장음표시 사용
211쪽
8 Duae sunt in exto urse ad septentrionem, ut ait Aratus, una dicta Cynosura parua quidem & obscura: sed nautis aptior ad dirigendos nauium cursus. Α it ra maior dicta Helice, clara & splendida,& a prima nocte lucens. Versus Arati sunt. ἔλω γε sa, αν 'e
AA', A vixθαρ ', hau ἐπιφάσα ast in tau, Iro e ἔλ- κάρος απονν tres: H ἔτἰρο ρλιγη t 1 , αταρ vae τηςn o ζoων. Mot.τἰζη γ α α κοφάλιγγι. .i ri T. κωσιδόνιο ιραστα- ναοπλοντα. Helice quidem viri Achiui In mari signant, quo oporteat naues AHgerer V Altera velo Phoenices fisi persulcant mare: .. At Helice quidem citara est,& obseruatu parata, a Multa lucens prima a nocte. Altera vero obscura quidem , sed nautis aptior, Minori enim tota circunuersatur Orbe, Hac quoque Sidonii recti is me nauigant.
9 Iterat declinationem inuidiae, probatque se non esse sapictem a repugnantibus : syllogismus simplex secundi generis :
Sapiens cauet ne dec ιatur: Canere ego non possinu te decipiari.
Nonsom igitur apιens. Alsumptio praecedit, declarata obi cti, & factis Ciceronis. io propositio syllogismi confirmatur testimonio Arcesilae N Zenoni . ii Altera ratio propositionis,ab his que repugnant persenae sepientis, ubi sapiens Stoice eonsideratur perfectus & absolutus, qui rerum omnium causas accur te teneat, qualis apud Ithnicos nemo fuit, nec esse potuit, praesertim in tanta reru& diuinarum & humanarum ignoratione. ix Tertia ratio ab authoritate Luculli.
' Quod quoniam a te probatur sui praepostere tecum
agam: tam enim mox referam me ad ordinem)haec primum conclusio quam habeat vim, considera: Si viti rei sapiens assentietur unqRam : aliquando etiam opinabitur. nunquam autem opinabitur: nullι igitur ret a pen
tietur. Hanc conclusionem Arcesidas probat: confirmat enim primum fecundum , Carneades nonnunquam secundum istud dabat a sentiri aliquando. ita sequebatur etiam opinari: quod tu non vis, O recte,ut nuba vi-
212쪽
LIBER II. F9deris. in Sed illud primum, sapientem, si assenserus esset, etiam opinaturum, falsum esse 9 Stoici dicunt, eorum adpipulator Antiochus: posse enim eum falsa averis, s quae non possint percipi, ab riis quaepsint, distinguere . ' nobis autem primum , etiam si quid percipi possit, tamen ipsa consiuetudo absentiendi periculosa e evidetur, o lubrica. quamobrem cum tam vitiosum esse constet, assentiri quicquam aut fallium, aut:incognitum: siustinenda eupotius omnis assensis,nepraecipitet, si remere proceserit. ita enim finitima sunt falsaveris, eaque quaepercipi possunt si modo ea seunt quaedariam enim videbimus) ut tamen in praecipite locum non debeat se sapiens committere: ' sin autem, omnino nihil
esse quod percipi post a me sium ero, quod tu mihi
das, accepero, sapientem nihιl opinari: Z esse lum istuderit, sapientem assensius omnes cohibiturum. ut tibi videndum sit, idne malis, an aliquid opinaturum esse sa
pientem. Neutrum, inquies, istorum. Nitamur Igitur,
nihil posse percipi: etenim de eo omnis est controuersia.' Sed prius pauca cum Antiocho: qui hac ipsi quae a me defenduntur, m didicit apud Philonem tam diu,ut constaret diutius didicisse neminem, oe scripsit de his
rebus acutissime, iis idem haec non acrius accusauit in senectute , quam lantea defensitauerat . quanuis igitur fuerit acutus , ut fuit: tamen inconstantia leuatur authoritas. '' Quis, inquam, enim iste dies illuxerit, quaero, qui illi ostenderit eam , quam multos annos esse negauisset, veri S falsi notam. Excogitauit aliquiae eade
213쪽
co A C A D. Que IE ST. dicit qua Stoici. paenituit eum illa sensisse. cur non se
transtulit ad alios, γ' maxime ad Stoicos eorum Gnim erat propria ista dissensio . quid eum Mnesarchi paenitebat, quid Dardani, qui erant Athens tum principes Stoicorum Nunquam a Philone disicesiit, nisi posteaquam ipse capit qui se audirent habere. Vnde
autem subito vetus Academia reuocata eLi t nominis dignitatem videtur, cum a re ipsa descisiceret, retinere
voluisse, quod erant qui istum gloriae causa facerent sterare etiam fore, ut ij qui ste sequerentur, Antiochaei
vocarentur. Mihi autem magis videtur non potuisse fustinere concursum omnium philosophorum. ρ etenim de caeterissent inter illos nonussa communia: haec Academicoru est una sententia, quam reliquorum philose phorum nemo probat: 'Τ itaque cessi. ut enim ij qui sebnube solem non ferunt: item ille cum aestuaret, veterum, ut marmanoru sic Academicorum umbram secutus esse '' 1uoque Iolebat uti argumento tum, cum eι placebat nihilposepercipi, cum quaereret Dionysius ille Heracleotes, utrum coprehendisset certa ista nota qua assen tiri dicitis oportere,' Illudne, quod multos annos tenu
isset, Zenonique magistro credidisset, honestum quod esset,id bonum solum esse an,quodpostea defensitauisset,
honesti inane nomen esse, voluptatem esse summum bonum' quι ex illius commutata sententia docere vellet,
nihil iras gnari in animis nostris a vero posse, quod non eodem modopsit a falso: is curauit quod argumentum ex Dion o ipse sempsisset, ex eo catera semerent.
214쪽
3 1 M.te transitio indicat digressionem quandapi fieri, cuius caput est, sapientem nulli rei assentiri. Argumentum ab adiunctis: syllogismus connexus secundi
modi plenus & integer, . . . . I Propositio connexa nititur authoritate Academcorum,qui ex illimant la-rientem sola opinione duci, non vlla scientia. . 3 Stoici negant propositionem sylloaisini, & inconsequentem probant aras cti, sapientis, qui nihil opinetur sed in omnibus rei,' certa scientia sequatur. dissensio igitur Stoicorum ab Academicis in definitione sapientis posita est, de qua inter
Cicero defendit contra Stoicos constantia connexae propositionis, Si lapiens assenuetur, otiam opinabitur. Ratio est a minori ad maius. syllogi linus connexus tertii modi:
Si cuid polsipereipi, tamen assensus essetpericulastu: Sed nihil potest percipi: suanta igiturpericulosiore Pasu ' Propositio prima est. s Ratio propositionis ab adiunctis rerum,falso Sc incognito :& allegoria ab auri eis equos retinentibus in loco decliui & praecipiti. . 6 Alsumptio ex remotione antecedentis. 7 Conclusio syllogi simi. 3 Haec summa thesis est totius Academicae contentionis, quod omnium rerum, qu. x in philosephia tractantur, αὐαταλιι ιια sit, idestili scientia. . y Altera dioresso est in Antiochii hoste nouae Academit,cuius authoritas e . leuatur, quod inc tans in philosophia fuerit. Argumentia inconantiae ducitur a disinu lib' facti, Antiochi qui sunt Academia noua diu l. audaste,& pollea vituperaste. io Dialogii inus inducitur ad exprimendam leuitatern Antiochi, qui nullam sta& honesta causa defecit ab Academia noua : sed captus amore laudis dc gloriae. hie istitur cause Antiochiae .lesectionis vituperantur. . ii Declarat turpem & inhonestu finem desectionis, assectationem vanae storiae. inserit ue collationem similium: vi, quemadmodum quidam philosophi alius praeceptoribus nomen habuerunt: ut Socratici a Socrate, Epicurei ab Epicuro, sic ab rintiocho Antiochaei discipuli nominarentur. re Confirmat effectum propositi sinis a diui milibus. i 3 Conclusio desectionis illustrata similibus, ubi locus est, R allusio ad veterem Platonis Academiam in luburbano, & umbroso nemore sitam,ut ait Suida s. 34 Postremum argumentum contra Antiochum est a partibus. Antioch ut ex inco stantia Dionvsii, qui ex Stoico iactus erat Epicureus, olim di siputabat ni ut pol se percipi: eadem igitur ratio & conclusio valeat contra Antiochum, qui cominutata sententia ex Academico nou, repente factus est vetus. . it Dionysius Heracleotes cum a Zenone fortis esse didicii set, a dolore deductus est: nam edin ex renibus laboraret, ipse in eiulatu clamitabat falsa elie illa qu. x antea de dolore sensi set: cum que Cleantes condiscipulus eius rogaret qu.rnam ratio cum de sententia deduxisset respondit: Quia cum tantum operae philosophi x dedissem, dolorem tamen ferre non possem, satis ei set argumenti malum esse dolo- rein: plurimos aute in annos in pbilosophia. consumpsi , nec terre ponum. igitur dolor. Cic. Tuscul. 2.
' Sed cum hoc alio loco plura, nunc ad ea a te
Luculle dicta sunt. Et primum τι od initio dixi' , vi
deam Us qualesiit: similiter a nobis de antiquisphilosopbis
215쪽
A C A D. Q U IE ST. commemorari, atque seditis Iolerent claros iuiros , sed
tame populares aliquos,nominare. illi cum res non bonas tractent ,similes bonorum iuideri volunt. nos autem ea
dicimus nobis videri, quae vosemetipsi nobilissimis philosophisplacuisse conceditis. Anaxagoras niuem nigra
dixit esse. ferres me, si ego idem dicerem' tu ne si dubitarem quidem. Τ at quis en hic t num sophistes sic enim appellantur η, qui ostentationis aut quae ius causi philosophantur. maxima fuit S grauitatis S ingenij oria. Quid loquar de Democrito quem cum eo conferre possumus non modo ingenis magnitudine , sed etiaanimi, qui irasit ausius ordiri, Haec loquor de uniuersis. nihil excipit, de quo non profiteaturi quid enim esse pote i extra uniuersa ε quis huncphiloseph 7 non anteponit Cleanthi, Ch sippo, reliqui ue inferioris aetatis qui mihi cum illo collocati, Z quintae clasiis videntur . Atque his non hoc dicit quod nos, qui veri esse aliquid non negamus, percipi posse negamus:isse verum esseplane negat, esse sensius quidem nec obseuros dicit, nec tenebricosis sic enim appellat eos is, qui hunc maxime est admiratus Chius Metrodorus initio libri qui ea de natura) Nego, inquit, scire nos , fiamusiae aliquid, an nihilsidiamus: ne id ipsium quidem nescire, aut scire, scire nos: nec, omnino sitne aliquid, an nihil fit. Furere tibi 'Empedocles videtur: at mihi dignissimum
rebus tu,de quibus loquitur,senum fundere. num ergo Hexcaecat nos,aut orbatsensibus Maru magna vim cen
set in iis esse ad ea quaesiub eos stubiecta seunt iudicandas
216쪽
LIBER' II. 63'' Parmenides , menophanes , minus bonis quanquam versibus,std tamen illa versibus increpant eorum arrogantiam quasi irati, qui, cum stiri nihilpsit, audeat festire dicerem ab hu aiebas remouendum Socratem O Platonem. cur an de vilis certius possum ἀιcere vixisse cum his equidem videor: ' ita multi stermones
perscripti fiunt,e quibus dubitari nonposit,quin Socrati nihil sit visium sciri posse. excepit unum tantum, scire se nihil sescire : nihil amplius. Quid dicam de Platonet
qui certe tam multis libris haec persecutus non esset, nisi probauiset. ironiam enim alterius, perpetua prasertim, nulla fuit ratio persequi. Videorne tibi, non ut Saram ninus, nominare modo illustres homines, sed etiam imi tari nunquam nisi clarum, nisi nobilem s atque habebamolestos vobis, sed minutos, Stilbonem, Diodorum, Alexinum: quorum siunt contorta m aculeata quaedam sopbimata: sic enim appellantur fallaces conclusiunculae Sed quid eos colligam,cum habeam 'Τ Ch sippum, qui fulcire putatur porticum Stoicorum Quam multa ille
contra sensius, quam multa contra omnia quae In con
suetudineprobantur, dissoluit idem mihi quidem non
videtur. Sed dissoluerilsane. certe tam multa non col
legisset, quae nos fallirent probabilitate magna, nisi videret buresisti non facile posse. '' Quid Cyrenaei videntur , minime contempti philosophi ' qui negant esse quicquam, quod percipi post extrinsecus : ea se sola percipere, quae tactu intimo stentiant , ut dolorem σvoluptatem. neque fle, quo quid colore, aut quo sono sit,
217쪽
A C A D. Q V IE ST. scire , sed tantum sentire astici se quodammodo. Satis
multa de aurboribus . Hanquam ex me quasi eras,nonne putarem post illos veteres, tot seculis, inueniri verum
potuisse, tot ingeniis, tant questudiis quaeretibus. Quid inuentum sit, paulio poni videro, te ipso quoque iudice. Arcesilam vero non obtrectandi causa cum Zenone pugnauise, sed verum inuenire voluisse, sic intelligitur. Nemo inquam sileriorum non modo expresserat , sed ne dixerat quidem posse homine nihil opina . nec solum
posse sed ira necesse esse sapienti. Vis est Arcesillae cum vera sententia, tum honesta oe digna sapiente. 'η Quaesiuit de Zenone fortasse, quid futurum esset, nec te cipere quicquam posset sipiens, nec opinarisa' etis eset. . ille, credo, Nihil opinatur: quoniam esset quόd percipi posset. Qiud ergo esset id Vsum,credo. Quale igitur vi m Tum illam ita definiuisse: ex eo quod esset, sicut esset impresum, oe signatum , m esse tam . P s re
quisitum, etiamne si eiustmodi esset viseum verum, quale falΡm. ' hic Zenonem vidisse a te,nullum cst visium,
quod percipi posset: si id tale esset ab eo quod e F, ut eiusmodι ab eo quod non e i, posset esse. R ie consensit Arcesilas ad definitionem aὰditum neque enim falsum percipi possineque verum ,si esset tale,quale vel falsium.
'Incubuit autem in eas dis utationes, ut doceret, nullutate esse visium a vero, vi non eiusdem modi etiam a falso psit esse. Haec aute e i una contentio,qua adhuc
permansierit. Nam illud, nulli rei assenserum esse sapientem, nihil ad hanc controuersitam pertinebar: licebat
218쪽
LIBER II. Hs enim nihil percipere, γ' tamen opinari: quod a Camneade dicitur probatum . Equidem Clitomacho plus quam Philoni aut Metrodoro credens, hoc maris ab eo di 'atatum, quam probatum puto. sed id omittamn .
Illud certe opinatione Cr perceptione sublata sequitur, omnium assensionum retentio: ut, si ostendero nibi osse
percipi, tu concedas nunquam assensurum ese.
i Transitus est a proxima dieressione ad refutationem orationis habitae a Lucullo, ubi Cicero sigillatim respondebit ad argumenta superioris orationis. Primuigitur occupat collationem illam Arcesilis cum seditiosis ciuibus, 3c Academiam nouam defendit authoritate veterum & illustriuin philosophorum. α Sequitur inductio de aut boribus Academiae nouae antiquis Se excelletibus philosophis, quoru primus Anaxagoras Laudatur,& in Academicam isnorationem incidisse probatur: placuit ei niuem esse nigram,& quod ex aqua nigracante fieret,& u, oculi cotinenter in ea defixi mutarentur, Sc se colore nigra cernere crederet. 3 Hic locus corruptus re abruptus esse videtur,ubi definitur sophista a fine, sicut apud Platonem, mercator, qui disciplinas animi vendit: homo quaesbiosus . qui litigando, pugnando, aduersando, quaestiam facit: iuuenum & diuitu mercenarius venator, praestigiator, de veri fallax imitator: sic Aristoteles etiam ait, o G φις αματτας aia φανοαζος σοφὼς, ἁ α' οὐκ οὐσκα. id est, qui quaestum facit ab ea, quam prae se seri, sapientia: quae tamen in eo reuera non sit Ex quo genere suit in Graecia Protagoras, qui ut ait Plato in Menone uniuersam Graecia annos plus quam qu draginta fefellit,& discipulos sitos multo deteriores reddidit, quam acceperat. 4 Secunda authoritas est Democriti, qui dupliciter laudatur, & ex nobili suloperis praefatione , Ac ex collatione inferiorum philosophorum. Hi e syllogisnuis est simplex primi generis. Democritus floruit apud Milesios olympiade octogesima, ut ait Laertius, thes fuit discipulus Zenonis,de Chrysippus Cleanthis, qui floruit olympiade Ssima quadragesima tertia. Servius Tullus populum Romanum in quinque classes ex censu distribuit, ut prima classis esset ditissimorum ciuium , sicut quinta & postrema infimoru dc tenuissimorum . hine Homines quin classis,prouerbii quadam specie dicuntur: id est, infimae conditionis & authoritatis. 8 Collatio est a minori ad maius ad illustrandum testimonium Democriti. s Tertius aut horitatis locus de F mpedocle. to Quartus locu ab authoritate Parmenidis Ac Zenophanis, quom ille censiit non esse fidendum sensibus, ut ait Diogenes: hic primus omnia esse inccmpi hensibilia dixit, ut ait sothion: sed tamen fallitur,ut ait Diogenes. it Respondet ad proxima exempla de Soerate & Platone, quos etiam probat esse authores huius Academici instituti ex eorum scriptis 3e insituris. ra Conclusio de antiquis aut horibus,quos Academici sequuntur:& transitus ad inferioris aetatis philosophos, quibus aut noribus utitur Cicero ad defensionem Academicae prosessionis.Stilpo Megarum fuit discipulus Euclidis acutus de eloques. Cle niceingsii
219쪽
Diodorus eognomento Cromis, dialecticum acumen habuit, primitque dicitur In
uenil se inuolutum oc cornutum dicendi genus, ut ait Laertius. Alexinus ex Eubul dis Megarensis ludo manau:t,vir acer, de contentionis viribus,ac neruis clarus: vnde δ: Alexinus dictus est: maximξ autem Zenoni infestus erat, ut ait Laertius. Herum sal laces erant conclusiuncule, aut vitio argumenti alieni, vel obscuri,vel ambigui et falsi: aut inconstantia dispositionis, quae facta non esset ad veram Sc eois acitem normam dialecticae artis.
ii Chry sippus Solensis Clelabis discipulus tantum de se bentiebat, ut nemunem in philosopbis sibi parem esse arbitraretur, unde passim carmen de Chrysippo
Εἰ μὴ γα iliari σι πατe,ος κὰν οῦ στοa. Hoeest, Hie solus sapit: ast alii, velut umbra, seruntur. Et nisi Chry sippus suilset, porticus non esset. 14 Postrema defensio ab authoritate Cyrenaicorum, qui ab Arimpno C
teneo prosecti iudicium veritatis in intimis sensibus posuerunt, cum finem bonoruesse dicerent voluptatem corporis: id est, iucundum quendam de leu em motum ad intimos sensus permanantem, de quasi in medullis corporis prurientem. is Concludit locum de aut horibus, de hinc transit ad refutandam orationem Luculli, cuius caput unum fuit, multas res progressione temporum repertas esse: de quo alias Cicero respondebit, ubi disseret de partibus sapientiae. is Purgat Arcesilam a calumniis, de originem contentionis inter Stoicos αβ eademicos dialogi sinuo Arcesilae ollendit, ubi Arcesilas ex definitione sapietis, de phantasiae a Zenoue tradita materia contra dictionis arripuit, ut diceret nihil posse percipi. ir Hic vissim definitur a Zenon e ex causis 3c obiectis. is Zeno perficit proximam desinitionem his verbis, Quale essensi possitex
eo, unde non est: vi intelligatur definiri visium verum,dc a sapiente perceptum.1ρ Arcesilas refellit postremam partem in definitione positam i sumina istatur quaestio est, Nullum virum verum percipi a sapiente . ut non eiusmodi falsum esse possiet quia nullius rei certam de propriam notam sapiens habeat , perquam duntaxat perceptio effici possit: quae Academicorum sententia vera esset, si de pes secta, Ze omnibus numeris absoluta scientia rerum loquerentur ex prinus,veris, de rem ipsam constituetibus,3c declarantibus causis: haec enim persecta sapientia cadit in sola Deli, quead inoduin preclare disierat Socrates apud Platone: atque omniu phila phorum decreta, quae polliceri scientiam videntur, opiniones duntaxat hominu fiunt ,non decreta sapientiae. Itaque recte dicitur ab Academicis nihil vel sensi. vel animo percipi,si perceptio eo niodo,quo diximus definiatur. tametsi leuia quodam argumcta ab illis contra sen sus, aliasque Stoicorii rationes ab his collecta sunt.
Quid ergo e i quod percipi post, sine sensius quid evera nuntiat quos tu Luculle φ communi loco defendis.
quod ne i Vacere posses,idcirco heri,non necessario loco,
contra sensius multa dixeram. tu autem te negas in- Inum remo, neque columba collo commoueri. primum,
220쪽
LIBER II. 6 cur nam oe in remostentio non esse id quod iuideatur
in columbaplures iuideri colores, nec esse plus uno. deinde,nib ine praeterea diximus maneant illa omnia.' latrat in ista causa Dicurus: veraces Auos esse flensius dicit. Igitur semper authorem habes, S eum qui magno
suo periculo causam agat. eo enim rem dimittit Epicurus, unus flensius semel invita mentitus sit,nulti unauaese credendum. Hoc est veru se,confidere sivis resibus, importune insistere. Itaque Timagoras Epicureus negat bi unquam,cum oculum torsi sei,dum exb lucerna famulas esse riises:opinionis enim esse menda ιῆ,no oculoru. quasi quaeratur quid sit, non quid videatur 6 Sed hic quidem maiorum similis. tu vero , qui vise senibus alia vera dicas esse, alia falsa: quὶ ea distinguis' ' Desine quaeso communibus locis. domi nobis ista nastuntur.
Si quis deus te interroget sanis modo S integris sensibus, Num amplius quid desideras uid re λο deas ' Vtinam
quidem roget.audiat quam nobisium male agatur.' Vt enim vera videamus, quam longe videbimus ego Catuli Cumanam ex hoc loco regionem video , Pompeianum non cerno: neque quicquam interiectum est quod obsteri sed intendi longius acies non pote i. O praeclarupro belli umi Puteolos videmM: at familiarem nostrum Avianum, fortasse in porticu Neptuni ambulante, non videmus. st ille nescio qui, qui in scholis nominari
solet mille of tingenta stadia, quod abesset, videbat.
quaedam volucres longius. Reqonderem igitur audacter isti vestro deo me plane his oculis non esse contentu.