaciter in Hιl phιa H utare ineptum, aut dio a uendi decet enam philosophum deritatis magis cupidum esse,quam gloriae sed obscuritate earum rerum,quae ad conssionem ignorationis addu xerant Peteres, in suorum authoritate δε-luuit. 3 Ex Socratis enim sermon bis, qui a Platone persiri ista dubia iis tuis D 'qui test, s in ei semst,nihil Iercipi. Empedocles autem,ait Cice ' ra,c ιm Ahuo loco haeret, exclamat, t furere ideatur, Asma esse omnia nihil nossentire, nihil nos cernere,nisit nos fuale sit, posse reperire.*mocratim naturam accusabat,quae in profundo eratatem abiis erat. xerue

150쪽

tamen astudio inquirendι deterritus e d cupiditate scientiae terras GH-mas peragrauit, Φορμm excaecami, quod acrem anιmι impedirι oculeria sectu arbitrabatur: iliter Anaxagoras, Empedocles,omnes tene Teteres ignorantiae Fuae consiν nihil percipi posse prolebantur: A triarue ma-xιma ιmpedimenta percipieri silentiae iudicabat,angustos sessu qui ex guis foraminibus ad animii permeant:ιmbecilias ansmos, quorum u in a-Ges ιn corpore retunditur breuitatem irae nam si natura diuturniorem ditam hominibus largiretur,futurum ali fuando esset, ta apti ' ιam peruenirent. His de causis quicquHcιra. id est,certa CP indubitata, in nunqua eratate fallente comprehendι negabant: quod quidem in antiqua philosophia era me di tum fuit,in qua cotentionum arietas, in altercationsimultitudo declarat philosophorum libris non fientiae cui qua decimam tradi ,sed opinionum rataxat artes Parsas er multiplices desimbi: prudenterque cesilam, cum philosophiam commentIlIarum σιnIonum refertam dideret, nec in ea quicquam certa )eritate pate fiam ,sonum ab

arroganti , Ursulta mentiae a firmatione cohibuisse, taque etiam num sibi is detraxisse, quod Surates sbi re uiget. exceperat enim Socrates num tantum irris nihilsiue, nihil amplius.s Ocresilas autem non is fuit qui aut sιentiam contemneret, aut a sensum omnem de medio tolleret, sta qui nulli reι temere assiatira. nil sique sessire profiteri,maximam imIapientis esse iudicaret ita semit ma falsa eri , t ιn praecipitem locum non debeat sesapiens committere, ne praecipitet,si temere precesserit. Inter hunc autem in alios philosephos qui certas silentiae si holus instituerant, hac maxιme ιnterfuit, quod is non dub tabant, quin resima Cr ceresima essent.qua is docerent ae proterenture Arcesilas cum nihil in philosophia,atque omnino in ita humana certum ideret, quae metu probabilia in quaque re ιderentur exquirenda esse, Crsequenda commonebat quae quanuis certa aerιtate non perciperentur,tamen quia notam aliqua haberent ι Urem,hu sapientu regeretur. 6 Huic instituto quod erat consentaneum faciebat, D eri reperiori causa contra

omnes philosephos, m pro omnibus di utaret. Instituit enim di hi qua se audire Arent, non de se quaererent, sed is dicerent,quidsentirente quod cum dixissent, illi contra sed qui audiebant, defendebant quoad poterant Cicero Id. r. sam sententiam apud caeteras autem philosephos, qui quaesiuit aliquid, ta- de sinibus. ret. olia philosiphandi disserendisvegenu modesti mum, in sapiente digni mn est, i ab inquisitione Cr ruisicio beritatis temeritas abst quid

uitate sapientis,quam au asumsentire,aut ruod nostis explorate re