장음표시 사용
161쪽
& bellicam transtulit. Argumentum ab adiunctis per lanae, quae propositae rei repugnant: Lucullus absens quaestor fuit, & AEdilis,& Praetor,& Consul bello Mithri
datico praefuit: caruit igitur diu multumque rebus urbanis.1 Liberalis doctrina continet Grammaticam, Rhetoricam , Dialecticam, Arithmeticam, Geometriam, Musicam, Astrologiam: quibus tantus honos olim habitus fuit in Graecia, ut eas soli liberi & ingenui perciperent, perpetuo interdicto,ne serui docerentur.3 Fuit gloriosum Lucullo adolescenti Seruilia Augure reu peculatus agere,vicitiscendi patris gratia, qui accusante Seruilio surti damnatus fuerat: ex qua tamen accusatione Servilius excitato tumultu per vim euasit. Vide Plutarchum in Lucul Quaestor Lucullus viginti millia sestertium, quibus L. Sylla mulctauerat Aiasam, collegit,id est,centies vicies millena millia aureorum: ubi continentiam suam Asiaticis omnibus mirifice probauit. s Privilegio aliquo maturius quam leges annales paterentur, post aedilitatem Praetor factus est: quia inter hos magistratus biennium legibus interesse debuit, quiabus Lucullus virtutis gratia solutus est. 6 Collatio est maiorum ad augendam gloriam Luculli, qui Mithridatem regno expulit Pontico, cuius conatus atque impetus in Asiam Sylla & Murena tantum
Prolepsis hie latet a repugnantibus: Lucullus usum rei militaris non habebat:
mirum est igitur ouo modo gloriam superiorum vicerit. s Remouet aam irationem tantae victoriae: cuius duas causas ponit, ingenium de doctrinam Luculli, quae per se,acsine usu ad res magnas obeundas plurimum potu runt. Vsius autem disciplinam vocat indocilem, quod usus militiae, sicut reliquarum
fere artium, doceri vix possi, sed exemplis & experimentis multo pluribus quam
9 Videtur hic historiae Plutarchi repugnarer Lucullus enim si Plutarcho eredimus) adolescens praeclara virtutis suae documenta in bello Marsico praebuit: cui tantum L. Sylla tribuebat, ut quoties aliquid esset sortiter & strenue gerendum, eius opera praecipue uteretur: & in Mithridatico bello in AEgyptum missus a Sylla ad Ptolem in regem comparandae classis gratia strenue legationem obiit: & ad Tenedum Mithridatis naues afflixit r & in Asia quaestor Mitylenaeos, qui mulctam sibi imposita detrectarent expugnauit. Itaq. si vere scribit Plutarchus Lucululus no rudis rei militaris, sed logo usu doctus, & peritus Mithridatico bello pri; suit.
io Deesaiat insenti magnitudinem a parte: quia memoria ingenii pars est,quae Iaudatur in Lucullo comparatione Hortensii Sc Themistoclis . Hortensius mem ria tanta fuit, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis eisdem redderet, quibus excogitauisset. Hoc adiumento ille tanto sic utebatur, ut sua& commentata & scripta & nullo reserente omnia aduersariorum dicta meminisset, ut ait Cicero in Bruto: Themistoclis autem memoria tam singularis fuit, ut intra annum optime loquutiis sit Persice, ut ait Fabius libro undecimo. Lucullus autem utroque praestantior, quod Hortensus minus excellentem, Themistocles minus excultam doctrina memoriam rerum habuit.
ii Redditio comparationis Luculli eum Themistocle ad augendam ingenii &doctrinae laudem. ix similitudo memoriae cum literis, quae posteritatis causa repertae sunt, quae
subsidio obliuioni esse possint. i; Concludit imperatoriam laudem Luculli ex tribus virtutum generibus forti tudinis, prudentiae, rustitiae. Fortitudo aute ex rebus subiectis declaratur, circa quo
162쪽
versari solet,& amplissmo testimonio Mithridatis,quod ad faciendam fidem valet, quia laudari ab hoste permagnum est. 1 Prudentia Luculli confirmatura factis. Cum enim Asia publicanorum se
nore,& auaritia adeo premeretur,ut conditionem suam multo duriorem qualibet sentitute duceret, Lucullus eam nouis legibus descenore latis mirum in modum recreauit: unde tantam sibi cociliauit beneuolentiam Asianoru, ut in eius honorem Lucullea pubilia celebrarentur.
is Redit ad primam propositionem de urbana absentia, & laude Luculli,quam
confirmata circunstantiis. t is Luculli sortuna in bello Mithridatico subito mutata est , quia desertus est asiis militibus,& multorum calumniis obiectus. Itaque cdm Romam victor rediisset, negatus est ei triumphus calumnia C. Memmii,qui palam dictatabat Lucullum cotra authoritatein Zc officium Imperatoris multa secisse, Mithridaticumque bellum diutius prorogasse : nee ipse triumphasset, nisi principes Tribubus immixti suffragia populi Romani multis precibus expressissent. Vide Plutarchum. ir Amplificatio I uculleae laudis,quod in reprimenda coluratione Catilinae Cia ceronem iuuerit,quae per apophasin tractatur. 18 Trasitus ab imperatoria laude ad laudem ingenii de literaru , ne petiona non satis φιλολογος in hac Academica quaestione induci videatur. is Mithrid alicuin bellum a Lucullo gestum Archias poeta Graecis literis celebrauit, ut ait Cicero :& Sallustius Latinis,ut ait Plutarchus. 2 o Lucullus tantam operam Graecis de Latinis literis dedit,ut utroque genere posset quam aptissime es quam omatissime dicere: nec selum adolescens in arti bus ingenuis versatus est, sedecia reuocatus a bello Mithridatico ad philosophiam se contulit & in contemplatione rerum tanquam iniucundissimo diuersorio coquieuit. Plutarch .in Lucullo. xt Pelles per metonymiam dicuntur pro castris & tentoriis, quae olim ex pelliabus fiebant: ex essicientibus igitur significatur effectum. xx Confirmatio doctrinae ex inicientibus causis, quod Lucullus mul sannos Antiocho philosopho usus sit , quod excellentem memoriam habuerit, quod libro rum studiosissianus fuerit.
-- vereor interdum,ne talium personarum,cum amplificare velim , imminuam etiam gloriam . Sunt enim multi, qui omnino Graecvi non ament literas :plures,qui
philosophiam: reliqui, qui etiam si haec non improbent,
tamen earum rerum distulationem principibus ciuitatis non ita decoram putent.' Ego autem, cum Graecas lite
ras M. Catonem in senectute didicisse acceperim: P. au tem Agricani hi floriae loquatur in legatione illa nobisi,
quam ante Censeram obiit, Panaetium unu omnino comitem fuisse:nec literarum Graecarum, nec philo ophiae
163쪽
Α C A D. Q y IES T. iam ullum authorem requiro. 'Re Eat ut iis resspondeam, qui sermonibus elusimodi nolint per semis tam graues illigari: quasi vero clarorum iuirorum aut tacitos corressius esse oportea aut ludicros sermones,aut rerum colloquia leuiorum. ' Etenim ,si quodam in libro vere est a nobisphilosophia laudata rofecto eius tractatio optimo atque amplisiimo quoque dignfima est Inec quicquam aliud videndum es nolu,quos populus Romanus hoc in socostocauit,nisi ne quid priuatis studiis de opera pulica detrahamus. Quod si, cum fungi munere debeamus, non modo operam nostram nunquam a populari coetu removemus, ped ne titera quidem ullam facimus nisi forensem: quis reprehendet nonrum otium,qui in eo non modo nometipseos hebescere, O languere nolumus: sed etia ut plurimis prosimus,enitimur' ' Gloriam vero non modo non minui, sed etiam augeri arbitramur eorum, quorum ad populares illustre ue laudes, has etiaminus notas, minusique peruulgatas adiu mus. ' Sunt etiam qui negent in iis qui in nostris libris di 'utent, fuisse earum rerum, de quibus Hisputatur, sicientiam: qui mihi videntur non solism vivis sed etiam mortuis inuidere. Restit vnsm genus reprehensorum, quibus cademiae ratio non probatur: quod grauius ferremus, si
qui uam ultim disiciplina philosophiae probaret Q
ter eam, quam i e sequeretur. H Nos autem,qui contra omnes dicere, qui scires ibi videntur, Jolemus, non possumus,quin alq a nobis insentia recusare. 'in Quanquam no ira quidem causa facilior ea, qui verum in
164쪽
I I. uenire sine ulla contentione volumus, s uesiumma cura studioque conquirimus. ' Ets enim omnis cognitio multis est obstructa difficultatibu , eaque est, oe in ipsis rebus obscuritas, γ' in iudiciis notiris infirmitas,
ut no sine causa oe dolii imi S antiquissimi inuenire pepol e quod cuperent, dissi sint: tamen nec alti desece
runt neque nos studiu exquirendi defatigati relinquemus neque nostrae ὀθutationes quicquam aliud agunt, nisi ut in utraquepartem dicenaeo S audiendo, eliciat, O tanquam exprimant aliquid, quod aut vera sit, aut ad id quaproxime accedat. 'i Neque inter nos eos
qui se scire arbitratur, quicquam interest, nisi quod illi
non dubitant, quin ea vera sint qua defendiit: nos probabilia multa habemus, quae sequi facile,affirmare vix possumus.' Hoc autem liberiores S flutiores semus, quod integra nobis est iudica H potestas,neque,t omnia
lux procripta, oe quasi imperata sint, defendamus,
necessitate ulla cogimur. 'η Nam cateraprimum ante
tenetur adstricti, quam quid esset optimum,iudicare potuerat: deinde infirmasiimo tempore aetatis aut obsecuti amico cuidam, aut υna alicuius quem primum audierunt, oratione capti, de rebus incognitis iudicant, O ad
quancunque fiunt disiciplinam quasi tempestate delati, ad eam, tanqua ad saxum,adhaerescunt. 'Τ Nam quod dicu omnino se creὸere ei quem iudicent fuisse apientem: probarem, si idipsum rudesct indo ii tu care potuissent. Statuere enim qui sit sapiens, vel maxime videtur esse sapientis. ' Sed vi potuerunt omnibus rebus
165쪽
auditis, cognitis etiam reliquorum sententiis, iudicauerunt: semel audita ad unius se authoritatem contulerunt. Sed nescio quomodo plerique errare matur,
iamque sententiam quam adamaverunt ,pugnacissimὸ
defendere: quam sine pertinacia, quid con tantissime dicatur, exquirere.
i Haec exordii secuta pars est, in qua Cicero occurrit vituperatoribus prunuphilosephiae,dem de Academiae, quibus de alias sepe respondit, ut in Hortensio,lib. primo de Finibus,de Natura deoru, lib. 1. Ossiciorii. Priinae vituperationis tria sunt capita, unum de contemptu Graxarum literarum, alterum de contemptu philos phiae, tertium quod haec stii dia principibus ciuitatis non conueniant. 2 Eleuat duo eapita vituperationis de itudiis Graecam literam, de philosophiae 'duobus exemplis, quae species sunt nobilium principum : fuit decorii Catoni Gra cas literas, de Asticano philosophiam discere: haec igitur studia principibus co
Cisora In cato . temnenda non sunt. Cato senex sic avide arripuit Graecas literas, quasi diuturnaue Maiore. explere cupieris,ut ea ipsa ei nota essent, quibus exemplis uteretur: de breues Plutarchin in commentarvos ex Thucisside, plures ex Demosthene consecit, quorum ei usus esset Catone. in causis porensibus:& scripta siua Graecis sententiis & historiis exornauit. 3 Respondet ad tertiam calumniam, quae negat esse tantae nobilitatis & digni ratis philosephiam tractare. Prima refutatio a repugnantibus: non decet homines consulares aut obmutescere aut de rebus leuioribus inter se colloqui: res igitur
serias & graues di mutare debent. 'secunda resutatio ab adiunctis. Philosophia est optima : igitur optimo quo-C .libra , fim, que homine dignissima. Haec autem a Cicerone in eo libro qui inscriptus erat Ho de Fimbis. tensius, desenti & collaudata fuerat, eum esset accusata de vituperata ab Horten es Tertia a paribus. Cum in Republica sumus, nihil niti publicum agimus: liceat igitur nobis in priuato otio etiam aliquid utile Se honestum meditari. Sy li
gismus est connexus primus, cuius assia mptio hoc loco prima est. c Propositio syllogismi connexa. Litera nulla. Wr Litera nulla .id est nihil omnino scrip G. metapliora est hyperbolica extenuandi gratia,ut lib. i.de Orat. De frangedis cupiditatibus litera in eorum libris nulla inuenitur.&in Bruto, Ante Periclem, cuius scripta quaedam serutur:& Thucididem, ' qui non nascentibus Athenis, ed adultis fuerunt,nulla litera est, quae quidem ornatum habeat. 8 Metaphora est ab acie serri. na ut lixe rubigine,sie ingentia hominibus desidia 3c inertia retunditur. Cum igitur is esset Reip. status,vtvnius Caesaris dominatu mnia tenerentur, nec ulla eslet forensibus de senatoriis eausis relicta libertas, Cicero ne eius languesceret industria, in studiis philosophiae se diligenter exercuit. s Quarta refutatiis continet cotradictione primae& generalis obiectionis,quddhxe studia clarorum virorum gloriam non imminuant, sed potius augeat. Qui locus declaratur ab eisiciente cauti. Accessio siquidem laudis maiorem Sc ampliorem laudem facit. io Hactenus Philosophiae reprehcsoribus respondit: deinceps coarguit vituperatores Academiae: quoria alii reprehendunt perlanas in dialogo Ciceronis alii to-
166쪽
tam Academicam rationem atque sententiam. Prima illa reprehensio,quae fuit Titi Pomponii Attici,leuiter eluditur ab adiunctis:& ea quidem ratio postea Ciceronem mouit,ut personas in his dialogis mutaret,iotamq; Academicam quaestionem a Catulo S: Lucullo transferret ad M. Terentium Varronem,quod illi homines nobiles quidem, sed non satis philologi indecore de philologia loquerentur. Lege Ciceronem lib. 1 3. Epist. ad Atticum. ii Altera reprehensio est Academicae sectae Sc rationis, quam Cicero contra viam peratores varie defendit. Primus defensionis locus est a repugnatibus: vituperatores Academiae reliquas sectas preter suam non probant, quid mirum si Academia reprehendant ii Secundus locus a comparatione parium: alios refellere solemus: patiamur igitur nos quoque Gallis rebelli. 13 Tertius locus a definitione Academiae nouae ex aluctis. Haec enim philosophia est, quae nihil se scire fatetur licet stietis Se veritatis inueni edae cupidi isma de studiosissima sit. Causae duae sunt ignorationis,obscuritas rerii ,3 infirmitas humani iudicii: studium inueniendi veri declaratur exemplis veterum Democriti, Anaxagorae, Empedoclis, Socratis: qui licet nihil sciri & percipi posse dixerint, tamen omnestum studium in inquisitione scientiae de cognitionis posuerunt: de Ciceroni , qui veterem de antiquum illum disputandi II inquirendi morem sublata temeritate a
firmandi qualis in aliis philo phorum scholis esse soleba0 diligenter de accurate
i Illustratio proximae des nitionis a fine, ut verum aut verisimile contrariis diasputationibus facilius inueniatur. is Quartus locus est a dis milibus. Duplex autem dissimilitudo est inter Aead micos & reliquos philosophos. Prima ex rebus subiectis circa quas versantur: nam caeteri philosephi dicunt omnia vel certa vel incerta esse: Academici nil certi vel incerti statuunt, sed quicquid est, quod in philosophia atque omnino in humana vita tractatur,id aut pronabile aut improbabile duntaxat esse contendunt. is Altera dis lὶ militudo ab adi uctis personarum . Academici sunt in philosophia, iudicadi potestate liberi: reliqui vero philosophi serui ,3c certis magistrorum sententiis Se opinionibus addicti. Protasis dissimilitudinis prima est. i Altera pars dissimilitudinis, in qua causae seruitutis explicantur: Infirmitas
aetatis, amor personae, aut ritas orationis.
is Similitudo re a llegoria ducitur a nautis, qui tempestate iactati, sic in scopulos incurrunt, ut naue fracta,vel in rupes intrusa hine retrahi Sc abire non possint. Sic Virgilius)e Aiace,
Illum ex Drantem transfixo pectore flammas Turbine eorripuit, scopuloque in it acuto.
rs occupat defensionem eorum,qui certis disciplinis addicti sunt, quam refellita repugnantibu . Syllogismus simplex secundi peneris. Γ- , tu dicat quid sit sapiens, is sapiens eit: philosophi isti sensunt sapientes: Non possunt igitur iudicare, quid si sapiens. Assiimptio syll ogi sint praee edit, quae declaratur a contra iis. io Propositio syllogismi hic intelligenda est. xi Complexio syllogismi, quae illustratur a minori ad maius.
Quibus de rebus S alias sepe nobis multa quaesita
distulata sunt, oe quondam in Hortensii villa quae
167쪽
Bauli,vicus. xystus. Res integra.
i A C A D. Q y AEST.eIi ad ρ Baulos, cum eo Catulus S Lucustus,nosique ipspo bidie venissemn, quam apud Catulum Dissemus.
Quo quidem etiam maturius venimus,quod erat conflirutum, si ventus esset, Lucullo in Neapolitanse, mihi in
Pompeianum nauigare. Cum igitur pauca in 'x is locuti essemus, tum eodem in statio consedimus. Hic Ca
tutus , Etsi heri,in qui id quod quaerebatur, pene explicatum e hvt tota fen quaeIlio tractata videatur,tamen expecto ea quae te pollicitus es Luculle ab Antiocho audita di iurum. Equidem, inquit Hortensius, feci pinquam vellem: totam enim rem Luculli ' integra seruari
oportuit: S tamen fortasse seruata Hii a me enim, quae in promptu erant, dicta Antia Lucullo autem reconditiora desidero.
dici a superiore exordio Luculli laus amplificata est, cuius primx partes erutinhoc dialogo: Sc institutum non solum philosophiae, sed etiam nouae Academiae aduersus obtrectantium calumnias defensum est. Sequitur alterum exordium, in quo describitur occasio proximi dialogi, qui fingitur habitus in villa Hortentii,voitulus 3c Hortensius, qui priore libro inter te collocuti fuerant, Ille pro noua , ni cpro vel re Academia , nunc inuitant Lucullum ad disserendum et ut quae ab Anti cho philosopho audierit, sicut ipse erat pollicitus,exponat. Hic igitur aditus eli ad dialogismum, de proximum sermonem ex occasione loci dc perionarum. v Bauli,vicus in Campania inter Baias S: Mysenum ,ubi quondam Herculis boues stabulati varios boatus ediderunt, undo nomen vico datum est. 3 Xystus, porticus ampla latitudine, in qua athletae per hyberna tempora e eleentur. Vitruvius libro 6. - Res integra est intacta, de quasi illibata, de qua nihil adhuc est minutatum, aut iudicatum e cui opponitur res peracta. Integra igitur disputatio Lucullo traditur , quasi nihil aut certe parum Hortensius pro Academia vetere dixerit hesterna disputatione, elim esset collatus cum Catulo. s In promptu res esse dicitur facilis, perspicua, se peruulgata , Sc quae quali tua sponte se nobis offert ad dicendum, ut Academico primo. Itaque non haesitans respondebo, sed ea dicam, quae mihi sunt in promptu. Huic opponitur res abstrina Mabscodita, quae alia dc profunda cogitatione mentis indiget, nec primo nobis quaia aspectu occurrit.
' Tum ille, Non sane,inquit, Hortensi conturbat me expectatio tua: etsi nihil est iis qui placere volunt, tam
168쪽
LIBER II. Isbiluersariu: sed quia no laboro valde ea quae dico oro
baturus sim,eo minus coturbor. dicam enim nec me nec
ea, in quibus si non fueritis, non riinci me malim, quam vincere. sed meherculsivi quidem nuc se causa habet, etsi benter nostermone labefactata est,mihi tamen videtur esse verissima.' Agam igitur sicut Antiochus agebat nota enim mihi res estnam ct vacuo animo istu audieba, S magno studio,eadem de re etiam sepius: ut etiam maiorem expectatione mei faciam, modo fecit Honesius. ' Cii ita esset exosu ad audiendia animos ereximuN. . At ille, Cum Alexandriae Quaestor, inquit, essem, fuit Antiochus mecum. erat iam antea Alexadriae familiaris Antiochi Heraclitus Tarius,qui
Clitomachum multos annos, m Philonem audi
rat,bomo sane in ista philosophia, quae nunc prope dia missa reuocatur, probatus, S nobilis, cum quo σAntiochum sepe di putantem audiebam, sed utrunque leniter : S quidem isti libri duo Philonis, de quibus heri dictum a Catulo est,tum erant allati Alexandriam, tumque primum in Antiochi manus venerant,
7 ct homo natura lenissimus nihil enim poterat feri
illo mitius) stomachari tamen coepit. mirabare neque enim unquam antea videram. At ille Heracliti me moria ιmplorans, quaerere ex eo, viderenturne illa Philoni aut ea num vel e Philone, vel ex ullo Academico
audiuisset aliquando' Negabat. Philonis tamen scriptum agnoscebat: nec id quidem dubitari poterat. nam aderat mei familiares, S docti homines, P. O C. Selij,
169쪽
is A C A D. Q y IE ST. oe Tetribus Rogus, qui se ista audisse Romae de Philone, m ab eo ipse duos illos libros Aceret descripsisse.
Tum S illa dixit Antiochus, quae heri Catulus commemorauit a patre uo dicta Philoni, S alia plura: nec st
renuit, quin contra sivum doctorem librum etiam ederet, qui Sosus inseribitur. 3 Tum igitur oe cum Heraclitum stadio se audirem contra Antiochum disserente, S item Antiochum contra Academicos, dedi Antiocho opera diligentius vi causam ex eo totam cognosserem. Itaque complures dies, adhibito Heraclito, doli que compluri
bus, oe in his Antiochi farre Ariuo, S praeterea Aristone oe Dione, quibus ille fecundum fatrem plurimsi
tribuebat: multum temporis in ilia una di 'utatione consium mus.
Cu i Lucullus incipit Academiam veterem defendere, cuius oratio quatuoreon sat partibus, exordio, narratione, confirmatione, δc resutatione. In exordio remouet suspicionem timoris,qualis in magnis &grauibus disputationibus contingere solet. Argumentum fiduciae est ab adiunctis, quod dicturus sit non sua, sed aliena,Scab Antiocho aecepta. Est autem benignum,ut ait Plinius,& plenum ingenui pud vis, fateri per quos troseceris: se Cicero in libro de repub. Platonis se comite profitetur: & in conitatione filiae Crantorem,inquit, sequor: item Panaetium iii ostiactis,& in dialecticis Sc rhetoricis Aristotelem sequitur, ut ipse testis est.2 Primus locus attentionis ab adiuncto propositae causae, quod sit verissima. 3 Secundus locus, ubi Lucullus duas causas reddit,cur hanc Academicam disputationem & controuersiam plane teneat. 'Hic finis est exordii,& transitus ad narrationem, in qua locus, tepus,& circusantia' reliquae notantur, quibus Lucullus Academicam quaestionem percipere potuit a suminis 3c nobilissimis philosephis , 'uorii disputationibus Alexandriae ipse*pius interfuit. Prima pars narr4tionis est de contentione audita inter Antiochu& Heraclitum,quorum alter veter .alter nouam Academiam defendebat. Nexandria. s Alexandria, urbs Argupti ab Alexandro magno condita iuxta Canopicia Nili ostium, quondam gymnasiis& literis floruit: ubi Lucullus Quaestor cum philos pilis aliquandiu versatus est, cum a L. Sylla ad Ptolemaeu regem comparandae elas sis & conciliandae amicitiae gratia missus esset. 6 Altera pars narrationis de contentione inter Philonem Sc Antiochum comprehensa libris utrinque scriptis: atque hic Lucullus declarat quantam molestiam libri Philonis pro Academia noua compositi Antiocho attulerint.
7 Ex ailhctu vult probare quam abruda visa sit Antiocho librorum Philonis sen
170쪽
1 Iterat prisam partem narrationis de audita & pereepta Asputasone Inter Heraclitum & Antiochum, ne ad ignotam causam & quaestionem tractandam accedere videatur.
' Sed ea pars quae contra Philonem erat, praetermiserenda ea. minus enim acer est aduersarius is, qui inaquae sunt heri defensi negat Academicos omnino dicere. etsi enim mentitur, tamen est aduersarius lenior. Ad Arcesilam Carneademque veniamus. Quae cum dixisset, sic rursus exosus eni: Primum mihi videmini me autem nomine appellabat)ckm veteres physicos no
minatis,facere idem quod seditiosi ciues solent, cum ali
quos ex antiquis claros viros proferunt, quos dicant Dispepopulares,ut eorum ipsisimiles esse videatur. R petunt iam P. Valerium,qui exactis Regibus primo anno Consul fuit e commemorant reliquos , qui leges populares de prouocationibus tulerunt, cum Consides essent: tum ad hos notiores, C. Flaminium, qui legem Variam aliquot annis ante secundum Punicum bellum Tribunus pl. tulerit inuito Senatu, oe postea bis Con
sul factussit: L. Casum, Q g. Pompeium.isti quidem
etiam P. Aficanum referre in eiadem numerum solent. Duos vero sapietissimos O clarissimos Iratres, P.Crassum S P. Scaevolam, aiunt Ti. Graccho Iezum authores fuisse, alterum quidem, ut videmuss, palam: alteri ut Austicamur, obscurius. Addunt etiam C.Marrum: O de hoc quidem nihil mentiuntur. Horum nominibus tot virorum atque tantorum expositis, eorumst in Et tum sequi dicunt.' Similiter vos cum perturbare, ut