Fr. Andreae Sgambati ordinis minorum S. Francisci conventualium Opus de theologicis institutis, tomus primus 14. et ultimus complectens theologiae prolegomena, librosque de Dei existentia, et attributis Tomus undecimus complectens libros de justifica

발행: 1781년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

quam adulti r non ergo per aliquod sensibile signum , sive Sacramentum divinitus Institutum. Prabatur antecedens . Gregorius M. in lib. 4. Nor, e. 3. scribit i Ωιoa vero apud nos valet aqua baptismatis , hoe egit apud veteres, vel pro parvulis Iota fides , vel pro ma oribus viνtus sacrificii, vel pro ris', qui ex Ab abae stirpe μο-dierant , sterium circumcisonis. Beda lib. r. in Lucam c. 8 sic loquitur: sui vel ante rempo, a Circumesonis , vel etiam posdatam Circumcisionem de ceteris gentibus extitera Frdeles , ut Haemplar patientiae Iob, am

ci libeνtque illitis , siυε υiἱ imis hostiarum besuolgiae ab originali peccato , seu certe sola fide salvabant, quia Iussus ex fide υivit, oec.

Bernardus in episL 77. ad Hugonem c. I. n. 4. Postquam asseruit . Abrahamo , eiusque Poste ris datam fuisse Circumcisionem in originalie Peccati remedium, ita pergit: In nationibus υρ-ro quotqνοι inventi Mnt Fideles , adultos quidem fide , o sacrificiis eredimus eapiatos , parvulis

autem totam profuisse , imo γ suffcisse paren'ium fidem. Clarius etiam S. Thomas in 3. P. q, P . a. 4. ad a. ait: Sicut ante insiturionem eiνcumcisionissio fides Cbrisi futuri jussisicabat tam pueros ,

quam adultos , ita etiam o eirctimcisione data . sed antea non requirebatων aliquod signum stro e statiυum hujus fidei , qu a nondum bomines fideles leorsum ab infidelibus coeperant adunari ad cultum unius Dei. Denique ante hos omnes Tertullianus in lib. de Baptismo c. r'. inquit et Fuerit satus retν σνeν sidem nudam ante Domini pasionem oe r

surrectionem s ar ubi sides audita Hi xedendi in

152쪽

nativitatem, passonem , o resurres ionem eius addita es ampliatio Sacramenti , obsignatio baptilmi, vestimentum quodammodo sdei. quae re-

ινο erat nuda .

Resp. non idcirco dixi me Patres , quod sola

fides in lege natum iustificaret infantulos , ut sensibile signum excluderent interioris fidei pr testativum ; sed ut excluderent sacrificium, quo iustificabantur adulti, excluderentque Circumcisionem , quae data pro iis dumtaxat fuit, qui ex Ahrahae stirpe prodierant . Id non obscure deinducitur ex laudatis Gregorii, Bedar, ac Berna di testimoniis, sit diligentius expendantur. Quare Ρatres isti fidei nomine non interiorem inisium fidei actum intelligunt, verum & exterio Tem , quo veteres Patriarchae fidem suam peesensibile signum aliquod parvulis p pplicabant ;eo nempe in sensu, quo fidei Sacramentum, si,ve Baptismus, fides dicitur , & exterior fidei

negatio ex communi loquendi modo solet infidelitas appellari . Lege Ven. Scotum in Φ.d. I.q. . Alia insuper ex causa Patres asserunt, infantes olim sola parentum fide obtinuisse iustitiam ac salutem. Cum enim in quolibet statu ea extiterint Sacramenta, quae ipsimet statui congruebant , ita ut in lege scripta , latis a Deo riti-hus , certisque praeceptis , eadem Sacramenta , S peculiaria religionis signacula fuerint deteris minata; in naturae tamen lege,cum homines salo interiori instinctu ad Deum colendum move rentur , ex eodem Dei instinctu , nulla lege exterius lata ipsi homines determinabant res sensibiles, quibus, ut peccata expiarent Deumque colerent, utebantur. Unde Doctor Ang*scus in p. 3. q. Oo. a. I. ad 3. ait : Sicut Augu-

153쪽

stinus die t lib. i . contra FaGiam c. I 6. di Usrvi Ia Sacramenta is versis temporibus congruunt ἐβut etiam diversis verbis significantur' diveνυ tempora , Icilicet praesens, pνaeteritum . m futurum . Et id o foui in satu legis naturae homines nulla lege exterius data , Ied Iolo intextari insinctu moυebantur ad Deum colendum . ita otiam ex interiονῶ instinc a determinabatur eis iquibus rebui Iensibilιbus ad Dei cultum uterentvr o postmodum υero necessa fuit etiam exteriωειegem dari , tum propteν obseurationem legis na- rurae ex peccatis hominum , tum etiam ad expressiorem significationem gratiae Christi . per quam 'humanum genus tandὶ scatuν Ο . idea eφiam ne cesse fuit res determinari, quibus homine4 titeren-τur Saoνamentis. Quod etiam indicasse vid*tur Tertullianus in citato lib- de 'aptismo . Dum itaque S. Thomas objecto in loco scribit, ante Circumcisionem justi sic asse solam Christi fidem absque signo aliquo protestativo, dumtaxat excludit signum lege determinatum atque praescriptum, non illud quod interiori instincta ducti homines in protestationem sidet adhibς-bant Hinc post adducta verba subjungit: Pνρ- ,habile tamen vi , quod parentes Meles pro par, vulis natis , is maxime in peνiculo exseuιibus aliquas preces Deo Iunderent , vel aliquam bene- . octionem eis adbiberent quod erat quoddam signaculum mei , sicut adulti pro se ipsis preces, Iacrisicia offerebam . Ex dictis apparet , quomodo signaculum iustitiae fuerit, & non fuerit determinatum in te.

se naturae. Erat namque determinatum interio εri instinctu protestantium sidem suam ejusdem sanaculi exhibitione ; non erat determuratum

. . a Prae.

154쪽

. Zab. XXIV. Cap. VI. 147

praescriptione legis, latoque praecepto . Ita Pa riter signaculum illud institu um a Deo non fuit per praescriptum legis ; iustitutum autem uit per interiorem instinctum , quo ad Religi nem, cultumque sui tuno temporis Deos homines permovebat; auque id lassicit ad rationem acramenti pro statu legis naturae , etsi ad Sacramenta legit scriptae , vel Evangelicae requiratur divina institutio, ac determinatio speci sus indicata . Neqqe tollitur essentialis ratio bacramenti per hoc, quod vigente statu naturaepollent pro libito homines fidem suam isto vel illo lignaculo protestari; determin tio enim singui pertinet ad causam extrinsecam , non ad naturam, rationemque Sacramentorum , uti pluis res Tbeologi recte notarunt. Neque etiam i

sertur, fuisse tunc facilius salutis remedit m et mmodo sit; quoniam nunc & in elemento onvio communique positum est, di eum sit a Christo determinatum , omnibus innotescit, & denicue non ex applicantium fidi dependet, fra ex sessemcaciter operathe

Quod si quaesieris, quo modo parentum fides

causa fuerit iustificationis infantium reponsmus, udem lilqm iustificandi vim habuisse non praecise ut erat actus personae credentis ς sed prout respiciebat obaeuum creditum , Chrilium sci. licet in carne venturum : unde ob Christi m ratum , non ob meritqm βdei parentum , vel aliorum qui Parentum vices gerebant , parvuli mundabantur. Ut enim ala S. Thomas in q. 4.

de malo a. g. ad Ia Frdra ntiquorum cum aliis qua prorutatione fideι valebat partialis ad falω- rem, non prout erat quidam actus meritorius cre--nιιums unde non requirebatur , quod esset actus

155쪽

lia Θi θνmatae.' sed ex parte rei creditae , sill emosius Mediatoris . Sit enim o Sacramenta , quin postea sunt instituta , valent , m quantum sum uaedam fidei protestationes. Unde aeon sequitur , tiod infidelitas paνentum filiis noceret , nisi pe acetius, Aut remoυens remedium peccati. Postremo extra controversiam positum est , quod in lege scripta extiterint Sacramenta aliqua , & quidem a Deo specialiter instituta. Pl Tes enim tunc praescripti fuere ritus, pluresque aeremoniae, quae animarum sanctificationem, &Christi gratiam praelignabant z cujusmodi fuerunt Paschalis Agnus , Levitarum inunctio , , expiationes Rc lustrationes , quae gratiam γε Christum conferendam sub figurarum velamine Promittebant οῦ obtinuitque eo tempor s Ci cumcisio, de qua plura insorius differemus. Vo-tera item Sacramenta commemorat Elorentina Synodus in Decreto Eugenii ad Armenos , Ne Tridentina in sess. 7. can. a. ubi de discrimine agitur, quae inter novae , veterisque legis Sa

cramenta versatur.

Guod in Mangelica lege septem insisu,ta sint Satramenta . Ubi oe de eo. rumdem necessitate, ac dignitate

breυiων aliquid adnotatur. ARchontici, aliique nonnulli priorum secuislorum haeretici nullum prorsus in Christi

156쪽

'Lib. XXIV. Cap. VII. 2 '

Ecclesia Sacramentum admittendum esse dixe-Tunt, nullis sigms utendum esse putantes. Illos ex Lutherano grege secuti sunt Schvvnchfel diani, qui spirituales se esse gloriantes, sensibilia omnia , & Sacramenta etiam, tanquam ad salutem inutilia, rejecerunt. At alii non Catholici tantum, verum & hae- . retici communi passim consensione tuentur, quod in nova quoque lege Convenienter instituta fue- Tint Sacramenta , quibus tanquam sensibilibus . signaculis coadusiantur homines in veram Christi religionem , & a Naturae infirmi Iate ac a pec eato sanantur . Ablatis itaque veteribus Sacramentis, quoniam quidquid praenunciabant, fuerat iam. impletum ' alia sunt insitula υiri ιema ora, utilitate meliora, actu faciliora, numeνο pauciora a uti loquitur Augustinus in lib. ι9. contra Faustum c. I 3. Qua de re legendi sunt etiam S. Thomas in p. 3. q. 6 i. a. 6. & S. Boua-

ventura in A. d. 2. a. r. & 2.

Hinc si quis obiectare voluerit, Evangelicam legem eliminare figuras, & signa auferre, cum aperte Praedicet veritatem : ex S. Bonaventura ibi a. t. facilem dabimus responsionem et suod quaedam figurae erant tantum ad fgnandum , quα-dam autem stant ad fignandum . sanct candum. Figuras primas e euas, Evangelica Lex;

sed secundas instituit e quia est lex iusseationis,

non tantum veritaι is

Quod vero ad Sacramentorum numerum at tinet , Praetermissis veterum haereticorum deli- Tits , Observamus , varios hac in re fuisse No- . Vatorum errores. Lutherus primo rigidior unum dumtaxat Sacramentum admisit, nempe Bapti sima. Postea mollior factus duo probavit, Baptis , Κ s mulu

157쪽

mum scilicet, & Eucharistiam; quibus & Pae. nitentiam addidit: quamvis sibi semper inconstans . iterum duo dumtaxat asseruit , nempe Baptismum , de Panem . Magistri inconstantiam secuti sunt discipuli, ae de Sacramentotum nu mero diversa senserunt. Communis autem , &magis reeepta haeretieorum sententia est , duo tantum esse proprie dim Sacramenta , idest B Ptismum , & Coenam ; quod & Calvinus in Antidoto adversus sessionem vii. Concilii Triis dentini propugnat. Catholica ita men Eeclesia docet , docuitque semper , novae legis Sacramenta , nec Plura . nec paueiora esse, quam septem ; nempe Baptismum, Confirmationem , Eucharistiam , Poenirentiam , Extremam Unctionem, ordinem , &Matrimonium. Esto itaque Propositio. Septem sunt, nee pluta, nee pauciora Ecclesiae sacramenta. Probatur i. ex scripturis , ex quibus septenarius Sacramentorum numerus aperte colligitur. De Baptismo enim tum alibi passim, tum praesertim Matth. ult. v. I9. habetur : Euntes e go docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, Filii , ct Spiritus Sancti . De

Confirmatione Act. 8. v. et . legitur : Tunc imponebanι manus' super illos , aecipiebant Spiritum Sanctum . De Eucharistia Matth. 26. v. 26. Accepi Iebus panemso benedixit , ac fregit, me. De Poenitentia Inan. 2o. U. 22. Accipi te Spiνitum Sanctum , quorum remiseritis Peccin ea, remittuntur eis. De Extrema Unctione Jacobi c. I. v. 34. Infirmatur quis in vobis P indu- eat Presbνιeros Ecclesiae , o orant luper eum, υπ- gentra eum Meo in nomine Domini. De Ordine

158쪽

tib. XXIV. Cap. VII. Ist

In I. ad Tim. 4. v. I 4. Noli negligere gratiam . quae in is es, quae data es tibi per prophetiam, eum impositione manuum Pres,teνii . De Matrimonio tandem ad Ephes. 3. v. 32. Sacramen tum hoc magnum est, ego autem dico in Christo,er in Eeelsa. Ηme autem Scripturarum loca vindicabimus ab haereticorum cavillationibus, ubi sigillat: m de quolibet Sacramento tractabimus . Probatur 2. ex Conciliorum definitionibus .

Constanti ense Concilium celebratum anno I II. septenarium numerum Sacramentorum agnoscit, dum sess. xv. damnat octavum articulum Ioan nis Hus assetentis : Sacerdotes ρυomouolibit cri minose viventes Saceνdotii polluunt potesatem .

sicut filii i delium sentitini in εμνεν de μω rem Saeνamentis Ecclesiae, de clavibus, actis, ta Item Florentinum Concilium, & Η. P. Eugenius iv. in Decreto Unionis edito anno t4 ita definit: Notiae legis septim sunt Sacramen a. videlicet , hapri mra , eo xmatis , eucharisio ,

paenitentἰa, extrema tinctio, ονδε, o matrimonium.

Denique Synodus Tridentina in sessi . can. I. septem Sacramenta ita recenset di si quis dixe vit, Sacramenta novae legis non fuisse umnia IIesu Cbristo Domino nostro inflituta, aut ege piu ra, mi pauciora , quam septesin, υidelices haptibmum , confirmationem , eucharis iam , poenitentiam, extremam unctionem, ordinem matrimonium,

sat etiam aliquod horum Ieptem non ule vere, σννπνie Sacramentum ἰ anatbema sit . Probatur 3. ex constanti utriusque Ecclesiae, Latinae scilicet, & Graecae consensu , ac Traditione. Hanc . enim fuisse semper in Romana Ecclesia aliarum omnium Magistra doctrinam, ostendunt quae nuper adduximus uiaumenicorum

159쪽

Conciliorum decreta; quae etsi plura post secula fuerint celebrata , non primo tamen Sacraamentorum numerum invexerunt. sed illum re, censuere tanquam omnibus iam multo ante com

Pertum ς ita nimirum, ut nihil hac in re Florentinis patribus opposuerint vel ipsi Graecorum schisenatum Auctores . Imo exortis recenti Ori-hus Lutheri & Calvini haeresibus Hieremias Patriar ha CP. acceptam a Vitthembergensibus Augustanam Confessionem anno II 76. gravissi- Irra Censura pioscripsit, in qua ex Patrum traditione docetur, in Carbolica Oribodoxa Ecclesia septem divina Saeramenta esse, baptismum sitieet, facti unguenti unctionem , sacram com

munionem, ordinem , matrimonium, paenitentiam,

extremae unctonis oleum e ac deinde subiungitur : me igitur sunt Ecclesiae Dei Sacramenta . totque numero, bo. que modo , o ratione , quod didium vi, nobis tradita. Anno item x6 a. Parthenius C P. Patriarcha Synodum coegit , in cuius' actis num. II. haedde Calvino leguntur: In decimoquinto negat E eIesia sacramenta quinque , Sacerdotium , sacra tinctionean, sacrum oleum , confessionem cum paenitentia, ct honorabiles nuptias quae omnia, uos acνa , o divinam gratiam conterentia, antiqua nobis Traditio reliquit. Probatur 4. praedictus Sacramentorum nume4eus probabili ratione deducta eri iis rebus, quae a naturali vita ad vitam spiritualem per similitudinem transferuntur. Ut enim ait Catechitimus Romanus in P. a. c. I. n. 2o. ,, Homini ad

, vivendum, vitamque conservandam,& ex sua, se reique publicae utilitate traducendam, haec se-

ω Ptem necessaria videntur: ut scilicet in lucem

Meda.

160쪽

Lib. XXIV. Cap. VIR I 33

M edatur, augeatur , alatur , si in . morbum in. A cidat, sanetur, imbecillitas virium reficiatur; is deinde , quod ad Rempublicam attinet , ut si Μagistratus nunquam desint, quorum auctois ritate, & imperio regatur , ac postremo le- ,, gitima sobolis propagatione, se ipsum,& hu- ,, manum genus conservet . Quae omnia quo-- niam vitae illi, qua anima Deo vivit, respon-M dere satis apparet, ex iis facile Sacramento. ,, rum numerus colligitur. Deinde n. a I. subjungit et is Primus est Bais Ptismus, veluti ceterorum ianua, quo Chriri sto renascimur. Deinde Confirmatio , cujus se virtute fit, ut divina gratia augeamur , &is roboremur ... Tum Eucharistia, qua tanquamis cibo vere coelesti spiritus noster alitur , deis sustinetur ... Sequitur quarto loco Poenitentia, cujus ope sanitas amissa restituitur, post-

,, quam peccati vulnera accepimus. Postea ve-M ro Extrema unctio , qua peccatorum reliquiae M tolluntur, & animi virtutes recreantur ... Se-

,, quitur Ordo , quo publica Sacramentorum ,, ministeria perpetuo in Ecclesia exercendi, sa-- crasque omnes functiones exequendi potestas traditur. Postremo additur Μatrimonium, ut ,, ex maris, & seminae legitima, & sancta con-

is iunctione, filii ad Dei cultum , & humaniis generis conservationem Procreentur, & reli. se glose educentur . Videndi sunt etiam hae super re S. Thomas in p. 3. q. 63. a. I. & S. Bo-Da entura in A. d. a. a. I. q. 3. & Ven. Scotus in A. d. a. q. I. Sanctorum vero Patrum testi. monia proferemus, quum de singulis Sacrame tis suo loco sermonem habebimus.

SEARCH

MENU NAVIGATION