Audomari Talaei Academia. Eiusdem in Academicum Ciceronis fragmentum explicatio. Item in Lucullum commentarii, cum indice copiosissimo eorum, quae in his continentur, ..

발행: 1550년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 철학

151쪽

74 AVD. TALAEI EXPLIC.

trum sit, sise dira dabitatione defendere' 7 Hactenus ex adiunctis cresfectis philosophorum Academia nouae circunsiriptio quaedam facta est.

de nomine thys quaestio oritur, a etinne,an noua si appetianda.Haec enim ratio philosophadi a Platone ιncipe Academicorum profecta est,qui in seis libris sub persona Socratis nihil affirmat,m in tranqueparte multa disserit, de omnibus pene rebus dubitat, nihil certi dicit, quod probabile e P-

quitur.sed tamen docedi gratia,tPam Platonicam eterem,hanc ero . m

cesileam,qua ad Carneade frue producta est,nouam licet appellimuι Camcisera in nradet quartus fuit ab Arcesila,audiuit enim uesinum,qui Euandia; aura lib. dierat, odis disiipulum,cum Arcesia Iac de uisset,atque in eadem ratione disserendι permansit Ues ex animis nostris assensiones extraxisse, riatus est derum Stoicorum in Chrysippi libris perlectis,minus γehementer eis reluctari coepit, in in assensionis retetione, quam decant imminconstitit sibi , quam ipse Mue M , t ex Laertio in Luculti perstuci potest: quantum autem ingema er eloquentia aluerit. estisfuit Zena eius auditor, sed tamen Epicureus er oluptatis patronus , cuius sententiam Ciceroti. i. de Oxari in Tusculanis exposuit: Testis Antonius apud Ciceronem um ait, Carneadu is illa incre bilis dιcendi in arietas perquam esset optada nobi qui nullam γnquam in illissis dilutationibus rem defend/t,guam non pro barat multam oppugnauit,quam non euerterit.

HIC abrumpitur, Cardinalis amplissime, Academicae quaestionis explicatio, & de quatuor Academicis libris hoc duntaxat fiagmentum restat: totius autem operis pars multo maxima communibus incommodis temporum nobis erepta est. nihil enim est in rebus humanis tam firmu,quod non violare soleat longae & diuturnς vetustatis iniuria: sed cum viderem quantum damnum artes insenuae, & in primis philosophia horum librorum interitu accepisset, idem argumentum ex variis Ciceronis locis collectum philosi,phi studiosis superiore libello explicandum Eine duxi,ut amatores 1 cademiae, id est, verae sapientiae sententiam Ciceronis de optimo philosephandi genere ex eiusde authoris testimoniis confirmatam facilius perspicerent: quibus tamen legendis non tam philosephorum veterum scholas,ut opinor admirabere,quam singularis tuae sapientiς, quς maximis in rebus summa cernitur, exempla tecti recognosces, praesertim cum recordaberis te in ea principis aula summa cum authoritate versari, in qua Socratica & Academicam prudentiam non tam praeceptis,quam consiliis & factis exerceas.

154쪽

Audo mari Talari

in Lucullum Ciceronis

Commentarii,

e AROLvM LOTHARINGUM Cardinalem Gessianum. saea Cum indice eorum quaein his continentur.Σ

156쪽

istros de Academica quςstione dedicaui, ubi & Academi, corum philosophorum origine, & progressionem, & to tam distinctionem persecutus sum:&quod de quatuor Academicis Ciceronis ad Varronem supererat, expositi: postea de duobus primis eiusdem argumenti libris Lucullum, qui solus

restat,eodem genere comentationis explicauimec ut Gramaticus interpres sententias & historias tantum declaraui, sed multo magis, ut dialecticus iudex,qualis esset tota disputatio, perpendi & aestimavi, genera argumetorum notaui, syllogisinorum & conclusionum modos distinxi, methodi totius ordinem demonstraui, & ad earum virtutum imitatione, dum hae res a nobis praelegerentur, discipulos meos interim studiose institui,dialecticam denique totam &inuentionem & dispositionem ex his artibus, quas Petrus Ramus suo maximo labore, sed tua maiore liberalitate in lucem & usum protulit,omni studio diligentiaq; exercui, no solum ut consilium Ciceronis & iudicium & methodum legetibus aperire,sed ut his explicationum mearum exemplis,statris mei, vel potius omnium artium & literarum causam adiuuarem,& pertinacibus Aristoteleis ostenderem dialecticam praestantiore esse, quam ex Aristotelis libris cognosceret, & longe prςstatiore & admirabiliore usu, quam in scholasticis clamoribus & sophismatis tractarent. Facilius enim

In caput alta suum labentur ab aequore retro Flumina, canuersis Soli recurret equis,

quam Aristotelici organi in praedicabilibus , praedicamentis, interpretationibus, Analyticis, Topicis, Elechis cossi si talem serinam de specie, qualis in dialecticis Petri Rami institutionib'.traditur, intueri,& talem tamque perspicuam lucem ex illis suis tenebris ad interpretados & imitandos authores adserre queant. Summa veri, disputationis uniuersae duas in orationes diuisa est. Nam clim Academici sicut superiore commentario planius dictum est assirmarent nihil sciri & percipi posse: neque ideo quicquam probandum, aut ulli rei assentiedum esse, in priore

Lucullus eleuata Academicorum authoritate, qui se magnis & antiquis philosophis similes esse profitebatur, contra nouam Academia primum disputat esse aliquam κο πιλη-ὲφ, id est, perceptione & cognitionem a. ii.

157쪽

rerum, de siquam συγκα θεσιν, id est approbationem : deinde contrarias nouorum Academicorum rationes refellit. Esse igitur aliquam καπιληψιν probat notionibus sensus & animi,quod sensus innumerabiles res percipiat, & animo comprehela philosophia ut moralis, dialectica, physica, satis magno argumento sit aliquid sciri & percipi posse: συγκατα τιμ vero , id est approbationem & assensionem breuiter disputat iisdem repetitis ar umentis. Clim autem Academicorum sententia hoc syllogismo potissimum concluderetur: Vi , rnter quamlut interea, percipi non possunt: Omne sum ei Iesusmodi rNullum igitur i .m percipi potia. Eiusque syllogismi assumptio probaretur visis ebriorum, somniantium, furiosorum, & similitudinibus geminorum & sigillorum, contra haec omnia Lucullus primum generaliter docet qudd Academici definiat visa, quod partiantur, quod syllogismo concludant, qudd quaedam sit in rebus perspicuitas,eos ided aliquid percipere : deinde speciatim singulis

eorum argumetis respondet: atque ita prima pars eius libri Luculli oratione cocluditur. Altera pars in Ciceronis Academia nouam defendetis oratione sequitur: atque imprimis multis authoribus antiquis, Democrito, Anaxagora, Empedocle, Socrate,Platone Academicorum nouo runa oci α lac ψία, quasi diceres incoprehensibilitas,defenditur: deinde sensus Sc animi variis exemplis approbatur, qudd multis in resus kllantur oculi, ut nauigiorum motu: qudd geminorum & signorum similitudines nos perturbet: ludd ebrii, somniantes & furiosi decipiatur: qudd a Stoicis dialectica sophistinata inexplicabilia tradantur: ludda Lucullo multa falsa pro veris dicta sint. Tum demum in omnibus philosephiae partibus, physica, morali, dialectica, ex controuersis philosophorum opinionibus nihil certi & comprehensi esse demostrat. Atque hoc

pacto Ciceronis oratio contra Luculli orationem argumentatur,&'tota

contentio Academicat quaestionis absoluitur: quam tibi n5 idcirco Q- Ium, quia prima pars argumenti huius esset ante dedicata, nuncupauir sed multo magis quδd te unum ex omnibus mortalibus qui nunc siunt, vere philosophiae patrem possim confirmare. Quid enim,ut cuncta tuae

virtutis huius argumeta praetermittam, Rhemenses musta tua sempiterna gloria sun datae aliud pr dicant Quod ut in perpetuum florentes &beatae faciat, pro maximas tuis & singularibus in omne genus hominum meritis, Deum Optimum obtestor & obsecro. Vale. Datum s utetiae

Nonis April. E gymnasio Prelleorum. Is so

158쪽

ITIONIS uno qui instrabitur Lucullus. Α G N V M instentu L . Luculli,

magnumque optimam artium 1 u-Hum,tum omnis liberalis re digna homine nobili ab eo percepta do bH- na,quibus temporibus florere in foro

urbanis. Τm enim admodum adolescens cum fratre

pietate γ' industria praedito paternas inimicitias magna c. gloria e i persecutus: in Asia 'Quaestorprofectus, ibi permultos annos admirabili quadam laude, prouinciae praefuit: Τ deinde absens fasias AEdilis, continuo Praetor sticebat enim celerius legispraemio post in icam, inde ad Consiulatum: quem ita gest,ut dili

gentiam admirarentur omnes, ingenium agnoscerent. gPost ad Mithridaticum bellum missus a Senatu, non modo opinionem laicit omnium,quae de iuirtute eiuου erat,

sed etiam gloriam superio . idque eo fuit mirabilius, quod ab eo laus imperatoria non admodum expectabatur, qui adolescenti am in forensi opera, Quaesturae diuturnum tempus, Muraena bellum in Ponto gerente, in

a. m.

159쪽

ς Α C A D. Q AES T. Asiae pace consium strat: sed incredibilis quaeda ingenii

magnitudo non desiderauit indocilem in disietinam. Itaque cum totum itero nauigationem consium sit, partim in percontando aperitis artim rebus gestis legendinin Asiam factus imperator venit, 'cum esset Roma profectus rei militaris rudis. ' Habuit enim diuina

quandam memoriam rerum,uerborum maiorem Hom

tensius. Sed quo plus in negorijs gerendis res quam verba prosiunt, hoc erat memoria illa praestantiosiqua sui se in Themistocle,quem facile Graeciae principem poniamus, singularem ferunt . Qui quidem etiam polucenti

cuidam se artem et memoria, quae tum primum pros rebatur, traditurum,rsonise dicitur,obliuisici se ma te,quam disicere. credo, quod haerebant in memoria quaecunque audierat, oe viderat. Tali ingenio praeditus Lucullus, adiunxerat etiam illam, quam Themistocles streuerat, disiciplinam. 'RItaque ut literis consignamus, quae monumentis mandare volumus sic illi in animo res insculptas habebat. Τ Tantus ergo i erator in omni

genere belli fuit, prae*s,oppugnationibu naualibus pugni toti que belli instrumentis S apparatu,vt illi Rex post Alexandrum maximus, hunc a se maiorem ducem cognitum,quam quenquam eorum quos legisse fateretur. ''In eodem tanta prudentia fuit in constituendis temperandisique ciuitatibus, tanta aequitas, ut hodie

flet Asia Luculli institutis struandis, m quasi vestigiis

persequendis. ' Sed etsi magna cu utilitate Reip. tamen diutius quam vellem,tata vis virtutis,atque ingenij pere-

160쪽

LIBER II. , grinata abfuit ab oculis, fori, O curiae. ' Quinetia

cum visior a Mithridatico bello reuertisse inimicorum calumnia trienio tardius quam debuerat, triumphauit. 7Nos enim Cosules pene introduximus in urbem currum clarissimi viri: cuius mihi conssilium s, author tas

quid tum in maximis rebus profuisset, dicerem, nisi de meipso dicendum essen. quod hoc tempore non est necesse. Itaque privabo potius illam debito te timonio, quam id cum mea laude comunicem. '' Sed quae populari gloria decorari in Lucullo debuerunt ea fere sunt ' 'Graecis

literis celebrata m Latinis. Nos autem illa exteriora cum multi haec interiora cum paucis ex jse sepe cognouimus. ' Maiore enim studio Lucullus, cum omni hi

rarum generi, tum philosophiae deditus fuit, quam qui

illum ignorabant,arbitrabantur: nec vero ineunte atate

flum, sed Quae lor aliquot annos, in ipse bello,

in quo ita magna rei militaris esse occupatio solet, ut nomultum imperatori sub ipsis 3 pellibus otiis relinquatur. Cum autem e philosophis ingenioscientiaque putar tur Antiochus Philonis auditor excellere,eum secum Quaestor habuit, Spo i aliquot annos imperatorici m-que esset ea memoria, quam ante dixi, ea saepe audiendo facile cognouit, quae vel semel audita meminisse potuisset: dele labatur autem mιrifice lestione librorum, de quibus audiebat.

I r Hoc exordium operi iam persecto additu est, ut ait Cieero lib. 33. Epissi ad Att.Torquatus Romae est:ium, vi tibi daret Catulit 3c Lucullii, ut opinor antea. his libris noua prooemia sunt addata,quibus uterque laudaretur.Huius Poemii duae sunt partes,una in laude Luculli altera in defensione huius libri aduersus quorundam ealumnias. Prima propositio est, Lucullus ab urbana& sorensi laude se ad externam

a. iiii.

SEARCH

MENU NAVIGATION